Zodra de eerste zonnestralen van het jaar het water beginnen op te warmen worden de vissen actiever. Zij gaan opzoek naar voedsel in het ondiepe , warmere water. Als je deze vissen nu het juiste voer weet aan te bieden kan succes haast niet uitblijven!
In het voorjaar doe je vooral met zoet lokvoer goede zaken. Het beste resultaat heb ik geboekt met ingrediënten als vanille en speculaas. De basis van mijn voermix bestaat uit paneermeel en normaal karpergrondvoer, beide in gelijke delen. Een karpervoertje bevat in mijn ogen altijd grotere voerdeeltjes. Dit zorgt er namelijk voor dat de vis langer op de voerstek aanwezig blijft. Als zoethoudertje voeg ik nog wat maden en blikmaïs toe.
Ideaal voor het vissen met de pen op karper.
Kleur
De kleur van je voermix is ook van belang, dit heeft effect op de bijvangsten die je doet. Met donkergekleurd voer zul je in de regel meer soorten, maar kleinere vis vangen. Met een lichte, felle kleur vang je waarschijnlijk minder maar grotere vis. Om tijdens het vissen geen onnodige onrust op je stek te veroorzaken voer ik in het begin van de sessie direct al een groot deel van mijn voer.
Niet te stevig aandrukken.
Voerwolk
Hierdoor kunnen de karpers de voerplaats snel ontdekken, het is belangrijk om de voerballen niet te stevig aan te drukken, anders zou een groot deel van de attractie al verloren gaan. Een losjes aangedrukte voerbal laat een mooie wolk van voedseldeeltjes achter wanneer je deze in het water werpt.
“Zodra ik de eerste aanbeet krijg voer ik zeer spaarzaam bij met particles en mijn lokvoer.”
Deze wolk lokt natuurlijk ook kleinere vissen aan, maar dat is niet erg. Een beetje variatie in je vangsten houd het juist leuk. De meeste witvis is al verzadigd voordat de eerste aanbeet van een karper komt. Dit komt door de grote hoeveelheid particles. Zodra ik de eerste aanbeet krijg voer ik zeer spaarzaam bij met particles en mijn lokvoer.
Zelf maken? Geen probleem. Het is doodeenvoudig.
Benodigdheden: 1 kilo paneermeel, 1 kilo karperlokvoer, 1 blikje zoete maïs, maden en om het geheel wat zoeter te maken voeg ik een zakje vanillepudding of drie schepjes speculaaskruiden toe. Een zeef kan ook erg handig zijn om de grote klonten te verwijderen. 1 Giet het paneermeel, het karperlokvoer en de zoetstof in een emmer en mix ze goed door elkaar. 2 Maak het droge voer vochtig met het vocht uit het blikje maïs en een klein beetje water. Kneed het voer nu goed! 3 Laat het vocht ongeveer 15 minuten op het voer inwerken. 4 Zeef het voer goed, zorg ervoor dat er geen klonten inzitten. 5 Strooi de maden en maïs door het voer en meng het geheel goed door elkaar. Vervolgens kun je er voerballen van maken.
In Beet-Rovers 5 (mei) een artikel van roofvisspecialist Chris Chew met super bruikbare tips voor het vangen van XXL baarzen. Een daarvan handelde over de zogenaamde kick back rig en zoals in het magazine beloofd, aanvullende online informatie. Op de beetsite een preview, voor meet details klik HIER.
De rig waar Chris zulke bakken emt baarzen op heeft gevangen. Klik HIER om te zien hoe je hem kunt knopen.
De kunstaas estafette. Het idee is niet nieuw en heeft reeds plaatsgevonden op het Roofvisforum. Nu wordt het nieuw leven in geblazen op Roofvisnet. Het idee is simpel. Een roofvisser geeft zijn top 3 kunstaas weer en vraagt vervolgens een ander om hetzelfde te doen. Dit in 3 categorieën, namelijk snoek, snoekbaars en baars. In de categorie ‘snoekbaars’ dit keer allround roofvisser Bart Mylle.
Een tijd terug werd ik door Marc Stoelinga genomineerd om mijn kunstaas top 3 voor te stellen. Normaal gezien wordt de kunstaas top 3 per categorie gegeven. Maar eigenlijk wil ik mezelf niet zien als snoek, snoekbaars of enkel baars visser. Doordat we hoofdzakelijk werpend vissen op groot water, komen we natuurlijk deze 3 soorten bijna iedere visdag tegen, omdat het kunstaas een gemiddelde maat heeft. (+/- 14 cm). Mijn favorieten zijn op te delen in 2 soorten, shads en een allround jerkbait.
De numero uno van Bart Mylle.
NUMMER 1. De Stager of Ribstager shad van Fishkix (14 cm). De stager of rib stager is een slanke shad van 14 cm met een kleine staart en weinig weerstand. Voor mij is het een shad die het gehele jaar door kan ingezet worden. Hiermee bedoel ik, kan perfect snel gevist worden met een iets grotere loodkop (7-14 gr) maar ook traag gevist worden met een kleinere loodkop (2-4 gr). Zowel snoekbaars, snoek als baars hebben er geen moeilijkheden mee.
In de winter vis ik het liefst traag, op ondiepe platen met een stager (loodkopje van 2 tot 4 gr). Vis je dieper tot 12 m, kan de Stager perfect gevist worden op een loodkop van 7 g, indien de weergoden natuurlijk meezitten.
In de zomer wordt de Stager hoofdzakelijk gevist op een loodkopje van 7 gr, omdat het in die periode van het jaar iets sneller mag gaan en meestal ondiep gevist zal worden.
Zowel voor de zomer als de winter een regelrechte topper.
Bij iedere combo van loodgewicht en shad komt het er altijd op neer om zo lang mogelijk het glijmoment van de shad te behouden en soms op hetzelfde moment de talud te volgen. Zit de combo lood en shad niet juist, zal het kunstaas niet in de strike-zone van de rover gepresenteerd worden en zal er ook geen aanbeet volgen. Voor snoekbaars is dit van groter belang dan voor snoek en baars. De Stager is in vele kleuren verkrijgbaar, de kleuren discussie ga ik niet aan, omdat dit is voor iedereen persoonlijk is.
Benieuwd naar de nummer 2 en nummer 3 van Bart Mylle, lees HIER verder!
Een compact lichaam bekleed met gouden schubben, bloedrode vinnen en maïsgele ogen. Rasechte riet- of ruisvoorns zijn echt een lust voor het oog! In de warme zomermaanden liggen deze schuwe goudstaven vaak wat te zonnen in het wateroppervlak. Maar ook hun voedsel zoeken ze nu vaak in het wateroppervlak.
Ruisvoorns zijn ware schoonheden. Om deze prachtige gouden vissen met hun bovenstandige bek om de tuin te leiden moet je met een aantal dingen rekening houden. Je kunt natuurlijk een doodnormale stek aanmaken met maïs, paneermeel, maden en casters om vervolgens de hele dag als een vogelverschrikker achter je hengels te blijven zitten. Op die manier zul je best wat ruisvoorns vangen, maar deze visserij is niet echt mijn ding. Naast ruisvoorn zul je tal van andere vissoorten vangen, er zijn immers genoeg vissen te porren voor deze lekkernijen.
“Met hun bovenstandige bek doet een rietvoorn niets liever dan vliegjes, slakjes en sprinkhanen van het oppervlak afslurpen.”
Er bestaan spannendere manieren van vissen, bijvoorbeeld penvissen. Op warme zomeravondjes met een polariserende bril en een verrekijker op zoek naar de vis, heerlijk! Op zoek naar bloedrode vinnen en gouden schichten. Vaak zijn de ruisvoorns daar te vinden waar drijfvuil zich verzameld heeft. Rietvoorns vinden het heerlijk om zulke plakkaten drijfvuil te onderzoeken. Zij pikken hier verdronken insecten tussenuit.
Nog even en de natuur baadt in het groen. Maar je kunt nu al goed je slag slaan met ruisvoorn.
Deze insecten zijn trouwens prima aas voor de rietvoornvisser. Met hun bovenstandige bek doet een rietvoorn niets liever dan vliegjes, slakjes en sprinkhanen van het oppervlak afslurpen. Een traditioneel ruisvoornaas is een langzaam zinkende pier maar ook een klein broodvlokje werkt prima. Vaak wordt als werpgewicht gebruik gemaakt van een kleine dobber die bedoeld is voor het oppervlaktevissen. Deze dobbers zijn vooral bekend uit de karpervisserij maar zijn ook in deze visserij prima inzetbaar, echter houd ik het liever wat subtieler. Vaak volstaat een beetje drijvend deeg, om de lijn heen gekneed, als werpgewicht en indicator. Gebruik vooral niet te grote haken, maat 12 of 14 is perfect. Als onderlijn gebruik ik een 16/00ste nylon.
Levendig aangeboden
Ook met vliegjes laten ruisvoorns zich prima in de luren leggen. Een hengel in de klasse #4 tot #6 is prima, vis in combinatie met een 14/00ste leaderpunt. Meestal wordt er met drijvende lijnen en droge vliegen gevist. Ruisvoorns zijn over het algemeen niet erg kieskeurig, ze storten zich vol overgave op allerlei imitaties, van de kleinste muggen tot (te) grote meivliegen!
De ruisvoorn is ideaal voor beginnend vliegvissers.
Het meeste succes boek ik eigenlijk niet met de droge vlieg maar met een nimf, en dan wel de fazantenstaartnimf. Hier vang ik praktisch altijd wel een vis op. Je hoeft ook niet al te voorzichtig te zijn met werpen, wanneer de nimf met een plonsje in het water belandt is dit helemaal niet erg. Sterker nog, rietvoorns zijn nieuwsgierig van aard en gaan vaak op onderzoek uit, ze willen weten waar dit plonsje vandaan komt… Precies wat je wilt! Zet voor je gevoel vrij laat de haak, zeker wanneer je het aas niet kunt waarnemen is het beste gewoon te wachten tot je de aanbeet voelt.
“Wanneer je met een drijvend korstje niets gevangen krijgt, kun je het altijd nog proberen met een langzaam zinkend stukje brood.”
Op windstille avonden zoeken ruisvoorns gretig het oppervlak af op zoek naar insectjes. Op dergelijke avonden gris ik mijn vliegenhengel mee en presenteer ik een muggenlarve imitatie in de kleur rood of zwart. Vaak zijn de aanbeten op deze vlieg erg voorzichtig. Houd dit in je achterhoofd, het kleinste plukje aan je lijn kan al genoeg reden zijn om de haak te zetten. Vaak draaien de voorns eerst een keer onder het aas door, het is verleidelijk om hier al op te reageren. Toch kun je beter wachten tot de lijn duidelijk een aanbeet registreert. Vooral in ondiep water, onder bomen en struiken wordt regelmatig aan het oppervlak geaasd door de ruisvoorns.
Drijfvuil vormt altijd een hotspot voor vis. Het biedt niet alleen natuurlijk voedsel, ook beschutting.
Het beste gooi je wat geweekt brood in het water waarvan het merendeel blijft drijven. Zodra je kolkjes en bellen ziet maak je jezelf klaar. Ik beaas de haak vervolgens met een broodkorst van twee of drie centimeter lang. Hiermee werp je tot ongeveer vijftien meter ver. Wacht altijd met de haak zetten tot je lijn in beweging komt! Op deze manier heb ik mijn grootste ruisvoorns gevangen. Wanneer je met een drijvend korstje niets gevangen krijgt, kun je het altijd nog proberen met een langzaam zinkend stukje brood. Qua formaat houd ik altijd een euromunt in gedachte, ik vis eigenlijk nooit met groter aas. Het aas wordt aan een haak maatje 10 gehangen. Tijdens moeilijke dagen zijn deze vissen namelijk erg schuw en laten zich maar zelden aan het oppervlak zien. Een tergend langzaam naar beneden duikelend vlokje brood willen ze dan nog wel eens tussen de lippen nemen. Ook nu is het zaak om te wachten met het zetten van de haak tot je lijn in beweging komt.
Het regent maden
Wanneer je de voorns niet kunt zien kun je ze door het voeren van maden goed naar je toe lokken. Voor de visserij met maden maak ik gebruik van een 4,20 meter lange penhengel met een zware matchdobber. De meeste loodhagels bevinden zich zowat tegen de dobber aan, daardoor kan ik de montage tot wel 50 meter ver werpen. Op mijn haak maat 14 of 16 rijg ik een made en een caster. Na het werpen van de montage begin ik met regelmaat maden en casters met de katapult bij te voeren. Ik schiet telkens tien tot vijtien maden, genoeg om te lokken, te weinig om te verzadigen. Indien aanbeten uitblijven kun je de dobber een klein stukje naar je toe trekken en weer stil laten vallen, hierdoor zal je haakaas omhoogkomen en sierlijk weer naar beneden dwarrelen, het moment voor de aanbeet!
Velen vinden de baars de mooiste vissoort van ons viswater. De meningen zijn verdeeld.
Vaak helpt het ook om naast een echte made, een kunstmade aan je haak te prikken. Tijdens koudere, winderige of regenachtige omstandigheden verblijven de ruisvoorns meestal op half water of nabij de bodem. Hier bevis ik ze met een voerkorfmontage, een onderlijn van anderhalve meter en een haak maatje 8. De voerkorf vul ik met extreem nat geweekt brood. Hierdoor kan het tijdens de worp nergens heen. De uiteinden van de korf sluit ik vervolgens af met broodkorst, wat ik erg stevig aandruk. Het mooie van deze broodkorst is dat je prima kunt volgen wanneer je lokaas vrijkomt. De korsten zullen waarschijnlijk drijven. Dus zodra je de korsten boven ziet komen weet je dat de ‘broodpap’ vrij is gekomen. Met de voerkorf vang ik vaak ruisvoorns op afstanden van 80 tot 90 meter. Ik gebruik dan een 20/00 nylon hoofdlijn en een 18/00 onderlijn. Let er als je op zulke afstanden vist wel op dat de haak stevig gezet moet worden! Zodra je een teken van leven in de hengeltop ziet mag je best stevig de haak zetten!
Jaren geleden mocht ik voor Beet Magazine en Visit Norway een paar dagen op Visvakantie naar Noorwegen om in Svolvaer op de Lofoten de mogelijkheden voor het vissen op Skrei, de roemruchte grove kabeljauwen uit de Barentzsee, te beschrijven. Samen met de toenmalig hoofdredacteur Pierre Bronsgeest reisde ik destijds begin april af naar het hoge Noorden om aan boord van Nigel Hearns ‘No Problem ll’ de kabeljauw te belagen. Man, man! Wat een ongelofelijke visserij beleefden we voor de kust van Kabelvag en Henningsvaer. Op amper een kwartiertje varen vanuit Svolvaer. De ene na de andere megakabeljauw kwam toen uit de diepte naar boven.
Tekst en foto’s Toine van Ierland
De herinnering aan trip is altijd bijgebleven en toen mijn vismaten onlangs opperden om een keertje naar Noorwegen te gaan was de keus snel gemaakt. Tijd is bij ons de beperkende factor. Vandaar dat we kozen om niet zelf te pionieren, maar aan boord te stappen bij een lokale gids. Dan komt bij mij al snel de naam van Nigel Hearn naar boven.
Noorwegen, thuishaven van grote kabeljauwen.
Twee emails later en de boot/schipper is geboekt. Op advies van Nigel boeken we een huisje bij Svinoya Rorbuer. Tickets regelen en we zijn weg. Vier dagen, zes uur per dag vissen. En, een mooie gelegenheid om wat hengels en nieuw kunstaas aan een stevige test te onderwerpen.
Geen verkeerd decor voor doldwaze avonturen.Beamer met spijkerbanden, geen overbodige luxe in deze oorden.Het beoogde doel. Kabeljauw met hoofdletters
Prognose
Bij aankomst op het vliegveld van Evenes staat onze huurauto voorzien van spijkerbanden keurig klaar. Die spijkerbanden bleken geen overbodige luxe. Geteisterd door zware sneeuwval reden we de ruim 175 kilometer over wegen die alleen te herkennen waren aan de ruim een meter hoge sneeuwwallen aan de zijkant van de weg.
Oh Yeahhhh!
Aanzienlijk later dan verwacht bereikten we Svinoya Rorbuer. Daar werden we ondanks het late uur bijzonder hartelijk ontvangen.
“Seems that over the weekend the Skrei have left the bay!”
Binnen no time stonden we vervolgens op het terras van ons prachtige verblijf deze week naar een afmerend Hurtigruten cruiseschip te kijken. “Seems that over the weekend the Skrei have left the bay!”, dat waren zo’n beetje de eerste woorden van Nigel nadat we de eerste dag in de middag aan boord van No Problem ll stapten.
Met een biertje al het materiaal inventariseren en plannen maken. Voorpret in het kwadraat!Noorwegen is en blijft een walhalla voor de zeevisser.
Eerder was ons al opgevallen dat het aantal afgemeerde Noorse kotters in de haven aanzienlijk lager was dan verwacht. Normaliter liggen in de ‘Skrei-periode’ honderden kotters in alle soorten en maten ‘s avonds afgemeerd in Svolvaer. Geen goed teken dus!
Meterhoge sneeuwwallen langs de weg.De boot ‘No Problem’.
De eerste uren
De eerste uren bleken taai. Af en toe kwam er een plukje vis op de dieptemeter voorbij. Schelvis, lom, lengetjes en koolvis, de kabeljauw bleef uit. Totdat we voor Henningsvaer eindelijk een brede band vis op het scherm kregen. Vrijwel direct kwam de ene na de andere kabeljauw aan boord en zeker niet de kleinste. Vissen met een gewicht van tussen de 10 en 20 kilogram volgden elkaar in rap tempo op.
De droom van iedere groep vismaten!Ideale omstandigheden om nieuw materiaal en kunstaas aan de tand te voelen.
De eerste 20 plus vis voor was Mike. Trots als een pauw poseerde hij met zijn nieuwe ‘personal best’ van 21,5 kilogram. Ook Patrick en ik mochten al rap de 20 kg aantikken. Het beetje wind dat er stond nam nog verder af, de zon, het gladde zeetje en de witgekuifde bergen om ons heen maakte het plaatje compleet. Wat een genot om hier te mogen vissen….
Je kunt het slechter treffen.Weinig wind en zelfs een heerlijke zon. Hier is dat verre van een vanzelfsprekendheid.
De baai voor Svolvaer is één van paaiplaatsen voor de Skrei. In de maanden februari, maart en april is de kans om deze grote kabeljauwen te vangen het grootst. En, eerlijk is eerlijk, er wordt dan ook vrijwel uitsluitend gevist op deze kabeljauwen die in grote scholen tussen de 70 en 100 diepte zwemmen. De kunst van ‘het grote vissen vangen’ is om je kunstaas net boven de school aan te bieden. Op de momenten dat de vis aast, zie je dan ook solitaire vissen boven de school op het scherm van de dieptemeter voorbij komen. Dat zijn de targetvissen. Dat zijn de grootste. En, met groot aas, vang je grote vis. Dat is geen fabeltje! Dat is realiteit en dat bleek eens te meer!
De MC Beats valt in de smaak bij de monsterkabeljauwen en niet zo’n klein beetje ook.
Het materiaal
Terugkijkend op deze week die gekenmerkt werd door grandioos weer; oplopende temperaturen tot 5 graden Celsius, nauwelijks wind en een stralend zonnetje, bleken nagenoeg alle grotere vissen en alle 20+ kabeljauw gevangen te zijn aan een Abu Garcia Mc Beast. Beste kleur bleek de zwart/gouden, gevolgd door de oranje/geel/goud combinatie.
“Zowel 17, 2 x 19, 21 en een prachtige 24,5 kg kabeljauw vielen deze dag ten prooi aan deze killer lure!”
Topper op de laatste dag bleek de witte Mc Beast. Zowel 17, 2 x 19, 21 en een prachtige 24,5 kg kabeljauw vielen deze dag ten prooi aan deze killer lure! De zware Mc Beasts vragen wel om een hengel die wat kan verdragen qua gewicht.
Materiaal dat zich dubbel en dwars heeft uitbetaald.
Voor ons was dat de gloednieuwe PENN Battallion Jig hengel in combinatie met PENN Slammer lll 5500 en een 17/00 Spiderwire Smooth Stealth 8 lijn voorzien van een 80 ponds leader.
Kabeljauwen van dit formaat willen wel, geloof me maar.
Targets
Het spreekt voor zich dat we vrijwel uitsluitend voor Henningsvaer op een diepte tussen 70 en 100 meter hebben gevist. Hoeveel we gevangen hebben? Geen idee! Maar reken maar dat het richting de twee ton kabeljauw ging. En, eerlijk is eerlijk, dat voel je aan je lijf! En natuurlijk hebben we de nodige vissen gemist, verspeeld. Dat waren dan zonder uitzondering de grootste! Dat is gewoon een feit. De grootste vissen verspeel je……
“En vergeet vooral niet dat de ondiepere delen van de vele baaien en waterwegen massieve platvissen waaronder heilbot en met name schol herbergen.”
De kans op bijvangst vissend voor Hennigsvaer is vrijwel nihil. Gezien ons korte verblijf is dat geen issue maar, zeker wanneer er voor een langer verblijf wordt gekozen, zijn de mogelijkheden om gericht op koolvis. Leng, pollak en schelvis op korte afstand van Svolvaer groot. En vergeet vooral niet dat de ondiepere delen van de vele baaien en waterwegen massieve platvissen waaronder heilbot en met name schol herbergen. Wellicht een doel voor een volgend keer.
Gedroogde rottende vis, in Noorwegen is het een delicatesse, maar dat moeten ze lekker zelf weten…
Droom
Al met al was het een prachtige week. Het bijzonder goed uitgeruste huis met heerlijke bedden, twee badkamers, sauna en een groot terras aan redelijk diep water maakte het compleet. Elke dag even een visje vangen vanaf je eigen terras is toch iets waar elke visser van droomt! En dat doe je dan nadat je heerlijk gedoucht bent en een heerlijk maaltje vis verorberd hebt na een fantastische dag op zee. Dat is toch absolute rijkdom…….
Grote voorn, meer is er bij Jan van Schendel niet nodig om hem enthousiast te krijgen. Als het dan ook nog eens om grote aantallen gaat is hij al helemaal niet meer te houden! Liever gisteren dan vandaag ging hij op pad om ze te vangen. Vlakbij de woonboot van ex-Beet redacteur Juul Steyn houden zich enorm veel en grote voorns op. Ideale ingrediënten voor een nieuwe aflevering Cityfishing!
Door Jan van Schendel
https://www.youtube.com/watch?v=IQetF8weci0
Er is enorm veel viswater in Amsterdam, maar er zijn erg weinig goed bereikbare plekken. Nog maar kort geleden had ik de mogelijkheid om Amsterdam eens aan de tand te voelen. De Da Costakade om precies te zijn en hoewel ik ervan overtuigd ben dat daar normaal gesproken echt goed te vangen is, vroor het precies in de nacht voor de visdag pittig en vielen de vangsten (waarschijnlijk daardoor) iets tegen.
Met dank aan de baitdropper en de duivenmest.
Binnen twee weken zag ik wat foto’s van ‘bakken van voorns’, die werden gevangen op maar enkele kilometers van waar ik had gevist in heel diep water. Al snel werd besloten tot een nieuwe Amsterdamse visdag en wat een prachtige dag is dat geworden!
De Borneokade ligt net iets ten oosten van het centrum van de stad en het eerste wat me bij aankomst opvalt is hoe relatief rustig het hier is. Je hebt hier echt niet het gevoel dat je middenin de grootste Nederlandse stad aan het vissen bent.
Al snel blijkt dat we ons midden in een school grote voorns bevinden.
Royaal
Het water is hier langgerekt, langs de kade liggen woonboten en één van die boten wordt bewoond door ex-Beet redacteur Juul Steyn. Hij was het die me naar hier had gelokt. Zijn enthousiaste verhalen hebben ervoor gezorgd dat we nu voor een tweede maal in Amsterdam zijn neergestreken.
Het voeren start Jan met twee ballen tjokvol met duivenmest, casters en maden.
Juul is zelf visser in hart en nieren, hij begrijpt als geen ander wat wintervissen inhoudt. Vlak voor onze aankomst heeft hij de stek pal tegen een woonboot nog van wat voer voorzien. De stek is luxueus. Een royale houten steiger die aan één kant aan een woonboot grenst. En dat is als het goed is waar de vissen zich bevinden; onder die woonboot. Een prettige bijkomstigheid is dat het een perfect beschutte plek is. Geen overbodige luxe want het is echt hondenweer met volop regen en storm.
Hartverwarmende voorns.
Het wordt hoe dan ook een bijzondere visdag, want dit is absoluut de diepste visplaats die ik in jaren heb bevist; zelfs pal tegen de eigen oever is het al 6 meter diep, op de stek tegen de 7 meter. Gedurende de hele dag heb ik om die reden ook met een compleet hengeldeel achter me gevist. Telkens als ik een vis haak moet ik dat extra hengeldeel volledig gebruiken om de vis uit het water te kunnen tillen! Zo diep is het hier.
“Het is veel moeilijker om aas en voer op exact de goede visplek te krijgen in vergelijking met het vissen op ondiepere wateren.”
Het vissen op diep water zorgt altijd voor een extra uitdaging. Het is veel moeilijker om aas en voer op exact de goede visplek te krijgen in vergelijking met het vissen op ondiepere wateren. Gelukkig is er maar weinig stroming en is de bodem redelijk vlak.
En dat gewoon midden in Amsterdam.
Ik besluit om het lokvoer iets extra te bevochtigen. Dit voer bestaat overigens uit precies dezelfde samenstelling die ik altijd en overal gebruik tijdens de wintermaanden bij het vissen op voorn; 1 liter van den Eynde Supercrack Voorn zwart en dat aangemaakt met zoveel mogelijk verse duivenmest. Duivenmest bevat vocht, wat in principe genoeg is om het voer mee aan te maken. Ik voeg er (in principe) dus geen extra water aan toe.
Baitdropper
Ik heb het nooit precies gewogen maar uit ervaring weet ik ongeveer hoeveel duivenmest er nodig is om deze hoeveelheid droog voer te bevochtigen. Ik schat dat je toch wel 1 kilo duivenmest kunt gebruiken om die ene liter droog voer de juiste vochtigheid te geven.
“Dit zorgt onder water voor een enorm lokkende werking op voorns!”
Voor ondiepere wateren houd ik er van om dit voer zo droog mogelijk te gebruiken. Door het grote percentage duivenmest verkrijg je een behoorlijk bindend lokaas met heel veel ‘werkende’ (stijgende en weer dalende) voerdeeltjes. Dit zorgt onder water voor een enorm lokkende werking op voorns!
Met de baitdropper kun je heel accuraat los aas op grote diepte krijgen, zelfs……als het stroomt.
Zo zonder extra bevochtigen vissen op deze grote diepte zou echter te riskant zijn. Vandaar dat ik het voer toch ietsje natter heb gemaakt. Ik voer 4 flink stevig aangedrukte voerballen met daarin flink wat casters en hennepkorrels. Ik ben ervan overtuigd dat mijn voerballen de bodem compact bereiken en pas daarna openbreken.
De voorns blijven komen.
Om er nog zekerder van te zijn dat er ook los aas op de juiste stek belandt, maak ik gebruik van een zogenaamde baitdropper. Dat is een metalen kooitje met dekseltje die je heel makkelijk aan je haak kunt bevestigen. Dit kooitje kun je vervolgens volstoppen met voer naar keuze. Het ingenieuze aan dit ding is dat de onderantenne ergens tegenaan moet tikken om het aas vrij te geven.
Hennep, top voor voorn.
Met andere woorden, zet de baitdropper met de hengel op de bodem van het water, het dekseltje springt open en de inhoud komt naar buiten. Met deze dieptes heb je dit gewoon nodig. Het bijvoeren van los aas is geen optie; omdat je nooit weet waar het op de bodem terecht gaat komen. Daarnaast is de kans erg groot dat je onnodig veel kleine vis gaat aanlokken.
Puzzel
Ook al is er dan weinig tot geen stroming, je kunt op dit soort dieptes gewoon niet licht vissen. Ik besluit om vandaag mijn zwaarste handgemaakte ‘jachthavendobber’ te gebruiken: een lang, slank model met net onder de antenne een plat, wit vlakje.
“De dobber is 4,5 gram zwaar, de hoofdlijn is 14/00 en de onderlijn 12/00 mm.”
Een ongebruikelijk dobbermodel misschien, maar geloof me, voor mij werkt het prima. De dobber is 4,5 gram zwaar, de hoofdlijn is 14/00 en de onderlijn 12/00 mm. De gebruikte haak is een B711 Kamasan maat 15. Niet bepaald fijn materiaal, maar dat zou vandaag ook echt niet nodig zijn.
Het elastiek zet Jan een tandje strakker zodat hij sneller voorn kan landen.
Het duurt misschien 30 seconden nadat de dobber voor het eerst in het water staat voordat ik de eerste vis al haak. Bij de volgende inzet gaat de dobber al niet meer staan en wordt het aas onderweg al gepakt. Tja, dan weet je natuurlijk dat er heel veel vis aanwezig is!
“Verder worden de maden die ik in het begin gebruikte als haakaas vrijwel meteen vervangen door twee casters.”
Het grootste ‘probleem’ in het begin is de relatief kleine vis; het is even puzzelen om de juiste manier te vinden om ook die grotere voorns aan de schubben te komen. Ik besluit allereerst om iets op de bodem te vissen, ongeveer een halve dobberlengte en verder zo direct mogelijk met al het lood bij elkaar pal tegen de onderlijnbevestiging. Verder worden de maden die ik in het begin gebruikte als haakaas vrijwel meteen vervangen door twee casters.
