Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
Aas- en techniekvariatie
REDACTIE – Niks is zo veranderlijk als de attitude van vissen. De techniek, visdiepte of het voer en aas dat de ene dag een successtory is, kan bij een volgende trip weer helemaal passé zijn. Flexibel blijven en aanpassen is het motto! Als wijze van experiment krijgen vier witvissers de vrije hand op een schitterende Vlaamse commercial. Maar let wel: ieder start met zijn eigen techniek en aanpak. Wat levert vandaag de meeste vis op? Welke aanpassingen zijn nodig om beter te vangen?
Aan de oevers van het prachtige viscomplex ’t Witven, nabij het Vlaamse dorp Beerse, maken de Belgen Johan Volkaerts, Patrick Imbrechts, en de Hollanders Ed van der Kamp en Rob Amerongen zich op voor een leerzame en vooral leuke visdag. Deze mannen worden al sinds enige tijd door CBB Baits voorzien in hun voer en aas, dat met het merk ‘River Wolf’ nu ook een complete serie grondvoer in zijn gelederen heeft. En dan heb je geen reden tot klagen, want dan kun je putten uit een compleet gamma hoogwaardig aas. Kernwaarden bij CBB Baits zijn: verse ingrediënten en kwaliteit. Op lange termijn betaalt dat zich altijd uit!
Johan gaat een deegvisserij ‘met den bol’ toepassen, uiteraard met de vaste hengel. Patrick trekt een method feeder uit het foedraal. Ed en Rob pakken uit met de vaste hengel, maar hanteren beide een net iets andere voeraanpak, later meer daarover. Net zo gevarieerd als de technieken zijn de gevulde aastafels: van mini-boilies, pellets, tot grondvoer, deeg en liquids.
Een complete, overzichtelijke range voer een aas. Verkrijgbaar in de smaken: Red Mystery, Shellfish Krill, Spicy Peach, Squid Garlic Robin Red, Milky Ice Cream, Nutty Fruit Blend, Epic Orange, White Cananga. Per smaak zijn er onder andere pellets van 3, 6, 8 en 10 mm, boilies van 10 tot 24 mm, voorgeboorde 10 mm mini boilies, pop-ups en liquids boosters verkrijgbaar. Ook zijn er prachtige expander pellets en diverse particles in pot. Meer info: www.cbb-baits.com
Ik besluit om de mannen één voor één af te lopen en te overhoren over hun aanpak. Ik begin op de rechterstek met Johan Volkaerts; voor wie hem kent is het wellicht een apart gezicht om deze man met een 10 meter vaste hengel te zien. Doorgaans trotseert hij de grote, zoete wateren van de Hollandse Zuidwestelijke Delta, met als doel iets met tanden te strikken. Tegenwoordig is dat een winter aangelegenheid; in de zomermaanden staat het stokvissen op één van de vele Vlaamse visvijvers centraal.
Johan, kun je wat vertellen over de visafstand?
“Ik vis bewust niet op volle lengte. In dit geval is mijn vaste hengel 10 meter, maar ik kan er altijd nog een deel aanschuiven. Zo kun je altijd over je visstek vissen. Ik heb namelijk de ervaring dat je net buiten de voerplek soms beter vangt dan er middenop. Tevens zijn de vissen daar vaak van een groter formaat. Zo kun je altijd een deel erbij steken en verder vissen. Met behulp van een grote cup heb ik op 9,5 meter afstand 4.5 mm CBB Halibut pellets gevoerd.”
En wat gebruik je als voer en aas?
“Bovenop die 4.5 mm pellets ga ik vissen met deeg. Het deeg heb ik gemaakt van gemalen expander pellets, ook uit het gamma van CBB Baits. Dat doe ik thuis met een koffiemolen. Per sessie heb je ongeveer 500 gram gemalen expanders nodig. Volgens mij heeft Ed deze expanders op zijn aastafel staan. Je moet straks even bij hem kijken. Na bereiding zijn ze erg zacht, maar ook heel elastisch/stevig. Ze scheuren niet zomaar open. Dat zijn de beste expanders om ook deeg van te maken.”
Waarom heb je verschillende emmertjes met deeg bij je?
“Een deeg kun je op verschillende manieren klaarmaken; vrij droog of juist wat natter. Ik begin altijd met een deeg dat enkel aangemaakt is met water en redelijk droog is. Een droog deeg breekt eerder uitéén, maar zorgt ook voor een groter wolkend effect. Ideaal om bij aanvang de vis op de stek te lokken. Toch wil je de voerplek redelijk geconcentreerd houden. Daarom stap ik daarna over op een deeg dat iets vochtiger is aangemaakt. Dit wolkt minder, en lost ook minder snel op. Je kunt in plaats van water ook een liquid gebruiken om ze mee aan te maken. In dit emmertje heb ik het expander poeder aangemaakt met de CBB Baits Booster Juice in de smaak Milky Ice Cream. Het deeg wordt daardoor iets lichter van kleur en geurt enorm zoet. Deze liquid bevat veel natuurlijke suikers, en suikers plakken… Als je hier een bolletje van kneedt, dan zal je voelen dat deze nog steviger is dan de overige twee mengsels.”
“Als je veel beet krijgt, dan mag het deeg best wat droger zijn”
Zijn bij het maken van deeg nog meer aspecten om rekening mee te houden?
“Ja, absoluut. Ten eerste is het formaat vis een factor om rekening mee te houden. Het gros van de karpers op deze vijver zijn zo tussen de 3 en 5 kg zwaar. Ik gebruik een fors haakaas, bijna een pingpongbal-formaat. Maar bij kleine vis gebruik je uiteraard een veel kleiner bolletje. Om dat goed te laten zitten moet je het deeg relatief natter/plakkeriger aanmaken. Daarnaast speelt de frequentie van aanbeten ook een rol. Krijg je weinig beet en moet je lang wachten, vaak bij een visserij op grotere vis, dan wil je dat het deeg langer op de haak blijft zitten: een natter/plakkerig deeg dus. Als je veel beet krijgt, dan mag het deeg best wat droger zijn.”
Ondertussen bekijk ik de montage van Johan. Een 0,6 grams dobber van eigen makelij. Een doorlopende 20/00 lijn, dus geen onderlijn, met een maat 12 haak. Als elastiek een 3 mm dikte. De zelfbouw dobber is uitgelood met 2 styl loodjes maat 20, deze zijn doorgaans 0,3 gram per stuk.
Een deegdobber an sich is al uniek in zijn soort. Kenmerkend is de lange antenne, om goed te kunnen zien of het deeg nog op de haak zit. Deze dobber heeft Johan zelf gebouwd, met als basis een doorlopende glasfiber antenne. Bijzonder detail: het balsahouten drijflichaam heeft een intern gat en zit gefixeerd tussen twee silicone slangetjes. Zo heb je de mogelijkheid om met het balsa drijflichaam te schuiven over de antenne.
Een stek verderop zit Patrick Imbrechts. Naast de visserij op vijvers vist hij ook op openbaar water. Vol enthousiasme vertelt hij over een vakantie bij een stuwmeer in de Ardennen. In de avond voer spodden en in de ochtend grote, donkere brasems vangen. Geen makkelijke opgave, maar dan is de voldoening des te groter.
“Ik ga in eerste instantie met de method feeder aan de slag. Tijdens wedstrijden op dit water is dat doorgaans de meest productieve techniek. Zeker de zone aan de overkant is dan belangrijk. Voor vandaag heb ik twee voerplekken opgebouwd, eentje op 14 meter, en de andere tegen de overkant op 37 meter.”
Als voer gebruikt Patrick de River Wolf Method Feeder Green. Wat betreft haakaas zijn meerdere opties mogelijk; harde pellet in de baitband, of mini-boilies (voorgeboord) op de hair.
Alhoewel ik nog niet de aanpak van Ed en Rob onder de loep heb kunnen nemen, maken we tegen het einde van de ochtend een tussentijdse balans op. Johan vangt met het deeg tot nu toe verreweg het beste vis. Bij Ed en Rob is er ook nog ruimte voor verbetering; ze vangen af en toe een vis, maar lang nog niet zo hard als het bij Johan loopt. Het zijn forse vissen die tot nu toe gevangen worden, sommige karpers zijn zeker zwaarder dan 10 pond! De in de regel meest succesvolle techniek op ‘De Gracht’, de method feeder, blijkt voorlopig het minst te lopen. Patrick zal een behoorlijke switch moeten maken om zijn drie teamgenoten bij te kunnen benen.
Onder het label ‘River Wolf’ brengt CBB Baits een complete range grondvoer. Dit gamma dekt 99 procent van de vistechnieken in Nederland en België. De volgende type voer zijn verkrijgbaar: Brasem, Voorn, Black Feeder, Method Feeder Green, Carp & Big Bream, Feeder Geel en Allround. Alle met een uniek recept; de voeders worden gemalen en samengesteld, in het Gelderse Scherpenzeel, met enkel verse ingrediënten van goede kwaliteit. Alles in eigen beheer, dus kwaliteit is gewaarborgd. Tijdens deze sessie op de karperrijke visvijver gebruikten de vissers uitsluitend Method Feeder Green en de Carp & Big Bream.
DOLLENDE HOLLANDERS
Helemaal links, in de hoek van het water, zitten Ed en Rob. Laatgenoemde neemt de mooie hoekstek voor zijn rekening, omdat “Rob mij in de morgen expres liet struikelen zodat hij als eerste die plek kon claimen”, zegt een breed lachende Ed net iets te hard zodat Rob het ook goed kan horen… Met de sfeer tussen de twee Nederlanders zit het wel goed. Beide vissers combineren in hun visserij de commercials (Berenkuil Snake Lake en Toms Ceek) met de visserij op openbaar water.
Qua materiaal en montage ligt de aanpak dicht bij elkaar. Ed bestookt de vissen op 11 meter met een 0,5 grams dobber. Als hoofdlijn 19/00, onderlijn 17/00 met een maat 12 haak. Rob heeft een tuigje met een 0,4 grams dobber, in combinatie met een 20/00 hoofdlijn en een 19/00 onderlijn uitgekozen, ook met maat 12 haak en een 2.1 mm elastiek.
Beide heren visten zojuist nog recht vooruit, maar Rob kiest ervoor om op volle lengte richting het riet, schuin naar links te vissen. Dat blijkt een gouden goede zet, want vanaf dat moment zit hij volop in de vis. Ondertussen neem ik met Ed zijn aanpak door.
Ed, kun je wat over de montage en aanpak vertellen?
“Ik vis nu met een 0,5 grams dobber op 11 meter, het is daar zo’n 1.1 tot 1.2 meter diep. Vanmorgen stond er best een kabbel over het water, vandaar dat gewicht dobber. Nu is het weer even windstil, dus zou ik nog lichter kunnen gaan. De montage vis ik met een staande haak. Op deze manier kun je de beten gewoon sneller zien. Ik heb ook nog een voerstek kortbij gemaakt. Hiervoor heb ik een andere topset klaarliggen met een 0,2 grams dobber.”
En qua voertactiek, iets anders dan Rob?
“Ja, in tegenstelling tot Rob heb ik enkel met 3 en 6 mm pellets gevoerd. Als haakaas dezelfde pellets, of een zachte expander. Tot nu toe vang ik de meeste vis op de harde Squid Garlic. Ik merk zelfs, omdat ik met een staande haak vis, dat mijn stek door al het gewoel 10 centimeter dieper is dan bij aanvang!”
Ondertussen probeert buurman Rob de volgende vis uit het riet te houden. Tot grote hilariteit van Ed. “Tjonge jonge, wat zijn ze sterk. Vanavond hoef ik niet naar de sportschool, hoor!”, galmt het bij Rob vandaan over het water. Nadat de vis onder de top zijn rondjes zwemt en zich gewonnen geeft, gaat de forse schubkarper op de foto.
“Tjonge jonge, wat zijn ze sterk. Vanavond hoef ik niet naar de sportschool, hoor!”
Rob, jij hebt een andere voertactiek toegepast dan Ed. Kun je hier iets over vertellen?
“Dat klopt. Ik heb net als Ed drie voerplekken gemaakt. Naast pellets heb ik de plekken opgestart met ballen grondvoer. Om precies te zijn met River Wolf Carp & Big Bream. Momenteel voer ik geen grondvoer meer bij, enkel nog pellets. Zo lang ik beetkrijg, zie ik geen reden om dat te veranderen.”
Vis je met dezelfde pellet als waar je mee voert?
Ik probeer altijd om met een andere kleur haakpellet te vissen dan waarmee ik voer. Ik heb het idee dat deze dan afsteekt tegen de rest, beter opvalt en daardoor eerder gepakt wordt. Overigens monteer ik de pellets in een baitbandje, dat strak op de haaksteel, ter hoogte van de haakbocht gemonteerd is. Kijk maar in dat doosje, daar zitten enkele al klaargemaakte haken met baitbandje in. Die monteer ik thuis zelf.”
Na een paar flinke regenbuien komt halverwege de middag de zon af en toe tevoorschijn en voelt het drukkend warm aan. Tegelijkertijd zien we ook dat de karpers de bovenste waterlaag opzoeken. Af en toe doorbreken lippen het oppervlak en wordt een insect naar binnen gezogen.
“Als ik mijn montage wat lift, ongeveer 10 cm, en deze heel langzaam laat zakken, dan krijg ik veel meer beet dan wanneer ik het aas statisch op de bodem presenteer”, aldus Rob. Een kleine aanpassing die hem en ook Ed flink aan het vangen zetten.
Ook voor Patrick is de zichtbare trektocht naar boven niet onopgemerkt gebleken. Hij heeft zijn method feeder binnen gedraaid en is bezig om een pellet waggler montage op te bouwen. “De vis zit overduidelijk op half water. Ze komen sporadisch de method achterna en willen nauwelijks op de bodem azen. Als je met een vaste hengel kleine beetjes pellets bijvoert middels een pole cup zoals Ed en Rob dit doen, dan volgen ze deze naar de bodem. Dan kun je zeker nog een vis strikken.” Ondertussen zit rechts van hem Johan weer een dikke deegkarper te drillen. Ook hij voert regelmatig een lading pellets om de op half water zwemmende karpers naar de bodem te trekken. Het wolkende deeg doet de rest.
Maar met de pellet waggler heeft Patrick een joker achter de hand. Al was hij niet geheel voorbereid op deze techniek, dus wordt één van zijn feederhengels omgebouwd tot dobberhengel. Partick opent een zak 6 mm Squid Garlic pellets en begint met voeren. Al na enkele minuten worden de eerste kolken aan de oppervlakte zichtbaar en bij de eerste inzet is het direct raak! In het komende uur krijgt Patrick meer actie dan vanaf de aanvang op de method feeder.
Kort nadat de 6 mm Squid Garlic pellets in het waterlanden, worden de eerste kolken zichtbaar!
Op dit complex zijn drie vijvers gelegen die bevist mogen worden. Het 4 hectare grote karpermeer is speciaal voor de echt grote vissen, waar tentjes en rodpods het beeld bepalen. De twee overige vijvers zijn 1 en 0,8 hectare groot en special ingericht voor de ‘witvissers’. De 1 hectare grote wedstrijdvijver bevat veelal kleine karpers, vissen van gemiddeld één tot twee kilo zwaar. Wij hebben vandaag gevist op de ‘feedervijver’, ook wel De Gracht genoemd, waar het gros van de karpers tussen de 3 en 4 kilo zwaar is.
Locatie: Koloniedijk, 2340 Beerse, België
Voor meer informatie: hengelsportwitven.be
Deze visdag illustreert in optima forma hoe kleine en soms grote aanpassingen je meer beet kunnen opleveren. Soms zijn aanpassingen helemaal niet nodig en schiet je al vanaf het begin raak, zoals Johan met zijn deegje. Maar veel vaker moet je kleine dingen aanpassen, of een techniek simpelweg opgeven en iets geheel anders proberen. Uiteindelijk vingen alle mannen de nodige spiegel- en schubkarpers van gemiddeld tussen de 3 en 4 kilo, met enkele uitschieters van zeker zwaarder dan 15 pond! ‘De Gracht’ is een prachtig ogende vijver, gelegen in de schitterende, rustige en groenrijke omgeving van de Vlaamse Kempen.
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
ARNOUT TERLOUW, ERNESTO KAMMINGA, RICHARD GANS
DEEL 3 | 21 T/M 30
De hele zomer periode word de karper achterna gezeten met allerlei gekleurde bollen, geel, oranje paars, roze noem maar op. omdat er in die periode veel meer natuurlijk voedsel is willen we dat het aas opvalt. In de herfst is dat niet nodig. Rood en onopvallende kleuren scoren nu het best. Engelse witvissers gebruiken in de herfst daarom het liefste een rood gekleurd aas om hun leefnet vol te krijgen met witvis. Wil natuurlijk niet zeggen dat je met andere kleuren niets op de kant krijgt. Wel kan het zijn dat je meer (of grotere) vissen vangt juist omdat deze kleuren wat minder opvallen en dus minder argwaan opwekken.
Met name brasems zijn gek op pellets en vismeelboilies. Ook brasems zijn in het najaar heel actief op zoek naar voedsel en kunnen dan het vissen soms aardig lastig maken. Heb je op een water veel last van brasem gebruik dan geen pellets en vis (en voer) met boilies zonder vismeel, liefst behoorlijk groot; 20-25 mm. Groot aas is redelijk selectief maar je staat er soms versteld van hoe een brasem zich vergrijpt aan een boilie die nauwelijks in zijn bek past en zich nog haakt ook!
Als je eenmaal een goed lopende voerstek hebt opgebouwd dan is het zaak dat , als je de winterperiode door wilt vissen, de stek regelmatig van voer blijft voorzien. Ook als je niet gaat vissen dat is het noodzakelijk om door te blijven voeren. Doe je dat niet dan bestaat de kans dat de vis vertrekt naar een ander deel van het water waar nog wel wekelijks (mondjesmaat) wordt gevoerd of gewoon stopt met azen en in de winterstand gaat om zo min mogelijk energie te verspillen. Ligt er een gemakkelijk te verkrijgen hap op de stek dan zal de karper van tijd tot tijd blijven azen, ook in de koudere maanden!
Doorvissen tot eind van de herfst/begin winter kan zeker lonend zijn. Het is opvallend dat vaak pas tegen half november de echt grote vissen zich melden, vissen die je soms de rest van het najaar niet ziet. Misschien door het feit dat het dan pas echt rustig aan het water wordt, rust ook onderwater doordat de kleinere, brutalere vissen zich al volgevreten hebben, de brasems niet zo actief meer zijn en de wolhandkrabben eindelijk zijn vertrokken? Wat de reden ook is, het loont vaak om een lopende voerstek te blijven onderhouden ook al vriest het s’ nachts een paar graden!
Wolhandkrabben kunnen op sommige wateren het vissen danig verpesten. Het lijkt erop dat er steeds meer meer van deze ‘boilieklauwers’ komen! In september en oktober kan het een ware plaag op de voerstek zijn. Niet (voor)voeren en instant vissen is soms de enige oplossing en/of je haakaas beschermen met krimpkous of ‘armamesh’. Gelukkig is het meeste leed geleden in november, wanneer de lastpakken naar zee zijn vertrokken met het kouder worden van het water. Maar het lijkt wel of ze steeds beter tegen de kou kunnen…
Eenvoudige montages voldoen nu prima, zeker als je hebt voorgevoerd.
Najaarskarpers zijn niet alleen veel gretiger ivm het aanleggen van een vetreserve voor het aankomende winter, ze zullen door het voorvoeren ook nog eens veel van hun natuurlijke schuwheid verliezen. Je zal misschien ook merken dat als je een serie vissen vangt deze willekeurig gehaakt zitten, mede door de voedselconcurrentie azen ze veel gretiger dan anders. Daarom zijn simpele bodemaasrigs met een lengte van ongeveer 25 cm in dit jaargetijde zeer doeltreffend. Een standaardrig gemaakt van gecoat onderlijnmateriaal met daaraan een klauwhaak maat 6, afgewerkt met een stukje shrinktube over het oog van de haak. De hair vertrekt halverwege de steel van de haak middels een kleine rvs ring. Simpel maar zeer doeltreffend!
Zoals gezegd azen de najaarsvissen in de meeste gevallen nogal gulzig en als de haak dan te diep in de bek al probeert in te dringen kan het gebeuren dat deze te weinig houvast vind en zodoende losschiet. Om nu te voorkomen dat de haak te diep in de bek al begint te draaien en daarom zich vastzet in het te zacht vlees achter in de bek, maak ik gebruik van een simpele stukje shrink tube. Dit stukje shrink tube buig ik tijdens het stomen een beetje richting de punt van de haak op deze manier zorg ik er voor dat de haak keurig voor in de bek achter de harde liprand haakt.
