Je kan de beste, mooiste en duurste dobbers gebruiken die te krijgen zijn, je zal er echter alleen er iets aan hebben wanneer ze ook perfect zijn afgesteld in het water tijdens het vissen. Dobberafstelling is alles!
Ik kwam op het idee voor deze tip tijdens het bekijken van een Jeugd- en Dames Teamtopcompetitie pas geleden. Met alle respect, maar ik zag nogal wat vissers die hun dobbers nog wel iets beter kunnen afstellen. Dat zou hen absoluut meer vissen opleveren, vooral wanneer de vissen voorzichtig azen.
Kleine stotsloodjes en halve stylloodjes zijn een ‘must’ in iedere viskist. Iedere dobber is hiermee perfect af te stellen voor de visomstandigheden van de dag
Er is altijd een gouden stelregel: hoe minder weerstand de vissen ervaren, des te groter de kans dat ze het aas goed en zonder argwaan pakken. Ik voeg daar altijd wel nog een paar woordjes aan toe namelijk ‘voor de omstandigheden’. Voorbeeld: Het is bladstil, er staat geen golfje op het water en het zicht is perfect. Het lijkt me logisch dat je dan een dobber scherper kunt afstellen (lees een kleiner gedeelte van de dobberantenne boven water) dan wanneer er een berg wind staat en wanneer je door de weersomstandigheden de dobber bijna niet kunt zien.
Inspelen op de situatie
Het is handig wanneer je altijd kunt inspelen op de actuele vissituatie, die overigens tijdens het vissen zelfs nog kan veranderen. Hoe kun je dit doen? Simpelweg door wat stotz-loodjes in de maten 11, 12 en 13 in de viskist te hebben. Neem ook een tangetje mee om die stotzjes op de lijn te kunnen zetten. Voor lichte, kleine dobbertjes vind ik zelfs de stotzjes nog te groot en daarvoor gebruik ik halve stylloodjes. Die zijn nog kleiner. Hoe dan ook, met deze kleine loodjes maak ik de afstelling van de dobber perfect voor de aangetroffen omstandigheden. Je gebruikt hooguit twee of drie van die loodjes, meestal maar een. Die loodjes moeten nergens in de weg zitten op de lijn en dus plaats ik ze net boven het hoofdlood.
Of je nu Stotz- of halve Stylloodjes gebruikt om de dobber exact af te stellen, altijd moeten deze loodjes pal boven het hoofdlood komen
Bijna iedere dobber neemt tijdens het vissen wel wat water op en dan gaat de dobber automatisch iets dieper in het water staan. Geen probleem, deze kleine loodjes zijn erg zacht en je kunt ze heel gemakkelijk weer van de lijn verwijderen
Er zijn tegenwoordig best goede kant-en-klare tuigjes te koop in de hengelsportwinkels. Toch ken ik maar weinig vissers die de vislijnen niet zelf maken. Ik begrijp dat ook goed en ik ben zelf niet anders. Alleen wanneer je de lijnen zelf maakt, dan kun je dat precies doen zoals je dat zelf prefereert.
De vislijnen moeten voor de visser gewoon perfect zijn tot in het kleinste detail. Iedereen weet tegenwoordig van alles over de loodmontages en verdelingen en bijna iedereen beschikt ook over de goede materialen daarvoor. Toch worden er vaak fouten gemaakt al voordat het eerste loodhageltje op de lijn staat.
Silicones in allerlei diameters. Ik heb genoeg voorraad voor de rest van mijn leven van elke maat
De eerste handeling bij het maken van een vislijn is het plaatsen van de dobber op de lijn. En juist daar gaat het fout. Je hebt allerlei soorten onderantennes, zoals metaal, carbon en fiber. Bovendien zijn deze vaak in verschillende diameters. Ik raad iedereen aan om een ruime sortering dobbersilicones aan te schaffen om de dobber vast te zetten op de lijn. Ze zijn verkrijgbaar (per tiende oplopend) van 0,2 tot en met 0,9 millimeter. Bij mij ontbreekt geen enkele maat.
Als je de juiste maat silicone-slang gevonden hebt, dan is het zaak om ALTIJD drie stukjes ervan te gebruiken voor de onderantenne. Het grootste stukje komt aan de onderzijde van de onderantenne. Het kleinste stukje komt ongeveer in het midden, tussen dobberlichaam en onderzijde. Plaats tot slot een stukje ongeveer half zo groot als het grootste stukje net onder het dobberlichaam.
ALTIJD drie stukjes! Waarom? Bij dikkere antennes zal het allemaal nog wel meevallen, maar bij metalen onderantennes gaat absoluut de antenne verbuigen wanneer je slechts twee stukjes gebruikt. Als de onderantenne eenmaal is verbogen, dan is de dobber wat mij betreft niet meer te gebruiken en gaat hij in de vuilnisbak.
ALTIJD drie stukjes silicone op de onderantenne
Waarom al die verschillende diameters siliconeslang? Als de diameter te groot is verschuift de dobber te gemakkelijk. Bijvoorbeeld bij het aanslaan kan een te kleine diameter en de lijn beschadigen of zelfs breken bij het verschuiven van de dobber. Drie stukjes dus, ALTIJD!
Als allround visser heb je soms last van keuzestress. Op welke vissoort kan ik nu het beste vissen? Vaak hoor je ‘wil je iets echt goed doen, focus op slechts één vissoort’. Gedurende de jaren ben ik er echter achter gekomen dat je met de juiste planning en prioriteiten optimaal kunt profiteren van de beste periodes in het jaar voor een bepaalde soort.
Tekst & foto’s Pieter Beelen
Nederland heeft als echt waterland veel mogelijkheden, dus stel eerst vooraf een bonte mix van vissoorten samen ...
Dit is een premium artikel.
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
Deze editie van Dutch Masterclass staat geheel in het teken van de visserij op karpervijvers. Een drietal absolute toppers is aangeschoven om vragen te beantwoorden en jou van praktische tips te voorzien om nog meer karpers te vangen. Nieuw in ons team van experts is Twan Swart, één van de meest talentvolle jonge vissers van ons land en inmiddels opgepikt door de firma Browning. Naast Twan deze keer twee internationale toppers: Jo Adriolo en Jurgen Spierings!
JURGEN SPIERINGS
De dikste vissen w...
Dit is een premium artikel.
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
Bij het feedervissen komt meer kijken dan alleen een korf richting de horizon slingeren. Er zijn vele details die het verschil kunnen maken tussen vangen en veel vangen, en ook tussen winnen en verliezen van een wedstrijd. Met welke details kun je simpel het verschil maken? Sjors Milder zet de tips op een rij waardoor je net wat meer vis vangt, mede-vissers een stapje voor blijft of een visdag een stuk aangenamer maakt.
Tekst & foto’s Sjors Milder
Er bestaan tal van verschillende soorten mon...
Dit is een premium artikel.
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
Met de keuze voor het Noordhollands Kanaal als decor voor deze reportage verscheen er een grote glimlach bij Kaylee Goedhardt, Kira Epping en Fabienne ter Horst. ‘Een van de mooiste witviswateren van Nederland’ volgens de door Evezet-Maver gesponsorde dames. Het doel was een visserij gericht op voorn en kleine vis, maar op een water als dit zijn dikke brasems nooit ver weg…
Tekst & foto’s: redactie
Wanneer je witvissend Nederland zou voorleggen dat het NH-Kanaal één van de mooiste wateren is...
Dit is een premium artikel.
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
De Engelse internationale topvisser Kayleigh Smith houdt van de uitdagingen die kanalen bieden. Op een voor Engeland-begrippen breed kanaal maakt ze drie stekken aan en vist deze stuk voor stuk af voor het optimale resultaat.
Tekst & foto’s Kayleigh Smith
Ik houd van de onvoorspelbaarheid en de uitdaging die kanalen bieden. Hoewel ik enkele echte ‘red letter days’ aan dit watertype heb kunnen beleven, is de visserij op kanalen zelden gemakkelijk. Dit betekent dat een weloverwogen aanpak ver...
Dit is een premium artikel.
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
Al zo lang ik vis vind ik het interessant om te vissen in brakke wateren, zoals, het Rotterdamse havengebied, het Kanaal Gent-Terneuzen, het voormalige brakke Hartelkanaal en zeker ook het Noordzeekanaal. Op dit soort wateren is vaak volop vis te vangen en vaak zijn dat ook nog eens grote vissen.
Tekst Jan van Schendel, foto’s redactie
Bovendien was er mogelijk een voor mij nieuwe visserij te verwachten op de locatie van vandaag. De plek waar ik viste was in een soort kom van het kanaal nabij de...
Dit is een premium artikel.
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
Tekst & foto’s Richard Gans, Ernesto Kamminga en Gerard Schaaf
41. Vaseline
Vaseline is niet alleen goed om je lippen en handen mee in te smeren, dit vet beschermt ook de geleideogen van de hengel tegen het dichtvriezen. Een potje vaseline is iets wat veel oudere vissers standaard in hun vistas hebben liggen. En niet zonder reden, dit wonderzalf is niet alleen een weldaad voor droge vissershanden, het is ook nog eens vochtafstotend. Dit is de voornaamste reden dat deze vissers het in hun vistas hebben liggen. Door de ogen van de werphengel lichtjes in te vetten met vaseline voorkom je dat de lijn vast vriest in de ogen. Vooral het topoog kan onder koude omstandigheden eenvoudig dichtvriezen met alle gevolgen van dien.
42. Dunner en lichter
Dunner en lichter vissen levert in de winter meer aanbeten en karpers op. Dunner nylon, van 35\00 naar 25\00, soepelere onderlijnen en lichtere loden genereren meer en doorlopende aanbeten. Vis in de winters ook eens met de pen of met schuiflood en een lichte waker. Dunner en lichter vissen loont in de winter aangezien karpers in het koude water trager en voorzichtiger azen. Dunner en lichter vissen kan in de winter omdat de vissen zich minder krachtig verzetten als ze eenmaal gehaakt zijn.
43. Korte onderlijnen prikken sneller
Karpers zijn koudbloedig, dit betekent dat door de lage watertemperatuur het oppakken van het haakaas ontzettend traag zal gaan. Het is dan ook belangrijk om de vissen niet teveel speelruimte te geven. Daarom is een korte onderlijnpresentatie in de wintermaanden het meest efficiënt. Een goed startpunt wat betreft de lengte voor een winterrig is rond de 10 tot maximaal 15 centimeter. Kijk na elke gevangen vis hoe deze is gehaakt en waar nodig pas je de lengte van de onderlijn aan.
44. Rechte haakpunt
Door het koude water bewegen de karpers in slow motion en omdat de vissen in tegenstelling tot de warmere maanden zich minder enthousiast verplaatsen tijdens het azen, is het belangrijk dat een haak snel en diep moet penetreren. De zogenaamde long shank modellen haken staan met hun rechte haakpunt bekend om hun snelle prikeigenschappen. Dit soort haken zullen zeker in deze periode hun meerwaarde bewijzen. Een bijkomend voordeel is dat de vissen in de wintermaanden mooie stevige bekken hebben, waarbij het snijden van de haak vrijwel uitgesloten is.
45. Zig rigs ook in de winter
Het vissen op half water met een stukje foam of een pop-up kan in de wintermaanden ontzettend goed werken. Met deze presentatie bied je het aas direct voor de bek aan en dat is zeker voor een trage winterkarper vaak voldoende om een vreetreflex uit te lokken. Om de vissen nog wat meer te triggeren kun je de stek opbouwen met een wolkende spodmix. Vergeet niet dat karpers het grootste gedeelte van de dag ergens op half water hangen, daarom kun je met de zig rig in deze periode van het jaar het verschil maken tussen blanken en vangen.
46. Zet de beetmelder gevoeliger
Winterkarpers zullen onder invloed van de lage watertemperatuur in de meeste gevallen niet de bekende run produceren. Om nu niet een aanbeet te missen is het raadzaam om de gevoeligheid van onze beetmelder hoger te zetten. Immers als we te laat reageren op een aanbeet krijgt de gehaakte vis genoeg tijd om zich te ontdoen van de haak. Let er ook op dat de beetmelder in de juiste hoek (90 graden) staat ten opzichte van de hengel. Is dit niet het geval, dan kan het gebeuren dat de lijn niet optimaal door de beetmelder loopt, wat natuurlijk weer garant staat voor een slechte beetindicatie.
47. Waker in de juiste stand
Niet alleen de gevoeligheidsinstelling van onze beetmelder is belangrijk, maar vooral de stand van de waker is bepalend of een beetmelder goed kan reageren. Een waker die strak onder de hengel hangt geeft een slechte beetregistratie. Hang je daarentegen de waker niet strak tegen de hengel maar een stukje eronder, dan zal elke beweging van de lijn goed geregistreerd worden. Bij een ideale hengelopstelling staat de hengeltop gericht naar onze aasaanbieding. Hoe rechter de hoofdlijn in de richting van de montage wijst des te beter.
48. Voorzichtigheid
Wees extra voorzichtig met een wintervis, zeker als er wat wind staat en de temperaturen zo rond het vriespunt zijn. Een karper kan dan gemakkelijk bevriezingsverschijnselen krijgen, met alle gevolgen van dien. Daarom is het raadzaam om de vis goed nat te houden. Dit dunne laagje water beschermt de vis net voldoende om even een foto te nemen. Wel dien je de vis bij aanvang van de fotosessie even weg te hangen in een bewaarzak in het water. In de tussentijd kun je op je gemak de camera juist instellen, zodoende wordt het verblijf op het droge sterk gereduceerd.
49. Goede daad
Het volgende is niet echt een tip, maar meer een goede daad. Verzamel wat oud brood voor als je gaat vissen. Dit gaan we niet gebruiken om mee te vissen maar om de watervogels die aanwezig zijn een hart onder de riem te steken. Deze kunnen in de winter wel een extra stukje brood gebruiken. Misschien laten ze dan wel je boilie liggen als je de volgende keer weer in het zonnetje aan de waterkant zit!
50. Ontdekkingsreis op de schaats!
Wat als koning winter zijn zin krijgt en al het water is bedekt met een dikke laag ijs? Ja, dan rest ons nog maar een ding, dat is wachten tot het weer gaat dooien. Wil je toch met vissen bezig zijn? We binden schaatsten onder en gaan alvast op ontdekking uit naar nieuwe stekken met alle voordelen die daaraan gekoppeld zijn. Cheers!
JAN VAN SCHENDEL – Tijdens het vissen, en dat geldt al helemaal voor het wedstrijdvissen, is het belangrijk om alles zo gestructureerd mogelijk te doen. Bovendien is het soms belangrijk om gewoon opnieuw te beginnen bij de basis wanneer je niet meteen de juiste vismanier gevonden krijgt.
Typex, het perfecte product om een markering aan te brengen op de hengel
Het vissen op de juiste diepte is natuurlijk heel erg belangrijk. Je zal de vissen daar moeten bevissen waar ze zich het liefst ophouden. Vaak is dat pal tegen de bodem. Soms bevinden ze zich vooral (soms ver) daarboven en als visser zul je je daaraan moeten aanpassen. Je schuift dan ook vaak de dobber een stukje naar boven of beneden om dat voor elkaar te brengen. Na een aantal verschuivingen ben je vrijwel zeker de precieze aanvangsdiepte kwijt en juist op die diepte had je verwacht het meest doeltreffend te kunnen vissen.
Vissen zijn niet altijd meteen aanwezig op de voerstek. Vaak hebben ze tijd nodig om hun aangeboren voorzichtigheid te overwinnen en soms duurt het uren voordat men op een voerstek gaat azen. Die aanvangsdiepte was misschien helemaal nog niet zo slecht bedacht en moet je daar naar terug gaan voor het beste resultaat en als die diepte niet is gemarkeerd op de een of andere manier moet je opnieuw peilen.
Zo werkt het…
Simpel maar doeltreffend
Een super oplossing is om nadat je voor de vissessie de gewenste diepte hebt uitgepeild, even de dobber, zonder spanning op de lijn, langs de hengel te houden en dan die te markeren op de hengel. Ik gebruik daar zelf altijd tipex voor, omdat het gemakkelijk ook weer van de hengel te verwijderen is. Je kunt ook eventueel vetkrijt gebruiken. Hoe vaak je ook van diepte hebt gewisseld, altijd kun je weer terugvallen naar de basis en dat op de millimeter zuiver. Zo simpel en toch zo belangrijk
MIKE THILLE – In dit artikel zoomt Mike Thille behoorlijk in op het gebruik van de nieuwe, geavanceerde dieptemeters voor zijn visserij. Voor veel karpervissers een onmisbaar hulpmiddel en dat geldt ook voor Mike. Maar wat zien we nou eigenlijk allemaal op het scherm en hoe moeten we dit lezen, interpreteren? En wat is de meerwaarde van deze nieuwe generatie visvinders?
Fish finders, zoals doorvelen genoemd, gebruiken wij karpervissers vooral als dieptemeter. Speurend over het water naar kuiltjes, ondieptes en wiergroei. Het scherper wegleggen van je montage en het hiervoor gemaakte voerplannetje hebben voor mij al vele malen het verschil gemaakt.
Na jaren te hebben volgehouden met H-markers en een simpele (verouderde) dieptemeter wilde ik een upgrade in mijn visserij. Ik maak nu al jaren gebruik van de Raymarine dieptemeters, zowel voor mijn rubberboten als voerboten.
Veelal vis ik korte nachtjes en voer ik ‘s avonds laat als het rustig is langs en op de plas. Het terugvinden van taludranden en uitlopers was voorheen een hels karwei. Keer op keer moest ik met behulp van mijn hoofdlamp en rijen bomen mezelf oriënteren, om vervolgens de juiste diepte te vinden met mijn ‘good old’ Eagle dieptemeter. GPS moest een uitkomst bieden. Ik was al snel overtuigd na de eerste voerbeurt! Hoe nauwkeurig deze GPS is blijft lastig te bepalen, op open water zit dat voor mijn gevoel zo rond de meter, ruim voldoende voor
mijn visserij.
We maken als karpervisser steeds meer gebruik van een scala aan elektronica aan de waterkant.
WAYPOINTS
Afijn, GPS was dus een must, althans voor gebruik in de rubberboot. Eenvoudig maak je tijdens het varen markeringen (waypoints) op de kaart. Deze worden opgeslagen op het display en blijven dus staan. Met de pijltjestoetsten selecteer je vervolgens eenvoudig de waypoints op de kaart. Mijn Dragonfly geeft je de mogelijkheid meerdere symbolen te gebruiken om dingen te duiden op de
kaart. Zelf beperk ik het meestal tot drie symbolen. Hotspots, waar vis meermaals vanaf komt wil ik er laten uitspringen. In de loop der jaren ben ik steeds meer tijd gaan steken in het zorgvuldig
plaatsen van de waypoints. Met een zwart symbool markeer ik uitlopers die ik makkelijk kan vinden met de drone.
Het is in het begin even oefenen, maar veel werk is het niet. In de donkere maanden zal je blij zijn dat je ze hebt geplaatst, want uitvaren is zoveel makkelijker hiermee. Mocht ik na verloop van tijd terugkomen op de stek, dan heb ik alvast kleine handvaten voor de eerste paar uren.
Ook obstakels, zoals bomen of takken, moeten ook onmiskenbaar worden aangegeven in de map. Ik plaats ook altijd een waypoint op het kamp zelf. Het ‘huisje’-symbool gebruik ik om het basiskamp aan te geven. Met behulp van de cursor kun je dan snel zien hoe groot de afstand tot mijn hengels is.
Bij het uitzoomen van de map heb je dus in één oogopslag een overzichtelijk beeld van de stek. Je kunt op meerdere manieren hier een invulling aan geven, maar voor mij moet het simpel en effectief zijn. Niks is zo verwarrend als tig symbolen te hebben en niet meer weten waar deze voor staan!
Ook vrienden lenen mijn Raymarine dieptemeters vaak; zo kunnen zij makkelijk stekken terugvinden op wateren waar ik al heb gevist. Natuurlijk snijdt het mes ook aan twee kanten, want ik krijg ook een schat aan waypoints terug van wateren die nog op mijn bucket list staan!
HAARSCHERP ONDERWATERBEELD
De sonar van mijn Raymarine Dragonfly zend vele malen meer signalen het water in als mijn oude Eagle, waardoor er een weergave gecreëerd wordt tot in details! Mijn display staat altijd ingesteld als een ‘split screen’. Je kunt dus in het scherm meerdere weergaven tegelijk zien; ik selecteer vaak de kaart en de downvision weergave. Met behulp van de downvision kun je een scherp
beeld van de bodem krijgen, met eventueel wier, waterplanten en/of obstakels.
De downvision geeft geen hardheden van bodems weer, hiervoor moet je de sonar weergave selecteren. Door in het menu te scrollen in de display mogelijkheden kun je alle combinaties van kaart, sonar en downvision maken. Ik kies vaak bewust voor de downvision weergave, omdat ik vaker op wier wil vissen dan op schone, harde plaatjes. Anders doen dan de rest’ geldt hier natuurlijk ook!
Dankzij al die jaren gebruik en turen naar het display, kan ik goed inschatten hoe hoog wiervelden zijn gegroeid bijvoorbeeld. Zelfs de vissen en het voerspoor worden duidelijk weergeven op de downvision!
Links: Geen vissen maar een boom! | Rechts: Het voer wordt voor de neus van de vissen gedropt
ALLES WETEN OVER HET GEBRUIK VAN DIEPTEMETERS? | LEES HET HELE ARTIKEL IN KW 135
KARPERWERELD LIGT NU IN DE WINKEL OF NEEM EEN ABONNEMENT
Tekst & foto’s Richard Gans, Ernesto Kamminga en Gerard Schaaf
31. Zakje of kous?
Het vissen met pva zakjes of pva kous, is in de winter een methode op zich. Mocht je na circa een uur nog geen vis hebben gehaakt, draai dan in en probeer een andere diepte of stek! Op deze manier blijf je actief en vis je veel meer stekken af dan de reguliere methode. Bovendien zorg je er voor (wel in mindere mate) dat middels de kleine hoopjes voer dat de karper blijft zoeken naar voedsel. Mocht je eenmaal vis hebben gevangen, dan kan het zijn dat op die plek meerdere exemplaren te vangen zijn. Vaak liggen de vissen vlak bij elkaar en als je eenmaal zo`n spot gevonden hebt dan kan je nog wel eens een leuke dag beleven.
32. Maïs: top particle
Particles zijn een geweldig winteraas. Ten eerste verzadigen ze nauwelijks, maar ook de instant respons is ontzettend goed. Zorg dat je altijd een blikje gezoete maïs in je vistas hebt liggen. Naast het feit dat de vissen de smaak van dit gele wonderaas erg waarderen, is ook het visuele aspect een niet te onderschatten voordeel. Gooi het vocht niet weg dat in het blikje zit, maar gebruik het om de stickmix mee aan te maken, met deze laatste tip kun je vaak net het verschil maken.
33. Extra laagje om je boilie!
Zodra het boiliedeeg wordt gekookt zal er een hard en weinig attractief aas ontstaan, de zogenaamde boilie. Door de harde uitgekookte buitenkant is er niet veel uitwaseming van attractie meer mogelijk, dit wordt nog eens versterkt door het koude winterwater. Ga je boilies maken? Houdt dan wat van het deeg achter de hand. Dit deeg kun je rond je haakaas boilie kneden. Op deze manier heb je maximale attractie zonder dat je bang hoeft te zijn dat het haakaas er af is.
34. Pop-up onder een pennetje
Een attractieve fluo pop-up kunnen we met het vastloodsysteem vissen. Maar ook onder een subtiel pennetje kan, bijvoorbeeld gevist naast een dukdalf, erg effectief zijn. Om de doodeenvoudige reden dat de karper nieuwsgierig van aard is. Daarbij komt dat het water in de winter helderder is dan in de voorgaande periodes. Dus een witte, felgele of roze pop-up zal de vis zeker aantrekken. Het voordeel voor ons is dat de vis geen handen heeft, om de pop-up te inspecteren zal de vis deze in zijn bek naar binnen moeten zuigen. En dat is nu precies wat wij willen.
35. Onthakingsmat als isolatiebuffer!
Gebruik een onthakingsmat tegen koude voeten. Als je eenmaal steenkoude voeten hebt, dan rest er niet veel meer dan je visspullen bijeen te pakken en huiswaarts te keren. Onze voeten zijn nu eenmaal kwetsbaar voor de optrekkende kou van een bevroren ondergrond. Het is niet alleen raadzaam om speciale warmtelaarzen en thermosokken te dragen, de beste tip is misschien wel, om te voorkomen dat de koude ondergrond vat krijgt op onze voeten. Door gebruik te maken van een onhakingsmat, die je als isolatie buffer tussen de voeten en de ondergrond plaatst, voorkom je dat de kou optrekt naar boven.
36. Sjaal en muts
De meeste warmte verlaat ons lichaam via het hoofd en de hals. Om deze warmtelekken zo goed als mogelijk te isoleren is een goede muts en sjaal eigenlijk onmisbaar in de strijd tegen winterse weersomstandigheden. Doordat je als karpervisser stil op een stoeltje zit en zodoende weinig lichaamsbeweging krijgt is het heel belangrijk dat er zo min mogelijk warmte ons lichaam verlaat. Net als een huis dat goed geïsoleerd is en daarom laag in de stookkosten is, zal een lichaam dat goed is aangekleed zich zonder moeite warm kunnen houden.
37. Pak beter dan overall!
Als je in de winter de karper achter zijn schubben zit, is het voornaamste en het belangrijkste dat je goed gekleed de waterkant bezoekt. Je kunt een warmteoverall dragen, maar een warmtepak is in de praktijk iets praktischer gebleken. Ook in de winter kan het soms aangenaam zijn en kan het wel eens voorkomen dat je het warm krijgt. Draag je een pak, dan kun je de jas uitdoen, dit in tegenstelling tot een overall.
38. Handenwarmer
Nog een kleine tip wat betreft warm blijven. Als het echt koud is, dan is een pocket handenwarmer echt een super accessoire. Dit kleine dingetje kan het verschil maken tussen blijven zitten of naar huis gaan.