Voorzichtig het lood tunen voor nog meer scherpte.
Nadat ik aardig wat kleinere vissen vang, wordt al snel duidelijk dat er wel degelijk grotere voorns aanwezig zijn. Vissen van 200 gram en meer wel te verstaan! Ik moet alleen zien uit te vinden hoe met name die te gaan vangen.
Gebulkt lood om het aas snel op diepte bij de voorns te krijgen.
De oplossing is eigenlijk simpel; ik besluit al snel om flink wat aas bij te voeren, casters en hennep. De baitdropper bewijst vandaag absoluut zijn waarde! Al dat aas bereikt via de baitdropper de bodem en juist daar houden die grotere voorns zich nu op.
Slanke dobber voor de nodige scherpte en finesse.
Deze tactiek werkt super, na een poos vang ik alleen nog maar grote voorns. Met zelfs een exemplaar dat zeker de 500 gram haalt. Fantastisch! Met in het achterhoofd die 6 meter diepte pal tegen de oever, kan ik het niet laten om daar ook twee ballen voer te droppen. Ik zal en moet daar ook even de dobber laten zakken! Meteen nadat het haakaas de bodem bereikt gaat de dobber onder en ook hier zijn de voorns van stevig formaat!
Feeder
Alles bij elkaar is dit echt een fantastische vissessie geworden. Mijn verwachtingen zijn waargemaakt en zelfs overtroffen! En dat ondanks de vrij korte duur van deze sessie. Het weer verslechterde en er werd sneeuw voorspeld, reden om op tijd in te pakken. Alles bij elkaar heb ik slechts een ruime twee uur gevist en toch wel een kilo of zes aan voorn gevangen. Als ik hier nog eens neer mag strijken dan is er één ding dat ik anders ga doen.
Knotsen van voorns.
Ik zal dan zeker ook voeren met maïskorrels, al dan niet gecrusht of geknipt in het voer. Ik weet bijna zeker dat je op die manier helemaal de grotere vissen kan uitsorteren. Tijdens die remise zal ik overigens ook mijn feederhengel meebrengen. Ik heb begrepen dat hier, naast al die voorns, ook enorm veel brasem te vangen is! Wat een schitterende visserij.
Duivenmest
Als je duivenmest in je voer wilt gaan gebruiken is het belangrijk dat je een goede duivenmelker vindt. Liefst iemand die net zo begaan is met zijn duiven als jij met de hengelsport. Zo iemand zal dagelijks de duivenkooien schoonmaken en juist dat is belangrijk. Duivenmest moet vers zijn om ermee te vissen.
Dit kun je makkelijk checken door eraan te ruiken. Ruik je ammoniak? Dan is het niet vers! Verder is het allemaal betrekkelijk simpel. De mest wordt verzameld in een vorm naar keuze. Ik druk het in bakjes en vries het dan meteen in.
Even zeven om veren en andere rommel eruit te filteren.
De beste tijd om mest te verzamelen is van november tot januari. In deze tijd krijgen de duiven geen medicatie en laten ze het minst veren lost. Met als resultaat; erg schone mest! Zelf gebruik ik de mest gewoon zo, rechtstreeks uit de kooi. Je kunt er echter voor kiezen om de mest te spoelen.
Duivenmest werkt als een magneet op voorn.
Dit doe je door de mest in een panty te kappen en te spoelen met stromend water tot het moment dat het water dat de panty verlaat niet meer groen van kleur is. Door de mest te spoelen verliest de mest wel zijn bindende eigenschappen, dat is iets om rekening mee te houden!
Het is hoogzomer, als je het mij vraagt de beste tijd om graskarper te bevissen. In deze tijd van het jaar zijn deze schubben dragende grazers extreem actief. In water waar de temperatuur tot wel 25 graden Celsius op kan lopen voelen deze zwemmende grasmaaiers zich letterlijk als een vis in het water!
In mijn omgeving zijn er helaas niet veel wateren die bevolkt worden door graskarpers. In de weinige wateren waar ze wel zwemmen zijn het er helaas niet veel, slechts een handjevol graskarpers maken er de dienst uit. Om graskarperrijke wateren te vinden is het handig om regelmatig te observeren, alleen zo kun je erachter komen in welke wateren deze grazers te vinden zijn.
Regelmatig observeren is de enige manier om erachter te komen of er ergens graskarper zwemt.
Zonaanbidders
Om ze te kunnen zien speelt het weer een erg belangrijke rol. Graskarpers zijn ware zonaanbidders. Hoge drukgebieden, hete zomerse dagen zijn bij mij als beste uit de bus gekomen. Ze liggen dan niet meer lam op de bodem van het water, maar komen omhoog om zoveel mogelijk zonnestralen op te vangen. Vaak steken ze zelfs met hun brede ruggen door het wateroppervlak, alsof ze jou attent willen maken op hun aanwezigheid. Overigens doen ze dit vaak alleen in de windstille hoek van het water.
“Probeer te voorkomen dat je schaduw over het water valt… Funest voor graskarper!”
Ik maak me op voor de zoektocht naar koudbloedige, zwemmende grasmaaiers in de zon. Een zonnebril met hoogwaardig gepolariseerde glazen is hierbij onmisbaar. Tijdens mijn zoektocht zijn ook de aanwezige watervogels een goede aanwijzing van waar ik moet zoeken. Vaak zie je ze krijsend wegstuiven, dit doen ze vaak niet voor niets…
Windstille hoekjes zijn het bezoeken vaak wel waard.
Let trouwens goed op je schaduw, zodra je schaduw op een groepje zonnende graskarpers valt kunnen ze ineens verdwenen zijn, een grote kolk en weg zijn ze. Tijdens mijn zoektocht naar actieve graskarper aan de oppervlakte speur ik niet alleen de luwten af, maar eigenlijk heel het water. Zodra ik vis aan de oppervlakte heb gevonden is het belangrijk om vast te stellen om welke vissoort het gaat.
Ik bezuinig niet op de hoeveelheid voer is gebruikt, mijn hobby mag best wat geld kosten.
Herkenning
Over het algemeen heb ik het op graskarper voorzien en niet op karper of andere schubbendragers. Meestal kun je graskarpers prima herkennen aan hun rugvin die ze sierlijk door het wateroppervlak steken, deze rugvin is goed te herkennen aan zijn driehoekige vorm. Een ander herkenningspunt van graskarpers zijn de uitzonderlijke grootte, vaak kun je ook zijn opvallende bek goed zien. Zeker wanneer zijn bek geopend is kun je de vis goed herkennen; het wit van de binnenkant van de bek steekt sterk af tegen de verder donkergekleurde omgeving. Laatstgenoemde is, als je het mij vraagt, het beste herkenningspunt.
Zie je dat witte streepje onder zijn kop? Zo weet je 100% zeker dat het om graskarper gaat.
Zoektocht
Wanneer ik denk een goed water gevonden te hebben, dan ga ik met een boot en dieptemeter het betreffende water op of met een peilhengel naar de oever. De dieptemeter gebruik ik om goede stekken op te sporen, de stekken waar ik graskarper verwacht! Hierbij let ik op plekken die net wat ondieper zijn dan het omliggende water. Wanneer zo’n plateau in de buurt van wat waterplanten ligt is het helemaal feest. Ook langzaam aflopende oeverzones kunnen interessant zijn, zeker wanneer er een dikke rietkraag in de buurt is te vinden gaan alle alarmbellen af!
Zelf bevis ik graskarper eigenlijk alleen maar statisch, dat is in mijn ogen het meest effectief.
Voeren
Voordat mijn montage het water raakt probeer ik altijd om de graskarpers eerst aan het aas te laten wennen. Naast kippenmaïs vind ik tijgernoten ook erg goed. Ik vermoed dat de zoete kenmerkende smaak van tijgernoten erg geliefd is bij de graskarpers. Om deze smaak perfect te krijgen moet de bereidingswijze van de tijgernoten wel te kloppen. Eerst kook ik de nootjes een half uur tot een uur in ruim kokend water. Daarna houd ik ze nog zo lang als mogelijk warm. Door ze bijvoorbeeld in een afgesloten emmer weg te zetten.
Graskarper is dol op die zoetige tijgernootjes!
Om de lokkende werking nog meer te vergroten voeg ik na het koken een speciale particlesiroop toe. Deze heeft een zeer geconcentreerde, zoete tijgernootsmaak. Na het toevoegen van deze lokstof zet ik alle nootjes in een emmer in de zon en laat ze hier net zo lang staan tot de nootjes in een slijmerige massa drijven.
“Ik voer twee tot drie keer 2-3 kilo tijgernootjes!”
Mijn visstek voorzie ruim met dit aas. Ik doe met voorvoeren niet al te moeilijk over de hoeveelheid voer, waar gehakt wordt vallen spaanders en mijn hobby mag best wat geld kosten. Vergeet niet dat hoe hoger de temperatuur is, des te actiever de graskarper zal zijn. Ze vreten een hoop weg gedurende de warmere dagen van het jaar. Daar komt nog bij dat graskarpers een uiterst ineffectieve spijsvertering hebben en je zult snappen waarom ik veel voer.
Door wat siroop over de tijgernootjes te gieten worden ze nóg aantrekkelijker.
Drijvend
Ik voer rustig 2-3 kilo per keer en ga 2-3 keer voorvoeren. Dit voorvoeren doe ik met een spod of voerschep. Wanneer ik de stek ga bevissen arriveer ik ’s avonds in de schemer en voer de stek ruim aan en vis dan meestal door tot de volgende middag. Het best vang ik wanneer mijn haakaas zich onderscheidt van de rest van het voer. Om dit te bereiken maak ik gebruik van een zogenaamde pop-up montage. Om ervoor te zorgen dat mijn haakaas drijft hol ik hem deels uit met een boortje. Vervolgens druk ik in het holletje, wat ik met het boortje heb gemaakt, een beetje kurk. Hierdoor drijft mijn haakaas!
Drijvend haakaas en heerlijk geurend voer eromheen, beter kan in mijn ogen niet!
Aan de hair hang ik één of twee tijgernootjes. Soms maak ik ook gebruik van een tijgernootje en een neppe maïskorrel. Door het sterke contrast valt dit haakaas eerder op. De graskarper kan deze combinatie slechts zelden weerstaan. Om het geheel nog wat attractiever te maken zet ik pva sticks in. Deze vul ik met een bijzondere stickmix die onder andere tijgernootmeel bevat. Om het maximale eruit te halen bevochtig ik de stickmix met dezelfde particlesiroop waarmee ik ook mijn tijgernootjes klaar heb gemaakt.
Als ik statisch op graskarper vis dan maak ik altijd gebruik van attractieve pva sticks!
Pva
Door het gebruik van pva sticks weet ik ook zeker dat mijn onderlijntje nooit in de war raakt. De pva voorkomt dat mijn onderlijntje in de war kan draaien. Waar ik altijd veel aandacht aan besteed zijn mijn haken. Deze moeten vlijm- maar ook echt vlijmscherp zijn! Graskarpers hebben een erg harde bek, met haken die niet superscherp zijn weet je zeker dat je vis tijdens de dril gaat verspelen, dat is natuurlijk zonde!
Op donderdag 3 mei zullen Stefan Altena en Timo Vuits van onder andere Okuma een ‘vriendschappelijke’ battle tegen elkaar vissen, maar daar hebben zij hulp bij nodig. Beide heren hebben hun sporen in binnen-en buitenland verdiend en gooien hoge ogen op internationale podia. Wil met jij een van deze toppers de zege binnenhalen? Dit is je kans!
Geef je nu op! Scroll naar onderen en laat in een reactie kort weten waarom jij de ideale aanvulling voor een van de teams bent! Mailen kan ook: redactie.beet@vipmedia.nl
We zijn in totaal op zoek naar twee deelnemers voor deze battle. Er zal met matchhengels worden gevist op de vijver van De Walvissers in Hamont (België). Om het internationale tintje van deze battle te onderstrepen zijn we op zoek naar één Vlaming en een Nederlander om Stefan of Timo aan de overwinning te helpen.
“Er zal gevist worden met de matchdobber en de method feeder!”
Scroll naar onderen en motiveer kort waarom jij de ideale aanvulling voor team Nederland, of België bent. Aanmelden kan ook via de mail. Mail dan naar redactie.beet@vipmedia.nl met een korte motivatie en wie weet zien we je op 3 mei!
BELANGRIJK
– Visdag op donderdag 3 mei.
– Locatie: De Walvis Hamont (België).
– Eigen vervoer.
– Zelf eten en drinken meenemen.
– Eigen vismateriaal meenemen.
– Er is een goodiebag
– Aas en voer wordt verzorgd.
– Over deze dag volgt een uitgebreid verslag met film!
– Geef hieronder een korte motivatie waarom jij graag mee wil.
-Woensdag 18 april maken we de winnaars bekend
– Houd zo goed mogelijk Facebook Messenger of je email in de gaten. Win je deze dag, dan zul je hier namelijk privé voor benaderd worden.
– Reageer je niet op tijd op de bevestiging dat je deze dag mee mag, dan zijn we genoodzaakt een andere winnaar te kiezen.
– Verdere details volgen in nader overleg.
Timothy Vuits, nog steeds een crack op het gebied van witvissen en in het recente verleden zijn sporen verdiend in het wedstrijdvissen. Zijn messen zijn geslepen.Stefan Altena maakt al weer enige tijd deel uit van het Nederlands Team witvissen. Hij heeft reeds menig EK en WK gevist.
Wat vliegt de tijd! Het lijkt wel gisteren dat ik de eerste column schreef en nu is het alweer de hoogste tijd voor een nieuwe. Niet te filmen wat er allemaal alweer is gebeurd in de laatste weken. Jammer genoeg niet alleen maar leuke dingen trouwens.
Wat een drama was het overlijden van Youri van Lieshout! Zo’n jong ventje nog en dan zo’n rotziekte. Wat kun je dan nog zeggen? De wereld is gewoon niet eerlijk soms! Een van de wensen die Youri nog had was om een keer te vissen met Alan Scotthorne. Alles was geregeld daarvoor want Alan dacht daarin op een geweldige manier mee. Zelfs dat mocht echter allemaal niet meer zo zijn want Youri was inmiddels te ziek en verzwakt. Ik wens de hele familie van Youri en ook zijn vriendin veel sterkte toe voor de komende tijd.
Het overlijden van Youri van Lieshout is een drama. De wereld is gewoon niet eerlijk soms! (Foto: Sportvisserij Nederland)
Trainingsdag
Afgelopen week bezocht ik de tweede trainingsdag van onze Nationale Jeugdselectie die werd gevist in de Coophaven in Zeewolde bij temperaturen onder nul. Ik vond dat echt een prachtige dag. Voor het eerst sinds jaren, ik zeg het heel eerlijk, kreeg ik het gevoel dat we met onze jeugdteams voor betere resultaten kunnen gaan in de komende jaren. Er moest in Zeewolde ‘stekend’ worden gevist op aantallen. En de kwaliteit van een behoorlijk aantal jonge vissertjes verbaasde me in positieve zin. In drie uur vissen waren er heel wat die 200+ stuks vingen. Hoe je het ook wendt of keert, bij dit soort visserij is dat een knap aantal!
De jeugd streek neer in de Coophaven in Zeewolde, de visserij hier komt ongeveer overeen met die in Italië waar ze later dit jaar heen gaan.In Zeewolde vis je het best met enkele deeltjes kort onder eigen kant.
Vriendschap
Nog iets, Ik zie bij die jeugdvissers allerlei vriendschappen en contacten ontstaan en bijna iedereen gaat goed met elkaar om. Wat een verademing is dat toch in vergelijking met het verleden! Geloof me, er komen absoluut enkele vissers aan waarmee Nederland nog goed voor de dag zal komen in de wat verdere toekomst!
Coachen eerst
Ik voel op dit moment precies hetzelfde gevoel wat ik ieder jaar weer heb rond deze tijd. Het coachen komt vanaf nu weer op de eerste plaats en het wedstrijden vissen is normaal gesproken voorbij voor een tijdje. Toch ga ik het dit jaar echt anders doen. Ik heb zoveel plezier in dat vissen dat ik er nu echt niet meer helemaal mee stop. Ik zal ook in de komende tijd wat wedstrijden vissen, waarschijnlijk vooral op de commerciële wateren want veel anders is er simpelweg niet te vissen. Nu geeft dat op zich niks want ik betrap mezelf er op dat ik meer plezier aan die visserij beleef dan ik had verwacht.
Ik beleef steeds meer plezier aan de visserij op commercials.
Polen-Duitsland-Nederland
Afgelopen weekend hadden we ook al de eerste Internationale ontmoeting van dit jaar met wat een Interland had moeten zijn tussen Polen, Duitsland en ons eigen land. Dat kwam er echter niet van omdat de Polen het, op een veel te laat tijdstip lieten afweten; zo ergerlijk! Alles is dan eigenlijk al georganiseerd natuurlijk.
Nederland-Duitsland
Nu werd het dus een Nederland-Duitsland en daarmee is ook niks mis. We visten op het Beukerskanaal vlakbij Steenwijk, een parkoers dat bekend staat om zijn goede vangsten in het vroege voorjaar. Die goede vangsten zijn dan wel gebaseerd op normale temperaturen natuurlijk en die hebben we dit jaar niet bepaald. Ik werd op dinsdagavond al gebeld door een bezorgd Duits teamlid nadat men met 3 vissers 1 vis had gevangen tijdens de eerste trainingsdag. Op de tweede trainingsdag waren het 3 vissen met 8 vissers dus dat schoot nog steeds niet bepaald top. Op de donderdag werd het weer iets beter en toen werden er eindelijk enkele vissen meer gevangen. Op de vrijdag was de officiële trainingsdag. Het parkoers is dan uitgezet en iedere plek van de wedstrijd wordt bevist en niet onbelangrijk. Vaak aangevoerd natuurlijk.
“Binnen twee uur hadden de Duitsers die achterstand al weer goedgemaakt.”
Fameus
Al met al werd het zeker geen fantastische maar nog steeds een hele interessante wedstrijd. De vangsten waren nu wel iets minder slecht. Beter kan ik het niet uitdrukken, maar fameus was het allemaal zeker niet. Op beide dagen een topgewicht van net boven de 3 kilo aan bliekjes en ook hier en daar enkele flinke voorns. Deze wedstrijd van 10 tegen 10 vissers werd gevist in 5 vakjes van 4 vissers waarbij de visser met het hoogste vangstgewicht in de sector 1 punt krijgt en het 2e hoogste gewicht 2 punten enzovoorts.
Gelijkspel
Het land met de minste punten over de twee wedstrijddagen wint dan. Op de eerste dag won ons team de wedstrijd met een voorsprong van 6 punten. Dat lijkt heel wat maar in de praktijk valt dat vaak flink tegen. Om eerlijk te zijn denk ik dat na de eerste 2 uren van de 2e wedstrijddag onze Duitse tegenstanders de opgelopen achterstand helemaal weggewerkt hadden. Tijdens de laatste 2 uren wisten wij op precies de juiste plekken enkele hele belangrijke vissen te vangen die er uiteindelijk voor zorgden dat op de tweede dag de wedstrijd eindigde in een gelijke stand.
Individueel
Dat hield dus in dat ons team de wedstrijd uiteindelijk won door die voorsprong van de eerste dag. Individueel werd de wedstrijd gewonnen door Thomas Delfabro, de enige visser die op beide dagen zijn sector won. Hij werd gevolgd door maar liefst 5 vissers met 3 punten over twee dagen met daarbij Peter Post als 2e, Nick Eestermans als 4e, Stefan Altena als 5e en Patrick Broekhuizen als 6e.
De tweede wedstrijddag gaat Anja Groot met de overwinning aan de haal, terwijl ze gewoon zomaar ergens middenin het parcours zat. Klasse!
Anja Groot
De tweede wedstrijddag werd gewonnen door Anja Groot die, gewoon ergens midden in het parkoers het hoogste gewicht wist te vangen. Best bijzonder en vooral bijzonder knap. Het niveau in het Internationale damesvissen mag gemiddeld misschien iets minder hoog zijn dan bij de mannen, hier bewijst Anja toch dat ze, na overigens een moeilijke eerste wedstrijddag, ook dit niveau gewoon aan kan. Prachtig!
Tijdens het voornvissen is brood een erg goed alternatief voor de gebruikelijke maden en casters. Vlokjes brood zijn naast bewezen vangers ook nog eens erg goedkoop! Maar hoe zet je dit gebakken deeg het best in en hoe bevestig je het op de haak?
Tijdens het voornvissen is brood een erg goed alternatief voor de gebruikelijke maden en casters. Vlokjes brood zijn naast bewezen vangers ook nog eens erg goedkoop! Maar hoe zet je dit gebakken deeg het best in en hoe bevestig je het op de haak?
Ga je met brood vissen? Lood je dobbertjes dan niet te scherp uit!
Voor het vissen met brood met de zogenaamde ‘bread punch’ ben ik met een aantal vismaten neergestreken langs een kanaal. Dit kanaal verbindt een industriële haven met een groter kanaal. Over het algemeen zwemt op dit type water veel voorn en biedt het de visser daarom een leuke sport.
Om tijdens het vissen nog enigszins flexibel te kunnen zijn leggen we twee voerplekjes aan. Op deze plekken zullen we gaan voeren met het zogenaamde ‘liquidised bread’, wat niet meer is dan fijngemalen boterhammen met een beetje water. Omdat grote voerballen in de stroming snel af zullen drijven maken we gebruik van wat kleinere voerballetjes, deze gaan dan met een wat grotere regelmaat te water.
Maak het voer kort van tevoren aan, anders kan het zijn dat de consistentie niet goed is!
Precisie
In het begin brengen we, met een pole cup, op iedere voerplek een voerbal ter grootte van een walnoot. Hierbij is voorzichtigheid wel belangrijk. Door het lichte gewicht van de voerbal kan deze zomaar uit je cup veren. Neem daarom de tijd en rust bij het aanvoeren van de stekken. Wat de montage betreft is het vooral belangrijk om je dobber niet op het scherpst van de snede uit te loden. De reden hiervoor is dat brood in het water vocht opneemt. Dit kan dan net genoeg zijn om de dobber onder te trekken.
Cup voorzichtig! Deze lichtgewicht voerbal kan voor je het weet uit de cup veren.
Om de vlokjes uit het brood te halen maken we gebruik van een bread punch. Hiermee steek je vlokjes uit het brood die 5-7 millimeter groot zijn. Kleinere vlokjes van 2-4 millimeter zijn in de winter of bij erg kleine voorns aan te bevelen. Als ik mijn montage voor de tweede keer inleg duikt mijn dobber resoluut onder, gelukkig zet ik direct met succes de haak en glijdt niet veel later de eerste voorn in het net. In de volgende minuten is het op deze plaats achter elkaar raak, voorn na voorn belandt in mijn net en de vlokjes brood doen hun werk meer dan prima!
Actief blijven vissen en veel wisselen brengt vandaag de meeste voorns.
Ook op de tweede voerplek wordt goed geaasd. Na circa 45 minuten hebben we al 20 voorns gevangen. Omdat voorns soms erg goed reageren op geluiden besluiten we om hennep bij te voeren. Elke drie tot vijf minuten gaan er naast een voerballetje ook vijftien korreltjes hennep te water. Om de een of andere reden lijkt dit altijd voor extra vis op de voerplek te zorgen.
Verandering van spijs
Als de zon hoog aan de hemel staat duurt het iets langer voor we aanbeten krijgen. Nu is het de hoogste tijd om de trukendoos open te gooien zodat we toch nog een aantal voorns kunnen strikken. Om de lokkende werking van het ‘liquidised bread’ en de broodvlokken nog te verhogen kun je gebruik maken van lok- en kleurstoffen. Om een aasorgie te bewerkstelligen besproeien we de vlokjes met een vanille lokspray van Sensas.
Stap 1: Steek een stukje brood uit met een breadpunch. Stap 2: In de breadpunch zit een gleufje waar de haak doorheen past. Stap 3: Zodoende is het heel makkelijk om een broodvlokje op de haak te bevestigen. Stap 4: Trek de punch van de haak af… Et voila!
Na het inleggen van deze lekkernij wordt duidelijk dat dit goed werkt. Al snel vangen we er twee voorns bij. Wanneer de werking van dit goedje uitgewerkt lijkt te zijn kun je nog meer dingen doen. We besluiten de grootte van de broodvlok te veranderen; van 7 schakelen we over op 3 millimeter grote vlokjes. Het gevolg laat niet lang op zich wachten, al snel zijn wederom enkele voorns de klos. Ook de tweede voerplaats werd hoe langer we hem bevisten des te minder succesvol. Daarom besloten we om na tweeënhalfuur vissen te stoppen, een domper? Welnee! Zeker niet als je bedenkt dat deze sessie hooguit 90 cent heeft gekost!
Vastgeroest in je visserij en behoefte aan nieuwe input? Nieuwe aassoorten, technieken, producten, etc? Houd de Beetsite in de gaten. Wekelijks bij ons een tiptop toptip van een specialist uit de witvis-, karper, zee- of roofvisscene. Dit keer van Sjoerd Beljaars van Sportvissersmagazine Beet-Rovers.
Dit weekend stijgt het kwik naar heerlijke hoogten en zal zelfs de 20 graden grens bereikt worden. Lang leve de lent. De witvisssers en karpervissers wrijven likkebaardend in hun handen, plannen worden gesmeed. De onderwaterwereld wordt wakker en gaat eten, daar moet je als sportvisser van profiteren. Wat zielig voor ons roofvissers, wij hebben van doen met de gesloten tijd van 1 april tot de laatste zaterdag van mei, maar niet teveel getreurd!
Het mooist is een kayak, bellyboot of opblaasboot op het Oostvoornse Meer, maar je kunt er ook wadend terecht.
“Het Oostvoornse Meer, iets ten westen van Brielle. Bekend om haar forellenbestand, maar er is meer…”
Forellen en meer
Allerlei clichés voor alternatieven voor de roofvisser in nood. Dan maar een keer karper, zeelt of winde. Of? Naar Scandinavië! Geen gesloten tijd daaro en snoek te over. Snoekbaars? Jazeker, met name in Zweden. Waarom niet in eigenland op zeebaars, geloof maar dat ze weer snel langs onze kust zwemmen en langs de kust geldt geen gesloten tijd voor aassoorten. Een aanrader aldus. Zo kom ik langzaam bij de tip die ik mee wil geven. Het Oostvoornse Meer, iets ten westen van Brielle. Bekend om haar forellenbestand, maar er is meer…
Der Botmeister, Vincent Tobé.
Bot! Jawel, die gekke platvis. Ze zwemmen met massa’s in het Oostvoornse Meer. Gaat het hier om een visje die op het gemakkie de bodem afstruint naar piertjes en kleine krabbetjes? Nee hoor, we hebben hier te maken met een agressief rovertje die bereid is om actief vanaf de bodem visjes het leven zuur te maken. Feitelijk en heilbot, maar dan in het klein.
Zelf heb ik daar nog nooit echt bij stilgestaan, tot enkele jaren geleden toen ik hoorde dat slechte enkele vissers hier gericht op bot visten. Vorig jaar kreeg ik zelf het op de heupen toen ik in contact kwam met roofvisser Vincent Tobé van Fox Rage en Salmo. Gewapend met een kayak was hij al geruime tijd bezig op de platvis en had hij er zijn specialisme van gemaakt.
“Ondertussen ontpopte Vincent zich tot een crack en was hij niet meer bij te houden.”
Zodoende gingen wij vorig jaar in de gesloten tijd met hem op pad, samen met enkelen van onze lezers die we hadden uitgenodigd. Vincent had via Kayakwinkel.nl nog twee extra kayaks geregeld, wijzelf (collega Stef Jansens en ik) gingen met een opblaasboot het water op.
Het werd een superdag. Voor de lezers was het even wennen met die lichte loodkoppen van 7 gram, maar het duurde niet lang voordat ze het onder de knie kregen en hun eerste botten vingen. Ondertussen ontpopte Vincent zich tot een crack en was hij niet meer bij te houden. en jawel, wij vingen ook letterlijk bot vanuit onze boot.
Kleine shadsjes op dito loodkopjes.
Letterlijk bot vangen
De techniek is niet heel anders dan het werpend vissen op snoekbaars met shads, liefst met lekker lichte loodkopjes van 5 tot 7 gram ten behoeve van een mooie zweef/afzinkfase. Bij snoekbaars is het belangrijk om het kunstaas voortdurend dicht bij de bodem te houden. Bij botten maakt dat niet zoveel uit. 1 tot 2 meter erboven? Geen probleem. Bot komt de shad wel halen.
Vincent Tobé ging als een trein.
Hotspots zijn vooral de openingen tussen de vele strekdammen die aan de rand van het Oostvoornse Meer liggen. Met de kayak kun je prima je ding doen en dat geldt natuurlijk ook voor de bellyboot.
“Niet schikken als je zo’n lerp er op krijgt, die gillend door je slip heen trekt. Bonus!”
Dat sluit niet uit dat je vanaf de kant ook de bot kunt belagen, een goed waadpak is dan wel een must. Oh ja, vergeet niet dat er bizar dikke forel rondzwemt op het Oostvoornse Meer. Niet schikken als je zo’n lerp er op krijgt, die gillend door je slip heen trekt. Bonus!
