MARTIJN DEKKERS – De eerste zinnen zijn het moeilijkste, zeker in dit geval! Eigenlijk hebben we geen dag een, twee of drie. Het wordt hier in het hoge noorden gewoon niet donker, er wordt gevist wanneer de zin en de drang om te vissen daar zijn en wanneer het weer dat toelaat, natuurlijk. Dat kan zowel ’s ochtends, in de middag, ’s avonds en de gehele nacht. De tijdlijn in de gaten houden is een hele klus nu er zoveel gevist wordt.

Na hun eerste sessie weten de heren Braat wel raad, zij slaan het schoonheidsslaapje over en varen direct na het eten weer terug naar de stek waar ze eerder op de dag gevist hadden. Ze gaan wederom met zowel aas als kunstaas vissen, een prima combinatie als je de aashengels voorziet van een dobber. Zo sleept het aas achter de boot aan en liggen de lijnen niet in de weg om met kunstaas te smijten.

Om een lang verhaal kort te maken: ze vallen met hun neus in de boter. De dobbers krijgen vaak niet eens de kans om ruim achter de boot aan te driften. Zelfs vlak achter de boot, wanneer het aas de juiste diepte heeft bereikt, verdwijnen de dobbers al in de diepte. Dikke kabeljauw, heilbotten en mooie lommen duiken zonder twijfel op de dode koolvissen. Het is dan ook al ochtend voor de Buster wordt afgemeerd aan de kade. Gesloopt, maar met een heel lekker gevoel gaan vader en zoon voldaan naar bed. Chapeau heren!

Rich, Theo, Paul en Rob varen later in de nacht naar dezelfde stek. Ook zij vissen zowel met als met kunstaas en boeken ongeveer hetzelfde resultaat. Het blijkt dat er op deze stek echt van alles rond zwemt: dikke koolvis, modder vette kabeljauw die lachen om de metergrens, heilbotten, zeewolven, het kan hier niet op. Opvallend detail: de meeste vissen worden gevangen rond de 30 meter. Op deze diepte hoef je niet met je zware hengels en groot kunstaas te vissen. Het kan nu lekker subtiel en licht, extra genieten dus. Ook zij meren ergens in de vroege ochtend af en zoeken daarna snel hun bedjes op. Genieten op en top!

Vandaag kozen ze ervoor te genieten van de rust en de omgeving. Zij genoten van een prachtige wandeling naar het bergmeer. Een aanrader voor iedereen.

Zowel de groep Faes als de groep Dijkmans, waar ik vandaag bij aan boord sta, kiezen ervoor om pas weer de volgende dag te gaan vissen en te genieten van hun nachtrust. In de ochtend blijkt het dat de wind veel zwakker is dan vooraf werd aangegeven, we vertrekken rond 13 uur vanuit de haven richting de kop van Silda. We proberen daar eerst de kabeljauw te vinden. Het is toegestaan om vanuit Noorwegen 18,5 kg filet per persoon mee naar huis te nemen, die zouden we deze week graag bij elkaar willen vangen.

We vissen op dieptes tussen de 60 meter en 100 meter op verschillende stekken. Ondanks de goede hoop die we hadden, komt er niet echt veel kabeljauw naar boven. We besluiten een andere stek op te zoeken. Groep Faes vertrekt richting de oostzijde van Silda, wij kiezen ervoor om op de stek waar de andere twee boten vannacht goed gevangen hebben ons geluk te beproeven. Mocht iemand op actieve vis stuiten, dan laten we dat aan elkaar weten, is de afspraak. Op beide stekken is het sprokkelen voor een vis, zowel de kabeljauw als de heilbot laat het afweten. Het is niet dat we geen vis vangen, maar het hadden er wel wat meer mogen zijn om het een goede visdag te noemen. We hebben fantastisch gevist, genoten van alles wat er gebeurde vandaag, alleen de vangst was mager. Geen nood, er komen nog vier visdagen aan!

Voor morgen ziet het weer er prima uit. Groep Faes vertrekt rond 9 uur richting de verre stekken op zoek naar kabeljauw, heilbot en koolvis. Het vertrouwen is groot, of dat terecht is gaan we zien. Jan, Jan-Jaap en ik vissen morgen op schol. Vorige trip is het me niet gelukt er een te vangen, het klonk dan ook als muziek in mijn oren dat er morgen op schol gevist gaat worden.

Bij de groep Dijkmans ga ik morgenochtend een bakje drinken. Dan bespreken we de wensen, mogelijkheden en kijken we naar de potentiële stekken en technieken. Voor nu rest er enkel nog wat nachtrust, morgen lezen jullie hoe het ons verder vergaat…

[FinalTilesGallery id=’18’]

MARTIJN DEKKERS – Daar gaan we dan, de eerste uren vissen breken aan, onze vissershartjes gaan nu wel heel snel kloppen, tijd om ons zelf te verwennen met kromme hengels en gierende slippen. Als eerste zetten we alle hengels, molens en andere materialen aan boord. Deze kunnen ook de gehele week aan boord blijven. Diefstal komt hier niet voor. Af en toe de hengels mee naar het huisje nemen om af te spoelen is wel verstandig. Wanneer alles op zijn plek staat en ligt worden de 150 pk motoren gestart, op naar de gekozen stekken.