Met veel wind op de kop kun je gemakkelijk je rig in de war gooien. Om dat te voorkomen kun je het best een wartelloodmontage gebruiken en zeker geen inline lood! Een zogenaamde anti-tangle sleeve op de onderlijn bij de wartel helpt ook in de war gooien. Wat zeker ook helpt, als de afstand het toelaat, is het gebruik van een(kleine) pva-stringer. Moet je verder gooien dan zeg 50/70 meter, dan is een kleine pva-stick een prima anti-tangle middel en heb je ook nog eens wat voer bij je haakaas liggen.
Meestal komen de vissen in scholen over de voerstek en komen de aanbeten vrij snel achter elkaar, om nu zo efficiënt mogelijk te vissen maak ik een aantal reserve rigs inclusief haakaas klaar zodra mijn hengels in het water liggen. Op deze manier kan ik na een vangst mijn hengel direct weer inwerpen voor de volgende actie en maak ik een grote kans op nog enkele andere vissen voordat de school weer verder trekt. Zorg er dan ook voordat je een systeem gebruikt waarmee je eenvoudig van onderlijn kunt verwisselen, want alleen dan zul je snel kunnen handelen als de vissen op de plek zijn gearriveerd.
De mensen die mij goed kennen weten dat ik altijd twee schepnetten gebruik. zeker in het najaar waar de actie snel op elkaar kan volgen is het gebruik van twee schepnetten zeker geen overbodige luxe. Op deze manier kan ik een eenmaal gelande vis even met net en al weghangen in het water, om vervolgens mijn hengel weer klaar te maken. Zodra mijn hengel weer in ligt heb ik alle tijd voor de zojuist gevangen vis. Tevens kun je nu de camera instellen en de onthakingsmat klaar zetten met een emmer water. O deze manier voorkom je dat de vis onnodig lang op de oever moet verblijven.
LEES MEER| KARPER HERFSTTIPS
September is traditioneel de tijd van alle nationale kampioenschappen, niet alleen bij ons, maar overal in Europa. De komende weken is het topdrukte, met ieder weekend wel een kampioenschap of Topcompetitie weekend. Op 12 en 13 september het Open NK Jeugd en Clubteams.
Het komende weekend staan er twee kampioenschappen gepland en beide worden georganiseerd langs de oevers van de Lage Vaart. het parcours ligt tussen Almere en Lelystad, langs de Trekweg. Op dit parcours zal eind augustus 2021 ook het Dames Wereldkampioenschap worden georganiseerd.
Aanstaande zaterdag, 12 september, wordt het Kampioenschap van Nederland Jeugd hier georganiseerd. Er zijn, net als in het Internationale vissen, drie verschillende leeftijdcategorieën:
Er zal worden gevist van 11.00 tot 15.00 en het precieze parcours ten noorden van de Vaartse plas (rechts gezien met het gezicht naar het water).
Aanstaande zondag, 13 September, wordt op exact hetzelfde parcours het Open Kampioenschap van Nederland voor Clubteams georganiseerd. Ook nu wordt er gevist van 11.00 tot 15.00 uur.
Het is echt een aanrader voor iedere liefhebber van het wedstrijdvissen om tijdens een van deze dagen eens een kijkje te nemen bij dit soort wedstrijden.
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
ARNOUT TERLOUW, ERNESTO KAMMINGA, RICHARD GANS
DEEL 2 | TIP 11 T/20
De vis gaat naarmate de temperaturen gaan zakken het ondiepere water langzaamaan achter zich laten en zoekt nu de wat diepere stukken van hun habitat op. Meestal gaan zij van de vaarten en kanalen richting de diepere plassen. Juist waar die twee samen komen kun je de vis door op deze versmallingen te vissen op vangen. Zorg er wel voor dat de lijnen niet het hele water blokkeren want dan weet je zeker dat je voor jan met de korte achternaam zit te vissen. Het gebruik van een toploodje is nu wel aan te raden. Als het mogelijk is uiteraard.
Maak meerdere voerstekjes zodat je een beter beeld krijgt van de zwem/trekroute van de karper. Nu de vissen wat meer gaan zwemmen is het goed mogelijk dat de vis een bepaalde zwemroute gaat volgen. Natuurlijk weet je nog niet, of misschien ook wel, welke route de vis gaat volgen. Hier kun je achter komen door de rigs op verschillend voor jou interessante routes aan te bieden. Deze kunnen ook dezelfde diepte hebben maar ook tientallen meters uit elkaar liggen. Mocht je eenmaal een route gevonden hebben dan is het vaak de jackpot en zit je op goud!
Verwacht nu geen bergen vis onder de overhangende bomen, de afvallende boombladeren sterven af onder water en veranderen de zuurgraad in het water. Mede doordat de harde wind er voor zorgt dat er takken en bladeren op de bodem kunnen belanden. De bladeren gaan rotten en het lijkt mij dat de karper, ook al is het een bodemwroeter niet tussen deze rottende bladermassa gaat zitten azen als er verderop een schoon stuk bodem ligt met een aantal zeer aantrekkelijke bollen.
Vis daar waar de vis zich ophoudt, lijkt als het intrappen van een open deur. Echter het vinden van de vis is vaak niet eenvoudig, maar het najaar is de uitgelezen tijd om de actieve vissen te vinden, te spotten. Houd daarom het wateroppervlak nauwlettend in de gaten of loop eerst even een rondje om het water, want in de herfst laten de vissen zich vaak veelvuldig zien. De vissen zijn actief en zwemmen veel en kunnen behoorlijke afstanden afleggen. Eenmaal een school actieve vissen gevonden zijn ze in dit jaargetijde vaak niet moeilijk om te vangen.
Wat voor de zomer geld telt ook voor het najaar, spot je springende vis schroom dan niet om er een rig naar toe te werpen. Al dan niet met een klein pva-zakje. Springende vis is een teken dat de vis actief is. Of ze ook daadwerkelijk azen is niet gezegd maar als ze actief bezig zijn krijgen ze in ieder geval honger. Het loont nu zeker om de vis een zakje met lekkers op zijn kop te gooien. Een zakje gevuld met halve bollen een paar hele bollen en misschien wat grondvoer of boiliekruim is vaak genoeg om een vis over de streep trekken.
Het najaar is bij uitstek geschikt om een voerstek aan te leggen. De karpers zijn hongerig, moeten een vetreserve aanleggen voor de aankomende winterperiode, wat betekent dat je meer en vaker kunt voeren. Echter voer naar gelang je actie krijgt; het aantal vissen die een voerstek oplevert moet in verhouding staan tot de aangeboden voerhoeveelheid. Misschien cliché om te zeggen maar dumpen heeft in vrijwel alle gevallen echt geen zin. Niet alleen is het onnodig geld in het water gooien, maar jouw kansen en die van de andere vissers worden aanmerkelijk kleiner als er te veel voer ligt. Veel voer betekent niet veel vissen vangen, doordacht voeren betekent veel vissen vangen! In de meeste gevallen kun je met een kilo bolies al behoorlijk wat karpers vangen….
Soms ligt er door omstandigheden iets te veel voer op de stek naar de verhouding vis dat er aanwezig is. Om nu het haakaas wat meer te laten opvallen tussen de rest van het voer, gebruik ik graag een pva-stringer met enkele halve boilies. De stringer bevestig ik aan mijn haakaas, op deze manier creëer je een klein compact voerplekje op de eigenlijke voerstek. Deze halve boilies geven niet alleen meer attractie af maar zullen ook nog eens veel beter blijven liggen op een talud. Najaarskarpers zijn gretig en zullen op deze manier snel de weg vinden naar je haakaas.
De karper is in het najaar bezig om vetreserves op te slaan en maakt zich op om een paar maanden rustig aan te doen. In het najaar mag het aas daarom gerust wat rijker (vetter) van samenstelling zijn, afgestemd op de behoefte aan energierijk voedsel in de herfst. Je hoeft dan ook niet bang te zijn om met een redelijke dosis vlees- of vismeel (30%) aan je boiliesamenstelling toe te voegen. Deze melen bevatten kwalitatief hoogwaardige eiwitten, vetten en mineralen, en worden door de najaarskarpers zeker op prijs gesteld. Een voedzame boilie helpt immers de vissen een flinke energiereserve op te bouwen voor de komende wintermaanden.
Handig is en zeker niet onbelangrijk is een thermometer waarmee je de watertemperatuur kunt meten. Komt die onder de 10 graden Celsius – en dat kan vrij abrupt gaan na de eerste nachtvorsten! Dan gaat het minder snel lopen. Het is een gegeven dat de karper zodra de temperatuur onder de tien graden komt bijna stopt met azen. Dus ben je op dat moment lekker aan het storten en merk je niet dat de temperatuur gedaald is, dan kan het lang duren eer je een aanbeet krijgt. Is wel iets om rekening mee te houden. Vanzelfsprekend gaan we dan ook minder voeren.
In het late najaar als de watertemperatuur beneden de tien graden komt zul je meer vezels en minder eiwitten en vetten aan het aas moeten toevoegen anders wordt de vis te snel verzadigd. Ik gebruik graag specerijen of robin red, niet alleen wordt de eetlust opgewekt door deze toevoeging, maar ook de spijsvertering systeem wordt sterk geprikkeld maar ook de algehele smaak van het aas veranderd er door. Vooral dit laatste is een niet te onderschatten manier om jouw boilie te laten opvallen tussen al dat andere aas. Dit geld natuurlijk vooral als er veel andere mensen samen met jou bezig zijn op hetzelfde water.
LEES MEER| KARPER HERFSTTIPS
Op zaterdag 5 september werd het Open NK Dames kampioenschap georganiseerd langs de oevers van het Noord Hollands Kanaal nabij West Graftdijk. Hoe verliep dit kampioenschap? lees het hier!
Voor alle duidelijkheid, aan dit kampioenschap kan iedere VISpashoudster deelnemen dus ook mensen met een andere nationaliteit dan de Nederlandse. Bij dit kampioenschap was dan ook deelname uit Frankrijk en Luxemburg.
De 32 deelneemsters zaten verdeeld over 3 sectoren en er werd best redelijk gevangen. In het A en het B vak werd er aardig wat kleine vis gevangen en hier en daar een enkele grotere bliek en brasem. Hier waren de vangstgewichten dan ook niet zo uitzonderlijk groot met uitzondering dan van kopstek A1.
Het beste vak was vandaag absoluut het C vak waar ronduit goed werd gevangen. De nummers van dit vak lagen op een iets breder stuk van het kanaal en het was duidelijk dat hier iets meer grote vissen werden gevangen.
Na een stevige strijd met opkomend talent Suzanne Dijkstra, die een hele verdienstelijke wedstrijd viste, wist uiteindelijk Anja Groot voor het tweede jaar op rij deze titel aan haar inmiddels oneindige lijst met successen toe te voegen.
Op zondag 6 September werd dit het Open NK Feedervissen 2020 georganiseerd langs hetzelfde parkoers aan het Noord Hollands Kanaal nabij West Graftdijk waar een dag eerder de “dobber-kampioenschappen” werden gehouden.
Ook aan dit kampioenschap kon je dit jaar deelnemen via inschrijving, omdat de Federatieve selecties eerder dit jaar vanwege de corona-crisis niet werden afgelast. Dat resulteerde in een van de omvangrijkste kampioenschappen van de laatste jaren met maar liefst 166 deelnemers aan de waterkant!
De vangsten waren heel wisselend. Er werd nu veel minder kleinere vis gevangen dan bij het dobbervissen de dag ervoor. Bij dit kampioenschap was je dan ook absoluut afhankelijk van de noodzakelijke brasems en die waren maar plaatselijk in aantallen aanwezig, althans azende brasems wel te verstaan.
Een beetje geluk speelt dus absoluut een rol op zo’n dag, maar als je dan een kans krijgt dan moet je de vissen ook nog maar eens zien te vangen.
Het was vandaag opvallend dat er enkele gigantische uitschieters waren op parkoersgedeeltes die zo op het oog echt niet bijzonder goed waren. Niet helemaal toevallig werden die bijzondere vangsten geboekt door absolute topvissers.
het Open NK heren kampioenschap werd tezamen met het kampioenschap voor de Dames georganiseerd in West Graftdijk langs de oevers van het Noord Hollands Kanaal. Door de corona-crisis is alles anders dit jaar en kon je inschrijven hiervoor terwijl je in andere jaren jezelf eerst dient te kwalificeren via de Federatieve selecties.
De vangsten waren erg wisselend. Op de meeste plekken wat kleinere vis maar voor een top klassering was het absoluut noodzakelijk om een aantal brasems te vangen.
Het bijzondere aan dit kampioenschap was dat het matchen een belangrijke rol speelde, dat gebeurt niet zo heel vaak. Het kampioenschap werd er zelfs mee gewonnen. Stefan Hooyman wist bijna 32 kilo te vangen ver tegen de overzijde van het kanaal en dat leverde hem voor het tweede jaar na elkaar de titel op.
Zowel bij de Dames als de Heren categorie werd het kampioenschap dus gewonnen door dezelfde persoon als het jaar daarvoor. Uniek in de historie van het Nederlandse vissen.
JAN VAN SCHENDEL – Vandaag ben ik neergestreken op De Delft, nabij het Noord-Hollandse Assendelft. Wat een prachtig water en wat een schitterende visstreek! De Delft schijnt eigenlijk een riviertje te zijn, maar het lijkt veel meer op een typisch polderwater. Zo is het nergens dieper dan 1,20 meter en ook is de bodemgesteldheid niet te vergelijken met een rivier. Op dit soort ondiepe wateren is de bodem vaak erg zacht en dat vraagt om een specifieke aanpak!
In mijn eerste jaren in de wedstrijdvisserij viste ik vooral wedstrijden op putjes, sloten en vlieten. Er werd toen nog vaak gevist op lengte of op stuks en in de regel viste je op smalle, ondiepe wateren. Pas wat later begon ik wedstrijden te vissen op onze kanalen en rivieren. Verreweg het vaakst viste ik in het westen van ons land. Je kunt dit nu amper meer voorstellen, maar toen was dat een van belangrijkste wedstrijdcentra in ons land. Je viste daar op relatief ondiepe wateren, zoals de Rotte, de Trekvliet en de Vlaardingse Vaart.
Wat hadden die wateren (destijds) gemeen? Ze waren amper dieper dan zo’n anderhalve meter. Vooral toen casters hun intrede deden in de Nederlandse visserij, ging mij dat soort visserij op die ondiepe wateren goed af. Hierdoor kreeg ik steeds meer vertrouwen in het vissen op dat type wateren, en om eerlijk te zijn is het tot op de dag van vandaag mijn favoriete soort visserij. Nou, langs het water waar ik nu ben neergestreken kan mijn hart ophalen!
Het was al zeker vijftien jaar geleden dat een van mijn dobbers in het water van de Delft had gestaan en eigenlijk wist ik nog amper wat ik van deze visdag kan verwachten. Ik zie wel dat er hier veel veranderd is; aan de overkant van waar ik toen viste lopen nu achtertuinen van huizen tot aan het water. Ik neem plaats op een soort driesplitsing, een plek tegenover een sloot die het ‘stadje’ in
loopt en waar de Delft toch wel zo’n 45 meter breed is. Ik heb materiaal meegenomen voor allerlei soorten visserijen.
Het plan is om eerst met de vaste stok te vissen, maar ik besluit ook een aantal voerkorven aan te voeren met flink wat aas erin, pal tegen de overkant net bij het ‘hoekje’ van de sloot. Echter voer ik eerst de vaste stok-afstand aan met zes gecupte voerballen, rijkelijk voorzien van dode pinkies en casters. Eigenlijk kun je het amper ballen noemen. Dit soort wateren hebben vaak een erg zachte bodem, zodanig zacht dat een te vast geknepen bal onder een laag slib verdwijnt.
Ik maak het voer echt veel vochtiger dan normaal. Als je het met de hand zou werpen, dan valt de bal meteen uit elkaar wanneer hij het wateroppervlak raakt. Zelfs nu ik de ballen cup
breken ze meteen open, waardoor het voer als een tapijt op de bodem terecht komt. Dat is heel belangrijk bij dit soort visserij! Wat heb je namelijk aan het allerbeste voer als dat niet voor de vissen te vinden is?
Het cuppen van dode maden en pinkies voorkomt zelfs op de zachtste bodem dat ze erin verdwijnen en dus onzichtbaar worden voor de vissen. Met name pinkies gebruik ik daarom bijna nooit levend. Soms verwerk ik het dode aas in wat lokvoer. Hier, op dit ondiepe water, is puur ook een goede optie. Hoe dan ook moet het aas op de preciese visplek komen te liggen natuurlijk.
Pal tegen de overkant is de bodem wel hard, maar ook erg vuil trouwens. Ik zit al vrijwel meteen vast aan een tak en constant hangen er bladeren aan de voerkorf. Meteen nadat ik aan de overkant een voerplek heb gemaakt laat ik de plek met rust en begin ik te vissen met de vaste stok. Ik hoef niet bepaald lang te wachten! Mijn dobber staat slechts enkele seconden in het water en gaat al kopje onder: even later ligt er al een flinke kolblei in het schepnet.
Ik verwacht eigenlijk nog veel meer kolbleien, maar even later is, na enkele vreemde dobberbewegingen, al duidelijk dat de brasems op de plek zijn gearriveerd. Af en toe wordt het aas op weg naar de bodem trouwens onderschept door ruisvoorns, die hier volop aanwezig zijn. Geen echte grote vissen, maar altijd mooi om te vangen. Even later krijg ik het voor elkaar om tot twee keer toe een brasem te verspelen. Hoewel je altijd weleens een vis kan verspelen denk ik dat het allebei valsgehaakte vissen waren.
Hierna heb ik ook geen enkele vis meer verspeeld trouwens. Even iets over het gebruikte materiaal. De visserij op dit soort wateren is iets anders dan wanneer je op diepere wateren vist. Vissen zijn echt niet gek en laten zich zo maar niet vangen. Op dit soort ondiepe wateren komen ze lang niet altijd onder de hengeltop. Vandaag trouwens wel en dat komt vooral omdat het water hier gewoon flink gekleurd is, een stuk minder helder in vergelijking met de meeste andere viswateren.
Toch gebruik ik altijd een wat langere opslag (het stuk nylon tussen de dobber en de hengeltop) als normaal. Vaak maakt dat het vissen er niet gemakkelijker op, want de wind heeft ook vat op die opslag. Vooral wanneer het water helder is zal je gewoon voor de hengeltop uit
moeten vissen om aanbeten te krijgen. Daarop is ook de dobberkeuze gebaseerd.
Voor dit soort visserij is de JVS Francesca ontwikkeld en die gebruik ik altijd op dit soort wateren. Deze dobbers hebben een net iets dikkere bovenantenne, zodat je ook ermee kunt vissen met een iets groter haakaas. Het dobberoogje staat net iets verder van de dobberantenne weg, waardoor je de lijn tussen dobber en hengeltop iets makkelijker kan afzinken. Tevens beschikt deze dobber over een carbon onderantenne, waardoor ze zich langzamer opricht en je dus beter aanbeten kunt registreren bij het zakken van het aas. Deze dobbers zijn er in 0.2, 0.3, 0.4, 0.5, 0.75 en 1 gram. Een zwaarder dobbergewicht gebruik je nooit bij dit soort visserij. Vandaag vis ik met de 0.3 en 0.4 grams variant
MEER LEZEN? | Het volledige artikel over De Noord-Hollandse Delft lees je in de nieuwe Beet.
BEET SEPTEMBER LIGT NU IN DE WINKEL OF BESTEL EEN VOORDELIG JAARABONNEMENT
REDACTIE – Al tientallen jaren weten vissers van over de grens Nederland als visbestemming te vinden. Logisch, want wat zijn we hier verwend met een uniek roofvisbestand en variatie aan wateren! Jasmin Spingel woont net over de grens in Duitsland. Sinds een jaar of vier is ze helemaal verkocht aan het kantvissen op Nederlandse snoekbaars en snoek. We gingen een dag met haar op pad.