Maandelijks een reportage van onze zeeviscorrespondent Martijn Dekkers van Dutch Fishing Stuff. Martijn is wat je noemt een echte allrounder en schuwt het zoete niet, maar een sterke voorliefde voor het zoute valt niet te ontkennen. Zeebaars, wijting, platvis, gul, haai,… hij neemt het allemaal op de zoute korrel. Dit keer zeebaars met de dobber.
Zeebaars kan op verschillende manieren gevangen worden, vanaf het strand met lood op de bodem, met kunstaas en met de dobber in combinatie met natuurlijk aas. Persoonlijk vind ik die met de dobber de mooiste. Lekker stekhoppen langs de kust, in de havens of langs de kanten van de Ooster- en Westerschelde. Het Noordzeekanaal biedt ook diverse mogelijkheden om met de dobber op zeebaars te vissen.
Kies je voor kunstaas dan kan het best een dure bedoeling worden, dat is dit niet. Daarnaast is het ook nog eens erg simpel. Met een pakje stuitjes, wat kraaltjes, een dobber, fluorocarbon en wat haken ben je klaar. Inclusief aas, wat drinken en onthaakgereedschap past dit alles met gemak in een rugzakje. Een netje is geen overbodige luxe, het voorkomt een hoop geklungel bij het landen van een goede zeebaars.
Easy going op zeebaars.
Niet te licht
De montage ziet er als volgt uit: vanaf de hengeltop gezien komt er eerst een stuitje op de lijn. Gevolgd door een zacht kraaltje, dobber, kraaltje, stuitje, loodje, kraaltje en de wartel. Op deze manier kun je het lood fixeren tegen de wartel. Zo gooi je minder snel in de war dan wanneer het lood tijdens het inwerpen over de lijn kan schuiven. Vergeet ook je breekstaafjes niet wanneer je in het donker gaat vissen. Doe niet te moeilijk over het materiaal en ga zeker niet te licht vissen. Wordt er een zeebaars gehaakt, dan wil je hem er uit halen ook en dat valt niet altijd mee in de buurt van steenstort en golfbrekers.
Een net is zeker geen overbodige luxe bij dit slag krachtpatsers.
Standaard vis ik met een 30 grams dobber, gemaakt van schuim. Deze gaan niet te snel kapot tegen de stenen. Ik gebruik maar één soort haak: Gamakatsu F314. Maat 2 voor de grote steekzagers en krabben, maat 6 voor kweekzagers en reepjes inktvis. Standaard knoop ik deze aan een 40/00 fluorocarbon onderlijntje. Enkel wanneer het echt windstil is en er maar een lichte stroming staat schakel ik over op een 20 grams dobber en 35/00 fluor.
“Zeebaars heeft geen enkele moeite met wat zwaarder materiaal, doorgaans verdwijnt het geheel in een vloeiende beweging onder het wateroppervlak.”
Zeebaars heeft geen enkele moeite met wat zwaarder materiaal, doorgaans verdwijnt het geheel in een vloeiende beweging onder het wateroppervlak. Een karperhengel, liefst een lange penhengel, heeft de voorkeur, maar met een stevige spinstok kan het zeker ook. Het allerbelangrijkste vind ik een drijvende dyneema hoofdlijn. Deze wip je gemakkelijk in een rechte lijn richting de dobber wanneer de wind of stroming een bocht in je lijn hebben gemaakt. Met een te grote bocht in je lijn ga je veel aanbeten missen.
Zeebaars kan echt zo zijn aastijden hebben.
Zoeken van stekken
Stekken zijn overal te vinden, palen, steenstort, zandbanken en stroomnaden zijn de sleutelwoorden. Wie zoekt zal vinden. Baarzen azen niet de gehele dag, maar met momenten. Rond hoog of rond laag water is een goede uitgangspositie. Vis dicht tegen de blokken of palen of gooi ook eens een stroomnaadje dat wat verder uit de kant ligt aan, wedden dat het gaat lukken! In diepte kan je variëren. Beheers je wanneer je dobber onder gaat. Tel tot drie en zet de haak. Zorg dat de slip goed afgesteld staat, je zult hem nodig hebben.
Ontstaan uit pure passie voor de sportvisserij heeft Martijn Dekkers DutchFishingStuff opgericht. “Al decennia lang vissen wij op iedere vissoort die in Nederland te vangen is. Van voorn tot meerval en van wijting tot haai, het heeft allemaal aan onze haken gehangen. Naast het sportvissen op zich houden wij ons al jaren bezig met het verzorgen van vislessen op basisscholen, assisteren op beurzen en actieweekenden voor hengelsportzaken, het verzorgen van artikelen voor diverse hengelsportbladen enz. Vanaf 2018 zullen wij ons vooral gaan richten op workshops, gidsen en het assisteren bij groepsaangelegenheden!” Martijn geeft tal van workshops:
Jan ging aan de slag midden in een woonwijk van het Brabantse dorpje Raamsdonksveer. Een klein, cirkelvormig plasje met een diepte van ongeveer anderhalve meter wordt het toneel waar Jan zijn kunsten gaat vertonen. Naar verluidt moet het er wemelen van de karper(tje)s en giebels!
Door Jan van Schendel
Op veel plaatsen in Nederland wordt het steeds moeilijker om witvis te vangen. Dat klinkt erg negatief, maar gelukkig zijn er ook positieve ontwikkelingen! Zo vind je bijvoorbeeld steeds vaker enorm visrijke wateren middenin een woonwijk of een stad. Wateren die door hengelsportverenigingen voorzien zijn van een visbestand om van te smullen, waar het vangen van vis haast garantie is.
Bij iedere inzet vult Jan zijn pole pot.Om verspilling te voorkomen drukt Jan als laatst wat bevochtigde pellets in de pole pot.
Gelukkig zien steeds meer visverenigingen en ook Sportvisserij Nederland in dat er veel vraag is naar dit soort wateren en probeert men zoveel mogelijk op die vraag in te spelen. Een prachtig voorbeeld ondervind ik in levende lijven aan een typische stadsvijver in Raamsdonksveer.
Geruchten
Midden maart is niet echt de beste periode om op dit soort water te vissen, maar ik verwacht toch wel wat vis. Ik heb namelijk goede berichten over dit vijvertje gehoord. Het visbestand bestaat vooral uit giebel en karper; juist giebels staan bekend als een vissoort die ook bij koudere watertemperaturen nog steeds goed azen.
Ieder moment kan het pennetje onderschieten.
Daarom durf ik een visdag hier best aan! Karpers en giebels gedragen zich echt heel anders dan de meer ‘standaard’ vissoorten zoals brasem en voorn. Iedere keer verbaas ik me weer met hoe weinig voer en aas je toch goed kunt vangen. In dit geval weet ik absoluut niet wat de beste aassoorten zullen zijn, dus heb ik wat mais meegenomen, verschillende maten voerpellets en voor op de haak ook wat softpellets, wormen en een kleine hoeveelheid maden. Gewapend met een vaste hengel begin ik aan de sessie.
Voorzichtig
Aan het begin van de vissessie besluit ik om op twee verschillende afstanden een enkel cupje aan te voeren met wat geknipte wormen, mais en enkele pellets, alles bij elkaar zeker niet meer dan 100 ml. Ik wil vissen op 11 meter, niet recht naar voren, maar iets naar links.
De stek wordt opgestart met een cupje voer bestaande uit geknipte wormen, Maïs en pellets in verschillende diameters.
Daarnaast maak op een kortere afstand van zo’n 8 meter uit de oever een plekje, deze is iets naar rechts georiënteerd. Op beide plekken hanteer ik precies dezelfde voertactiek. Verder besluit ik een klein pole-cupje op de hengeltop te plaatsen om daarmee bij iedere nieuwe inzet kleine beetjes van dezelfde aassoorten bij te voeren.
“Het duurt zo’n 20 minuten voordat mijn dobber voor de eerste keer in beweging komt.”
Ik verwacht een moeilijk begin en dat blijkt redelijk te kloppen. Het duurt zo’n 20 minuten voordat mijn dobber voor de eerste keer in beweging komt. Daarvoor heb ik al wel wat kleine aasbelletjes gezien, waardoor ik er bijna zeker van ben dat er al vissen aanwezig zijn op de voerplek op 11 meter.
Een gegroepeerde loodzetting maakt snel omschakelen mogelijk.
Typisch, de eerste vis is een karpertje van zo’n 800 gram die ik aan een maiskorrel vang. Meteen daarna is het hek van de dam en begin ik regelmatig giebels te vangen, mooie visjes van tussen de 200 en 350 gram. Die vissen reageren perfect op mijn aanvoeren, nooit krijg ik teveel lijnzwemmers en constant blijven de vissen azen. De meeste aanbeten leveren ook prachtige vis op!
Dominant
Later vallen de beten plotseling vrijwel helemaal weg. Ik kan me amper voorstellen dat de giebels niet meer willen azen. Er moet iets aan de hand zijn onder water. Is het misschien de wisselende windrichting of het naderende slechte weer? Als ik na tien minuten plots toch nog een aanbeet krijg en een sterke vis jammerlijk verspeel is het voor mij klip-en-klaar; er is karper op de stek gearriveerd waardoor de giebels verdreven zijn!
De Kamasan B611 haak laat Jan zelden in de steek.
Na die losschieter van een vermoedelijk vals gehaakte karper vang ik nog een enkele giebel. Een durfal zo blijkt later, want al zijn soortgenoten zijn van de stek verdrongen door de dominantere karpers. Niet veel later haak ik kort na elkaar twee karpers, waarvan er eentje losschiet en de ander gelukkig wel in het net belandt.
“Op de een of andere manier willen de vissen daar gewoon niet zijn.”
Het blijft gek en interessant hoe het aasgedrag op zo’n stek kan omslaan. Ik begon veel meer aanbeten te missen, en dat zonder al teveel te veranderingen aan de vismanier. Het andere vreemde aan deze vismiddag was dat ik op de acht meter stek nooit een aanbeet heb gehad! Op de een of andere manier willen de vissen daar gewoon niet zijn.
Karpers terroriseren de voerstek en verjagen de giebels.
Het is daar misschien twintig centimeter ondieper dan op de elf meter stek. Ik weet dat hier in de zomer de meeste vissen pal tegen de oever worden gevangen, dus een en ander moet gewoon met de tijd van het jaar te maken hebben.
Nauwkeurig
Ik heb deze middag gevist met een 14/00 hoofdlijn en een 12/00 onderlijn met daarboven een dobbertje van 0,6 gram. Een haak 16 Kamasan B611 en iets later een wat grotere maat 14 Tubertini Serie 18. Nauwkeurig peilen is erg belangrijk bij deze visserij. Direct vissen, met niet teveel overdiepte is aan te raden. Slechts een paar centimeter van mijn onderlijn ligt op de bodem. Zodoende krijg ik enorm directe beetindicatie en kan ik snel reageren op een aanbeet.
Schitterende vissen die ook nog eens flink wat gewicht in de schaal leggen.
Voor het uitpeilen van de stek gebruik ik een knijppeillood van 25 gram. Daarmee tast ik de bodem af op zoek naar reliëf en verschillen in hardheid. Het liefst vind ik een stukje bodem dat zo hard mogelijk is. Immers, hoe zachter de bodem, des te groter de kans dat hetgeen je voert wordt bedekt onder een filmlaagje modder.
Na een paar uurtjes vissen.
En dat wil je natuurlijk liever voorkomen! Als je toch gaat vissen op zo’n zachte bodem dan resulteert dat maar al te vaak in grote schuimplakkaten aan het wateroppervlak, maar weinig vangsten. Om de een of andere reden lijken vissen minder goed te azen op zo’n zachte bodem. Hetzelfde geldt voor veel voeren. Veel voeren werkt eigenlijk contraproductief. Je lokt teveel vissen tegelijkertijd aan waardoor de vis heel erg onrustig gaat azen. Het resultaat? Enorm veel lijnzwemmers!
Direct
Je zit hier middenin een woonwijk en ik denk dat dit de reden is waarom het visbestand zo goed blijft. Aalscholvers blijven hier over het algemeen weg en van beroepsvissers is natuurlijk al helemaal geen sprake.
Een mooie visserij waarbij de vissen het elastiek makkelijk uit de top trekken.
Terwijl ik aan het vissen ben bedenk ik hoeveel van dit soort wateren we in ons land wel niet moeten hebben. Bij bouwprojecten zoals woningen en bedrijven wordt tegenwoordig retentiewater aangelegd; alleen al daardoor zijn er overal in ons land te midden van allerlei bebouwing sloten, vlieten en kleine vijvers te vinden.
Hartje zomer moet het hier een gekkennuis zijn.
Fantastisch! Stuk voor stuk bieden deze watertjes kans om net zo´n visrijk water te worden als dit watertje in Raamsdonksveer. Het grootste voordeel van dergelijke watertjes is de bereikbaarheid. Voor jong en oud zijn ze prima te bereiken en dat zorgt hopelijk voor nieuwe aanwas in de toekomst!
Jan vist met een heel klein beetje overdiepte zodat zijn aas altijd op de bodem ligt.
Over enkele maanden zal de visserij nóg beter zijn op plaatsen als deze, maar zelfs nu is de visserij al goed te noemen. Het is nu nog koud en halverwege maart, maar toch verzamelen we over de dag verspreid een leuk net vis. Als het wat warmer wordt kan het qua activiteit weleens storm gaan lopen!
Haak of hair?
Vandaag heb ik mijn aas op de haak geprikt, maar je kunt er natuurlijk ook voor kiezen om het aas aan een hair te vissen. Je aas zit dan vlak onder de haak waardoor de hakende eigenschappen van de haak maximaal blijven. De reden waarom ik toch voor aas direct op de haak kies? Ik heb het idee dat ze het haakaas dan net wat langer vasthouden en met voorzichtig azende vis kan dat in mijn ogen net het verschil maken.
Op de haak wordt het aas met meer vertrouwen gepakt denkt Jan.
Vandaag reageerden de vissen het best op een enkele zachte 6 mm pellet op de haak, of een enkele maiskorrel. Pieren lieten ze vandaag links liggen, maar als het over een paar weken wat warmer is kan die situatie zomaar heel anders zijn!
Vergunning
De visrechten van dit watertje (Bergingsvijver Omschoorweg) in Raamsdonksveer zijn van H.S.V Ons Genoegen uit Geertruidenberg. Voor € 39 euro word je lid van deze vereniging en mag je in al haar wateren vissen. Je kunt ook een dagvergunning halen. Die kosten slechts € 5 en zijn verkrijgbaar bij Fauna Hengelsport.
In Beet – Rovers april beschreef onze witvisfluisteraar Jan van Schendel hoe hij zijn maden, pinkies en casters wedstrijdklaar maakt. Helaas is door een fout een deel van de tekst weggevallen. Om dat recht te zetten plaatsen we het artikel nu in twee delen online. In deel 2 beschrijft Jan dode maden, drijvende maden en casters.
Maden doden – hoe doe je dat?
In Nederland zie je vaak dat maden met name als haakaas worden gebruikt en dat pinkies meer als voer worden ingezet. Daarachter schuilt waarschijnlijk het principe van ‘de grote hap moet aan de haak hangen’. Op zich is daar niks mis mee, maar maden kunnen ook prima gebruikt worden in/als lokaas en pinkies kunnen een fantastisch haakaas zijn. Vooral als de te vangen vissen klein van stuk zijn.
Een probleem dat je met maden en pinken kunt hebben is dat ze wegkruipen in een zachte bodem en daardoor onvindbaar worden voor de vissen. Om dit probleem te verhelpen is het in mijn ogen het best om de maden en/of pinken eerst dood te maken voor ze te voeren. Er zijn verschillende manieren waarop je dit kunt doen. Zeker, je kunt ze invriezen. Als ze ontdooien krijgen ze alleen vrijwel meteen een bruine kleur… Niet ideaal dus.
Wat ik met afstand de beste manier vind is de volgende:
Stap 1. Eerst zet je de maden/pinkies onder een lauw laagje water. Dan overgiet je ze met net niet kokend water.Stap 2. Zodra je ziet dat de larven zich strekken en stoppen met bewegen giet je er koud water overheen. Op deze manier behouden de maden hun natuurlijke look, maar stoppen ze met bewegen.Ook dit dode aas kan je het best bewaren (in of beter onder een laagje water) in een koelkast. Vergeet niet dat deze dode maden ook killing kunnen zijn als haakaas! In ons land zie je het nog niet zo vaak, maar in landen als Engeland en Italië is het haakaas vaker dood dan levend.
Het grote voordeel bij een dode made of pinkie is dat de kans op een dubbel over de weerhaak geschoven haakaas, en daardoor een verspeelde vis, vele malen kleiner is. Bovendien zien steeds meer vissers het voordeel van weerhaakloze haken bij het vissen op grote en sterke vissen. Het haakaas wordt veel minder beschadigd dan op een haak met weerhaak en bovendien blijft het wondje van een weerhaakloze haak veel kleiner in de vissenbek en juist ook dat kan voorkomen dat de vis wordt verspeeld.
Drijvende maden
Er zijn enkele kleine visserstrucjes die ervoor zorgen dat je onder verschillende bijzondere omstandigheden toch maximaal effectief kan vissen. De belangrijkste daarvan is absoluut het vissen met drijvende maden boven een vuile bodem.
Het is heel simpel om een made drijvend te maken. De eerste vereiste is dat de made vers moet zijn. Voor drijvende maden heb je tevens een aangepaste madendoos en bijbehorende deksel nodig. Die laatst genoemde offer je op: je knipt de binnenste helft er uit. Een deksel met een centraal gat dus. Daarna zet je een kleine hoeveelheid maden in de madendoos en zet die zo waterpas mogelijk weg. Je overgiet de maden met een kleine hoeveelheid water, precies zoveel dat de maden half in het water en half boven water kruipen. Even laten staan en klaar is kees.
Mijn doos voor drijvende maden met de custom made deksel.
Je zult zien dat de maden wat van het water en ook wat lucht opnemen. De maden-maag zal namelijk groter worden. Even een ‘proefmade’ in het water gooien; zodra je ziet dat die blijft drijven, dan zijn de andere maden klaar voor gebruik. Het drijfvermogen van de maden zal groter zijn of gelijk aan het gewicht van de gebruikte haak. Zo kan je ervoor zorgen dat het haakaas net boven de met rotzooi besmeurde wordt aangeboden in plaats van dat het aas tussen bijvoorbeeld wier of bladeren verdwijnt.
Zo zien de drijvende maden er uit. Natuurlijk even testen of ze drijven door er ééntje in het water te gooien.
Casters maken
Maden verpoppen op een gegeven moment. Ze kruipen weg van het licht en krimpen samen. Eerst zijn ze nog wit gekleurd en daarna worden ze (in de open lucht) steeds donkerder bruin. Een andere naam voor zo’n madenpop is caster. Nou, die casters zijn zo ongeveer het beste aas voor bijna alle vissoorten die we hier kunnen bevissen.
Je kunt het je nu niet meer voorstellen, maar ik weet nog dat casters als aas totaal onbekend waren. Tegenwoordig zijn ze absoluut niet meer weg te denken in het aas arsenaal van iedere witvisser. Verreweg de meeste vissers kopen hun casters en daarmee is ook zeker niks mis.
Degenen die wel hun casters zelf willen maken hebben daarvoor nodig: een ruime bak, een passende 3 en een 4 mm zeef en ook wat fijn zaagsel. Daarnaast heb je goede maden nodig die ook echt verpoppen. Er zijn tegenwoordig namelijk ook veel zogenaamde bewaarmaden verkrijgbaar en dat zijn larven van weer een andere vliegensoort. Die verpoppen amper of nooit en zijn als castermaden totaal ongeschikt!
Elementen om van maden casters te maken.
Het beste is om de maden te kopen wanneer ze nog vers zijn. Daarna simpelweg de maden tweemaal of zelfs drie keer per dag over de zeef laten kruipen, nadat je eerst wat fijn licht bevochtigd zaagsel aan de maden hebt toegevoegd. Ook al verpoppen de maden nog niet, toch moet je ze iedere dag zeven. Zo verwijder je alle ‘zwakke broeders’ voordat de maden beginnen te verpoppen. Verder is het heel simpel. De casters blijven op de zeef liggen en die bewaar je in een afgesloten plastic zak in de koelkast. De casters moeten niet door de mazen van de zeef vallen. Omdat maden niet altijd dezelfde grootte hebben, is soms een 3 mm en dan weer een 4 mm zeef beter geschikt.
In dit artikel heb ik alleen nog mijn licht over maden laten schijnen, maar er zijn natuurlijk nog tal van andere voor witvissers interessante aassoorten. Geen zorgen, die worden heus niet vergeten! In een vervolgartikel zal ik de nog resterende aassoorten behandelen.
Koelkast
Misschien is het niet haalbaar voor iedereen om een koelkast speciaal en alleen voor het visaas te kopen en gebruiken, hoewel… Waarom eigenlijk niet? Een tweedehands koelkastje hoeft helemaal niet veel te kosten en verbruikt veel minder stroom dan menigeen denkt. Als je nagaat dat de meeste aassoorten die we gebruiken niet zo goedkoop zijn, dan is het die investering eigenlijk best wel waard. Onder de streep ben je op lange termijn wellicht voordeliger uit. En alleen met een koelkast kun je jouw aas zo lang mogelijk vers houden.
In Beet/Rovers april een artikel van onze witvisfluisteraar Jan van Schendel over hoe hij zijn maden, pinkies en casters wedstrijdklaar maakt. Helaas is door een fout een deel van de tekst weggevallen. Om dat recht te zetten plaatsen we het artikel nu in twee delen online.
Als wedstrijdvissers het over een ding eens zijn, dan is het wel dat het aas en voer perfect in orde moet zijn. Dit aas en voer moet er immers voor zorgen dat aangelokte vissen op de voerplaats blijven rondhangen. Uiteindelijk moet er dan een ding tussen uitspringen zodat die vissen ook echt gevangen kunnen worden: het haakaas! Zo simpel is het dus allemaal op papier.
Hoe krijg je dat aas en voer in topconditie? En misschien wel net zo belangrijk; hoe houd je het goed en hoe zet je het in? Het is heus geen raketwetenschap, maar er zijn wel enkele weetjes waar je anders misschien niet snel bij stil zou staan.
Pinken en casters in topvorm krijgen vergt heus geen raketwetenschap!
Vliegenlarven
Even voor alle duidelijkheid, zowel maden als pinkies zijn vliegenlarven, het grootste verschil is dat pinkies veel kleiner zijn. Het zijn simpelweg de larven van een andere, kleinere vliegensoort. Er zijn nog meer soorten vliegenlarven die interessant kunnen zijn voor ons vissers, maar in de praktijk zijn in ons land maden en pinkies de enige twee algemeen gebruikte soorten. Ik zal me dan ook alleen hierop concentreren.
“Voor je het weet kruipen die larven door de hele koelkast!”
Koud bewaren
Als je een made of een pinkie vrij zou laten rondkruipen, dan verpopt hij tot een caster. Uiteindelijk zal uit die madenpop een vlieg ontstaan. Dat gehele proces vanaf het eitjes leggen door de vlieg, het groot worden van de larve, het verpoppen ervan en het ontstaan van de uiteindelijke vlieg, wordt aangestuurd door temperatuur. Heel simpel gezegd: hoe warmer het is, des te sneller dat hele proces gaat. Als visser wil je dat dit proces zo sloom mogelijk gaat natuurlijk. Hoe langzamer dit gaat, des te langer je kunt beschikken over (verse) maden. Met bovenstaande theorie in je achterhoofd is het logisch dat er eigenlijk maar een oplossing is om dit proces te vertragen. De temperatuur laag houden! Bewaar de maden en pinken in een koelkast op een temperatuur van slechts enkele graden boven nul, dan gaan ze het langst mee.
De benodigdheden om de maden van zaagsel en ander vuil te ontdoen.
Grijszwarte stip
De ideale manier om maden en pinkies goed te bewaren is in een bak met een open bovenkant. Hierdoor zullen ze niet gaan zweten. Als maden vochtig worden dan gaan ze kruipen. En dat wil je natuurlijk niet, voor je het weet kruipen die larven door de hele koelkast!
Juist om dat te voorkomen kun je maden en pinken het best in wat polenta of maisbloem bewaren, of desnoods in fijn zaagsel. Hoe minder de maden kruipen, des te langer ze vers blijven. In het ideale geval liggen die maden dus doodstil in de koelkast.
https://youtu.be/BDvRoC5l4So
Als je maden hebt gekocht… Wat dan? Bekijk hierboven hoe Jan zijn maden wedstrijdklaar maakt.
De versheid van maden is op een makkelijke manier te bepalen. Bij pinkies is het wat lastiger te zien (te klein), maar bij maden kun je perfect zien hoe vers ze zijn. Bij een verse maden zie je altijd een grijze of zwarte stip in het lichaam. Dat is de maag en die maag verdwijnt langzaam naarmate de made ouder wordt.
Dat grijze stipje is de maag van de made, een goede indicatie of hij vers is!
Herkenning
Waarom zijn maden en pinken eigenlijk zo’n geaccepteerd aas voor zoveel verschillende vissoorten? Heel simpel, dat komt omdat die vissoorten maden en pinkies in de natuur ook tegen komen en ze hebben dit leren kennen als aantrekkelijk voedsel.
Op ieder karkas van een dier dat sterft in de vrije natuur, maar ook bijvoorbeeld op een koeienvlaai in een weiland zullen vliegen hun eitjes leggen. Die eitjes komen uit en het karkas of de koeienvlaai vormt het voedsel voor de maden en pinkies. Ze vreten zich vol en wanneer ze volwassen zijn kruipen ze weg van het voedsel. Zodoende komen ze ook in het water terecht, want vliegen leggen hun eitjes niet alleen op het land. Ook dode eenden en vissen zijn bijvoorbeeld de klos. Heel veel vissen kennen maden als natuurlijk aas en bijna altijd is zo’n natuurlijk aas het beste om te gebruiken.
In deel twee gaat Jan onder andere in op hoe je maden drijvend kunt maken!
Vastgeroest in je visserij en behoefte aan nieuwe input? Nieuwe aassoorten, technieken, producten, etc? Houd de Beetsite in de gaten. Wekelijks bij ons een tiptop toptip van een specialist uit de witvis-, karper, zee- of roofvisscene. Dit keer van zeeltspecialist Gijs Kok van de Facebook groep Tinca Hunters.
Nog net voor dageraad. Zorg dat je dit moment niet mist.
Zeelt is een vis die van rust houdt. Daarom vis ik graag in de vroege morgen. Ongeveer een uur voordat het licht wordt zit ik aan het water, bouw mijn spullen op en leg ik 2 voerplekken aan. In het donker? Yes! Zodra het eerste licht aan de hemel komt zal de zeelt namelijk gaan fourageren.Als je de wekker dus een uurtje eerder zet zal dit zeker lonen!
Hoe kun je zo’n beauty nou als bijvangst rekenen?
Het is sowieso de moeite waard om eens een keer op je gemakje langs het water te lopen als het licht begint te worden. Als de zeelt ‘wakker’ wordt en naar voedsel begint te zoeken zul je ze ongetwijfeld kunnen lokaliseren door de plakkaten kleine luchtbelletjes die ze produceren als ze de bodem omwoelen.
Forceren
Hoe kun je nu forceren dat zeelt juist op jóu voerplek zal gaan azen? Door veel klein aas door je voer te mengen. Gekiemde hennep, maden/casters, mais, zorgen ervoor dat een zeelt de bodem om gaat woelen om deze kleine deeltjes te kunnen verorberen. Het (zoete) voer moet ze aanlokken, de kleine aasdeeltjes zal ze tot azen aanzetten. Een scheutje anijs door het vocht waarmee je je voer aanmaakt, en in de zomer als het water warm is een scheut Scopex, zijn ook zeker aanraders!
Kleine zoete lokvoer- en aasdeeltjes. Laat die zeelt maar scharrelen.
Als je de zeelten ziet azen op je voerplek maar ze pakken je aas niet? Niet te lang wachten, ga geen uur lang jezelf op lopen vreten van frustratie omdat ze je aas niet pakken terwijl je gek wordt van de bellenplakkaten boven je voer.. veranderen van aas! Een worm, een trosje maden, zoete mais, miniboilies, zorg dat je diverse aassoorten bij je hebt. Of je nu vist met de pen, met de feeder, de vaste stok, het maakt niet uit. Soms is een zeelt een alleseter, maar soms ook zijn ze vreselijk kieskeurig.
Het moet wel heel gek lopen wil je op dit soort wateren geen zeelt aantreffen.
Pas je aas ook aan op de seizoenen. Ik bedoel nu niet direct het soort aas, maar wel de grootte van je aas. Zo van maart tot mei klein aas. Enkele maden, een worm, een kleine mini-boilie van 8mm, als het maar niet te groot is. Als het echt warmer begint te worden en de watertemperatuur stijgt flink gebruik dan grover aas. Een trosje wormen, een flinke haak vol maden, boilies tot 15mm, geen probleem.
“In de zomer leg ik gerust voerplekken aan van 12 tot 15 flinke gaaskorven voer per voerplek!”
Begint de watertemperatuur weer te zakken zo vanaf september/oktober, ga dan weer naar klein aas. Dit geldt ook voor de hoeveelheid voer die je gebruikt om een voerplek aan te leggen. In het voor en naseizoen zijn enkele korfjes/voerballen voldoende om te starten. Maar in de zomer leg ik gerust voerplekken aan van 12 tot 15 flinke gaaskorven voer per voerplek!