39. Warm van binnen!
Niet alleen is het belangrijk om goede kleding te dragen zodat er zo min mogelijk warmte aan ons lichaam onttrokken wordt, het is minstens zo belangrijk om het lichaam van binnen uit op te warmen. Dit kun je doen door geregeld een beker warme thee of chocolademelk te drinken. Daarnaast is het ook belangrijk om voldoende te eten, want het kost nu eenmaal veel energie om een lichaam warm te houden. Vandaar dat we onze inwendige motor niet moeten verwaarlozen. En zeg nu zelf, een heerlijke kom erwten- of tomatensoep is toch een ware traktatie tijdens een koude winterse dag!
40. Kacheltje
Als je dan kiest voor de eerste optie dan is het zeker aan te raden om een goede tent te kiezen die ruim en goed afsluitbaar is en tegen een stootje kan. Neem ook een kleine gas- of petroleumkacheltje. Tegenwoordig zijn alle petroleumkachels uitgerust met een koolmonoxide beveiliging die er voor zorgt dat de kachel vanzelf afslaat. De ruime tent heb je nodig om de hoeveelheid spullen veilig weg te bergen vanaf de warmtebron. Zorg er wel voor dat je voldoende ventileert.
Niets is meer irritant en frustrerend dan het breken van een duur hengeldeel hoewel zoiets vroeg of laat iedere visser wel eens zal overkomen. Een ongeluk zit wat dat betreft vaak in een heel klein hoekje. De oplossing? Zogenaamde Pole Guards!
Jaren geleden sprak ik al eens hierover met een van de producenten van (hele dure) carbon hengels die me vertelde dat de meeste breuken uiteindelijk voorkomen door het stoten van de hengel tegen bijvoorbeeld de afsteekroller(s) die zowat iedere visser wel gebruikt.
Hij vertelde er ook nog bij dat vaak niet de exacte plek waar de hengel de roller aantikt de zwakke plek gaat vormen, maar veel vaker een plekje op het hengeldeel in de buurt van het aangetikte stukje hengel. Daar ontstaat dan de zwakke plek en je kan dan misschien er nog een half jaar mee doorvissen , of slechts een uur in het slechtste geval. Maar onvermijdelijk komt vroeg of laat het moment dat je de hengel in een ‘ongelukkige’ positie vasthebt, je een keer aanslaat bij een aanbeet of simpelweg een keer een ongelukkige beweging maakt met de hengel en dat dan ‘uit het niks’ het hengeldeel breekt op de zwakke plek.
Hoe lichter, strakker, hoe duurder de hengel hoe kwetsbaarder- met name de uiteinden!
POLE GUARDS
Hoe duurder de gebruikte hengel hoe hoogwaardiger vaak het gebruikte carbon is. Meestal zijn de meest exclusieve hengels superlicht, superstrak en ook meer ‘tegen de limiet’ gebouwd. Vaak is het dan ook zo dat dit soort hengels vaker zullen breken dan de iets goedkopere en zwaardere (maar ook meer degelijk daardoor) hengels. De vaak gehoorde opmerking dat ‘zo’n dure hengel toch niet zomaar moet kunnen breken’ komt dan ook niet echt overeen met de werkelijkheid.
Enkele duizenden euro’s ben je al snel kwijt voor een carbonhengel in het topsegment. Het is dan ook heel belangrijk om zo’n hengel in ieder geval zo goed mogelijk te beschermen. Er zijn enkele hele belangrijke dingen die je kunt doen en die echt helpen. Zorg er in ieder geval voor dat je een ALTIJD een Pole-Guard gebruikt in het laatste gebruikte hengeldeel. Heel veel breuken worden veroorzaakt door minuscule (haar)scheurtjes die zijn ontstaan precies op het stukje hengeldeel dat tijdens het vissen ‘onder’ je arm zit.
Pole Guards zijn er in verschillende soorten. Ze zijn hoe dan ook onmisbaar voor de bescherming van je dure hengeldelen
VERSCHILLENDE DIAMETERS
Pole guards zijn eigenlijk een soort van stootdoppen die je in het achterste hengeldeel plaatst wat je gebruikt. Het is dus goed om verschillende Pole Guards te gebruiken met verschillende diameters voor alle hengeldelen die je wel eens gebruikt als achterste gedeelte van de hengel. Wanneer je dus een hengel bezit van 13 meter en je vist ook weleens op 8, 9,5 of 11,5 meter dan heb je voor al die afstanden de juiste Pole Guard nodig. Er zijn overigens zelfs verstelbare Pole-Guards op de markt die je voor meerdere einddelen kunt gebruiken.
Zo werkt het
JOINT PROTECTORS
Heel veel hengels zijn tegenwoordig oversteek. Juist dat soort hengels kunnen ook goed beschermd worden aan het andere uiteinde van de verschillende hengeldelen. Hiervoor zijn zogenaamde ‘joint protectors’ op de markt die het hengeldeel aan de ‘mannelijke’ kant afsluiten.
Joint Protectors voorkomen beschadigingen bij het op- en afsteken. Ook zorgen ze ervoor dat het hengeldeel blijft drijven. Een must voor iedere visser!
Deze joint protectors zijn er zowel in plastic als in eva uitvoeringen. Ik zal altijd de eva uitvoeringen prefereren omdat dat materiaal zachter is. Nog een groot voordeel van dit soort protectors is dat ze ervoor zorgen dat een hengeldeel, of een hele hengel die door wat voor oorzaak dan ook in het water terecht komt, zullen laten drijven in het water. Zonder de protector zinkt alles als een baksteen.
Tekst & foto’s Richard Gans, Ernesto Kamminga en Gerard Schaaf
21. Zacht winteraas
Voor wat betreft de afgesloten, stilstaande wateren; hier kunnen we ten volle gaan variëren met aassoorten. Zacht aas staat hier op nummer 1. De smeuïge kattenbrokjes van Felix zijn voor velen een favoriete winteraas. Karpers zijn werkelijk verzot op dit zachte voer voor katten. Het zachte sterk ruikende vleesbrokje is perfect te vissen op een haakmaatje 8, dat je middels een licht en scherp uitgelood pennetje onder de kant vist op een van te voren aangelegd voerplekje. Wanneer je met dit spul gaat vissen, is het aan te bevelen om plastic handschoentjes aan te trekken, zodra je voert of het vlees aan de haak prikt. Neem er eens een paar mee bij de benzinepomp, die zijn uiterst handig. De vislucht van zalm en tonijn blijft je anders een dag lang achtervolgen.
22. Scharrel-aas met de pen
De onvolprezen broodvlok, zachte gezoete maïs, rozijnen, kapucijners, bonen, erwten; heerlijk om mee te pennen aan licht materiaal. En vergeet vooral maden niet, deze larven vormen een subliem winteraas. Wanneer er tijdens het vissen een afstandje overbrugd wordt zijn er de zachte soepballetjes, vlees uit blik; het taaiere vlees van bijvoorbeeld luncheon meat, het zachte soepele, snel uitlekkende deeg waarvan je boilies maakt en dan zijn er altijd nog de langzaam afbrekende pellets. Met deze aassoorten rommel en scharrel je op licht aangevoerde stekken. Schuilplekken onder en tussen takken, onder bruggen, duikers, tussen afgestorven waterplanten, naast gezonken bootjes, rond palen en steigers. Bovengenoemde aassoorten laten zich uitstekend als ‘single’ vissen. Voeren mag, maar niet te veel en bij voorkeur een dag van te voren.
23. Broodpap
Laat één of twee broden weken in een flinke emmer met water. Kneed het brood stevig door elkaar, dit om de lucht zoveel mogelijk uit het brood te knijpen. Verwijder de grove korsten. Laat vervolgens het brood een nacht in de emmer staan. De broodpap voer je over de stekken welke je die dag wilt gaan afvissen. Of je voert de emmer broodpap in de avond voorafgaand aan de ochtend dat je wilt gaan vissen. Voer de broodpap bij bruggen, sluizen, havens, duikers en/of eenden voederplaatsen. De broodpap moet wel even de tijd krijgen om zijn karperlokkende werk te doen. Brood alleen heeft al een enorme aantrekkingskracht op karpers. Zet er vervolgens een scherp uitgelode pen op met een luchtige vlok brood…
24. Voerbootje helpt!
Gedurende februari en maart zijn door sommigen de laatste jaren goede vangsten geboekt door met single-boilies te vissen in combinatie met een klein beetje kiemende hennep. Dit niet zomaar ergens aanbieden, maar daar waarvan je bijna zeker bent dat er karpers liggen. Om het kleine handje hennep en die ene boilie nauwkeurig in het winterhol neer te leggen is de hulp van en voerbootje aan te bevelen.
25. Grondvoer
Een karper kan moeiteloos de hele winter doorkomen zonder te eten en dat gegeven maakt het voor ons vissers moeilijk om de vissen door middels van boilies tot azen aan te zetten. Het is ook vooral daarom dat fijn grondvoer zo goed werkt. Je creëert wel een voerstek waarvan veel attractie uitgaat, echter het aangeboden grondvoer zal niet tot verzadiging leiden. Hierdoor blijven de vissen lang rond hangen op de voerplek en azende vissen zijn vangbare vissen! Laat daarom de boilies even links liggen vooral als je instant aan de slag gaat, maar kijk even in de method afdeling naar een goed lokvoer. Succes verzekerd!
26. Bewegingsattractie
Maden zijn misschien wel het beste winteraas wat je als visser kunt gebruiken. Niet alleen de uitstoot van aminozuren, maar ook het visuele aspect, namelijk de witte kleur, zijn voor de karper heel attractief. Maar wat te denken van de bewegingsattractie die deze kleine friemelaars produceren. Vooral dit laatste kan bij een passieve karper net het verschil betekenen tussen opname of negeren. Regelmatig wat bijvoeren is heel belangrijk, waarbij je niet moet vergeten om ook wat dode maden als voer te gebruiken. Deze dode maden blijven namelijk op de bodem liggen en vormen zo een makkelijke hap voor de karper. Maden kun je eenvoudig dood maken door ze in te vriezen of door ze te overgieten met kokend water, ook het zogenaamde dood wrijven lukt erg goed.
27. Gekneed in een bal
Gebruik deze witte proteïne-bommetjes een keer in combinatie met een methodvoertje. Meng de maden erdoor, kneed ballen en breng deze middels een voerbootje op de stek. Doordat de maden vastgekleefd in de voerbal zitten zullen deze niet zo snel wegkruipen of weggevreten worden door de witvis. Als haakaas kun je een boilie gebruiken en als stopper een madenclip. Deze clip wordt met uiteraard maden beaasd.
28. Pva sticks
Het gebruik van een pva stick is zonder twijfel een van de beste karper wintertips. Pva sticks zijn namelijk het middel om snel een winterkarper naar je haakaas te lokken. Zeker als je niet precies weet waar de vissen zich ophouden kun je op deze manier daar wel snel achter komen. Een ander bijkomend voordeel is dat een pva stick perfect de haakpunt beschermt tijdens het afdalen naar de bodem, wat natuurlijk een groot voordeel is in de late herfst/vroege winter als er veel bladeren in het water drijven.
29. PVA zakje
Kleine pva zakjes kun je vullen met gebroken boilies, pellets en/of zachte mais. Maak er alvast een vracht klaar als je gewoon thuis bent. Koude vingers belemmeren vaak het knopen en vullen van de zakjes. Vergeet niet dat bij de lage temperaturen het langer duurt eer het pva oplost. Test voordat je gaat vissen hoe lang het duurt voordat het zakje oplost. Dit voorkomt een hoop onzekerheid.
30. Gemalen pop-ups
Om ook de vissen in de hogere waterlagen te prikkelen is het gebruik van gemalen stukjes pop-up boilies in de stickmix een echte aanrader. Op deze manier creëer je een verticale voerkolom en worden de smaak- en geurstoffen die in de stickmix verwerkt zijn heel goed verspreid in de hogere waterlagen. Je kunt natuurlijk ook gebruik maken van kurkpoeder of drijvende pellets. Bij deze laatste moet je er wel opletten dat ze niet te veel olie bevatten. Ten eerste trekt het olie in het pva, waardoor de oplostijd aanzienlijk langer wordt, maar olierijke pellets verzadigen ook nog eens enorm snel.
PAUL GARNER – De winter staat voor de deur en de watertemperatuur zal dalen. Zelfs op wateren met een goed bestand zal dat ervoor zorgen dat het metabolisme van de karpers op een laag pitje komt te staan. Slechts een mondvol eten per dag is in de winter genoeg. Hoe zorg je er nu voor om karpers wel aan het azen te zetten, maar ze niet te verzadigen? Het antwoord ligt in volumineus aas met weinig voedingswaarde.
Een aas dat vrij veel volume heeft, maar met weinig voedingswaarde is gemalen brood. in Engeland noemen we het ook wel ‘liquidised bread’. Gooi een plak witbrood in een blender en het verandert in een luchtig, zacht, bijna sponsachtig voer. De brooddeeltjes zinken heel langzaam, maar zijn lastig voor een vis tot zich te nemen. Kortom, het is voor karpers erg moeilijk om zich hiermee vol te vreten. Dit maakt het perfect om in pva-sticks te verwerken en de aandacht op het haakaas te vestigen zonder ze teveel te voeren. Omdat het zo gemakkelijk wordt weggespoeld, heeft het geen zin om een voerplek met dit spul aan te leggen.
Het is veel beter om een minimale hoeveelheid te gebruiken middels een netkous pva-zakje of -stick, ook wel de ‘bread bomb’ genoemd. Wanneer een vis in de buurt komt en voor wervelingen zorgt, dan ontstaat een opdwarrellende wolk van fijne, smaakvolle deeltjes. En ons haakaas ligt precies in het midden!
BROODJE INKTVIS
Heb je een blender of keukenmachine, dan is het heel eenvoudig om fijne brooddeeltjes te maken die je nodig hebt voor bread bombs. Hoewel niet strikt noodzakelijk, verwijder ik normaal gesproken eerst de korsten van elke plak wit brood. De korst heeft de neiging te drijven en ik wil wel dat mijn voer gewoon zinkt. Voor het beste resultaat gooi je het brood niet in hele plakken, maar ik stukjes in de machine. Voeg vervolgens gedoseerd stukken brood toe, zodat ze volledig worden vermalen tot een fijne consistentie.
Normaal maak ik mijn broodmengsel op de avond voordat ik ga vissen en bewaar het in luchtdichte zakken zodat het niet uitdroogt. Het is eigenlijk verrassend hoeveel vocht er in vers brood zit, en dit is iets dat in ons voordeel kan worden gebruikt.
Het vocht in brood betekent dat het na verloop van tijd alle poedervormige toevoegingen die je toevoegt, zal absorberen. Dit kunnen bijvoorbeeld kleurstoffen in poedervorm zijn. Omdat het brood van nature een lichte kleur heeft, neemt het heel goed heldere, fluorescerende kleurstoffen op en kun je aas maken dat echt opvalt.
135KW10_bread_bombs_Garner-02 (vrij klein)
De mogelijkheden met (poeder)kleurstoffen zijn bijna eindeloos!
Hetzelfde geldt voor additieven in poedervorm, zoals inktvispoeder, betaïne, zout en suiker. Voeg ongeveer een theelepel toe aan het vermalen brood en schudt goed om het poeder gelijkmatig te verdelen. De volgende ochtend zijn de toevoegingen in het brood opgenomen, waardoor de uitwaseming veel langzamer gaat!
Het mengen van gemalen brood met boiliekruim of een speciale stickmix is ook een geweldig idee, omdat je alle aantrekkingskracht krijgt met heel weinig voer en het de kosten aanzienlijk verlaagt.
>KADER<
EXTRA POEDERTJE
De fijne deeltjes van gemalen brood zijn ideaal om te combineren met een breed scala aan verschillende toevoegingen. Ik geef de voorkeur aan ‘vaste’ additieven, poeders dus, omdat ze gemakkelijk gelijkmatig in de mix te mengen zijn. Denk ook eens out-of-the box en kijk ook eens wat je in een supermarkt kunt vinden en probeer als additief bijvoorbeeld eens bananenmilkshake, een theelepel zeezout of wat fijngeraspte kaas om aan de broodmix toe te voegen.
135KW10_bread_bombs_Garner-03
Leverpoeder, inktvispoeder… maar kijk ook eens in de supermarkt. De mogelijkheden zijn eindeloos!
>EINDE KADER<
ACTIEF VISSEN
Ik houd mijn broodbommen erg klein, ongeveer het formaat van een 1 euromunt. Het enige wat ik probeer is extra aandacht te vestigen op het haakaas, dat ik normaal gesproken als single hookbait vis. In de regel voer ik niks bij, tenzij de vissen echt goed azen, maar dat zijn in de winter echt uitzonderlijke situaties. Zonder voerplek kun je op de stek naar vissen zoeken. Vaak heb ik bij aanvang wel een idee waar de karpers zijn en waar ik moet vissen: klassieke hotspots als obstakels, eilanden met overhangende struiken of een dieper gat. Maar hoe goed de hotspot ook is, zodra je hier één of twee vissen hebt gepakt, staan ze op scherp of vertrekken ze. Dan kun je met je broodbommen het gebied gaan doorzoeken. Voordeel is dat het brood zich snel verspreidt, dus je blijft niet achter met allemaal verzadigde voerzones.
Als haakaas ga ik normaal gesproken voor een kleine 12 mm boilie. Momenteel prefereer ik een opvallend aas, waarbij roze mijn favoriete kleur is om een snelle aanbeet uit te lokken. Naast boilies kun je de bread bombs ook prima combineren met een stukje worst (Smac), een 8 of 12 mm (harde) pellet of maïs.
De pva-broodbom prik ik aan de zijkant op de haak; op zo’n wijze dat de knoop in de pva niet in de haakpunt kan komen. Eenmaal in het water duurt het ongeveer 30 seconden voordat het pva openbreekt en de inhoud loskomt. Na ongeveer een minuut zou de haak helemaal los moeten zijn. Door regelmatig opnieuw in te werpen blijf je voor karper begrippen actief vissen, maar dit is natuurlijk afhankelijk van het water dat je bevist. Op de goed bezette wateren waar ik kom werp ik soms om het kwartier in. Ook wanneer ik lijnzwemmers of andere indicaties krijg die niet resulteren in een aanbeet, dan haal ik in en werp opnieuw een broodbom uit.
In de winter wil zo’n visuele prikkel de vis wel eens eerder over de streep trekken.
In de winter zal je op zoek moeten gaan naar de vis en moet je ze tevens triggeren voor een aanbeet. In dat licht kun je met bread bombs dat beetje extra aantrekkingskracht actief inzetten. Dat kleine beetje extra kan het verschil maken en je prachtige winterkarpers opleveren. Probeer het maar eens!
>KADER<
Zie kader stap voor stap voor de foto’s
Superkrachtige broodbommen – stap voor stap
Verwijder de korstjes van enkele sneetjes gesneden witbrood.
Maal drie sneetjes brood per keer en zorg ervoor dat je alle klonten verwijdert.
Voeg een halve theelepel kleurstofpoeder toe aan het broodkruim.
Maak een 50-50 mix van stickmix en gemalen brood.
Voeg vervolgens een theelepel suiker toe.
Stop een beetje mix in een smalle, snel smeltende pva-stick.
De sticks moeten ongeveer de grootte hebben van een 1 euromunt.
Het gebruik van drijvende maden kan heel belangrijk zijn in de witvisserij, zelfs doorslaggevend. Maar hoe krijg je maden drijvend? Heel simpel!
Je wilt vaak het aas dicht tegen of op de bodem aanbieden. Daarheen zijn de vissen gelokt door het aangevoerde lokaas als het goed is. Dat kan echter niet altijd, bijvoorbeeld door een vuile bodem met bladeren, takjes of wat dan ook wat op de bodem van het viswater kan liggen. Juist dan werken drijvende maden die net boven die bodem ‘zweven’ prima. Soms ook azen de vissen boven de bodem en ook voor die omstandigheden is een mooi natuurlijk zwevend aas perfect. Om het hier even duidelijk te stellen. Het drijfvermogen van de maden balanceert ongeveer met het gewicht van de haak waardoor het aas mooi in het water ‘hangt’.
Je herkent verse maden aan het zwarte ‘spotje’ in het lichaam
HOE MAAK JE MADEN DRIJVEND?
Maden drijvend maken is super simpel. Je laat ze in een madenbak kruipen met een heel klein laagje water erin. Om precies te zijn, de maden moeten half in het water kruipen en half erboven. Overigens moeten de maden redelijk vers zijn. Wanneer ze te oud zijn lukt het niet meer om ze drijvend te krijgen. Je herkent verse maden aan het ‘stipje’ in het madenlichaam. Dat stipje is de maag en hoe verser de maden zijn hoe beter je dat maagje kan zien. In het water nemen de rondkruipende maden wat van dat water op waardoor dat maagje groter en beter zichtbaar wordt. Met het water wordt ook wat lucht opgenomen
Laat de maden 20 minuten in wat water kruipen. Half in en half boven water is ideaal. De maden nemen water (en ook wat lucht) op. Je ziet dit aan de spot die groter is geworden
Nadat ze zo’n 15 a 20 minuten de tijd hebben gehad om water en lucht op te nemen zullen alle maden drijven. Check even of alles is goed gegaan door een made uit de bak in het water te werpen. De made verdwijnt even onder water en stijgt dan als het goed is terug naar de oppervlakte. Twee of drie maden op een haakje 16 is meestal de perfecte combinatie maar natuurlijk hangt alles af van het precieze haakgewicht.
HOE BEWAAR JE DRIJVENDE MADEN?
Je hoeft maar een kleine hoeveelheid maden drijvend te maken want dit is alleen bedoeld voor het haakaas. De maden worden vochtig en zullen zonder een deksel op de doos absoluut ontsnappen. Om tijdens het vissen toch gemakkelijk bij de maden te kunnen zul je een deksel moeten ‘opofferen’ waaruit je de binnenste helft van het deksel knipt. De maden die het deksel bereiken vallen terug naar beneden en kunnen nu nooit ontsnappen en toch kun je nu gemakkelijk bij het aas door de opening in het deksel.
Drijvende maden bewaar je het best in een afgesloten madendoos met de binnenste helft van het deksel uitgeknipt. De maden kunnen niet ontsnappen en je kunt gemakkelijk bij het aas tijdens het vissen.
Tekst & foto’s Richard Gans, Ernesto Kamminga en Gerard Schaaf
11. Korte sessies
De karper heeft in tegenstelling tot de herfst, waar er meerdere aasperioden zijn, in de winter maar een korte aasperiode. Om deze te kunnen vinden moet er vaak of lang gevist worden om zo uit te vinden welk dagdeel het geschiktst is om effectief gebruik te
maken van deze periode. Dit kan door een lange nacht en dagsessie te maken of door enkele korte sessies te vissen. Het is aan te raden om voor de laatste optie te gaan temeer omdat 24 uur lang in de kou je niet in de koude kleren gaat zitten.
12. Interesse blijft
In ijskoud water zijn karpers in staat om wekenlang geen greintje voedsel op te nemen. Ze kunnen in totale apathie tegen de bodem hangen. Dit passieve gedrag vertonen karpers vooral tijdens perioden met hoge druk in de atmosfeer. De karpers teren op hun opgebouwde vetreserves. Zolang de vis niet beweegt wordt er nauwelijks tot geen energie verbruikt. Karpers eten weliswaar veel minder dan in de mildere seizoenen, er is ook minder voedsel verkrijgbaar, maar een deel van de karperstand houdt de gewoonte te gaan azen in stand. En het gaat dan ook nog eens om de grootste vissen van het water… Alle bewegingen in de vissen verlopen trager en met langere tussenpozen. Probeer uit te vinden in welke gebied van jouw winterwater de karpers naar voedsel zoeken. Dikwijls zijn het ondiepe stukken waar ze te vangen zijn en dan opvallend vaak in de avondschemering.
13. De vreetmotor
De vreetmotor in de karper draait bij aanvang winter, november en december, nog op volle toeren, om half januari met tussenpozen te gaan haperen. Het afgekoelde water en het gebrek aan voedsel maakt de vissen passief. De vreetmotor komt tijdens het begin van het voorjaar moeilijker op gang dan deze aan het begin van de winter stilvalt. Vooral als we praten over karpers uit de grote kanalen, rivieren en grote meren. Karpers uit ondiep polderwater, sierwateren, parkvijvers etc. zijn daarentegen juist wel gewillig in het tijdbestek februari, maart en april. Het toenemend zonlicht is hetgeen dat de karpers in ondiep stilstaand water stimuleert om uit hun winterslaap te ontwaken en op scharrel te gaan.
14. Blanken
De karper is in de winter nu niet echt bepaald een soort die er met tientallen tegelijk uitkomt. Het is dus zaak om een water uit te kiezen waar er een redelijke kans is om een vis te haken. Hoe leuk is het als je midden in een sneeuwlandschap met een donkergekleurde vis op de foto kan. Echte diehards die op moeilijke wateren vissen gaan vaak ook stuk! Niet vreemd na bijvoorbeeld 10 keer blanken, bij een temperatuur van min 8 graden Celsius en een oostenwindje…
15. Lauwe winters
In tegenstelling tot de laatste jaren hebben we in de jaren ’90 van de vorige eeuw een serie ‘lauwe winters’ beleefd. Winters waarbij de minimumtemperatuur amper beneden de 0 graden Celsius kwam. Overdag was het dikwijls 8 tot 12 graden! IJs en sneeuw leken voorgoed verleden tijd. Het karper vangen ging gewoon door, alsof het herfst was, de voerplekken gingen leeg en overal kon je karper vangen. Nimmer is er zoveel karper gevangen als tijdens die lauwe winters. Het werd simpelweg niet koud genoeg voor hun winterdip…
16. Sneeuw vormt een probleem
De laatste 5 jaren hebben we redelijk strenge winters gekend. Winters die veel ijs en sneeuw hebben gebracht. De combinatie sneeuw op ijs kan verstikkend werken op het vissenleven. Met name ondiepe wateren met een dikke zuurstof vretende baggerlaag zijn bijzonder gevoelig voor sneeuw op het ijs. De afgelopen jaren hebben de sneeuwwinters de karperbestanden op veel van onze wateren flink gedecimeerd. Sneeuwruimen is misschien wel de enige remedie tegen wintersterfte door zuurstof gebrek. En vanzelfsprekend zal er op dicht geslibde wateren gebaggerd moeten worden.