Buitenlanders die bij ons komen vissen is niks nieuws onder de zon. Wellicht waren het in eerste instantie met name Belgen die de Hollandse polders onveilig maakten. Toen de visstand op onze rivieren en grote plassen verbeterde, zagen we daar steeds meer boottrailers met buitenlandse kentekenplaten staan. De laatste jaren zien we ook steeds meer Duitsers, niet zo gek als je bedenkt dat daar het roofvissen momenteel de populairste tak van hengelsport is. Tel daarbij op de promotie die Sportvisserij Nederland heeft gemaakt voor Nederland als visbestemming bij uitstek, en het is meer dan logisch dat men hier maar wat graag komt vissen.
Er bestaat misschien nog steeds wel een beetje het stereotiepe beeld van een vissende Duitser: met een veel te lompe, oude hengel en lijn waarmee je tonijn kunt vangen al zittend op
een klapstoel uit de jaren ‘70. Natuurlijk totale onzin en achterhaald. Het zijn andere tijden. We gaan vandaag op pad met de Duitse Jasmin Spingel. Als consultant van Saenger staat ze flink in de schijnwerpers. Het gevaar bestaat natuurlijk dat de nadruk komt te liggen op het feit dat ze een jonge, vissende vrouw is. Alhoewel er wel meer vissende vrouwen zijn, waarvan sommigen door hun vriend aan het vissen zijn geraakt, ligt het bij Jasmin anders.
Al vanaf 5-jarige leeftijd ging zij met haar vader mee naar de waterkant. En ze was er niet meer weg te slaan. Kortom, het vissen zit haar echt in het bloed. Jasmin vertelt dat ze de traditionele weg heeft bewandeld, dus begonnen met de vaste hengel en ook andere type visserijen beoefend, om nu met name het vizier op roofvis te hebben. “Tegenwoordig zie je dat veel jonge vissers direct met het roofvissen beginnen. Toch zie ik het als een voordeel om met het witvissen te beginnen. Als roofvisser pluk je daar later de vruchten van. Als je namelijk weet wanneer de witvis zich waar schuilhoudt en hoe ze zich gedragen, dan ben je al een grote stap verder met het kunstaasvissen. Je kunt het gedrag van roofvis beter voorspellen en dat zal zich uitbetalen in betere vangsten.”
Het plan is om vandaag samen met ‘visgids’ Alex Boom enkele stekken langs Nederlands grootste watersysteem in het westen des lands aan te doen. We kunnen op de rivier zelf vissen, maar ook in zijtakken, kanalen, havens, in de stad of juist in niemandsland; er is keuze genoeg. De eerste stek betreft een drijvende aanlegsteiger voor onder meer watertaxi’s, die buiten de hoofdstroom
ligt. Nadat Jasmin wat info heeft ingewonnen over de waterdiepte, ongeveer 5 meter, besluit ze aan de slag te gaan met een 12,5 cm MobySoftbait V-Tail 2.0 op een 10 grams loodkopje. Omdat dit gebied vanaf de kant onbekend is voor Jasmin heeft ze van alles meegenomen qua materiaal. Als hengel maakt ze een Iron Claw Genuine 245 cm klaar, waar ze overigens ook de rest van de dag mee zal vissen. De perfecte softbaithengel voor het vissen met kunstaas tot 25 gram; een gevoelige top, een licht eigen gewicht (135 gram) en een behoorlijk progressieve buiging. “Zodat je ook aan kleinere vissen een mooie dril beleeft”.
Al na twee worpen is het Alex die de eerste vis van de dag mag noteren: een fraaie snoek van zo’n 70 centimeter. Niet veel later klinkt er van Jasmin een verlossende “yes, dit is een snoekbaars!”, waar ze even later mee op de foto gaat en released in het water. “Ik heb eerlijk gezegd nog nooit een snoekbaars mee naar huis genomen. Ik ben een echte catch & release visser”. Na deze 60’er snoekbaars staat ze drie minuten later weer met een kromme hengel, alweer een snoekbaars; nog steeds een mooie vis, maar wel een tikje kleiner dan de vis van zojuist. Na een helaas geloste, grote baars vangt ook Alex nog een mooie snoekbaars. Een flitsende start, dit alles in een tijdsbestek van een half uur! Maar dan houden de vissen de kaken op elkaar. In plaats van de stek te blijven bestoken, stelt Alex voor om de plek rust te gunnen, te verkassen en hier later nog terug te keren. Op naar de tweede stek op de rivier zelf, aan de Dordtse Kil.
BEN JIJ BENIEUWD OF ALEX EN JASMIN SUCCES HADDEN OP DE DORDTSE KILL?
LEES HET HELE ARTIKEL| Grootwatervissen vanaf de kant in de nieuwe Beet
BEET SEPTEMBER LIGT NU IN DE WINKEL OF BESTEL EEN VOORDELIG JAARABONNEMENT
REDACTIE – Wanneer je een specifieke techniek, zoals method feederen, eens toepast op een openbaar water in plaats van op een commercial, dan kan dat verrassende resultaten opleveren. Tijdens deze reportage volgden we klasbak Arnout van de Stadt; hij viste tegelijkertijd met twee feederhengels – ééntje met een traditionele montage, de andere met de method feeder. Wat zou dit gaan brengen?
Locatie van dit experiment zijn de Rottemeren nabij Zevenhuizen, net buiten de stadse omgeving van Rotterdam. De Rotte is een bekend (wedstrijd) water, maar had enkele jaren geleden toch wel enigszins een slechte reputatie opgebouwd door tegenvallende vangsten. Daardoor bleef het water voor de massa toch wel wat buiten beeld. Welnu, de vangsten zijn tegenwoordig weer stukken beter en met name de vele grote brasems zijn een reden om eens hier naartoe te trekken. Ook Arnout moet toegeven dat dit grote water aan zijn aandacht is ontsnapt, dit terwijl het op nog geen 30 km van zijn woonplaats ligt en hij stad en land doorreist om te vissen…
Enkele kennissen van Arnout hebben hem op dit water en de vangsten gewezen. Daardoor heeft hij enkele voorkennis wat hij kan verwachten. Door het wegvangen van brasems hebben de overgebleven vissen een groeispurt gemaakt. Vissen van tegen of net over de drie kilo zijn geen uitzondering… “Ik ga vandaag met twee hengels tegelijk vissen. De eerste met een traditionele feedermontage, de andere met een methodfeeder. Ik zal straks even wat proefworpen maken om de bodem af te tasten, nu ga ik eerst het voer bereiden.” Voer in de emmer, water erbij, de mixer doet de rest. Even laten rusten, een kwartiertje is lang zat, en straks zeven en misschien nog extra bevochtigen.
Het geeft Arnout de tijd om de hengels op te tuigen en wat proefworpen te maken. Het water loopt behoorlijk snel af naar zo’n 2,5 meter diepte en blijft dan zo plat als een pannenkoek. Dankzij de proefworpen weet hij zeker dat de bodem er ook schoon genoeg is. Je zult maar direct beginnen met voeren en vissen en er dan pas achter komen dat je op een berg troep en vuil ligt te vissen… Zodoende besluit Arnout om op 40 meter met de traditionele voerkorfmontage te vissen; op 30 meter met een methodfeeder.
Twee hengels en twee verschillende stekken geeft je de mogelijkheid om het net even anders te doen. Op 40 meter voert Arnout 6 gevulde korven met de eerder genoemde mix, aangevuld met wat verknipte wormen, casters en maden. Op 30 meter voert hij een mix van het grondvoer met geweekte 2 mm pellets. Het aandeel pellets is behoorlijk waardoor hij grijpt naar een Wire Bait Up Feeder, welke gemonteerd is aan een 3 meter karperhengel. Zoals de naam reeds doet vermoeden is dit een speciaal ontworpen korf om de voerstek mee op te bouwen. Ook van deze korf gaan zes ladingen te water. Een detail die het melden waard is: Arnout voert de stekken om-en-om aan en geeft het voer de tijd om uit de korf komen. In de praktijk: werp de korf op de stek, niet direct leegtrekken, maar leg de hengel op de steunen.
Werp met de tweede hengel de korf op de andere stek, en ook deze laten liggen. Vervolgens pak je de eerste hengel op en trek je het voer er uit. Door die rustperiode geef je het voer de kans om uiteen te breken; het resultaat is een compactere voerplek, dan wanneer je gelijk het uit de korf gaat trekken. We zijn al vaker met Arnout op pad geweest en bijna altijd zie je bij hem dit aspect terug. Het is de optelsom van dit soort kleine, ‘onopvallende’ zaken die vaak de doorslag geven…
Brasemvissen is een ‘waiting game’, zoals de Engelsen dat zeggen, maar in dit geval duurt het slechts 40 minuten na het beginnen van het aanvoeren voordat de top voor het eerst krom wordt getrokken. Het typische beuken op de top en het lompe gewicht aan de andere kant van de lijn doen vermoedden dat het om een brasem gaat; en jawel hoor, de eerste vis is direct een mooi exemplaar van zeker 4 pond zwaar. Een kwartier later krijgt deze vis een opvolger, wederom op de 40-meter stek en weer een brasem van hetzelfde kaliber, echter is deze minder dik en op
het oog oud en versleten. Weer een kwartier verder komt er een niet te missen beet op de 30 meter hengel. “Dit is geen brasem, maar een winde”, zegt Arnout al enkele seconden nadat de hengel zich kromt.
Langzaam komt de vis dichterbij, dit is een grote vis, en een juichkreet volgt wanneer de vis in het net ligt, wat een bak! De winde is breed, hoog en prachtig in conditie. Dit zijn vissen die zelfs Arnout maar eens in de zoveel jaar vangt, zo verzekert hij ons! De volgende inzet met deze hengel levert wederom een respectabele winde op. De tussenstand traditioneel versus modern is 2-2. Hierna komen nog een paar mooie windes in het net. Om de vangkracht in perspectief te plaatsen: de redactie hoorde na afloop van lokale witvissers dat die de afgelopen jaren op
hetzelfde water nog nooit een winde hadden gevangen!
MEER LEZEN? | Het volledige artikel over De Rottemeren lees je in de nieuwe Beet.
BEET SEPTEMBER LIGT NU IN DE WINKEL OF BESTEL EEN VOORDELIG JAARABONNEMENT
ERNESTO KAMMINGA, RICHARD GANS, ARNOUT TERLOUW – Van alle perioden in het jaar is het najaar misschien wel de beste en meest ‘zekere’ tijd van het jaar om met succes op karper te vissen! In de herfst koelt het water langzaam maar zeker af naar aangename temperaturen en mede dankzij de vaak aanwezige wind barst het water van het zuurstof, wat de karpers tot azen aanzet. Er moet en zal gevreten worden maar dat wil nog niet zeggen dat lukraak voeren ook vis oplevert. Wie met beleid op de juiste stek en op het juiste tijdstip zaait zal het meeste oogsten, zo zou het gezegde moeten luiden…
‘Wind op de kant is vis in de hand’ gaat des temeer op voor de herfstperiode. Wat stekkeuze betreft loont het daarom vaak de moeite om de windkant op te zoeken. Dankzij de stevige wind en lagere watertemperatuur is het zuurstofgehalte van het water hoger dan in de zomer en worden de vissen een stuk actiever, zeker aan de windkant. Het spreekt voor zich dat juist aan deze kant de vis zich gaat verzamelen om daar het voedsel tot zich te nemen wat daar heen wordt geblazen. Het water is hier door de golven nog zuurstofrijker en vaak wat troebeler. Door de wind wordt de bodem ook nog eens omgewoeld en komen er allerlei waterdiertjes vrij die anders verborgen zitten in de bodem
Vergeet in het najaar zeker niet om ook op de diepere gedeelte van een stek te vissen! Vooral in de herfst is het de hengel die op een diepte tussen de 6 en 9 meter ligt die zeer constant, tot in het late najaar, aanbeten blijft produceren. Opvallend is wel dat je vaak minder aanbeten krijgt op deze dieptes maar het zijn vooral de grotere vissen die van dieper water komen. Doordat de waterlagen goed gemengd zijn in deze periode van het jaar kun je de vissen op elke diepte verwachten, dus als je even geen beet krijgt probeer dan eens een andere diepte!
Leg dus niet alle hengels op één diepte. Het kan natuurlijk geen kwaad om een hengel op een gekende hotspot te leggen, maar gebruik de ander hengel(s) om uit vinden op welke diepte de karpers op dat moment azen. Dat kan overigens van week tot week, van dag tot dag, zelfs van uur tot uur verschillen! Vis je met een vismaat dan heb je minimaal 4 hengels om mee te experimenteren. Van je op de diepste hengel, dan kan het geen kwaad om het met één hengel nog iets dieper te proberen. Zelfde geldt (andersom dan) voor de meest ondiepe hengel. Van je een vis op 3 meter diepte plaats dan eens een rig op 2 meter.
Het is daarom belangrijk om een goed beeld te hebben van de stek, met name de dieptes. Peilen naar verschillende dieptes kan met een klein bootje met dieptemeter, een voerboot met dieptemeter of vanaf de kant met een markerfloat. Vis je zonder markers en werp je vanaf de kant in dan kun je de diepte heel goed inschatten door te tellen hoe lang het duurt voordat het lood, na te zijn geland op het water, de bodem bereikt. Vis je met een 3 oz (85 gram) lood, zonder stringer dan is elke seconde ongeveer 1 meter. Vis je met een stringer dan is ongeveer elke 1,5 seconde een meter diepte
Mede dankzij de vaak harde wind in de herfst zijn er stekken die er uitspringen. Met name de hoeken/gedeeltes van een water waar de wind vaak heen blaast. In het najaar waait de wind vaak uit de zuidwest- tot noordwesthoek, dus zijn stekken op de oostoever een goede keuze. Vaak is daar de bodem ook harder en vind je juist daar mosselbanken. Dit zijn de stekken die als het mogelijk is aan moet blijven voeren. Als je daarbij ook nog een beschut stekje kunt vinden voor jezelf dan zit je helemaal goed.
Karpers zijn dol op driehoeksmosselen, met name in de herfst, en weet je die te vinden dan zijn de karpers niet ver weg! Stenen, randen van een talud, plateaus – kortom harde ondergrond is waar je naar op zoek moet gaan. Watervogels als duikeenden en meerkoeten, hoe lastig ze ook mogen zijn, kunnen je daar bij helpen. Zie je ze regelmatig op een bepaald gedeelte duiken dan is de kans groot dat daar een mosselbank ligt.
Soms vind je een plek waar het talud net wat minder steil is, een soort van drempel. Vaak is dat een hotspot, zeker als zich daar ook nog eens mosselen bevinden. Dat geldt ook voor de bovenkant en zeker de onderkant van het talud. Het veilig vissen op zo’n stek vraagt wel om het gebruik van een schuurbestendige voorslag. Zorg dan wel voor een visveilig loodsysteem! Vis je niet zover uit de kant spoel dan gewoon 40-50/00 nylon (20-25 lb) op de molen. Dan hoef je ook geen voorslagknoop te knopen!
Soms loont het om juist de luwzijde te bevissen, achter een brede rietkraag bijvoorbeeld, nadat de wind gedraaid is. Uit de wind vissen is voor ons ook wel eens lekker en de temperaturen kunnen in de herfst soms nog best aangenaam zijn. Helemaal als je uit de wind kan zitten met je kop in het zonnetje! Karper is van nature ook een zonaanbidder en die zal als de mogelijkheid zich voordoet naarmate het najaar vordert en de watertemperatuur daalt, naar warmere uit de wind liggende stekken gaan. Ook karpers hebben wel eens genoeg van al dat geklots op/in het water.
Vergeet niet je laatste zomerstek waar je goed hebt gevangen, dat zijn spots die de karper onthoudt als hij daadwerkelijk gaat schransen. Dit zijn de stekken die de vis als eerste opzoekt als hij zich klaarmaakt voor de grote najaarsschranspartij. Hier kun je dan je grote slag slaan en vangsten boeken die je het hele jaar nog niet voor elkaar heb gekregen. Vergeet ook niet waar in de zomer de lelievelden groeien, ook afgestorven blijven het hotspots waar de karper graag komt.
|> LEES MEER| KARPER HERFSTTIPS
VISTD- De hitte van de zomer is voorbij, de bladeren krijgen kleur en de donkere wolken verraden de eerste herfststorm. Ook onder water verandert er een boel. Waterplanten sterven af, de temperatuur zakt en de vis reageert daarop. Aasvis verplaatst zich richting hun winterverblijf en de baarzen profiteren daarvan. Baars begint zich vol te vreten van dit overvloedige voedsel dat beschikbaar is na de productieve zomermaanden.
In de zomer kun je overal vis verwachten: vis ligt verspreid, verplaatst zich enorm snel en er zijn grote hoeveelheden kleine aasvis voorhanden. Aan bijna alle oevers vind je wel aasvis. Maar kantvisserij op grote baars kan lastig zijn. Kleine baars is over het algemeen overal wel prima te vangen, maar die echt grotere vissen lijken wel verdwenen. Om deze vissen te vinden, moet je in de zomer doorgaans erg veel meters maken. En dan ook nog eens voornamelijk in de vroege ochtend- en late avonduurtjes.
In dit jaargetijde is vroeg ook écht vroeg en de avondschemer begint ook pas laat. Het is een leuke periode om veel hotspots op een dag af te vissen, maar het vergt wel veel energie en de nodige inspanning. Door het warme water en lagere zuurstofgehaltes zijn grote vissen passief. Die hebben namelijk veel zuurstof nodig. Dit alles verandert wanneer in de nazomer de eerste koude regenbuien vallen, het water afkoelt en de zuurstofwaarden weer stijgen. Dit is de trigger voor de grotere baarzen om actiever te worden en te gaan vreten. Een mooie periode ligt in het vooruitzicht…
We spreken over de maanden september en oktober. De eerste tekenen van de herfst laten zich zien in de vorm van koude regenbuien, afstervende waterplanten en forsere aasvissen. Het speldaas is verdwenen en is doorgegroeid naar wat grotere aasvissen. De aasvis is eindelijk weer goed te imiteren met ons kunstaas. Deze visjes groeperen zich voornamelijk rondom de klassieke hotspots. Stekken met veel stroming door een versmalling, sluiscomplex of bijvoorbeeld pontjes zijn echt de plekken waar je deze grote groepen aasvisjes zal vinden. Het is dan ook niet meer dan logisch dat de hongerige baarzen en ook steeds grotere baarzen deze plekken snel hebben gevonden. Door de aanwezige stroming zijn de aasvisjes makkelijker te belagen. Grote groepen baarzen, vaak ook van mooi formaat, jagen hier op de aasvis en zijn uitstekend te bevissen.
De vroege herfst is echt een periode van overgang. Je kunt vissen met zowel de hele snelle zomertechnieken vangen, maar ook de tragere technieken die je in de winter zou toepassen. Het is daarom een uitstekende periode om jezelf nieuwe technieken aan te leren. Heb je de baarzen eenmaal gevonden, dan kun je er namelijk vanuit gaan dat je veel actie krijgt. Zo krijg je snel veel vertrouwen in nieuwe technieken, iets waar je in de winter zeker profijt van gaat hebben.
Heb je nog nooit met de Carolina rig of met tubes gevist? Sla nu je slag! Naarmate het kouder wordt, focussen we ons steeds meer op hotspots. Die hotspots heb je misschien in de nazomer al kunnen ontdekken en hier zal steeds meer vis naar toe trekken. Op deze hotspots blijven we vaak wat langer staan dan in de warmere maanden. Hier vissen we vaak al wat trager, en blijven we wachten op de korte bijtmomenten. Soms kan een wolk voor de zon al genoeg zijn om de vis te triggeren om opeens volledig aan het vreten te slaan. Op dit soort stekken weet je dat de vis er ligt, maar staan ze soms gewoon uit. Zorg dat je er bent en wacht op die korte bijtmomenten, dat gaat je zeker mooie vis opleveren.
In de nazomer is vis nog vaak in beweging, zoals je gewend bent in de zomer. Blijf dus niet te lang hangen op je stekken, maar verplaats je snel. Vis je bijvoorbeeld kribben af? Maak dan een worp of 10 en loop door naar de volgende krib. Gebruik snelle technieken en vergeet ook niet verschillende waterlagen af te vissen. Baars hangt in de nazomer en herfst vaak halverwege de waterkolom
en is er niet vies van een aasje van een paar meter afstand te komen halen. Wissel ook regelmatig van techniek. Op sommige momenten kunnen ze toch kieskeurig zijn en bijvoorbeeld een shadje volledig negeren, maar helemaal los gaan op tailspinners. Blijf dus variëren en bijt je niet vast op één techniek.
MEER LEZEN? | Het volledige artikel Herfstbaarzen van VISTD kun je lezen in Beet september.