Wasmotlarven, al eens geprobeerd?
Dan nog iets wat maar weinig sportvissers weten: een wat onbekendere aassoort voor zeelt zijn wasmotlarven. Deze zijn heel bekend in de forelvisserij maar witvissers hebben ze zelden bij zich.. Vooral als het water warmer wordt en de zeelt niet vies is van een flinke hap aas is dit echt een aanrader!
Karpers kunnen ontzettend voorzichtige vissen zijn. Zo voorzichtig zelfs dat ze aan ‘standaard’ aas aanbiedingen nauwelijks nog vangbaar lijken. Dan is het dus tijd voor wat anders! Balans, dat is het toverwoord. Uitbalanceren van het haakaas kan die haast onvangbare karpers plots tot gewillige slachtoffers maken. En dat is wat je wil natuurlijk!
Karpers kunnen lastige klanten zijn! Lees hier hoe je die slimme jongens toch een stapje voor kunt blijven.
SCHEEPSRECHT
Voor de derde keer al deze morgen grijp ik naar mijn hengel die rechts op de rodpod ligt. Na het zetten van de haak en een korte dril dirigeer ik een mooie schubkarper van twintig pond tussen de armen van mijn schepnet. Op mijn andere hengel heb ik deze sessie geen enkele aanbeet gehad. Natuurlijk vraag ik mezelf af waarom dit zo is, waarom staat het nu 3-0 voor rechts? Ik vermoed dat het iets te maken heeft met het gekozen haakaas. Natuurlijk heb ik het hier niet over de een of andere wonderboilie, ik geloof er niet in dat die bestaan namelijk. De presentatie is gewoon net even anders dan de linkerhengel.
Voor de derde keer deze ochtend loopt dezelfde hengel af… Heus geen toeval!
AAS OP DE PRUTBODEM
In het water drijft de pop up boilie direct bovenop de zinkende boilie waardoor het geheel eruit ziet als een heen en weer schommelend sneeuwmannetje. Vandaar de naam snowman dus. Een snowman ziet er niet alleen goed en opvallend uit, maar hij heeft nog enkele voordelen ten opzichte van een normale bodempresentatie. Het gewicht van de zinkende boilie wordt min of meer opgeheven door de pop-up boilie. Daardoor kunnen karpers het haak aas heel gemakkelijk naar binnen zuigen. Een zo goed als gewichtsloze presentatie dus! In karperjargon wordt dit een ‘perfect uitgebalanceerde presentatie’ genoemd. Doordat het geheel in het water bijna geen gewicht heeft zal het niet wegzakken in een zachte prutbodem. Iets dat met een normale boilie wel kan gebeuren. Op die manier is een visloze sessie bijna gegarandeerd. Met een snowman presentatie zal dit onheil je bespaard blijven. De presentatie zal altijd netjes bovenop de bodem blijven liggen.
Deze presentatie zal altijd netjes bovenop de prut blijven liggen!
Maar dit is slechts één voordeel, er zijn er nog meer! Omdat de snowman zoals gezegd haast geen gewicht heeft onder water zuigt een karper hem moeiteloos naar binnen. Wanneer een vis op je voerstek komt hoeft hij praktisch alleen zijn bek open te doen en het aas glijdt al naar binnen. Nog voordat de karper het goed en wel doorheeft zit de haak al in zijn onderlip geprikt en krijst de beetmelder het uit. Zo’n uitgebalanceerde presentatie is vooral geschikt in water met een hoge hengeldruk. Hier hebben karpers vaak al negatieve ervaring(en) gehad met boilies. Vaak nemen ze elke boilie afzonderlijk tussen de lippen om te beoordelen of deze veilig is of niet.
“Voor de karper het in de gaten heeft hangt de haakboilie dan al in zijn strot!”
In principe is je haakaas altijd zwaarder voor de karper om op te pakken dan de gevoerde boilies. Dit vanwege de haak die aan het balletje vast zit. Door de drijvende boilie wordt het gewicht van de haak teniet gedaan en zuigt de karper het geheel moeiteloos naar binnen. Maar je hebt dan natuurlijk wel twee boilies aan de hair hangen, wanneer je gebruik wilt maken van slechts 1 boilie kun je dezelfde presentatie verkrijgen door een zinkende en een popup boilie door midden te snijden en van beiden een helftje aan de hair te rijgen. Je rijgt dan eerst het drijvende aas op je naald en dan het zinkende. Hierdoor komt het op de juiste manier aan de hair te hangen.
UITGEBALANCEERD MET KURK EN LOOD
Ook wie niet met twee verschillende soorten boilies wil vissen kan toch met uitgebalanceerd aas vissen! Met wat hulpmiddelen kun je een drijvende boilie iets zwaarder maken en een zinkende boilie wat lichter. Een zinkende boilie kun je opvullen met een klein beetje kurk. Hierbij kun je handig gebruik maken van een aasboortje en kurksticks. Je doorboort de boilie met het boortje. Dan schuif je een kurkstick in het ontstane gat en knipt de stick op maat af. Hierdoor krijg je hetzelfde effect als een snowman. Alleen dan zonder gebruik te maken van een andere boilie.
Het voordeel van een snowman presentatie, zonder dat er twee verschillende typen aas aan de hair hangen.Alle benodigdheden voor het uitbalanceren van boilies op een rijtje!
Ook een pop-up boilie kun je uitbalanceren. In tegenstelling tot de bodemboilie zul je een pop up iets moeten verzwaren om hem te laten zinken. Dit kun je doen met behulp van een loodhagel. Eerst boor je een klein holletje in de pop up. Vervolgens rijg je de pop up op de hair. Laat het holletje richting de haak wijzen. Vervolgens knijp je het loodhageltje op de hair en schuif je hem in de pop up. Nu is je montage klaar om vis te vangen!
Ook pop up boilies kun je uitbalanceren.Door een loodhageltje in de pop up te verstoppen is deze pop up boilie nu heel langzaam zinkend.
EXTRA TIP
Wie geen waardevolle vistijd wil verkwanselen met het in elkaar knutselen van aasjes kan ook voor de snelle, gemakkelijke manier kiezen. In jouw lokale viswinkel kun je potjes met zogenaamde 50/50 hookbaits van (bijvoorbeeld) Dynamite Baits kopen. Deze zitten perfect uitgebalanceerd verpakt in een potje. Klaar om te vissen!
Wie geen zin heeft om te knutselen kan ook naar de hengelsportzaak om kant-en-klaar uitgebalanceerd haak aas te kopen.
Pellets oefenen niet alleen op karper een magische aantrekkingskracht uit. Ook brasem, kopvoorn, blankvoorn en barbeel prikken graag een vorkje mee. Toch is het mogelijk om dit, van zichzelf al goede aasje, extra aantrekkelijk te maken! Wij geven 5 tips om je pellets te boosten.
TIP 1: pellets dippen
Karpervissers zijn over het algemeen wel bekend met het fenomeen dippen. Zij dippen hun boilies vaak om ze aantrekkelijker te maken. Met pellets kan dit ook! Met behulp van een dip kun je de smaak van de pellet net wat veranderen. Zo zijn in kaasdip gedoopte maïspellets uitermate geschikt voor het vangen van barbeel en kopvoorn. Diezelfde pellet maar dan gedoopt in een scopex sausje zal hoofdzakelijk dikke brasem op de kant brengen; ook zoete smaken zoals tuttifrutti en aardbei zijn erg goede brasemverleiders.
Net als boilies kun je pellets ook prima dippen.
TIP 2: pellets sprayen
Behalve dippen kun je pellets ook erg goed behandelen met loksprays. Een spraytje over de pellet geeft direct het gewenste effect. Met dips worden vaak alleen de haakaasjes aangepakt, maar sprayen is ook ideaal om direct een grotere hoeveelheid aas te behandelen met een welriekend laagje. Net als de dips zijn de sprays ook verkrijgbaar bij de betere hengelsportzaken. Vaak staat op het flesje wel voor welke vissoort het bedoeld is, dit klopt natuurlijk lang niet altijd. Wel is het zo dat bepaalde vissoorten een voorkeur hebben voor bepaalde smaken. Wie het op grote voorn gemunt heeft moet bijvoorbeeld honing maar eens uitproberen.
Met een spray kun je een pellet een bijzonder geurtje meegeven.
TIP 3: pellets en liquids
Liquids als de Aromix van Sensas of de Liquids van Mondial zijn erg geschikt om grotere hoeveelheden aas mee op te smukken. Hierdoor nemen je vangkansen zienderogen toe. Wel is het belangrijk dat wanneer je dit met grote hoeveelheden aas doet, je deze ook snel voert. Anders lossen de pellets namelijk al een beetje op. Sommige brasemvissers doen dit bewust, zij maken een deegje waarmee ze gaan vissen. Ze kneden een hompje deeg om hun lood en hangen een zachte pellet aan de haak. Deze pellet maken ze zacht met behulp van een vacuümpomp. Deze zorgt ervoor dat de structuur van de pellet veel meer open wordt waardoor alle lokstoffen sneller met het water meegevoerd worden.
Deze brasem ging voor de bijl. Een pellet met een scopex lokstof was de boosdoener.
TIP 4: pellets poederen
Ook lokstoffen in poedervorm kunnen ingezet worden om de pellets geheel naar eigen inzicht te personaliseren. Alleen heb je hiervoor een hulpmiddel nodig, namelijk een beetje olie. De behandeling gaat dan als volgt: giet een eetlepel olie (bijvoorbeeld maïs- of zonnebloemolie) over 100 gram pellets en strooi een goedgevulde lepel met poederlokstof over de pellets. Door de olie trekt het poeder in de pellets, op die manier kun je niet alleen de smaak, maar ook de kleur van de pellets veranderen. Wel moet ik erbij vertellen dat het aanpassen van de kleur alleen werkt bij pellets die van zichzelf een lichte kleur hebben.
Stap 1. Om pellets te kleuren giet je een eetlepeltje olie over je pellets, laat dat eventjes intrekken en bestrooit ze dan met de lokstof naar keuze. Nu trekt de lokstof goed in de pellets.Stap 2. Met gekleurde poederlokstoffen kun je vooral de lichtgekleurde maïspellets goed kleuren.
TIP 5: combinaties
Een andere goede tuningtip is het combineren van verschillende soorten haakaas. Naast de pellet die in een elastiekje hangt, een ander aasje op de haak te prikken. Dat kan bijvoorbeeld een maïskorrel, made of een worm zijn. Deze tip is goud waard, hij heeft mij vele vissen opgeleverd.
Een gouden combinatie: een pellet-maïskorrel combi.
Zelfhaak montages, karpers en boilies… Onlosmakelijk zijn ze met elkaar verbonden. Het is dan ook een winnend team gebleken! Maar om nou dwangmatig iedere gekochte kogel aan een hair te rijgen gaat net wat te ver. Echter, onder sommige omstandigheden scoort alternatief aas beter dan boilies, daarom vijf alternatieven op een rij.
Alternatief aas nr 1: mini salami
Als klein vissertje kende ik de kracht van vlees al. Menigmaal heb ik een lijntje nat gemaakt met als aas een bi-fi worstje. Vele brasems en andere witvis vonden hiermee hun weg naar mijn schepnet. Niet alleen witvis hebben graag vlees, karpers zijn er ook bepaald niet vies van! Deze kleine salamiworstjes hebben een sterke geur en smaak, en zijn behoorlijk zout. Hierdoor zijn ze enorm attractief voor karper. Met een klein mesje kun je een stukje in elke grootte afsnijden en op je onderlijn rijgen. Of je het worstje in de lengte, of breedte op de hair rijgt is een kwestie van smaak; beide werkt. Zelf heb ik wel een voorkeur voor het beazen in de breedterichting, het huidje van deze worsten is redelijk taai waardoor een stoppertje goed blijft zitten en je aas dus niet zomaar van de hair valt.
Alternatief aas nr 2: gnocchi
Gnocchi is een Italiaans deeg wat van aardappelen, griesmeel en eieren gemaakt wordt. In de gekoelde afdeling van de beter gesorteerde supermarkten kun je dit spul zeker weten vinden. Terwijl ik door de supermarkt liep dacht ik: ‘Waarom niet eens op de Italiaanse toer?’ Deze taaie deegklompjes zijn goed aan de hair te bevestigen, wel zeker ik ze altijd met pellet stops in plaats van met normale stoppers. Deze bieden net wat meer houvast zodat ik zeker weet dat deze Italiaanse lekkernij aan mijn hair blijft hangen.
Alternatief aas nr 3: rozijnen
Gedroogde druiven, pruimen of andere soorten fruit. Beter bekend als rozijnen, zijn een enorm goed aas. Onder witvissers is het in elk geval al langer bekend als een echte vanger. Op lastige wateren kan dit aas weleens de sleutel tot succes zijn! Het enige nadeel is dat ze behoorlijk witvisgevoelig zijn. Daarom bied ik ze aan met een dubbele hair, een beste witvis die dat hele hapje weggewerkt krijgt! Tijdens het beazen moet je er rekening mee houden dat rozijnen in het water opzwellen, daarom laat je het best nog wat ruimte over tussen de bovenkant van de hair en -in mijn geval- de rigring. Het kan namelijk gebeuren dat de haakpunt in een rozijn prikt, hierdoor functioneert je rig niet meer en daar zitten we natuurlijk niet op te wachten.
Alternatief aas nr 4: aardappel
Die goeie ouwe aardappel is uitermate geschikt als haakaas en jawel, ook op de hair! Ik heb voornamelijk met aardappeltjes uit een potje gevist, puur uit gemakzucht. Deze kun je immers rechtstreeks uit het potje aan je hair schuiven. Of, nou ja, rechtstreeks, je moet ze eerst wat bijsnijden. Vaak zijn de aardappeltjes net wat te groot om als haakaas te dienen, maar na het nodige snijwerk zijn het perfecte aasjes. Ook bij dit aas geldt, gebruik pellet stops voor meer houvast!
Alternatief aas nr 5: kidney Bonen
Persoonlijk vind ik kidneybonen nog beter dan blikmaïs! Ze zijn iets groter en worden wat minder vaak gebruikt dan maïskorrels. De meeste vissen hebben nog nooit kennis gemaakt met deze dieprode bonen. Een schrikreactie blijft vaak ook uit. Ook deze aasjes laten zich goed aan een hair vissen. Ik rijg meestal vier tot zes bonen op de hair. Een nadeel is dat de hair door de huid van de kidneybonen kan snijden. Op een water met veel witvis zijn kidneybonen daarom niet de meest ideale aaskeuze.
Extra tips en tricks
Wie zijn gnocchi nog wat wil oppeppen kan ervoor kiezen om ze ’s nachts te weken in bijvoorbeeld het sap van ingeblikte tonijn. De oliën trekken in het deeg en zorgen voor een langdurige aanlokkende werking onder water.
Met een beetje creativiteit kom je letterlijk een heel eind! Natuurlijk is het lastig om kleine voedselitems als rozijnen of bonen op lange afstand te voeren, gelukkig vind je ook hier een oplossing voor in de supermarkt. Paneermeel! Maak ballen van paneermeel, kneed hier rozijnen en/of bonen in en je kunt ze wel op lange afstand voeren. In de oeverzone is voeren met dergelijke aasjes natuurlijk geen probleem. Neem bijvoorbeeld allerlei soorten pasta. Deze zijn prima met een voerschep recht onder de kant te voeren!
JAN VAN SCHENDEL – Al jarenlang heb ik de wens om ooit eens te vissen in onze hoofdstad, Amsterdam. Ik heb al zo vaak gehoord dat het daar overal vol zit met vis. En ik geloof het van harte. Zoveel singels en grachten en alles staat in open verbinding met het IJ. In theorie echt ideaal dus! Nooit eerder kwam het ervan, maar nu dus wel.
‘Dat heb ik weer’. De visdag is eindelijk zo ver, krijgen we precies de nacht ervoor te maken met een venijnige vorst Op verschillende plekken in ons land vriest het de nacht 10 graden en om eerlijk te zijn heb ik grote vraagtekens of mijn dobber wel water gaat raken. Ik ben er eigenlijk van overtuigd dat het water helemaal dicht ligt, zeker na wat ik onderweg gezien heb. Een hoop andere wateren waren helemaal dichtgevroren.
https://www.youtube.com/watch?v=qb1jze8lURg
Gegroepeerd hoofdlood met daaronder 2 valloodjes, die iets uit elkaar geplaatst zijn.De druppelvormige 0,75 grams dobber is een prima en gevoelige allrounder.
Kristal
Ik was al ruim op tijd bij de Da Costalaan aanwezig en er was werkelijk geen kristalletje ijs te zien. Een dikke meevaller dus. Zo zie je maar dat de watertemperatuur op dit soort beschutte plaatsen iets hoger is. En juist daardoor is daar in dit koude jaargetijde vaak vis te vangen! De omstandigheden zijn werkelijk prachtig: weinig wind en volop zon.
Wanneer ik het later probeer met wormen op baars vang ik ineens een mooie wintervoorn. Zo gek kan het lopen.
Ik heb vooraf geen enkel idee over de te verwachten visserij. Maar dat is geen probleem, ik heb gewoon alles meegenomen, zelfs mijn feederhengels. Meteen nadat ik het water heb gezien moet ik denken aan de Rotte in Rotterdam. Precies dezelfde omstandigheden zo op het eerste oog. Nadat ik heb gepeild blijkt het hier, met bijna twee en een halve meter diepte, alleen iets dieper te zijn. Ideaal!
Alsnog wat baarzen op de worm.
Dun
Onder dit soort omstandigheden gebruik ik altijd dezelfde dobbers, een beetje een ‘langgerekt’ bolletje dat heel subtiel vist maar waarmee je ook uit de voeten kan wanneer er wat waterbeweging is. Het water is redelijk helder en ik besluit om niet al te dik te vissen. Een 10/00 hoofdlijn met daaronder een 08/00 onderlijn lijken ideaal voor vandaag. Een 0,75 grams dobbertje is meer dan zwaar genoeg. Het water trekt iets heen en weer, waarschijnlijk door de invloed van voorbij varende schepen op het IJ.
Mijn favoriete aas, casters.
Ik heb geen idee of er voorn of brasem te vangen is en bij dat soort omstandigheden heb ik al verschillende keren met succes Van den Eynde Supercrack Voorn Zwart gebruikt als lokaas. Dat leek me dan ook de beste keuze voor vandaag. Zwaar en bindend genoeg voor deze omstandigheden en ook donker genoeg om geen al te groot contrast te krijgen met de donkere bodem.
“Maden lijken me het meest waarschijnlijke aas maar ik heb ook meer dan genoeg casters en wormen meegenomen.”
Ik heb bovendien alle opties open gehouden qua aas. Maden lijken me het meest waarschijnlijke aas maar ik heb ook meer dan genoeg casters en wormen meegenomen. Zo kan ik inspelen op wat de onderwaterwereld maar wil!
Schraal en weinig voer als het koud is.
Een voorzichtige aanpak lijkt me vandaag de meest logische keuze. Ik werp in het begin van de sessie zo’n acht voerbollen met daarin een handvol casters en wat maden. Geknipte wormen kan ik eventueel altijd later nog bijvoeren. Ik kijk, voordat ik begin te vissen, eerst nog eens om me heen en besef meteen dat dit toch wel een aparte en unieke locatie is. Recht voor me de Jordaan en op misschien 2 kilometer het centrum van onze hoofdstad. Prachtig!
Onder deze omstandigheden moet je blij zijn met enkele platten.
Vraagtekens
Het water ligt er zo mooi bij dat het me niks zou verbazen als de dobber meteen bij de eerste inzet onder water zou verdwijnen, maar dat gebeurt nu niet bepaald. De eerste aanbeet laat uiteindelijk behoorlijk lang op zich wachten. Zo lang zelfs dat ik een moment heb getwijfeld of er wel vis boven water zou gaan komen. Niet vreemd ook bij deze omstandigheden. Het is misschien over de gehele dag gezien net een paar uurtjes boven het vriespunt geweest.
Ook eens vissen in Amsterdam down town, kijk eens rond op bookahouseboat van Juul Steyn (links op foto).
De eerste aanbeet resulteert in een flinke brasem, ruim boven de kilo, even later gevolgd door een tweede, iets kleinere brasem. Als je normaal gesproken kort achter elkaar twee van dergelijke vissen vangt dan zitten er absoluut meer. Het gekke is dat ik hierna heel lang geen aanbeet meer krijg. Ik had, pal tegen de woonark, nog een tweede voerplek gemaakt waar ik bovendien wat geknipte wormen gevoerd heb.
“Ik snap niets van deze puzzel en krijg de stukjes ook niet op de goede plaats.”
De diepte is hier hetzelfde, maar misschien vinden de vissen hier beschutting tegen dit koude weer. Maar helaas, ook hier krijg ik geen beet. Ik snap niets van deze puzzel en krijg de stukjes ook niet op de goede plaats. Ik besluit nog wat bij te voeren, ook op langere afstand.
Wat ik ook doe, geen enkele aanbeet totdat uit het niets de dobber verdwijnt en ik een baars vang. Elke logica ontbreekt vandaag. Uiteindelijk vang ik nog enkele baarzen en zelfs nog een voorn terwijl ik juist toen met wormen op de haak ging vissen.
Ontdekken
Al met al is dit zeker een leuke en uitdagende visdag geweest op een meer dan schitterende locatie. Wat zou ik hier graag nog eens terug keren bij wat warmere temperaturen!
Desnoods vis je vanuit het keukenraam.
Ik ben er absoluut van overtuigd dat hier soms heel veel vis te vangen is. Zo zonde dat het net nu zo koud moet zijn, maar goed. In deze tijd van het jaar kan zoiets natuurlijk altijd gebeuren.
“Ik hoef niet altijd een vol net vis te vangen, integendeel.”
Geen probleem, ik heb een hele dag kunnen zoeken naar allerlei mogelijke dingen die de visserij kunnen verbeteren en zo was een en ander zeker interessant. Ik hoef niet altijd een vol net vis te vangen, integendeel. Soms is dat zoeken, peuteren en ontdekken juist veel leuker.
Bij de lusmontage glijdt de korf in een 20 tot 30 centimeter lange lus.
Michael Zammataro behoort tot een van Europa’s beste feedervissers. Met zijn team bereikt hij tijdens wedstrijden vaak het podium. Zijn resultaten zijn daarbij terug te voeren op de in dit artikel beschreven drie feedermontages.
De schuivende montage
De eenvoudigste montage bij het feedervissen is de schuivende montage. Deze bestaat uit een voerkorf die door middel van een wartelconnector over de hoofdlijn glijdt. Aan het uiteinde van de hoofdlijn knoop je de onderlijn. Na de wartelconnector wordt een langwerpige lijnstopper op de lijn geschoven, deze moet zeer stroef over de lijn schuiven. Omdat er tijdens het feedervissen met zware korven geworpen wordt, moet de lijnstopper gezekerd worden met een stuitje, zodat het geheel niet tegen de microwartel schuift die aan het uiteinde van de hoofdlijn geknoopt wordt. Het stuitje knoopt Michael met speciaal stuitjesmateriaal op de hoofdlijn. De afstand tussen de microwartel en het stuitje bedraagt ongeveer 20 centimeter.
De voerkorf glijdt aan een wartelconnector vrij over de hoofdlijn.
Het voordeel van de schuivende montage bestaat eruit dat de vis eerst zonder weerstand te voelen het aas op kan pakken en ermee weg kan zwemmen, totdat de feedertop de aanbeet signaleert. De vis heeft zo een speelruimte van circa een meter en het aas compleet in de bek wanneer de top de aanbeet weergeeft. Nog een voordeel van deze montage ligt in het feit dat de vis zich bij lijnbreuk weer van de voerkorf kan bevrijden. Om die reden ben je bij diverse landelijke en internationale viswedstrijden ook verplicht om dit type montage te gebruiken.
Michaels tweede succesmontage is de lusmontage. Bij het gebruik hiervan glijdt de korf in een ongeveer 20 tot 30 centimeter lange lus. De vis kan hierbij zonder veel weerstand te voelen het aas oppakken en ermee wegzwemmen, ze wordt echter na hoogstens 30 centimeter gestopt door het gewicht van de voerkorf, wanneer de korf bij het einde van de lus aanbeland is. Door het gewicht van de voerkorf zal de vis zichzelf haken, de montage functioneert min of meer hetzelfde als een vastloodmontage bij het karpervissen. Ook bij de lusmontage let Michael er op dat er zich onder de lus nog een stuk lijn van circa 20 centimeter lengte bevindt.
Bij de lusmontage glijdt de korf in een 20 tot 30 centimeter lange lus.
De montage is het eenvoudigst te maken door eerst een 50 centimeter lange lus in de hoofdlijn of voorslag te maken. In die eerste lus wordt dan in het onderste gedeelte een tweede, kleinere lus geknoopt. Wanneer deze lus doorgeknipt wordt, dan heb je een stuk lijn van circa 20 centimeter waaraan de microwartel geknoopt wordt. Aan de microwartel komt de onderlijn met de haak. De lusmontage wordt vooral gebruikt bij het vissen op brasem, ze kan zowel op stilstaand als op stromend water gebruikt worden.
Bij het feedervissen op kleinere vis geeft Michael de voorkeur aan een montage met een vaste zijlijn. De zijlijn maakt hij door het uiteinde van de lijn dubbel te nemen, waarbij hij de lijn simpelweg in elkaar twist. Michael houdt hierbij een uiteinde van de lijn vast, het andere gedeelte twist hij zo lang totdat er een strak in elkaar gedraaid gedeelte ontstaat. Bij een lengte van 15 tot 20 centimeter wordt de in elkaar getwiste lijn gezekerd met behulp van een achtknoop. Dit getwiste gedeelte is aanzienlijk stijver dan de rest van de lijn en voorkomt het in de war raken. Het afstaande stuk lijn kort Michael in tot een lengte van tien of twaalf centimeter en aan dit uiteinde knoopt hij weer een microwartel waaraan later de onderlijn bevestigd wordt.
De in elkaar gedraaide lijn plus de afstaande zijlijn zorgen ervoor dat deze montage niet snel in de war raakt.
Ook bij deze montage heb je te maken met een zelfhaakeffect, wanneer de vis bij het wegzwemmen met het aas op het gewicht van de voerkorf stuit. De zijlijnmontage is zeer gevoelig. De aanbeten worden rechtstreeks op de feedertop overgebracht. Michael vist met deze montage graag op blankvoorns. Door de zijlijn komt het aas bij een lichte onderstroming wat omhoog van de bodem.
Feederexpert Michael Zammataro richt zich bij het vissen met de voerkorf vooral op brasems van dit mooie formaat.
Vastgeroest in je visserij en behoefte aan nieuwe input? Nieuwe aassoorten, technieken, producten, etc? Houd de Beetsite in de gaten. Wekelijks bij ons een tiptop toptip van een specialist uit de witvis-, karper, zee- of roofvisscene. Dit keer van roofvisspecialist Sander Paans van Rozemeijer.
Nog heel eventjes en wij worden als roofvissers gedwongen om voor even de kunstaasbakken dicht te laten, de verplichte rusttijd komt met rasse schreden naderbij. Die laatste weken staan altijd garant voor mooie vissen en bij mij de laatste twee jaar vaak in het teken van grote baarzen en snoekbaarzen. De watertemperatuur loopt momenteel erg achter, begin maart lag ik met mijn bellyboat in het water met een watertemperatuur van 1 graden. Normaal ligt dat al hoger in deze tijd van het jaar. De komende twee weken belooft de temperatuur te gaan stijgen en daarmee zal de temperatuur van het water langzaam aan gaan oplopen.
Roofvis op het ondiepe
Dit is het moment dat de witvis de ondiepe plekken weer gaat opzoeken en zich te goed doet aan het kleine onderwaterleven dat door het lentezonnetje weer wakker wordt geschud. Ook de roofvis weet dit maar al te goed en gaat de ondiepe platen op, zich voorbereidend op de paai. En voorbereiden voor de paai houdt ook in dat er gevreten moet worden. Nu zijn de grote baarzen op hun mooist, vol van kleur en tonnetje rond. Beter kan het niet worden.
Ook de snoekbaars komt nu ondieper te liggen.
De aanpak die mij het meeste succes heeft opgeleverd is die met shads, werpend met een loodkop. Pak deze niet te zwaar en kies het gewicht afhankelijk van de omstandigheden. Probeer zo licht mogelijk te vissen, maar wel contact te houden. Als het even kan vis ik met kopjes van rond de 7 gram en naar gelang het harder waait of stroomt wordt dit verhoogt naar 15 gram.
De afgelopen weken heb ik erg goed gevangen op kleinere shadjes en dan met name de 9 cm Westin Shad Teez in de kleur Bass Orange, een bruin/witte shad met een rood staartje. Een geweldig mooi aasje met een verleidelijke actie voor grote baars. Voordeel van de kleinere shadjes is dat er geen stinger nodig is, alleen de jigkop is genoeg. Shads tussen de 9 en 12 cm hebben mijn voorkeur, zijn ze groter dan 10 cm dan kies ik vaak wel voor een extra stinger. Is het water helder, dan kies ik vaak voor een natuurlijke kleur. In troebel water mag er best een fel kleurtje gebruikt worden.
Vissen met een loodkopje heeft nu mijn voorkeur.