Groep Faes en groep Dijkmans trekken er samen op uit. Met twee boten varen zij eerst richting de linker kop van het fjord om daarna, wanneer de wind echt weg valt, door te varen naar Loppabaan. Hier verwachten ze kabeljauw en koolvis te gaan vangen.

Ik sta vandaag aan boord bij Theo, Rich en Rob, Paul blijft vandaag vanwege slaapgebrek en het weer thuis. We besluiten halverwege het fjord eerst wat aasvissen te gaan vangen. Het lijkt even dat dit lastiger wordt dan we gehoopt hadden, maar gelukkig let Rich goed op zijn scherm tijdens het varen en stopt de boot direct boven een flinke pluk koolvissen. We hebben er snel een aantal te pakken en zetten koers richting de zandplaten voor de haven van Sandland. Hier gaan we proberen een mooie heilbot te vangen. Rich had pech vandaag, hij sloeg aan op een flinke heilbot en brak zijn hengel door tweeën, balen zeg.

Onze aasvissen worden geregeld te grazen genomen door zeewolven, we krijgen ze in zes delen terug. Zeewolffilet staat bij alle drie de heren hoog op het verlanglijstje. We gaan er dan ook gericht op vissen. Grote delen van de drift is het stil, maar op sommige stekjes liggen meerdere zeewolven. We vangen een paar hele mooie zeewolven voorwe besluiten naar het huisje terug te keren. Fileren, eten, slapen en later op de avond gaan de heren, met Paul, het water weer op voor een nachtvisserij. Succes heren!

Op de groeps-app zien we dat er bij groep Faes de eerste vissen ook aan boord gekomen zijn. Een hele mooie koolvis en een prima kabeljauw zijn super vissen om de vakantie te starten. Daarna vertrekken ze naar Loppabaan.

Vader en zoon Braad vertrekken iets later, zij varen op de Buster, de kleinere boot van het viskamp. Tijdens de meeting bij Wout van Leeuwen lieten ze weten heel graag een heilbot te willen vangen, dat gaan we graag proberen te regelen voor ze! Alleen Jaap blijkt ons daarvoor helemaal niet nodig te hebben, hij heeft niet eens een boot nodig. Vissend met een shad vanaf de kant pakt hij al snel een heilbot. Met zijn 55 cm geen hele grote, maar heilbot is heilbot. Helaas hebben we hier geen foto van, maar de eerste kan bijgeschreven worden op het lijstje. Jan Jaap kan houdt het dan ook niet meer en maakt ook wat worpen vanaf de kade. Ook hij vangt zijn eerste vis van de trip. Met de boot besluiten ze oost van het eiland Silda te gaan vissen. Daar vissen ze in de luwte op hele mooie zandplaten en richels.

Jan en Jan-Jaap kiezen er voor om actief met shads te gaan vissen. Ondertussen wordt er nog wel een aasvis gesleept onder de dobber. Op beide manieren weten ze aanbeten te krijgen. Helaas weten ze nog geen heilbot in de boot te krijgen, maar het lijkt erop dat we deze week wel mooie foto’s van ze kunnen verwachten, de heren leren namelijk snel en denken goed na over hun visserij, kwestie van tijd dus. Ook de heren Braad kiezen er voor te gaan eten en later de avond weer uit te varen, we zijn benieuwd!

De groep Dijkmans vingen vandaag minder goed en besloten, vanwege een zieke, eerder het water af te komen. Dat is ook samen vissen! Het kan iedereen wel eens overkomen dat je zeeziek wordt, even is dat niet zo erg, maar als dat blijft duren is het fijn als er besloten wordt terug naar de haven of rustiger water te varen.

Alleen op het water besluit de groep Faes nog een paar stekken aan te doen en dan terug naar de haven te varen, ze vallen met de neus in de boter. De eerste en enige heilbot is voor Pim, gefeliciteerd Pim. Daarna volgen er hele mooie kabeljauwen, koolvissen, zeewolven, schelvis en nog een paar soorten. Tegen het einde van de stroming kon er gevist worden met shads van 65 gram en lichte spinhengels, mooier kan het niet! Zij genieten met volle teugen van de visserij. Diep in de nacht komen ze terug in de haven. Vis fileren, inpakken, douchen, wat eten en naar bed.

Morgen kan iedereen uitslapen en zullen we pas later in de middag gaan vissen. De verwachting is dat we na de eerste “leerdag” nog beter gaan vangen, maar vissen is vissen en dat blijft altijd maar weer gissen. We gaan ons best doen!

[FinalTilesGallery id=’17’]

JOSHUA RENOOIJ – De laatste dagen waren eigenlijk vergelijkbaar. De vangsten namen over het algemeen wat af in het hele kamp. Maar het “wild” nam toe op dag vier en ook vijf zijn er orka’s gespot en zelfs tot op drie meter naast de boot. De mannen maakten iets mee wat je zelden ziet.