17. Lage druk, hoge druk!
Lagedrukgebieden in de atmosfeer stimuleren de bijtlust van karpers meer dan hogedrukgebieden, zeggen de experts. Daar zouden ze best wel eens gelijk in kunnen hebben. Maar, lage druk brengt in de winter wind, regen, hagel en sneeuw. Die drijfnatte zooi en dat gekleum in de kou, dat is verre van ideaal. Kies liever je visdagen tijdens een wat rustiger weertype en een zonnetje. Dan houdt je het wat langer vol. Thuis kun je de boilies of pellets al aan de hair rijgen. Vervolgens pak je de beste uurtjes en plekjes uit de wind en, mocht ie schijnen, in de zon. Gelukkig vang je op de ‘hete’ winterstekken, met heel weinig voer je visjes.
18. Wintervoeren in het donker!
Wanneer je een stek op het oog hebt waar de karpers ’s winters komt om te azen, dan kan het slim zijn om daar op geregelde tijden te voeren. Zeker in de periode aan het begin van de winter wanneer de karper nog actief is. Zie het ‘wintervoeren’ als een manier om de karper geïnteresseerd te houden naar dat gebied van het water en ze te laten weten dat daar een lekker balletje te halen valt. Wanneer je gaat voeren, voer dan in het donker. Bij daglicht vreten meerkoeten en kuifeenden in een mum van tijd alles weg.
19. Langdurig voeren loont
Voer in de winter echt mondjesmaat een stek aan. Deze voertactiek werkt het beste met kleine en zachte boilies, die zijn voorzien van extra tarwevezels. Mondjesmaat betekent in veel gevallen vaak niet meer dan 10 a 15 boilies per dag voeren in een kleine diameter van maximaal 14 tot 16 mm. Let wel, je moet er zeker van zijn dat de vissen ook daadwerkelijk in de voerzone liggen anders heeft het totaal geen zin. Het grote voordeel van het voeren is dat de vissen ook in de winter blijven zoeken naar iets eetbaars.
20. Spreiden die bollen
In de winter gebruik je het best een schrale boilie. Niet te veel poespas, gewoon een bol die lekker zoet is en uiteraard niet te vet. Het voordeel van zo’n schrale boilie is dat deze de vis niet snel verzadigd. We kunnen dan over een groter oppervlakte de bollen verspreiden en dus meer kans maken dat deze worden opgepikt door vriend Ciprinus. Vis je het hele jaar met een vrij vette bol en wil je deze ook in de winter gebruiken, dan kun je minderen door deze doormidden te snijden of een kleinere diameter te gebruiken. Vergeet niet dat de vis zijn vetreserves al heeft opgebouwd.
Voor sommige karpervissers geldt deze periode als de mooiste van het jaar. Waar het op sommige wateren in de zomer een drukte van jewelste kan zijn, lijkt het in de winter aan de waterkant wel uitgestorven, wat een rust! Door de lage watertemperatuur azen de vissen niet zo fanatiek als eerder in het jaar. Stekkeuze, aas en materiaal zijn in deze periode essentieel voor succes. Gerard Schaaf, Richard Gans en Ernesto Kamminga zetten 50 winterse tips voor je op een rijtje, dat wordt bibberen!
Tekst & foto’s Richard Gans, Ernesto Kamminga en Gerard Schaaf
50 KARPER WINTERTIPS | DEEL 1
1. Geliefde winterplekken
De plek waar je vist is van cruciaal belang. Karpers scholen tijdens het koude jaargetijde graag samen op plekken waar ze zich beschut voelen. Veiligheid en beschutting staan nu nummer 1 op hun lijst. De vissen zoeken deze schuilplaatsen instinctmatig op. Dit hoeven niet per se de diepste plekken van het water te zijn. Geliefde winterplekken zijn te vinden onder bruggen, woonboten, in havens, onder overhangende takken, tussen afgestorven vegetatie en alle andere verzonken obstakels. Soms, bij gebrek aan schuilplaatsen, liggen karpers gewoon tussen de rietstengels. Zolang het water maar troebel is tussen het riet en uit de wind ligt. Typerend voor goede winterstekken is dat er gebrekkig of geen daglicht doordringt. Karpers lijken alle kansen te willen vermijden om plotseling uit hun winterrust verstoort te worden en te moeten vluchten voor naderend onheil. Het is wonderbaarlijk hoe karpers plekken in het water weten te vinden waar geen mens komt.
2. Uit de zon, in de zon!
Ervaring heeft mij geleerd dat karper aan het begin van de winter (november, december) zonlicht mijden. Ze gaan het uit de weg. Hoe meer schaduw overdag, hoe donkerder, des te liever ze het hebben. Echter, aan het eind van de winter (februari, maart), gaan karpers het zonlicht juist opzoeken. Om op te warmen, energie op te doen en uit de winterslaap te ontwaken. Houdt hier rekening mee voor wat betreft de stekkeuze. Afgelopen jaar was tijdens een ijs- en ijskoude maand maart, een wintervette schubkarper van 34 pond de klos, in het volle zonnetje, in de luwte tussen de rietstengels op amper 30 cm water aan een hazelnootje. Even nadat de vis was teruggezet begonnen daar tussen het riet snoeken te paaien…
3. Voorjaarszonnetje
De oever die de meeste zonuren vangt is in de regel de stek waar de vissen graag mogen vertoeven. Vergeet ook niet om een hengel heel ondiep aan te bieden. Heel vaak is het zo dat de vissen dicht onder de kant komen, zeker als het prille voorjaarszonnetje al een paar dagen op de desbetreffende oever staat te schijnen. Een bijkomend voordeel is dat het ook voor ons als vissers aangenaam vertoeven is in het einde winter/vroege voorjaarszonnetje.
4. Mogelijkheden op moeilijke stekken
Karpers verweren zich in het koude water veel minder krachtig aan de hengel dan in andere seizoenen. De vissen zijn niet in staat om de snelheid en kracht te ontwikkelen die ze normaal ‘onhoudbaar’ maken. Dit schept mogelijkheden om dichter bij gevaarlijke obstakels te vissen, dan die bij hogere temperaturen niet te doen zijn. Op geliefde verblijfplaatsen zoals tussen takkenbossen, onder bruggen en in jachthavens, gaat nu voor even een wereld open. Geef de gehaakte karper geen ruimte, houd de boel strak en laat de hengel het werk doen. Blijf alsjeblieft in het belang van de karper verantwoord denken en vissen. Blijf weg van plekken waar het onmogelijk is om zelfs een door de kou verdoofde winterkarper af te drillen.
5. Een dak boven je hoofd
Overhangende bomen of andere obstakels in het water zijn voor winterkarpers geliefkoosde plaatsen. Toch worden deze ‘winterholdings’ in de regel vaak maar weinig bevist. Zeker als het water helder is, zoals tijdens de wintermaanden, willen de vissen graag beschut liggen, dit is dan ook de reden waarom obstakels extra aantrekkingskracht hebben op de vissen.
6. Warmwaterlozingen
Wat elke karpervisser moet weten en misschien ook weet, is dat de karper een liefhebber is van warmte. Als ergens het water maar een paar graden warmer is dan elders, dan kun je er donder op zeggen dat de vis daar zijn rondjes zwemt. Als het overige water onder de 10 graden is dan kun je juist op deze plaatsen je slag slaan. Warmwaterlozingen zijn de ultieme karperstekken. Het wil natuurlijk niet zeggen dat je jezelf helemaal klem vangt, maar de karper is daar zeker aanwezig. Op dit soort plekken is de kans om een vis te haken vele malen groter dan elders op het water.
7. Roofvissers als vraagbaak
Vaak wordt er gezegd dat de vis in de winter naar het diepste water trekt omdat het water daar minder koud zou zijn. Dat is niet helemaal waar, want vaak genoeg worden er karpers gehaakt tijdens het trollen op snoek of snoekbaars. Deze vissers slepen hun kunstaas vaak langs en over taluds. Het kan geen kwaad om ze aan te spreken en te vragen of er nog een vals gehaakte karper in de boot is beland. De roofvissers zijn dus goede indicators van waar de vis zich op dat moment bevind.
8. Duikers en bruggen
Roofvissers vissen hun shadje vaak onder duikers of bruggen. Hoe vaak komt het niet voor dat zij hier een beuk op de top krijgen en dit altijd associëren met snoek of snoekbaars is. Wij weten wel beter. Duikers en vooral lage bruggen zijn namelijk schuilplaatsen voor karper. De duikers en lage bruggen bevriezen bijna niet in de winter, hetgeen betekend dat de watertemperatuur daar hoger is dan elders.
9. Het water op
Mocht je met een boot het water opgaan dan is een dieptemeter met temperatuur aanduiding een mooie aanvulling op je zoektocht.
10. Mobiel vissen loont
Deze tip gaat eigenlijk wel voor elk jaargetijde op, maar zeker voor de wintermaanden is dit een gouden tip. Dat de karpers in deze tijd van het jaar gestapeld liggen is al lang geen geheim meer, kijk maar eens naar de witvissers die grote hoeveelheden witvis weten te vangen in de havens. Vooral in de wintermaanden loont het dus om verschillende stekken te bevissen, het is namelijk de manier om er snel achter te komen waar de vissen zich in de winter hebben gehuisvest.
DOOR MARTIN KORNER – Je hebt de stap gemaakt van een simpele dieptemeter/fish finder naar een nieuw high tech model. Gefeliciteerd! Na de juiste installatie ga je er trots mee het water op. Je zet de dieptemeter aan en dan vliegt de informatie je om de oren. Help! Waar kijk ik nu naar? In dit artikel geef ik uitleg over hoe je zo’n geavanceerde dieptemeter kunt gebruiken om jouw water beter te leren kennen.
In BEET juli/augustus is in het artikel van Volkmar Strikkers te lezen dat een goede installatie essentieel is om een juist beeld te krijgen. In dat artikel wordt het heel helder uitgelegd en ik zal daarom in dit artikel niet verder ingaan op de installatie. Als de dieptemeter geïnstalleerd is kan je eindelijk het water op gaan. Vol verwachting zet je de dieptemeter aan… wat een informatie komt er op je af! Kleuren, getallen, keuzes in views; waar te beginnen en wat zie ik nu eigenlijk? Schrik niet, het is eenvoudiger dan je denkt. Mijn advies is; begin simpel en breid het steeds verder uit naar eigen behoefte.
Het resultaat van het investeren in het loggen van een plantenveld.
VAREN, VAREN, VAREN
Het traditionele sonarbeeld, wat je waarschijnlijk al kent, plus GPSbeeld is waar het best mee gestart kan worden. Op het scherm is het bodemverloop te zien samen met informatie zoals diepte, tijd, watertemperatuur, voltage en snelheid, in combinatie met een overzicht (met dieptelijnen) van waar je vaart. Hiermee kun je al een goede inschatting maken van de onderwaterwereld.
Voor een beginnende bootvisser of beginnende gebruiker van een high tech dieptemeter kan het raadzaam zijn om je water te verkennen door het langzaam rond te varen.
Ga naar de gebieden waar je al bekend mee bent. Dit zal je helpen in het begrijpen hoe de nieuwe dieptemeter jouw al bekende stekken weergeeft. Dat varen doe ik vaak zonder een aasje in het water te hebben, zonder te vissen dus. Rondvaren geeft je heel veel informatie over het bodemverloop met kuilen, bulten, obstakels, waterplanten, aasvissen en hardheid van de bodem. De GPS met Navionics kaart geeft je een perfect beeld van de dieptelijnen van een water.
Zo zie je in een oogopslag de ondieptes en wat diepere stukken
Heb je geen GPS, SonarChart Live of waterkaart van jouw water, probeer dan één diepte aan te houden en volg die de plas rond. Hou bijvoorbeeld de 3 meter diepte aan. Zie je dat het ondieper wordt, stuur dan de tegenovergestelde kant op tot dat het weer dieper wordt. Eenmaal weer over de 3 meter en wordt het dieper, stuur dan weer naar het ondiepe. Je zal zien dat je dan zigzaggend over het water heen gaat. Vaar zo de plas rond om te zien hoe de taluds lopen. Tijdens het varen zal je vast inhammen en uitlopers tegenkomen. Dit zijn de meest interessante gedeeltes en vragen om meer aandacht later.
Probeer voor jezelf altijd een helikopterview in gedachten te houden. Maak een beeld in je hoofd hoe de bodem van de plas eruit zal zien zonder water erin. Probeer de 2D view om te zetten in een 3D beeld. Dit vergt enige oefening, maar je zal merken dat dit snel opgepikt kan worden. Maar ook hierbij kunnen dieptemeters je helpen. Vaar gerust een aantal keren op diverse dieptes het water af om een goed beeld te vormen van de bodem. Het zal niet voor het eerst zijn dat na een ondiepte het opeens weer dieper zal worden! Dit onderzoek zal de basis vormen voor de volgende stappen.
Aasvis met een roofvis boven bodemstructuur.
HOTSPOTS VERKENNEN : FUNCTIES EN SCHERMEN
Om hotspots te verkennen gebruik ik graag verschillende views:
GPS: om snel je positie op het water te kunnen bepalen en te zien aan het plotspoor welk route je hebt gevaren. Aan de hand van de waterkaart kun je globaal al je koers bepalen of interessante plekken herkennen. Sommige modellen dieptemeters beschikken over de Sonar Chart Live functie om zelf een dieptekaart te maken. Uiterst handig om nog gedetailleerder de contouren van de bodem vast te leggen. Down scan: dit geeft een super gedetailleerd beeld van de bodem en kan je vissen, obstakels en waterplanten zeer goed zien. Dit beeld geeft vaak meer detail dan het traditionele sonar scherm. Side scan:hiermee kan er links en rechts naast de boot gekeken worden. Daarmee kan je naast het bodemverloop ook zien wat er op de bodem en in de waterkolom allemaal aanwezig is. Dit vergt enige oefening om het te lezen. Op YouTube kan je daar een aantal handige filmpjes van vinden. 3D Vision: dit geeft een 3D beeld van het gedeelte waar je overheen gevaren hebt en kan je helpen in het in het vormen van het beeld onderwater.
MEER WETEN OVER DIEPTEMETERS? | LEES HET HELE ARTIKEL VAN MARTIN IN BEET OKT/NOV
KOOP BEET MAGAZINE NU IN DE WINKEL, OF BESTEL EEN VOORDELIG JAARABONNEMENT
REDACTIE – Op het prachtige viscomplex Toms Creek bekeken we samen met Peter Urscheler de mogelijkheden aan de wedstrijdvijver. Dit keer komen de vaste hengels uit het foedraal en tovert hij lichte dobbers uit zijn box. Welke van de vele details zullen vandaag doorslaggevend zijn?
Op commerciële visvijvers als deze zwemt plenty vis, daar hoeven we verder niet over uit te weiden. Je kunt er veel vangen. En mede daardoor is ook de hengeldruk groot, met alle gevolgen van dien. De vissen gaan op hun passen letten, zeker later in het jaar. Peter neemt op een doordeweekse dag buiten de vakantieperiode plaats aan de wedstrijdvijver. Hij kan een plek naar keuze uitkiezen, want hij heeft het water voor zich alleen. De vis hoeft vandaag niet ‘gedeeld’ te worden met collegavissers maar om dan gelijk te zeggen dat het een makkie wordt, nee dat zeker niet!
In zo’n situatie, met merkbaar minder drukte langs de oever, verwacht je misschien dat de vis hier ook op reageert. Met andere woorden, zijn ze op een dag als vandaag wat makkelijker vangbaar dannormaal gesproken?
LASTIG UIT TE LEGGEN
Bij een succesvolle visserij spelen allerlei factoren een rol. Noem ze maar op: het materiaal, aas en voer, maar ook de stekkeuze, de techniek en de kunde van de visser zelf. Daar binnen zijn de nodige, bijna ontelbare details te vinden. Bij de echte kleppers zie je vaak dat de optelsom van de details het verschil maken tussen vangen en veel vangen. En vaak is het op een dag zoeken
naar die details…
Allereerst is de visserij op een commercial erg actief. Je bent continue aan het switchten wat het beste werkt. Je moet je aanpassen naar hetgeen dan het beste werkt. De visserij kan elke keer weer anders zijn. Wanneer mensen mij na een wedstrijd aanspreken is dit één van de lastigste dingen om uit te leggen. Het ‘kunnen switchen’ wordt duidelijk wanneer we de verschillende topsets onder de loep nemen. Vandaag vier stuks, inclusief degene op de hengel, en dat is nog relatief bescheiden.
De eerste is een bodemmontage voor een pelletvisserij op open water. De tweede betreft een tuigje voor het ondiep vissen met maden, ook voor op het open water. De derde en vierde topsets zijn toegespitst voor het vissen onder de eigen kant. Deze laatste twee verschillen niet qua opbouw, enkel worden ze anders uitgepeild, zodat Peter links en rechts van de steiger een plek kan bevissen.
BODEM- MADEN MONTAGE
Als hengel kiest Peter de Preston Respons XS90, met ghost kits. “Deze zijn grijs gekleurd, minder zichtbaar voor de vis, speciaal voor bovenin vissen gemaakt”.
De bodemmontage bestaat uit:
Hoofdlijn: 18/00 Accu Power
Dura hollow 12 elastiek
Dobber: Des Shipp Carp pellet 4×14
Onderlijn 15 cm van 13/00 gpm-b met oogje, met klein formaat baitband
Madenmontage voor hoog in het water:
Hoofdlijn en elastiek: 18/00 Accu Power en maatje 10 Dura Hollow
Visdiepte 40 cm diep, als dobber een Dibber 4×12
Montage: 5 stotz loodjes verspreid over de lijn, een 13/00 kant-en-klaar lijntje van 15 cm met GPM-B haak in maat 14.
Als haakaas 3 maden, elke 30-40 sec cupje maden bijvoeren
De Dibber is ideaal voor het vissen hoog in het water.
START OP OPEN WATER
De stek op 11 meter produceert in het begin al kleine karpers en mooie F1’s. In eerste instantie vooral op de pellet op de bodem, maar later wordt ook het ondiep vissen met maden goed beloond. Elke 30 tot 40 seconden gaat er een klein cupje maden in om de vissen omhoog te trekken. Bij de afwezigheid van andere vissers verwacht Peter al eerder op de dag activiteit in de kant. Toch blijft
het hier langer dan gehoopt visloos.
Aangezien we de nodige trucjes en materiaal op de foto zetten voor online BEET items “Hoe vis je op een commercial“, is het niet fair om hele harde conclusies te trekken op het vangstresultaat. Het ritme van voeren en vissen wordt daarvoor te vaak onderbroken.
De Preston Soft Cad Pots ‘knijp’ je makkelijk op de hengeltop. Met de verschillende typen dekseltjes, of zonder kan ook, kun je regelen hoe snel je het losse aas op de plek wil cuppen.
MEER VIJVERTIPS? | LEES HET HELE ARTIKEL IN BEET OKT/NOV
BEET OKT/NOV LIGT NU IN DE WINKEL OF BESTEL EEN VOORDELIG JAARABONNEMENT
BERTUS ROZEMEIJER – Wij snoekvissers mogen niet klagen. Als klein land hebben we echt heel veel groot water en het is geen geheim daar volop grote snoek zwemt. Zoveel, dat een groot deel van de snoekvissers in landen om ons heen hier naar hun recordvis zoeken. De grote keerzijde aan dat grote water is ons weer en dan voornamelijk de wind. Wanneer kun je kun je nog uitvaren en als je dat doet, hoe vis je dan het best?
Regen of andere vormen van nattigheid zou ons niets moeten doen. De hedendaagse kleding is zo goed dat je in slechte gevallen nat wordt rond drukplekken, maar dat heb je het wel gehad. Echter, wind is de grotere rol spelbreker en speelt een steeds grotere naarmate je boot kleiner of het water groter is.
Haaks op de wind vissen is met zo’n bak wind simpelweg onmogelijk.
ORDE IN DE BOOT
Of je wel of niet het water op kunt is grotendeels afhankelijk van je boot en een beetje van je je eigen ervaringen en inzichten wat wel en niet verantwoord is om te doen. Voorbeeld? Verleden jaar zag ik hoe iemand volgas tegen de harde wind in aan het varen was, zonder de motor ook maar een beetje op te trimmen. Het gevolg: een gescheurde zijkant in de aluminium boot, wat resulteerde
in een boot vol water. Op dezelfde dag liepen twee boten, die in ondiep water visten, door een golfdal vol met de motor aan de grond. Bij de ene boot het staarstuk kapot, bij de ander de propellerbladen bij elkaar gevouwen…
Wanneer ik op een dag met wind uitvaar, zorg ik dat dit ook zo veilig mogelijk kan. Op de eerste plaats orde in de boot zelf. Hoe meer chaos er in de boot heerst, des te gevaarlijker het wordt. Je wilt of moet jezelf wel eens verplaatsen en dan moet je niet over alles wat los ligt struikelen. Wanneer er actief gevist wordt is het evenwicht weleens even zoek. Hoe meer ruimte je in de boot hebt,
des te makkelijker het wordt om je evenwicht te corrigeren of een corrigerende stap te maken. Stommel je ook nog eens over los slingerende visdozen, hengels, een net of wat los liggend kunstaas, dan is de kans echt groot dat je op de plaat gaat.
Zorg er echt voor ruimte te hebben en berg gelijk op wat je niet gebruikt. Wissel je van kunstaas, ruim hetgeen je net van de speld gehaald hebt gelijk op, want uiteindelijk moet dat toch. Leg je op voorhand wat favoriete kunstaasjes neer, zorg er dan voor dat dit in je ‘eigen‘ hoekje blijft liggen en niet her en der door de boot slingert.
Hengels altijd met de top naar achteren, dus richting spiegel! Doe je dat niet en verkas je tegen de wind in, dan slaat de top van de hengel vaak om door wind die daar onder komt. Andersom wordt de hengel tegen de boot aangedrukt en blijft waar hij is en hoef je geen capriolen uit te voeren om rondvliegende hengels te pakken.
Tijdens echte storm is een handlanding te riskant; onder deze omstandigheden kan het nog wel.
VISSEN MET CONCESSIES
Het vissen an sich in een harde wind? Tja, je kunt wind zien als een vijand, maar die wind misschien ook goed benutten! Actief werpen met en in een harde wind is geen sinecure. Natuurlijk kun je erg ver werpen. Hoog opwerpen en kunstaas gewoon laten vliegen. Eigenlijk heb je daar niets aan. Beter is en blijft het je worp op een controleerbare lengte te houden, zodat je weet waar je kunstaas landt. In bijvoorbeeld zomerse condities is en blijft het belangrijk om bij, maar niet in de planten te vissen. Ik blijf zelf ook kijken naar plekken waar ik mijn kunstaas zo goed mogelijk kan
laten zwemmen en beperk me tot worpen van zo’n 25 meter lang.
Ik waak er nu wel voor kunstaas te gebruiken dat om een fijne presentatie vraagt. Met bijvoorbeeld een klein glidertje sta je maar wat vaak net een beetje mis te tikken en geef je dit type jerkbaits maar lastig de actie mee die je zou willen. Kunstaas wat je in één tempo kunt vissen en je wat tegendruk onder de golven biedt, biedt vis je onder ruige omstandigheden het best. Bijvoorbeeld spinners en spinnerbaits, grotere shads of een stevige plug.
Veel wind of niet, het liefst blijf ik actief vissen, maar wel met duidelijke concessies. Het belangrijkste: kijken waar je enigszins beschut kunt vissen, maar wel met de voorwaarde dat je er veilig kunt komen en net zo veilig terug kunt keren. Ook niet onbelangrijk: maak de drift zo lang als mogelijk, het liefst over een zo gelijk mogelijk bodemprofiel. Het wordt namelijk lastig vissen wanneer je van ondiep naar diep en weer terug naar ondiep gevoerd wordt. Hiermee dwing je jezelf steeds te wisselen van kunstaas en dat is niet zo mijn ding. Bovendien blijf je dan vaak in het
ongewisse waar je kunstaas landt, diep of ondiep?
Het is soms wel even oppassen als de vis dicht bij de lijn naar het de driftzak komt.
Werpend vissen in een harde wind dwingt me ook af te wijken van mijn werpgedrag. Onder normale omstandigheden werp ik en de vismaat zijdelings in de drift. Zo dek je in een
drift erg veel water af wat effectiever is dan recht voor je uit werpen. Immers: recht vooruit werpend vis je voor een deel, soms een groot deel in water waar je kunstaas al eerder gezwommen heeft.
Je werpt dus echt het best zijdelings, maar nu even niet! Doe je dat wel, dan is de kans groot dat de wind een grote rol gaat spelen op en met je lijn. Door de druk van de wind op je lijn wordt je kunstaas zowat weggeblazen en dat is niet de bedoeling. Door de grote bocht in de lijn is het ook wel erg lastig een mini aanbeet te detecteren, dus werpen we nu gewoon vooruit. Beetje links
– rechts werpen mag, maar nu niet teveel om zo optimale controle over je kunstaas te houden. En daarbij je hebt vaak zoveel snelheid in de drift dat recht vooruit geworpen nu vaak betekent dat je kunstaas toch wel in ‘vers’ water zwemt
INTERESSANT ? | LEES HET HELE ARTIKEL “STORMSNOEKEN”IN BEET OKT/NOV
BEET OKT/NOV LIGT NU IN DE WINKEL OF BESTEL EEN VOORDELIG JAARABONNEMENT
Van 1 tot en met 3 oktober vond de WCC 2020 (World Crank Cup) plaats in Nederland. Tijdens deze driedaagse roofviswedstrijd is alleen vissen met crankbaits toegestaan. Quantum pro-staffer Hendry Vis won deze wedstrijd en verteld ons meer over zijn aanpak.