BEET SEPTEMBER LIGT NU IN DE WINKEL OF BESTEL EEN VOORDELIG JAARABONNEMENT
JAN VAN SCHENDEL – Op het complex van Toms Creek liggen bij dit schrijven (zomer 2020) maar liefst elf verschillende vijvers. En er liggen enkele hele bijzondere watertjes bij! Je kunt hier dan ook echt bijzondere vissoorten vangen. Ik ging aan de slag op één van die speciale vijvers.
Ik had Tom’s Creek , gelegen nabij Lelystad, al enkele keren eerder bezocht. Telkens ging het dan om de karpervijver waar ik een wedstrijd viste. Een ding viel me dan telkens weer op: de hele groepen met vissers die zich zowel s’ morgens als in de middag verzamelden op het complex. Echt niet meer normaal!
Ja, er kwamen vissers voor de karpervijver, maar verreweg het grootste gedeelte van de bezoekers waren simpelweg gewoon vissers (lang niet altijd ervaren of zo) die een dagje langs het water wilde beleven en die als het even kon een of enkele bijzondere vissen wilden vangen.
Even een opsomming van de vissoorten die hier rondzwemmen. Je kunt hier meervallen vangen (zowel de Europese als de Afrikaanse versie), schubkarpers, spiegelkarpers, graskarpers, F1’s, tillapia, black bass, striped bass, forel, zalmforel, diamant-, Siberische-, stellatus- en Adriatische steuren en nu zelfs ook kwiekwie’s (een vis in de meervalfamilie die vaak in Suriname gevangen wordt). Prachtig!
Ik kan me dan ook heel goed voorstellen dat dit vispark in een hele grote behoefte voorziet. Onder normale omstandigheden vangt iedereen hier ook wat en ja als dat gebeurt is vissen leuk natuurlijk!!
Het kan bijna niet anders of een dagje vissen hier smaakt naar meer. Wat me hier opviel was hoeveel jonge kinderen ik zag met hun ouders en die natuurlijk helemaal enthousiast werden wanneer ze een vis wisten te vangen. Het kan toch bijna niet anders of tussen deze jonge vissers van nu zitten weer onze vissers voor de toekomst? Wat nou kinderen willen niet meer vissen. Kijk hier maar eens een dagje rond en je komt vanzelf op andere gedachten. Vooral beginnende vissers moeten simpelweg iets kunnen vangen, daarmee staat of valt alles.
Het vissen hier kan echt een leuke familiedag uit zijn voor het hele gezin. Pal tegen het complex ligt er zelfs een flink strand waar het bij warm weer natuurlijk prima toeven is, terwijl de vissers van het gezin hun hobby uitoefenen.
Alle benodigde materialen zijn te huren of te koop en natuurlijk is er ook een hapje en een drankje te bestellen, zelfs vanaf de visstek.
De laatste nieuwe toevoeging vond ik misschien nog wel het meest bijzonder en zoals duidelijk te zien was, in wat voor een behoefte voorziet dit wel niet??!!
Op Tom’s Creeck komen veel bezoekers uit de Surinaamse gemeenschap en speciaal voor hen is er een sloot aangelegd waarin kwiekwie’s rondzwemmen, een meervalsoort die blijkbaar veelvuldig voorkomt in Suriname.
PRAKTISCHE INFO
Aantal visplaatsen: een commercial carp vijver met 16 dubbele stekken, waar eventueel met 2 personen vanaf gevist kan worden. Op het hele complex, 6 avonturenvijvers en 4 forelvijvers, kunnen tot ruim 200 personen tegelijk vissen.
Tarieven: een dag vissen op de karpervijver kost € 16, op de avonturenvijver € 25.
Aanvullende info: Toms Creek is een prachtig vormgegeven park met 11 visvijvers midden in de natuur vlakbij de Oostvaardersplassen. Voor groepen of bedrijven zijn arrangementen te boeken bestaande uit een groepsactiviteit (vissen, outdoor of een workshop) in combinatie met een uitgebreide vis-/vleesbarbecue of buffet. Op het park staat een sfeervolle Lodge met breed overkapt terras – met een divers aanbod aan (warme) snacks, drankjes en dagmenu – en een prachtig uitzicht over het vispark.
Adres & contact:
Uilenweg 2c, 8245 AB Lelystad
06 57391850
Ik kwam hier natuurlijk ook om zelf te vissen en om, als het even kon, ook bijzondere vissen te vangen. Met name steuren en (Europese) meervallen hadden mijn interesse vandaag maar enkele karpers waren natuurlijk ook meer dan welkom.
De uitdaging voor vandaag lag hem in het feit dat ik ging vissen met de vaste stok, terwijl hier verder vrijwel alles gebeurt met werphengels. Geen probleem hoor, ik wist alleen wel dat ik hier niet met mijn standaardspulletjes hoefde aan te komen
Ik wist dat hier bijzonder grote vissen rondzwemmen en dus had ik me daarop qua materiaal aardig aangepast. Allereerst een oerdegelijke hengel. Nou, de JVS Titan lijkt wel voor dit soort visserij gemaakt. Wel had ik de hengeltop eruit gelaten en had ik de elastiek door het normaal 2e en 3e hengeldeel gemaakt. Die elastiek was dikker dan ik ooit eerder heb gebruikt, namelijk een Rive hollow Elastic van 4,5 mm.
Verder gebruikte ik een 35/00 mm nylon als hoofdlijn met daaronder een 30/00 mm onderlijn. Je zou zeggen dat je met dit soort materiaal een olifant uit het water zou moeten kunnen trekken.
Wie schetst dan ook mijn verbazing dat ik de eerste vis die ik haakte na een minuut of vijf verspeelde omdat hij de onderlijn wist te breken! Dat was echt een vis zoals ik nog maar zelden ooit eerder gehaakt heb dus ik baalde als een stekker om eerlijk te zijn.
Ik heb de vis nooit gezien en kan me bijna niks anders voorstellen als dat het een grote meerval moet zijn geweest en dat de tandjes uiteindelijk de onderlijn hebben gebroken. De vis was trouwens gewoon maar amper te stoppen. Wat een kracht ontwikkelde die vis!
Het begin was zeker niet zo gemakkelijk en het duurde nog een tijdje voordat ik mijn eerste vis ving, een graskarper. Daarna volgden nog enkele schub- en spiegelkarpers die ik stuk voor stuk ving met 6 mm pellets, zowel op de haak als gevoerd. Allemaal kerngezonde en oersterke vissen trouwens.
Juist omdat op dat moment de steuren en meervallen nog ontbraken besloot ik om wat ander aas te halen. Nou, dat levert absoluut in de shop geen enkel probleem op en ik gebruikte hierna een selectie van stukjes kaas, verschillende soorten vis (waaronder zure haring zelfs) en ook wormen. Ik heb van alles op de haak gehad maar uiteindelijk werkten de pellets eigenlijk het best.
Eigenlijk vanzelf arriveerden de steuren en ook de meervallen gewoon. De karpers had ik stuk voor stuk al gevangen toen ik de eerste meerval ving en de steuren kwamen weer een tijdje daarna.
Ik heb geen idee of dit soort vissoorten elkaar verdringen van een voerplek volgens de “wet van de sterkste”, zoals je vaak ziet in de natuur. Maar het was in ieder geval opvallend dat de verschillende vissoorten na elkaar gevangen werden en niet door elkaar heen.
De vismanier was overigens relatief simpel. Al het lood bij elkaar pal boven de onderlijn. Ik besloot uiteindelijk om styl-loodjes te gebruiken. De inkeping van kleine maten in loodhagels zijn simpelweg maar amper diep genoeg om op een 35/00 nylon te zetten.
Toen ik de grote vis waarover ik net schreef verspeelde was ik niet alleen de onderlijn kwijt maar ook alle loodhagels op de lijn. Vandaar dus de styl-loodjes. Ik zorgde er verder voor dat de haakpellet net op de bodem lag tijdens het vissen en verder voerde ik regelmatig wat pellets bij. Dezelfde 6 mm pellets als die op de haak. Er zit hier namelijk ook volop kleine vis en die wilde ik vandaag echt vermijden.
Hoewel het er in eerste instantie nog iets anders uitzag werd het een absolute top-visdag met zowat alle vissoorten gevangen die ik wilde vangen vandaag. John Huussen en ik hadden al enkele Siberische en Adriatische steuren en zelfs een heuse stellatussteur gevangen maar de laatste, door John gehaakte (dat flikt hij telkens weer) vis van de dag werd ook de absolute vis van de dag.
Om zo een vis te landen heb je wel even wat tijd nodig natuurlijk maar nooit leek het erop tijdens de dril dat deze vis het materiaal ging breken en dus ben ik alleen nog maar meer benieuwd geworden naar wat er eerder die morgen aan de haak heeft gevangen, maar goed.
Tom’s Creeck voorziet absoluut in een enorme behoefte binnen onze sport. Er zijn hier dan ook heel wat dagen dat er gewoon honderden bezoekers zijn, verdeeld over de verschillende dagdelen. Een dagje uit hier op dit park is echt de moeite waard maar zorg er wel voor dat je deze dag vooraf boekt. Zeker tijdens de zomermaanden en andere vakantieperiodes voorkomt dat teleurstellingen.
Dit is al een groot viscomplex op dit moment en het gaat in de toekomst nog veel groter worden. Ik begreep dat er een vergunningsaanvraag loopt voor nog enkele visvijvers en dat sluit ook perfect aan bij deze locatie.
Je hebt in de onmiddellijke omgeving de Oostvaardersplassen en eigenlijk is de gehele omgeving hier bij uitstek geschikt voor allerlei soorten van recreatie. Een meer perfecte ligging van dit vijvercomplex is dan ook niet te bedenken.
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
JAN VAN SCHENDEL – Eigenlijk was mijn reis naar Aquavita een hernieuwde kennismaking met dit prachtige vijvercomplex nabij het Betuwse Driel. Ik heb hier al aardig wat wedstrijdjes gevist, maar wel allemaal alweer een tijdje geleden. Hoe staat het er tegenwoordig voor? Ik nam een kijkje en ging vissen op Aquavita.
Ik kende deze vijvers al. Juist daardoor zie je natuurlijk hoe snel alles groeit en zich ontwikkelt, want Aquavita is pas bezig aan zijn vierde seizoen in deze vorm. Wat is het hier prachtig! Alles is wat meer begroeid en daardoor liggen de vijvers meteen ook meer beschut. Prima, want in ons land is er natuurlijk vaak veel wind.
Eigenaar Dicky van Zanten vertelde me dat twee van de drie vijvers die tezamen het Aquavita complex vormen oorspronkelijk forellenvijvers zijn geweest. Nu is Dicky zelf vijverspecialist en hij was dus zelf de aangewezen persoon om hier prachtige vijvers aan te leggen. Daarin is hij ook echt helemaal geslaagd moet ik zeggen.
Toen ik hier jaren terug wedstrijden viste, was alles nog maar net aangelegd. Ik heb daarna de vijvers een behoorlijk lange tijd niet gezien en juist daarom viel me de schoonheid van dit complex meteen weer op toen ik aankwam. Alles is nu wat meer gegroeid en bovendien zijn alle visstekken nu meer comfortabel met prachtige plateau’s op iedere plek.
Op het complex liggen drie vijvers: Match Lake, Spring Lake en Lagoon. Alle drie hebben ze een vergelijkbaar visbestand trouwens. Je kan overal allerlei vissoorten vangen, want op iedere vijver zwemmen schub- en spiegelkarpers, F1’s, zeelten, brasems en windes. Ook zwemmen er enkele steuren, graskarpers en zelfs enkele koikarpers. De maximale diepte waar dan ook is ruim 1.70 meter.
Op Lagoon zijn 8 visstekken, deze vijver heeft een eilandje dat van iedere stek bereikbaar is. Echt een juweeltje. Zelf heb ik hier nooit gevist, maar soms werd dit water ook tijdens wedstrijden gebruikt en ook zie ik hier telkens enkele vissers bezig die gewoon goed vangen. Lagoon is de enige vijver op dit complex die nieuw is gegraven.
Match Lake is de grootste van de drie vijvers met 20 visstekken. Hier worden de meeste wedstrijden gevist en hier viste ik ook vandaag. Dit water heeft voor mij altijd al iets speciaals gehad moet ik zeggen.
Veel van de stekken zijn onderling steeds iets anders. Je hebt plekken waar je tegen het eiland kan vissen dat met een beetje fantasie in een hoek van de vijver ligt. Ook heb je enkele plekken die wel iets weg hebben van een stek op een Snake Lake (je vist dan achter het eiland) en tenslotte heb je ook stekken in open water. Op iedere plek kun je in de kant (margin) vissen bovendien.
Er is hier een bron, vandaar de naam van deze vijver. Hier zijn 14 visstekken die soms worden gebruikt tijdens de grotere wedstrijden maar die meestal vrij zijn voor dagvissers. Hoewel je hier enkele mini-eilandjes hebt vis je hier toch wat meer in open water.
Ook hier heb ik al prachtige vangsten gezien en juist hier heb ik ook al verschillende keren flinke steuren gehaakt zien worden. Deze vijver ligt overigens het dichtst bij de kantine annex viswinkel waar wat te drinken is te bestellen en waar ook het benodigde aas en eventuele materialen kunnen worden gekocht.
Als je aankomt bij Aquavita dan zie je een grote vijverwinkel en daarbij ook parkeerplaatsen. Deze zijn echter gereserveerd voor de bezoekers van de vijverwinkel. Als je ietsje verder rijdt, zo’n beetje om de vijvers heen eigenlijk, dan krijg je na ruim 200 meter een afslagje naar links en daar is de parkeerplaats voor de bezoekende vissers. Pal naast die parkeerplaats liggen de vijvers waartussen overal paden liggen. Iedere visstek op om het even welke van de vijvers is dan ook gemakkelijk en prima bereikbaar.
Aantal visplaatsen: 38
Waterdiepte: De vijvers zijn vlak, gemiddeld 1,5 meter diep en hebben en kleibodem.
Visbestand: spiegelkarper, schubkarper, F1, brasem, zeelt, winde en voorn
Succesvolle technieken: Afhankelijk van seizoen. Bij warmer water/zon kan er goed hoog gevist worden met de jigger, ‘slappe’, maar ook met paste en met de voerkorrel in een bandje gaat prima.
Voer & aas: haakaas is vrije keuze visser, gevoerd wordt er met onze eigen voerpellet van Carp Pro Feed (beschikbaar in 2, 4.5, en 6 mm).
Tarieven: € 14 per dag.
Aanvullende info: De visserij op AquaVita heeft veel weg van de Engelse visserij. Natuurlijk oevers en veel eilanden; natuurlijke vijvers met veel beplanting aan de oevers. Veel vis wordt in de margin gevangen. In alle vijvers liggen eilanden waar tegen gevist kan worden. Er zijn drie vijvers. Vijver 1 – Springpond; vijver 2 – Matchpond; vijver 3 – Lagoon. Matchpond en Lagoon zijn met name geschikt voor vaste stok visserij. Op Springpond kan ook met de feeder worden gevist. De keuze van het gebruik van de eigen voerpellet ligt in de zorg voor het visbestand. De voerpellet heeft een zeer hoogwaardige samenstelling gericht op de gezondheid van het visbestand.
Adres & contact:
Langstraat 14, 6665 NG Driel
06 51540077
Tja, daarover valt heel veel te vertellen, want er zijn zoveel verschillende vismanieren die hier tot succes kunnen leiden. Tijdens eerdere bezoeken heb ik hier al goed gevangen met zachte haakpellets en zelfs ook met maden.
Vandaag tijdens deze visdag besloot ik om me te concentreren op het vissen met deeg in ‘open’ water en ook om aan beide kanten een voerplekje te maken waar ik viste en voerde met mais. Op de deeg-plek voerde ik wat losse pellets bij in het begin om de stek op gang te krijgen.
Terwijl ik aan het optuigen was kon ik al wel zien dat dit een mooie dag ging worden. Er zaten verschillende vissers aan de vijver en die vingen regelmatig vis. Bovendien, zelfs al zo vroeg op de dag, zag je regelmatig karpers ‘cruisen’ net onder het wateroppervlak.
Hoog in het water vissen of jiggeren was dan ook absoluut een mogelijkheid geweest, maar ik besloot om me te houden aan het oorspronkelijke plan. Met name dat deeg-vissen heb ik absoluut nog niet optimaal onder de knie en dit zijn natuurlijk mooie dagen om dat proberen te verbeteren.
Bij het begin van mijn sessie voerde ik aan beide kanten dus een cup met mais en op de deegplek begon ik simpel door het deeg uit mijn cupje te laten vallen en tegelijkertijd ook wat 4 mm pellets.
Binnen een minuut hing de eerste karper aan de haak en binnen een half uur had ik al aardig wat vissen gevangen zo. De meeste karpers waren net boven de kilo met een enkele uitzondering wat groter. Ook ving ik tussendoor aardig wat kleinere vissen. F1’s en ook kleinere karpertjes wat absoluut eigen kweek moet zijn. Prachtige kerngezonde visjes trouwens.
Wat me opviel, de kleinere schubkarpertjes waren bijna allemaal een maatje groter dan de spiegeltjes dus die moeten op een ander moment hebben gepaaid. Ik ving trouwens geen enkele brasem vandaag maar wel tussen de karpers door heel wat blieken van een maat die ik hier nooit eerder zag. Er zaten hier al heel veel kleine bliekjes en die groeien dus blijkbaar snel door. Over enkele jaren zijn dat echt interessante vissen om op te vissen tijdens de wedstrijden. Dat kan niet anders.
In de bijna twee uur dat ik met deeg viste heb ik op twee plaatsen gevist. Ik begon iets naar links op zo’n 8 meter en het viel op dat naarmate de tijd vorderde de gevangen vissen gemiddeld steeds kleiner werden. Ik besloot dus om simpelweg op een nieuwe plek, op 5 meter en iets naar rechts, te beginnen. Daar ook weer binnen een minuut de eerste vis en dat is gewoon het beste bewijs dat er ergens heel veel vis zit.
Normaal worden hier tijdens het vrije vissen geen leefnetten toegestaan, voor mij en het artikel werd vandaag een uitzondering gemaakt. Interessant want daardoor kon ik de vissen die ik met deeg ving apart houden van de met mais gevangen vissen.
Na zo twee uur vissen besloot ik om me op de kanten te gaan concentreren en dus op het vissen met mais. Eerst naar rechts geprobeerd en daar binnen een hele korte tijd enkele mooie karpers gevangen waarna het even minder werd. Typisch bij het vissen pal tegen de kant vaak. Ik voerde bij en liet de plek even met rust.
De mooiste ‘margin’ had ik naar links. Toen ik daar ging vissen ving ik een tijdje lang de ene na de andere karper. Ook ving ik hier nog een mooie zeelt tussen de karpers. Ook hier werd het na een tijdje minder en zo wisselde ik nog even naar de andere kant waar ook weer enkele karpers lagen te wachten. Daarna weer terug naar links en ze waren er meteen weer. Het laten rusten van zo’n plek levert bijna altijd weer meteen vis op.
Al met al heb ik zo’n vier en een half uur gevist. In het net met ‘deegvissen’ zat geschat zo’n 16 tot 17 kilo en in het andere net zat zeker zo’n 35 kilo. Deeg is normaal een garantie voor de grotere vissen, vandaag was het gek genoeg helemaal andersom.
De grootste vissen ving ik met mais. Dat zal ook wel met het feit te maken hebben dat de vissen graag pal tegen de oever wilden zijn omdat de wind naar “mijn” hoek van de vijver waaide.
Hoe dan ook een prachtige visdag en ook zo’n dag waarop je als wedstrijdvisser je afvraagt waarom de visserij soms toch zo gecompliceerd en moeilijk kan zijn. Alles lukte vandaag. Geen of amper gemiste aanbeten bij het vissen met het deeg en overal meteen vis.
De vijvers hier liggen er prachtig bij al met al en ze zitten vol vis. Ik kan dan ook iedereen die dit soort visserij eens wil beoefenen een bezoek echt aanraden. Wat een schitterend viscomplex is dit!
Visvijvers De Berenkuil is een complex van vier vijvers. Drie van die vijvers zijn gereserveerd voor het forelvissen, waarbij je op de grootste vijver ook vaak mensen ziet die aan het vliegvissen zijn. De vierde vijver is een zogenaamd ‘snake-lake’; een vijver die speciaal is aangelegd voor het moderne commerciële karpervissen.