Op de laatste dag zat ik met Harm Prijs op de boot en die vertelde mij dat hij op dinsdag ineens in de verte heel veel zeemeeuwen zag duiken. Ze voeren er heen op zoek naar koolvis die jaagde aan de oppervlakte. Maar ze vonden geen vis of nou ja, eigenlijk hele grote vissen. Een groep met wel minstens dertig orka’s toonde zich aan de oppervlakte. Hoe gaaf is dat? En ook echt recht onder de boot en ze keken je recht in je ogen aan. Het was nog net geen dolfinarium.

En dan denk je dat dat het was. Maar nee hoor. Op dag 5 wordt het nog gekker na eerst een zeearend haarscherp op beeld te hebben gezet in de haven tijdens het uitvaren kwamen de mannen Mark Breedveld, Joel Luyts en Aad Portegijs in de middag weer een groep van dertig stuks orka’s tegen. Deze groep was te voeden met kleine koolvisjes en was niet bang voor de boot. Dit bijzonder schouwspel leverde prachtige beelden op voor de mannen om nooit meer te vergeten. Maar er werd natuurlijk ook gevist.

Ik zelf ging op dag vier met de mannen Johannes en Nimrod de Wit op pad op zoek naar heilbot. Met goede moed en een bak vol koolvissen gingen we op pad naar de Moskenesstraumen. De plek waar we op dag drie zo goed hadden gevangen. We zochten een mooi plateau op zo’n veertig meter diepte waar we de dag ervoor veel vis vonden. De stroming stond er mooi over heen en de koolvisjes werden naar beneden gelaten. Al snel volgden er een aanbeet, we lieten de lijn lopen en sloegen aan. Nou zal je denken nu komt het gevecht van ons leven, een heilbot van twee meter, we zagen de foto al voor ons. Maar nee, het was een kabeljauw van vijfentachtig centimeter. Wat een mooi spelletje is het toch!

We visten verder maar er was weinig leven met soms hier en daar een aanbeet maar we konden ze niet verzilveren. Maar het was een taaie dag voor iedereen. Op dag vier zijn er precies nul heilbotten gevangen over acht boten. Mark Breedveld daarentegen wist nog wel weer een plekje en kreeg het voor elkaar om heel veel mooie gullen van 100 cm en meer te vangen. Iedereen was een beetje radeloos na dag vier. En dat terwijl dag 5 op de planning stond.

We maakten een plan met de groep om voor de laatste echte visdag nog even te knallen en op zoek te gaan naar de grote vis. Twee bootjes gingen weer naar beneden en twee ging juist helemaal naar boven, Coen en Jens van de Pol in de ene boot en Harm Prijs en Arjan Veijer in de andere boot, samen op pad naar beneden. De dag was rustig, en na wat problemen met de dieptemeter die niet werkte en Coen die bijna met zijn snorkel onderwater naar de dieptemeter moest kijken, kregen ze hem aan de praat. Alleen de vangsten waren niet heel wild. Harm ving daarentegen wel zijn eerste heilbot van de trip en dat was dan weer goed voor de mannen de Wit, want die wilden graag nog wat vis mee naar huis.

Ik zelf ging met de mannen Leo Pancras, Wilfried Duijs, Gert Jan de Zeeuw en Frans Glorie op pad. Ons doel was om een fotowaardig vis te vangen. Wij gingen al vroeg op pad en om zeven uur volgden we de boot van Mark. De haven uit naar rechts en zo door de Nappstraumen naar boven. Halverwege vingen we wat koolvisjes als aas en Aad Portegijs kreeg het nog voor elkaar om een zandaal van ik denk wel vijfendertig cm op de paternoster tussendoor te vangen. En daarna gingen we vol gas door naar de honderd meter lijn.

Mark had van onze gids Ståle gehoord dat als je de echt grote koolvissen wilde vangen, je naar het noorden toe moest en dan naar de honderd meter lijn gaan zoeken. Dus na een beetje zoeken stuitte de boot van Mark op serieus grote vis. Maar dat waren geen koolvissen maar grote kabeljauwen van rond de 15 kilo en dat op honderd meter water. Nou dan kan je je lol wel op. Wij probeerden het met onze boot ook maar tevergeefs, want de mannen kregen hun kunstaas niet aan de bodem met de harde wind, waardoor we ons genoodzaakt zagen om weer terug te keren.

Terwijl Mark, Joel en Aad doorgingen met vissen op de grote gul, kozen wij een andere tactiek. Terug door de Nappstraumen en dan naar links, daar wist ik nog wel een plekje van eerder in de week. Het was een plekje in een fjord waar allemaal bergjes onder water stonden en als je nou over die bergen heen drift van dertig naar tachtig meter was het raak. Koolvis, koolvis en nog meer koolvis. Na een kleine uitleg bij de mannen over hoe te vissen en wat pilkers van een gram of 100 tot 200 uit te hebben gedeeld duurde het dan ook niet lang tot dat er vijf kromme hengels tegelijk waren.