De voorbereiding voor Hendry en Quantum teamgenoot Gerald Vierhout begon al in de zomer. Beide vissers vissen veel op onder andere de Oude Maas en de Merwede, die deels het parcours van de WCC vormen. Tijdens de trainingssessies werden snoeken, snoekbaars, baars en roofblei gevangen; deze vissoorten dien je ook tijdens de wedstrijd te vangen. Zo kregen ze meer info over de beste stekken en tevens de momenten waarop deze productief waren.
Dag 1 WCC 2020
Op de eerste dag ving Hendry om af te trappen een prachtige (verdwaalde?) zeebaars als bijvangst; schitterend, maar helaas telde deze niet mee. Na een paar uur kwamen baars, snoekbaars en een roofblei in de boot. In de middag volgde de verlossen snoek, waardoor zijn lijst vol was en hij tevens een bonuspunt verdiende. Met een tweede plek in het klassement een goede start!
Dag 2 WCC 2020
De tweede dag verliep nog beter en na slechts 2,5 was zijn ‘kaart’ al vol. Hij behield hiermee zijn tweede plek in het algemeen klassement. Na twee dag kon Hendry opmaken dat ‘juiste plek, op juiste tijd’ erg belangrijk was. Door het getij komt op sommige stekken aasvis in de problemen. Als je hier een uur te vroeg vist, dan krijg je soms geen beet.
De laatste wedstrijddag WCC
De laatst dag door de ogen van Hendry: “In dit veld met hele goed vissers zijn de verschillen klein, dus het beloofde een spannende dag te worden. De dag begon heel goed met twee snoekbaarzen in het eerste uur, beide knalden op de Mann’s Loudmouth II.
Daarna schakelde ik over op een baars- en roofbleivisserij, maar deze soorten waren niet zo actief als de vorige dagen. Uiteindelijk ving ik mijn roofblei op een Mann’s 8- minus. Rond 12.00 uur hoefde ik alleen nog een snoek te vangen. Daarvoor verkaste ik naar een rivierstek 25 kilometer verderop. Dat bleek een gouden zet, want na 10 minuten ving ik een massieve 48 cm baars op de Loudmouth II. De volgende worp leverder een snoekbaars op, maar ik had nog steeds de snoek nodig om te kunnen winnen… Ik volgde het live scorebord en de spanning steeg. Toen ik uiteindelijk een 64 cm snoek ving, besefte ik dat ik weliswaar deze soort kon afstrepen, maar dat de vis te kort zou zijn…
Het laatste uurtje
Met nog één uur te gaan ging ik naar een plek waar ik op de eerste dag een snoek loste. In de stromende regen kreeg ik een felle beet, maar ik loste de vis al snel! De vis zou er vast nog liggen, dus zette ik door. Een paar worpen later haakte ik weer een vis en kon ik een 88 cm snoek landen, de grootste van de dag. Dankzij deze vis schoof ik een plekje op en won ik de WCC 2020.
Het podium – WCC 2020:
Hendry Vis
Pierre Johnen
Willem Stolk
Welke setup gebruikte Hendry?
Voor het snoekbaarsvissen gebruikte ik een Quantum Smoke S3 spinning rod (5-35 gr werpgewicht) met een Smoke S3 model #30 werpmolen en een 10/00 Smoke gevlochten lijn.
Voor het baarsvissen voornamelijk de medium light US Vapor baitcaster met een Smoke S3 reel en fluorocarbon.
Snoek: de medium heavy US Vapor baitcaster met 17/00 Smoke braid.
Kunstaas: heel vis vis ving ik aan de Mann’s Loudmouth II en de Mann’s Baby 8- minus in de kleur ‘real shiner’.
Vorig weekend was het NL kampioenschap feedervissers, het komende weekend vallen in het dobbervissen de beslissingen bij de senioren. Op zaterdag 10 en zondag 11 oktober worden respectievelijk wedstrijd 3 en 4 gevist van deze competitie gevist. Na deze twee wedstrijden mogen zowel het winnende team als de winnende individuele visser zich officieel Kampioen van Nederland noemen.
Er zal worden gevist op het Lateraalkanaal nabij Buggenum in het noorden van Limburg. Op dit parcours wordt normaal in deze tijd van het jaar best goed gevangen en dit water staat allereerst bekend om zijn goede voornvangsten. Lees in dit artikel nog meer goede herfststekken.
Lateraalkanaal: technische visserij
De visserij hier is best bijzonder te noemen, met regelmatig wisselende stromingen en ook met water dat zomaar 20 tot 30 centimeter kan opkomen en ook weer zakken, is de visserij best technisch te noemen. Ook zijn er hier soms heel veel zwartbekgrondels te vangen vaak, kortom een hele interessante visserij al met al.
Hoe staat het ervoor?
Er zijn al twee wedstrijden gevist in deze categorie. Beide wedstrijden werden gevist langs de oevers van het Noord Hollands Kanaal, nabij Ilpendam. Team Limburg 1, bestaande uit de teamleden John Savelkoul, Jo Adriolo, Thijs Lupsen, Dieter Friederichs en Danny Flipsen wist daar een aardige voorsprong op te bouwen.
Met nog twee wedstrijden te gaan op een parcours dat men kent als hun broekzak, lijken zij de beste kans te hebben op de eindoverwinning. Niets is echter zeker in de wedstrijdvisserij en dus zijn verassingen zomaar mogelijk.
Hoe laat kom je kijken?
Zowel op zaterdag als op zondag zal er worden gevist van 11.00 tot 15.00 uur. Het is voor iedere wedstrijdvisser interessant om eens zo’n wedstrijd te volgen.
Zorg dat je op tijd bent, want juist de voorbereidingen en hier zeker ook de periode van zwaar voeren die 10 minuten voor aanvang van de wedstrijd begin,t zijn de tijden dat er heel veel te zien is!
MARTIJN DEKKERS – ‘Dat er haaien langs de Nederlandse kust zwemmen is al lang geen geheim meer, maar voor veel vissers blijft het vangen van een echte haai voorlopig een jongensdroom. Maar die kan nu voor je uitkomen! Wij van hengelsportmagazine BEET sturen je deze zomer een dag op pad met onze zoutwater specialist Martijn Dekkers. Hij heeft het vissen op haai in Nederland tot zijn favoriete visserij gemaakt. Wil jij met hem mee?’ Die oproep lokt heel wat reacties uit!
In korte tijd krijgen we tientallen aanmeldingen, daarvan trekken we twee namen. Rick Teirlynck en Miranda Spierenburg. De eerste datum verwaait, de tweede datum wordt geprikt op zondag 6 september. Helaas moet Miranda verstek laten gaan, maar geen nood, ook zij mag nog eens mee op pad natuurlijk! Rick en ik gaan dus samen op pad, vismaat Robert sluit ook aan.
BEDANKT HANK!
Helaas werken de haaien al drie weken niet echt mee, vanaf het strand zijn de vangsten niet bepaald goed te noemen. Ik ben al een week lichtelijk zenuwachtig, een workshop is natuurlijk pas echt geslaagd wanneer er ook daadwerkelijk een haai wordt gevangen natuurlijk. Als ik in de avond schipper van het Wiesje, Hank Perree aan de telefoon heb blijkt hij de gouden tip te hebben!
Hij adviseert me contact op te nemen met Arjan Kot, die weet ze namelijk de laatste dagen goed te vangen vanaf het strand. Arjan laat niets te wensen over en binnen een uur weet ik waar de haaien zich op houden. Het was diezelfde schipper die ooit eens tegen me zei; kennis is niets, kennissen zijn alles…..
MET LAAG WATER
Wie vanaf het strand op haaien wil vissen moet dit doen bij laag water, alleen dan kun je in diep genoeg water werpen. Haaien foerageren zelden op ondiep water. Het lage water valt om 11.15 uur, de beste vistijd is dus grofweg van 8.45 uur tot 13.45 uur. We spreken om 7 uur in Zoutelande af en rijden gezamenlijk naar de stek.
We zijn vroeg en het water staat nog te hoog om te vissen, maar de kans dat het strand over een uurtje vol staat met vissers is te groot, we willen namelijk met zijn drieën in een vak aan de slag. Rick heeft zijn eigen hengels en steunen bij zich, de rest wordt geheel verzorgd. Zelf vis ik ook mee, maar de haaien zijn uiteraard voor Rick, hij staat vandaag immers in the picture! Na het opstellen van de hengels worden de lijnen gereed gemaakt. Wat en waarom we deze materialen gebruiken is een van de belangrijkste punten tijdens de workshop. Rick blijkt het erg interessant
te vinden en luistert aandachtig. We voorzien bij ons alle drie een hengel met een jojo-onderlijn en een hengel met een vaste montage. Het aas dat we gebruiken zijn grote steekzagers, een van de beste aassoorten voor het vissen op haai. Helaas miste ik het goede tij om de avond vooraf krabben te verzamelen, dat is wellicht een nog beter aas voor het vissen op haai.
En nu maar wachten… en hopen.
TOT AAN DE BORST
Vissend vanaf het strand telt iedere meter die je kan werpen. We lopen met het waadpak dan ook zo ver mogelijk de zee in en werpen pas in wanneer het water bijna aan de borst staat. We voelen duidelijk dat we steeds dieper vissen, ik schat dat we tegen 10 uur op een diepte van 4 à 5 meter vissen, perfect voor deze visserij. Krabben en garnalen weten onze haken in luttele minuten volledig kaal te vreten, constant nieuwe zagers rijgen is de enige optie. We vangen wat kleine zeebaarsjes, maar daar blijft het dan ook bij. Wanneer de stroming begint af te nemen verdwijnen ook de krabben en garnalen, maar ook de kans op een haai is nu vrijwel nihil, een beetje stroming waarderen ze toch wel. Rick en ik bespreken uitgebreid de gehele visserij zodat hij ook op eigen gelegenheid zijn geluk kan beproeven. De kennis die hij deze workshop opdoet vind hij misschien nog wel belangrijker dan het vangen van een haai. Die komt dan vast wel een andere keer volgens Rick, een uitstekende instelling natuurlijk.
Aan toeschouwers en toehoorders geen gebrek!
WIL JIJ WETEN HOE DEZE HAAIENWORKSHOP AFLOOPT? | LEES HET HELE ARTIKEL IN BEET OKT/NOV
BEET OKT/NOV LIGT NU IN DE WINKEL OF BESTEL EEN VOORDELIG JAARABONNEMENT
Op vrijdag 2 tot en met zondag 4 oktober werd de Team Topcompetite Feedervissen 2020 gehouden, oftewel het Nederlands Kampioenschap feedervissen. Voor de eerste keer werd deze competitie vervist over slechts drie wedstrijden en op drie opeenvolgende dagen. De oostelijke oever van het Amsterdam-Rijnkanaal bij Tiel was het strijdtoneel voor 18 teams met elk vier vissers.
Dit parkoers is al heel vaak een goed water gebleken voor dit soort wedstrijden, maar dit jaar vielen de vangsten toch wat tegen. Misschien heeft de relatief lage waterstand er iets mee te maken, hoe dan ook was iedere gevangen vis heel erg belangrijk. Welk team werd Nederlands kampioen? Welke individuele visser werd Nederlands kampioen feedervissen?
Team Topcompetite Feedervissen 2020 in een notendop:
Team Preston Innovations houdt huis op eerste dag van de Team Topcompetite Feedervissen 2020; Jan-Willem Nijkamp individueel op plek 1. Lees verslag dag 1 hier.
Ook tweede wedstrijddag prooi voor team Preston Innovations; teamleden v/d Stadt en v/d Ende leiden individueel klassement met 3 punten. Lees verslag dag 2 hier.
Dutch Feeder Squad 1 en 2 maken de diens uit op wedstrijddag 3, maar team Preston Innovations wint overal ruim. Individueel brand de strijd tussen v/d Stadt en v/d Ende. Lees hier dag 3.
Team Topcompetite Feedervissen 2020 – TEAM UITSLAG
Kampioen van Nederland in het Feedervissen werd:
Team Preston Innovations – 43 punten
Dit team bestaat uit Marco Hofman, Ben van Eck, Danny v/d Ende en Arnout v/d Stadt. Met respectievelijk 10 + 13 + 20 punten behaalde men dus in totaal 43 klassementspunten.
Team JWP Waterservices – 62.5 punten
Met teamleden Jan-Willem Plekkenpol, Martijn Kroes, Edwin Timmer en Ramon Ansing. Met 19 + 25,5 + 18 behaalde men in totaal 62,5 klassementspunten.
Dutch Feeder Squad 1– 69 punten
Het podium werd vol gemaakt met de teamleden Jan Willem Nijkamp, Theo Leirik, Corne Klop en Jurgen Spierings. Zij eindigden met 69 klassementspunten (21,5 + 30 + 17,5).De respectievelijk vierde en vijfde plaatsen waren voor Team MAP Lauwe met in totaal 80 klassementspunten (24 + 30 + 26) en Dutch Feeder Squad 2 met 80,5 klassementspunten (28 +36,5 + 16). Over kleine verschillen gesproken….
Team Topcompetite Feedervissen 2020 – UITSLAG INDIVIDUEEL
Kampioen van Nederland Feedervissen Individueel werd:
Arnout v/d Stadt, 5 punten
Danny v/d Ende, 6 punten
Piet v/d Heuvel, 9 punten
Arnout van de Stadt Nederlands kampioen feedervissen 2020
Met een tweede plek in het vak op de eerste dag, de vakwinst op de tweede dag en nog eens een tweede plek op de beslissende derde dag (na een hele belangrijke vis zo’n kwartier voor tijd), telkens in vakken van 16 vissers, mag je zeggen dat je verdiend de titel hebt gewonnen. In totaal vijf klassementspunten over drie dagen is natuurlijk een ronduit fantastisch resultaat!
Tweede plaats voor Danny v/d Ende
Op de tweede plek eindigde Danny v/d Ende. In totaal zes klassementspunten is gewoon ook een geweldige prestatie. Eigenlijk goed genoeg om het kampioenschap te verdienen maar er kan slechts een winnaar zijn natuurlijk. Waar bij Arnout die laatste vis in het net kwam lukte dat niet bij Danny waarmee het verschil uiteindelijk is uitgelegd. De tijd van Danny komt wel, dat kan bijna niet anders als je nog zo jong en toch al zo talentvol bent.
Derde plaats voor Piet v/d Heuvel
Het Individuele podium werd gecompleteerd door Piet v/d Heuvel die na zijn tweede en zesde plek in zijn vak op de eerste twee dagen vandaag de hele wedstrijd, en dus ook zijn vak won. Negen klassementspunten dus in totaal.
Deze uitslagen zijn officieus; in de loop van maandag 5 oktober wordt de officiële uitslag v op de SVN site wordt gepubliceerd.
Team Topcompetite Feedervissen 2020 – dag 3. Vandaag moest het dus gaan gebeuren voor de verschillende kanshebbers zowel als team als Individueel. Vandaag zouden alle beslissingen vallen. Dat moest gaan gebeuren bij gelukkig wel droog weer maar ook een behoorlijk winderige dag.
De vangsten, zo eerlijk moeten we zijn, vielen zeker niet mee vandaag. Het lijkt erop dat er hier op dit moment gewoon niet geweldig veel vis aanwezig is. En dit is toch vaak een parkoers waar in deze tijd van het jaar best goed is te vangen. In de winter trouwens ook.
Grammen konden het verschil maken
De visserij was dus keihard en een enkele bonusvis kon al genoeg zijn voor een goede vakuitslag. Werkelijk ieder visje was heel belangrijk, want slechts enkele grammen verschil in vangstgewicht kon meerdere klassementspunten kosten. Het werd dan ook een heel interessante wedstrijd waarbij echt pas op het allerlaatste moment de beslissingen vielen voor het eindklassement. Zeker Individueel was dat zo.
Teamuitslag- Team Topcompetite Feedervissen 2020 – dag 3
Bij de teams won vandaag Dutch Feeder Squad 2 met 16 klassementspunten voor Dutch Feeder Squad 1 die op 17,5 klassementspunten eindigden vandaag. De derde plek was voor het team van JWP Waterservices met 18 punten. Hele kleine onderlinge verschillen dus. Vandaag dus geen podiumplek voor Team Preston Innovations. Wel wisten zij met 20 klassementspunten de “schade” aardig te beperken.
Individueel uitslag – Team Topcompetite Feedervissen 2020 – dag 3
Individueel was vandaag de overwinning voor Piet vd Heuvel die met slechts 3445 gram vandaag in het B-vak het hoogste vangstgewicht wist te vangen. Het C-vak werd vandaag een prooi voor Ronald van Vulpen met 2975 gram waarmee hij vandaag tweede werd voor Gerard van Vlaanderen die met 2250 gram het D-vak won. In het A-vak won tenslotte David Visser met 1900 gram.
In eerdere jaren als hier dit soort wedstrijden werden georganiseerd dan waren het altijd twee wedstrijddagen en vrijwel altijd zag je dat de vangsten iets verbeterden op de tweede wedstrijddag. Nu lijkt er echter wat minder vis te zijn hier.
Misschien was dit de reden dat er nu zeker niet veel beter werd gevangen dan tijdens de eerste wedstrijddag. Wel werden er wat echte bonusvissen gevangen vandaag. Enkele maatse snoekbaarzen hier en daar en ook zelfs een winde die apart werd gewogen en die maar liefst 3600 gram woog! Echt een bijzondere vis. Die zie je niet zo vaak. Ook werden er enkele prachtige voorns gevangen die soms ruim 1 kilo wogen. Juist daarom staat dit parkoers hier ook bekend.
Ook vandaag weer was het, behalve dan de enkele uitschieters die je iedere dag wel ziet, een strijd waarbij enkele grammen verschil heel belangrijk waren voor de vakuitslag.
Team Preston Innovations wint weer
Ook vandaag weer wist het Team Preston Innovations de wedstrijd te winnen en ook nu weer met echt weinig klassementspunten. Na de tien punten van gisteren volgden er nu ook maar weer slechts dertien. Daardoor heeft men inmiddels een aardige voorsprong opgebouwd. Toch weet je het nooit zeker. Pas na het laatste eindsignaal worden de prijzen vergeven.
De tweede plaats bij de teams vandaag was voor Fishing Team Wageningen die na een matige eerste wedstrijddag nu slechts 18 klassementspunten scoorden. De derde plek vandaag was voor Team VGB-Hardcore met net een puntje meer, 19 klassementspunten dus.
Individuele uitslag
Individueel was de winst vandaag voor Hans van de Weerdt die in het D-vak 9115 gram wist te vangen, gevolgd door Arnout vd Stadt die met een gewicht van 4970 gram het C-vak won, Martin Te Pest die het B-vak won met 3020 gram en Jan Pellen die het A-vak won met 2870 gram.
In de tussenstand na twee wedstrijddagen staat uiteraard Team Preston Innovations met in totaal 23 klassementspunten vrij ruim aan de leiding. Team JWP Waterservices is goede tweede op dit moment met in totaal 44,5 punten en op de derde plek staat Dutch Feeder Squad 1 met 51,5 punten. Daarna volgen nog verschillende teams met slechts enkele punten meer dus morgen gaat een superspannende dag worden.
Wat gaat morgen brengen?
Individueel zal het allemaal net zo spannend zijn. Er zijn nog best een aantal vissers die kans hebben op de Nationale titel. In de tussenstand gaat Arnout vd Stadt met 3 punten aan de leiding voor teammaatje Danny vd Ende die net zoveel punten heeft maar net iets minder vanbgstgewicht. Op de derde plek staat Jan Pellen met vier punten, de vierde plek is er voor Marco Hofman op 5 punten voor Theo Leirik die op 7 punten staat.
Morgen vallen alle beslissingen. Er zal waarschijnlijk niet echt super gevangen worden maar dat maakt het allemaal misschien nog wel meer spannend. Al met al een prachtig kampioenschap.
De oostelijke oever van het Amsterdam-Rijnkanaal bij Tiel was het strijdtoneel. Dit parkoers is bekend vanwege de hele grote voorns die hier vaak worden gevangen. Die werden er nu ook gevangen maar ze waren erg zeldzaam deze keer.
De vangsten bestonden nu vooral uit wat kleine vis (grondels, voorntjes en bliekjes) en wat blieken van zo tussen de 200 en 600 gram met een enkele uitschieter die wat zwaarder was. Echt een taaie visserij waarbij het vechten was voor iedere vis.
TEAMUITSLAG – Team Topcompetite Feedervissen 2020 – dag 1
De overwinning bij de teams was vandaag voor Team Preston Innovations met als teamleden Danny v/d Ende, Marco Hofman, Ben van Eck en Arnout v/d Stadt die in totaal vandaag maar 10 klassementspunten behaalden. Echt een super resultaat. Op de tweede en derde plaats eindigden vandaag respectievelijk het team van JWP Waterservices met 19 klassementspunten en Team Dutch Feeder Squad 1 met 21,5 klassementspunten.
INDIVIDUELE UITSLAG – Team Topcompetite Feedervissen 2020 – dag 1
Er wordt ook een Individuele uitslag opgemaakt bij deze wedstrijd. De winnaar na drie dagen mag zich zelfs officieel Kampioen van Nederland Feedervissen noemen. Uiteraard gaan na de eerste wedstrijd de vier vakwinnaars aan de leiding in de tussenstand. De vier vakwinnaars van deze eerste dag waren respectievelijk Jan-Willem Nijkamp die in het A-vak met 10595 gram het hoogste daggewicht wist te vangen, Ruben Kemp die het C-vak won met 7110 gram, Marco Hofman die in het D-vak 5330 gram ving en Danny vd Ende die in het B-vak aan 2985 gram voldoende had voor de vakwinst.
Dit gaat een moeilijke maar wel spannende en interessante strijd worden de komende dagen!
Najagen van verlangens
Soms heb je een bepaalde stek op het oog waar je je lijnen graag een keer één wil laten worden met het water. Echter duurt het vaak tijden voordat dit ook in werkelijkheid gebeurt, wat op zich niet heel gek is aangezien een hoop stekken zich er ook niet voor lenen om even lekker te gaan vissen. Vaak blijft het daar bij veel stekken bij. Het moment moet daar gewoon een keer zijn. Een verlangen dat moet worden gestreeld. Geen tijd meer voor uitstel of excuses, nee, als de ti...
Dit is een premium artikel.
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
Het begon allemaal in december 2019. Er werden plannen gemaakt om met een viertal vrienden naar Spanje te gaan. Niet om te vissen, maar gewoon een mannenweekend zoals we die allemaal wel kennen. Als je in december 2019 een weekendje boekt voor maart 2020 dan kan dat niet misgaan, zou je denken. Maar zoals we nu allemaal wel weten, gebeurde er in februari iets wat we niet snel of misschien wel nooit meer zullen vergeten: Covid-19, het coronavirus was uitgebroken en de eerste besmettingen werden vastgesteld in Nederland.
Tekst en foto’s: Roel de Laat
Waar toen de meeste mensen nog dachten aan (gewoon) een griepje en het grootste deel van Nederland er grappen over maakte, pakte dat toch heel anders uit. Naarmate de tijd verstreek kregen we steeds meer slechte berichten vanuit Nederland, maar ook zeker vanuit de landen om ons heen. Intussen kwamen we steeds dichter bij de datum van vertrek en ook in onze WhatsApp-groep ging het over niet veel anders meer. Zullen we nog wel gaan? Wat als we niet meer terug kunnen? Kunnen we überhaupt wel naar Spanje? We besluiten af te wachten voor we iets beslissen, misschien valt het allemaal nog wel mee.
Back to nature
Het is 11 maart 2020 als Covid-19 als pandemie wordt erkend. Op 13 maart kondigt Spanje de noodtoestand af. Uiteindelijk valt twee dagen later het doek definitief voor ons vriendenweekend; Spanje gaat in lockdown.
Toch is 15 maart ook de datum van het begin van iets heel moois. Aangezien het verlof al ingepland is bij de werkgever en een van de vier die mee naar Spanje zou gaan vroeger altijd mijn vaste vismaat was, oppert hij het idee om die dagen dan ergens aan de waterkant te vertoeven. Natuurlijk stem ik daar gelijk mee in en bel met Reclin van Angling Escapes, omdat ik weet dat zij nogal wat wateren in Nederland in het pakket hebben zitten. Ondanks dat het behoorlijk last minute is en vroeg in het jaar, weet ze me toch nog twee opties voor te leggen: de Vinkeveense Plassen en De Ganzenkuil. Beide wateren zijn in het vroege voorjaar wat rustiger, omdat deze wateren behoorlijk diep zijn, langzamer opwarmen en dus wat later op gang komen. De keuze valt uiteindelijk op De Ganzenkuil.
Het is daar echt back to nature en het water ademt gewoon karper.
De Ganzenkuil is een diepe put van negentien hectare waar je, als je goed zoekt, hele mooie plateaus en grindplaatjes kunt vinden. Het is daar echt back to nature en het water ademt gewoon karper. Dit alles maakt het echt wel een water dat je op nummer één kunt zetten, alleen niet zo vroeg in het jaar. Maar niet schieten is altijd mis, dus we gaan het er toch proberen.
In aanloop naar het weekend toe vertelt Reclin al dat ze van de eigenaar te horen heeft gekregen dat het water erg hoog staat door de vele regen die er is gevallen. Daar waar je normaal met je auto tot op de stek kunt komen, zal dat nu niet het geval zijn. We gaan dus van 19 hectare water naar 21 hectare water…
Smikkelen maar
Het moment is eindelijk daar. Op donderdagochtend worden alle spullen in de bus geladen en we rijden naar Deest. Het is redelijk weer en na een klein uurtje sturen komen we op de plaats van bestemming. We bellen met de beheerder en die pikt ons op bij de weg. Omdat wij de enigen zijn die er dat weekend zullen zijn, hebben we de stekken voor het uitkiezen. De beheerder laat zien waar het stroompunt zit en legt nog een keer de huisregels uit. Daarna gaan we een rondje lopen om te kijken of we al ergens iets kunnen spotten. Na een ronde besluiten we op stek 1 te gaan zitten, omdat we vanaf daar het grootste gedeelte qua ondiep water kunnen bevissen. Nadat we alles uit hebben geladen en weer in de boot hebben geladen, kunnen we eindelijk naar de stek. Tenminste, dat hadden we gedacht, maar niets was minder waar. Precies op dat moment besluit mijn elektromotor het te begeven. Boot weer terug aan de kant vastleggen en op zoek naar een nieuwe motor. In Nijmegen zit een hengelsportzaak en na een belletje weten we dat ze er nog eentje hebben liggen. Dus hop in de auto, 20 minuten sturen, motor achterin en weer 20 minuten terug. Zo, nu kunnen we dan toch eindelijk naar de stek.