Denk nu niet dat alleen de baarzen hun heil ondieper zoeken, ook snoek en snoekbaars gaat graag de ondiepte op. Vanwege de snoek is het daarom raadzaam een staaldraadje te monteren, er zijn al genoeg grote snoeken gevangen op kleine shadjes. Vanwege de oplopende temperaturen begint er onder water van alles te leven en te krioelen. Misschien is dat wel juist de reden dat kreeftachtige softbaits in deze periode ook heel goed kunnen werken. Vis ze met een Carolina/Texasrig of juist met een Cheburaska montage, in ieder geval rustig over de bodem met kleine hupjes en je zult versteld staan vande aanbeten.
De baarzen zijn nu tonnetjerond. Prime time!
Pak nu je kans nog even voordat het seizoen er weer op zit. De vissen zijn op z’n mooist en de aanbeten het hardst. Zet ‘m op de laatste dagen en succes met het wachten tot de opening!
Op wateren waar de karpers het hele jaar onder druk staan zal je toch echt met een goed plan moeten komen, zal je soms ‘out of the box’ moeten denken…
Ernesto Kamminga is zo iemand die heel goed nadenkt over zijn visserij in alle facetten. Van aasaanbieding tot rigs, maar vooral toch heel goed en bewust nadenkt over zijn aanpak en strategie. Niets gebeurt zomaar… Dat blijkt eens te meer uit zijn artikel ‘Weerspiegelingen’ over zijn (voorjaars)aanpak op een klein, drukbevist water.
Frank Warwick is misschien wel het beste voorbeeld van een visser die ‘out of the box’ denkt, die eigengereid zijn eigen gang gaat om op die manier tot verrassende inzichten te komen. In dit nummer een tweeluik ‘Aasverslaving’ van hem over zijn continue zoektocht naar het ultieme ‘wonderaas’, al weet hij als geen ander dat dat niet bestaat… Uitermate inspirerend om te lezen!
Iemand die ook graag naast de lijntjes piest is Rolf Bouman. Rolf is iemand met een uitgesproken mening die hij niet onder stoelen of banken steekt. Meer een vissende schrijver, dan een schrijvende visser. In dit nummer de eerste bijdrage van ‘Rolfs KRONKELS’ waarin hij de oplossing bij zichzelf zoekt. Dat zouden meer karpervissers moeten doen!
Verder in karper 110: een artikel van Andy Macgregor over de karpervisserij in Spanje die volop in beweging is… en waar meer en meer hele grote, wilde karpers worden gevangen, die groot gegroeid zijn op een natuurlijk voedsel. Wetenschapsjournalist Arno van’t Hoog onderzoekt of het reëel is dat we over 50 kg+, of zelfs 60 kg+ karpers dromen. Mark Bartlett laat zien dat zigs heel effectief zijn in deze tijd van het jaar en Chamel Keen verhaalt over zijn Randmerenobsessie.
Dat de ‘pellet cone’ is in oorsprong ontwikkeld voor gebruik met pellets. Maar in plaats van geweekte pellets kun je ook lokvoer in de cone persen. Zo ontstaat een goede methode om brasem te vangen, deze vissoort is immers verzot op lokvoer. met de vanuit Engeland overgewaaide pellet cones is het mogelijk om je haakaas werkelijk tussen het voer te presenteren.
Zo werkt de pellet cone met grondvoer
De pellet cones zijn gemaakt van plastic, cilindervormig en ontwikkeld om geweekte pellets in samen te drukken. Maar ook lokvoer laat zich in de cones prima tot een cilinder persen, hoe het werkt? Het samengeperste lokvoer bevindt zich in de cone, steek een aasnaald door het voer, rijg deze op de onderlijn (met aan uiteinde een lus) en laat het voer zakken tot aan de haak. Verwijder de plastic cone en hang de lus van de onderlijn in de montage. Het voer is zo stevig aangeperst dat het zich makkelijk laat werpen zonder uit elkaar te vallen. Op de bodem van het water valt het voer binnen enkele minuten uit elkaar en zo ontstaat een presentatie waarbij het haakaas is omgeven door lokvoer.
Aan het einde van de visdag is dit het resultaat: een toch niet onverdienstelijk net brasem!
Een goede combi met opvallend haakaas
Omdat het haakaas gedeeltelijk ligt bedolven onder het lokvoer kun je gebruik maken van een opvallend haakaas, bijvoorbeeld een oranje mini boilie. De boilie wordt bevestigd op de hair, maar ook de haak (maat 10 of 8) wordt voorzien van een paar lekkere maden. Een ideale combinatie voor brasems. De montage is voor de rest heel simpel, een 18/00 onderlijn. Op de hoofdlijn bevindt zich een schuivend 20 gram zwaar wartellood middels zijlijn. Aan het einde van de hoofdlijn knoop je een speldwartel waarin de lus van de onderlijn komt te hangen.
Een opvallend haakaas: op de haak zijn een paar maden geprikt en op de hair is een miniboilie geregen.
Pellet Cones met grondvoer – stap voor stap in beeld!
Pellet Cones, zoals deze van Guru, zijn vaak verkrijgbaar in verschillende formaten. Voor de montage heb je ook een aasnaald nodig.
Vul de cone met het lokvoer.
Druk het voer stevig aan.
Pak de aasnaald en steek deze door het lokvoer en de cone heen.
Plaats de lus van de onderlijn achter het haakje van de aasnaald en schuif de gevulde cone op de onderlijn. Verwijder de cone en hang de onderlijn in de speldwartel van de montage.
De montage is gereed om in te werpen. Duidelijk zichtbaar is het schuivende wartellood aan een zijlijntje.
Dit wordt de eerste column van Jan van Schendel in een hopelijk hele lange reeks. Gemiddeld komt deze zo’n twee keer per maand op deze website te staan. We geven het woord aan Jan: “Het is mijn idee om allerlei verschillende actuele dingetjes te gaan beschrijven waarmee ik te maken krijg in mijn ‘vis- en vissersleven’. De ene keer zal het gaan over geviste wedstrijden maar net zo goed zal ik wel eens dingen beschrijven die te maken hebben met de Internationale wedstrijdvisserij en met name de Internationale hengelkampioenschappen zoals Wereld- en Europese kampioenschappen.”
De wintervisserij is bijna afgelopen
Op het moment dat ik dit schrijf zitten we precies in de periode dat de wintervisserij ophoudt en dat het nieuwe wedstrijdseizoen begint. Afgelopen zondag werd de eerste wedstrijd gevist van de 4-Daagse van John Kooy Hengelsport. Traditioneel het begin van het nieuwe wedstrijdseizoen. Ik heb nog geen uitslag gezien, maar ik begreep dat er, zoals eigenlijk ieder jaar, nog niet super is gevangen.
Het ijs is ook maar nog net van het water af.
Dat is ook niet meer dan logisch. Het ijs is nog maar net van het water af. Toch zijn er altijd uitschieters. Van wat ik heb gehoord is het in vergelijking met andere jaren in elk geval niet minder geweest qua vangsten.
Jan, je hebt best nog veel wedstrijden gevist
Zelf viste ik afgelopen zondag mijn 47e wedstrijd van deze winter. Daar komen nu nog twee havenwedstrijden bij in de komende 14 dagen, dat maakt in totaal dat ik deze winter 49 wedstrijden gevist zal hebben. Tel daar nog de 17 wedstrijden bij op die ik van maart 2017 tot begin december 2017 viste en je komt op een totaal van 66 wedstrijden. Verbazingwekkend veel!
De teller stopt deze winter op 49 wedstrijden, dat zijn er best veel!
Sinds ik als een van de coaches betrokken ben bij zo’n beetje alle wedstrijden van onze Nationale teams staat dat coachen namelijk absoluut op nummer één en vis ik uitsluitend als er geen nationale wedstrijden zijn. Het aantal van nu staat absoluut niet in verhouding tot het aantal wedstrijden dat ik vroeger viste. Tegenwoordig zijn het bovendien vooral kleinere wedstrijden. De wedstrijden die ik viste op karpervijvers zijn sowieso altijd klein van omvang. De meeste winterwedstrijden hebben ook zeker geen gigantische deelnemersaantallen. In Drimmelen, de haven waar ik het meest heb gevist afgelopen winter, valt dat dan weer mee. Er werd daar goed gevangen en dan heb je zomaar 30 vissers op de steigers. Soms zelfs nog iets meer!
Afgelopen winter heb ik goed gevangen
De afgelopen winter was echt fantastisch. Het is lang geleden dat ik zoveel vis heb gevangen. Zeker in Drimmelen was de visserij ronduit geweldig met bijna iedere wedstrijd minimaal 10 kilo voor de winnaar. En soms zelfs nog aanmerkelijk meer. En dat in drie uurtjes vissen. De vissen zijn daar bovendien gemiddeld niet zo groot dus je moet echt wel een groot aantal vissen vangen voor een dergelijk gewicht. Prachtig!
Drimmelen was fantastisch dit jaar. Dat kan Twan Swart ook beamen, samen visten we er een goede koppelwedstrijd.
De visserij in Huizen was matig
Op de een of andere manier komen de vissen daar gewoon niet meer de haven in en ik hoor van de vele roofvissers dat er daar net buiten de haveningang volop vis rondzwemt. Ik denk echt dat de vissen daar de haveningang niet meer kunnen vinden. Als je tijdens de zomermaanden in zuidelijke richting over de Stichtse Brug rijdt op de A27 dan lijkt het wel of je tegen een grasveld aankijkt. Een en al wier en waterplanten. Ik kan me voorstellen dat dit de zoektocht naar de ingang van de haven bemoeilijkt voor de witvis. Die planten bieden dan weer wel bescherming tegen de watervogels maar goed, ze komen dus niet meer de haven in. Er zit nog wel vis in de haven maar het stukje waar ze nog zitten is nu veel kleiner en er zijn nog maar amper grotere voorns bij.
Gek genoeg was het in de haven van Huizen iets minder dit jaar, alhoewel… Zo gek is dat ook weer niet.
Wintervissen vind ik het mooiste wat er is
Huizen is dan een negatieve uitzondering maar verder wordt er op heel veel plekken goed gevangen. Elburg, Harderwijk, Werkendam, Drimmelen en ook heel wat plaatsen in het noorden en oosten van ons land, allemaal plaatsen waar best goed gevangen is. Dan is dat wintervissen wat mij betreft echt de mooiste visserij die er is!
Binnenkort gaan mijn coachingswerkzaamheden weer van start, maar tot dan probeer ik nog een paar wedstrijdjes te vissen.
Internationale wedstrijden
Geloof het of niet maar al op 24 en 25 maart vissen we onze eerste Interland aan het Beukerskanaal nabij Steenwijk tegen de teams van Polen en Duitsland. Daar ga ik meer uitgebreid op terugkomen in de volgende column.
Het internationale vissen begint al weer snel.
Sowieso komen er heel wat prachtige internationale wedstrijden in 2018 en bovendien hebben we al in februari 2019 de zogenaamde wereldvisspelen in Zuid Afrika. Daar worden dan (bijna) alle WK’s in de sportvisserij op hetzelfde moment in hetzelfde land gevist. Volop gespreksstof dus alleen al daarover. Genoeg stof voor aankomende columns!
Binnenkort alles over de ontwikkelingen van onze nationale visteams!
Illex is een high end, Frans roofvismerk dat staat voor kwaliteit. Onder de vlag van Illex zijn al talloze kwalitatief hoogstaande producten geproduceerd. Een daarvan was de Nitro shad. De Nitro shads waren eigenlijk shads ontworpen voor de zoutwater rovers, maar snel kwam Illex erachter dat de zoetwater rovers ze ook lusten! Vandaar deze uitvoeringen van de Nitro shads in vangende kleuren. Tenminste vangend? Dat moeten we nog testen natuurlijk!
Tekst en foto’s: Koen Sipma
Wat een kleurenpracht!
INFORMATIE
Merknaam: Illex.
Productnaam: Nitro shad .
Type product: softbait.
Lengte:9 en 12 cm.
Gewicht: afhankelijk van de gebruikte loodkop.
Diepte: afhankelijk van de gebruikte loodkop .
Kleur:atomic chicken, bangkok tiger, magical shad, perch, pike en rudd.
Winkeladviesprijs: 1,51 euro per stuk.
Materiaal waarop dit getest is: Fox Rage terminator pro twitch & jig, als molen een prism-c1000 ook van Fox Rage met daarop spider wire stealth smooth 06/00.
EERSTE INDRUK
Mijn eerste indruk van de Illex Nitro shads is eigenlijk gelijk goed, beetje cliché misschien, maar zeker niet minder waar. Voor deze tackle test heb ik de Nitro shads in 9cm en 12cm in verschillende kleuren ontvangen. Maar wat een kleuren! Qua kleuren is het eigenlijk precies wat ik zoek in een shad, maar dan nog beter. De shads die ik mag testen hebben mijn favoriete kleurenpatronen.
Ook de vorm van de shad is erg mooi, wat mij wel iets tegenvalt is de stugheid van de shad dit kan juist heel goed zijn voor de actie of juist niet… Er is hoe dan ook maar een manier om daarachter te komen!
PRAKTIJKTEST
Aangezien ik de 12 cm versie net te groot vind voor het streetfishen ben ik met de 9 cm versie aan de slag gegaan (de grotere versie vind ik wel ideaal voor het verticalen). Ik was erg benieuwd naar de actie dus richting een erg helder meer gegaan om de actie eens te bekijken en daar heb ik maar een woord voor: geweldig! Ze hebben een enorme bijna rollende, flankende actie met genoeg staart actie. Ik zelf was om, maar nu de snoekbaarzen nog. Om ze eens flink aan de tand te voelen ben ik meerdere keren richting onze hoofdstad gegaan. Al snel merkte ik dat als je ze optikte en wat rustmomenten gaf, de snoekbaarzen en ook de baarzen er niet vanaf konden blijven. Goedgekeurd dus! Qua kleuren waren de favorieten: de bangkok tiger, perch en rudd voor overdag. ’s Nachts of ’s avonds was de atomic chicken echt favoriet.
Op de atomic chicken, een van mijn favoriete kleuren!
DUURZAAMHEID
Duurzaamheid en shads gaat meestal niet erg goed samen, gelukig was dat in dit geval niet zo. Na een aantal vissen waren de shads nog steeds top. Natuurlijk krijg je er tand afdrukjes in, maar niks wat de actie verandert of verpest. Ook na een aantal staartbijters niet. Het patroon of kleur blijft ook goed op de shad zitten, wat er bij andere shads nog wel eens af wilt gaan.
Downtown Mokum actie met de Nitro shad!
VERKRIJGBAARHEID
Illex is niet erg goed verkrijgbaar in Nederland naar mijn mening. In de meeste hengelsport winkels hebben ze het niet of erg beperkt, online is het hetzelfde het geval jammer genoeg .
Niet erg makkelijk te krijgen, maar wie zijn handen aan een paar Nitro’s kan krijgen die zit gebakken!
EINDOORDEEL
De Nitro shads zijn erg goed bestendig tegen onze zoetwater rovers en zal ook meerdere vissen ‘overleven’. De kleurstellingen die illex levert zijn te gebruiken in elk type water of het nou helder of zo bruin als koffie is, je hebt de juiste kleur er tussen zitten. Waar ik in mijn eerste indruk me afvroeg of de stugheid van de shads niet iets te was en het de actie negatief zou beïnvloede. Ik ben erachter dat dat juist niet het geval is. doordat ze wat stugger zijn krijgt de Nitro shad een prachtige flankende actie die je niet snel tegenkomt met dan ook nog eens genoeg staart actie. De Nitro shads zijn echte killers voor snoekbaars maar ook bij snoeken en baarzen van formaat vallen ze goed in de smaak. En dacht je dat ze alleen overdag werkte? Probeer eens de atomic chicken een echte aanrader voor in de schemer of ’s nachts!
Wie bovenstaand rijtje materialen bezit weet een ding zeker; goed voeren is geen probleem!
Tijdens het vissen op witvis kan lokvoer echt essentieel zijn. Het brengt meer vis naar jouw stek en kan daardoor resulteren in meer vangsten. Maar zomaar klakkeloos voeren door het lukraak in het water te smijten brengt je zelden dat gehoopte succes. Hoe dat dan wel moet? Daar geven we je hier 6 tips voor!
Grote voorns als deze zijn vaak het resultaat van een goed doordachte voer aanpak.
TIP 1. KATAPULT
De voerkatapult wordt al vele jaren gebruikt. Hoewel deze in Nederland bij wet gezien wordt als een wapen, tref je ze toch nog vaak genoeg langs het water aan. Ze worden vooral gebruikt om stevige voerballen richting de beoogde plaats te slingeren. Met een klein beetje oefening kun je kleine voerballetjes erg nauwkeurig richting je stek schieten. Het is belangrijk dat je naar een exemplaar zoekt waarvan de siliconen banden robuust aanvoelen. Katapulten slijten over het algemeen vrij snel en dit elastiek is eigenlijk altijd het onderdeel dat als eerst kapot gaat.
“Hou de consistentie van je voerballen goed in de gaten om splijten te voorkomen.”
Gelukkig kun je deze rubberen slangetjes vaak prima nabestellen en hoef je een ‘kapotte’ katapult dus niet meteen in de vuilnisbak te mikken. Wanneer je aan de slag gaat met een katapult is het handig om het voer net wat vochtiger te maken dan je normaal zou doen. Hierdoor is de binding iets groter en zullen de ballen in de lucht heel blijven. Ook is het beter om er niet al te veel losse bestanddelen aan toe te voegen. Hierdoor zullen de voerballen brosser worden en makkelijker open splijten tijdens de vlucht.
Als je graag met een katapult voert is het handig om de kwaliteit van de siliconen slangetjes goed te checken.
TIP 2. DE VOERSCHEP
De voerschep, ook wel groundbaiter genoemd. Is zeer geschikt om grotere voerballen weg te zetten. Deze is uitgerust met een schroefdraad die precies op een schepnetsteel past. De ballen vliegen in de regel minder ver dan de ballen die vanuit een katapult worden gelanceerd. Daarom is de voerschep ook meer geschikt om te gebruiken wanneer je wat dichter onder de eigen kant vist. Ook kun je met de schep in een kort tijdbestek een grotere hoeveelheid voer brengen. Wanneer je relatief rustig werpt, met niet al teveel kracht. Dan kun je met de voerschep zelfs voerballen wegzetten die veel losse deeltjes bevatten. Bij het aanschaffen van een voerschep is het goed om te letten op de overgang naar het schroefdraad. Dit is het punt waar de meeste krachten op komen te staan tijdens een worp. Daarom moet het erg stevig zijn.
Het grootste voordeel van een voerschep? Je kunt er vrij veel ineens mee voeren!
TIP 3. POLE CUP
De pole cup wordt vooral gebruikt bij het vissen met de vaste stok. Een pole cup is een beker die je op de top van de vaste hengel kunt monteren. Nadat je het bekertje gevuld hebt met voer schuif je de hengel naar voren tot de lengte waar je wilt gaan vissen. Daar kieper je het bekertje leeg. Recht onder de hengeltop. Als er stroming staat moet je daar rekening mee houden en iets stroomopwaarts voeren. Op die manier zal het voer na het afzinken ongeveer op de beoogde plek terechtkomen. Met de pole cup voer je het liefst niet te grote voerballen. Het risico bestaat dat je hengel onder het gewicht van een grote voerbal breekt. Aas zoals pellets, casters, wormen en maden zijn met deze cup perfect op de stek te brengen.
Veel nauwkeuriger voeren dan met een polecup gaat bijna niet.
TIP 4. VOERKORF
Voerkorven worden door feedervissers in stromend, maar ook in stilstaand water ingezet. Er zijn veel verschillende modellen: de voerkorf met gaas, ook wel ‘cagefeeder’ of ‘gaaskorf’ genoemd is het meest gebruikte model. Het voer wordt met de hand in de korf geduwd en weekt er op de waterbodem vanzelf uit. Hoe vochtiger je het voer maakt en hoe harder je het aanduwt, des te langer het duurt voor het uit de korf is verdwenen. De laatste tijd is de visserij met een methodfeeder steeds populairder geworden. Bij het vissen met de methodfeeder wordt gebruik gemaakt van een speciale voerkorf. Het voer kneed je om of op de methodfeeder. Als haakaas wordt vaak gebruik gemaakt van een pellet of een boilie aan een kort onderlijntje.
De voerkorf is niet meer weg te denken uit de (wit)visserij!
TIP 5. SPOD & SPOMB
Deze voerraketten zijn een hulpmiddel waarmee je het lokvoer en losse deeltjes erg precies over een langere afstand kunt voeren. Het grote voordeel van een voerraket tegenover een katapult is dat je met een raket wel erg vochtig voer weg kunt brengen. Je hoeft er immers geen ballen van te maken. Je schept gewoon wat voer in je spod en je bent klaar om te werpen! Zo’n volle raket weegt behoorlijk wat, om die reden is het vrij essentieel om een stevige karperhengel in je bezit te hebben wanneer je wilt gaan spodden. Een feederhengel zou je namelijk ogenblikkelijk in drieën gooien.
Spods (links) en spombs (rechts) vragen om zwaardere hengels, maar stellen je wel in staat om veel voer erg nauwkeurig te brengen.
Een karperhengel met een testcurve van 5 lb is niet gek voor dit werk, een molen gevuld met gevlochten lijn maakt het geheel af. Om de klappen van de worp op te vangen wordt gebruik gemaakt van een nylon voorslag die twee keer de lengte is van de hengel. Wanneer je de spod werpt, moet je vlak voor deze in het water valt even tegenhouden zodat je hem volledig leeg kunt schudden.
“Een Spomb vliegt als een raket door de lucht en lijkt daar met wat fantasie ook wel op. Daardoor is iemand al eens in de penarie terechtgekomen op een vliegveld (echt waar!)”
De Spomb is nog een ander hulpmiddel, maar wel een erg handige! Deze beschikt over een hol lichaam dat je met voer kunt vullen. Dan kun je de raket dichtklikken en werpen. Omdat de Spomb in tegenstelling tot de spod geen gaatjes bevat heeft hij minder weerstand en zal hij tijdens de worp geen voer lekken. Op de voorkant van de Spomb zit een knopje, als de Spomb het wateroppervlak raakt wordt dit knopje ingedrukt en springt de Spomb open.
Wie bovenstaand rijtje materialen bezit weet een ding zeker; goed voeren is geen probleem!
TIP 6. PVA
Pva is een wateroplosbaar goedje dat vooral bij het karpervissen veel wordt ingezet om boilies, pellets of particles in de nabijheid van de haak aan te bieden. Binnen het pva zijn verschillende varianten, zoals draad, tape en zakjes verkrijgbaar. Voor het voeren van grondvoer is het pva in de net/kous-variant het meest geschikt. Met dit type kun je zogenaamde voersticks maken.
PVA wordt met name veel in de karpervisserij gebruikt, maar wie zegt dat het ook niet van meerwaarde kan zijn tijdens het witvissen?
Je stopt wat licht bevochtigd grondvoer in het net, stampt het aan met het stampertje en knoopt het netje strak dicht. Het is belangrijk dat je het voer niet te vochtig maakt, anders lost het netzakje al op voor het in het water beland! Deze voersticks kun je zo groot of klein maken als je zelf wilt. Vervolgens kun je de stick aan de haak hangen of je onderlijn door de stick heenrijgen. Zodra de montage in het water ligt lost de pva op en ligt er een aanlokkelijk hoopje voer bij je haak.
[irp posts=”13140″ name=”Witvissen: hoe, waar , wanneer en waarmee?”]
[irp posts=”5185″ name=”Zo maak je een voer met duivenmest”]
[irp posts=”4084″ name=”Feederen als een pro: twee professionele montages”]
Afgelopen vrijdag is er een gloednieuwe video online gekomen met Matrix consultant Luciën de Rade in de hoofdrol.
Luciën laat zien hoe hij op een effectieve manier enorme aantallen vis weet te vangen met de vaste hengel. In deze video gaan we dieper in op de gekozen aanpak en materialen. Matrix Fishing TV is de thuisbasis van een enorme collectie wedstrijd- en witvisvideo’s.
VINCENT TOBÉ – De baars geldt als de populairste roofvis van dit moment. Niet vreemd, want ons land kent de grootste exemplaren ter wereld van de Perca fluviatilis… Een prachtige sportvis die bovendien in elk denkbaar watertype voorkomt. Wil je ook eens achter deze stoere stekels aan en dan het liefst de betere exemplaren, check dan deze top tien tips van baarsspecialist Vincent Tobé!
TIP 1: STEKKEUZE
Stekkeuze lijkt me als eerste tip de beste. Je kan immers nog zo goed de juiste techniek beheersen om een baars te vangen, maar als er geen baars aanwezig is op je stek zal je dus ook nooit wat vangen. Waar letten we dus op? Zoek in eerste instantie plekken waar obstakels aanwezig zijn. Denk bijvoorbeeld aan steenstort, keien, kribben etc. Hoe meer zooi onder water hoe meer vis! Stroming of beweging in het water is ook zeker een lokkertje voor baars. De combinatie van obstakels en stroming biedt zeker een hot-spot.
TIP 2: NIET TE KLEIN
Ga met je aas niet snel te klein zitten. We gaan immers voor XXL baarzen. Deze zijn zeker niet vies van een wat grotere shad of plug. En met ‘wat groter’ bedoel ik dat je gerust mag vissen met bijvoorbeeld een shad van 12cm. Zelf begin ik altijd met een kleinere maat van 7,5cm en als ik de baars gevonden heb ga ik groter kunstaas gebruiken. Eerst zoeken dus en dan met groter aas gericht te werk gaan.
TIP 3: NIET TE STUG
De hengel die ik adviseer heeft een lengte tussen de 2,4 en 2,7 meter. Het liefst niet te stug; een strakke hengel met een wat zachtere top. Wel een hengel waarbij je de aanbeet goed voelt, maar waarbij echter niet de zachte bek van de baars uitscheurt. De Zander Pro Jig hengel uit de Ulton 2 serie van Fox Rage is bijvoorbeeld een uitstekende hengel hiervoor. Een lekkere strakke hengel met gevoelige top actie voor het voelen van de aanbeet.
TIP 4: SHADS ALS EERSTE KEUS
Een goede techniek voor het vangen van XXL baarzen is het werpen met shads. Omdat baars een echte bodemvis is, kies ik voor deze techniek. Ik zal dan de bodem jiggend gaan afvissen. Steeds weer een mooi zweefmoment opzoeken én hiermee de baars proberen te verleiden tot een aanbeet. Probeer niet te zwaar te vissen. Wanneer je gecontroleerd de bodem aan het afvissen bent, kan je gerust eens proberen om nog iets lichter te gaan vissen. Je zal gaan merken dat dit zeker invloed heeft op je vangsten.
TIP 5: VARIEER MET AAS
Blijf niet te lang met één soort kunstaas vissen op een stek. Je zal merken dat de baars niet achterlijk is. Ze hebben je snel door. Wissel dus geregeld van kleur en vorm van het kunstaas. Ook als shads minder goed blijken te gaan, grijp je terug op bijvoorbeeld een verleidelijke plug! Hier zal je echt profijt van hebben, wanneer het niet meteen van een leien dakje gaat.
TIP 6: FLUOROCARBON
Normaal gebruik ik voor het vissen op roofvis altijd een stalen onderlijn, maar voor deze visserij gebruik ik een metertje Drop ‘N’ Jig fluorocarbon van 40/00. Baars is immers een zichtjager, dus doen we er alles aan om argwaan te voorkomen. Het fluorocarbon is immers bijna niet te zien in het water. En omdat we altijd in de buurt van obstakels vissen is een goede voorslag dus ook belangrijk. Voor een eventuele aanbeet van een snoek zal dit ook voldoende zijn. Verspelen willen we immers niet. Check wel altijd na het vangen je fluorcarbon om te voorkomen dat het bij de volgende vangst misgaat!
TIP 7: DUN ÉN ROND
Als vislijn adviseer ik je een dun gevlochten lijn. Geen platte gevlochten braid, maar een mooi rond lijntje. Dit snijdt mooi door het water waardoor de aanbeet lekker direct doorkomt. Het vissen met een slag in je lijn is natuurlijk niet de bedoeling als we aan het werpen zijn met shads. Zelf gebruik ik altijd een 10/00 gevlochten lijn. Een te dunne lijn (bijvoorbeeld 06/00) gaat snel lussen en knoopt ook niet lekker.
TIP 8: SCHOOLTJE XXL
Er wordt veel gesuggereerd dat de XXL baarzen solitair leven maar ik heb zelf ervaren dat dat zeker niet altijd opgaat. Scholen van meer dan tien grote vissen bij elkaar zijn echt geen uitzondering. En dan heb ik het echt over baarzen van allemaal over de 45cm. Ik heb al meerdere keren gezien tijdens het drillen van een baars van formaat, dat de rest van die school XXL baarzen gewoon achter de baars aangaat die de shad al te pakken heeft. Mijn tip is dus; zodra jijzelf of je vismaat een grote baars aan het drillen is, je meteen je shad erbij uitwerpt! Je zal zien dat het echt geen uitzondering is dat je samen zo’n kneiter baars staat te drillen, mooie kan het niet!
TIP 9: VROEG EN LAAT
De beste tijden voor het vissen op baars zijn de vroege ochtenduurtjes en de laatste uurtjes voor zonsondergang… Dan zijn vooral de grote baarzen actief! Overdags is er natuurlijk ook echt wel een baars te vangen, maar je merkt dat deze vroege en late periodes beter zijn om op baars te vissen. Zet je wekker ’s morgens vroeg en warm ’s avond wat later je eten op.
TIP 10 GENIETEN!