En wat was dat een sport. De mannen maakten wat mee en ik heb ze de hele week zien glimlachen van geluk, maar op dat moment schreeuwden ze het uit! Ik zal de wijze woorden nooit meer vergeten van Gert Jan de Zeeuw: “Wat gebeurt hier nou? Deze beesten zijn niet te stoppen!” En daarna met een grote glimlach en na een zwaar gevecht trok hij er nog een dikke koolvis uit. De mannen waren dik tevreden en na een hele gezellige dag en heel veel geleerd over hun zeevisclub de Salamander was het bijna tijd voor dag zes.

Na een lekker stukje pizza te hebben gestolen bij de mannen ging ik naar beneden op pad naar Harm en Arjan om te overleggen over de plannen voor dag zes. We moesten de boot inleveren om zes uur maar de koffers moesten ook nog worden ingepakt, dus we moesten maar iets gaan doen wat niet heel ver weg is maar toch bijzonder. En wat ga je dan doen? Ja, platvis vissen natuurlijk. Geen heilbotten van twee meter plus, maar wel hele dikke schollen van zestig centimeter plus.

Om acht uur de boot in en hup op pad, en we hadden als aas een bak garnalen geregeld en daarmee werden de haken beaast. Voor mij was dit een hele nieuwe ervaring. Ik ken platvisvissen alleen maar van de mannen die met 150 gram lood 18/00 nylon richting Engeland gooien en dan visjes vangen van twintig cm. Maar dit was anders, met een dertig grams spinhengel en een soort van Carolina Rig-systeem kwam de ene na de andere schol en schar er uit.

We kwamen erachter dat als je dit wilt gaan doen je een mooie zandplaat moet opzoeken tussen de twintig en tien meter diep. Mijn verwachtingen waren niet heel hoog, maar wat kan platvisvissen leuk zijn. Je gooit in en draait ze zo binnen. Maar ik kan je vertellen; nadat de vissen bovenkwamen en ik de mooiste oranje stippen ooit zag, was ik verkocht. Het leek wel alsof ze zo uit een prentenboek kwamen. Daarnaast vechten ze ook nog eens heel erg goed. Een platvis die door de slip gaat is een hele bijzondere ervaring die ik ook zeker volgend jaar ga toepassen op de Nipro Noorwegen-reis naar Soroya.

Nadat alle mannen met een voldaan gevoel de week hadden afgesloten en de boten ingeleverd waren, was het tijd voor de prijsuitreiking. Bij het Nipro Noorwegen-festival hebben we altijd een onderlinge competitie en dat gaat om de grootste heilbot, de grootste koolvis en de grootste kabeljauw. Een boot stak er met kop en schouders boven uit en ving alle drie de grootste vissen.

Zoals Aad zou zeggen: “Ik heb gewoon wonderaas”, maar volgens mij is Joel gewoon de beste visser die ik ken en is Mark zo’n bijzondere schipper dat die 3 mannen bij elkaar een vissenmachine zijn. De grootste kabeljauw was voor Mark met honderddrieëntwintig centimeter. De grootste koolvis was voor Aad met honderd en zeven centimeter en de grootste heilbot was voor Joel met honderddertig centimeter. Volgens mij hebben de mannen bij elkaar een geweldige week gehad en ook veel van elkaar geleerd. En of het nou echt door Aad’s wonderaas kwam, zullen we nooit weten, maar het was een bijzondere prestatie die ze hebben afgeleverd.

Na de prijsuitreiking en de groepsfoto’s was het tijd voor het afsluitende diner, dat overigens super was geregeld in het restaurant op het kamp zelf. De laatste flessen met drank werden opgemaakt, want de wekker ging al weer vroeg, want om kwart voor vijf moesten we namelijk al weer in de bus zitten op pad naar de luchthaven. Na een slaperige busreis van vier uur kwamen we weer aan op de luchthaven en zijn we op weg gegaan naar Nederland.

Ik mag terugkijken naar een zeer geslaagd avontuur. We hebben veel geleerd en gelachen met de groep en mooie avonturen beleefd en herinneringen mee naar huis genomen. Maar aan alles komt een einde en ik wil graag iedereen bedanken die is mee geweest voor de geweldige week. En Visreis.nl natuurlijk voor het goed regelen van deze reis.

[FinalTilesGallery id=’15’]

JORIS NIEUWENHOFF – En dan is het zomaar weer dag 6 hier in Hammerfest. En dat betekent de laatste visdag. Jammer maar helaas maar vaak gebeurt er nog wel eens wat op de laatste visdag met de stand.

De meeste groepen bleven vandaag binnen in het fjord en hebben zich vermaakt met de daar aanwezige gullen tot ongeveer 90 cm. Heerlijk met licht materiaal en mooie vangsten. Voor Henk is dat een perfect manier om lekker licht te vissen met 12/00 dyneema. Totdat je een heilbot haakt op 100 meter diepte. Hij wist hem na een drill van een uur uiteindelijk toch te vangen en ze konden 156 cm optekenen. En dat is al weer een verbetering van zijn PR.

