Dinsdag 28 maart – Carpe Diem!

De dagen op zee beginnen hun tol te eisen: een aardig aantal mannen staat moeilijker op vanwege de stijve rug, het ontbijt zijn sommigen aan het stretchen, bij het pakken en vooral schoenen aandoen is veel gekreun en gesteun te horen en de wandeling naar de boten werd eerst in drie minuten afgelegd (hongerig als we waren om de onbekende diepte op te zoeken met ons aas), maar dat duurt nu een krappe tien minuten.

Door Lars Nieuwenhoff

En dan te bedenken dat veel mensen thuis denken dat wanneer wij gaan vissen we in een tentje zitten te wachten.

En dan te bedenken dat veel mensen thuis denken dat wanneer wij gaan vissen we in een tentje zitten te wachten tot onze elektronica gaat piepen om aan te geven dat we beet hebben. Niets van dat al; wij trotseren stormen om eten naar huis te kunnen brengen, we teisteren onze lichamen, we zijn de hele dag gefocust om die ene seconde waarin de vis ons aas grijpt niet te missen en voeren woeste gevechten met onbekende tegenstanders uit de diepte.

Dus mogen we zo nu en dan even een tandje minder doen?

Terecht zijn wij de helden van het noorden! Dus mogen we zo nu en dan even een tandje minder doen? En zo was het vandaag.

Terecht zijn wij de helden van het noorden!

De ploeg van Frank Caes stuurde al om 08.00 uur hun boot richting Soroya en ook nu weer vingen zij goed. Maar de verveling begon toe te slaan en dus besloten zij terug te keren naar Silda om het daar te gaan proberen op heilbotten. En wat heet ‘proberen’; de mannen hebben behoorlijk huisgehouden met elf heilbotten van tussen de 40 en 100 cm.

En dat is dus waarom we in Noorwegen gaan vissen en niet alleen thuis!

Geen knoeperds, maar wel elf. En het allerleukste was dat Serge en Greg hun eerste heilbotten vingen, daarmee hun PR zetten en het geweld van deze schitterende vis hebben mogen ervaren. Glunderende koppies tijdens het vertellen over de runs van deze vissen. En dat is dus waarom we in Noorwegen gaan vissen en niet alleen thuis!

En dat is dus waarom we in Noorwegen gaan vissen en niet alleen thuis!

Ed, Joost, Jeroen en Henk voeren stipt om 08.30 uur uit. De mannen voeren weer naar dezelfde stekken nabij Soroya waar we gisteren ook waren. De vangsten waren wederom goed. In fasen kwamen er vissen van 110+ cm over de reling. En uiteindelijk zijn zij de gehele dag hier blijven ploeteren.

We spraken dus af dat we echt voor grote vissen zouden gaan.

Zelf ben ik met Bart, Ed en John meegevaren, Ad sloeg een dagje over. Ook wij zijn overgestoken naar Soroya. We hebben meteen tijdens de eerste drift al een lekkere partij actie. Op 60 meter diepte konden we enkele vissen van 1+ meter haken die we ook hebben geland. En daar waar we er gisteren tevreden mee zouden zijn geweest, waren we dat vandaag niet. We spraken dus af dat we echt voor grote vissen zouden gaan.

We hebben ettelijke vissen gevangen deze dag.

Die zijn we gaan zoeken, eerst op 80 meter diepte, daarna op 100 meter, maar helaas, geen resultaat. Dus maar weer terug naar de 60 meter en daar had Bart geluk. Hij ving een schitterende skrei van 129 cm lang en 22 kg zwaar en staat nu virtueel derde! We hebben ettelijke vissen gevangen deze dag en toen het ’s middags wat stiller werd zeiden we tegen elkaar “Alles of niets”.

“Alles of niets”.

We zijn vervolgens terug overgestoken naar de Loppa zijde van baai om toch echt te proberen een hele grote vis te vinden. Na zes of zeven stekken van de voorgaande jaargang van het Skrei-festival te hebben aangedaan, en precies vier gullen van tussen de 50 en 80 cm te hebben gevangen, hebben we de handdoek in de ring geworpen voor wat betreft grote skrei.

Zeewolf.

We hebben de hengels omgebouwd naar een heilbot set-up, maar ook daarmee lukte het vandaag niet. Op de plekken die we aandeden stroomde het nog nauwelijks en waaide het niet, waardoor de boot op één plek bleef liggen. Toen zijn we maar gestopt. Genoeg geprobeerd…

Aan de eettafel zaten ook vier ‘knapperds’ met bruine koppen en mooie verhalen.

Thuis aangekomen voor de spiegel zag ik dat ik toch een behoorlijk bruine kop heb gekregen en aan de eettafel zaten ook vier ‘knapperds’ met bruine koppen en mooie verhalen, ondanks de slappe middag!

Ergo geniet met al je zintuigen.

Ergo carpe diem, want minimaal zes van de acht dagen op het water, waarvan vier op open zee, had ik nooit durven dromen. Ergo geniet met al je zintuigen – en ik heb genoten! #jointheclub…

Ergo carpe diem, want minimaal zes van de acht dagen op het water, waarvan vier op open zee, had ik nooit durven dromen.

Ergo carpe diem, want minimaal zes van de acht dagen op het water, waarvan vier op open zee, had ik nooit durven dromen...

Ergo carpe diem, want minimaal zes van de acht dagen op het water, waarvan vier op open zee, had ik nooit durven dromen!

Ergo carpe diem, want minimaal zes van de acht dagen op het water, waarvan vier op open zee, had ik nooit durven dromen!!

Ergo carpe diem, want minimaal zes van de acht dagen op het water, waarvan vier op open zee, had ik nooit durven dromen!!!

Ergo carpe diem, want minimaal zes van de acht dagen op het water, waarvan vier op open zee, had ik nooit durven dromen!!!!

Website: www.visreis.nl.

Verslagen van de overige dagen:
https://beet.nl/visreis-nl-cinnetic-skrei-festival-2023-5/
https://beet.nl/visreis-nl-cinnetic-skrei-festival-2023-4/
https://beet.nl/visreis-nl-cinnetic-skrei-festival-2023-3/
https://beet.nl/visreis-nl-cinnetic-skrei-festival-2023-2/
https://beet.nl/visreis-nl-verslag-skrei-festival-2023-1/