Als je het complex op rijd zie je meteen dat alles perfect is onderhouden. Bij de ingang is een parkeerplaats en daar staat ook het restaurant waar je prima kunt eten. Daar ook is wat te eten te bestellen voor tijdens de visdag en ook gewoon voor een bakje koffie en waarbij je uitkijkt over drie van de vier vijvers. Langs de oevers staan en zitten altijd volop forelvissers die de weg naar dit complex dus prima weten te vinden.
Het snake lake is een gegraven water in een soort van kanaalvorm, en ziet vanuit vogelvlucht eruit als een slang. De snake lake op het complex van de Berenkuil heeft 56 visstekken.
Het snake lake ligt, gezien vanaf het restaurant achter de andere drie vijvers en wat een schitterende vijver is dat geworden! Alles heeft even de tijd nodig gehad om aan te groeien en de vissen hebben waarschijnlijk even moeten wennen, maar nu alles is gesetteld vis je hier werkelijk in optimale omstandigheden.
Iedere visstek is een mooie brede betonnen plaat waarop gemakkelijk iedere viskoffer met zijplateau kan worden geplaatst. De breedte en de diepte van het water zijn overal bijna identiek en zo zijn ook tijdens wedstrijden de omstandigheden ideaal en vergelijkbaar voor alle deelnemers.
Op moment van schrijven (zomer 2020) is de vijver pas drie jaar oud en heeft een prachtig visbestand aan F1’s, spiegel- en schubkarper, zeelt, brasem, barbeel en zelfs ook voorn. Bovendien groeien die vissen als kool en paaien ze ook. Er komt dus steeds vis bij en dat zie je.
Met name kleine bliekjes zie je vaak en ook die groeien als kool. De vangsten zullen dan ook alleen maar gaan toenemen hier, dat kan bijna niet anders.
Je hoeft maar de wedstrijdresultaten te bekijken om te zien dat er echt veel vis zit hier. De F1’s hebben in de meeste vangsten iets de overhand maar op andere plekken zijn het juist weer de karpers die de overhand hebben. De situatie verandert ook nog eens regelmatig, wat het allemaal alleen nog maar meer interessant maakt.
De visserij hier is verslavend gewoon. Ik heb hier vaker gevist dit jaar dan op welk ander water ook. Mooie vangsten zijn bijna een garantie, je zit in een heerlijke omgeving en als wedstrijdvisser vind ik het bovendien mooi dat de visomstandigheden zo eerlijk mogelijk zijn voor onze sport.
Jazeker, er zijn altijd betere en mindere stekken, de vissen bepalen natuurlijk altijd nog zelf waar ze willen zijn, ze hebben vinnen en een staart, maar je ziet gewoon dat de beste vissers hier vaak domineren. Nou voor mij is wedstrijdvissen een sport en dan mag dat ook.
Het water is zo’n 13 meter breed en overal kan je tegen de overkant vissen. De vissen houden zich daar ook graag op. Vaak is er veel vis te vangen pal tegen die overkant van het water. Zowel F1’s als ook karpers.
Gezien vanaf de overkant heb je een hele steil aflopende oever tot over het midden van het water. Het diepste punt van de vijver ligt op zo’n vijf meter vanaf de visstekken hoewel dit iets kan variëren.
Gezien vanaf de eigen oever heb je hetzelfde steil aflopende talud vanaf de vissteigers tot aan het diepste punt. Tegen die steil aflopende kant is het zeker niet gemakkelijk vissen maar er is toch ook dikwijls veel vis te vangen waarbij het opvallend is hoe vaak je hier ook brasems kunt vangen. Dat gebeurt hier veel vaker dan aan de overkant. Vaak komen de vissen hier pas later in de wedstrijd maar dan is er ook in korte tijd heel veel gewicht te vangen aan karpers en grote F1’s. Sommige van die F1’s zijn al ruim boven de kilo inmiddels. Toen ze uitgezet werden was dat de helft!!
Er valt heel veel te schrijven over het vissen hier. Er zijn ook zoveel verschillende vismanieren die succes op kunnen leveren. Je hebt hier, juist vanwege de steil aflopende taluds overal, een bijzonder technische visserij. Het best werkt het om daar met hele korte opslagjes te vissen.
Let wel, op sommige plekken voel je het peillood van het talud naar beneden rollen. Je moet daar vaak wel tegen de bodem aan vissen maar ook weer niet te zwaar op die bodem en dat is een hele uitdaging soms. Maar ook een die de moeite waard is want als je het goed voor elkaar hebt kun je daar uitstekend vangen.
Het diepste punt van de vijver is voor mij ook altijd een plek waar ik probeer te vissen. Soms is daar heel goed te vangen en op andere dagen werkt dat juist niet. In ieder geval probeer ik het altijd wel daar. Dat is de enige plek waar de bodem vlak is.
Met name de laatste tijd is de watertemperatuur natuurlijk gestegen en dat heeft erin geresulteerd dat op sommige momenten de vissen hoog in het water zijn te vangen. Op die manier worden vaak de grootste gewichten gevangen en juist dan komen die vissers boven drijven die daarin gewoon het best zijn.
Snelheid van vissen, van voeren ook, gewoon die visserij goed begrijpen, daarom draait het allemaal. En verder gaat het om de uitvoering natuurlijk. Er zijn echt enkele specialisten daarin. Prachtig!
Qua aassoorten dient een (wedstrijd)visser hier ‘open minded’ te zijn. Het belangrijkste aas is hier vaak pellets. Alleen de eigen pellets van de vijver zijn hier toegestaan. Er staat een automaat bij de vijver waar je die kan kopen en zeker bij wedstrijden zijn ze ook te verkrijgen bij het restaurant. Ook wordt er hier vaak gevist met mais.
Verder zijn wormen een optie en zeker tijdens de zomermaanden kan paste (deeg) ook een winnende optie zijn. Tja ,dan zijn er dus heel wat verschillende mogelijkheden natuurlijk maar juist dat maakt het ook weer zo mooi.
Voor wedstrijdvissers is het hier een echt paradijs. Bijna altijd worden er tijdens het weekend wedstrijden georganiseerd, zeker op de zaterdagen. Maar in de zomer ook op zowat iedere zondag. Verder zijn er tijdens de zomermaanden wedstrijden op maandagavonden en ook vist men in die tijd van het jaar de op de woensdag.
Overigens, dat heeft eigenaar Hendrik Hamstra perfect voor elkaar, meer ‘corona-proof’ als hier kan een wedstrijd absoluut niet worden georganiseerd. Je schrijft je digitaal in voor de wedstrijd en je betaalt per bank het inschrijfgeld. De loting volg je via internet en wordt bekend gemaakt via de whatts app groep.
Je mag op een bepaalde tijd naar de visstek en na afloop komt het weegteam, bijna altijd is Hendrik zelf daar bij, langs voor de weging waarna de uitslag wordt opgemaakt en alle prijzen ook weer per bank worden uitbetaald. Beter is onmogelijk en ik verwacht dat dit overal kenmerkend gaat worden voor viswedstrijden in deze corona tijden.
Om een idee te geven over de vangstmogelijkheden hier, heel vaak zie je gemiddelde vangstgewichten van 35 tot wel 50 kilo. Bovendien praat je dan hier niet over die grote vissen, maar dan heb je echt veel vissen gevangen. Die vissen groeien hard, maar als ze gemiddeld 700 of 800 gram wegen dan is het veel. Je vangt dus gewoon veel stuks en dat is toch de mooiste visserij die er bestaat?
Aantal visplaatsen: 56 visplaatsen
Waterdiepte: gemiddeld ongeveer 110 cm, op zijn diepst 220 cm.
Visbestand: Voornamelijk Engelse F1, schubkarper, spiegelkarper, barbeel, winde, zeelt, brasem en voorn.
Succesvolle technieken: eigenlijk alle technieken voor de vaste stok zijn succesvol toepasbar, denk aan onder meer jigger/shallow, margin, noem maar op.
Voer & aas: de haakaas keuze is vrij. Met uitzondering van vlees en kunstmatig aas. Voer met pellets, alleen pellets van de vijver. Grondvoer is vrij. Ook mag er met mais of maden worden gevist.
Tarieven: € 16 per dag
Aanvullende info: een schitterende ‘slang-vormige’ vijver, na Engels voorbeeld, met prachtige oeverbegroeiing.
Adres & contact:
Berencamperweg 11, 3882 SP Putten
033 245 2950
Ik zie hier ook regelmatig vissers langs komen uit het Topcompetitie-circuit. Mensen dus die belangstelling hebben om Internationaal te vissen. Dat is ook echt goed om te doen voor dat soort vissers.
In Nederland is het toch vaak zo op onze natuurlijke wateren dat een of enkele brasems, en het wachten daarop, cruciaal zijn voor een goede uitslag. Vaak kom je dan Internationaal een totaal andere en veel meer actieve visserij tegen waarbij het ook gaat om veel meer vis.
Juist op wateren als de Berenkuil kun je over dat soort vissen veel leren en dus is het vissen hier heel geschikt daarvoor.
Ik ben nu eenmaal wedstrijdvisser in hart en nieren en ik bekijk het vissen dan ook automatisch als zodanig. Ik heb hier echter ook, zeker tijdens de periode dat er geen wedstrijden waren, regelmatig gewoon vrij gevist daar en dan is het helemaal bizar wat er soms te vangen is. Ook vissen die je tijdens de wedstrijden minder vaak ziet trouwens. Prachtige voorns, veel barbelen en vaak ook veel (en soms grote) brasems. Onvoorstelbaar bovendien hoe dichtbij je die soms kan vangen wanneer je alleen zit.
Voor iedereen die een mooie wedstrijd wil vissen maar ook gewoon voor iedereen die een keer een leuke visdag wil is de Berenkuil een prima optie. Visgarantie bestaat nooit maar de visserij hier is wel wat daar het dichtst bij komt.
JAN VAN SCHENDEL – Visvijver ‘t Mun was al heel wat jaren geleden één van de eerste commerciële visvijvers van Nederland. Sinds de beginjaren is er wel wat veranderd, zo zijn vijver 6 en 7 samengevoegd. De vijver heeft nu een soort van hoefijzer-vorm; een prachtige vijver is het geworden. Maar ’t Mun heeft nog meer te bieden. We namen er een kijkje en laten je alles zien over vissen op visvijver ’t Mun.
De bereikbaarheid van de visplekken kan gewoon niet beter. Er is geen plek die niet met de auto te bereiken is en dat voorkomt hoe dan ook een hoop gesjouw met het materiaal.
Als je hier een dagje komt vissen, dan betaal je voor wat je doet. Het systeem is super simpel. Je trekt een kaartje, de slagboom gaat open en je bereikt het water. Na de vissessie ga je naar het restaurant/clubgebouw en betaalt voor de geviste uren (2 euro per uur). Je krijgt een uitrijkaart en je kunt het complex weer verlaten. Zo simpel is het allemaal.
Ook hier zie je de combinatie van forelvissen en karpervissen. Dat zie je toch wel vaak op dit soort vijvercomplexen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik de populariteit van dat forelvissen in Nederland vaak heb onderschat. Heel vaak zie je gewoon dat de oevers langs de forelvijvers vol zitten met vissers. Prima en al met al een goede manier om meer vissers aan het water te krijgen natuurlijk.
Voor het commercial vissen zoals ik dat beoefenen zijn drie vijvers op dit complex interessant:
Ik zou liegen wanneer ik zeg dat ik hier vaak heb gevist. Daarvoor beoefen ik dit soort visserij nog niet lang genoeg. Enkele wedstrijden heb ik er gevist en dat is alweer een tijdje geleden.
Ik had vooraf al wat verhalen gehoord over de visserij hier en ook had ik wat wedstrijdresultaten bekeken. Ik ging vandaag aan de slag op visvijver ‘6 & 7’. Met minder dan 100 kilo wordt hier maar zelden een wedstrijd gewonnen, zo bleek , en regelmatig zie ik ook 200 kilo gewichten in uitslagen.
Dat lijkt heel veel, en dat is het ook natuurlijk, maar je begrijpt het beter wanneer je de vissen ziet die men hier vangt. Daar zitten namelijk echte ‘bakken’ bij. Ik heb hier al meer dan eens 10 kilo vissen zien vangen en als je er daar een paar van weet te vangen dan schieten de vangstgewichten aardig omhoog natuurlijk.
Hoe je het ook wendt of keert, het vangen van grote en sterke vissen is en blijft toch altijd iets speciaals en ik kan dan ook heel goed begrijpen waarom het vissen hier zo populair is. Ik sta er telkens weer versteld van hoeveel kracht de karpers van dit formaat kunnen ontwikkelen.
’t Mun is dan ook absoluut geen plek voor dunne lijnen en lichte elastieken. Dat heeft geen enkele zin. Ik besloot om te starten met hoofdlijnen 20/00 mm en 18/00 mm onderlijnen.
De vijver is maximaal 2,5 meter diep en met de omstandigheden van vandaag was een dobber van 0,5 gram zwaar genoeg. Ik koos ervoor om op 13 meter te beginnen maar dat is absoluut niet nodig. De meeste vissers visten op hooguit 10 meter, maar goed, ik wil op dit soort dagen ook altijd wel wat dingen uitproberen.
Mijn tactiek was dus om op volle lengte voor me te vissen, om aan beide zijden een margin-stek aan te voeren en ook om op mijn verre visafstand met paste (deeg) te vissen als extra optie met mijn “maden-aanpak” als eerste optie.
Beide margin-plekken werden aangevoerd met een flinke cup maden en pellets, waarna ik af en toe dat proces herhaalde en verder begon ik de dag op de manier waar ik als echte witvisser nog altijd aan moet wennen, ik voerde niets behalve dan de maden die ik bij elke inzet uit het pole-cupje liet vallen.
Zo bouw je heel rustig de stek op natuurlijk maar dat zal ook vaak het best werken. Teveel vissen op de plek resulteert absoluut in lijnzwemmers.
Aantal visplaatsen: 75 personen op de karpervijvers (4 vijvers) en 60 personen op de forel/zalmforelvijvers (4 vijvers).
Waterdiepte: gemiddelde waterdiepte is ongeveer 1.80-2.00 meter.
Visbestand: het karper- en steurbestand is 12 tot 13 ton.
Succesvolle technieken: Op de karper weerhaakloos met de feeder of vaste stok met alle soorten karpervoer (geen kunstaas)
Voer & aas: alles is toegestaan
Tarieven: de karper- en steurvijver € 2 euro per uur, de vijvers zijn ook af te huren op aanvraag.
Aanvullende info: Onze karpervijvers zijn te bereiken met de auto, je kunt vlak bij het water parkeren; de slagboom is vanaf 07.00 toegankelijk. Zomers zijn wij langer open, namelijk tot 21.30. Er komen golfkarren langs met koffie, drankjes en lunch. We hebben ook een restaurant met terras voor een hapje en een drankje. Ook hebben wij een camperplaats waar alleen campers mogen staan. Per overnachting € 9.50 zonder stroom en € 12 met stroom.
Adres & contact:
Molenstraat 10, 6629 KJ Appeltern
0487 541 445
Het begin van de sessie was vrij rustig en de eerste beweging van de dobber resulteerde meteen ook in een gevangen vis. Daarna kwamen er steeds meer dobber-bewegingen, maar daarbij zaten ook veel lijnzwemmers. Ik ving ook enkele gepikkelde vissen zoals dat heet. Juist toen ik voor de eerste keer mijn rechtse margin wilde proberen kwamen er twee Poolse vissers die daar net rechts van gingen vissen. Geen probleem maar ik heb dus alleen nog aan de linker zijde geprobeerd.
Vooral later op de dag is dat vaak een goede optie blijkbaar maar vandaag heb ik daar nog niet een keer m’n dobber zien bewegen. De Polen die kwamen vissen waren wedstrijdvissers, dat zag ik meteen en dus was mijn interesse gekweekt natuurlijk. Ik probeerde eens voorzichtig of men Engels sprak en het antwoord kwam in perfect Engels. Dat kon ook niet anders want de man woonde al bijna 20 jaar in Engeland en zat daar zo te horen midden in de wedstrijdwereld. Zo werd dat nog een leuk gesprekje al met al.
Zoals bijna altijd zag je dat naarmate de visdag vorderde de vangsten gewoon beter werden. Dat leek langs de gehele vijver zo te zijn trouwens en ik zag steeds meer elastieken uit hengeltoppen komen. Vaak zijn de avonduren de beste visuren maar zo lang heb ik het niet volgehouden. Al met al heb ik vooral een hele interessante visdag gehad en een die smaakt naar meer. Telkens weer als ik een plek heb bezocht dan wil ik er ook een wedstrijd vissen en vandaag was daarop geen uitzondering. Ik kom daarvoor zeker binnenkort een dag terug.
Ik schreef het al, ik probeer op dit soort dagen altijd ook weer iets te leren als wedstrijdvisser. Vandaag leken maden en pellets het beste om regelmatig te voeren en wat me ook opviel was dat een ander aas aan de haak soms ook vissen opleverde.
Hier zijn de vissen zeker niet vies van wormen zo bleek me. Ik ving er verschillende vissen mee. Twee flinke stukken van een grote worm leek het best te werken. Ook met paste ving ik verschillende vissen trouwens.
Ik heb het niet geprobeerd, omdat ik zoveel vissen net onder de oppervlakte van het water zag, maar dit water lijkt het me ook zeker soms een optie om hoog in het water te vissen. Je zal dan wel redelijk veel aas moeten gebruiken om een constante toevoer te krijgen van zakkend aas.
Na de vissessie ben ik nog even naar het restaurant gelopen voor een praatje met de vijvereigenaar. Hij drukte me op het hart om zeker te omschrijven dat de bezoekers moeten zorgen voor stevig materiaal. Nou, dat was ik toch al van plan moet ik zeggen.
Mijn lijnkeus van 20/00 mm met een iets dunnere onderlijn resulteerde vandaag toch nog een keer in een verspeelde vis door een gebroken onderlijn. Maar aan de haak zat toen ook wel een echte ‘jumbo’ die ook nog eens was gepikkeld.
Mijn 2,5 mm elastiek had nog wel een maatje dikker gemogen. Van de andere kant heb je alle tijd om een gehaakte vis ook daadwerkelijk te vangen en met de pulla-systemen van tegenwoordig kun je iedere vis wel prima landen zo. Zelfs in wedstrijdverband hoef je niet te overhaasten.
Veel belangrijker is het om iedere gehaakte vis te vangen. De rekensom is simpel. Neem 5 uur vissen en voor een superdag 40 vissen. Dat zijn 8 vissen per uur dus. Voor een meer normale dag neem eens de helft daarvan. Gemiddeld 4 vissen per uur dus. Ik had vandaag zo’n dag en ving 19 vissen die tezamen, geschat, zo’n 75 tot 80 kilo wogen. Dan heb je toch alle tijd van de wereld? Zelfs als wedstrijdvisser.
Nu ik in deze weken een aantal vijvers bezoek blijkt me steeds vaker wat voor prachtige visplekken we hebben in ons land. Vandaag was daarop absoluut geen uitzondering. Ik ving misschien niet super maar heb toch een schitterende visdag gehad hier. Ik kan een dag hier dan ook iedereen aanraden. Let op: op sommige dagen is de vijver verhuurd! Altijd eerst even op voorhand checken.
In deel 1 probeerden we je enthousiast te maken om ook eens op een openbaar water met de method uit te pakken. In deel 2 laten we je het ‘hoe en waarmee’ zien. Kortom, wat heb je nodig bij het method vissen op openbaar water?
We beginnen met een samenvatting van de visstrategie van Arnout van de Stadt, voordat we enkele specifieke aspecten verder toelichten:
Vishengel: Preston Supera SL 11 ft. Ideaal voor afstanden tot zo’n 40 meter. Heerlijk soepel en vergevingsgezind.
Molen: Preston Magnitute 420 voorzien van 23/00 Preston Reflo sinking mono feeder. Geen voorslag op deze montage.
Voer & aas: een mix van Super Crush Banoffee en Dutch Master Feeder Yellow (verhouding 2:1), beide van Sonubaits. Als toevoeging een paar flinke handen geweekte 2 mm Stiki Method Pellets Banoffee.
Montage: ICS Method Feeder in 30 grams large uitvoering. Kant-en-klare onderlijn van 10 cm lengte met haak 14 KKM-B in combinatie met 19/00 nylon.