Op deze laatste dag ben ik mee gegaan met Ed, Aad, Erik en Walter. Tot op heden zijn zij niet echt gelukkig geweest met de helbotten en het was het op deze laatste dag toch de bedoeling om daar verandering in te brengen. Dus extra vroeg vertrokken met een heerlijk zonnetje. De wind was oostelijk kracht 4 met stoten tot 5 dus dat was best behoorlijk. Maar met deze boten hier is dat geen enkel probleem en om de hoek van Noord Soroya lig je dan precies beschut voor de golven en kan je er prima vissen. We gaan er geen lang verhaal van maken maar de quote van Ed aan het einde van de dag: “Dit was mijn beste visdag ooit” zegt genoeg. En als je het gejuich hoorde en de glimlachen op de gezichten zag vandaag wordt je als organisator en begeleider ook erg blij. Dit is waar ik het voor doen! Onvergetelijke momenten creëren met en voor gasten. I love it!

We hebben een tiental driften gemaakt waarbij we telkens rond de 10 meter diepte begonnen en tot het moment dat we terug moesten hadden we 5 heilbotten gevangen. En nog 1 medium sized (rond de 140 cm) gelost naast de boot. Deze laatste was wel een hele bijzondere want die had de haak midden op zijn rug. En na een serieuze drill van bijna 30 minuten zagen we de haak naast de boot loskomen en de vis weer wegzwemmen. Het maakte op dat moment al niet veel meer uit. Erik had met de shad zijn PR op 117 cm gezet, Ed op 178 cm en Aad ook op 178 cm. De vis van 101 cm van Ed hebben we als een van de weinigen meegenomen om te consumeren.

Op zich zijn 5 heilbotten in 1 boot op een dag niet zo bijzonder maar wel het formaat van deze beesten.. De twee van 178 cm waren enorm indrukwekkend en die zie je niet zo vaak en al helemaal niet 2 op 1 dag. Kortom het was top en om 14.45 voeren we terug naar de haven waar de boten gepoetst moesten worden en ingeleverd.

Toen was het om 19 uur tijd voor de traditionele heilbot sprong in de haven. Als je namelijk een heilbot van 50 kilo of meer (153 + cm) vangt mag je aan het einde van de week de haven inspringen. En er is geen grotere eer voor een visser dan deze sprong te maken. Deze week heeft een nieuw record in de geschiedenis van Visreis.nl opgeleverd namelijk dat er 8 deelnemers tegelijkertijd de haven in gingen. Dat is ongekend om zoveel grote heilbotten te vangen. In totaal hebben we 34 heilbotten gevangen met een totale lengte van 41,96 meter wat neerkomt op een gemiddelde lengte van 123,4 cm per vis. Er waren slechts 8 vissen kleiner dan 1 meter. Dat zegt dus wel iets over de potentie van dit viscamp en de visserij hier.

En dan de uitslag. We hadden prijzen voor de grootste kabeljauw, koolvis en heilbot. Voor koolvis heeft niemand een foto ingediend van een serieus exemplaar. Voor de kabeljauw was het Allard die de derde prijs kreeg uitgereikt voor een tegoed van € 100,- aan Savage Gear materialen. Vervolgens hebben Aad en Ed vandaag allebei een 178 cm heilbot gevangen. En in plaats van 1 tweede prijs van € 200,- heb ik ter plekke besloten om elk een prijs van € 150,- uit te reiken. En de winnaar van de week is Frans met de recordvis van 198 cm.

En zo komt de week ten einde en reizen we morgen weer terug naar huis. We hopen jullie ook graag eens te zien bij een van onze gezellige groepsreizen.

[FinalTilesGallery id=’14’]

 Het houdt niet op! Nee, niet vanzelf. Die vangdrang naar heilbot van een groot deel van de mannen.

JORIS NIEUWENHOF – Ik ben vandaag meegegaan met Arnoud, Ed, Marco en Allard. Zij wilden 50/50. Of te wel een halve dag op heilbot en een halve dag op kabeljauw. En bij ons is de klant koning. En zo begonnen we met de heilbot in de ochtend.

In het noorden van Hammerfest liggen verschillende mooie eilanden en structuren die hier toe uitnodigen. Na een stijf driekwartier opstomen gingen we met 2 driftankers op de boot aan de slag. Met een windje 4 was het best nog kabbelig maar op een diepte van rond de 30 meter hebben we een zestal lange driften weten te realiseren en heeft Ed ook een aanbeet gekregen.

Helaas zette die niet goed door en leverde het uiteindelijk geen vangst op. De middag was niet veel anders. Maar liefst een 12tal verschillende stekken hebben we aangedaan van 40 tot 100 meter diepte maar op een enkele kabeljauw na kwam er weinig naar boven. Erg frustrerend want we hebben hard gewerkt maar niets mocht baten.

Totdat… we op de laatste stek recht voor de haven uitkwamen. Daar vonden we op een diepte van rond de 70 meter nog een leuk klusje gul en schelvis. We konden de hengel allemaal nog even lekker krom trekken en nog een bak vol vissen. Het was niet goed maar wel erg gezellig.