Eindelijk op weg naar de stek.
De plannen waren natuurlijk al gesmeed voor we vertrokken. Sander vist naar links, naar het ondiepe gedeelte richting het huis, en ik vis vooruit en naar rechts richting de diepere gedeeltes. Omdat het water zo hoog staat, is het stuk wat normaal duidelijk een stek is, helemaal ondergelopen. Het is voor ons geen probleem, sterker nog, het zet ons aan het denken. Aan de overkant van het ondiepe gedeelte ligt normaal gras en geen water, maar nu dus wel. In mijn ogen bij uitstek de plekken waar karper zich nu graag begeeft. Het is er voedselrijk en nieuwe grond; dat zijn twee elementen die karpers aantrekken.
Aan het aas zal het niet liggen…
De rigs worden voorzien van een 20 mm boilie van Holland Baits (Instant Project) met daarboven een halve 16 mm Garlic pop-up. We maken nog even een smikkelmix aan die bestaat uit: zoete mais, hennep, boekweit, tonijn op oliebasis, zout, maden en de Instant Project stickmix.
Het virus te pakken
Het is al laat in de middag als we eindelijk alle rigs op scherp hebben liggen. Nu snel de tent opzetten, want het wordt al bijna donker, het is immers pas maart. Na een goeie maaltijd besluiten we op tijd ons bed op te zoeken. Rond middernacht worden we gewekt door een schreeuwende Delkim. Binnen no time staat Sander met een kromme hengel in zijn handen. Snel de boot in om de vis te gaan halen, want er kunnen nogal wat obstakels liggen, zeker nu het water zo hoog staat. Na een klein kwartiertje hoor ik een kreet van vreugde over het water schallen: de eerste vis is binnen! Sander komt teruggevaren met een big smile op zijn gezicht. Het was alweer even geleden dat hij op karper had gevist, maar het virus heeft hem weer gelijk te pakken. Voor alle duidelijkheid: het karpervirus gelukkig. Een mooie spiegel zit in het net, die even later 16 kg blijkt te wegen. Geen verkeerd begin van de sessie.
Sander heeft het (karper)virus gelijk weer te pakken met deze fraaie spiegel.
We stoppen de vis even in de sling om alles klaar te zetten zodat we hem op de gevoelige plaat kunnen vastleggen. Nadat dit gebeurd is, wordt de rig wederom zorgvuldig aan de overkant gedropt samen met een paar handjes smikkelmix erbij. Met een voldaan gevoel zoeken we de slaapzak weer op.
Rond 06:00 uur worden we weer gewekt door een schreeuwende Delkim, dit keer is het mijn beurt om met een kromme hengel de boot in te stappen. Na een gevecht van een dik kwartier schuif ook ik mijn net onder een spiegel. Omdat het donker is, kan ik de vis niet goed zien en eenmaal aan de kant vraagt Sander mij of het iets is, waarop ik antwoord: “Ik weet het niet, maar volgens mij valt het wel mee.” Echter, op het moment dat Sander het net optilt, kom ik erachter dat het niet meevalt. Waar hij dacht het wel met één hand te kunnen doen, heeft hij opeens toch twee handen nodig en heel wat kracht.
De naald van de unster stopt pas bij 22 kg… met weegzak.
Eenmaal in de weegzak aan de weegschaal stopt de naald op tweeëntwintig kilo. Nadat we hier de weegzak vanaf getrokken hebben, blijft er nog een dikke vis over van 20,5 kilo. Super! Omdat het bijna licht is, besluiten we de vis even in de sling te laten zitten en een bak koffie te drinken om vervolgens foto’s te kunnen maken in het vroege ochtendlicht.
De tweede vis is meteen een veertiger: super!
In the pocket
Na ook deze vis weer op de gevoelige plaat vast te hebben gelegd worden alle hengels weer terug op scherp gelegd, de hengels in het diepe gedeelte als eerste. Terwijl ik nog nagenietend van die bak rustig een slokje van mijn koffie neem en Sander net weg is om zijn laatste hengel op scherp te leggen, word ik abrupt uit mijn roes getrokken door alweer een krijsende beetmelder. Ik kom bij het water aan zie dat het vals alarm is, iets met lijnen en een elektromotor. We schieten alle twee in de lach en ik dril Sander met boot en al binnen. Eenmaal aan de kant wordt alles weer uit de schroef gepulkt en kunnen we weer door.
Overdag blijft het stil en laat in de middag gaan we nog een keer alles verversen, alles weer terug op scherp leggen voor het donker wordt. De ondiepe kant wordt weer voorzien van wat nieuwe smikkelmix met verse maden (40 minuten rijden naar de hengelsportzaak om vis op de kant te krijgen is niks toch?). We gaan met veel vertrouwen de avond en nacht in, er zijn immers al twee goeie beukers vanaf gekomen.
We gaan met veel vertrouwen de nacht in…
We hebben het avondeten net binnen en zitten wat te grappen over het feit dat we nu eigenlijk goed zat en gelukkig in de kroeg hadden gestaan in Spanje, als we weer vanuit het niks een snoeiharde aanbeet krijgen. De beurt is aan Sander dus heel het circus begint weer van voor af aan. In plaats van goed zat en gelukkig in de kroeg stapt hij nuchter maar ook gelukkig in de boot en dirigeert die richting de vis. Na twintig minuten komt hij nog gelukkiger teruggevaren met een net gevuld met een dikke spiegel, die 18 kilo rond klokt. Dat belooft nog wat voor de rest van de nacht…
Sander met weer een dikke spiegel van 18 kg rond.
Maar als we s’ morgens om 05:00 uur wakker worden is het, tegen de verwachting in, de hele nacht stil gebleven. Onder het genot van een bak koffie komen we tot de conclusie dat we de verwachtingen niet zo hoog moeten leggen. Het is immers pas eind maart, hartstikke koud en we zitten op een grote, diepe put. We doen het helemaal niet slecht, gezien de berichten van kennissen en Facebookvrienden: er wordt vrijwel nergens vis gevangen. Met al drie dikke vissen in de pocket doen we het helemaal niet slecht.
Er is ondertussen een straffe, gure oostenwind komen opzetten.
Het kan niet op!
Dan komt er toch weer vanuit het niets een snoeiharde aanbeet. Ik pak de hengel op en stap gelijk de boot in. Er is ondertussen een straffe oostenwind opgestoken wat het niet makkelijk maakt om de vis vanuit de boot af te drillen. Maar na een dik kwartier stoeien kan ik mijn net er toch onderschuiven. Wederom een mooie dikke spiegel, met 18,5 kg een pondje zwaarder dan de vorige.
Het kan niet op!
Na de foto’s snel weer de hengel weer uitvaren, althans dat is het plan. De wind is zo hard aangetrokken dat ‘even snel’ er niet meer bij is. Dan maar wat rustiger aan, maar die rig moet terug op de stek. Eenmaal terug op de kant snel omkleden want ik ben tot op de onderbroek nat door al het water wat over de boot heen kletste. Geen pretje met die koude, gure oostenwind kan ik je verzekeren!
Echt gecontroleerd uitvaren is er niet meer bij.
Twee uur later vertrekt wederom dezelfde hengel. Alsof hij nooit anders heeft gedaan pakt Sander de hengel op en stapt hij nu in de boot. Het is echter nog harder gaan waaien waardoor de boot tijdens het drillen bijna niet te hanteren is. Na een martelgang van een half uur weet hij de vis de juiste hoek in te sturen zodat de boot aan de kant gelegd kan worden en hij de vis vanaf de kant verder kan drillen. Ruim drie kwartier later gaat mijn telefoon. Sander heeft eindelijk de vis geland, of ik met de onthaakmat die kant op kan komen want terugvaren met de hengel en de vis in het schepnet is onverantwoord. Het blijkt wederom een dikke spiegel te zijn, weer een dikke dertiger die 17 kilo klokt. Het kan niet op!
Sander moest heel wat capriolen uithalen om deze spiegel veilig in het net te krijgen.
Genoten in Nederland
De rig wordt zo goed als kwaad teruggelegd al is het een beetje tegen beter weten in. Door de koude oostenwind, die vol de ondiepe kant in staat te blazen, zal het wel afgelopen zijn met de aanbeten. Helaas krijgen we gelijk. Maar wat een prachtig water is De Ganzenkuil. Wild, ruig, geen nette aangelegde stekken waardoor je best veel keuze hebt om je plek uit te zoeken. En wat een mooie bezetting. Er zat natuurlijk al een mooi en oud bestand op waarvan de vraag was hoe groot dat bestand was, en wat de zwaarste vissen waren. Maar eigenaar Gert Jan heeft de afgelopen jaren flink geïnvesteerd en er vissen uitgezet waardoor er een prachtig bestand is bijgekomen met een hoog gemiddeld gewicht. Er komen nu met regelmaat verschillende vissen op de kant van boven de 20 kilo. Soms een verrassing uit het oude bestand die niet bekend was en regelmatig een door Gert Jan nieuw uitgezette vis.
Wild, ruig, geen nette aangelegde stekken waardoor je best veel keuze hebt om je plek uit te zoeken
We hebben genoten en mijn vismaat heeft het karpervirus weer helemaal onder de leden. Logisch natuurlijk, half maart en dan vijf vissen vangen met een gemiddeld gewicht van 17,9 kilo. Het kon slechter. En dat gewoon in Nederland.
Herkansing op Carpscape
Het najaar van 2017, eind oktober/begin november, viste ik voor het eerst op Carpscape. Doorgaans ben ik een echte najaarsvisser, er is voor mij geen mooiere en betere tijd waarin ik succes heb weten te boeken. Helaas hebben we op het weer geen invloed. Nachten van min -4 tot -6 graden Celsius waren die trip meer regel dan uitzondering. Gelukkig wist ik nog enkele mooie vissen te vangen, maar ik moest en zou nog een keer terugkeren voor een herkansing. Die kwam in juni…
T...
Dit is een premium artikel.
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
Alles is mooi aan de herfst. De ochtendlauw, mistige nachten en vissen in topconditie met prachtige kleuren, net als de natuur. Die is dan, op misschien de lente na, op zijn mooist. Het licht begint later en de avonden worden korter, de zomer trekt zich langzaamaan terug richting het begin van een nieuw najaar. Tekenen aan de wand om mijn najaarsoffensief op gang te brengen.
Tekst & foto’s: Ruud Roedolf
Het najaar is voor mij de uitgelezen tijd om het ‘struinwerk’ dat ik na het voorjaar op pauze heb gezet snel in fast forward te zetten. Om dat in het kort samen te vatten: in het (vroege, koudere) voorjaar vis ik kort op verschillende stekken per water. Het grote verschil in de aanpak tussen het najaar en het (koude) voorjaar is het voeren. Waar ik in het voorjaar echt mijn hand op de knip houd, kan ik in het najaar nog wel eens een gat in mijn hand hebben met de hoeveelheid voer. Omdat de vissen de winter ruiken, zullen ze voorlopig een flinke vetlaag willen opbouwen en zich te goed doen aan al het lekkers dat gevoerd wordt.
De karpers zijn in topconditie… en hongerig!
Vallende bladeren
Om de aanwezige vissen langer op dezelfde stekken te laten azen, maak ik graag gebruik van diverse kleine particles, gemixt met tijgernoten en boilies. De boilies en tijgernoten doe ik in één emmer met de particlemix, zodat de boilies zich al volzuigen en hierdoor niet alleen een ‘washed out’-uitstraling krijgen, maar het grootste voordeel vind ik dat deze boilies zich niet meer volzuigen met vieze, rottende bodemgeur. De bladeren die in het najaar van de bomen vallen, zullen al snel een stinkende prut op de bodem vormen.
Als haakaas gebruik ik daarom graag wafters/pop-ups en boilies die ik heb voorgesoakt in een dip. Op die manier zal de boilie niet alleen nog meer flavour uitwasemen, maar ook minder de rottende bodemgeur opnemen, omdat deze al verzadigd is.
Mijn haakaas laat ik altijd een tijdje soaken in een dip.
Mijn tweede favoriet zijn toch altijd tijgernoten. Deze knapperige nootjes hebben een onweerstaanbare uitwerking op de karpers, die dit aas niet kunnen laten liggen. Het voordeel van de tijgernoten is dat je kunt variëren in diameters door de verschillende groottes van de nootjes. Daarnaast kun je de tijgernoten ook drijfvermogen meegeven met behulp van een staafje kurk (even de tijgernoot uitboren, stukje kurk erin en vervolgens de hair door de kurk halen) of met een imitatie-nootje. Daarmee kun je het aas zwevend of kritisch uitgebalanceerd presenteren.
Tijgernoten blijven voor mij een favoriet aas.
Holding areas
Iets waar ik in het najaar direct naar op zoek ga als ik op stekkenjacht ga, zijn zogenoemde holding areas. Afstervende waterplanten als riet en lelies doen het altijd heel goed, net als overhangende takken en windstille hoeken. Dat zijn bij uitstek spots die je in de gaten moet houden. Daarna begint de bodeminspectie. Dit gebeurt met een speciaal peillood dat meerdere malen over de spot wordt binnengedraaid. Hiermee kun je perfect zien of een bodem de juiste structuur heeft en of er niet te veel rottende bladeren liggen.
Een mooi voorbeeld daarvan was een wijze les die ik samen met mijn vismaat Tom leerde op een Belgisch domeinwater begin oktober. Een ronde put met een gevarieerd bodemverloop met de nodige mooie taluds. Echter had dit water maar één echte holding area die bestond uit een wirwar van gezonken takken van ongeveer drie vierkante meter. Deze takken lagen op een keiharde bodem, op een plek die tijdens een koude noordenwind ook nog eens uit de wind lag. Om de vis op de stek te krijgen, werd er natuurlijk een paar dagen elke dag gevoerd waarna de eerste nacht van start kon gaan.
Dat het vinden en juist bevissen van een heuse holding area echt een meerwaarde kan zijn, bleek toen van de zes hengels die verspreid over het meer lagen, ‘slechts’ die ene hengel op de takkenstek meerdere keren afliep. Een geluk voor mij was dat we run om run visten en na een paar pareltjes van spiegels was ik de gelukkige die een dikke herfstschub in mijn handen mocht houden.
Van de hotspot; een schitterende herfstschub!
‘Licht’ bepakt
Sinds ik kinderen heb, heb ik besloten mijn tijd en energie die ik in het karpervissen steek anders in te delen. Hierdoor ben ik veel actiever op zoek gegaan naar de vissen dan dat ik vanaf één bepaalde stek wacht tot mijn hengels aflopen. Natuurlijk kies ik tijdens een nachtje wel voor een vaste nachtstek, maar vis ik daagjes, avonden of in de vroege ochtend, dan zal ik gewapend met slechts twee handenvol spullen meerdere, vooraf aangevoerde stekken bevissen.
Een groot voordeel kun je halen uit oppervlaktevisserij tijdens de warme zomerdagen. Ik maak gebruik van deze dagen om op een eenvoudige manier snel een paar vissen te kunnen haken. Maar het heeft meer voordelen. Vaak zal de (bijna) gehele laag van aanwezige vissen zich op zulke dagen bovenin het water begeven, waardoor je snel een idee van het bestand krijgt van het water. Daarom kies ik er ieder jaar weer voor om, als ik mijn zinnen heb gezet op een paar wateren, deze in de zomer te voorzien van een bezoekje.
Om het najaarsstruinavontuur goed van start te laten gaan, kies ik aan de hand van het bestand een water uit waarop ik de focus leg. Eenmaal een water in het vizier begint de zoektocht naar potentiële holding areas. Na het nodige peilwerk kies ik een aantal stekjes uit die ik wil bevissen. Deze voer ik aan met de mix die je gerust een smikkelmix mag noemen: hennep, boekweit, drie kleuren mais, kikkererwten, tijgernoten en een mix van Cuytens Drukz en Spartan-boilies. De smikkelmix laat ik, zoals ik al eerder aangaf, een paar dagen bij elkaar in één emmer zitten, zodat de boilies zich lekker volzuigen.
Na drie keer voeren kan de eerste sessie starten. Ik probeer zo min mogelijk spullen mee te nemen naar de waterkant. Twee sleeves met daarin 10 ft hengels, een emmer voer (tevens als stoel te gebruiken), een rugzak, schepnet en onthaakmat. Op regendagen gebruik ik soms een paraplu/oval, maar tegenwoordig steeds vaker een regenpak. Helaas neem ik nog altijd te veel spullen mee die uiteindelijk niet gebruikt worden. De rugtas zit gevuld met extra onderlijnmateriaal, lood, potjes pop-ups en niet te vergeten, de camerabenodigdheden. Vaak gaat er een heel arsenaal mee aan cameraspullen: (film)camera, statief, timer en extra statief.
Prachtig, die herfst!v
Losse hengels
Om de kansen te spreiden maak ik gebruik van twee losse hengels die ik links en rechts onder de kant wegzet. Met behulp van de receiver kan ik dit ook nog doen op (let wel) ‘gepaste’ afstand. De veiligheid van de vis gaat altijd voor. Hierdoor zal ik bij obstakels ervoor kiezen slechts met één hengel tegelijkertijd te vissen. Stel je eens voor dat je een dubbelrun krijgt en de hengel bij de obstakels vertrekt als tweede…
Door in de eigen kant te vissen (als dat mogelijk is), kun je je onderlijn perfect droppen tussen of net over de waterplanten/het riet. Door kort op de stekken te zitten, kun je die tegelijkertijd in de gaten houden en zie je door bewegingen, wellingen of aasbelletjes vaak al of er vis in de buurt is, nog voor je beetmelder een teken van leven geeft. Dan zit je klaar, wachtend op de aanbeet. Het mooie van de visserij ‘onder de eigen top’ vind ik de snoeiharde runs waarmee een aanbeet dan gepaard gaat, samen met een dikke boeggolf die uit de kant vertrekt.
In de eigen kant met de hengels op losse steunen, bijna vissend onder de top.
Als de aanbeten uitblijven, pak ik vaak al na een half uur door en verkas naar de volgende aangevoerde stek. De bedoeling van dit ‘hit & run’-struinen is dat je het gevoel krijgt dat je met je neus in de boter valt, een snelle aanbeet kan niet uitblijven. Vaak drop ik mijn haakaas met slechts een paar gebroken boilies of een klein schepje particles eromheen. Te veel voeren kan juist tegenwerken en een snelle aanbeet uitblijven, en dat is iets wat je echt dient te voorkomen. Meestal pak ik na een aanbeet snel weer in om naar de volgende voerplek te lopen omdat de stek dan toch verstoord is, maar niet altijd!
Niet alleen karpers houden van overhangende takken!
Drie op een rij
Nog altijd staat er een avondsessie op mijn netvlies van afgelopen november. Hier had ik een vijftal stekken uitgekozen op een water dat bestaat uit een grote kom met verschillende aftakkingen. De grote kom liet ik ditmaal links liggen om in de beschutte, windstille aftakkingen een paar spots te bevissen. Noem het vissersinstinct of gewoon toeval, maar in mijn hoofd had ik twee stekken in gedachten die echt snel moesten gaan lopen. Een stek in een bocht vlakbij een bruggetje en een rietkraag waar (slechts) een halve meter water stond.
Als eerste werd de stek in de bocht bevist zonder het gewenste resultaat, waarna ik na een half uur doorging naar de rietkraag. Aangekomen op de stek was er al behoorlijk veel activiteit waar te nemen, dit beloofde veel goeds! Voorzichtig liet ik een pop-upje zakken op het ondiepe stukje water. Hier was slechts ruimte voor één stok, dus alle hoop was gevestigd op een snelle aanbeet. Om snel te kunnen schakelen had ik de tweede hengel voorzien van precies dezelfde presentatie, zodat ik bij een snelle aanbeet vliegensvlug deze backup-hengel in stelling kon brengen.
Binnen vijf minuten was het al raak en mocht ik een klein spiegelkarpertje scheppen. Ik liet deze nog even in het net zitten en bracht eerst de backup-hengel in stelling. Daarna onthaakte ik de vis in het net, maar tijd voor een foto was er niet: direct weer een aanbeet! Een schub van een kilo of acht meldde zich als tweede vis en voor ik het wist zaten er twee vissen in het schepnet.
Het was duidelijk dat de vissen goed op het voer zaten…
Omdat ik hier geen fan van ben, gaf ik beide vissen hun vrijheid terug zonder de tijd en moeite te doen om ze beide op de gevoelige plaat te leggen. Ik beaasde snel zowel de basis- als backup-hengel nogmaals en gaf de stek nog een derde kans zodat ik even kon bijkomen. Twee vissen in slechts een kwartier tijd is iets wat mij niet dagelijks gebeurt.
Tot mijn verbazing liep binnen het kwartier de hengel opnieuw af, en na een kort gevecht meldde de tweede schubkarper van de avond zich. Een schub van rond de tien kilo verdween over het netkoord, waarna ik het recept weer herhaalde door eerst snel de backup-hengel in stelling te brengen. Helaas bleef het daarbij, maar dat was te verwachten.
Dit najaar heb ik mijn zinnen gezet op een druk bevist water waar meerdere grote vissen rondzwemmen. Hopelijk kan ik hier met de struinende aanpak onder de eigen kantjes een paar mooie vissen verleiden. Voor iedereen die er deze herfst nog eens flink tegenaan gaat (wie niet?): heel veel visplezier toegewenst!
Het beste van twee werelden
BERND BRINK - Een mono of juist een gevlochten hoofdlijn? Dunne lijn om ver te werpen, of toch liever wat dikker en steviger? Het hoeft geen compromis te zijn, meent Bernd Brink. Hij combineert en geniet zo van de voordelen van de verschillende lijnsoorten.
Verschillende visomstandigheden vragen om verschillende lijnen, daar zijn we als visser wel aan gewend. Wil je ver werpen, gebruik dan een dunne lijn. Voorzie je veel obstakels in het water, neem dan een dikkere en...
Dit is een premium artikel.
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
Zomerse sessie in Zuid-Frankrijk
Het is eind maart als Covid-19 roet in onze karperdromen gooit. Bas en ik hadden los van elkaar sessies gepland naar het veelbelovende karperland. Al snel wordt duidelijk dat de grenzen dichtgaan. We besluiten alles te cancellen en ons te focussen op de Nederlandse visserij. Ik op jacht naar een grote vis van het ruime sop, Bas op jacht naar een big van een water ver van huis.
Tekst: Jorus Bart Foto’s: Bas van der Werff
Gelukkig komt ome Macron eind mei met goed ...
Dit is een premium artikel.
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
Beloning na hard werken
Ken je dat gevoel, dat je jarenlang hebt gestreden in lekke bootjes en in diezelfde tijd gespaard hebt voor de boot van je dromen? In mijn geval een Raptorboot inclusief motor en accu. Eindelijk een accu die top is, een boot waar geen water in of lucht uit loopt, een sterke motor en een prima dieptemeter… wat een feest! Bij het eerste en het beste water waar je hem vervolgens gebruikt, gaat alles volgens plan en je hebt het hele water tot op de centimeter uitgepeild. Totd...
Dit is een premium artikel.
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
Domein van de sigarenrokende kabouter
Graag neem ik je mee naar een Frans sprookjesbos. Het omvangrijke woud bestaat naast eeuwenoude eiken en kastanjes ook uit hectares hoge naaldbomen. Met deze 50 tinten groen geeft het de oevers van een 750 hectare groot stuwmeer, dat er middenin ligt, een haast betoverende Franse sfeer. Deze flinke slok water geven we de bijnaam ‘Lac Havana’, aangezien zowat de gehele oever wordt afgekaderd door kilometers lisdodde, beter bekend als sigaren.
Tekst & foto...
Dit is een premium artikel.
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
De ambiance is perfect, wat een heerlijke herinnering van een vis die zo lang de dans wist te ontspringen.
ERNESTO KAMINGA -Soms heb je een liedje of deuntje dat blijft plakken in je hoofd. Ik weet niet eens van wie het liedje is, maar op de een of andere manier blijft een deel van de tekst zich steeds herhalen. Het gaat over een needle in a haystack, oftewel het vinden van een naald in een hooiberg. Iets wat natuurlijk een vrijwel onmogelijke opgave is. Eigenlijk is het vissen op de kanalen ook wel vergelijkbaar met het vinden van een speld in een hooiberg. Temeer wanneer je kijkt naar de grootte va...
Dit is een premium artikel.
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
Al een tijd lang had ik een ander gedeelte van de plassen op het oog. In feite al een jaar of tien. Alleen was het een mijl op zeven om er te komen. Bovendien was er – met zoveel mooi en visrijk water dichter bij huis – de noodzaak niet om er echt werk van te maken. Of wellicht was mijn nieuwsgierigheid simpelweg niet groot genoeg. In elk geval kwam het er niet van. Tot het najaar aanbrak.
Tekst & foto’s: Ewout Smeerdijk
Op de plassen werd het stilaan steeds drukker. Frappant genoeg juist oo...
Dit is een premium artikel.
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
JAN VAN SCHENDEL – Vissen die goed willen bijten en dat in combinatie met soms nog schitterend weer, dat is natuurlijk het ideaalbeeld voor iedere visser. Dat is ook wel te zien langs de waterkant. Karpervissers, roofvissers en zeker ook witvissers, in deze tijd van het jaar zie je ze overal langs het water.
Zo reed ik het derde weekend van september in de regio Amsterdam 7 kilometer langs een kanaal en ik telde zo maar 25 vissers die hier en daar langs het water zaten. Wat ook opviel? Er moest wel veel vis worden gevangen overal die dag, want ik zag tijdens het voorbij rijden zeker vijf of zes vissers die een vis aan het landen waren. Prachtig natuurlijk. En typisch voor deze tijd van het jaar.
