Ze worden steeds beter!

Op mijn vaak avontuurlijke vistrips moet ik vrijwel altijd alles zelf meenemen, dus ook hengels. Voorheen ging er altijd een hengelkoker mee, maar de laatste jaren steeds vaker ook kortdelige reishengels die in de gewone bagage passen. Dat heeft een hoop voordelen!

Tekst & foto’s: Arnout Terlouw

Nu het reizen nog steeds beperkt is door de Covid-19 pandemie, en dus ook de visreizen, lijkt het misschien niet hét moment om een stuk over reishengels te schrijven. Maar ‘hoop doet leven’ en plannen voor avontuurlijke vistrips in 2021 worden toch weer gemaakt.

Eind oktober vorig jaar had ik eigenlijk diep in de jungle van Suriname moeten zitten, op zoek naar roodstaartmeervallen van recordformaat en de agressieve, prehistorisch uitziende ‘wolf fish’ met zijn vervaarlijke gebit. Om daar te komen zouden we met een klein chartervliegtuigje naar een indianendorp vliegen op de grens met Guyana. Gewicht en ruimte zijn in dat soort vliegtuigjes schaars (alles, inclusief de passagiers, wordt tot op de kilo gewogen!) dus bagage wordt noodgedwongen vaak tot het minimum beperkt en voor een lange hengelkoker van 2 meter is vaak geen plaats.

Ik kan me nog goed een trip naar Guyana herinneren waar we op de terugweg met een 6-zits Cessna zouden worden opgepikt. De piloot keek met een bezorgd gezicht naar al onze tassen en met name naar de twee lange hengelkokers. Uiteindelijk moest er een stoel worden gedemonteerd die noodgedwongen achterbleef en kwamen de hengelkokers op onze schouders te liggen tijdens de vlucht van 2,5 uur. Geen pretje kan ik je verzekeren!

Wereldreiziger

Mijn hengelkoker heeft de afgelopen 30 jaren heel wat van de wereld gezien, en dus ook heel wat vliegvelden, transportbanden, busjes, pick-ups, (veer)boten etc. Dat die nog steeds heel is mag een wonder heten. Dat kan helaas niet van alle hengels worden gezegd, die daarin vervoerd werden. Ondanks de nodige voorzorgen, zijn er toch heel wat (top)ogen gesneuveld en ook toppen van hengels. Als je ziet (je kunt het beter niet zien!) hoe er met bagage en ook hengelkokers wordt omgegaan op vliegvelden, dan is dat ook niet zo gek. Door de jaren heen zijn we wel wat wijzer geworden, maar helemaal voorkomen kun je het niet.

Ik kan me nog goed herinneren toen ik in West-Papua de hengelkoker uitpakte en zag dat de douane het (borg)slotje gewoon hadden weggesneden (omdat ze het niet konden openen) om de inhoud aan een nadere inspectie te onderwerpen. Daarna hadden ze blijkbaar de hengelkoker wat te hardhandig in elkaar geschoven waardoor drie toppen 5-10 cm kleiner waren geworden. Sindsdien zorg ik altijd dat ik een ronde houten of metalen lat in de koker stop die net iets langer is dan het langste hengeldeel. Het slotje is zelfs helemaal verdwenen, of vervangen door een speciaal reis-cijferslotje wat met een speciale sleutel te openen is door de douane. Ook een setje met wat reserve(top)ogen en watervaste secondelijm gaat altijd als voorzorg mee.

Maar nog erger is als je hengelkoker helemaal niet is aangekomen op je reisbestemming, iets dat mij heel wat keren is overkomen. En niet alleen op exotische ‘verweg’ bestemmingen, maar de laatste jaren ook een paar keer in Noorwegen. Heel vervelend, zeker als je de volgende dag al zou doorreizen, bijvoorbeeld diep de jungle in of naar een paar afgelegen eilanden op een dag varen… dan heb je echt een groot probleem! Maar zelfs in Noorwegen kostte het ons de nodige moeite én kostbare vistijd om de hengelkoker terug te krijgen.

Goede ontwikkelingen

Om die reden heb ik de laatste jaren steeds vaker kortdelige reishengels als back-up in onze reisbagage zitten of blijft de hengelkoker helemaal thuis, zoals op de laatste basic trip naar de bergachtige jungle van Bolivia, waar we toch ieder maar 3-4 hengels mee konden nemen omdat we daar met kleine kano’s, maar meest te voet ons een weg stroomopwaarts zochten in onze zoektocht naar de prachtige golden dorado.

1 van 2

Een compromis, maar gelukkig zijn die vaak 4 tot 5-delige hengels met een transportlengte van 65 tot 85 cm door de jaren heen steeds beter geworden en is er ook veel meer keuze. Waar voorheen dat soort hengels ook wel bekend stonden als ‘breekhengels’ waar je niet op kon vertrouwen, zeker niet bij de wat extremere visserij op sterke vissen, zijn er tegenwoordig prima kortdelige reishengels op de markt die zich in de praktijk keer op keer bewezen hebben. Natuurlijk zijn korte 1- of 2-delige hengels het sterkst en wordt de actie het minst beïnvloed, maar de nieuwe generatie reishengels doet daar nauwelijks nog voor onder, zeker niet in de wat duurdere segmenten.

En die kortdelige hengels zijn niet alleen handig voor een (vlieg)vakantie. Ze nemen weinig plaats in, passen in een kofferbak of op de achterbank waardoor je altijd een hengeltje bij de hand hebt mocht je onderweg een mooi watertje tegenkomen. Met name roofvissers zie je ze veel gebruiken, maar meer en meer ook karpervissers. Handig als je op de fiets (of scooter) het water afstruint of bijvoorbeeld de trein pakt.