Ed, Aad, Walter en Erik hebben vandaag hun geluk geprobeerd aan de binnenzijde van de fjord van Hammerfest. Een schitterende omgeving met beduidend minder wind dan buiten op zee. Ed wist een serieuze heilbot te haken van rond de 170 cm. Maar wat er toen na 5 minuten gebeurde blijft een raadsel. De grote circle haak waar de vis al 5 minuten mee gehaakt was liet los. En dat is vreemd. Je zou toch denken dat de circle haak gewoon goed gehaakt zit en al zeker na 5 minuten in de drill. Enkele gvd’s waren denk ik niet van de lucht want dat opnieuw een verbetering van het pr zijn. Maar wie weet. Morgen hebben we nog een kans.

Sjoerd, Ferry, Marc en Joost zijn vandaag (eigenlijk vanzelfsprekend) naar het noordelijke deel van Sorøya gevaren. Het was wederom geen enorme hoeveelheid vis die er boven kwam. Maar Sjoerd had vandaag het kortste lootje getrokken. Met 2 vissen was hij weer de man van de dag op de boot. De grootste was maar liefst 168 cm. En dat is toch echt weer een serieuze vis.

Maar de dag werd nog een beetje mooier. Mark, Ronald, Frans en Henk waren al een hele dag bezig totdat ze rond 16.00 uur een mooie ondiepe stek rond de 12 meter eerst Mark nog een mooi exemplaar wist te vangen van rond de 130 cm. Maar het absolute hoogtepunt kwam toen Frans zijn aasvis niet terugkreeg van een wel heel ontevreden heilbot. Het gevecht duurde niet eens zo heel lang maar nu lukte het de mannen wel om deze waanzinnige vis te landen.

En met 194 cm hebben we een nieuwe leider in het heilbot klassement. En Frans gaat vanavond zeker niet op zijn buik slapen. Man wat was die glimlach groot van oor tot oor. Super gefeliciteerd met zo’n schitterende vis. Al met al hebben we nu al 6 “halijumpers”. En we hebben nog 1 dag te gaan! Ik kan niet wachten…

En zo zie je maar dat het team dat op de eerste dag een vis van 2 meter net niet kon landen zich zo fantastisch heeft gerevancheerd en deze vis hebben ze dan ook echt als team en gezamenlijk gevangen met als hoofdrolspeler Frans!

[FinalTilesGallery id=’13’]

JORIS NIEUWENHOFF – Na het mooie weer begin van de week en de koude lucht uit het Noorden van gisteren was het vandaag bij windstil weer niet verwonderlijk dat er een dichte mist over de zee hing. En dik was die! Maar het hinderde ons niet om, met aangepaste snelheid en op het puntje van de stoel, toch weer het ruime sop te kiezen. En dat liep vandaag alweer wat beter dan gisteren.

Arnoud, Ed, Allard en Koos gingen vandaag weer achter de koolvis en kabeljauw aan. Koolvis is er hier genoeg maar de grotere maten zijn wat lastiger te vinden. Maar het was Allard die als eerste een mooie en bijzondere vangst mocht noteren. Een schol van 51 cm aan de zandtong. En dat zie je toch niet alle dagen. Koos had daarna ook nog een grote “rode schorpioenvis” en een kleine heilbot en met zijn allen hadden ze een mooi aantal kabeljauwen waarmee het verhaal van de dag gevuld werd. Morgen ga ik met hen mee en gaan we een 50 / 50 dag doen. De helft van de tijd op heilbot en de andere helft op kabeljauw. Ik ben benieuwd.

Erik, Walter, Aad en Ed zijn vandaag aan de overkant bezig geweest om verschillende baaien uit te vissen. Gericht op heilbot met lange en gecontroleerde driften. Verschillende typen aas en methodes maar het mocht hen vandaag niet baten. Maar ze hebben nog een aantal diepere stekken bezocht waarbij ze toch een mooi aantal kabeljauwen wisten te vangen. Dus al met al hebben ze een leuke dag gehad.

Mark, Frans, Henk en Ronald zijn vandaag naar Noord Sorøya geweest om weer gericht op heilbot te vissen. De dag begon al vroeg voor Mark met een wederom mooie vis van 154 cm precies achter een stroomnaad. Het resterende driekwart deel van de dag verliep stroef en zonder verder succes maar in het laatste deel van de dag draaide dat compleet om. Diep in het fjord op slechts 10 meter diepte was het eerst Henk die zijn eerste heilbot van de reis mocht haken. Met 131 cm een knappe vis die een mooi spektakel afleverde. Maar het was Ronald die vandaag het puntje op de i zette. Ook op slechts 10 meter diepte en ver in het fjord was het raak voor Ronald. Met een heilbot van 163 cm heeft hij momenteel het grootste exemplaar weten te vangen. Het was een flink gevecht dat in het voordeel van Ronald werd beslecht. En dat betekent dus dat we er weer een extra “haaienspringer” bij hebben eind van de week. Het wordt nog druk op de steiger maandagavond.