Lees in dit item het antwoord op de vraag ‘hoe bevestig je een method feeder?’ We laten je de 3 meest gebruikte systemen zien! Niet alle method feeders zijn hetzelfde en bevestig je op dezelfde manier op of aan de lijn
Deel 1- waarom zou je met een method op openbaar water vissen?
Op wateren met een goed bestand aan karper kun je tijdens de wintermaanden vaak prima blijven vangen. Sterker nog, karpers hebben zo hun routines en zelfs onder de koudste weersomstandigheden kun je hiervan profiteren. Om nu met regelmaat vis te vangen moet je wel een aantal zaken aanpassen ten opzichte van andere seizoenen. Het belangrijkste is wellicht een minimale hoeveelheid voer.
Tekst & foto’s: Paul Garner
Veel voeren gaat doorgaans in de winter tegen je werken. Daarom baseer ik mijn visserij op het krijgen van één aanbeet per hengel. Wat ik hiermee bedoel is; actief vissen. Vaak herpositioneer ik mijn hengels gedurende de visdag op zoek naar de vis en soms verkas ik meerdere keren van stek. De voorwaarde voor wat betreft mijn haakaas en voer is dat het genoeg instant aantrekkingskracht heeft, dat als er een karper in de buurt is ik een goede kans maak dat deze mijn haakaas (snel) opmerkt. Voor mij betekent dit: felgekleurd aas, sterke flavours en geconcentreerde hoopjes voer. Geinig genoeg is dit in feite de tegenovergestelde tactiek die ik tijdens de warmere maanden gebruik…
Misschien wel de meest voor de hand liggende aanpassing is van minder opvallend naar felgekleurd opvallend haakaas. Karpers hebben in de kou, net als alle andere vissen, minder scherpe zintuigen. Als je vijvervissen observeert, dan zal je zien dat het (1) vaak een hele tijd duurt voordat ze het voedsel vinden en (2) ze vaak meerdere pogingen nodig hebben om het voer in hun bek krijgen! Een felgekleurd aas dat opvallend afsteekt tegen de bodem maakt het voor de karper gemakkelijker om het te vinden. Let wel, ik gebruik de felle kleur alleen voor het haakaas, dus niet als voer, want als er te veel felgekleurd aas op je stek ligt dan kan dat de vissen afschrikken.
Mijn favoriet is roze, maar andere vissers zweren bij een andere felle kleur. Mijn ervaring is dat op ondiepe stekken roze meer vangt dan bijvoorbeeld helderwit. Toch heb ik verschillende kleuren haakaasjes mee, in ieder geval roze, wit en felgeel, zodat ik kan wisselen. Lichtblauw aas is mijn andere favoriet, welke ik toepas in diep water, en waar het goed opvalt. Ik maak deze door wit aas te soaken in een mengsel van water met een theelepeltje blauwe kleurstof.
Als je de voordelen van een boilie met die van deeg wil combineren is het gebruik van een zogenaamde ‘bait punch’ – zoek op de witvisafdeling – een goede tip. Verwijder met deze boor een cilindrisch stuk boilie en vul dit met het deeg. Het deeg wasemt beter/sneller de attractors uit voor meer instantwerking.
GLUGGED BAITS
Veel stilstaande wateren worden in de winter helderder, onder meer doordat vis voor minder omwoeling van de bodem zorgt. Ik denk dat kleur/zichtbaarheid vaak daarom de belangrijkste factor is, maar dat wil niet zeggen dat we de smaak helemaal kunnen vergeten. Ik gebruik in de winter veelal aas met een citrussmaak, omdat de esters in deze aassoorten zeer snel uitwasemen, waardoor ze snel worden opgemerkt en erg attractief zijn. Aardbei, Citruz en ananas zijn allemaal goede keuzes. Deze smaken zijn vaak vrij bitter van smaak, dus ik voeg ook altijd een beetje geconcentreerde zoetstof toe.
Je kunt een bait spray gebruiken om het haakaas direct een boost te geven, maar ik glug liever het aas zo lang mogelijk in een beetje flavour, zodat deze daadwerkelijk in de huid van de boilie wordt opgenomen. Ik stop wat haakaas in een luchtdicht potje en spray ze met flavour. Om de paar dagen schud ik het potje en als het oppervlak van het aas is opgedroogd, dan spray ik opnieuw wat flavour erbij en herhaal het proces. In een periode van een paar dagen of zelfs weken kun je op deze manier het haakaas echt een boost geven. Ze worden ook een beetje zachter, wat ik ook prettig vind.
Het laatste aspect dat ik graag terugzie in mijn winterhaakaas is drijfvermogen. Momenteel ben ik geen grote fan van pop-ups, omdat ik vind dat lethargische karpers ze moeilijker kunnen oppakken dan bodemaas. Echter, een kritisch uitgebalanceerd haakaas, dat ze gemakkelijk kunnen opzuigen, is ideaal. Dit heeft te maken met het feit dat de reactie van de karper trager is door de koude watertemperatuur. Een wafter voldoet aan die eigenschappen en wordt tevens verder in de bek gezogen, waardoor de kans groter is dat de haak ook naar binnen gaat, wat leidt tot meer aanbeten en meer gelande vissen. Ik heb een voorkeur voor 12 mm wafters, welke goed in balans zijn met een maat 8 of 10 haak. Als de wafter te veel drijfvermogen heeft, dan knijp ik een kleine loodhagel op de hair.
Veel vissers vertrouwen op een single hookbait in de winter, maar ik voeg graag wat extra attractie toe in de vorm van een kleine pva-stick. Qua formaat niet groter dan een boilie, maar deze stick heeft een dubbele rol: het zorgt voor meer aanbeten en vermindert ook het in de war raken van de montage tijdens de worp. Belangrijk is dat het ‘winter-pva’ gebruikt, anders duurt het eeuwen voordat het smelt – en dat kan je aanbeten kosten.
Het doel van mijn stickmix is om de aantrekkingskracht te maximaliseren zonder de vissen te (over)voeren. Ik stop geen heel aas in de stick, maar maal alles maal tot een grof poeder, of is al fijn van structuur, zodat de karper zich er niet mee kan volproppen. De kant-en-klare stickmixen zijn een goed startpunt, maar het is ook gemakkelijk om je eigen stickmix te maken.
Ik maak graag een eigen mix: een handvol boilies maal ik tot boiliekruimels, vervolgens voeg ik een snufje grof zout toe en als laatste wat 3 mm pellets. Een scheutje flavour kan worden toegevoegd, maar doe dit niet te veel, want het wordt zeer snel afgegeven aan het water.
Mijn stickmix is eenvoudig te maken en lokt karper aan zonder ze te overvoeren. Houd de sticks wel heel klein – ongeveer de grootte van een 15 tot 20 mm boilie – meer dan genoeg om extra attractie vrij te laten direct naast je haakaas.
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
ZOMERSE KARPERTIPS 6 | 41 T/M 50
Het warmere weer trekt ook veel meer mooiweer vissers naar het water. Vissers die elk een boilie in het spreekwoordelijke zakje doen. Het grotere aantal karpervisser die naar de waterkant trekt betekent ook meer voedsel (boilies) in het water, dus meer eten voor ons doelwit. Het heeft nu weinig nut om een uitgebreide voercampagne op te zetten. Beter is het om nu met goed rijk aas te gaan vissen. Een mini pop-up met misschien een klein stringertje boilies is nu de beste keuze om dressuurdoorbrekend te bezig te zijn. Maar ook dit valt of staat met de keuze van het water dat je op dat moment bevist.
Zoek als je gaat vissen en in dit geval instant de kant waar de zon het langst op staat te schijnen. Als het daarbij ook nog eens ondiep is en een bodem die niet al te modderig is dan is het mogelijk om je lijnen uit te lopen. Voor mij de allerbeste manier om je presentatie optima forma te presenteren. De onderlijn kan nu never nooit niet in de war komen te liggen en het is nu ook mogelijk om een langere soepele onderlijn te bevestigen die misschien met een voerboot of werpen in de war zou kunnen raken.
Wat ook een voordeel is van het uitlopen van je presentatie is dat je compact bij kan voeren. Als je je lijnen uitloopt, woel dan eerst eens de bodem om en deponeer dan pas je rig. De kleine stof- en modderdeeltjes die vrijkomen dwarrelen als een grote wolk op je stek. Een karper ziet dit van verre, is een nieuwsgierig beestje en zal dus snel een kijkje komen nemen. Een bijkomend voordeel is dat de neerdwarrelende deeltjes de onderlijn perfect camoufleren. Wees niet bang dat er wat op de haak valt, dit woelen doet een karper ook als hij op zoek is naar voedsel.
Wat helemaal dressuur doorbrekend is op een druk bevist water is het in de bodem drukken van je boilie. Echt waar geloof me! Als het niet wil lopen is dit zeker de moeite waard. Het kan de nodige bonusvissen opleveren, zelfs op nog geen 50 cm water!
Zomers wil het wel eens voorkomen dat de karper zich ophoudt juist daar waar wij niet bij kunnen komen. Vaak ligt de karper te zonnen tussen plompbladeren en of ander struikgewas aan de onbegaanbare overkant of kommetje, ver van alle drukte. Een boot is dan de goede oplossing. Met een boot kun je vaker dichterbij komen dan met een normale set-up vanaf de kant, ook al heb je een voerboot tot je beschikking. Er staat nu minder lijn uit dus het is nu mogelijk om een betere controle te verkrijgen tijdens de dril. Mocht je nu niet in het bezit zijn van een boot, dan is er een mooie oplossing. Tegenwoordig kun je zelfs compleet uitgeruste karperboten huren die ook nog eens voor jou op de plaats van bestemming worden gebracht. Zeker het proberen waard.
Iedereen heeft ze wel eens gezien, de karperboys die met hun hele hebben en houden aan een poldersloot van nog geen 10 meter breed staan. Een complete set-up staat uitgestald en de hypermoderne tent staat keurig te wapperen in de warme zomeravondwind. Dit is uiteraard iets overdone maar ook ondiepe poldersloten lenen zich prima om statisch met loodsystemen je slag te slaan. Het vraagt wel een kleine aanpassing aan de rig en loodmontage. Zo is 100 gram lood te veel van het goede en kunnen we hier goed uit de voeten met 50 gram. Als rig gebruiken we een klein pop-upje en een haakmaatje 10. Hiermee moet het lukken en je zult zien dat zelfs kleinere polderkarpers een mooie sport geven op het lichter gekozen materiaal.
Niet alleen karper zijn gek op pellets, met name brasem lok je daarmee ook al snel op de stek. Maar op wateren met een gering brasembestand kun je je echter geen betere instant karperlokker wensen! Nu het water warmer is kun je ook heel goed olierijke vismeelpellets inzetten, die niet alleen een sterker geursignaal afgeven maar ook zorgen voor een verticaal werkend voerspoor dat omhoog stijgt. Op die manier worden ook karpers in de hogere waterlagen op het voer geattendeerd en naar het haakaas geleidt. Dus pva-zakje met pellets aan je haak prikken en ingooien maar. Bovendien voorkomt dit ook het in de war gooien van je onderlijn.
Pellets zijn ook uitermate geschikt als hoofdbestanddeel van een methodmix. Giet een beetje heet water over divers soorten/maten pellets, laat het even een kwartiertje inweken en giet het resterende water af. Je zult zien dat de pellets een beetje zacht zijn geworden en je daarmee een stevige bal rond een methodfeeder kunt kneden, eventueel nog een beetje ‘aangestijfd’ met wat fijne methodmix. Eenmaal in het warme water zal de voerbal direct beginnen te werken, beetje bij beetje beginnen uit elkaar te vallen en is daarmee een prima instant vislokker! Uiterst effectief in combinatie met een (imitatie) pellet op de hair, een 15 mm boilie of twee 10 mm boilies. Maak de onderlijn niet te kort; 20-30 cm wanneer je ook grotere vissen kunt verwachten. Gooi regelmatig in en check hoelang het duurt voordat de voerbal opgelost/uiteengevallen is.
Hennep en zachte blikmais zijn en blijven een gouden combinatie waarop ontelbare karpers gesneuveld zijn. De oliehoudende hennep maakt de karpers helemaal dol en houdt de karpers heel lang vast op de voerstek, waar ze blijven wroeten tot ze het laatste zaadje gevonden hebben. Zit er vis op de stek dan is dat vaak goed te zien door de olievlekken die dan door het gewroet in het wateroppervlak uiteenspatten. Bijna net zo gek zijn karpers op zoete mais uit blik, ook daar blijven ze van vreten. De opvallend gele kleur wordt snel opgemerkt, maar kan uiteindelijk ook averechts, afschrikkend werken. Zie je dat er karper op de voerstek zit maar negeren ze je haakmais, vis dan eens een paar wormen op het hennepbedje!
Met de hoge watertemperaturen in de zomer werkt de spijsvertering snel en als de karpers gaan azen en je veel vis op de stek hebt, kun je gerust behoorlijk wat voeren. Je kunt in een keer een emmer voer op de stek kieperen en dan wachten, maar vaak beter is het om constant wat voer te brengen, door om de zoveel tijd wat boilies op de stek te schieten. Met een spod of ‘spomb’ kun je dat ook heel goed doen met particles. Wie niet vies is van een beetje werken (lees; regelmatig ingooien/voeren), wordt vaak beloond met aanbeten die regelmatig komen. Je moet de karpers aan de praat houden!
Hoe lekker is het niet om in de zomerwarmte en zonneschijn relaxend achter jouw hengels te zitten? Zwembroek aan en met de voetjes verkoeling zoeken in het water..? Je als God in Frankrijk voelen. Op de Franse betaalwateren is het door de hitte in de zomer vaak krabben voor een vis. Hoe anders is het op de rivieren! In het stromende water is meer dan voldoende zuurstof en reuring en dat houdt de karpers actief. Juist in de zomer is aan de Franse rivieren veel karper te vangen. Ruim opgezette voerplekken van mais, hennep, tijgernoten in de vaargeul en in de kuilen bij de sluizen staan garant voor veel leven. Veel kleine- tot middelgrote karper, met altijd kans op een groter exemplaar. Bovendien krijg je te maken met kopvoorn, barbeel en brasem. Soms gekmakend veel! Ga je met boilies only aan de gang, dan maak je weliswaar meer kans op grote karper maar ook meer op een blank!
Het vissen met de method is vooral een techniek die voorbehouden lijkt aan visvijvers. Maar ook op openbaar water kun je deze techniek inzetten. Wanneer, hoe en waarom zou je op openbaar water gebruik maken van een method? Wij zetten de feiten en tips voor je op een rijtje! Alles over het methodvissen op openbaar water.
Of het nu gaat om rivieren, kanalen, afgesloten vijvers, plassen of wijkwateren; de laatste jaren worden deze gemiddeld genomen helderder en schoner. Het gevolg is dat er steeds minder vis zwemt. De witvis die overblijft wordt groter en groter. De method is bij uitstek een techniek om gericht op de grote vis te vissen.
Helderder water betekend ook meer waterplanten. En daar vinden de vissen eten en beschutting. Met een traditionele feedermontage is het onmogelijk om tussen de planten te vissen. De lange onderlijn raakt verstrikt, waardoor de beetregistratie teniet gedaan wordt.
Bij het vissen met de method kun je het haakaas in het voer verstoppen. Noem eens een andere witvistechniek waarbij de montage, voer en haakaas één geheel is… Natuurlijk, als je een method midden in een plantenbed werpt, dan gaat deze weinig effectief zijn. Zo’n methodmontage kun je echter wel heel goed tegen planten vissen, of bij bodemwier inzetten.
Minder vis is ook minder beet. Het zelfhakende effect van een method is dan een groot voordeel ten opzichte van een schuivende feedermontage. Je hoeft niet meer ‘op scherp’ te zitten en een aanbeet te missen.
Een method combineer je het beste met een korte onderlijn en zogenaamd ‘modern’ haakaas. Dat wil zeggen, pellets, boilies, mais en wafters. Dit zijn vrij grote haakaasjes, vergeleken met een made of caster. Je zult merken dat het gemiddelde formaat van de vissen omhoog gaat. Je schakelt de kleinere vis uit.
Op commercials gebruik je doorgaans op de method, heel fijn grondvoer en/of pellets. Beide vaak met een hoog percentage vismeel. Niet alleen de karpertjes van visvijvers zijn dol op dat vismeel, maar ook de vissen op openbaar water lusten er wel pap van.
Door de explosieve groei van het statisch karpervissen heeft deze groep op veel wateren al vismeelrijk aas geïntroduceerd. Wedden dat op zo’n druk bevist karperwater de method met vismeel of pellets beter scoort dan een traditioneel op broodmeel gebaseerd voer!
De volgende vijvers waar Jan van Schendel zijn viskist heeft opgesteld, staat in het Achterhoekse Lievelde. Deze horen aan Rene Bomers. Rene kennen veel mensen van zijn winkel in Groenlo. Ook Jan heeft hier wel eens een lezing gehouden. Op de vijvers was hij echter nog nooit geweest. Hoogste tijd dus om hier eens een hengeltje uit te gooien!
Lekker diep gelegen uit de wind.
Er zijn in Lievelde op de Leeghte twee vijvers. Karpervijver 2 is een ‘speelvijver’ van 50 bij 40 meter waar alleen met de vaste stok gevist mag worden. Hier zwemmen kleine karper, uit eigen kweek onder meer, en ook flink wat giebels. Karpervijver 1 is 90 meter lang en 40 meter breed en kent een visbestand van ruim 3800 kg. Er zwemmen flinke graskarpers, schub- en spiegelkarpers rond.
Een mooi bestand sterke vissen.
In Karpervijver 1 zwemmen dus de grootste vissen. De vijver is rechthoekig en de visstekken liggen aan de beide lange kanten. Er zijn 18 stekken en de vijver is behoorlijk diep, ruim 3 meter op sommige plekken. Op de meeste plekken staat op de vaste stok visafstand zo’n 2,5 meter water. Een mooie visdiepte dus. In de vijver ligt een ‘wel’ (bron) die het water voedt. Het water heeft een prachtige groene kleur die ik nog bijna nergens heb gezien. Een hele mooie vijver al met al.
Prachtig water met een ‘wel’ als bron.
Karper vijver 1 is zoals gezegd 90 meter lang. Met een bestand van ruim 3800 kg kun je er exemplaren tegenkomen van 1 t/m 11 kilo. Wat er dan allemaal zwemt? Onder meer graskarpers, albino graskarpers, zilverkarpers, schubkarpers en spiegelkarpers.
Ik had al vaker gehoord over visvijver De Leeghte en zijn grote vissen, gevist had ik er echter nog nooit. Visvijver De Leeghte ligt in een prachtig landelijk gebied en de vijver ligt relatief ‘diep’ waardoor je heel beschut zit te vissen. Dat viel me meteen al op toen ik de vijver zag. Dat kwam goed uit want er stond behoorlijk wat wind op de dag van mijn bezoek en tijdens het vissen was er van die wind maar weinig te merken.
Vissen onder het kantje.
Vijvers: twee vijvers. Vijver 1 (voor match, picker, vliegenhengel of vaste stok) van 90 x 40 meter met 16 tot 18 visstekken. Vijver 2 (voor vaste stok) van 50 x 40 meter met 10 tot 14 stekken.
Waterdiepte: Vijver 1 heeft stekken tot 11 meter een gemiddelde diepte van 2,75 meter. Vijver 2 heeft is op 11,5 meter ongeveer 1,80 meter diep.
Visbestand: Vijver 1: graskarper, schubkarper, spiegelkarper en zilverkarper. Vijver 2: karpertjes, giebels.
Geopend: van 9 tot 17 uur. In de maanden mei, juni, juli en augustus tevens van 16.00 uur tot 20.00 uur.
Tarieven: Per dagdeel € 10,-. Twee dagdelen aaneengesloten € 16,-. Voor drie dagdelen aaneengesloten is het € 22,50. Dagdeel 1 van 08:00 uur tot 12:00 uur; dagdeel 2 van 12:00 uur tot 16:00 uur; dagdeel 3 van 16:00 uur tot 20:00 uur.
Adresgegevens en contact: visvijver De Leeghte, Droebertweg 3B, 7137 HB Lievelde. Telefoon: 0544 464 970. Website www.deleeghte.nl
Een van de mooie dingen in mijn werk is dat ik op dit soort vijvers/commercials niet alleen een bezoek breng, maar daar ook kan vissen. En als er dan ook nog eens toevallig op de dag van mijn bezoek een avondwedstrijd wordt georganiseerd dan kan het allemaal natuurlijk helemaal niet meer stuk. Het werd dan ook een lange, maar al met al ook een hele mooie dag.