Heel wat te kiezen tegenwoordig

Shimano was een van de eerste met een hele range aan STC-reishengels, alleen ontbrak het toen aan wat kortere, zwaardere modellen. Gekke was dat hoe zwaarder de hengels (werpgewicht), des te langer de hengels werden… iets wat ik nooit goed heb begrepen. Maar die hengels waren wel dikwandig en betrouwbaar, wat van lang niet alle reishengels die later op de markt kwamen, gezegd kon worden.

Inmiddels is er heel wat te kiezen op de reishengelmarkt en zijn er ook heel wat gespecialiseerde merken, meest uit het Verre Oosten, die zich hebben toegelegd op kwalitatief zeer goede kortdelige reishengels, voor zowel het zoete als de visserij op zee. Een goed voorbeeld daarvan zijn bijvoorbeeld de Bone Voyage reishengels, wel met een wat hoger prijskaartje… maar ook in het midden segment, van € 80 tot € 250, zijn er tegenwoordig genoeg goede, betrouwbare reishengels te koop van diverse meer bekende merken als Shimano, Sakura, Finn-Nor, Sportex, Westin, Daiwa, Spro etc. Hengels die je ook prima kunt gebruiken als je hier thuis vist of een weekendje weg bent.

1 van 3

Breekbaar?

Op mijn laatste trip naar de Rio Negro in het Braziliaanse Amazonegebied, waar we op de explosieve peacock bass visten, braken er toch een aantal van die reishengels. Lag dat aan de hengels, of aan de visser? In de meeste gevallen was daar de visser zelf schuld aan, en zouden ook ‘gewone’ hengels waarschijnlijk gesneuveld zijn. Carbonhengels zijn nu eenmaal gevoelig voor een plotselinge klap/tik, bijvoorbeeld op de rand van de boot. En reishengels zijn wellicht ook wat minder bestand tegen een verkeerde belasting van de hengel, bijvoorbeeld als een vis plots onder de boot schiet en de hengel(top) even in een extreme buiging komt te staan of doordat de visser de hengel te hoog houdt tijdens de landing. Dan komt er (te)veel druk op de verbindingen (pen, oversteek of insteek) te staan, waardoor de hengel kan breken. Met grote, sterke vissen en/of extreme visserij is de kans daar groter op. Een mooi voorbeeld daarvan was tijdens een rugzakvakantie naar Mexico met mijn vriendin, ondertussen alweer heel wat jaren geleden.

Extreme dril

Ik had één allround reishengel meegenomen, een Shimano Exage STC die je op twee lengtes kunt gebruiken door middel van een extra tussenstukje. Die extra lengte was heel handig voor de visserij vanaf het strand met een woeste branding waarbij er ver geworpen moest worden. Ik ving daar een paar mooie, loeisterke jack crevalles en de hengel hield zich prima. Ook tijdens een boottripje met Sandor, de sympathieke eigenaar van het hotelletje en ook visfanaat, die zag dat de kortere versie geen krimp gaf onder het geweld van geelvintonijnen. Zo’n hengel wilde hij ook wel! Ik beloofde hem dat ik de hengel voor hem zou achterlaten als waardering voor zijn gastvrijheid.

De een na laatste dag kwam een van de lokale vissers het hotel binnengestormd. “Come on, come on, we go fishing!” en trok mij aan mijn arm. Ik pakte snel mijn hengel en wat kunstaas en volgde hem naar het strand. Binnen no time zat ik in een panga met nog vijf andere lokale vissers op weg naar een plek waar de stroming wat drijfhout had aangevoerd… met in het kielzog drie hele grote goudmakrelen die rond een boomstam zwommen! Al snel vlogen een paar handlijnen met haken die richting uit, gevolgd door mijn shadje. Voordat ik het wist stond ik met een kromme hengel en een 20 kg+ mahi mahi die op topsnelheid richting horizon verdween. De hengel was eigenlijk iets te lang van het goede voor deze extreme dril vanuit de boot, zeker toen ook nog eens het getij erin kwam en we steeds verder de open zee op dreven. De lokale Mexicaanse vissers in de boot keken 1,5 uur toe, onder het genot van heel wat Coronaatjes (hoe toepasselijk!), hoe ik zwetend de vis bij de boot probeerde te krijgen wat twee keer bijna lukte, terwijl de hengel op hoogspanning kwam te staan. In een derde, wanhopige, alles of niets poging gebeurde het onvermijdelijke, de hengel brak. Puur door mijn eigen schuld/ongeduld. Extra zuur was het dat ik die STC reishengel beloofd had aan Sandor… dat heb ik later goedgemaakt door hem later een nieuwe op te sturen.

ALTIJD MEE!

Mijn verzameling aan reishengels is de laatste jaren behoorlijk gegroeid en er gaan er standaard altijd een paar mee naar mijn jaarlijkse trips naar Noorwegen, naar andere verre vistrips of mee in mijn rugzak tijdens een backpackvakantie. Want gevist moet en zal er worden als de gelegenheid zich voordoet!

1 van 2

Altijd mee!

Sinds die tijd is er veel veranderd op reishengelgebied. Er zijn zelfs tegenwoordig reishengels die bestand zijn tegen de enorme krachten die optreden bij het speedjiggen op vissen als GT, amberjack of dogtooth tuna; of voor de visserij op grote, beresterke Amazonemeervallen.

Dat zegt genoeg over de ontwikkelingen van de reishengels. Bij mij gaan in ieder geval elke trip tegenwoordig een aantal van die kortdelige reishengels – goed opgeborgen in een stevige koker – mee in mijn ruimbagage. En blijkbaar doen ze tegenwoordig ook niet echt moeilijk meer als je die als handbagage meeneemt… handig als extra back-up mocht ook je reistas zoek raken!