Ik was vandaag op pad met Sjoerd, Joost, Ferry en Mark. We waren er al vroeg uit om op tijd op de juiste stromingsplek te zijn. En vervolgens bleek dat toch niet helemaal te werken. Na deze baai uitgevist te hebben zijn we overgestoken naar twee eilandjes waar we rond de 20 meter zijn gaan vissen en het was binnen 5 minuten dat Sjoerd een run kreeg op zijn aashenkel. De run duurde 4 seconden en daarna was de vis weg. Vervolgens kreeg ik op mijn vuurbal een goede aanbeet die ook 5 seconden bleef hangen maar daarna loste. Heel vreemd want de aasvis was tot halverwege gepakt en de dregge zat achter in de staart. We zullen het nooit weten wat er mis ging. Bij de volgende drift was het wel raak voor mij. 149 cm was het exemplaar en ik was er wat blij mee. Vervolgens zijn we rond de 30 meter gaan vissen en haakte Ferry een mooi exemplaar van rond de 135 cm. Deze had echt een heel slecht humeur. (Die heilbot wel te begrijpen) Vier keer ging de vis naar beneden alleen liet deze ons met open mond achter toen de vierde run naar de zeebodem werd ingezet. Het lood kwam zeer ongelukkigerwijze precies achter de kikker van de boot terecht en daarmee begaf de onderlijn het direct en was de vis weg. Helaas. Op het einde van de dag wist Ferry alsnog zijn revanche te halen met een heilbot van 124 cm. Dat was een mooi moment om de dag mee af te sluiten.

We vangen misschien niet heel veel heilbotten maar als je kijkt naar de formaten die hier gevangen worden nemen we dat graag voor lief! Het gemiddelde is hoog. Er zijn in totaal 5 heilbotten van minder dan 1 meter gevangen en de rest is allemaal 100 cm+.

Verder nog een opmerking voor de “kenners” die denken: Ja maar een heilbot van 140 cm en meer houd je toch naast de boot en niet in de boot? Ja, dat klopt maar deze boten hebben een achtersteven die gelijk is aan het waterniveau en daarbij een open entree naar de kuip. We kunnen de grotere vissen simpel aan het eind van de boot de achtersteven optrekken en naar de kuip verplaatsen zonder ze op te hoeven tillen. En zo kunnen we ze ook weer rustig terug het water in laten glijden.

[FinalTilesGallery id=’12’]

JOSHUA RENOOIJ – Ondertussen is het al dag drie en de mannen zijn er klaar voor. Maar eerst nog het verslag van dag twee die gisteren is geweest. Het was een stuk beter qua weer en we konden alle gewenste locaties bereiken.

De een die ging wat verder dan de ander maar vis zat overal. Hier en daar wat heilbotten en op sommige plekken grote kabeljauw tot en met een meter dertien en ontelbaar veel koolvissen tussen de tachtig en honderd centimeter.

Ook de soorten werden vandaag weer aangevuld met leng, lom, zeewolf, schelvis en zelfs een roodbaars. We sloten allen de avond af met veel regen maar dat kon de pret niet drukken.

Vandaag op dag drie is het weer verbeterd en dit wordt de dag van de week om ver te gaan en dat hoefde ik niet 2 keer te zeggen. De meeste mannen waren dan ook al weer op tijd weg. Sommigen gaan door de Nappstraumen helemaal naar boven en gaan vissen aan de noordkant van de Lofoten. En anderen gaan helemaal naar beneden en gaan vissen op de Moskenesstraumen. Maar 1 ding is zeker, vandaag gaat de dag worden voor de grote vissen.

DAG 3

Vandaag, dag drie van de Nipro Noorwegen reis in Hemmingodden op de Lofoten. Het was een mooie dag, maar eerst wil ik het even hebben met jullie over de locatie waar we nou echt zitten. Het Hemmingodden lodge viskamp zit gevestigd in het midden van de Lofoten, aan de zuidkant, net naast de welbekende Nappstraumen. Het kamp heeft 8 perfecte aluminium visboten, waarvan 2 van 20 voet met 100 PK, 3 van 22 voet en 100 PK en 3 van 24 voet met 150 PK, die perfect zijn voor de visserij in en om de Nappstraumen.

Ook bevat het kamp meerdere huisjes, variërend van vierpersoons tot en met een negenpersoons huisje, die alles hebben: keuken, grote badkamer, goede bedden en een heel mooi uitzicht. Op de locatie zelf is ook een goed restaurant en een mooie visfileerruimte. Er zijn twee zeer goede visguides aanwezig, Kato en Stale, die je overigens heel veel tips en tricks kunnen vertellen. En op nog geen 5 minuten lopen zit een supermarkt met alles wat je nodig hebt. Kortom een prima viskamp voor de vakantievisser, maar ook voor de ervaren Noorwegen-visser.

Maar nu naar de visdag, want daarvoor zijn we natuurlijk hier gekomen. Dit was de dag om ver weg te gaan, en de meeste mannen hebben daar ook flink gebruik van gemaakt. Harm Prijs en Arjan Veijer zaten vandaag op de boot en waren de eerste mannen op het water. Want nog voordat de rest uitgevaren was, kwamen de eerste foto’s van hen al binnen. En ja hoor, een heilbot van 113 voor Harm Prijs, wat een geweldige vis. Uiteindelijk hadden de mannen twee heilbotten, veel kabeljauw en veel koolvis.