Daar hebben we Rene Bomers.
Ik ken Rene Bomers als een gepassioneerd iemand en dat bleek ook nu weer. Het duurde dan ook niet lang of we hadden het over de hengelsport(handel) en het commerciële vissen in het bijzonder. Ook kreeg ik het hele complex te zien. Naast en achter de vijver liggen nog enkele kweekbakken en ook de genoemde vijver 2 waar de wat kleinere vissen rondzwemmen en waar men vissers helpt die nog niet zo veel kennis hebben van het commerciële vissen maar die daar wel belangstelling voor hebben. Ook daar zijn trouwens 14 visstekken en je zou die vijver ook prima kunnen gebruiken bij een wat grotere wedstrijd. Vissen zwemmen er absoluut genoeg daar.
Rene is bijzonder gepassioneerd bezig met viskweek. Naast de visvijver liggen enkele bassins waarin hij op dit moment vissen aan het opkweken is. Geen verkeerd idee natuurlijk richting de toekomst. Alle vissen komen uit de eigen vijver dus de kwaliteit ervan is gegarandeerd. Als er teveel vissen zijn voor eigen gebruik dan zal er altijd belangstelling voor zijn van elders. Er is genoeg vraag naar karper en in de toekomst wordt dat alleen maar meer. Je kan zien dat Rene weet waarover hij praat en hij heeft inmiddels heel wat kennis opgebouwd. Het (op)kweken van de vissen is heel wat meer dan ze alleen maar simpelweg voeren, zoveel werd me wel duidelijk. Machtig interessant allemaal!
Pellets en paste worden door de Leeghte verstrekt.
We hadden wel de gehele dag kunnen doorpraten zo maar het werd ook tijd om even te vissen natuurlijk. Ik had zelf allerlei aassoorten meegenomen maar ik besloot om niet eigenwijs te zijn en alleen te doen en gebruiken wat Rene me adviseerde. Zo voert hij de vissen met een bepaalde soort halibut pellets en die gebruikte ik dan ook. De vissen op dit soort wateren zijn altijd het meest gewend aan de dingen die hen dagelijks worden ‘toegeworpen’ dus waarom zou je iets anders gebruiken?
Er zwemmen werkelijk prachtige vissen rond, zowel spiegel- als schubkarpers. Grote vissen ook nog eens en bovendien, dat zou snel blijken, zijn ze oersterk. Ik besloot om niet al te ver te vissen, op zo’n zes meter uit de oever en ook zou ik een margin-plek maken, dus pal tegen de oever. Er staat daar weinig water maar dat zou geen probleem zijn begreep ik en dat klopte ook. Binnen een half uur was daar al volop vis aanwezig. Die vis vangen was nog wat anders trouwens. Maar er was heel de dag genoeg beweging langs de oever, hoewel het soms zo ondiep was dat ze misschien wel op hun zij moesten zwemmen.
Oersterk…
De zesmeterlijn was het meest productief. De bodem is sterk aflopend op die afstand maar dat was ideaal omdat de wind richting oever waaide. Secuur vissen moest je wel. Het duurde misschien een minuut na de eerste inzet voordat de eerste vis aan de haak hing. De vissen zien er kerngezond uit en dat zullen ze ook echt wel zijn want ze zijn oersterk! Ik verbaasde me erover. Zo had ik een vis al enkele minuten aan de lijn toen hij nog een onderlijn van 18/00 wist te breken bijvoorbeeld. Dat gebeurt me op die manier niet zo vaak.
Even later arriveerde ook collega John Huussen en dat is ook een witvisser. John wilde dus ook nog wel even de visserij ervaren. Ook hij wist niet wat hij meemaakte toen hij zijn eerste vis aansloeg. Waar hij normaal altijd binnen enkele seconden de grootste vis van de dag weet te haken was het ditmaal eerst nog de kleinste, maar dat maakte hij even later weer dubbel goed. Tja, dit soort vissen vangen is ook gewoon prachtig natuurlijk. Op een bepaald moment brak bij John de elastiek en hij verspeelde dus de vis, de elastiek, dobber…alles. Maar wat denk je: na de avondwedstrijd had ik gewoon alles weer terug. Die vis werd gewoon weer gevangen tijdens de avondwedstrijd. Een vis van zo’n 7 kilo!
Toen ik Rene meteen na aankomst wilde vertellen dat ik graag mee zou vissen met de avondwedstrijd bleek dat hij al een nummer had geloot voor me. Dat had hij dus perfect ingeschat. We visten drie uur en een kwartier en het bleek, hoe stom dat ook mag klinken, een onverwacht moeilijke avond. Er werd gewoon prima gevangen hoor, daar niet van. Rene won de wedstrijd met ruim 36 kilo en beide zoons, Tim en Bob werden eerste en tweede in de andere sector met ruim 23 kilo. Ik kwam zelf daar niet verder dan ruim 16 kilo en daarmee kon ik geen potten breken. Zoveel lijners! Ook verspeelde ik – heel frustrerend – een grote vis die gewoon in de bek was gehaakt en die nog wel wat had goed kunnen maken in de eindstand. Maar goed, zoiets kan gebeuren bij dit soort visserijen. We visten op een dag met grote luchtdrukverschillen en dat is nooit ideaal voor karpers. Het valt me trouwens toch vaak op hoe gevoelig karpers kunnen zijn. Het zijn zulke sterke en krachtige vissen en toch zijn ze zowat van alle vissoorten het meest gevoelig van allemaal voor weersveranderingen. Ik ben er dan ook van overtuigd dat er hier ook avonden zullen zijn waar je het dubbele gewicht nodig hebt als op deze avond, als je wilt winnen.
Rene toont een paar fraaie topsets.
Nog even iets over het gebruikte materiaal. Ik gebruikte 20/00 JVS Extreme als hoofdlijn met een 18/00 onderlijn. Als aas viste ik vooral met harde pellets in een bandje aan een haakje 16 en 14. Stevig materiaal dus en dat in combinatie met een holle elastiek 2,5 mm. Het elastiek zou nog een maatje dikker kunnen misschien maar ik ben daar altijd voorzichtig mee. Een te dikke elastiek kan er ook voor zorgen dat de haak los schiet uit de vissenbek. Ik heb altijd nog een gedeelte elastiek buiten de hengeltop hangen en ik gebruik de nieuwe Flatside Soft Pullerbeads van Cresta om alles op de juiste spanning te houden. Als ik een grote vis haak die echt weg wil dan loopt de extra lengte elastiek van buiten de hengeltop zo door de pullerbead en heb je dus extra rek. Ideaal! Goed, het landen van de vis duurt net iets langer maar bij dat soort vissen aan de haak is er altijd genoeg tijd.
Je haakt hier echt extreme vissen die ook nog eens extreem sterk zijn. Ik zou bij een volgend bezoek dan ook proberen om nog iets dikker te vissen. Waarom niet als het kan? Het zou zeker het uittesten waard zijn. Ik heb al veel te vaak, ook in het internationale vissen, vissen verspeeld zien worden die het hele verschil hadden kunnen maken!
Eigenaar Rene heeft heel wat plannen voor de toekomst om de accommodatie nog te verbeteren. Ik vind het nu al heel mooi. Heel veel vissers vangen graag grote vissen en ik heb nog niet zoveel plekken gezien die daarvoor beter geschikt zijn dan hier in De Leeghte. Je vist ook nog eens in een heerlijke rustige omgeving. Een bezoekje is echt de moeite waard! Voor wedstrijdvissers al helemaal. Je hebt hier bovendien een zo eerlijk mogelijke visserij met overal een vergelijkbare diepte, en er zijn volgens mij heel wat plekken waar de wedstrijd is te winnen.
Voor beginnende vissers die eens dit soort visserij mee willen maken is dit ook een goed adres. Zowel Rene als de zonen Tim en Bob zullen iedereen met raad en daad bijstaan, daar ben ik van overtuigd!
De winkel in Groenlo.
In Nederland zijn wij gezegend met meerdere grote rivieren waar barbeelvissers hun hart kunnen ophalen. Al 15 jaar vissen Tim Janssen en Nico Breevaart gericht op deze prachtige, unieke en soms ook onnavolgbare vissoort. Na de vele praktijklessen, onder andere aan de Waal en met name Gelderse IJssel, kunnen zij putten uit een bron van informatie. Inmiddels is hun aanpak aardig uitgekristalliseerd en willen ze die kennis graag met jullie delen. Het najaar staat voor de deur ; een toptijd voor (grote) barbeel!
De comfortabele strandjes van de kribvakken worden na de zomer verruild voor de robuuste basaltblokken op de kop van de krib. Vanaf de kop van de krib deponeren we de voerkorven in de volle stroom en geven we gecontroleerd extra lijn. We houden hierbij contact met de korf, zodat we ook daadwerkelijk voelen dat deze de bodem raakt. De korf zal door de stroming nog even verder rollen om uiteindelijk tot stilstand te komen. De extra lijn die we geven wordt door de stroming meteen opgepakt en meegevoerd. Er ontstaat daardoor een lus in de montage vanaf de korf in stroom afwaartse richting. Als je dit probeert te visualiseren, dan ligt de korf op de bodem en vanuit daar loopt de lijn eerste in een bocht naar achteren en daarna pas weer terug richting de hengeltop.
MINDER STROOMDRUK
De hengels steunen we ook zodanig af dat deze bijna parallel met de stroming staan. Het grote voordeel van deze lus-montage is dat de stroomdruk niet op de korf komt, maar op de bocht in de lijn achter de korf. Dus ook op deze manier van vissen kunnen we de montage beter op zijn plaats houden en dus effectiever vissen. Ook zijn de aanbeten veel minder hard en daardoor sneller onder controle. Zeker de middelmaat barbelen van rond de 65 cm willen vaak nogal wild en explosief door de vrijloop van de molen schieten. Doordat de aanbeet minder hard doorkomt heb je veel minder kans op materiaalschade, zoals lijnbreuk.
PELLETVISSERIJ
De maden en casters worden richting het najaar ingeruild voor pellets als haakaas. Door het gebruik van pellets elimineer je grotendeels de kleine witvis. Bijkomend voordeel is dat dit haakaas veel langer goed aan de hair blijft zitten, waardoor we de barbeel langer de kans geven om het aas te vinden.
Cruciaal hierbij is ook hoe wij de voerkorf vullen. We vissen in de volle stroming, dus grondvoer zal binnen mum van tijd een kribvak verder rond dwarrelen. Wij vissen met in water geweekte pellets welke wij ook voorzien van een Sonubaits flavour. De pellets zijn nu bijna kneedbaar en kunnen heel gemakkelijk stevig in de voerkorf aangeduwd worden. Dit moet dusdanig stevig gebeuren dat dit langdurig in de korf blijft zitten…
Lees het hele artikel, waarin ook de visserij in het voorjaar en zomer aan bod komt, in de BEET van juli/augustus
Bij de keuze van een molen worden nogal eens niet de juiste keuzes gemaakt. En dat kan grotere gevolgen hebben dan je wellicht denkt. Waar moet een molen voor het feedervissen aan voldoen?
Werpmolens onderscheiden zich op een aantal aspecten. Voor het feedervissen zetten we samen met Arnout van de Stadt enkele belangrijke eigenschappen op een rij.
De zogenaamde overbrenging zegt iets over hoe vaak de beugel één slingerslag om de as draait. Hoe hoger de overbrenging, des te meer lijn je binnen haalt. Hoe lager de overbrenging, des te krachtiger je iets kunt binnen halen.
Bij het feedervissen heb je toch enigszins kracht nodig om een korf binnen te draaien. Maar ook bij het vissen op grote afstand wil je ook je niet helemaal suf draaien. De Preston Magnitude molens hebben een 5,0:1 versnelling, hiermee heb je het perfecte compromis tussen kracht en snel ophalen.
Vaak wordt gedacht ‘hoe breder de spoel, des te verder je werpt’. Zo zwart-wit is het echter niet. Waar vaak niet rekening mee wordt gehouden is het formaat van de ogen op de hengel.
Het heeft geen zin om een enorm brede spoel op een hengel met een klein startoog (16 mm of kleiner) te zetten. Sterker nog, de brede lussen kunnen alleen maar voor problemen zorgen en om de ogen slaan!
Let ook op extra’s die wel of niet bij een feedermolen komen. Krijg je bijvoorbeeld een extra spoel meegeleverd? Bij deze Preston Magnitude molens hebben de molenspoel twee lijnclippen. Zo is het mogelijk om op een handige manier twee afstanden te clippen met één hengel!
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
Een sterke en betrouwbare rig is essentieel voor vissers die het hele jaar door verschillende wateren bevissen. Het hoeft niet ingewikkeld te zijn, maar moet wel voldoen aan de vereisten van duurzaamheid en effectiviteit. In deze Rigtalk introduceren we de ‘Allround Rig’; een eenvoudige, degelijke en veelzijdige onderlijn. Of je nu klein of groot haakaas gebruikt, deze rig biedt een betrouwbare basis zonder dat je telkens een compleet nieuwe rig hoeft te knopen.
Tekst & foto’s: Marco Tetteroo
Ongeveer zes jaar geleden kwam ik op het idee voor deze rig tijdens een winterse sessie in het noorden van Frankrijk. Ik wilde afwijken van de standaardmethoden die andere vissers gebruikten. Met name de veelgebruikte combinatie van een hair, combilink onderlijn en een 15 mm pop-up of wafter sprak mij niet aan. Mijn doel was om een subtielere presentatie te creëren, die toch betrouwbaar en sterk was, vooral omdat ik op grote karpers viste. In die periode had ik eerder gevist op een Italiaans water waar ik een methodfeeder systeem gebruikte met een zeer korte onderlijn van 7 à 8 cm voorzien van een Fang X haak maatje 4. Met behulp van een baitscrew bevestigde ik een 12 mm pop-up die door het gewicht van de haak subtiel boven de haak zweefde. Deze ‘wafterende’ presentatie bleek zeer effectief te zijn en resulteerde in perfect gehaakte karpers. Enkele maanden later, aan het begin van een nieuwe winterse vistrip, paste ik deze rig iets aan en gebruikte ik deze met succes tijdens mijn sessies.
Allround rig stap voor stap
Deze rig biedt niet alleen eenvoud en betrouwbaarheid, maar ook flexibiliteit. Je kunt verschillende soorten haakaas gebruiken, afhankelijk van de situatie. Als je op wateren vist waar 12 mm pop-ups niet geschikt zijn vanwege brasems, witvis, kreeftjes of andere factoren, kun je eenvoudig overschakelen naar groter aas door een langere baitscrew te gebruiken. Als je geen baitscrew wilt gebruiken, kun je een rig ring en baitfloss gebruiken om je haakaas te bevestigen. Als je met een pop-up wilt vissen, hoef je alleen een stukje coating van het onderlijnmateriaal te verwijderen, zodat de pop-up meer bewegingsvrijheid heeft. Met de toevoeging van Cling On Putty voor het contragewicht kun je de onderlijn in een handomdraai omzetten in een pop-up rig.
De Allround Rig is een eenvoudige maar uiterst veelzijdige rig die geschikt is voor bijna elke situatie. Met deze rig hoef je niet steeds nieuwe rigs te knopen, ongeacht het formaat van het haakaas. Profiteer van de voordelen van subtiliteit, betrouwbaarheid en flexibiliteit. Waar je ook vist, deze rig kan je visavonturen naar een hoger niveau tillen. Probeer het uit en ontdek zelf de veelzijdigheid van de Allround Rig.
Foto 4: Groot onderaan pagina 3 pagina breed
En snel de hengel er weer in!
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
DEEL 6 | 31 T/ 40
Drukte en tumult in en op het water van andere recreanten dan van onszelf kan een positieve uitwerking hebben op het gedrag van karpers. Denk aan surfstranden en plekken waar veel wordt gezwommen. Het omwoelen van de bodem is de grote trigger voor de karpers. Bang zijn ze niet voor spartelende benen. Ik krijg weleens de indruk dat karpers al dat zomerse vermaak juist gezellig vinden… Niet zelden begin je op dit soort wateren pas te vangen als de eerste badgasten te water gaan!
Het penvissen is in de zomermaanden een zeer relaxte bezigheid, met een lichte bepakking kun je snel van stek naar stek verkassen. Klein aas zoals zachte mais, kapucijners of bruine bonen zijn dan zeker zeer geschikt, deze kun je gewoon op de haak prikken (houd wel de haakpunt vrij!). Knijp eens de harde kern uit de korrel van de zachte ma zodat deze van structuur verandert, op dressuurwater is dit zeker de moeite waard om eens te proberen! Wat vaak ook heel goed werkt is een cocktail van een worm met een maïskorrel, het beweeglijke gecombineerd met het visuele. Wat mij betreft een gouden combi. Je moet ook niet raar opkijken als je een mooie zeelt als bijvangst krijgt.
Voor de visserij met de korst en de pen, die zich vaak dicht onder de kant afspeelt, heb je wel een passende hengel nodig. Een werpkanon is absoluut uit den boze; te zwaar, te strak en te onhandig in gebruik. Nee, voor deze visserij hebben we een soepele, parabolisch buigende hengel nodig van maximaal 2 – 2 1/4 pond. Het liefste een slowtaper model, een hengel die buigt tot in het handvat maar nog wel genoeg ruggengraat heeft om de grote vissen tot in het net te brengen. Een langere lengte van zo’n 4 meter is handig om over bijvoorbeeld over een rietkraagje een pennetje te laten zakken, een kortere van zo’n 3 meter wanneer je tussen of onder takken vist.
Onderschat nooit je eigen kantje, is een veel gehoord advies. Maar wie doet er wat mee? De meeste karpervissers werpen, varen of gooien hun aas 99 van 100 keer verder dan 20 meter uit de kant of tegen de overkant aan, dat is jammer! Het eigen kantje word te vaak vergeten, daar zwemmen ze niet want er is teveel herrie en onrust op de stek, zo wordt gedacht. Een gemiste kans! Vergeet niet dat op bepaalde wateren de karper wel wat gewend is. Plaats daarom eens een (derde) hengel onder de eigen kant, ook al staat er misschien maar een meter water. Vooral in de nacht en ’s ochtends vroeg als de meeste vissers toch in hun tentje liggen te snurken, struinen de karpers de kanten af, tot voor je voeten!
Als je actief aan het vissen bent komt er een moment dat de benen het op een gegeven moment niet meer trekken. De vele (kilo)meters die we al wandelend struinend afleggen gaan je niet in de koude kleren zitten en het actief bezig zijn vraagt af en toe om een welverdiende rust. Maar om je kont nu op een natte grasmat of vieze grondbodem neer te planten is ook iets waar je niet vrolijk van word. En de hele dag slepen met een karperstoeltje dat is ook geen pretje. Als alternatief is een klein onthaakmatje de ideale oplossing. Twee vliegen in een klap, de vis ligt veilig en je kont blijft droog.
Op vaarten en kanalen met plezier- en beroepsvaart is het water constant in beweging met als gevolg meer zuurstof in het water. Daarom zijn de karpers daar vaak ook hartje zomer nog actief. Aanlegplaatsen, buitenbochten of zwaaikommen waar de bodem keer op keer wordt omgewoeld door het schroefwater van de schepen zijn vaak echte hotspots. Het water is op die plekken uitgesleten en dieper en daardoor verzamelt zich daar het nodige natuurlijke voedsel. Laat daar je pennetje maar zakken of leg je rig hier neer!
Lelievelden zijn een natuurlijke hotspot, daar vindt een karper niet alleen beschutting tegen de felle zon, maar ook voedsel in de vorm van slakjes. Waar je ook mooie hotspots kunt vinden zijn de vaarten die voorzien zijn wilgen, de wortels van de wilg groeien vaak door tot in het water en bieden voor de karper een mooie schuilplaats en beter nog een voedselbron, alg en wier dat groeit op deze wortels en waar allerlei kreeftjes en schelpdiertjes in gaan zitten. Er drijft natuurlijk ook van alles in het water dat blijft ‘hangen’ aan de wortels en vaak loont het de moeite om hier een korst of vlok te laten zakken.
Omdat een wilg vlak bij het water staan wil het nog wel eens gebeuren dat er bij een flinke zuidwesterstorm, deze geen houvast meer heeft en de boom door de kracht van de wind omver word geblazen. De wortels hebben dan geen houvast meer aan de sompige bodem. Als dat eenmaal is gebeurd dan komt het vaak voor dat de karper er als de kippen bij is om deze plek te inspecteren op alles wat eetbaat is. Karper is van nature een vrij nieuwsgierig schepsel en een verandering in zijn leefomgeving daar wil hij wel het zijne van weten. Het kan dus geen kwaad om daar een pennetje of rigje te deponeren.