Zoek, blijf werpen en verkas veel, ook als de beten uitblijven. Geef het niet te snel op en zodra je aanbeet hebt gehad dan kam je de stek goed uit. Na tien minuten geen aanbeet? Verkas dan weer! Investeer tijd in je stekken en maak notities. Hier heb je op een later tijdstip veel aan. Je kan immers niet alles onthouden. Boven alles, want daar gaat het toch om: vergeet niet om te genieten van deze prachtige visserij!
In Nederland is het erg moeilijk om gericht op (grote) kroeskarper te vissen, daar is de populatie simpelweg te klein voor. Slechts op een select aantal wateren zwemt een mooi bestand aan kroeskarper. In Engeland daarentegen vist Duncan Charman gericht op deze mysterieuze vis. Daar zwemmen veel meer kroezen! Een visserij die niet alleen geschikt is voor kroeskarper, maar ook grote giebel ( die wel veel in Nederland voorkomt) kun je met deze methode prima vangen!
Grote kroeskarpers en giebels vragen om een moderne aanpak.
EFFECTIEF OP KROESKARPER
Nadat ik een artikel van Ian Welch gelezen had, werd mij voor het eerst duidelijk hoe effectief het vissen met vastlood op kroeskarper kan zijn. Ian landde de ene na de andere grote kroeskarper op een erg dun bezet water. Omdat het wachten op een aanbeet even kan duren is het aangenaam om niet de hele tijd naar een dobber te hoeven staren. Je concentratie verslapt op een gegeven moment en dan kun je erop wachten dat je aanbeten gaat missen. Dat is de hoofdreden waarom ik vis met een vastloodsysteem. Wel pas ik de montage aan naar de visserij die ik graag en vaak beoefen. Voor giebel geldt exact hetzelfde!
Zeef je voer goed van te voren!
MONTAGE
Mijn montage heb ik gedurende een aantal jaren ontwikkeld. Hoewel ik altijd naar verbeteringen op zoek was, kwam ik steeds weer terug bij de onderlijn zoals deze oorspronkelijk bedacht is. Als eerst rijg ik een rubberen stuitje op de 18/00 Gardner Hydro-Flo hoofdlijn. Vervolgens schuif ik een 45 gram wegend inline loodje, met systeem zodat je snel van loodgewicht kunt wisselen, op de lijn.
Dit is in mijn ogen dé montage voor giebel. Enorm effectief!
Tot slot pak ik een wartel, aan het ene knoop ik de hoofdlijn, aan het andere oog komt de 14/00 fluorocarbon onderlijn. De haak bevestig ik middels een knotless knot, de hair laat ik erg kort. Het stuitje verschuif ik totdat deze ongeveer drie centimeter boven het lood zit, dit zorgt voor het zelfhaakeffect. Zodra een kroeskarper of giebel de haak bemerkt, schrikt hij en gaat ervandoor.
“Bij een gehaakte kroeskarper of giebel zal de waker prachtig op en neer dansen!”
BACKLEAD
Op sommige wateren is dit niet mogelijk vanwege de bodemgesteldheid. In dergelijke gevallen maak ik gebruik van een backlead. Het backlead zorgt ervoor dat de laatste meters lijn toch over de bodem lopen.
De molenslip stel ik strak af zodat de vis goed gehaakt wordt, maar niet te strak anders bestaat de kans dat een vis de onderlijn breekt en natuurlijk zal dit dan vooral bij de dikkere exemplaren gebeuren… Strak dus, maar niet te strak!
In de regel vis ik altijd strak onder de eigen kant.
GOEDE VOORBEREIDING
Wanneer het water een groot bestand aan kroeskarper herbergt is het handig om, voordat je gaat vissen, het water een tijdje te observeren. Zeker in de avondschemer zijn de kroeskarpers erg actief en verraden ze hun aanwezigheid door dicht onder het oppervlak heen en weer te zwemmen. De voortstuwende golven zijn aan de oppervlakte goed te zien. Ik bevis kroeskarper altijd in de oeverzone. Om te beginnen hark ik een plekje schoon zodat er geen waterplanten meer op de bodem staan. Het aanvoeren van de stek doe ik met behulp van een spod, omdat de stek zo dichtbij is werp ik hem niet uit zoals je normaal gesproken zou doen.
Een klein zwiepje met de spod is genoeg en ik heb dus ook geen grote spodmolen nodig.
WAT VOER JE VOOR GIEBEL EN KROESKARPER
Op wateren met een goed bestand werp ik zes voerballen in het water, voor mij is als beste kroeskarpervoer de ‘Supercrush green’ van Sonubaits uit de bus gekomen. Bij het aanmaken van lokvoer worden vaak fouten gemaakt. Veel vissers denken dat het volstaat om een zakje lokvoer te openen, te bevochtigen en hiermee te gaan vissen.
Zelf prepareer ik mijn voer altijd de avond voordat ik ga vissen. Hierdoor worden alle lokkende stoffen goed door het water opgenomen, wanneer je het voer aan het water aanmaakt vervliegen deze direct bij het werpen, dat is zonde. Ik bevochtig het voer net zo lang tot ik er een bal van kan maken die tijdens het werpen niet uit elkaar valt. Zodra de juiste consistentie bereikt is, druk ik het voer door een zeef. Je wilt geen klonten in je voer.
Voor het inwerpen kneed ik altijd een balletje lokvoer om mijn lood.
PENDELEN
Ik pendel het met voer ingepakte loodje op de stek en schud het voer ervan af. Dan beaas ik de haak en voorzie het lood opnieuw van een mantel van lokvoer. Dit geheel laat ik aan een strakke lijn afzinken tot op de stek. Na elke vijftien minuten voorzie ik de stek opnieuw van een beetje lokvoer, wanneer de kroeskarper eenmaal op de stek gearriveerd is kan het namelijk erg hectisch worden. Soms duiken ze tijdens het afzinken van het lood al vol op je haakaas! Vandaar die strakke lijn…
Kroeskarper is vooral tijdens de schemer erg actief. Daarom arriveer ik een uur voor de schemer invalt, zo heb ik het licht en de tijd om alles op mijn gemak op te bouwen. Wanneer ik nu ga vissen kan ik rekenen op een periode van twee tot drie uur met veel aanbeten. Hierna neemt het aantal aanbeten snel af.
Wat is de beste montage voor dood aas? Willem Zijlstra laat in deze heldere video zien hoe hij zijn montage om met dode aasvissen op snoek te slepen opbouwt.
Is het vissen op snoekbaars in de winter makkelijk? Nee, dat zeker niet. Is vissen vanaf de kant op snoekbaars eenvoudig? Nee, dat ook niet. Is het de moeite waard? Ja, dat zeker wel! Je hebt het mis wanneer je denkt dat je met enkel vanaf kant vissen een stap achterstand hebt. Opvallend genoeg worden er ieder jaar bakken van snoekbaarzen vanaf de kant gevangen. Het is echter zaak om op de juiste moment op de juiste plaats te zijn. Met deze 10 tips hopen we je een beetje op weg te helpen.
TIP 1. Gebruik gerust een grote softbait voor snoekbaars
Winterse snoekbaars stelt aas van een behoorlijk formaat op prijs. Kies je kunstaas dan ook gerust een formaat groter. Shads van 15 tot 20 centimeter lang zijn nu een prima aas. Dit formaat levert in het koude jaargetijde meer aanbeten op dan kleiner kunstaas. Ook de snoekbaarzen van een bescheiden formaat hebben geen moeite met aas van deze grootte. Dit is niet verwonderlijk omdat snoekbaarzen nu ook bij de jacht op natuurlijke prooi energiebewuster reageren, in plaats van vele kleine porties pakken ze nu liever een grote prooi.
Deze snoekbaars pakte een softbait die ongeveer de helft van zijn eigen lengte was.
TIP 2. Vis langzaam en bij de bodem
Een zeer langzame aaspresentatie langs de bodem is bij het vissen op snoekbaars in de winter van groot belang. Vis je aas daarbij hoofdzakelijk met de werpmolen binnen, veel minder met de hengel. Het kunstaas komt omhoog door een enkele draai met de slinger van de werpmolen. Om toch een zekere afzinkfase te bereiken, kun je het beste de loodkop wat lichter kiezen dan gebruikelijk.
Door langzaam binnen te vissen houd je de softbait in de buurt van de bodem en de snoekbaars.
TIP 3. Op lastige dagen wordt opvallend veel grote snoekbaars gevangen
Vooral op erg koude dagen zul je op de meeste wateren niet veel aanbeten van snoekbaarzen krijgen. Meerdere van onze auteurs stellen vast dat de vangsten van ondermaatse snoekbaarzen onder dergelijke omstandigheden uiterst zeldzaam zijn. Je hoeft dus nauwelijks te rekenen op de aanbeten van deze, toch veel voorkomende vissen. De snoekbaarzen van gemiddeld en groot formaat blijven echter actief azen, dit omdat ze meer voedsel nodig hebben. Het betekent dat je bij het vissen op snoekbaars in de winter wat meer geduld moet hebben, je wordt echter wel beloond met grotere exemplaren! De beweringen dat de luchtdruk verantwoordelijk is voor perioden van inactiviteit, zijn niet met bewijzen te staven.
In theorie anti-visweer: koud, helder en een hoge luchtdruk. In de praktijk: minder aantallen, maar opvallend veel grotere vissen…
TIP 4. Een stinger met dreg levert bonusvissen op
Nog steeds zijn sommige snoekbaarsvissers er huiverig voor om een extra dregje bij de staart van de shad te plaatsen. Toch levert dit in combinatie met een relatief korte jighaak een betere inhakingskans. Bovendien verkrijgt de shad ook een levendigere actie in het water. Een van onze Duitse collega’s vangt zich in de Elbe te pletter aan grote snoekbaars. Ongeveer de helft van zijn 80 cm+ snoekbaarzen hingen uitsluitend aan de extra haak. Dat zelfs bij het gebruik van relatief klein aas dat nauwelijks langer was dan tien centimeter. Omdat de snoekbaarzen in de winter doorgaans voorzichtiger het aas pakken, is het extra dregje van extra groot belang.
Opmerkelijk veel grote snoekbaars wordt dankzij de stinger gevangen.
TIP 5. Actief met natuurlijk aas is dodelijk
De dode aasvis kan in combinatie met een Drachkovitch-takel tot leven gebracht worden. Een beter systeem voor het vissen op snoekbaars in de winter is nauwelijks denkbaar. Het voordeel van het vissen met natuurlijk getakeld aas bestaat er uit dat je actief de bodem van een water af kunt zoeken. Je kunt echter ook het aas een aantal seconden stil op een plek kunt laten liggen. Ideaal, want de stekelridders hebben zo minder snel door dat er iets niet in de haak is. Deze gevoelige en extreem langzame manier van binnenvissen valt bij de winterse snoekbaarzen zeer in de smaak. Vooral op wateren met een geringer visbestand en bij zeer lage watertemperaturen lig je hiermee doorgaans duidelijk voor op het gebruik van een shad.
Een dood visje is op sommige dagen de sleutel tot succes.
TIP 6. Experimenteren met flavours en geurstoffen
Voor het reukorgaan van de mens zijn lokstoffen die voor gebruik op kunstaas bedoeld zijn, doorgaans een echte stinkbom. De glasogen stellen ze echter zeer op prijs. In het koude jaargetijde kan het gebruik van dergelijke flavours zeer succesvol zijn, dit omdat de voorzichtig azende snoekbaarzen het aas nu niet meer zo snel los laten. Je kunt zo met meer kans op succes de haak zetten en vaak levert het gebruik van flavours ook meer aanbeten op.
Een smaakstof kan op lastige dagen net de trigger zijn om het aas wel te pakken.
TIP 7. Snoekbaars stekken: wie zoekt zal vinden
Een goede kennis van potentiële snoekbaarsstekken is bij lage watertemperaturen van groot belang. De vissen verblijven alleen op enkele specifieke plekken in een water en trekken weinig rond. Op rivieren vind je de snoekbaars vooral op plekken die uit de stroming liggen, zoals havens en de uitgangen hiervan, in de buurt van sluizen, langs diepe kribben of op plekken waar warmer water in de rivier stroomt. Op stilstaand water dien je de diepste plekken te bevissen. Let er op dat er hier een vaste bodemstructuur met grind of zand voorhanden is. In het ideale geval zijn er ook taluds in de onmiddellijke nabijheid, die een overgang naar ondiepere gedeelten vormen.
Het belangrijkste van alles is dat je stekken afvist die ook daadwerkelijk winter holding areas zijn!
TIP 8. Minder actie vangt meer
Omdat snoekbaars in de winter zeer traag reageert en ook ’s nachts nauwelijks van de bodem omhoog komt, is een shad aan een loodkop in deze periode het beste aas. Overigens zijn niet alle shads even geschikt voor het gebruik in koud water. Shads met een zacht rubbermengsel en een beperkte actie leveren overdag duidelijk meer glasogen op. De actie van een shad hangt in eerste instantie af van de vorm van de staart. Een zeer kleine schoepstaart of een kleine V-staart zijn nu ideaal. Bovendien dient ook de shad zelf een slanke vorm te hebben. Shads met een zeer levendige actie zijn alleen ’s nachts of op wateren die zeer troebel zijn nog het proberen waard.
Een schoepstaart zorgt voor veel actie; in het algemeen is een iets rustigere presentatie vaak beter. Dit kan middels een softbait met bijvoorbeeld een pintail of een vorkstaart (tweede van onder).
TIP 9. Vissen in troebel water
Snoekbaarzen zijn liefhebbers van troebel water. In de winter zijn veel wateren, door het ontbreken van algenbloei, duidelijk helderder dan in de warme maanden. Bij een doorzicht van meer dan een meter kun je beter in het donker op de lichtschuwe glasogen jacht maken. Kies anders dagen uit met een zware bewolking en redelijk wat wind. Op stromend water levert een periode van hoogwater vaak de gehele dag door aanbeten op. Het water dan meestal minder helder is. Op meren waar nog zand of grind wordt gewonnen is het gebied rondom de zuigers vaak een topstek. Ook hier heeft het water minder doorzicht dan de rest van het water.
Deze double strike kwam van een stek met troebel water, terwijl het grotere watersysteem vaak glashelder is.
TIP 10. Het probleem van ijskou en een gevlochten lijn
Een hengel met een snelle actie is, onafhankelijk van het jaargetijde, belangrijk om de haak door te laten dringen in de harde bek van een grote snoekbaars. Een ander belangrijk onderdeel van de uitrusting hiervoor is de gevlochten hoofdlijn. Bij temperaturen onder het vriespunt kan het gebruik hiervan echter wel problemen opleveren. Een standaard gevlochten lijn kun je bij lichte vorst het beste besproeien met een siliconenspray. Nog zinvoller is het gebruik van een zogenaamde thermofusion-lijn, dit type lijnen is minder gevoelig voor ijsvorming; ze hebben echter net als een gewone gevlochten lijn nauwelijks rek, zodat het zetten van de haak goed doorkomt.
Vorst, water en een gevlochten lijn is geen goede combi. Je kunt een siliconespray gebruiken zodat ijsvorming geen grip krijgt.
Vissen en een voer maken hoeft niet moeilijk te zijn. In 7 stappen naar je eigen lokvoer.
Wat voor voer gebruik jij bij het vissen: een kant en klaar voertje of stel je het lokvoer zelf samen? Veel witvissers vissen met kant en klaar voer. Daar is niets mis mee, maar je eigen witvis voer maken is voor velen ook een hobby binnen een hobby. Door te spelen met melen kun je eigen voer maken, zeer specifiek voor je eigen thuiswater. We laten je enkele van de belangrijkste ingrediënten en hun functie zien.Wanneer je verwacht dat een goed voer uit tientallen verschillende bestanddelen opgebouwd is, dan kunnen we je geruststellen. Want volgens het motto ‘eenvoudig, maar effectief vissen’ bestaan veel lokvoermixen doorgaans uit niet meer dan vijf bestanddelen. Met name drie meelsoorten vind je daarbij steevast in het recept terug.
Voer bestandsdeel 1: maismeel
Maismeel maakt het voer zwaarder.
Maïsmeel is een basisbestanddeel en heeft de eigenschap om het lokvoer te verzwaren. Zo blijft het ook in een sterke stroming goed op de bodem blijft liggen. Tegenwoordig zijn er ook maïsmeelsoorten verkrijgbaar die door hun zoete smaak het lokvoer verder verbeteren. Richt je aandacht hierbij vooral op de ‘babycorn’-maïsmeelsoorten, met zijn kenmerkende zoete smaak. Met een aandeel van circa 20 procent in je mix zit je precies goed.
Voer bestandsdeel 2: wafelmeel
Met wafelmeel kun je zowel het oplossende vermogen als de kleefkracht van voer beïnvloeden.
De volgende kandidaat voor je voermix is wafelmeel. In principe kun je het wafelmeel in twee soorten melen onderverdelen: volume en zoet wafelmeel. Terwijl het zogenaamde ‘volume wafelmeel’ er voor zorgt dat de voermix snel oplost onder water, levert het zogenaamde ‘zoete wafelmeel’ (ook ‘wafelbiscuit’) een grotere kleefkracht op. Wanneer je op stromend water vist, dien je natuurlijk een beter bindend wafelmeel te nemen. Op stilstaand water zal het lichtere volume wafelmeel beter werken. Bij het vissen met de voerkorf is het een goed idee om beide wafelmeelsoorten in gelijke delen te mengen. Daarmee ben je er zeker van dat het lokvoer in de voerkorf de bodem bereikt, maar er daar ook weer snel uit komt. Onafhankelijk voor welk type wafelmeel je kiest, het dient wel een aandeel van circa 30 procent van de mix uit te maken.
Voer bestandsdeel 3: broodmeel
De verschillende soorten broodmeel hebben ook diverse invloed op de werking van het voer.
Ook hierbij geldt dat niet al het broodmeel hetzelfde is. Terwijl gewoon paneermeel, dat met name van lichtgekleurd brood vervaardigd is, het lokvoer een goede kleefkracht geeft, zorgt het zogenaamde ‘donkere broodmeel’, dat vervaardigd is van donkere broodsoorten, voor een lossere samenstelling van je lokvoer, zonder het al te sterk te binden. Het gebruik van paneermeel komt alleen in aanmerking wanneer je vist op een rivier met veel stroming en als er veel aas gebracht moet worden. In alle andere gevallen kun je beter vertrouwen op donkerbroodmeel. Gebruik in je lokvoermengsel een aandeel van 20 procent donker broodmeel, in het geval van paneermeel is de helft hiervan al voldoende.
Beschuitmeel is explosief onder water
Beschuitmeel helpt het voer uiteen breken.
Dit eenvoudige maar geniale meel zorgt er voor dat je lokvoer onder water op explosieve wijze met een verleidelijke voerwolk oplost. Daarbij maakt het niet uit of dat je je lokvoer in de vorm van voerballen of met de voerkorf op de visplek brengt. Een aandeel van tien procent geeft elke voermix een uitstekend oplossend vermogen.
Hennepmeel is kruidig en werkt op de darmen
Hennepmeel is een zeer interessant meel.
Een knettergoed ingrediënt is gemalen hennepzaad. Deze toevoeging geeft het voer niet alleen een kruidig accent; ze bevordert tegelijkertijd ook de natuurlijke spijsvertering bij de vissen. Hennepmeel mag daarbij een aandeel van tien procent vormen van je lokvoermengsel. Terwijl zogenaamd geroosterd hennepmeel dankzij de kruidige smaak vooral bij het vissen op blankvoorn en kolblei ingezet wordt, kun je normaal hennepmeel het gehele jaar door het lokvoer voor alle andere witvissoorten gebruiken.
“Vers hennepmeel kun je het beste direct na de aankoop in porties verdelen en in luchtdichte zakjes in de vrieskist leggen. Dit om een ranzig worden van de olieachtige bestanddelen van het hennepmeel te voorkomen.”
Het voer op kleur maken
Uit de schappen van de karperafdeling: twee felgekleurde birdfood melen.
De resterende tien procent van je voemix dien je te reserveren voor particles, die elk lokvoer onder water tot een echte blikvanger maken. De zogenaamde ‘birdfoods’, ook veel gebruikt in boilies, zijn erg interessant. Het is niets anders dan een mix bonte voedselpartikels, dat aangevuld wordt met wat vogelzaad. Evengoed bruikbaar is ook ‘bont paneermeel’ dat veel gebruikt wordt in de Nederlandse frituurcultuur en dat in het buitenland dan ook bekend is als ‘Hollands paneermeel’. Dit gekleurde paneermeel is te vinden in kleuren als geel, rood, oranje of zelfs groen. In je lokvoermengsel bepaalt dit paneermeel niet alleen de kleur van je lokvoer, het versterkt ook de bindingskracht van het lokvoer.
Met vismeel op karper en grote vis
Ook binnen de vismelen heb je weer verschillende varianten wat betreft vet, – proteïne gehalte.
Naast de standaard toevoegingen zijn er nog een hele rij andere geschikte voermeelsoorten. Voor het vissen op karper is vooral vismeel erg interessant. Dit zeer voedselrijke meel oefent een zeer grote aantrekkingskracht uit, met name op grotere vissen. Let wel op de sterke reuk van dit meel. Dit kan snel de overhand nemen over de andere aroma’s in het voer. Om die reden is een aandeel van tien tot twintig procent toereikend.
Voedselarme melen voor in de winter
In de winter gebruik je het best ingrediënten met niet teveel voedingswaarde.
In de winter kun je het voer beter voedselarm maken, zodat de nauwelijks actief azende vissen niet te snel verzadigd raken. Met een aandeel van tien procent in de mix is donker notenmeel of kokosnootmeel hiervoor zeer geschikt. Beide meelsoorten zijn zeer lichte voermeelsoorten. In de regel zeer fijn gemalen en met een voedselwaarde van vrijwel nul ook een perfect bestanddeel onder moeilijke omstandigheden.
Met name geschikt voor het vangen van voorn op stilstaand water!
Dit is hoe de pro’s ook feederen! Met de twee montages die in dit artikel worden uitgelicht zou je in theorie iedereen moeten kunnen verslaan met vissen. Met het handige stappenplan uit dit artikel knoop je in een handomdraai een professionele feeder montage. Feederen was nog nooit zo makkelijk!
Voor het feederen heb je niet veel nodig! Een voerkorf, microwartel, speldwartel en onderlijn. Voor een lusmontage heb je niet veel materialen nodig zoals je kunt zien!Rijg de microwartel eenvoudig op de hoofdlijn.Twist de lijn over een afstand van ongeveer 10 cm in elkaar, maar laat wel minimaal dertig centimeter ongetwist!Zeker de twisten door middel van een achtknoopje.Rijg de speldwartel aan het losse uiteindje.Leg het losse uiteindje vervolgens parallel aan de hoofdlijn.Zorg ervoor dat er een (kleine) bocht in de lijn zit en knoop hem weer vast aan de hoofdlijn.De kant-en-klare onderlijn kun je met een lus-in-lus knoop aan de microwartel bevestigen.Zo ziet de afgeronde montage er dan uit.
Zijlijnmontage voor feederen
Dan nu de tweede variant: een zijlijnmontage. Deze montage is iets subtieler en zinkt langzamer af. Hierdoor is hij bijvoorbeeld uitermate geschikt om mee op voorn te vissen in meren.
Met name geschikt voor het vangen van voorn op stilstaand water!Om deze onderlijn te maken heb je dezelfde ingrediënten nodig.Van de hoofdlijn maak je een ongeveer 20 cm lange lus.Met een achtknoop zeker je de lus.Vervolgens knip je de lus ongeveer op deze plaats door. Zo krijg je stukjes met lengteverhoudingen van 1/3 en 2/3.Knoop de wartel aan het langste eind en de speldwartel aan het kortere eind.Vervolgens kun je de onderlijn weer met een lus-in-lus knoopje aan de montage bevestigen.
Echt een aanrader zijn compact mee te nemen boten; die kun je namelijk praktisch overal te water laten!
Werpend vanaf een boot heb je natuurlijk een groot aantal voordelen ten opzichte van iemand die vanaf de kant vist. Je kunt nu eenmaal op stekken vissen waar niemand anders kan komen. Om dat potentieel volledig te benutten vind je hier een lijstje met tien tips voor het werpend vissen vanaf een boot!
Werpend vissen uit een boot, heerlijk toch?! Blijkt het nog enorm effectief te zijn ook!
Driftzak
Om gemakkelijk een groter stuk van het water werpend af te kunnen vissen is driften een erg succesvolle techniek. En met driften bedoelen we een niet verankerde boot die beweegt dankzij wind en/of stroming. Bij veel wind kan een zogenaamde driftzak uitkomst bieden en de drift vertragen zodat er werpend nog prima vis gevangen kan worden.
Misschien wel een onmisbare tool bij wat ruigere omstandigheden; een driftzak! Deze vertraagd de boot waardoor er werpend als nog prima kan worden gevist.
Stekken
Een bootvisser heeft natuurlijk het voordeel dat hij op plaatsen kan komen waar een kantvisser onmogelijk kan komen. Vanzelfsprekend worden zulke stekken om die reden minder druk bevist en zijn de vissen er misschien wel minder argwanend. Ook kan een bootvisser zelf bepalen vanuit welke hoek hij de stek gaat benaderen, daar waar een kant visser vastzit aan de oever waar hij op staat. Met name bij het vissen met softbaits ben je enorm in het voordeel. Je kunt nu het kanttalud letterlijk afvissen, in plaats van op. Hierdoor verspeel je niet alleen minder kunstaas, je vist ook nog eens effectiever.
Probeer hier vanaf de kant maar eens een stuk kunstaas te presenteren…
“Met het werpend vissen vanaf een boot kun je het aas op een manier aanbieden die vanaf de kant onmogelijk is!”
Mobiel
Als je vanaf de kant veel stekken wil bevissen is dat in de regel een tijdrovend klusje. Vaak moet je lange afstanden wandelen om bij een volgende stek te komen. Met een boot is dat natuurlijk geen enkel probleem! Dit voordeel moet je als visser maximaal zien te benutten. Wat hier ook een groot voordeel van is, is dat je makkelijk een stek op verschillende tijdstippen kunt proberen. Om te kijken wanneer de vissen azen. Als je dan een vis vangt kun je de stek makkelijk een uurtje rust geven en dan weer terugkomen, je maakt dan direct weer kans om een vis te vangen.
Hop en gas erop! Met een boot ben je in no time op een nieuwe stek aangekomen.
Dieptemeter
Begrijp het niet verkeerd. Ook al gebruik je een dieptemeter op een goede manier, dan nog is het echt niet zo dat de vissen vanzelf de boot in springen. Maar het is wel een enorm nuttige tool om interessante structuren en scholen vis te vinden. Dankzij een dieptemeter kun je sneller hotspots herkennen waardoor je in de regel ook sneller vis vangt.
Een dieptemeter maakt het lokaliseren van goede stekken én vis makkelijker waardoor je uiteindelijk effectiever kunt vissen.
Flexibele boot
Een boot in je thuiswater hebben liggen is natuurlijk fijn; je kunt na je werk even snel proberen om er een vis te vangen. Maar waarschijnlijk is dat water niet het enige visrijke water in jouw omgeving en zijn er al met al dus meer kansrijke stekken. Daarom kan een draagbare boot echt een enorm voordeel zijn. Een boot die je in je eentje zonder al te veel gedoe in een ander water kunt gooien. Nog een voordeel van zo’n boot? Je hebt geen trailer nodig.
Echt een aanrader zijn compact mee te nemen boten; die kun je namelijk praktisch overal te water laten!
Stek markeren
Om stekken die vis hebben prijsgegeven vast te leggen is een GPS-unit onmisbaar. Helemaal op het grote open water kan het anders lastig onthouden zijn waar je dat schooltje aasvis de laatste keer ook alweer tegenkwam. Heb je geen GPS maar wil je wel markeren? Dan kan een H-boei uitkomst bieden. Die gooi je simpelweg overboord op een interessante stek, maar vergeet hem niet mee te nemen als je weer weggaat!
Dieptemeters met een GPS functie zijn echt een uitkomst als het aankomt op het markeren van goede stekken.
Lekker werpen
Zo’n bank zit in een boot om op te zitten, toch? Dat klopt! Maar je kunt hem ook meer dan prima gebruiken om op te staan. Het grote voordeel is dat je zo een iets hogere positie boven het water krijgt. Doordat je wat hoger boven het water staat kun je werpend net iets beter uit de voeten. Jerken en twitchen is bijvoorbeeld echt een stukje makkelijker wanneer je wat hoger boven het water staat. Je hebt wat meer bewegingsruimte om de hengel naar beneden te bewegen zonder dat de top direct onder water zit.
Met een wat hogere positie heeft je hengel net wat meer ruimte en dat vist een stuk prettiger!
“… Is dat bij het vissen vanuit een boot net even anders!”
Verticaal
Op de meeste wateren wordt er verreweg het meest vanaf de kant gevist, laten we het daar over eens zijn. Daarom kan het soms enorm goed werken om het aas op een manier aan te bieden die vanaf de kant onmogelijk is. Verticaal! Met softbaits recht onder of een heel klein stukje achter de boot vissen brengt vaak enorm veel actie. Je kunt het aas bovendien enorm langzaam aanbieden, echt een killer voor met name de winter!
Een softbait verticaal aanbieden is vanaf de kant op de meeste stekken niet mogelijk!