Officieel herfst
Je zou het eerder deze week niet zeggen, maar officieel is het herfst. In de witvisserij zeker is dat trouwens misschien wel de mooiste en beste tijd van het jaar. Ieder jaar zijn er wel van die dagen zoals nu met nog heerlijke temperaturen en prachtig najaarsweer. Mooiere visdagen kan ik me niet voorstellen omdat juist nu veel vissen maximaal willen azen.
De nachten worden kouder
Zelfs al heb je in deze tijd van het jaar nog prachtige dagen toch worden de nachten langzaam maar zeker wat kouder en kun je zelfs al een keer een nachtvorstje verwachten. Een en ander houdt absoluut in dat de watertemperaturen overal heel langzaam, maar toch zeker naar beneden gaan en de vissen reageren daar feilloos op.
Trek naar de winterstekken
Ik ben ervan overtuigd dat vissen perfect kunnen aanvoelen; er komen koudere tijden aan komen en juist daar gedragen ze zich naar. Op veel wateren zullen ze zich uiteindelijk ook verplaatsen naar hun ‘overwinteringsplekken ’ zoals jachthavens of andere beschutte plekken. Nu is dat echter nog niet zo ver en het is gewoon een gegeven dat veel vissen nu maximaal willen azen.
Werkelijk overal in ons land zijn er in de herfst viswateren te bedenken waar juist nu goed witvis wordt gevangen. Het lijkt bijvoorbeeld soms wel alsof de voorns uit de grond zijn gekropen. Op plekken waar maandenlang amper voorns zijn gevangen, zijn ze nu plotseling in overvloed te vinden. Voor brasems geldt dat meestal minder. Die azen vaak meer over het gehele jaar verdeeld maar ook voor hen geldt dat ze nu maximaal zich willen vol vreten.
Waar moet je in de herfst vissen?
Voor die vissers die toch niet helemaal weten waar ze het best heen kunnen gaan voor een mooie visdag, bekijk HIER een lijst met 10 goede stekken in deze periode van het jaar!
Vanaf aanstaande vrijdag tot en met zondag, op de data 2, 3 en 4 oktober 2020, wordt langs de oevers van het Amsterdam-Rijnkanaal bij Tiel de Team Topcompetitie Feedervissen georganiseerd. Maar liefst achttien teams van vier vissers doen er mee dit jaar.
Het is voor het eerst dat deze wedstrijd in een blok van drie wedstrijden op drie opeenvolgende dagen wordt gevist. Het winnende team mag zich Kampioen van Nederland noemen.
Wie gaat naar het WK Feeder?
Normaal wordt het winnende team ook uitgezonden naar het Wereldkampioenschap voor Clubteams Feeder, maar dit jaar is alles anders door de corona-situatie.
Alle Internationale wedstrijden zijn een jaar opgeschoven en het winnende team van vorig jaar vertegenwoordigt ons land in 2021. Wel is er een bijzonder interessante prijzenpot voor deze wedstrijd als ‘compensatie’.
Team Topcompetitie Feedervissen: waar en hoe laat?
Er zal worden gevist op het parkoers bij de golfbaan aan de oostzijde van het kanaal. Er wordt gevist van 10.30 tot 15.30 uur op ieder van de drie dagen. Na het weekend volgt de uitslag zo snel mogelijk op deze website!
Witvissen in de herfst: misschien wel de mooiste en beste tijd van het jaar. Ieder jaar zijn er wel van die dagen met nog heerlijke temperaturen en prachtig najaarsweer. Mooiere visdagen zijn er nauwelijks, omdat juist nu veel vissen maximaal willen azen. Maar ook op dagen met echt herfstweer kun je goede vangsten boeken. Wat en waar in Nederland liggen de beste stekken?
Zelfs al heb je in deze tijd van het jaar nog prachtige dagen, toch worden de nachten langzaam maar zeker wat kouder en kun je zelfs al een keer een nachtvorstje verwachten. Een en ander houdt absoluut in dat de watertemperaturen overal heel langzaam maar toch zeker naar beneden gaan en de vissen reageren daar feilloos op.
Wat en waar liggen de beste stekken voor witvissen in de herfst?
Voor die vissers die toch niet helemaal weten waar ze het best heen kunnen gaan voor een mooie visdag hieronder een lijst van 10 viswateren, verdeeld over geheel Nederland, waar de kans daarop zeker goed is te noemen. Absolute zekerheid heb je natuurlijk nooit. Dat zal ook nooit veranderen in onze sport en dat is ook eigenlijk juist een van de mooie dingen eraan.
STEK 1: vissen op het Kanaal Beukers-Steenwijk nabij Steenwijk
Dit is werkelijk een heel mooi kanaal waar de laatste jaren heel goed vis wordt gevangen in zowel het voorjaar als ook het najaar. Er is hier gewoon de laatste jaren veel meer vis als vroeger toen er nog een beroepsvisser actief was hier. Het is er ook prachtig vissen, zowel met de vaste stok als met de feederhengel.
Om met het laatste te beginnen, dit kanaal is op de meeste plekken maar hooguit 35 meter breed en met de feederhengel wordt meestal pal tegen de overkant van het water gevist. Dat levert vaak flinke brasems op. De meeste vissers echter zullen hier vissen met de vaste stok. Typisch voor dit water is dat er op zo’n 8 of 9 meter uit de oever een vrij steile richel ligt. Korter dan die visafstand levert vaak veel kleinere vis op, vooral bliekjes en kolbleien en ook soms voorns. Die zijn zeker ook te vangen in het diepere water “achter” de richel maar juist daar zijn vaak de grotere blieken en brasems te vangen. Dit water kan stromen en dan heb je dobbers tot zo’n 1,5 tot 2 gram nodig. Wanneer het water stil staat kan je uiteraard lichter vissen.
STEK 2: vissen op het Noordhollands Kanaal tussen Amsterdam en Purmerend
Het Noord Hollands Kanaal is echt een fantastisch viswater. Er zijn dan ook heel wat verschillende plekken langs dit kanaal waar vaak veel vis is te vangen. Akersloot, Neck, het stuk tussen Alkmaar en Den Helder, overal heb je prachtige mogelijkheden. Hier wil ik echter het gedeelte van het kanaal tussen Amsterdam en Purmerend bespreken, want juist in deze tijd van het jaar zijn de mogelijkheden hier bijzonder goed. Dat is ook de reden dat er hier de laatste jaren al heel wat Nationale en ook zelfs Internationale wedstrijden werden georganiseerd.
De vangsten zijn bijna altijd top met voorns in overvloed en ook vaak heel veel kolbleien, blieken en zeker ook brasems. Hier is op allerlei verschillende manieren goed vis te vangen. De vaste stok visserij komt altijd aan bod hier maar ook voor de feedervissers is de situatie hier werkelijk ideaal. Kijk wel een beetje uit hier. De grasstrook tussen het water en de weg is op de meeste plekken niet zo heel breed. Vooral het afsteken van lange vaste hengels is hier iets om met een beetje beleid te doen. Het is geen optie om hengels op of over de weg af te steken. Het water staat meestal stil. Dobbers van zo tussen 0,7 en 2 gram zijn vaak ideaal. De vissen zijn hier ook vaak pal tegen de oever te vangen. Casters zijn een prima aas voor zowel de voorns en de brasems. Soms ook zijn de brasems met name goed te vangen met mestwormen, maar dat is natuurlijk bijna overal het geval.
STEK 3: vissen op de Oude Rijn tussen Bodegraven en Woerden
De Oude Rijn is echt een prachtig viswater en dat geldt al helemaal voor dit gedeelte van het kanaal in deze tijd van het jaar. Wat is er hier allemaal niet te vangen eigenlijk? Met de feederhengel en vissend tegen de overkant zijn er vaak veel en grote brasems te vangen. Met name nu bijten de voorns hier ook maximaal. Bovendien worden er hier op plekken waar er wat plompebladen in het water staan ook vaak veel en flinke ruisvoorns gevangen en ook het vangen van een zeelt behoort hier altijd tot de mogelijkheden.
De visserij is redelijk algemeen. Het water kan soms flink stromen dus qua dobbergewicht dien je altijd te zorgen voor een brede selectie die rekening houdt met alle mogelijkheden. Vaak staat het water namelijk ook gewoon stil. Als aas voor de voorns voldoen maden, pinkies en zeker casters het best. Voor een gerichte brasemvisserij is het altijd raadzaam om met wormen te vissen en zeker ook om wat geknipte wormen mee te voeren. Zeker wanneer je alleen hier vist zijn de vissen ook vaak vlak onder de oever te vangen!!
STEK 4: vissen op het Ketelmeer tussen de A6-brug en Ketelhaven nabij Swifterband
Tja dit is een heel ander soort water. Natuurlijk is er te vissen met een vaste stok maar eigenlijk wordt hier vrijwel altijd vooral gevist met feederhengels. Dit is een enorm groot water wat natuurlijk wind-gevoelig is. Ben dan ook nooit bang om stevig materiaal te gebruiken hier. Ook de oever is “ruw en ruig” te noemen. Zorg dan ook altijd voor een goed plateau zodat je comfortabel kunt vissen. De stenen langs de oever zijn groot! Als de wind waait richting de oever waar je vist dan komt er ook veel natuurlijk aas die kant op. Het is dan echt goed te merken dat de vissen veel dichterbij komen dan wanneer de wind aflandig is. Er zwemmen hier grote scholen vis en je kunt op de momenten dat die in de buurt zijn bijna niet teveel voeren.
Met name in dit jaargetijde zijn er zeker niet alleen brasems te vangen. Ook voorns zitten er in overvloed en altijd is er ook kans op een bijzondere bijvangst. Zo hoor ik steeds vaker over het vangen van meervalletjes en zeker ook houtingen. Een advies, vis als er veel wind staat met nylon op de molenspoel. Jawel, je levert misschien iets in qua beetregistratie maar veel wind betekent hier flinke golven en dan beweegt de hengeltop bij het gebruik van gevlochten draad constant heel nerveus. Persoonlijk word ik daar gek van. Nylon werkt echt beter bij dat soort omstandigheden.
STEK 5: vissen op het Lateraalkanaal nabij Roermond
Wat een prachtig viswater is dit in deze tijd van het jaar!! Vaak is de visserij in het voorjaar en de zomer minder goed hier dan juist nu. Veel vissers hebben een hekel aan het gesjouw over het grind hier en de moeilijke oevers. Hoe goed is het dan ook dat er juist nu een groot aantal vissteigers worden aangelegd hier! Eigenlijk zijn het een soort van steenkorven maar hoe dan ook gaat dat het vissen hier een stuk meer comfortabel maken.
Er is hier zowel met feederhengels te vissen als met de vaste stok of zelfs matchhengels. Met afstand de meest beoefende visserij hier is echter die met de vaste stok in combinatie met voor de omstandigheden zo licht mogelijke dobbers. Natuurlijk zijn maden, casters en wormen allemaal goede aasopties maar het beste aas zijn hier vaak muggenlarven. In deze tijd van het jaar komen er grote aantallen voorns hier op dit kanaalgedeelte. Mede door de omstandigheden is de visserij wel meer technisch als normaal. Er is hier veel scheepvaart en in de buurt ligt er een grote sluis. Het water stijgt en zakt hier dan ook regelmatig. Daarmee moet je wel rekening houden als visser. Ook wisselt de stroming vrijwel constant. Als je hier vist met feederhengels vis je automatisch vaak verder en dus over de stenen heen. Dat vergroot absoluut de kansen op blieken en brasems.
STEK 6: vissen op de Gelderse IJssel tussen Zutphen en Wilp
Wat mij betreft is de rivier de IJssel met afstand het mooiste water in ons land. Echt een ruwe rivier met vaak een flinke stroming. Met name met feederhengels is er hier prachtig te vissen en het mooie is dat je nooit weet bij een aanbeet wat er nu weer aan de haak hangt. Er zijn voorns, op sommige plekken zijn er enorme aantallen windes, kolbleien zijn er bijna overal en op sommige gedeeltes zitten er veel brasems ook. Wat bovendien nieuw is de laatste jaren, er zijn hier volop barbelen te vangen en ook hoor je steeds vaker over houting-vangsten.
Witvissen in de herfst is aan de Gelderse IJssel prima te doen! (foto: Joop van Houdt Luchtfotografie/Rijkswaterstaat)
Vooral wanneer het water wat hoger staat hoef je dikwijls helemaal niet ver te vissen, soms is 20 meter al ver genoeg. De feedervisserij nis hier dus dominant, maar als er in Nederland nu een water is waar je eens met de vaste stok in combinatie met vlagdobbers wilt vissen dan kan dat hier op een van de strekdammen langs dit water. Let op! Afhankelijk van waar je vist en hoe ver heb je vaak voerkorven nodig met zeker 100 gram gewicht eraan en soms nog meer om de bodem te kunnen houden. Ankerkorven komen hier natuurlijk ook prima tot hun recht. bekijk hier drie prima feedermontages.
STEK 7: vissen op het Havenkanaal nabij Assen
Het Havenkanaal is een aftakking van het Noord Willemskanaal en het lijkt wel alsof met name in de herfsttijd de vissen hier bij elkaar komen. Een prachtig viswater waar je comfortabel kunt vissen en met name nu veel vis kan vangen. Die vangsten zullen vooral bestaan uit (soms flinke) voorns en zeker ook soms brasems.
Het water staat hier meestal stil en je kunt dan ook het best vrij licht vissen met de vaste stok. Natuurlijk kan er hier ook gefeederd worden maar de vaste stokvisserij zie je hier het vaakst. Casters zijn evenals maden een belangrijk aas hier en zeker wanneer je hier alleen vist is het de moeite om een voerstek te maken met wat gekookt en gekiemd hennepzaad. Als daar de vissen eenmaal op gaan azen dan is hetzelfde aas op de haak vaak het best. Casters op de haak is ook vaak heel goed hier. Nog meer lezen over aas voor voorn? Dobbertjes vanaf 0,5 gram tot 1,5 gram werken vaak het best. Nog een advies, voer zeker niet teveel. Enkele balletjes is vaak meer dan genoeg. Bijvoeren kan altijd nog. Alles dat in het water ligt kun je er niet meer uit halen!
STEK 8: vissen op het Amsterdam-Rijnkanaal nabij Tiel
Dit water was ooit het meest bekende wedstrijdwater van Nederland maar dat is wel inmiddels 35 jaar geleden. Zowat wekelijks werden er hier grote wedstrijden gevist, allemaal uitsluitend met de vaste stok. De vangsten bestonden toen vooral uit voorns met hier en daar een enkele brasem als bonus. Na die tijd kwamen er heel wat jaren dat dit water steeds meer “vergeten” werd. Natuurlijk, er werd zeker nog gevist maar de vangsten waren vaak matig en de aantallen vissers stonden absoluut niet meer in verhouding tot vroeger. De laatste jaren echter wordt dit water weer helemaal “herontdekt” en dan met name in deze tijd van het jaar en ook de winterperiode.
Tegenwoordig wordt er hier bijna uitsluitend met feederhengels en de vangsten bestaan vooral uit blieken en enkele brasems. Wat deze plek echter uniek maakt is het bestand aan enorm grote voorns die hier rondzwemmen, dus feedervissen op voorn. Ik heb het dan over vissen van een kilo en groter. Die vissen komen waarschijnlijk uit de Rijn maar niemand weet dat zeker. Dat lijkt me ook logisch en ik kan me voorstellen dat met name bij hogere waterstanden hier veel vissen het kanaal opzwemmen en er blijven hangen. Hoe dan ook wordt dit water met het jaar weer meer populair bij heel veel vissers en zeker ook bij veel wedstrijdvissers. De visserij is relatief fijn en de visafstanden liggen vaak op tussen de 30 en 50 meter. Het lijkt dat veel vissen zwemmen boven de bodem en het vissen met een drijvend aas aan de haak werkt vaak prima. De beste aasoorten zijn vaak maden en pinkies. Ook casters werken vaak goed en natuurlijk zijn mestwormen ook goed, met name wanneer er blieken en brasems te vangen zijn.
STEK 9: vissen op de Vlaardingse Vaart bij Vlaardingen
Dit is een erg ondiep water, hooguit maximaal twee meter, en toch zijn de herfstmaanden vaak de beste vistijd hier. Is ook meer logisch dan het lijkt wanneer je bedenkt dat juist nu het veel rustiger wordt aan het water hier. Er varen veel minder boten op het water nu ook. De vangsten bestaan hier vaak uit kolbleien, blieken, een enkele brasem en juist nu zeker ook voorns die gevangen worden met de vaste stok. Ook met de feederhengel is hier prima te vissen. Het gaat dan om minder maar vaak grotere vissen die vaak pal tegen de overzijde van het water worden gevangen. Brasems en giebels en soms een grote winde of zelfs een karper. Zelfs een enkele echte kroeskarper wordt hier nog weleens gevangen.
Behalve de gebruikelijke aassoorten zoals maden, pinkies, casters en wormen worden hier met de feeder vaak ook moderne aassoorten zoals wafters en miniboilies regelmatig met succes gebruikt. In ieder geval zou ik dit water een echt caster-water durven noemen. Erg licht vissen met de vaste stok is wel noodzakelijk voor “het beste resultaat”. Dobbertjes van 0,3 tot 0,75 gram voldoen meestal het best. Wanneer je vist met de vaste stok is het vaak belangrijk om ook met losse casters, pinkies en hennep een kortbij plekje op te bouwen. Vooral na wat langere tijd komen hier vaak de grootste vissen azen!!
STEK 10: vissen op het Wilhelminakanaal tussen Tilburg en Hilvarenbeek
Het zuiden van ons land staat zeker niet bekend als het visrijkste gedeelte van ons land. Op zich klopt dat natuurlijk ook maar het verbrede gedeelte van het Wilhelminakanaal tussen Tilburg en Hilvarenbeek, dus zo’n beetje achter recreatiepark de Beekse Bergen is daarop soms echt een uitzondering en dan met name in het voorjaar en vooral ook juist nu in deze tijd van het jaar. Eigenlijk is dit kanaalgedeelte een soort van roeibaan waarop ook verschillende roeiverenigingen trainen. Toch is er zeker ook prima te vissen.
In dit jaargetijde wordt er vooral voorn gevangen met de vaste stok maar zeker wordt er ook vaak gefeederd op wat grotere afstand. Dat levert dan weer vaak blieken en brasems op. De veel stillere aasaanbieding zal daarmee ook wel te maken hebben. Behalve de gebruikelijke aassoorten zijn muggelarven hier absoluut ook een goede optie. Casters zijn met name vaak een goede optie om de grotere voorns te vangen.
Nog meer stekken?
Er zijn natuurlijk, behalve de hier zojuist genoemde wateren, nog veel meer mogelijkheden in ons land om juist in deze tijd een fijne visdag te kunnen beleven met goede vangsten. Overal in ons land zijn er ‘plenty’ mogelijkheden en daarmee bedoel ik van noord naar zuid en van oost naar west. Vaak zijn dat regionaal bekende wateren en de ideale plaats om daarover meer informatie te verkrijgen zijn natuurlijk de hengelsportzaken in de buurt. Een bezoekje daaraan is altijd alleen al daarom de moeite meer dan waard!
Herfststormen kunnen verrassend zijn, dus let op als je met je rubberbootje het water opgaat en door de stevige wind niet meer terug kan komen met je elektromotor, omdat deze te weinig kracht of stroom heeft. Ga ook zeker niet met je waadbroek het water op als het stormt . Uiteraard telt dit voor elke periode. Mocht je gebruik maken van een elektromotor zorg er dan voor dat de accu tot zijn strot aan toe vol zit met stroom. Denk niet van, ach’ dit redt ik wel want als de motor geen volle kracht meer heeft en de wind staat van je stek af , dan ben je klaar! Als je dan ook nog eens alleen bent, dan kan dat nog wel eens nare gevolgen hebben. Dus zorg ervoor dat je altijd een volle accu hebt en neem ten alle tijden je peddels mee.
42 – Droog blijven
Heeft het vissen in de herfst dan alleen maar voordelen ? Zijn er dan helemaal geen nadelen aan het vissen in de herfst? Jazeker wel ! die verdomde regen en windstoten. Wat nu absoluut geen overbodige luxe is dat is een goed regenpak. Een warmte pak kan ook maar soms zijn de dagen nog redelijk goed van temperatuur en dan zweet je de bilnaat nat. Je krijgt het spaans benauwd en weet dan soms niet hoe snel je het pak weer uit wilt trekken. Nee, soms is een goed regenpak van onschatbare waarde. Als je dan ook nog in het bezit van een goede waadbroek bent dan is het plaatje compleet.
Meerdere hengels op verschillende dieptes
43 – Veelzijdige poncho
Een andere prima top tip is het gebruik van een eenvoudige Poncho. Deze waterdichte supersized jas heeft mij al heel vaak droog gehouden tijdens een plotselinge opkomende regenbui. Niet alleen is een poncho eenvoudig om aan te trekken het neemt ook nog eens nagenoeg geen ruimte in de vistas in. Door het grote oppervlak van de poncho is deze ook nog eenvoudig te gebruiken als regenkleed over je visspullen heen voor als je nog je spullen aan het opzettend bent, al met al een onmisbaar kleinnood voor de karpervisser.
44- Goed schoeisel
Draag comfortabele met grof profiel en waterbestendige schoenen of laarzen, de ondergrond is altijd nat en glibberig .Goed schoeisel is echt een pre in de herfst, de vallende bladeren gecombineerd met nattigheid kunnen voor gevaarlijke situaties zorgen. De ondergrond is negen van de tien keer vochtig en modderig. Gympies zijn nu echt not done, de vlakke zool heeft geen houvast op bv nat gras of een drassige ondergrond. Niets is vervelender dan onderuit gaan met je hele hebben en houden. In het ergste geval kan je nog een nat pak halen zonder ook nog maar een hengel te hebben aangeraakt. Daar zit niemand op te wachten.
45 – Handige ‘zipp lock’ zakjes
Wat ook niet onbelangrijk is, is een goede bescherming voor je foto toestel of afstand bediening. Niets is vervelender als je dure toestel het begeeft onder het vocht van de vele regen die valt. Tip als je zelf foto’s moet maken in de regen: zet je camera zo laag mogelijk op het statief in je shelter. Gebruik dan een afstandbediening die je in een plasic ‘zipp lock’ zakje doet. Zo kan er geen regen bij komen en kan je vrij gemakkelijk de knopjes bedienen. Deze zakjes zijn in allerlei maten te verkrijgen. Be je niet in het bezit van een afstandsbediening dan zit je continu met natte handen. Gebruik dan een groot formaat zipp lock zakje en knip daar een rondje uit, iets kleiner dan de lens groot is en schuif die over de camera. Nu kan je de ontspanknop gewoon met natte vingers aanraken zonder dat er vocht op de camera komt.
46 – Lange nachten
De dagen worden korter in het najaar en het is al vroeg donker. Persoonlijk voel ik er dan ook niet veel voor om rond de klok van 8 uur al te gaan slapen…daarom is het leuk en bovendien leerzaam om wat lectuur mee te nemen, immers andere vissers kunnen middels hun artikelen soms net de tip geven om jou verder te helpen. Er zijn ook speciale bivvy lampen te verkrijgen erg handig als je avonds nog even wat wilt lezen. Niet vergeten om wat extra batterijen mee te nemen…
47 – Watermunt
Tot laat in het najaar is watermunt vrijwel overal te vinden aan de waterkant. Niet alleen kun je er een heerlijke naar muntthee van zetten, watermunt is ook nog eens een prima remedie tegen maag- en darmkrampen. Daarnaast bevat deze groene thee veel natuurlijke antioxidanten die op hun beurt weer zorgen voor een goede gezondheid. Wist je trouwens ook dat een fijngewreven blad watermunt verlichting biedt tegen insectenbeten? En mocht je last hebben van steekvliegen in de bivvy dan helpt de geur van een takje watermunt om deze lastpakken te verjagen.
48 – Ongedierte
Muizen maar ook ratten komen in het najaar vaak in de bivvy. Dit komt omdat het voedsel, maar ook de dekking in het veld minder wordt. Om nu te voorkomen dat jou dure visspullen aangevreten worden of dat de muizen hun ontlasting tussen jouw visspullen doen is het raadzaam om al het eten en visvoer op te bergen in afsluitbare emmers of een plastic ton met draaideksel. Voor al te opdringerige muizen is een muizenklem de enige remedie. Wist je trouwens dat pindakaas een prima middel is om als aas te gebruiken in de muizenval?
49 – Opkikker
Hoe vaak is het me niet gebeurd dat je tijdens een nachtelijke dril koud en nat bent geworden… Om toch weer een beetje mens te worden is een beker warme soep een geweldige opkikker! Vergeet daarom voor die lange sessies niet een paar smaken instantsoep in je vistas te stoppen. Het neemt geen ruimte in en zeg nu zelf wat is er nou lekkerder nagenieten van een mooie vangst dan met een beker warme soep in de handen?
50 – Hinderlijk wier
In het najaar sterft op veel wateren het wier af, zeker de op de grotere wateren waar grote stukken wier door de wind heen en weer gaan drijven is het raadzaam om de hengeltoppen onder water te steken. Vaak hang ik er ook nog een extra toplood in het snoer om te voorkomen dat het wier toch nog mijn lijn oppakt. Eenmaal een groot wierveld in de lijn dan rest er niet veel meer om de hengel binnen te draaien, want onze aas aanbieding is door de druk van het wierveld op de hoofdlijn zeker verplaatst over de bodem.
Foto: Bernd Brink
51 – Voor het donker
Aastijden zijn vaak heel specifiek, soms kun je je klok erop gelijkzetten. Met name de laatste twee uur voor donker zijn vaak heel goed. Plan je een avondsessie op een voerstek, zorg dan dat je al ruim voor het donker aan de waterkant zit en je hengels in het water hebt liggen. Gooi eerst de hengels in (zonder te voeren), leg je onthaakmat en schepnet klaar, en zet dan pas je paraplu of shelter op. Het zal niet de eerste en laatste keer zijn dat er al binnen een halfuur een hengel afloopt! Vaak gaat het dan om een grotere vis, alsof die de voerstek domineert.