Natuurlijk aas is in de karpervisserij niet weg te denken, maar word vaak ondergewaardeerd. Wat te denken van maden, wormen meelwormen, slakken, naaktslakken etc. De mogelijkheden zijn legio. Maar wanneer kun je deze soorten nu het beste gebruiken? Eerlijk gezegd kun je ze eigenlijk altijd wel gebruiken en ze zijn absoluut dressuurdoorbrekend! Het gebruiken van wormen is met name goed bij of vlak na een regenachtige dag of ochtend. Door het regenwater wordt de worm getriggerd, gaat kruipen en wordt dus actief. De karper reageert hier vervolgens op zal zich dan meer gaan focussen op de worm, dan op een maïskorrel… om maar iets te noemen.
Maden kunnen een ‘dodelijk’ effectief zomeraas zijn voor karpers, zeker als je er behoorlijke hoeveelheden (liters!) van voert. Karper kan er dan helemaal gepreoccupeerd op raken en blijven uren wroeten op de voerplek. Natuurlijk kun je dit alleen doen op wateren of plekken met een gering witvisbestand. Vis er met een klein haakje volgepropt met maden tussen of beter nog een trosje maden aangeboden op een hair middels een speciale madenclip of een pop-up boilie of kurkje waar de maden aan vastgeplakt worden met secondelijm.
ALLES LEZEN | ZOMERSE KARPERTIPS
Voerboten, wie kent ze niet? Veel karpervissers hebben er eentje, anderen overwegen om een exemplaar aan te schaffen. Hoogste tijd voor Karperwereld magazine om een voerboot-crack aan de tand te voelen en hem uit te horen. Thijs Last is die ervaren man. Al ruim 10 jaar zet hij met grote regelmaat een voerboot in tijdens het vissen en in die tijd is hij veel wijzer geworden. We hebben hem bereid gevonden zijn ervaringen met ons te delen. Laten we een stukje gaan varen.
Tekst: redactie & Thijs Last, foto’s: Thijs Last
Thijs Last: “Een voerboot is voor mij niet meer weg te denken uit mijn visserij en heeft me al vele extra karpers in mijn net gebracht. Mijn eerste voerboot was de Carpcatcher van Tonny Schrijver. Voor zover ik me kan herinneren heb ik die ergens rond het jaar 2012 aangeschaft. Het aanbod van voerboten was toen minimaal, zeker als je het vergelijkt met vandaag de dag. Tonny had al snel door dat de voerboot heel populair zou worden en was de eerste in de Benelux die met een betrouwbaar exemplaar op de markt kwam. Destijds werden de voerboten uitgerust met loodaccu’s en waren het allen bovenladers (lees: een bakje, waar je jouw rig, lood en voer in legt).
Voor die tijd was dit top! Echter, als ik het vergelijk met vandaag de dag, zeker niet ideaal. Loodaccu’s zijn zwaar en hebben een beperkte levensduur en vaartijd en een lange oplaadtijd. Tegenwoordig kunnen we gelukkig gebruikmaken van lithium accu’s die licht van gewicht zijn, snel opladen en een langere levensduur hebben. Tevens zijn de meeste voerboten gebouwd als onderlader (bak met klep). Het nadeel van de oude bovenlader is dat je voorzichtig moet zijn bij het uitvaren en erop moet passen dat je het lood/rig niet uit de bak trekt tijdens het uitvaren of terugtrekken van de boot wanneer je een eindje over je stek bent gevaren.”
Wat zijn duidelijke beperkingen van een voerboot?
“De grootste beperking van een voerboot is dat het een lomp ding is om mee te nemen en een goede voerboot een behoorlijk prijskaartje heeft. Voor een goede voerboot met dieptemeter moet je snel denken aan een prijs van rond de €2000,-. Ik reken hier een goede lithium accu, tablet + houder, batterijen voor je handzender + lader en tas bij. Natuurlijk zijn er goedkopere bootjes te koop in een prijsklasse van tussen de €500 en €1250, soms zelfs inclusief dieptemeter en gps. Het grote nadeel van deze bootjes is dat wanneer er iets stuk gaat, dit meestal problemen blijft geven ook nadat het gemaakt is. Maar ondanks de kwetsbaarheid van deze prijsklasse boten zijn er genoeg tevreden gebruikers. Echter, zit je veel aan de waterkant, spaar dan door en schaf meteen een goede boot aan van een van de bekendere merken. Verder zijn er tegenwoordig meerdere compacte bootjes op de markt, sommige passen zelfs in een speciaal op maat ontwikkelde rugzak die het een heel stuk makkelijker maakt om die boot mee te nemen.”
Is een voerboot een ultiem wapen of soms ook een blok aan je been?
“Een voerboot kan nog steeds een ultiem wapen zijn, zeker in de winterperiode! Daarnaast maakt een voerboot het vissen voor een hoop mensen een stuk efficiënter omdat het vele malen makkelijker is om op hetzelfde plekje/vierkante meter te vissen. Het werpend vissen is de laatste jaren alleen maar afgenomen in de Benelux, op wat uitzonderingen na. Wanneer je veel met een voerboot vist, is het wel zaak om jezelf scherp te houden en je bewust van jouw aanpak te zijn. Bij veel mensen – ik betrap mezelf daar ook wel eens op – zie ik dat hun visserij erg stereotype wordt. Kort samengevat; vissen op compacte hoopjes voer en maar blijven zoeken in plaats van je hengels op strategische plekken te positioneren waarvan je weet dat ze er azen.”
Hoe zet jij de voerboot in de wintermaanden in, en waarom?
“De winterperiode is absoluut mijn favoriete periode van het jaar. Het zoeken naar karper met de voerboot is bijna een extra hobby aan het worden en het uitwisselen van screenshots met collega-vissers is daar een groot onderdeel van en erg leerzaam. In de koudere periode liggen de karpers graag bij elkaar. Vind je zo’n groep vissen, dan is het vaak kassa en kun je een hele serie vangen in enkele uren. Heb je de groep vissen verjaagd of leeggevist, dan begin je weer opnieuw met zoeken. Mijn voerboot is uitgerust met een fish finder die zowel een sonar als downscan functie heeft. Ik adviseer je om deze tegelijkertijd te gebruiken (split screen). Op deze manier leer je namelijk het beste alles herkennen, denk hierbij aan karpers, obstakels, planten etc. Om de beste weergave op je scherm te krijgen, is het zaak om heel langzaam te varen met je voerboot.”
Hoe gebruik jij je voerboot met uitvaren?
De handzender van mijn voerboot is voorzien van een keycord die ik om mijn nek kan hangen zodat ik maar één hand nodig heb om mijn voerboot te bedienen en in mijn andere hand de hengel vast kan houden (zie de grote foto aan het begin van dit artikel). Ik vind dit zelf de prettigste manier omdat ik tijdens het droppen van het lood het contactmoment met de bodem wil voelen. Vaar ik iets te ver over mijn stek, dan kan ik simpel de boot terugtrekken. De tablet ten behoeve van mijn dieptemeter zit met een tablethouder vastgeklemd aan mijn handzender, makkelijk en lekker compact. Wat het uitvaren betreft, vaar ik altijd maar één lijn tegelijk uit, dit werkt voor mij het prettigst.”
|> LEES OOK: MASTERCLASS VOERBOTEN
Zijn er nog speciale manieren om je voerbak te vullen?
“De meeste voerboten die verkocht worden, hebben kleppen en dien je van onderaf te laden. Met andere woorden, je steekt je hand door de klep om van onderaf het lood/rig door de bak te halen en de klep dicht te doen. Bij dat laatste gaat het nog wel eens fout. Bij sommige goedkopere bootjes zijn de randen van de kleppen wat scherp en ligt lijnbreuk op de loer wanneer je geen tube of leader gebruikt. Vis je graag met levend aas zoals maden, gooi deze dan eerst in de bak en leg daar vervolgens wat grondvoer op zodat de maden niet zo snel uit de bak kruipen. Tegenwoordig zijn er ook voerboten die met klepjes worden geleverd om de bakken af te dichten. Die klepjes zijn erg handig, op deze manier kruipt er niks uit of in en wanneer het regent, dan wordt je PVA niet nat. Vis je graag met PVA, let er dan op wanneer je een voerboot aanschaft, dat de bakken hoog genoeg in de boot liggen en er niet bij het wegvaren al water in komt.”
Op dressuurwater reageren de karpers op een voerboot, soms positief, meestal negatief. Wat is jouw kijk hierop?
“Twee jaar geleden heb ik de invloed van mijn voerboot op karpers heel goed kunnen waarnemen. Ik viste op dat moment een wintersessie aan een ondiep water in Frankrijk. Na wat zoeken met de drone had ik de vissen gevonden. Zij lagen in grote getallen (ongeveer 300) bij elkaar. Op een gegeven moment heb ik de proef op de som genomen en gekeken hoe dichtbij ik kon komen met mijn voerboot voordat de karpers hierop reageerden. Kwam ik binnen een straal van ongeveer tien meter, dan verjaagde ik de hele groep en verplaatsten zij zich een meter of vijftig om vervolgens weer rustig op de bodem te gaan liggen. Door mijn ervaringen met snorkelen ben ik erachter gekomen dat het geluid wat een voerboot maakt erg ver draagt onderwater. Daarnaast weet ik van snoekbaarsvissers dat wanneer zij bekende stekken bevissen, de dieptemeter uitzetten en daardoor meer vangen. Zet je dieptemeter maar eens aan op je voerboot en houd je oor er tegenaan, je zult dan een tikkend signaal horen. Allemaal interessante zaken om rekening mee te houden tijdens het vissen.”
Bij welk weertype of water blijft je voerboot in de tas?
“Mijn voerboot blijft alleen in de tas om tactische redenen. Bijvoorbeeld wanneer ik op een water ben waar iedereen met een voerboot vist en ik werpend het verschil kan maken door de stek minimaal te verstoren. Je kan er ook voor kiezen om je stek bij aanvang van je sessie of beter nog een paar dagen ervoor in kaart te brengen zodat je tijdens je sessie minimaal gebruik hoeft te maken van je voerboot. Zeker op ondiep water geeft je dit een voorsprong op de andere vissers. Echter, in de meeste situaties is de verstoring van je stek door je voerboot minimaal, zeker wanneer je een wat langere sessie vist of hebt voorgevoerd. De vis heeft dan al meerdere dagen van jouw voer gegeten en vertrouwen opgebouwd waardoor deze minder argwanend je stek zal benaderen.”
“Het voorjaar en de zomer lenen zich er perfect voor om met je drone de karpers te zoeken en vervolgens met je voerboot op de juiste plekjes je rigs te droppen. Locatie is nog altijd nummer 1. Vis je dichtbij de vis, dan blijft een aanbeet vaak niet lang uit. Echter, er zijn verschillende situaties die bepalen of ik mijn voerboot of rubberboot inzet. Dit is erg afhankelijk van het type water. Is het water erg wierrijk of vis ik ver uit de kant (125 meter plus), dan zal een rubberboot mijn voorkeur hebben. Zeker wanneer er uit de boot gedrild dient te worden. Vis ik tegen obstakels – bijvoorbeeld een boom of struik die in het water ligt/hangt – dan vind ik het vooral belangrijk om eerst de situatie goed in kaart te brengen. Hoe ligt de boom in het water? Hoe lang zijn de uitstekende takken? Vanaf welke hoek is het obstakel ‘veilig’ te bevissen? Als ik antwoord op die vragen heb, zal ik een keuze maken voor een rubber- of voerboot. Wanneer je de situatie kent, is de keuze meer een persoonlijke voorkeur, los nog van de geldende regels. Is het toegestaan om een rubberboot of voerboot te gebruiken? Let op! Vis je tegen een boom aan en krijg je een aanbeet, leid dan eerst de vis weg bij de boom voordat je in de boot stapt. De kans is namelijk groot, wanneer je meteen in de boot stapt, de vis je met boot en al naar de boom trekt en de vis verstrikt raakt in het obstakel.
Wat voor onderhoud pleeg jij aan je voerboot? Tips?
“Het belangrijkste is om je boot open te maken wanneer je terugkomt van een dagje vissen. Op deze manier geef je eventueel vocht (condensvorming) de ruimte om te ontsnappen. Daarnaast poets ik de boot en laad ik geregeld mijn accu’s op zodat deze lang meegaan. Mocht je een paar maanden niet vissen, zet dan een reminder in je telefoon om een keer je accu’s op te laden. Tijdens het vissen zet ik na gebruik mijn boot in de tent of onder mijn plu en berg ik mijn handzender op in een vochtdichte tas. Dit tezamen zorgt ervoor dat je spullen betrouwbaar blijven. Verder breng ik mijn boot eens in de zoveel tijd naar de bouwer voor een servicebeurt.”
Hoe lees jij je dieptemeter/fish finder af? Hou je rekening met diepte, zoek je stekken én vis op?
“Voordat ik een water ga bevissen, zoek ik altijd naar zoveel mogelijk informatie op het internet. Google Maps laat je vaak al veel zien, zeker wanneer een water een ondiepere zone, zandbanken of begroeiing heeft. Daarnaast vind je van de meeste federatie-wateren dieptekaarten op de site van Sportvisserij Nederland. Door deze informatie van tevoren te verzamelen, weet ik vaak al waar ik moet zoeken op een water en dat scheelt veel tijd. Heb ik deze informatie niet, dan breng ik eerst mijn stek of liever nog het hele water in kaart. Nadat ik de dieptes in kaart heb gebracht, kan ik een inschatting maken waar de vis zich op dat moment begeeft. Bij het gebruik van mijn dieptemeter let ik op de volgende zaken.
Hoe hard is de bodem? Hoe roder, dikker, de streep/bodem op je dieptemeter, hoe harder de bodem. Liggen er obstakels? Is er veel verschil in diepte? Staat er veel wier? Indien er veel wier staat, kun je op je dieptemeter aflezen hoe hoog het wier staat. Wil je op het wier vissen, dan weet je dus ongeveer hoe ver je bovenste kraal van je heli set-up moet komen. Staat er te veel wier en heb je geen rubberboot om de vis te gaan halen? Dan is het wellicht verstandiger om een andere stek te zoeken om niet onnodig vis te verspelen.
Vis je in de winter met de voerboot en wil je je rig zo dicht als mogelijk droppen naast de karpers, dan is het volgende erg belangrijk. Let erop dat alleen het beeld wat rechts binnenkomt op jouw dieptemeter LIVE is. Alles wat naar links verschuift, is alweer geschiedenis. Wil je strak droppen naast de vis, dan drop je dus op het moment dat helemaal rechts in je beeld een scan van een karper verschijnt. Alleen dan lig je er strak naast en dan droppen met een (bijna) slappe lijn, anders komt het lood naar je toe. Wat ook goed werkt, is een paar stappen naar achteren doen en op het moment van droppen naar voren lopen totdat het lood de bodem raakt. Op deze manier zorg je er ook voor dat het lood nauwelijks naar je toekomt, maar voel je wel het contactmoment met de bodem. Doe je dit niet, dan zal je rig/lood verder van de vis afliggen en kan een aanbeet ver weg zijn in de winter. Dit geldt dus ook als je op dieper water vist en boven op je voerstek wil liggen.”
Maak je veel gebruik van GPS/auto pilot en wat leg je dan vast? Wat is interessant om op te slaan?
“Voor het terugvinden van stekken is een GPS natuurlijk een erg handig hulpmiddel. Wanneer je een jaar later terugkomt op hetzelfde water, zijn oriëntatiepunten zoals bomen vaak veranderd en is het terugvinden van stekken zonder GPS vaak lastig of een tijdrovende bezigheid. Daarnaast sla ik plekken op waar obstakels liggen, wierbedden staan of punten waar de vis langstrekt (zwemroute). De auto pilot functie is erg handig. Wanneer je een rig hebt gedropt, druk je de home knop in en vaart de boot automatisch terug naar de stek. Dit geeft jou de gelegenheid om je hengel op de steun te leggen en je lijn op te spannen.”
Wat voer jij allemaal qua aas en is daar ook een voor welke jij graag toepast?
“Wat aas betreft loopt het erg uiteen; boilies, particles, pellets, grondvoer en maden zijn de aassoorten die ik het meeste gebruik. Om je aas verspreid te voeren, zijn er een aantal handige producten die je op je voerboot kan monteren. De meest bekende is de voervijzel, deze laat om de zoveel meter wat voer vallen. Hierdoor ligt je voer verspreid in plaats van compact op een hoopje. Daarnaast zijn er tegenwoordig voerrotors verkrijgbaar. Dit is een bakje dat je vult en door een druk op de knop heel snel ronddraait. Het voer schiet er als het ware uit wat ervoor zorgt dat het 2 à 3 meter rondom je voerboot komt te liggen. Mijn voorkeur gaat uit naar de voervijzel omdat deze veelzijdiger is. Met de voervijzel kun je zowel verspreid voeren, een streep trekken als rondjes varen op de plek waar je jouw rig hebt gedropt.”
“Mocht je een voerboot aan gaan schaffen, denk er dan goed over na of je een boot met twee motoren of met één motor wil kopen. Het voordeel van een boot met twee motoren is dat hij om zijn as kan draaien. Echter, de bootjes met één motor hebben tegenwoordig ook een minimale draaicirkel. Bijvoorbeeld de Navigator mini, deze is voorzien van een speciaal roer die dit mogelijk maakt. Wat wel een aandachtspunt is, is dat over het algemeen de boten met één motor een veel langere vaartijd hebben dan de boten met twee motoren.”
Heb je tot slot nog een gouden voerboottip?
“Zoals ik hierboven al genoemd heb is mijn beste tip: vaar langzaam met je voerboot hierdoor krijg je de beste weergave van de onderwaterwereld op het scherm van je dieptemeter. Zorg ervoor dat het beeld van jouw dieptemeter is uitgezoomd anders zal je weinig zien. Dit doe je door twee vingers op het scherm te plaatsen en tegelijkertijd horizontaal naar buiten te vegen.”
|> LEES OOK: MASTERCLASS VOERBOTEN
Het onderscheidende aspect van het feedervissen is dat je op grote afstand een compacte voerplek kunt creëren waar je ook het haakaas aanbiedt. Er bestaat geen effectievere vismanier, maar hoe voer je een stek aan bij het feedervissen?
Wanneer je met top feedervissers op pad gaat, dan kun je echt zien waarom zijn bijna altijd beter vangen dan een ander. Een van de belangrijkste aspecten is een loepzuivere werptechniek. Vandaag zijn we op pad met Arnout van de Stadt en hij zal meer vertellen over het aanvoeren van een stek.
De eerste stappen is het gebruik maken van een richtpunt aan de overzijde van een water en het vastzetten van de lijn in de lijnclip van de molenspoel. Vergeet ook niet om met behulp van distance sticks de visafstand vast te stellen. Moet je onverhoopt je montage opnieuw opbouwen, dan weet je exact hoe ver je moet vissen. Maar zelfs al werp je elke keer op dezelfde plek, dan is dat nog geen garantie dat je een compacte voerplek maakt!
We zijn al vaker met Arnout op pad geweest en altijd valt het volgende op. Hij werpt de korf op de stek, maar trekt deze vrijwel nooit direct leeg. In plaats daarvan legt hij de hengel op de steunen. Soms wacht hij wel één minuut voordat hij de korf binnen haalt. Door die rustperiode geef je het voer de kans om uiteen te breken; het resultaat is een compactere voerplek, dan wanneer je gelijk het uit de korf gaat trekken. Het is de optelsom van dit soort kleine, ‘onopvallende’ zaken die vaak de doorslag geven…
Het aanvoeren van een stek doe je normaal gesproken ook met de feederhengel waarmee je vist. Eventueel kun je een wat grotere korf er aan hangen, een speciale ‘voer voerkorf. Met dit in gedachte heeft Preston de Wire Bait Up Feeders ontworpen. Verkrijgbaar in 2 formaten, te weten 28 gram – 6 x 4,5 cm en 45 gram – 7 x 5 cm.
Arnout voert vandaag op een grote, visrijke plas en dan kun je wel een flinke voerplek aanleggen. De feederhengel welke Arnout vandaag gebuikt is te licht om de grootste Wire Bait Up Feeder te werpen. In plaats daarvan gebruikt hij een 10 voets Avid kaperhengel. Deze clipt hij met behulp van distance sticks op dezelfde werpafstand als de visafstand.
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