Niet te lang in de boot
Waar het vanaf de kant fijn vissen is met hengels van 2,7 tot 3+ meter, is dat in de boot net even anders. Vanaf de kant heb je net wat minder controle waardoor die extra lengte prettig is om het kunstaas goed te sturen. In de boot is de ruimte echter beperkt en zit die extra lengte jezelf al snel in de weg. Afhankelijk van de soort visserij zijn hengels met een lengte van 1,90 tot 2,40 optimaal. De maximale lengte voor een boothengel? 2,7 meter!
Met al deze tips en tricks moet het zélfs jou lukken om vis te vangen! 😉
Vissen op karper in de winter onzinnig? Wacht maar tot je zelf zo'n goudklomp vangt!
Het lijkt soms schier onmogelijk om in de winter karper te vangen. Toch kan je, als je rekening houdt met een aantal zaken, heus nog prima succes boeken in de winter! In de winter op karper vissen betekent volhouden; maar als die aanbeet eenmaal komt is de voldoening enorm!
Wie een winter karper in de luren wil leggen voert het best niet teveel!
Karper is een koudbloedig dier, dus kun je wellicht denken dat die enorm lage watertemperaturen die bij de winter horen ervoor zorgen dat de beestjes niet of nauwelijks meer bewegen. Wel… Dat klopt eigenlijk ook wel! Dus komt het erop aan om de vissen te lokaliseren; je moet het aas echt daar wegleggen waar de koude karpers zich bevinden want in de regel gaat een karper nu niet op struin tocht om zijn hapje bij elkaar te scharrelen.
Vissen op karper in de winter onzinnig? Wacht maar tot je zelf zo’n goudklomp vangt!
“Karper ligt in de winter vaak dicht bij elkaar.”
Toch heeft die kou ook een groot voordeel! Zoals je waarschijnlijk wel weet kunnen karpers enorm schrikkerig zijn. Als je lijn ook maar een millimetertje te dik is en wordt opgemerkt kan je het op sommige wateren wel schudden. Doordat het water nu kouder is staat de stofwisseling op een lager pitje. Bewegingen gaan trager en met minder agressie gepaard. De vissen zijn dus iets minder sterk nu en dat kun je uitbuiten! Je kunt ’s winters dus wegkomen met het gebruik van (iets) dunnere lijnen dan ‘normaal’. Gebruik wel je verstand want koude winterkarpers kunnen heus nog sterk zijn!
Goede beetindicatie is juist nu enorm belangrijk!
De vissen liggen in de regel geconcentreerd bij elkaar op een plaats. Wat ze nu met name zoeken is een constante. Ze zoeken een plaats op waar het water niet al teveel van temperatuur schommelt en waar ze in alle rust kunnen liggen. Ze eten echt nog wel, maar wel veel minder dan bijvoorbeeld in het najaar. Dit betekent in de praktijk dat die karpers in de winter korte aasperiodes kent. Dán moet je er zijn. Goede beetindicatie is een must; het kan immers zomaar zijn dat je echt maar een kans krijgt die dag. Daarom wijzen mijn hengels, zeker in de winter, altijd naar de stek waar ik vis en zijn mijn beetmelders enorm gevoelig.
“Daarnaast is het ook handig om nylon in plaats van gevlochten lijn te gebruiken tijdens het vissen op karper gedurende de winter.”
Het is belangrijk om goed warm te blijven in de winter!
Daarnaast is het ook handig om met nylon in plaats van gevlochten lijn te vissen. Dat klinkt misschien wat tegenstrijdig, maar dat valt echt wel mee. Natuurlijk heeft gevlochten lijn geen rek en is de beetindicatie van gevlochten lijn om die reden veel beter ten opzichte van een nylon lijn. Het grote nadeel van Dyneema? Het neemt vocht op! En iedereen weet dat water ’s winters kan bevriezen. En dat kan voor een nare verrassing zorgen. Je lijn kan zomaar vastvriezen aan de spoel van je molen, iets wat met nylonlijn (bijna) ondenkbaar is.
Houd het aas nu liefst klein van stuk en enorm attractief.
Qua voeren kun je het nu (logischerwijs) ook iets rustiger aan doen. De vissen eten niet vaak of veel. Dus moet het aas dat je gebruikt er echt tussen uit springen op gebied van attractie. Als je toch graag bijvoert, gebruik dan liefst licht verteerbare producten. En daar vallen olie en/of vetrijke producten zoals vismeel dus niet onder! Licht verteerbare (vezelrijk) aas dat liefst ook nog klein van stuk is. Dat is hét ideale winteraas! Om de vissen zo min mogelijk speling te geven bij het opnemen van het haakaas, vis ik ’s winters uitsluitend met inline lood. Zo krijgt een vis direct het volle loodgewicht voor zijn kiezen… Resulterend in datgene wat je uiteindelijk toch wilt als karpervisser: PIIIIIIEEEP!
LUC COPPENS – Als je tijdens een meeting met andere vissers aan de praat komt zal het dikwijls gaan over kunstaas en hengels. De informatie en de variëteit in kunstaas en hengels is dan ook enorm. Toch vraagt verschillend kunstaas zeer dikwijls om specifieke verbindingen van de visser tussen kunstaas en hengel. Onderlijnen, wartels, knopen en hoofdlijn worden minder vaak in één adem genoemd, maar laat het bij deze ook niet te onderschatten onderdelen juist net vaak mis gaan! Zo vraagt een shad van 12 cm lang bijvoorbeeld een totaal andere verbinding dan een swimbait van 100 gram zwaar. Hoe zwaarder immers een kunstaas is, hoe minder invloed de dikte van de hoofdlijn en onderlijn zal hebben. Hoewel hier ook grenzen aan zijn. Met de veiligheid van onze roofvissen vooropgesteld geef ik hierbij inzicht in de door mezelf gebruikte materialen
Staal, titanium en fluorocarbon, elk heeft zo zijn eigenschappen.
Uittesten
Eén belangrijk gegeven is of het water waar ik ga vissen helder of eerder beperkt doorzichtig is. Zo heb ik in wateren gevist met een doorzicht van wel vier meter en waar het gebruik van stalen onderlijnen totaal afgestraft werd door geen enkele aanbeet te krijgen! Is het betreffende water helder tot zeer helder van kleur dan zal ik de voorkeur geven aan een fluorocarbon onderlijn. Afhankelijk van het gebruikte kunstaas bepaal ik de dikte ervan. Jerkbaits die van links naar rechts gaan zijn niet altijd met fluorocarbon te vissen, dit omdat de sommige jerkbaits de fluorocarbon onderlijn dreigen op te pikken met hun haken. Er zijn ook jerk- of swimbaits die perfect met fluorocarbon te vissen zijn en er zijn varianten die schreeuwen om een stugge onderlijn, het goed uit testen is dan dus de enige echte remedie.
Bij gebruik van fluorocarbon onderlijnen zijn er overigens wel enkele bedenkingen. Ik experimenteer daar nu reeds verschillende jaren mee en zo ben ik erachter gekomen dat in combinatie met een stugge hengel een 80/00 niet voldoende is voor groter kunstaas. Eén keer heb ik meegemaakt dat bij een supermooie aanbeet de 80/00 leader gewoon doorgebeten was. Dus deze dikte heb ik als niet snoekveilig ondervonden!
Ik zit er niet op te wachten dat een snoek met een stuk kunstaas in zijn bek moet blijven rondzwemmen. Sinds ik met 105/00 vis, heb ik echter geen problemen meer gehad. Bij de minste beschadiging vernieuw ik de leader sowieso, dat terzijde.
Superknoop
Dan heb je nog altijd de keuze om deze leader af te werken met sleeves of een knoop… Bevestig je een wartel of hoe gaan we dat doen, zijn er eigenlijk wel alternatieven? Ja die zijn er zeker en die bieden ook nog eens voordelen!
Sleeves kunnen het fluorocarbon namelijk beschadigen en ik heb het ook eens een enkele keer meegemaakt dat een dergelijke onderlijn brak binnenin de sleeve tijdens het aanduwen met een sleevetang. Om het kunstaas te bevestigen gebruik ik in combinatie met die 105/00 een simpele doch speciale knoop. Ik leg een enkele knoop in ‘de fluoro’ en brandt aan het einde een soort paddenstoel (zoals op de foto). Dit stukje gaat door de enkele knoop en wordt aangetrokken.
Het resultaat is een mooie en sterke bevestiging van het kunstaas. Deze verbinding heeft me nog nooit in de steek gelaten. Probeer het eerst maar eens goed uit (thuis) zodat je er vertrouwen in krijgt. Meestal gebruik ik een stuk van 75 cm lang en het andere uiteinde van het kunstaas knoop ik aan mijn gevlochten lijn met een Albright knoop die ik zeer goed aantrek alvorens er mee te vissen.
Stap 1
Stap 2
Stap 3
Stap 4
Stap 5
Stap 6
Bij die Albright knoop moet de gevlochten lijn er als het ware samengesmolten uitzien. Anders kan deze bij het vissen nog doorslippen. De knoop afwerken met secondelijm is een extra zekerheid. Als de fluorocarbon lijn nog de neiging heeft om te krullen, omdat die van de spoel komt, dan kan je dit oplossen door ‘de fluoro’ te verwarmen. Ik gebruik vaak een lederen handschoen om verschillende keer op en neer te gaan, en zo de lijn te verhitten met de ontwikkelde wrijving, een mooi recht stuk lijn is dan het resultaat. Je kan ook je leader boven stomend water houden, ook daar zal het fluorocarbon mooi van strekken.
Kunstaas zoals de Westin Swim, één van mijn favorieten, vis ik bijvoorbeeld altijd met zo’n n leader en dat gaat uitstekend. Maar ook de Shad Teez vis ik werpend heel graag met fluorocarbon onderlijnen. Met als opmerking dat ik pas begin met bij 16 cm of de grotere versies zoals de 22 cm en de 27 cm. Ik zet dan wel een splitring in het bevestigingsoog van de loodkop om net iets meer ruimte te hebben om de knoop door te halen en voor de beweeglijkheid van de combinatie.
De favoriete allround jerkbait voor Luc is al jarenlang de Westin Swim, heerlijk om binnen te tikken of slidend te spinnen.
Ander Verhaal
Een ander verhaal wordt het als we kleiner kunstaas gaan gebruiken, zoals kleine pluggen en kleine shads ónder de 16 cm. Daar gebruik ik meestal staaldraad met een speld voor. Kleiner kunstaas zou namelijk in actie geremd worden door de toch wel stijve fluorocarbon. Als ik staaldraad inzet dan gebruik ik bij voorkeur een 7X7 strand. Deze is soepel en geeft het kunstaas toch nog de nodige ruimte om te bewegen.
De beste speld die ik tot op heden gebruikt heb voor dit soort onderlijnen is het Poolse type van Dragon, waarmee we ook onze kant-en-klare Westin onderlijnen uitgerust hebben. Deze gaan namelijk moeilijk open, dus ook een roofvis zal deze maar moeilijk open krijgen met het vele kopschudden tijdens de dril. Maak je deze onderlijnen zelf, let er dan goed op dat het staaldraad drie keer door de sleeve gaat alvorens deze dicht te knijpen, zo vermijd je dat het staaldraad doorslipt tijdens belasting.
Als we een stijve onderlijn nodig hebben om bijvoorbeeld een jerkbait te vissen die van links naar rechts gaat, dan zal ik eerder voor een solide titanium onderlijn kiezen. Een trekkracht tussen 80 en 100lbs zal niet veel problemen geven, echter wil ik waarschuwen dat zelfs titanium onderlijnen met regelmaat vernieuwd moeten worden. Er kan een soort metaalmoeheid optreden, ook al zie je aan de onderlijn eigenlijk niets van een beschadiging. Dat is en blijft het addertje onder het gras…
Zo heb ik veel gevist met ‘seven strand titanium’ maar heb daar toch de verschillende breuken mee gehad. Het nadeel is dat ze er hagelnieuw blijven uitzien, om na een tijdje gebruiken toch spontaan breken. Dus als ik een soepele onderlijn wil, dan liever 7X7 type staaldraad, daar zie ik tenminste aan wanneer de lijn begint te kinken dat deze aan vervanging toe is.
Hoewel de dril vol met halsbrekende toeren zat, gaf de onderlijn geen krimp; de verbinding tussen hengel en kunstaas.
De hoofdlijn die ik de laatste jaren gebruik op molen en reel is bijna uitsluitend braided PE lijn, de zogenaamde 8-braid lijnen genieten mijn voorkeur. Liefst in een felle kleur zodat ik de lijn goed kan zien. Dit vind ik belangrijk om een kunstaas goed te sturen en zelfs de aanbeten te kunnen blijven zien. Zeker bij het snoekbaarzen, maar bijvoorbeeld ook bij het vissen met shads op snoek, zie je met een fel gekleurde lijn beter wanneer je tijdens het zakken op de bodem aangekomen bent. Deze lijnen zijn zachter, gooien verder, zijn schuurbestendig en wat ik zeer belangrijk vind; ze maken veel minder geluid dan veel grove gevlochten lijnen. Echt een enorm verschil deze PE 8-braid lijnen. Voor kunstaas tot 100 gram gebruik ik graag een 26/00, ga ik voor zwaarder spul dan kies ik vaak voor 30/00 tot 35/00. Een kwestie van een goede finetuning dus.
Als je tegenwoordig de verpakkingen van visvoer bekijkt, lijkt het alsof je er niet zonder kunt: hoogwaardig vismeel, aminozuren, een goede balans van eiwitten en voedingstoffen… Maar zonder twijfel is brood, ja een simpel wit brood, nog steeds één van de beste aassoorten op deze aardkloot.
Brood is een klassieker, die misschien door alle moderne aassoorten een beetje in de vergetelheid is geraakt. Het is echter een enorm breed inzetbaar aas. In dit artikel zal ik laten zien op welke manieren ik brood het meest gebruik.
BROOD ALS GRONDVOER
Stap 1 is een paar sneedjes witbrood in een keukenmachine stoppen. Ik gebruik bij voorkeur brood dat onder de noemer ‘casinobrood’ of ’toastbrood’ wordt verkocht.Het resultaat is een prachtig luchtig broodmeel, dat in deze toestand feitelijk al klaar voor gebruik is. Dit moet je niet verwarren met broodmeel dat je in zakken kunt kopen, en veel droger is.Brood absorbeert erg veel vocht. Degene die hun broodmeel van een geurtje willen voorzien kunnen naar hartenlust experimenteren.Het vers gemalen brood bezit naast absorberende eigenschappen ook veel kleefkracht. Je kunt er vrij makkelijk een balletje van kneden en het ook in een voerkorf stoppen. De bindkracht is echter niet te vergelijken met een grondvoer, daarom gebruik ik een plastic korf in plaats van een gaaskorf.Ruisvoorn en brood is letterlijk en figuurlijk een gouden combinatie.
BROODPAP – DAAR LUSTEN DE VISSEN WEL PAP VAN
Door expres teveel water aan het gemalen brood toe te voegen verkrijg je een broodpap. Nu bindt het voer niet meer en je zal er dus geen voerballen van kunnen maken.Zo’n aanlokkende wolk krijg je met een broodpapje! Je kunt dit perfect met een cup op de stek droppen.Deze prachtige winterbrasem ving ik met een feedermontage waarbij de korf was gevuld met versgemalen brood. Als haakaas een stevig aangedrukte broodvlok.
EXTRA TIPS
Ik maal in één keer een grote hoeveelheid brood, verpak dit in zakken en gooi het in de diepvries.
De fijne brooddeeltjes lokken eerst kleine vis naar de stek, die op hun beurt weer grote vissen aanlokken.
De broodpap en broodmeel als basisvoer zijn voor wedstrijdvissers ook perfect te combineren met haakaas als een deeg op basis van brood of een schijfje brood dat je met een zogenaamde ‘breadpunch’ kunt maken.
PIETER – BAS BROECKX – In mijn ogen zijn er weinig kunstaasjes zo veelzijdig als shads. Dit is voor mij dan ook het meest gebruikte kunstaas wanneer ik achter de grote baarzen aan ga. Werden de grote baarzen vroeger nog met relatief kleine kunstaasjes gefopt. Tegenwoordig ik er niet meer voor om shads van 10 tot wel 14cm te gebruiken. We willen tenslotte grote baarzen vangen en die zijn niet vies van een forse prooi.
DUIZENDEN
Nu zijn er honderden, zo niet duizenden verschillende shads op de markt. Welke zijn nu goed voor die grote baarzen? Welnu… Bijna allemaal! Ik denk daar als volgt over: de meeste shads zullen wel vis en ook zeker grote baarzen vangen… het is ook vooral de manier hoé en waar ze gevist worden. Vooral dat maakt jouw kunstaas succesvol of niet. Vergeet ook het vertrouwen niet. Kunstaas waar je onvoorwaardelijk vertrouwen in hebt vangt nu eenmaal meer vis.
GEWAPPER EN GEFLANK
Natuurlijk kan de ene shad beter zijn dan de andere, maar is dat deels ook persoonlijk. Voor mij zijn bij het werpend vissen de shads met schoepstaart het meest favoriet. Ik wil toch graag wat gewapper en geflank onderwater. Aan de hand van de diepte en de structuur onderwater pas ik de vorm van de shad, de kleur en het gewicht en soms ook de vorm van de loodkop aan. Hiernaast experimenteer ik ook met voorzet spinnerblaadjes en zelfs spinnerbait constructies. De mogelijkheden zijn bijna eindeloos.
MERK: Profiblinker.
NAAM: Attractor shad.
LENGTE: 10 cm.
PLUSPUNT: Mooie staart- en flankactie.
MINPUNT: Nauwelijks tot geen minpunten.
De Attractor shad van Profiblinker, die al meer dan 20 jaar in onveranderde vorm bestaat, is mijn absolute favoriet. Als ik maar één shadje zou mogen gebruiken, dan is dit hem. Een shadje dat een mooi kwispelende staart en een licht flankende actie heeft. Omdat ik al zoveel met deze shad gevist heb, weet ik precies hoe deze zich gedraagt bij welk loodgewicht. Zodoende vis ik hem dan ook met veel vertrouwen. Ik gebruik hem met name op nieuwe stekken of als er door wind en/of stroming moeilijk controle te houden is.
MERK: Fox.
NAAM: Zander Pro Shad.
LENGTE: 10 cm.
PLUSPUNT: Goed i.c.m. zwaardere loodkoppen.
MINPUNT: Nauwelijks tot geen minpunten.
Deze shad is nog maar kort op de markt, maar heeft nu al een vast plaatsje in mijn kunstaasdoos weten te veroveren. Met name door de hele fijne fire tiger kleurstelling en het feit dat deze shad zich op een wat zwaardere loodkop (10-14 gram) heel goed en nauwkeurig laat vissen in de diepere waterlagen. Als ik taluds tussen de 4 en 8 meter uitwerp dan grijp ik graag naar deze shad.
MERK: Little Creeper Baits.
NAAM: Baby Trashfish.
LENGTE: 10,16 cm.
PLUSPUNT: Mooie flankactie en gedetailleerd.
MINPUNT: Nogal zacht materiaal.
Mensen die mij wat beter kennen, weten dat ik een zwak heb voor exclusieve aasjes. Menig avond ben ik achter de computer te vinden, surfend op zoek naar buitenlandse kunstaasfabrikanten die dat ene aasje maken dat net even anders is dan de rest. Zo ben ik ook bij deze shad uitgekomen. Een fantastisch mooie gedetailleerde shad met een heerlijk flankende actie. De staart is behoorlijk fors waardoor je je loodkop net even zwaarder moet kiezen. Dit is een aasje dat ik graag op de wat ondiepere plekken vis. Enig nadeel aan dit aas is dat ie nogal zacht is, maar dat geeft hem ook die unieke actie.
MERK: Savage Gear.
NAAM: Soft 4Play.
LENGTE: 9,5 cm.
PLUSPUNT: Geschikt voor het peuterwerk.
MINPUNT: Net iets te klein.
Door zijn vorm en specifieke actie is dit shadje prima in te zetten als andere aasjes weinig respons krijgen. Door het ontbreken van een schoepstaart kun je dit aasje met zeer lichte loodkoppen van 1 tot 4 gram inzetten. Een aasje dat ik graag inzet voor peuterwerk op plekken, waarvan ik gewoon weet dat ze er liggen. Echte nadelen heeft dit aasje niet, al had ik wel graag een 11 cm uitvoering gezien.
MERK: Reins.
NAAM: Fat Bubbling Shad.
LENGTE: 10,16 cm.
PLUSPUNT: Attractieve herrieschopper.
MINPUNT: Heeft een relatief zware loodkop nodig.
Reins is nog relatief nieuw op de shadmarkt, maar heeft waanzinnig mooie shads in zijn pakket die goed doordacht zijn. De Fat Bubbling Shad is een van de grootste herrieschoppers in mijn shadbox. Vele ribbelingen en een lekkere dikke schoepstaart zorgen voor de nodige commotie. Dit heeft als consequentie dat dit kunstaas veel weerstand heeft in het water. Hierdoor vis ik hem met een relatief zware loodkop en zet ik hem voornamelijk in op bijvoorbeeld ondiepe platen en oevertaluds.
MERK: Lake Fork Tackle
NAAM: Live Magic Shad
LENGTE: 10 en16 cm
PLUSPUNT: Mooie glij-actie.
MINPUNT: Moeilijk verkrijgbaar.
Een voor velen relatief onbekende shad. Door zijn specifieke vorm heeft deze shad al bij de minste beweging een verleidelijke actie. De vorm zorgt ervoor dat deze met zeer lichte loodkoppen kan worden gevist of met iets zwaardere koppen zeer nauwkeurig vist in diepe waterlagen. Met name wanneer ik lange glijvluchten langs taluds wil maken gaat dit shadje aan mijn speld. Vooral de kleurencombinatie van donkere rug en oranje buikje vind ik bij dit aasje een hele mooie.
MERK: Lunkercity
NAAM: Saltshaker
LENGTE: 11,5 cm
PLUSPUNT: Ideaal voor ondiepe stekken.
MINPUNT: Geeft veel weerstand onder water.
Een klassieker onder de shads die bij velen, en ook bij mij, een vast plekje in de kunstaasdoos heeft verworven. Een grote schoepstaart in combinatie met een plompe voorkant die veel weerstand heeft in het water, maakt deze shad erg geschikt om met lichte loodkoppen effectief op ondiepe plekken te vissen, zoals ondiepe platen waar soms niet meer dan 1,5 meter water staat. En reken maar dat daar vaak de dikke baarzen liggen. In natuurlijke kleuren is dit aasje goed, maar vergeet ook de atomic chicken en limetreuse varianten niet.
MERK: Profiblinker
NAAM: Turbotail
LENGTE: 13 cm
PLUSPUNT: Veel actie en dus attractie.
MINPUNT: Veel weerstand.
Ik ken geen enkel andere twister die zoveel kabaal maakt als de Turbotail van Profiblinker. Deze heeft net weer even een andere actie dan de gemiddelde shad en dat kan op sommige dagen het verschil maken. Ik vis deze twisters op een relatief zware jigkop aangezien de staart behoorlijk wat weerstand heeft. Probeer deze twisters ook eens in combinatie met een spinnerblad of aan een spinnerbait, het zal je geen windeieren leggen!
MERK: Manns
NAAM: Curly Tail
LENGTE: 13 cm
PLUSPUNT: Allround te gebruiken.
MINPUNT: Moeilijk te verkrijgen.
Eens een zeer populair aasje, maar tegenwoordig vrijwel niet meer te verkrijgen. Ik heb er gelukkig nog een aantal in voorraad en mag deze bij tijd en wijle graag in de speld hangen. Eigenlijk een-niets-mee-aan-de-hand twister die het prima doet en in vele situaties te gebruiken is. Vele mooie baarzen hebben zich reeds vergist in deze gouwe ouwe en doen dat nog steeds wanneer ik met dit aasje vis.
MERK: Storm
NAAM: Hot Craw
LENGTE: 10 en16 cm
PLUSPUNT: Goed te gebruiken bij ruige omstandigheden.
MINPUNT: Minder geschikt om baars mee te zoeken.
De laatste jaren verandert er veel in onze wateren. Een van de nieuwkomers in onze wateren zijn rivierkreeftjes. Ook onze rovers hebben deze nieuwe voedselbron ontdekt en geloof me, ze zijn er verzot op! Het grote voordeel van deze aasjes is dat je ze gerust een paar seconden op de grond mag en vaak moet laten rusten. Dit is wel lekker als de omstandigheden erg ruig zijn! Als je je aasje na een paar seconden dan weer optikt kunnen de aanbeter spijkerhard zijn!
Robert Grootenboer – Waar moet je vooral op letten bij het aanschaffen van een bellyboat? Robert Grootenboer probeert je keuze wat makkelijker te maken en zal enkele tips meegeven voor het nieuwe bellyboat-avontuur. ‘De keuze is reuze’, ‘door de bomen het bos niet meer zien’ én ‘appels met peren vergelijken’… Zo kan ik nog wel even doorgaan als het over bellyboaten gaat en dan met name de hoeveelheid keuze erin tegenwoordig. Ze schieten als paddenstoelen de grond uit en zoals altijd met veel keus, wordt het er meestal niet makkelijker op.
Klein bootje, grote vangst!
SELECTEREN
Tijdens een klein beetje speurwerk naar bellyboaten zie je al snel zdat er verschillende varianten op de markt zijn. We hebben bijvoorbeeld de u-boat, v-shape boat en ponton boat. Drie verschillende types die elk zo hun voor- en nadelen hebben:
U-BOAT
Deze vorm kom je niet zo vaak meer tegen, maar ze zijn nog wel te verkrijgen. Er is natuurlijk een reden waarom deze boats langzaam aan het verdwijnen zijn van de markt. Ten eerste bestaan de meeste u-boaten uit één luchtkamer. Een luchtkamer in de vorm van een ‘u’, vandaar de naam. In het midden daarvan de zitting die vaak uit een lap stof/textiel bestaat en dat is het.
Voordelen: Zijn goedkoper in aanschaf omdat er weinig materiaal aan zit. Mocht de binnenband kapot gaan, zijn deze vaak tegen een bescheiden prijs weer nieuw aan te schaffen en kun je de kosten laag houden bij eventuele reparatie.
Nadelen: Hij heeft vaak maar één band, mocht deze kapot gaan dan loopt de hele bellyboat leeg. Het gedeelte waarop je zit bestaat uit een stuk textiel dat kwetsbaar is bij veel gebruik. De naden waaraan het zitgedeelte is vastgemaakt wordt continu nat en droogt weer, daarnaast zit je er echt ín wat extra druk op de zitting geeft.
Wordt het geel of rood?
V-SHAPE
Ook hier verraadt de naam wat de vorm is. De v-shape is één van de meest verkochte bellyboaten, juist vanwege dit gewilde model. Deze bellyboaten bestaan altijd uit meerdere kamers. Zo heb je altijd een linker en rechter luchtkamer die niet in verbinding staan met elkaar. Een zitgedeelte én rugleuning die óf uit luchtkamers óf uit foam bestaan. Dit klinkt al beter toch? Veel lucht/foam betekent immers meer drijfvermogen!
Een beetje ‘crea Bea’ maakt er zo een complete viskist op!
Voordelen: De vorm van de boat is in een punt gemaakt waardoor waterverplaatsing makkelijk gaat, omdat je veel minder weerstand hebt. Op een lange dag vissen is dit wel zo fijn. Daarnaast heeft hij meerdere kamers en zit je vaak gelijk met óf net boven het water. In de wintermaanden zorgt dit voor een iets warmere bips! V-shape’s zijn in verschillende maten én materialen verkrijgbaar – oeps, weer extra keuze, maar ik kom er straks op terug -. Een v-model is in elk geval veiliger dan een u-boat!
Nadelen: Er zijn redelijk wat instapmodellen te verkrijgen maar helaas zijn deze niet allemaal even goed. Ook de binnenbanden die in de luchtkamer zitten zijn wat duurder. Bij volledig leeg laten lopen zal je altijd weer meerdere kamers opnieuw moeten opblazen en mogelijk weer goed moeten plaatsen.
Zo’n ‘big boat’, je zit wél echt als een koning!
VERGELIJKEN IN DE MODELLEN
Nu je een idee hebt wat voor modellen er te verkrijgen zijn, gaan we een stapje verder kijken. Elk model heeft namelijk verschillende types liggen en ook daarin zijn behoorlijk wat keuzes. Met behulp van het volgende stappenplan kom je een stap dichter bij je eigen bellyboat.
Stap 1: Wat is je budget?
Bellyboaten zijn te verkrijgen vanaf circa 100 tot zo’n 700 euro. Je begrijpt zelf waarschijnlijk ook wel dat je het enorme verschil in deze bedragen ook zeker in je bellyboat terug gaat zien. Zowel in kwaliteit van de gebruikte materialen en hierdoor ook meteen in de lengte van de levensjaren van je bellyboat. Dit laatste is natuurlijk ook deels afhankelijk van hoe je omspringt met je materiaal!
Stap 2: Welke model kies je?
De modellen u-boat en v-shape zijn vanaf 100 euro al te verkrijgen. Kijk je liever naar de ponton boaten kun je al minimaal 500 euro neerleggen. Begrijpelijkerwijs valt er hierdoor bij de meeste beginnende bellyboaters al een model af.
Stap 3: Materialen, prijzen, mogelijkheden
Als we kijken naar prijzen tot ongeveer 150 euro kom je terecht bij de instapmodellen. Dit zijn absoluut geen slechte bellyboaten! Er springen er wel een aantal uit die ik persoonlijk beter vind in deze prijsklasse. Ik hoef natuurlijk niet te vertellen welke dat is, maar de kleur van dat zeer populaire model is grijs… Die van Ron Thomson dus.