JAN VAN SCHENDEL – Zaterdag 26 september verzamelden alle jonge Nederlandse topvissertjes en ook zeker vissters zich langs de oevers van het Noord Hollands Kanaal tussen Ilpendam en Purmerend voor de eerste wedstrijd van de Team Topcompetitie Jeugd U20 en Dames.
Er doen dit jaar veertrien teams mee van elk 4 vissers (+ een of enkele reserves) en wat meteen opviel was het grote aantal nieuwe gezichten bij dit kampioenschap. Heel veel soms nog piepjonge deelnemers en ook heel veel nieuwe dames visten hier mee.
Je ziet nu echt heel goed dat het harde werk van de verschillende regiocoaches in ons land zijn vruchten begint af te werpen. Er wordt de laatste jaren heel wat tijd gestoken in de ontwikkeling van onze Nationale talenten op regionaal niveau en dat gaat in de nabije toekomst nog heel wat goede vissers en ook vissters opleveren. Prachtig!
Schitterende vangsten
Hier was een week eerder door de Senioren gevist op zowat hetzelfde parkoers en toen vielen de vangsten wat tegen. Nou, dat was bij deze wedstrijd zeker anders! Het water was wat minder helder nu en dat bleek de vangsten zeker ten goede te komen.
Anja Groot won het D-vak.
Er was nu wat minder kleine vis te vangen zo leek het wel en met name de voorns van afgelopen week lieten het nu een beetje afweten. Dat werd echter ruimschoots goed gemaakt door de vele blieken en ook brasems die er nu werden gevangen. Het werd zo een prachtige wedstrijd en als er nu een ding duidelijk was dan is het wel dat er heel veel talentvolle vissers zijn in ons land, zowel bij de dames als bij de heren!
Teamcompetitie
De naam zegt het al, deze Team Topcompetities zijn opgezet met het Team aspect in gedachten. Zo werkt het namelijk ook op Internationaal niveau. Vissen mag dan in de ogen van veel mensen een Individuele sport zijn, in de Internationale wedstrijdvisserij is dat zeker niet meer zo en het is prima om te zien dat dit systeem ook Nationaal wordt toegepast. Deze wedstrijden zijn allereerst Teamwedstrijden. Wel worden er altijd ook Individuele uitslagen opgemaakt.
De uitslag zaterdag 26 september
Individueel werd de wedstrijd vandaag gewonnen door 3-voudig wereldkampioene Anja Groot die het D-vak wist te winnen met het hoogste vangstgewicht van de dag. Anja wist maar liefst 24.310 gram vis te vangen. De tweede plek was voor Fabienne Ter Horst die het A-vak won met 12.355 gram en de derde plak was voor Twan Swart die het C-vak won met 12.335 gram. Slechts 20 gram verschil, om maar even aan te geven hier hoe klein de verschillen soms kunnen zijn, zelfs bij dit soort vangstgewichten. De vierde plek was er voor Ingeborg Audenaerd, ook voormalig wereldkampioene, zij won het B-vak, waar net iets minder werd gevangen, met 6710 gram. Drie vrouwen dus in de top vier vandaag. Dat is best bijzonder!!
Fabienne Ter Horst won het A-vak won met 12.355 gram.
Welk team won de wedstrijd?
Bij de Teams won Team Turbo, bestaande uit Floor Verhoeven, Mandy Swart, Twan Swart, Anja Groot (en Brynn Klootwijk, de reserve van het team vandaag), de dag met in totaal slechts 12 klassementspunten, de tweede plek en derde plek waren voor respectievelijk het team van Sportvisserij MidWest Nederland en het Evezet Jeugdteam. Beide teams eindigden op 19 klassementspunten en het verschil werd dus bepaald door de totale vangstgewichten van de beide teams.
De zomer van 2020 was heet en lang, met zelfs een heuse hittegolf. Het maakte het vissen er overdag niet fijner op. Het lag dus voor de hand er in de avonduren op uit te trekken en met diverse ‘partners in crime’ op tong te vissen. Hoppend van stek naar stek langs Noordzeekanaal en de Nieuwe Waterweg baanden we ons zwetend een weg langs de brakke gronden.
Bij het vissen op tong in Nederland hoor je veel verschillenden verhalen over de vangsten. Zoals altijd bij vissen kan het de ene dag meevallen en de andere weer tegenvallen. Ook wat betreft stekken zijn de uitkomsten wisselend en peinzen we ons achteraf suf om te reconstrueren waarom het tegenviel. Of mééviel. Buiten de gebruikelijke stekken als Noordzeekanaal, Nieuwe Waterweg of Westerschelde is het al lang niet meer vanzelfsprekend om een mooi klusje tong te vangen.
Maar door de hitte van deze zomer waren we wat vaker in de avond aan het vissen en dat leverde enkele leerzame sessies op. Dat begon in juli met een voerexperiment met Maver-teamleden Jan van de Bovenkamp en Erik Remijn. Wat denk je: was het warm en broeierig op de afgesproken dag? Nope, het werd een donkere dag met zeikregen, motregen en zelfs ‘gewone’ regen…
Druk overleg in de hengelsportwinkel van Engelhart in IJmuiden.
VOEREXPERIMENT
‘Wat is er mogelijk op het gebied van voeren en vis lokken bij het zeevissen?’ We beginnen maar even met een statement. Bij de zeevisserij in België en Nederland is voeren eigenlijk ‘not done’. Ook tijdens wedstrijden is het verboden. Er zijn natuurlijk wel voorbeelden van voertjes of lokmiddelen, want – en daar zit de tegenstelling – veel zeevissers zijn het erover eens dat de meeste zeevis wel op geur afkomt. Vissen hebben niet voor niets onnoemlijk veel receptoren in de kop en hun lijf zitten.
In de hengelsportzaak vindt je best veel voer en lokstoffen, maar veel daarvan zijn bedoeld voor witvis en karper. Voor het zeevissen is het minimaal. Ja, wat rubbydubbies voor het haaivissen en smeerseltjes voor op het aas (extracten van mesheften, zagers en zeepieren) waarbij de namen Kvalvik, Vitamo of zelfs WD40 genoemd worden.
Ik heb het erover met Jan van de Bovenkamp en Erik Remijn. Twee wedstrijdvissers; Jan met een behoorlijke palmares en ervaring bij het witvissen; Erik idem dito bij het zeevissen. Beide Italië-kenners bovendien, en in hun verschillende disciplines vissend voor de teams van Evezet/Maver. De vraag: waarom gebruiken we eigenlijk geen voer bij het zeevissen? We halen de catalogus 2020 van Maver erbij. In de categorie Zeevissen wordt hier een pagina voer aangeboden. Voer dat bestemd is voor soorten als zeekarpers, harders en sargo (zeebrasem). En zou dit daar ook werken?
Jan en Erik glimlachen. ‘Wat denk je zelf?’ Wat blijkt: voeren is bij het zeevissen op bepaalde soorten vis bijna een must in Italië; zeevoer op basis van garnalen, vismeel en zelfs kaas zien we als voorbeeld. Bestemd voor ondiep water, maar ook voor havens en wat dieper water, zowel voor bodemvis als voor pelagisch in de waterlagen.
Jan heeft zijn voertje klaar voor het Noordzeekanaal: compleet met zagerpapje…
BRAINSTORMEN
Na wat brainstormen maken we een plan. Waarom gaan we het zelf niet uitproberen? In een niet te hard stromend water bijvoorbeeld, op een vis zoals de tong, die altijd flink getriggerd wordt door de sappen van een gesegmenteerde zager? Kunnen we die wetenschap niet in praktijk brengen? Op 9 juli is iedereen aanwezig bij Engelhart in IJmuiden op een steenworp van het Noordzeekanaal.
Jan en Erik zijn al druk in de weer met zaakvoerder Gerard ten Broek om de catalogus van Maver door te nemen en de meegenomen strandhengels van dit merk in de straat eens heen en weer te zwiepen. Het voerplan is door Jan verder uitgewerkt. Hij heeft geen zeevismaterialen bij zich, maar wel zijn complete feeder-uitrusting. Hier gaat hij mee vissen, terwijl Erik
naast hem zal plaatsnemen en met zijn zeevis set-up zal gaan vissen. We zijn reuze benieuwd naar dit experiment. Maar eerst het belangrijkste: het voer van Jan.
Achterin de winkel staan de ingrediënten uitgestald rondom een flinke voeremmer. Er wordt 3 ons zagers in de teil gegooid. Jan pakt zijn driedubbele schaar en begint te knippen. Dan komt ook de accuboormachine voor de dag met de mixer als opzetstuk. Hiermee draait Jan de zagers volledig aan gort, alsof hij dit werk dagelijks doet. Een zagerpapje is alles wat rest. Nu gaat er wat grondvoer bij op basis van vismeel, en nog wat geheime bestanddelen uit de magazijnen van Evezet. Jan kijkt ons triomfantelijk aan. “En dit gaat in de voerkorf!”
‘Jan VdB’ is happy met zijn eerste zeevisjes aan de feeder…
PONTJE VELSEN
We hebben wat het weer betreft een verkeerde dag gekozen. De hele dag zeikt het van de regen en het ziet er niet naar uit dat het droog wordt. Een van de weinige droge plekken langs het ‘NZK’ is op het ponton naast de pont in Velsen-Zuid. Jan bouwt zijn viskist en accessoires op en zit al snel op zijn witvis‘troon’. Op de feedersteun ligt een 390 cm lange Maver Signature Pro. Erik heeft zijn hengelsteun opgesteld en twee strandhengels in stelling gebracht; een Nippon 150-grammer en een Darkside 250 grammer, beide van Maver.
Jan begint met een 40-grams korf voer te brengen. Hij bereikt hiermee een afstand van ongeveer 60 meter. Aan de enkele haak een stuk zager. Bij het zakken van de korf telt hij de seconden tot de korf de bodem bereikt. “Ongeveer 15 meter diep”,
klinkt het.
Erik werpt de 150-grammer met zagers tot op 80 meter. De Darkside Sport 250 werpt de tweede lijn de vaargeul in, ver voorbij de 100 meter. De uren die volgen gaat het qua vangsten nog niet denderend. Dat ligt beslist niet aan de feederopstelling. De beoogde tong houdt zich weliswaar schuil, maar in beide ‘kampen’ komen er kleinere visjes binnen in de vorm van botjes, wijting en steenbolk. Ondanks de kou en stevige motregens hebben we de grootste lol en elk visje wordt juichend binnengedraaid.
Jan probeert door wat vaker op te halen en voer te brengen (de timer wordt op 10 minuten gezet) een voerspoor aan te leggen, voor zover dat mogelijk is op 15 meter diep water. Het voer met de gemixte zagers is door hem zodanig gedoseerd dat het pas vrijkomt wanneer de korf de bodem bereikt heeft. Om het moraal hoog te houden haal ik bij ‘cafetaria’ Pontplein – 30 meter achter ons – koffie met appeltaart. En dat gaat er goed in!
Een betere lap tong op een mooie avond aan de Waterweg…
De tong wil deze koude miezerdag niet meewerken, ook al vissen we tot in donker door. Wie vaker op het Noordzeekanaal vist, weet hoe grillig het kan zijn. Vaak komt de scheefsmoel in het donker dichter naar de oever, zeker op warmere dagen, en kun je ze ook op 40 meter vangen. Maar niet altijd helaas. De tong blijft soms in de (zoutere) vaargeul schuilen en dan is een afstandskanon als een 250-grams strandhengel beslist nodig om die geul te bereiken. Wanneer het veel geregend heeft, wordt het voor de tong nog eens extra noodzakelijk om in die zoutere vaargeul te blijven wanneer de regen het water zoeter maakt.
Erik weet dat als zoute wedstrijdvisser natuurlijk ook en gaat er nog eens goed voor zitten. Zijn onderlijn met drie tussenloodjes waar de zijlijntjes aan geknoopt zitten, suist naar de vaargeul. In ‘blessuretijd’ weet hij zowaar nog twee maatse tongen te vangen op deze wijze. Chapeau!
En Jan? Hij is beslist niet teleurgesteld. Maar wel veel wijzer. De methode met de feeder en de voerkorf gaat beslist nog een vervolg krijgen. Wie weet op wat ondieper water, met zwaardere korven, en in ieder geval op een mooie zonnige dag en dito avond…
INTERESSANT? | Lees het hele artikel “TONGHOPPEN” in ZHS 373
NU IN DE WINKEL OF NEEM EEN VOORDELIG JAARABONNEMENT
BERND BRINK – Welke lijn voor karpervissen? Een mono of juist een gevlochten hoofdlijn? Dunne lijn om ver te werpen, of toch liever wat dikker en steviger? Het hoeft geen compromis te zijn, meent Bernd Brink. Hij combineert en geniet zo van de voordelen van de verschillende lijnsoorten.
Verschillende visomstandigheden vragen om verschillende lijnen, daar zijn we als visser wel aan gewend. Wil je ver werpen, gebruik dan een dunne lijn. Voorzie je veel obstakels in het water, neem dat een dikkere en slijtvastere lijn. Maar wat doe je wanneer je ver wilt werpen naar plekken waar je zo’n slijtvaste lijn nodig hebt? Een gevlochten lijn heeft geen rek en geeft aanbeten uitstekend door, maar is de kans op uitscheuren tijdens de dril daardoor groter.
Een gevlochten is ook slijtvast als het gaat om planten of hout, maar een stuk minder dan een dikke mono als het gaat om stenen en mosselen. Gebruik je een mono lijn, dan heb je weer minder controle tijdens de dril, zeker op grote afstand.
Vis je het hele seizoen op hetzelfde water, dan vind je zeker het juiste compromis tussen werpafstand en slijtvastheid. Dat compromis werkt echter niet als je op een water met verschillende visomstandigheden vist, of op verschillende wateren. Ik los het op door de goede eigenschappen van verschillende lijnen naar gelang de situatie te combineren. De combinatie van lijnsoorten opent een breed spectrum aan mogelijkheden.
Verschillende visomstandighedenvragen om verschillende (combi)lijnen.
ALLESBEPALENDE DIKTE
Mijn standaard hoofdlijn is een gevlochten lijn; daarmee komen de aanbeten goed en snel door en heb ik geen last van kinken. Tijdens de dril kan ik iedere beweging van de karper volgen. Tel de lange levensduur en de redelijke slijtvastheid (als je een niet te dunne braid gebruikt) erbij op en je hebt de hoofdredenen waarom ik de voorkeur geef aan gevlochten lijn.
Ik kies wel voor een dikkere braid van ongeveer 30/00 als hoofdlijn. Die hebben vaak al een trekkracht van 20 kg. Is dat niet wat veel hoor ik je zeggen… maar de trekkracht is voor mij niet het belangrijkste, het gaat veel meer om de dikte. Wel moet je bij zo’n dikte rekening houden met een overschot aan breeksterkte. Zo mag je bij een vastloper de lijn nooit met een gebogen hengel lostrekken. Dat wordt zeker met hengelbreuk gestraft… De eerder genoemde lijndikte is de échte diameter. De vermelding op de spoel is bij gevlochten lijnen vaak minder accuraat dan bij mono.
Ik kies steevast voor een dikke gevlochten lijn omdat die nu eenmaal slijtvaster is dan een dunne. Vaak hoor je dat mono beter bestand is tegen het schuren tegen een ruwe bodem of obstakels, maar dat is maar ten dele waar. Die vergelijking stamt nog uit de tijd van de eerste generatie dyneema lijnen… Die lijnen rafelden snel, omdat ze losjes waren gevlochten. De huidige, strakgeweven lijnen met vaak 8 strengen staan daar kwalitatief ver boven.
Mono wordt bovendien vaak vergeleken met een gevlochten lijn met een dunnere diameter. Trekkracht zegt niets over de schuurbestendigheid… Je zaagt een boom van 20 centimeter dikte sneller om dan eentje van een halve meter. Zo moet je ook naar het vergelijken van lijnen kijken; mijn praktijkervaring zegt me dat een gevlochten lijn van 30/00 slijtvaster is dan mijn nylon lijn van 35/00 die ik voorheen gebruikte.
De auteur met een dikke schub: met dank aan de juiste combinatie van hoofdlijn en leader.
SNAGLEADER
Om mijn standaard hoofdlijn te prepareren voor uiteenlopende situaties, combineer ik hem met een leader. Voor verschillende situaties gebruik ik verschillende leaders. De bekendste soort voorslag is de snagleader. ‘Snag’ zou je kunnen vertalen als obstakel. De leader zorgt voor een sterke, schuurvaste verbinding bij het vissen bij stenen, brugpijlers, mosselvelden en andere scherpe onderwaterhindernissen.
De slijtvastheid stijgt buitenproportioneel met toename van de lijndiameter. Zo is een lijn van 40/00 ruim twee keer zo slijtvast als een lijn die de helft zo dik is. Dat is logisch, omdat er voor 40/00 vier keer zoveel materiaal nodig is als voor 20/00. Zoveel extra massa kan logischerwijs heel wat meer aan.
Als materiaal voor een snagleader gebruik ik fluorocarbon omdat dit materiaal enorm slijtvast is. Het wordt niet voor niets gebruikt als leadermateriaal voor het vervaardigen van snoekonderlijnen! Ik wil een dikke lijn als voorslag gebruiken voor maximale slijtvastheid en er zijn nauwelijks goede gevlochten lijnen van die dikte (50/00 of zwaarder) te vinden. Fluorocarbon heeft bovendien het voordeel ten opzichte van mono, dat je een gekinkte lijn weer makkelijk rechttrekt als je die onder spanning zet.
De lengte van mijn leader hangt van de situatie af. Je hebt niets aan een slijtvaste leader als de hoofdlijn het risico loopt toch met de obstakels in aanraking te komen. Als vuistregel houd ik twee keer de diepte van het water aan. Zolang de combinatie zich comfortabel laat werpen, kan een leader eigenlijk nooit te lang zijn.
Mijn favoriete snagleader materiaal is 55/00 Slackliner Snag & Shock Leader Fluoro Carbon Hybrid van Strategy
Dankzij de bufferleader belandde deze karper veilig in het net
SHOCKLEADER
De shockleader wordt vaak in één adem genoemd met de snagleader. Toch hebben de twee leaders een verschillende taak. De naam zegt het al: de shockleader moet de klap opvangen wanneer je een zwaar lood met veel kracht en snelheid richting horizon wilt werpen. Dat geeft meteen aan wanneer je deze onderlijn gebruikt: als verre worpen noodzakelijk zijn. Voor de grootste afstand
kies je een dunne hoofdlijn.
Zou je die hoofdlijn door en door vissen, dan zou de lijn de worp van het zware lood niet overleven. Ik zou met een nylon hoofdlijn niet dunner gaan dan 28/00. Gebruik je gevlochten lijn, dan kun je zelfs tot 20/00 gaan. Ik gebruik voor mijn shockleader het liefst een gevlochten lijn. De rekvrije lijn zorgt dat de hengel beter ‘laadt’ voor de worp en 30/00 is sterk/ dik genoeg (als je op een redelijk obstakelvrij water vist).
Zo kun je de verbindingsknoop tussen hoofdlijn en voorslag erg klein houden, wat bij een mono voorslag niet kan, tenzij je een zogenaamde getaperde voorslag gebruikt. Dat zijn kant en klare voorslagen die van dun (waar je de hoofdlijn aan knoopt) naar dik aan het uiteinde lopen. Houd de leader kort, zodat je het maximale werpeffect van de dunne hoofdlijn behoudt. Als je werpt mogen er niet meer dan vijf slagen leader op je molenspoel zitten.
WIL JE MEER WETEN OVER LIJNEN EN LEADERS? | LEES HET HELE ARTIKEL IN KARPERWERELD 134
Nu te koop in de winkel of neem een voordelig jaarabonnement voor slechts € 46,50
JAIMY POSTHUMUS – De zeebaarsvisserij is de afgelopen jaren sterk in populariteit toegenomen. Ondanks de nieuwe technieken, aassoorten, potentiële stekken en de overvloed aan informatie via social media, kun je het spoor makkelijk kwijtraken. Jaimy Posthumus schept wat orde in de chaos en biedt in dit artikel wat handvatten voor elke zeebaarsvisser om meer grip te krijgen op deze fantastische roofvis. Zijn belangrijkste tip luidt: ‘Probeer het eens in het donker!’
Vaak zie ik foto’s van vissers voorbijkomen die in de brandende zon op de pier van Hoek van Holland een baars proberen te verleiden. Ik wil niet zeggen dat deze mensen geen zeebaarzen
vangen, sommigen lukt het vrij goed, maar veelal zijn deze omstandigheden verre van ideaal. Zeebaars is van nature een vrij schuwe vissoort en laat zich pas ‘s nachts of met bewolkt weer dichter onder de kant zien. De reden; de vis is dan minder zichtbaar voor vijanden en vindt in het ondiepe veel voedsel.
Tegen de oever en de taluds bevinden zich aasvissen, schaal- en schelpdieren in overvloed. Zodra de zon ondergaat en de schemering begint komt de zeebaars dus dichterbij en dat vergroot onze kansen als sportvissers misschien wel dubbel. De baars is mijns inziens in de goede periodes (in voorjaar en winter is het natuurlijk minder) ook actiever is in het donker.
Zodra de zon ondergaat komt de zeebaars dichter onder de kant.
OMSTANDIGHEDEN
Nederland kent enorm veel stekken om de zeebaars te belagen, maar wanneer kies je nu voor een bepaalde stek? Dat proces begint al thuis. Ik hou nauwlettend de weersverwachting en het getij in de gaten bij het plannen van mijn visdagen. Belangrijk is hierbij om te weten met welk moment in het getij je wil gaan vissen. Ook zeker niet onbelangrijk is de stand van de maan. Een volle maan bij een heldere hemel is vaak funest voor de vangsten. Ik heb al zo vaak meegemaakt dat zodra de maan achter een wolkendek verdwijnt, de vis ineens actief wordt. Ook het omgekeerde heb ik regelmatig meegemaakt; de maan komt op en de aanbeten zijn over.
Als we het dan toch over de maan hebben heb je natuurlijk ook nog springtij en doodtij. Springtij is ook zoiets. Dit valt twee dagen na volle maan en doodtij twee dagen na het eerste en laatste kwartier. Op een stek waar het niet heel hard stroomt kan springtij een uitkomst zijn, maar op stekken waar het normaal al erg hard stroomt kan springtij er weer voor zorgen dat de stroming te sterk wordt. Bij de windkracht en windrichting gaat mijn voorkeur uit naar een stabiele windrichting; dus wanneer de wind al enkele dagen uit dezelfde hoek komt. Als ik zou mogen kiezen dan kies ik een zuidwesten- of westenwind. Het liefst niet harder dan 3 Beaufort, zeker als je aan de slag wil met softbaits.
Voor het vissen met softbaits is er niets vervelender dan een bocht in je lijn, waardoor je weinig gevoel hebt en indirect contact met je kunstaas, met materiaalverlies tot gevolg. En in donker wordt dat nog erger. Ook de keuze van het moment in het getij is een belangrijk aspect. Dit verschilt ook nog eens per stek; de ene stek vis ik graag met opkomend water om bijvoorbeeld goed over een richel te kunnen vissen en op de andere stek kies ik weer graag voor afgaand water, omdat hierdoor het talud bereikbaar wordt. En dan is er natuurlijk de stroming: vaak de sleutel tot succes. Alles bijeen zijn dit zeer belangrijke zaken die je zelf moet ondervinden en die per stek verschillen.
Het scannen van de omstandigheden begint dus eigenlijk al thuis. Zeker als je in donker wil vissen, maar ook overdag: je huiswerk doen is een must. Bij aankomst gaat je oriëntatie verder en scan je de omgeving. Bij aankomst ga ik het rijtje af. Stroomt het naar behoren? Wat is de kleur van het water? Zie ik beweging op het water? Zijn er meeuwen aan het jagen? Antwoorden op deze vragen helpen mee met het bepalen van de strategie, zowel overdag als ‘s nachts. Zo zal de kleur van het water bepalend zijn voor de keuze van de kleur mijn kunstaas. Is het water extreem dik, waardoor de zichtbaarheid sterk beperkt wordt is het misschien een idee om met natuurlijk aas te gaan vissen, waarbij de geurfactor meespeelt.
Een ‘halfzachte’ krab. Perfect om zonder bindelastiek op de haak te zetten.
SEIZOENEN
De periode in het jaar is belangrijk om mee te nemen tijdens het plannen van je visdag. Zo is er in de loop van het voorjaar een enorme hoeveelheid speldaas waar te nemen. Stem hier je kunstaas op af door je kunstaas niet te groot te kiezen. Heeft het water in de zomer eenmaal de 18 graden bereikt, dan kun je ervan uitgaan dat het niet lang meer duurt voordat de zeebaars zich massaal gaat richten op de zachte krab en zwemkrab.
In deze periode wil het vaak lonen om met aas als zagers, steurkrab en zachte krab aan de slag te gaan. Na deze periode gaan we alweer richting het najaar en gaan de zeebaarzen zich opmaken voor de winter en eten ze vaak alles wat los en vastzit om de nodige reserves aan te leggen. Dé periode om dikke najaarsbaarzen te vangen. Wat mij betreft de mooiste periode aangezien de zeebaarzen op dit moment op hun sterkst zijn en supergretig!
Steurkrab, een van de beste natuurlijke aasjes voor de zeebaars. Als je erin investeert om ze te zoeken en te vangen, betaalt dat zich dubbel uit.
NATUURLIJK AAS OF KUNSTAAS?
Wanneer kies je voor natuurlijk aas of voor kunstaas? Een goede vraag, en hij geldt voor zowel overdag als voor ’s nachts vissen. De keuze hangt voor mij vooral af van de periode in het jaar. Als je beide ijzers in het vuur houdt, ben je op alles voorbereid, maar voor natuurlijk aas zijn met name de maanden juli en augustus geschikt, omdat dan de watertemperatuur zijn hoogtepunt heeft bereikt en de baarzen vol op krabben en schaaldieren gaan jagen. Bij de meeste baarzen die ik in deze periode vang zijn de buiken keihard van de grote hoeveelheid krabben die ze al hebben verslonden. Hier is natuurlijk aas de sleutel tot vangen.
Een handvol Black Minnows behoren tot de standaard uitrusting!