Met een bellyboat zoek je de rust en ruimte zelf op
In de prijsklasse van 250 tot zo’n 400 euro is er heel veel verkrijgbaar. De keuze die jij maakt, moet je vooral laten afhangen van wat je met je bellyboat wilt gaan doen. Ga je op groot water vissen of vis je alleen op binnenvaarten, of wil je er juist allround mee vooruit? Moet hij klein en compact zijn (transport!) of mag het ook een maatje groter? Wil je veel werpend vissen, vertikalen of nog wat extra hengels meenemen en een bijhengel erop kunnen plaatsen?
Allemaal vragen om over na te denken, maar wanneer je deze punten duidelijk hebt en dus beter weet wat je wilt aanvangen met je bellyboatvisserij, dan wordt de keuze al meteen een stuk makkelijker.
Met de prijs stijgt ook de kwaliteit van het materiaal en wordt dus automatisch ook je bellyboat een stuk beter. Zo zijn er exemplaren die dikkere binnenbanden hebben dan de meeste andere. Naar mijn idee bestaan er in deze middelklasse geen slechte bellyboaten en komt het er vooral op neer, wat jij ermee wilt gaan doen en natuurlijk wat jezelf het prettigst vindt!
Mensen met een bellyboat hebben al snel een klik met elkaar!
Dan komen we terecht in de dure prijsklasse, hier is momenteel nog niet zo heel veel keuze in. Dus kan ik makkelijk ook enkele ‘boaten’ noemen. Het nieuwste model in Nederland is de Floatmaster XL, dan hebben we nog de Mac Fishing Adventure of een Catfish. Stuk voor stuk goede bellyboaten en wat opvalt bij deze modellen is de goede kwaliteit van de gebruikte materialen. Wil je echt letterlijk voor een robuuste boat gaan, dan zijn deze dat wel. Het gebruikte materiaal is goed te vergelijken met het materiaal dat gebruikt wordt voor hoge kwaliteit rubberboten. Deze modellen uit het duurdere segment hebben dan ook geen binnenbanden meer, waardoor de boat langer meegaat; deze binnenbanden gaan namelijk altijd al eerste lek.
Mijn trouwe vismaat, maar met zulke omstandigheden mag hij toch lekker thuis blijven!
MAAR WE HEBBEN MEER NODIG!
Met alleen een bellyboat ben je er natuurlijk nog niet. We moeten namelijk nog een keuze maken in o.a. waadpakken en flippers. Ik kan over deze producten vrij kort en krachtig zijn.
In de zomermaanden zal het niets uit maken wat je aan hebt, want zweten ga je toch wel in een waadpak
WAADPAKKEN
Waadpakken zijn er zat op de markt, we onderscheiden hierin qua materiaal nylon en neopreen. Nylon is een stuk dunner dan een neopreenpak. Neopreenpakken zijn in verschillende diktes te verkrijgen, waarbij de dikkere uitvoeringen uitkomst bieden voor de wintermaanden. In de zomermaanden zal het niks uit maken wat je aan hebt, want zweten ga je toch wel in een waadpak. Mocht je het hele jaar door willen vissen, dan zou ik je aanraden een neopreen pak aan te schaffen. Let erop dat de schoen/laars op de hak een randje van zo’n vijf millimeter heeft staan. Hier blijven de bandjes van je flippers beter achter zitten, dit is een belangrijk detail.
FLIPPERS
Lekker als ‘Flipper’ rond gaan door en over het water kost wat centen. Er zijn enkele typen flippers te verkrijgen, de duck-vinnen en de lange flippers. Ga alsjeblieft meteen voor de langere types. Je gaat merken dat als je langere vissessies erop uitgaat je veel meer baad hebt bij de langere types, omdat je eenvoudigweg minder hoeft te doen om voortstuwing te krijgen. Waarom verkopen ze dan nog kleine duck-vinnen? Nou mocht je bijvoorbeeld op vrij ondiep water willen vissen, van pakweg maximaal een meter diepte, dan maak je minder verstoring met de korte duckies.
REDDINGSVEST
Veiligheid staat voorop zodra je gaat bellyboaten en hoewel een reddingsvest niet verplicht is, raad ik het je wel ten zeerste aan er een te dragen. Je kunt wel voorzichtig doen en denken dat er niets gebeurt, maar er zijn altijd nog andere factoren waardoor er iets fout kan gaan. Er zijn op de meeste waterwegen ook ander watergebruikers en mocht het per ongeluk een keer gebeuren dat iemand tegen jou aan vaart, kan zo’n vest wel je leven redden. Voor een goed reddingsvest raad ik je aan om te gaan informeren in een beter gesorteerde hengelsportzaak of net zo lief een botenwinkel. Hier kunnen ze je goed en vakkundig helpen bij het zoeken naar een juist reddingsvest, hierbij speelt bijvoorbeeld ook het lichaamsgewicht een belangrijke rol.
Geen overbodige luxe een reddingsvest, het zou wat mij betreft verplicht moeten zijn.
TIPS!
Je hebt alles in huis gehaald en nu? Misschien toch wel spannend om voor het eerst het water in te duiken en het uit te proberen. Er zijn een aantal punten waardoor het voor de eerste keer wat makkelijker is om je kennis te laten maken met dit nieuwe avontuur. En daarnaast ook enkele tips om langer van je materiaal te kunnen genieten.
Voor het makkelijk te water kunnen gaan zijn er ideale plekken zoals (boot)trailerhellingen. Deze zijn ruim genoeg en lopen niet snel af. Zorg dat je op kniediepte gaat staan, voordat je gaat zitten.
Bedenk zelf wat je handig vindt voor wat betreft het aantrekken van je flippers, doe je dit aan wal dan is het raadzaam om achteruit het water in te lopen. Zorg ervoor dat je bellyboat al in het water ligt. Je kunt er ook voor kiezen om ze aan te trekken wanneer je al in het water zit. Voordeel is dat je makkelijk het water inloopt, nadeel is wel dat je ‘s winters sneller koude handen krijgt. Ook moet je wel een beetje lenig zijn om ze aan te trekken; een beetje oefening is vereist.
Bijna alle flippers hebben een systeem waarbij je het hielbandje vastklikt in een houder. Ga je het water uit en maak je de flippers los, klik ze dan altijd weer meteen vast. De houder is zo gemaakt dat je deze met een duw eraf kunt halen om eventueel te vervangen. Dit kan ook gebeuren als je ze ergens neerlegt. Het zou zonde zijn dat een volgende keer aan het water je flipper niet meer compleet is.
Veiligheid voorop, daarom ook het liefste met een vismaat op pad. Dat is ook net zo gezellig!
Bellyboaten kunnen wat krimpen en uitzetten, dit gebeurt namelijk in de zomermaanden en ook bij temperatuurswisselingen, wanneer je deze bijvoorbeeld in opgeblazen toestand in de schuur of auto legt. Let er altijd op wanneer je bij een volle zomerzon het water opgaat, je de drijvers/binnenbanden niet op volle druk zet. Je bellyboat gaat namelijk nog behoorlijk wat uitzetten in deze situatie. Mocht het meer uitzetten dan verwacht, dan kun je altijd nog een beetje ontluchten, doet dit wel altijd ergens waar je kunt staan! Je zou niet de eerste zijn bij wie het ventiel, al door vissend, stuk gaat met alle gevolgen van dien!
Neem altijd een reparatieset mee. Een klein gaatje is meestal binnen een half uur gemaakt en gedroogd ,waardoor je toch weer snel het water op kunt en je visdag niet meteen om zeep is.
Ga liever met zijn tweeën uit vissen. Dat is toch een stuk veiliger, als je alleen gaat laat dat dan altijd iemand weten die in geval van pech, snel bereikbaar is. Het is namelijk vrij simpel voor wat betreft de gevaren. Het gaat goed of totaal mis..!
PRACHTVISSERIJ!
Je zou bijna denken dat het levensgevaarlijk is om in je bellyboat te stappen, omdat ik zo vaak hamer op veiligheid. Maar ik zeg maar zo, dat zolang wij alles netjes en veilig doen en daarbij alle voorzorgsmaatregelen in acht nemen, we pas optimaal kunnen genieten van deze prachtvisserij, ook op het grote water. Zoals hieronder beschreven…
AVONTUUR OP GROOT WATER
Een enkele handhengel, verder niet teveel materiaal en gaan. Een heerlijke visserij vind ik dat. Ruimte en stukken water tot je beschikking waar je vanaf de kant eigenlijk niet of nauwelijks kunt vissen. Ik kan er enorm van genieten om op deze manier te vissen! Al kijkend naar de dieptemeter zie ik dat er eigenlijk weinig bijzonders te vinden is vandaag. Na een uur over een aantal verschillende dieptes te zijn gegaan besluit ik het op een andere boeg te gooien. Slepend van links naar rechts, over half water en kort boven de bodem. Elke keer van vijf naar zeven meter. Dan krijg ik een klein tikje op mijn uiterst gevoelige breinaald, en… Bam!
Het is geen grote snoekbaars maar een boomstam van een snoek!
Bij de aanslag weet ik eigenlijk al meteen dat ik wel een heus kasteel aan de lijn moet hebben. Ik takel als het ware een zachtjes van links naar rechts zwemmende ‘volle vuilniszak’ omhoog. Binnen een minuut zie ik het ware monster op afstand voorbij komen en schrik ik me echt wezenloos. Dit ken ik alleen maar van de boekjes… Het is geen grote snoekbaars maar een boomstam van een snoek! Ik krijg er spontaan een adrenaline boost van.
Als ik al stuiterend in m’n opblaasband zit, krijgt het monster eigenlijk pas door dat er iets niet klopt en gaat als een ware duikboot langzaam naar beneden opzoek naar de bodem. Inmiddels ben ik al twee peuken verder en blijf voorzichtig druk uitoefenen om hem niet de vaargeul in te laten gaan. Ik ben vastbesloten om dit monster binnen te krijgen, koste wat kost. Al moet ik het Hollands Diep over van de ene naar de andere kant, en tussen de vrachtschepen door, dit wordt de mijne! Een vis van het kaliber waar je al je hele leven op wacht: ‘A once in a lifetime predator!’
‘Once in a lifetime…’
Ruim twintig minuten zijn verstreken en dan krijg ik haar naast mijn bellyboat. Dit kan niet, hoe is dit mogelijk? Naast me ligt een vis die bijna net zo lang als mijn bellyboat van 135 centimeter is! Ik heb slechts één kans en die moet ik goed benutten. Ze hangt immers aan een fluorocarbonlijntje van slechts 21/00. Ik geleid haar met die enorme tanden mijn kant op, richting mijn edele delen. ‘Ojee, als ze dat doet!’ M’n hand glijdt onder haar kop, mijn vingers glippen vastberaden achter haar kieuwen én… Hebben! Er volgt een kreet die over het hele water te horen valt. Ik krijg nog de rillingen over mijn lichaam als ik denk aan dat moment. Deze vangst vormt een bekroning op mijn bellyboatvisserij!
Bellyboaten is een unieke manier van vissen. Het neemt al jarenlang toe in populariteit. Je moet het eerst even goed doorkrijgen, maar dan volgen er avonturen die je over jaren nog bijstaan.
Wil je 24 uur per dag vissen? Wil je jezelf met spinhengels uitleven op het geweld van beresterke koolvissen, kabeljauwen en heilbotten ? Dan is het eiland Senja in Noord-Noorwegen, in de zomerperiode van juni tot september, de place to be! Vissen, vissen en nog eens vissen tot je armspieren verzuurd raken. Slapen doe je wel weer als thuis bent.
tekst & foto’s Arnout Terlouw
Juni 2015 vertrok ik samen met Juul Steyn en Hans Sibbel naar het prachtige eiland Senja. Direct aan de oceaan gelegen op zo’n 200 km van Tromsø. Na een prima vlucht naar Tromsø rijden we met een gehuurde auto de Gisund brug over. Dit is de enige verbinding tussen Senja en het vaste land.
Na 2 uur rijden we een tunnel door en belanden van het ene op het andere moment in een volkomen ander landschap! De groene heuvels, bossen en meren hebben plaats gemaakt voor een ruig maanlandschap met scherpe rotsen, sneeuw en ijs! Het mag dan wel juni zijn, maar hier lijkt het nog wel winter. 20 minuten later duiken we plots weer steil de diepte in, wordt het weer groen en zien we de zee liggen. Even later zijn we op onze bestemming gearriveerd: Senja Havfiskesenter.
Senja Havfiskesenter ligt in het gehucht Medby aan de westkust aan het beschutte Veidmannsbotn fjord
Natuurlijk willen we zo snel mogelijk gaan vissen, maar die visdrang moet nog even geduld hebben. Het waait namelijk hard, te hard. Al twee weken lang wordt de kust geteisterd door harde wind, windkracht 6-8, die het vissen nagenoeg onmogelijk maakt, zeker richting open zee! De vooruitzichten zijn gelukkig redelijk, maar de eerste visdag wordt noodgedwongen besteed aan boodschappen doen en een beetje acclimatiseren.
Kicken!
De tweede dag zijn we niet te houden, we moeten en zullen het water opgaan. Hoewel de wind iets is afgezwakt naar windkracht 5/6, is naar buiten gaan geen optie met onze open, maar zeer stabiele boten. In de beschutting van de steile bergwanden in het Sifjord is het gelukkig nog redelijk te doen.
We maken een paar driften rond een uitloper van een eiland en een paar onderwaterrotsen in de hoop op pollak en koolvis. In 2 uur tijd vangen we vrijwel alle vissoorten die hier rondzwemmen, maar allemaal vrij klein, niet waarvoor we komen…
In het fjord liggen een paar zalmkwekerijen, die zo te zien nauwelijks gebruikt worden. ’s Middags zien we aan de buitenkant van de netten een grote groep meeuwen fanatiek duiken. Het is doorgaans verboden om vlakbij de netten te vissen, maar we zien ook meeuwen wat verder er van af duiken. Een paar minuten later vliegen onze ‘Sandeels’ richting de commotie.
We laten het kunstaas een paar seconden afzinken en draaien dan als een gek binnen. Binnen een paar seconden staan we alle drie met een tot in het handvat gekromde hengel! Koolvis en mooie ook… We beleven sport van de bovenste plank met het lichte materiaal en met de koolvissen die zich vol overgave op onze kunstaasjes storten.
Een paar tikjes van staarthappers en dan vol er overheen, kicken! Met een voldaan gevoel varen we terug richting het beschutte haventje en de behaaglijke warmte van het huisje. Er moet tenslotte ook nog een keer gegeten en een paar uurtjes geslapen worden!
Waar is de (aas)vis?
De volgende morgen zien we dat de wind aardig is gaan liggen. Tijd om het water buitengaats te verkennen, waar op zo’n 20 minuten varen een aantal interessante plateaus liggen, omring door diep water. Nog verder naar buiten ligt een ondiep gebied met rotseilanden wat er op de dieptekaart ook heel interessant uitziet. Mogelijkheden genoeg dus!
De verwachtingen zijn hoog als we bij het eerste plateau aankomen, maar tot mijn verbazing is nergens (aas)vis te bekennen, ook niet op de steile randen. Het lijkt wel een verlaten woestijn! Twee andere plateaus idem dito. Hopend op een zwervende heilbot vissen we de randen toch af, zowel spinnend met shads als met aasvis, maar het lijkt hopeloos.
Ook de rand naar de eilanden en de ondiepere geulen tussen de eilanden leveren niets bijzonders op, ondanks dat het er ruikt naar heilbot! Een beetje moedeloos besluiten we het voor gezien te houden en varen begin van de avond terug naar het fjord. Daar zien we de meeuwen weer jagen, nu ook verder het fjord in waar het volgens de dieptemeter zo’n 80 meter diep is. Maar als we bij de jagende meeuwen komen is de fish finder de weg (beter gezegd de diepte) volledig kwijt!
Het scherm slaat helemaal rood uit tot 2-3 meter onder het wateroppervlak, zoveel aasvis zit er blijkbaar! En waar aasvis zit… juist daar zitten ook de rovers! Het gaat wederom helemaal los en het valt niet mee om die avond te stoppen. Verslavend, zeker op het lichte materiaal. Niet alle koolvissen zijn even groot, maar gemiddeld toch zo’n 5-7 kg, met uitschieters richting de 8-10 kg en 100 cm+!
Onmisbare driftzakken
Van de andere vissers krijgen we ook te horen dat er buitengaats weinig vis zit. Je moet heel ver de oceaan op gaan, ver, heel ver voorbij de eilanden… Eén tot twee uur varen, zonder garantie op succes. Dat zien we niet zitten en besluiten het fjord, wat op 10 minuten varen om de hoek ligt nog wat beter te verkennen. Na ons eerst weer een uurtje te hebben uitgeleefd op de beresterke koolvissen, die nu wat dieper zitten, concentreren we ons op een plateau aan de ingang van een ander fjord.
De wind waait nog behoorlijk strak het fjord in, maar met behulp van twee driftzakken kunnen we de drift aardig controleren. Het duurt even voor we de juiste drift maken en de juiste stek gevonden hebben, maar dan gaat het weer los. Niet alleen grote koolvissen, maar dit keer ook prachtige kabeljauwen. Prachtig die lompe aanbeten! Secuur vissend weten we zo heel wat vis (grote) vissen te vangen, ondanks dat er niet of nauwelijks stroming staat.
Dat zal zo de hele week blijven, ondanks een bijna maximaal verval tussen hoog en laag water… vreemd. Heeft dat te maken met de constante, harde wind uit het westen? Is dat ook de oorzaak dat buitengaats vrijwel geen vis te vinden is? Is die allemaal de fjorden ingeblazen? Feit is dat er in het fjord een enorme berg aan aasvis zit. Misschien ook vanwege de vele, honderden meters lange lijnen waarmee de zalmnetten zijn afgespannen, die met dikke bossen kelp zijn begroeid – een ideale schuilplaats voor jonge vis!
Bizar!
Hoe het ook zij, wij zijn allang blij dat we een supervisserij om de hoek hebben, dat scheelt heel wat vaar- en vistijd! Even een pauze inlassen in het huisje om de batterijen, letterlijk en figuurlijk weer op te laden, is een fluitje van een cent. Ook de benzinerekening is nog nooit zo laag geweest!
We vermaken ons prima en meermaals zijn we nog tot 02.00 uur in de ‘nacht’ aan het vissen, terwijl de zon nog steeds de besneeuwde toppen van de steile hellingen verlicht. Een prachtige ervaring! We vangen schitterende kabeljauwen met grote koppen, tot zo’n 120 cm, die onze shads volledig inhaleren en krijgen snoeiharde runs wanneer een grote koolvis de shad pakt.
Vissen van 8/9 kilo met uitschieters tot 115 cm en 10 kg+. En dat op spinmateriaal waar je hier mee op snoek vist! Maar waar zijn de heilbotten? Die moeten toch ook op die enorme berg aan aasvis afkomen, zou je denken? Stroming moet je daarvoor hebben en die staat er niet. Tot de laatste middag.
Dan begint het eindelijk een beetje te stromen en vangt Juul gelijk twee heilbotten van zo’n 10 kg. Precies op de rand van de plateaus in het fjord waar we de dagen ervoor al heel wat driften hebben gemaakt. Het is en blijft vissen! Je vraagt je wel af wat we hier gevangen zouden hebben als er ook nog eens een lekkere stroom had gestaan…
Het vangen van een snoekbaars vanaf de kant is helemaal niet zo lastig! Althans; als je een beetje weet wat je doet en waar de vissen zich ophouden. In dit artikeltje wil ik de beginnende kantvissers op weg helpen met de basics en een aantal tips. Snoekbaarzen vangen vanaf de kant is echt een leuke visserij met soms een hoop actie!
Tekst en Foto’s: Simon Torenbeek
STEKKEN
Allereerst is het natuurlijk van belang om het juiste water en hierin de juiste stekken te vinden. Er moet wel snoekbaars zwemmen voor je ze kunt vangen! Bijvoorbeeld in poldersloten of stadsvijvers ga je over het algemeen geen snoekbaars vinden. Het water is vaak te ondiep of te helder. Snoekbaars vind je vaak in water waar dieptes zijn van minimaal een meter of drie. Niet dat de snoekbaars altijd op die dieptes ligt, integendeel. Ook is het mooi als het water aan de troebele kant is, een te hoge lichtintensiteit vindt de snoekbaars niet fijn. Als er geen plekken zijn waar het donker genoeg is, kunnen ze zich zelfs niet voortplanten
STROMING
Verder zie ik graag wat beroering op de stek. Een stek met stroming van een gemaal of een instroming heeft direct mijn voorkeur! Op reeds stromend water, de rivieren, zijn het vaak juist de onderbrekingen waar de vis ligt. Stroomnaadjes of luwtes van obstakels zijn regelrechte hotspots. Let ook goed op structuren onder water, een aflopend talud werkt als een magneet voor snoekbaars!
TECHNIEK
Er zijn natuurlijk allerlei technieken waarmee je snoekbaars kunt vangen. De twee bekendste technieken zijn momenteel het jiggen en het dropshotten. Dropshotten is al een aantal keren grondig uitgelicht op Roofvisnet dus ik zal me in dit artikel beperken tot het vissen met een shad op een loodkop. Zeker mijn favoriete allround techniek!
Vissend met een shad op een loodkop kun je snel grote stukken water afvissen, je vist het kunstaas vrij snel en agressief binnen. Als de snoekbaars geen honger heeft kan het naar mijn idee wel eens zijn dat het kunstaas uit reflex gepakt wordt. Ik ben het niet eens met de bewering dat dit een eenzijdige techniek is, je kunt op allerlei manieren variëren.
MATERIAAL
Je hebt helemaal niet veel nodig om te kunnen shadden op snoekbaars! Een paar shads (je verspeelt nog wel eens wat en natuurlijk om te kunnen variëren), loodkoppen van verschillende gewichten, eventueel een stingertje, dunne stalen onderlijntjes en een geschikte hengelset.
Zelf gebruik ik meestal shads van tussen de 8 en 14 cm, in allerlei vormen en kleuren. Shads met flinke schoepstaarten maken een hoop commotie onder water, maar hebben eveneens een hoop weerstand. Wil je met een lichte loodkop kunnen vissen, zul je een wat kleinere schoepstaart of zelfs een V-staart shad kunnen gebruiken, die bieden minder weerstand in het water. Het is altijd een kwestie van proberen en ondervinden wat voor soorten en kleuren goed werken. Naar mijn idee gaat het vooral om vertrouwen; loopt het kunstaas mooi en houd je goed contact met de bodem dan ga je daar de vis op vangen. Je zult merken dat iedereen zijn voorkeur heeft voor bepaalde shads, dat verschilt onderling nogal. Al vissend kom je er vanzelf achter wat voor shads jij fijn vindt!
Loodkopjes gebruik ik in alle soorten en maten. Afhankelijk van wind, stroming en de afstand waarop ik wil vissen varieer ik tussen 7 en 18 grams jigkoppen. De wat grotere shads voorzie ik vaak van een staart dregje, soms met dik gevlochten (minimaal 35/00 dik) wat lekker soepel is. Vaker is de stinger ook van staaldraad omdat ik met de kans op snoek geen risico wil lopen.
DYNEEMA
Voor het shadden vanaf de kant gebruik je altijd gevlochten lijn! Met nylon kun je gewoon bijna niks voelen en daar gaat het allemaal om bij deze visserij. Ik gebruik gevlochten lijn van tussen de 10 en 13/00 dikte. Hoe dunner, hoe minder weerstand, hoe lichter je kunt vissen. Wel wordt je hele montage natuurlijk kwetsbaarder. Zoek hierin een weg voor jezelf, vis daarmee wat jij fijn vindt. Wel wil ik je aanraden om zo vaak mogelijk een dun stalen onderlijntje voor je shad te monteren. Veel mensen vissen met een voorslag van fluorocarbon, wat bij een snoek niet veilig is; je wilt het niet op je geweten hebben dat er straks een snoek met jouw shad in zijn bek rond zwemt.
HENGEL
Voor deze visserij gebruik ik een aantal verschillende hengels. Wat ze gemeen hebben is het feit dat het spinhengels zijn, werpend met shads gebruik ik geen hengels geschikt voor een reeltje. Ook zijn het allemaal hengels met een werpgewicht tussen de 10 en 30 gram. De ene natuurlijk met een iets andere gewichtsverdeling dan de andere. Het grote verschil is de lengte van de hengels; in een stad of haventje gebruik ik graag een hengel van rond de 2,10 meter. Hier hoef ik over het algemeen geen afstanden te kunnen gooien of vissen en zit een langere hengel vaak juist in de weg. Vis ik op groter water of op de rivier gebruik ik het liefst hengels tot 2,70 / 3,00 meter.
De molen die je gebruikt hoeft niet speciaal te zijn. Ik gebruik ze vaak van het 2500 formaat en het liefst uitgerust met een goede slip. Een lichtgewicht molentje vist natuurlijk op lange dagen wat relaxter maar het is echt niet van essentieel belang.
VISSEN!
Als het materiaal in orde is, hup naar de waterkant. Thuis vang je ze niet! Het vissen begint uiteraard met een worp. Staat er stroming? Werp dan tegen de stroming in, zodat je stroom mee binnen kunt vissen. Op deze manier houd je het makkelijkste contact met de bodem. Bij de bodem, daar moet je zijn. Snoekbaars ligt meestal tegen de bodem aan en belaagt prooivis vanuit een hinderlaag. Een kleine voelbare tik op je hengel of de slap vallende lijn vertelt je dat het kunstaas de bodem bereikt heeft. Met korte tikjes of haaltjes vis je de shad binnen, waarbij je na elke tik weer even bodemcontact zoekt.
Heb je het gevoel te pakken? Werp dan ook zeker eens met de stroming mee! Door de stroming zakt de shad een stuk minder gemakkelijk naar de bodem, waardoor het ‘hangmoment’ van de shad dichtbij de bodem een stuk trager gaat. Op sommige dagen is dit écht killing en komen de aanbeten juist op deze manier!
AANBETEN
Op deze manier kun je de stekken heel secuur uitvissen en loop je vanzelf tegen vis aan. Aanbeten komen in alle soorten en maten. Van voorzichtige frummeltjes op je staartje tot keiharde, droge knallen waarbij je de shad achterin de bek van de snoekbaars terug vindt. Mijn advies: op alles wat raar voelt de haak zetten. Beter een keer te vaak de haak zetten dan aanbeten missen! Zorg overigens ook altijd voor goede onthaaktangen, zo’n shad uit een bek vol tanden halen doe je liever niet met je blote handen.
Na een tijdje proberen en experimenteren krijg je vanzelf een goed gevoel met de shad. Door de duur van de hangmomenten kun je ook steeds beter inschatten hoe de bodem verloopt, wat voor jou ontzettend waardevolle informatie is! Voel je dat er opeens een kuiltje in de bodem zit? Onthoud dat goed! Voel je dat er op de ene plek een steiler talud aanwezig is dan op de andere plek? Onthoud dat goed! Allemaal waardevolle stekinfo.
SEIZOEN
Vanaf de kant is er in alle seizoenen wel een snoekbaars te vangen, echter heb je in de winter het minste kans. In het voorjaar, zomer en najaar ligt de vis vaak op bereikbare plekken. Wordt het water koud, trekt de snoekbaars het liefst naar dieper water, welke vaak onbereikbaar is vanaf de kant. Als regel kun je wel stellen dat hoe warmer het water is, des te sneller je kunt vissen. Ga je dus in de winter aan de slag, vis je shads dan wat langzamer! In de zomer pak ik soms zelfs bewust een te zware loodkop zodat ik sneller kan vissen.
Over het algemeen zijn de snoekbaarzen het meest actief in de ochtend- en avondschemer, ook bij complete donkerte is snoekbaars vaak gewoon actief! Zelf gebruik ik dan vaak wel shads met een flinke schoepstaart zodat er onderwater een hoop commotie ontstaat. Wie niet zien kan moet maar voelen! Let wel op dat je over de juiste vergunningen beschikt om ’s nachts te mogen vissen.
Werpend vanaf de kant kun je gewoon heel leuk snoekbaars vangen, het is een hele laagdrempelige visserij. Zodra je het een paar keer gedaan hebt, weet ik zeker dat je verslaafd raakt aan de harde aanbeten. Je staat de stek zo geconcentreerd uit te kammen dat de aanbeet elke keer weer voor een hoge hartslag en een stoot adrenaline zorgt!
Ben je nog niet zo ervaren met snoekbaarzen, zorg dan dat je een schepnet bij je hebt. Vis je van hoge kades? Zorg dan zeker voor een schepnet met een lange steel! Kijk een beetje uit met de stekels op de voorste rugvin, ze zijn behoorlijk scherp. Maar vooral; ga respectvol en verstandig met de vissen om. Het zijn prachtige, fascinerende vissen die je graag nog eens wilt kunnen vangen!
Wij gebruiken cookies om onze website en onze service te optimaliseren.
Functioneel
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
Maden en pinkies in topconditie deel 2
Tiptoptoptip karper-Richard Gans
Tiptoptoptip roofvis-Sander Paans
Vissen met brood: een instant topaas
Spelen met melen: maak je eigen visvoer
5 tips om je pellets te boosten
Tiptop zeelt toptip van de week van Gijs Kok
Een witvis voer maken: spelen met melen
Anders met brood: een instant super aas
Karpervissen in de winter: hoe pak je dat aan?
Een witvis voer maken: spelen met melen
Vaste hengel tactieken met Luciën de Rade
Op jacht naar grote giebel