Wil je meer lezen over welk aas en wanneer je dit het beste kan inzetten? | Lees het hele artikel in ZHS 373
NU IN DE WINKEL OF NEEM EEN VOORDELIG JAARABONNEMENT
Veel meer aasperiodes dus dagsessies zijn prima te doen nu. Een nachtje vissen is natuurlijk heerlijk om te doen. Op veel wateren aast de vis voornamelijk s`nachts en dan moet je haast wel je kamp s`nachts opslaan om een vis te kunnen haken. Hoe anders is het tijdens de herfst, de vis heeft nu veel vaker een aasperiode dus zal de kans op het vangen van een vis toenemen. Dus ook hier geldt waarom moeilijk doen als het makkelijk kan. Gewoon lekker overdag de vis vangen is wat mij betreft veel ontspannender dan s` nachts.
32 – Avondjes scoren
Wat ook heel lonend kan zijn is korte sessies van een paar uur, bijvoorbeeld avondjes na werk of school. Onderhoud je een voerstek door die regelmatig van voer te voorzien op gezette tijden, dan kan een paar uur vissen op het juiste moment genoeg zijn. Probeer de vis- en voertijden op elkaar af te stemmen voor het meeste rendement. In een paar uurtjes kun je dan soms een aantal aanbeten ‘forceren’. Voordeel is dat je de stek voldoende rust geeft, rust die heel belangrijk is naarmate de winter vordert en de vissen minder actief worden.
33 – Boiliedeeg
Als je korte sessie vist is het zaak om snel een aanbeet te forceren. Dat kan door het aanleggen van een voerstek en die regelmatig, liefst op hetzelfde tijdstip van de dag dat je van plan bent om te gaan vissen, van voer te voorzien. Wat ook kan helpen is om je aas attractiever te maken door een sneloplossende laag ronde je boilie(s) te kneden, bijvoorbeeld boiliedeeg, pelletpasta of sterk klevend grondvoer voorzien van particles. Doe dat echter niet op wateren met een groot bestand aan witvis!
34 – Snowman
Een andere tip om snel een actieve najaarskarper te vangen is, door het haakaas extra te laten opvallen. Dit is ook de reden dat ik graag gebruik maak van een snowman presentatie; een zinkende boilie met daarboven een (opvallende) pop-up. Naast deze extra visuele attractie voorkom je ook nog eens door de langwerpige vorm van twee boilies, dat de haak te diep, lees in het zachte gedeelte van de bek kan prikken. Bovendien zorgt het drijfvermogen van de pop-up dat het gewicht van de haak gecompenseerd wordt.
35 – Opvallend groot
Najaarskarpers houden van een grote en opvallende hap en het aas is dan ook niet gauw te groot. Met een dubbele (of zelfs driedubbele) 16 of 20 mm boilie op de hair heeft zelfs een karper van 15 pond geen enkele moeite om die naar binnen te krijgen. Je kunt je haakaas nog verder pimpen, nog meer oplaten vallen door die te voorzien van een opvallend gekleurde boiliestopper of een imitatie aasjes als een nepmaiskorrel.
36 – Soaken
Een andere uiterst succes volle manier om extra attractie van het haakaas te laten uitgaan is het gebruik van soaks. Gesoakt aas is daarom de tip om op wateren waar in het najaar veel gevoerd wordt toch nog de nodige vissen te vangen. Immers door het vele voer zijn de vissen veelal verzadigd en zullen ze vaak kieskeuriger worden. Maar de kers op de taart tja die willen ze vaak er nog wel even afsnoepen en laat dat nu onze gesoakte boilie zijn. Handig zijn de speciale potjes met uitlek zeef dit voorkomt vieze handen.
37 – Penvissen
Vissen met de pen is niet voorbehouden aan het voorjaar of de zomer. Het kan heel effectief (ne leuk) zijn in de herfst. De karpers zijn actief, gretig en komen vaak nog dicht onder de kant op zoek naar voedsel. Je kunt struinend op zoek gaan naar actieve vissen, maar ook met de pen op een voorgevoerde stek vissen, met op de hair een boilie, net als bij het statisch vissen. Overdag of ’s avonds met een breekstaafje op je dobberantenne. Blijft een magisch gezicht om het lichtpuntje eerst te zien ‘zweven’ (opsteker) om vervolgens is het niets te zien verdwijnen!
38 – Oppervlaktevissen
Op mistige, stille herfstochtenden als voorbode voor een mooie, zonnige najaarsdag zijn karpers vaak ook nog in de bovenste waterlagen te vinden. Vissend met de korst en/of kattenbrokken kan ook in de komende maanden, als de watertemperatuur nog relatief hoog is, nog heel lonend zijn. Na de drukke zomerperiode is het vaak een stuk rustiger aan het water en durven de vissen zich dicht onder de kant te begeven. Een uitgelezen kans om ze een heerlijke geurende broodkost of knapperig brokje aan te bieden!
39 – Geen tent
Vis je overdag of korte avondsessies van een paar uur, dan loont het niet om een grote bivvy op te zetten. Een goede paraplu, oval of snel op te zetten shelter volstaat om droog en warm te blijven. Naast dat je niet zoveel hebt mee te zeulen is het voordeel ook dat je veel meer uitzicht hebt over het water en daardoor alerter blijft op springend/rollende karpers. Wil je verkassen omdat je ergens anders karperactiviteit ziet, dan pak je het boeltje zo bij elkaar. Dat heeft ook zo zijn voordelen bij een avondje vissen en snel naar huis wilt om nog een paar uurtjes te pitten.
40 – Comfortabel onderkomen
Het najaarsweer kenmerkt zich vaak met behoorlijke temperatuurschommelingen en regenachtig weer. Zeker als je langere sessies vist heeft het gebruik van een zogenaamde winterskin in deze periode een grote meerwaarde. Je voorkomt met deze extra laag condensvorming in de tent. En een droge slaapzak slaapt nu een stuk lekkerder dan een natte! Daarom gebruik ik zeker in het najaar altijd een dubbeldoek, in sommige gevallen wordt de leefruimte ook nog eens groter en kun je de door de extra overwrap ontstane voortent, prima gebruiken om je stoel in te zetten tijdens regenachtig weer.
ERIK VAN SCHILT – De pijlstaartrog is één van de 10 verschillende roggensoorten die voorkomen in de Noordzee. Deze roggensoort was voor een lange tijd lastig te vangen vanaf de Nederlandse (en Belgische) kust, maar lijkt aan een ware opmars bezig, met meer en meer vangstmeldingen in 2020. Vanaf de boot, maar ook vanaf de kant. Erik van Schilt schetst een portret van deze ‘vervaarlijke’ rog en beschrijft hoe hij deze bijzondere verschijning gericht vangt vanaf de kant.
door Erik van Schilt
De soort pijlstaartrog die we bij ons in de Lage Landen kunnen verwachten is de gewone pijlstaartrog (Latijnse naam: Dasyatis pastinaca) en heeft een gemiddelde lengte van 70 tot 150 cm. DeNederlandse benaming is afgeleid van de pijlvormige staart die iets wegheeft van een speer. De pijlstaartrog behoort tot de familie van de haaien. Hoewel een haai en een pijlstaartrog wat
uiterlijk betreft totaal niet op elkaar lijken, hebben ze toch heel wat gemeen. Roggen zijn namelijk net zoals haaien kraakbeenvissen.
Dit betekent dat het gehele skelet uit kraakbeen bestaat.Maar daar waar haaien toch vaak het stempel van roofzuchtige dieren krijgen, is de rog met zijn vriendelijke uiterlijk minder beangstigend. Helaas werden vroeger pijlstaartroggen langsde Vlaamse en Nederlandse kust gevangen om hun leverolie. Dit heilzame middeltje zou vooral bij aandoeningen van spieren en gewrichten helpen, of dit ook daadwerkelijk zo was laat ik graag in het midden.
De roggen worden zowel op diep als ondiep water gevangen (foto Bram Bokkers).
SIERLIJKE VERSCHIJNING
Wie wel eens in een dierentuin of ander soortgelijk park in een aquarium een rog heeft zien zwemmen is meteen verbaasd hoe sierlijk een rog door het water kan ‘vliegen’. Dit komt mede door de twee grote vleugels die aan het lijf zitten, waarmee de rog zich elegant kan voortbewegen. Als de rog op de bodem gaat liggen kan deze zich ingraven. Dit doen ze fladderend met hun vleugels. Het
enige wat dan boven water uitsteekt zijn de ogen met de achterliggende spuitgaten die op de rug zitten om te kunnen ademen – en zijn gifstekel(s).
De rog is door de grijsgroene kleur mooi gecamoufleerd. De onderkant van de rog is wit met een donkergrijze rand om de mond en vijf paar kieuwspleten aan beide zijden naast de mond. Kleine roggen staan, net als andere platvissen, op de menukaart van zeehonden. Dus camouflage en verdediging in de vorm van een giftige stekel zijn wel zo handig. Op de lange, spits toelopende staart zitten één of twee venijnige gifstekels.
Deze gifstekels kunnen ongeveer 13 cm lang worden en zijn gekarteld van structuur. Deze gifstekels zal de rog alleen gebruiken als deze zich bedreigd voelt. Als de gifstekels gebroken zijn groeien ze naverloop van tijd weer aan.
De pijlstaartrog beschikt over één of twee venijnige gifstekels (foto Corné Marijnissen)
VOEDSEL & HABITAT
De pijlstaartrog scharrelt voornamelijk op de bodem zijn kostje bij elkaar, liefst in wat rustiger water. Vaak vind je er meerdere bij elkaar. De roggen trekken jaarlijks medio mei via Het Kanaal de Noordzee op tot diep in het Deltagebied. Vroeger werd de pijlstaartrog veel gevangen op de Oosterschelde, Noordzee en de Waddenzee. De vangsten van roggen op de Waddenzee zijn helaas minder geworden de laatste jaren. De oorzaak hiervan is nog onduidelijk.
Het voedsel van de pijlstaartrog bestaat voornamelijk uit bodemvis, schaal- en ongewervelde dieren. Dit voedsel zal de pijlstaartrog voornamelijk vinden op een vrij zachte bodem, zoals slik, met een rijk gevulde tafel aan zeepieren en zagers, maar ook krabben, kokkels, gapers en overige schelpensoorten.
De pijlstaartrog heeft een ontzettend goed reukvermogen en is een echte jager. Met elektrische sensoren, genaamd ampullen van Lorenzini, kan de rog zijn prooi traceren. Hij heeft deze sensoren vanwege het feit dat de ogen aan de bovenzijde zitten en zijn mond aan de onderzijde. Deze sensoren zitten rond de mond. Pijlstaartroggen hebben stompe tanden om mosselen, oesters en andere schelpen te pletten.
Met hoog water een ideaal foerageergebied voor de pijlstaartrog (foto Corné Marijnissen).
EERSTE KENNISMAKING
Mijn eerste ontmoeting met een pijlstaartrog aan de hengel was in 2016. Ik weet het nog als de dag van gisteren. Ik ging vissen aan de Oosterschelde met de gedachte om hopelijk een mooie zeebaars te kunnen vangen. Na wat kleine scholenbaarsjes en een aantal krabben te hebben gevangen was daar het moment. In een keer viel de lijn compleet slap. Dit slapvallen zie je bij een zeebaars niet snel gebeuren, dus ik dacht meteen aan een flinke paling. Zonder weerstand kon ik zo’n 20 meter lijn binnendraaien. Toen de lijn strak kwam te staan dacht ik in eerste instantie vast te zitten, er zat geen beweging meer in. Zou het een grote tros met zeesla zijn?
Toen ik de hengel flink krom trok begon er uiteindelijk aan de andere kant van de lijn toch beweging in te komen. Ik had op dat moment geen idee wat ik aan de lijn had. Telkens nadat ik enkele meters lijn binnen kon draaien kreeg ik een flinke dreun die het zaakje blokkeerde. Na een aantal keren door de slip te zijn gegaan en een vrij heftige dril kon ik een heuse pijlstaartrog landen.
Toen deze eenmaal op de kant lag moest ik goed kijken hoe ik deze ging onthaken. Ik wist dat de staart giftig was, en ook dat je deze met een doek kunt vastpakken tussen de achterkant van het lijf en de gifstekel op de staart.
Na een flinke adrenalinekick was ik toch zover dat de haak netjes verwijderd kon worden en de rog op de gevoelige plaat gezet kon worden. Na wat foto’s gemaakt te hebben mocht de rog weer terug de zee in. Vanaf dat moment is mijn passie voor het vissen op pijlstaartroggen begonnen.
Erik van Schilt: passie voor deze geweldige sportvis (foto Corné Marijnissen)
WIL JIJ MEER WETEN OVER HET VISSEN OP PIJLSTAARTROG? |LEES HET HELE ARTIKEL IN ZEEHENGELSPORT 373
NU IN DE WINKEL OF NEEM EEN VOORDELIG JAARABONNEMENT
Komend weekend (19 en 20 september 2020) worden de eerste twee wedstrijden gevist van de Nationale Team Topcompetitie Senioren. Zowel op zaterdag als op zondag zal worden gevist langs de oevers van het Noord Hollands Kanaal nabij Ilpendam.
Het Noord Hollands Kanaal staat bekend als een water waar in deze tijd van het jaar vaak erg goed wordt gevangen.
Premier League van het vissen
Je mag deze wedstrijden met een beetje fantasie gerust de “Premier League” noemen van het Nederlandse wedstrijdvissen. Hartstikke interessant voor iedere witvisser en wedstrijdvisser om eens een kijkje te nemen bij zo’n wedstrijd!
Nationale Topcompetitie 2020: hoe laat?
Er wordt momenteel heel goed vis gevangen op het Noord Hollands kanaal!
Op beide dagen wordt er gevist van 11.00 tot 15.00 uur. Zorg dat je iets eerder aanwezig bent. Juist tijdens de voorbereidingstijd van zo’n wedstrijd zijn er vaak dingen te zien waarvan je zelf als visser zeker niet minder wordt!
REDACTIE – Al tientallen jaren weten vissers van over de grens Nederland als visbestemming te vinden. Logisch, want wat zijn we hier verwend met een uniek roofvisbestand en variatie aan wateren! Jasmin Spingel woont net over de grens in Duitsland. Sinds een jaar of vier is ze helemaal verkocht aan het kantvissen op Nederlandse snoekbaars en snoek. We gingen een dag met haar op pad.
De eerste vis voor Jasmin is gelijk een hele mooie
Buitenlanders die bij ons komen vissen is niks nieuws onder de zon. Wellicht waren het in eerste instantie met name Belgen die de Hollandse polders onveilig maakten. Toen de visstand op onze rivieren en grote plassen verbeterde, zagen we daar steeds meer boottrailers met buitenlandse kentekenplaten staan. De laatste jaren zien we ook steeds meer Duitsers, niet zo gek als je bedenkt dat daar het roofvissen momenteel de populairste tak van hengelsport is. Tel daarbij op de promotie die Sportvisserij Nederland heeft gemaakt voor Nederland als visbestemming bij uitstek, en het is meer dan logisch dat men hier maar wat graag komt vissen.
Snel succes: Alex trapt na een paar minuten al af met de eerste snoek.
GEBOREN VISSER
Er bestaat misschien nog steeds wel een beetje het stereotiepe beeld van een vissende Duitser: met een veel te lompe, oude hengel en lijn waarmee je tonijn kunt vangen al zittend op een klapstoel uit de jaren ‘70. Natuurlijk totale onzin en achterhaald. Het zijn andere tijden. We gaan vandaag op pad met de Duitse Jasmin Spingel. Als consultant van Seanger staat ze flink in de schijnwerpers. Het gevaar bestaat natuurlijk dat de nadruk komt te liggen op het feit dat ze een jonge, vissende vrouw is. Alhoewel er wel meer vissende vrouwen zijn, waarvan sommigen door hun vriend aan het vissen zijn geraakt, ligt het bij Jasmin anders. Al vanaf 5-jarige leeftijd ging zij met haar vader mee naar de waterkant. En ze was er niet meer weg te slaan. Kortom, het vissen zit haar echt in het bloed.
Jasmin Spingel is al sinds haar vijfde verslaafd aan vissen. Nu heeft ze haar vizier op de Nederlandse rovers gericht
Jasmin vertelt dat ze de traditionele weg heeft bewandeld, dus begonnen met de vaste hengel en ook andere type visserijen beoefend, om nu met name het vizier op roofvis te hebben. “Tegenwoordig zie je dat veel jonge vissers direct met het roofvissen beginnen. Toch zie ik het als een voordeel om met het witvissen te beginnen. Als roofvisser pluk je daar later de vruchten van. Als je namelijk weet wanneer de witvis zich waar schuilhoudt en hoe ze zich gedragen, dan ben je al een grote stap verder met het kunstaasvissen. Je kunt het gedrag van roofvis beter voorspellen en dat zal zich uitbetalen in betere vangsten.”
FLITSENDE START
Het plan is om vandaag samen met ‘visgids’ Alex Boom enkele stekken langs Nederlands grootste watersysteem in het westen des lands aan te doen. We kunnen op de rivier zelf vissen, maar ook in zijtakken, kanalen, havens, in de stad of juist in niemandsland; er is keuze genoeg.
Dat gaat lekker zo; al na drie minuten is het weer raak!
Jasmin’s Tackle
Hengel: Moby Softbait – Iron Claw Genuine 245 L tot 25 gram
Molen: Doiyo Yujin S 2000
Kunstaas van de dag: 12,5 cm V-Tail 2.0, 12 cm Eazy Add Shad (beide van Moby Softbaits) en de 11 cm Iron Claw GoBody.
Een lekkere lichte hengel voor de nodige funfactor!
De eerste stek betreft een drijvende aanlegsteiger voor onder meer watertaxi’s, die buiten de hoofdstroom ligt. Nadat Jasmin wat info heeft ingewonnen over de waterdiepte, ongeveer 5 meter, besluit ze aan de slag te gaan met een 12,5 cm Moby Softbait V-Tail 2.0 op een 10 grams loodkopje. Omdat dit gebied vanaf de kant onbekend is voor Jasmin heeft ze van alles meegenomen qua materiaal. Als hengel maakt ze een Iron Claw Genuine 245 cm klaar, waar ze overigens ook de rest van de dag mee zal vissen. De perfecte softbaithengel voor het vissen met kunstaas tot 25 gram; een gevoelige top, een licht eigen gewicht (135 gram) en een behoorlijk progressieve buiging. “Zodat je ook aan kleinere vissen een mooie dril beleeft”.
De laatste weken ving Jasmin goed aan geel/groen achtige kleuren, dus speelt ze daar vandaag ook op in.
Al na twee worpen is het Alex die de eerste vis van de dag mag noteren: een fraaie snoek van zo’n 70 centimeter. Niet veel later klinkt er van Jasmin een verlossende “yes, dit is een snoekbaars!”, waar ze even later mee op de foto gaat en released in het water. “Ik heb eerlijk gezegd nog nooit een snoekbaars mee naar huis genomen. Ik ben een echte catch & release visser”. Na deze 60’er snoekbaars staat ze drie minuten later weer met een kromme hengel, alweer een snoekbaars; nog steeds een mooie vis, maar wel een tikje kleiner dan de vis van zojuist. Na een helaas geloste, grote baars vangt ook Alex nog een mooie snoekbaars. Een flitsende start, dit alles in een tijdsbestek van een half uur!
Maar dan houden de vissen de kaken op elkaar. In plaats van de stek te blijven bestoken, stelt Alex voor om de plek rust te gunnen, te verkassen en hier later nog terug te keren. Op naar de tweede stek op de rivier zelf, aan de Dordtse Kil.
“Ik heb eerlijk gezegd nog nooit een snoekbaars mee naar huis genomen. Ik ben een echte catch & release visser”
Op de rivier zelf geven de vissen zich niet gewonnen.
Kunstaaswissel: ken de omstandigheden en de prooivis. Zo hebben de Eazy Add Shad en de GoBody grondel imitatie een compleet andere actie en dat vraagt ook weer om een andere techniek van binnenvissen.
Jasmin vist met name op de Waal, maar ook snoekvissen in sloten staat met stip in haar agenda genoteerd.
ROLLEN OMGEDRAAID
Het roofvisbestand in Nederland is uniek, maar in Duitsland heb je voor wat betreft grote snoekbaars absoluut geen reden tot klagen. Toen BEET nog onderdeel was van het moederbedrijf gestationeerd in Hamburg, kregen we regelmatig foto’s onder ogen van die oud-collega’s waarvan je ging watertanden. ‘Een tachtigplusser, erg mooi natuurlijk, maar niet bijzonder’ zo was de reactie van de redactieleden aldaar. Ze vingen er nog veel groter. Snoekbaarzen van één meterplus vanaf de kant; ze wisten er meerdere te vangen! Het ligt er een beetje aan waar je woont, want Duitsland is natuurlijk groot “Als ik in Noord-Duitsland had gewoond, dan had ik eerlijk gezegd waarschijnlijk niet op zo’n regelmatige basis in Nederland gevist. Rivieren als de Elbe en de Eider zijn enorm goede snoekbaarswateren, die een uniek bestand aan grote vissen bevatten. Het is ongekend hoeveel 70 cm plus vissen daar zwemmen. Let wel, je vangt ze echt niet aan de lopende band. Verwacht er geen aantallen, zoals in Nederland wel mogelijk is”, aldus Jasmin.
In Duitsland wordt regelmatige kapitale meterplus snoekbaarzen gevangen – ook vanaf de kant! Foto: Henning Stilke
Toch blijft die Blinker-dvd met een aflevering ‘kantvissen op de Elbe’ ons bezighouden. Een type visserij vergelijkbaar met de kantvisserij op onze grote rivieren. Met softbaits op jigheads de kribvakken afvissen. De visser in kwestie vangt gewoon even zeven snoekbaarzen, allen 60-plussers, alsof het de normaalste zaak van de wereld is, met meerdere tachtigplussers erbij… Dus waarom niet een keer Duisland als visbestemming voor de doorgewinterde Nederlandse of Belgische snoekbaarsvisser?
KNALGELE GRONDEL
De rivier levert geen vis op; zelfs geen teken van leven of een ‘tikje’. Het water is troebel, grijsachtig van kleur en staat vrij laag. De afgelopen weken was het ook op de Waal erg taai en schrapen voor een vis, laat Jasmin weten. Hoewel het ergens anders natuurlijk wel bingo kan zijn en er nog meerdere rivierstekken op de route liggen, passen we het plan aan en kiezen voor een doodlopende zijtak van de rivier. Na een hoop potentiele hotspots afgevist te hebben kunnen we nog twee baarzen voor Alex noteren. Jasmin schakelt over naar een Iron Claw GoBody, een grondel imitatie, met een relatief zware loodkop. “Je kunt hier prima uit de voeten met een 10 grams loodkop, maar ik heb de ervaring dat voor baars een zwaardere loodkop soms beter werkt. Tijdens jiggen over de bodem krijg je een agressievere loop van de softbait. Zelfs in de winter kun je dit toepassen, dan vis je weliswaar iets langzamer, maar het ‘hupje’ is agressiever dan met een lichte loodkop.
Ook voor Jasmin komt op deze stek de verlossend aanbeet. Het is echter geen baars, maar een kleine snoek, die vlak voor de handlanding de grondel imitatie uit de bek schudt. De sessie lijkt een beetje als een nachtkaars uit te gaan, maar de terugkeer naar de ochtendstek geeft ons hoop dat er nog mooie dingen in het verschiet liggen.
“Ik heb de ervaring dat voor baars een zwaardere loodkop dan je eigenlijk ‘moet’ gebruiken soms beter werkt…”
Terugkeren naar de ochtendstek blijkt een gouden greep. Deze glasoog schoof vol over de grondelsnack!
Grondelsnack – Iron Claw Gobody
Het is inmiddels geen geheim meer dat de invasieve grondels hoog op het menu staan van baars, snoek en snoekbaars. In Duitsland was er al veel eerder sprake van een grondelinvasie, waardoor de vissen en vissers al eerder met grondel-imitaties aan de slag gingen dan bij ons. Met recht is de 11 centimeter lange Gobody één van de beste grondel-imitaties verkrijgbaar, met een zeer natuurgetrouwe vormgeving en actie. Het materiaal is drijvend, waardoor de softbait schuin op de bodem staat, waarbij het staartje verleidelijk trilt. “Ik heb in helder water grondelgedrag bekeken. Ze maken niet eens echte zwembewegingen. Ze liggen op de bodem, schieten als het ware er vrij horizontaal vandoor en ploffen weer neer op de bodem. Ik vis deze daarom niet jiggend binnen vanuit tikken met de hengeltop, maar door simpelweg een slingerslag snel binnen te draaien”.
Zo geel dat het bijna pijn doet aan je ogen; ook in natuurlijkere kleuren beschikbaar!
Dat blijkt de juiste keuze, want het is Alex die als eerste een vis haakt: een grote snoek. Dit moet wel een meterplus vis zijn… Als even later de brede rug het schepnet inglijdt volgt er een juichkreet. Maar liefst 108 centimeter; niet gek op een lichte jighengel!
Niet gek, voor op een lichte jighengel…
Jasmin besluit verder te vissen met de knalgele grondel-imitatie en even later haakt ook zij een betere vis. Dit keer geen snoek, maar een grote snoekbaars. Na een spannende dril ligt er een vis van 76 centimeter op de mat. Zo’n formaat kantsnoekbaars vang je beslist niet iedere dag. Aan het einde van de dag kunnen we concluderen dat er een moois lijstje vissen bij elkaar is gevangen. Als je geen Duitse visplannen hebt, dan is visvakantie in eigen land helemaal niet zo verkeerd!
In Nederland kun je gelukkig zonder zorgen de vissen weer vrijlaten!
Wij gebruiken cookies om onze website en onze service te optimaliseren.
Functioneel
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
Met een tweede plek in het vak op de eerste dag, de vakwinst op de tweede dag en nog eens een tweede plek op de beslissende derde dag (na een hele belangrijke vis zo’n kwartier voor tijd), telkens in vakken van 16 vissers, mag je zeggen dat je verdiend de titel hebt gewonnen. In totaal vijf klassementspunten over drie dagen is natuurlijk een ronduit fantastisch resultaat!