Coen en Jens van de Pol en Johannes en Nimrod de Wit waren samen op pad, en na een rustige start kwamen zij ook op gang, met uiteindelijk best wel veel vis. Niet de allergrootste, maar veel soorten en ook veel vis: leng, lom, zeewolf, koolvis, kabeljauw. Eigenlijk alles wat je wil voor een geslaagde visdag.

Ook de mannen Leo Pancras, Wilfried Duijs, Gert Jan de Zeeuw en Frans Glorie waren lekker op dreef, en ook bij hen bleef de vis niet uit. Grote kabeljauw, grote koolvissen, leng, lom en roodbaars. De mannen waren dik tevreden met de visdag. Er is zelfs een lom meegenomen, en ik zelf ben zeer benieuwd naar hoe dat gaat smaken, maar daar kom ik nog op terug.

Ik mocht zelf vandaag mee met de boot van Mark Breedveld, Joel Luyts en Aad Portegijs, en wat een goede dag was dit zeg. We vertrokken om negen uur richting de Moskenesstraumen, ongeveer vijf kwartier varen, maar het was het zeker waard. Voor twaalf uur lag de eerste heilbot op het dek, van een meter dertig, voor Joel. Wat een vis, en de toon was gezet, en het ging de hele dag zo door. De volgende was voor Mark op de shad, en weer een mooie heilbot.

De stroming viel er uit, en we gingen op zoek naar wat koolvis om te vissen met levend/dood aas, en het duurde niet lang tot we ze gevonden hadden. Na het terugkeren duurde het dan ook niet lang tot de volgende heilbot zich meldde, en deze keer op mijn hengel. Ik had een wens deze trip, en dat was een heilbot vangen onder de dobber, en ja hoor, je raadt het al, daar ging de dobber onder. Maar net op het moment dat ik niet keek, en bezig was met mijn andere hengel, zodat ik er niet op geattendeerd was dat mijn dobber weg was, schoot de vis ook nog los na 15 seconden. In ieder geval, het zat mij niet mee.

Maar het kwam goed voor de boot, want vijf minuten later was het weer raak voor Mark, maar deze keer op de koolvis, en ja hoor, weer een nette heilbot. En nog 15 minuten later was het weer raak voor Mark op de koolvis, het kon niet op. En na nog wat gemiste vissen op de shad, gingen we toch maar weer terug naar de koolvis. En met succes, want op het laatste moment kwam het ook nog goed voor Aad, een knappe heilbot op de koolvis. Dus tot zo ver een zeer zeker goed geslaagde dag voor alle boten. Morgen trekt de wind wat aan, en gaan we zien wat de mannen gaan doen, maar hoe dan ook komt het goed. Dat is hier een ding dat zeker is.

JORIS NIEUWENHOFF – Deze dag was flink anders dan de afgelopen dagen. Het begon nog zonnig maar dat veranderde snel. De wind kwam erbij en we waren met 2 boten naar een ver gelegen plateau gevaren om gericht op grote kabeljauw te vissen. Ik was vandaag te gast bij Mark, Henk, Ronald en Frans. Deze gelouterde vissers hoefde ik niets te vertellen waardoor het voor mij ook een dagje uit was.

Aangekomen op het plateau was de wind iets harder dan verwacht waardoor ook de drift net iets te snel was, ondanks een hele grote en sterke driftzak, op het plateau van rond de 40 à 50 meter vonden we grote scholen koolvis. Deel 1 was geslaagd. Normaal gesproken zijn er dan ook kabeljauw en heilbot en grote koolvis onder de scholen aasvis aanwezig. Maar dat was in dit geval helaas niet zo.

Iets verder op was nog een mooie drop-off dachten we maar helaas bleek dat een fout in de kaart te zijn. Die drop-off was er gewoon niet. Ondertussen was de wind redelijk aangetrokken en de bijbehorende golven maakten het vissen er niet beter op. Tijd om een ander plan te maken. Terug naar de Noordzijde van Sørøya en daar in relatieve rust vissen op heilbot. Daar aangekomen hebben we verschillende drifts gemaakt in een van de baaien maar de ondertussen bijkomende regen en een temperatuurdaling tot 10 graden maakte het er allemaal niet beter op. Uiteindelijk wist Mark een mooie heilbot van 120 cm netjes te drillen en te landen. De koolvis was met een circle hook bevestigd en die zat netjes voor in de bek en kon eenvoudig worden verwijderd.

De tweede boot met Sjoerd, Joost, Ferry en Mark hadden ook een lastige dag. Er werden een paar kabeljauwen en een stapel koolvissen gevangen maar het was niet erg bijzonder. De heilbot van Mark die hij ving was rond de 50 cm en was een leuke uitzondering. En daar volgde aan het einde van de dag nog iets bijzonders. Op weg naar hun laatste stop kwamen er opeens een aantal dolfijnen rond de boot zwemmen. En ze bleven maar aanwezig en ze voerden zelfs een uitgebreide show voor zich op. Met sprongen uit het water en dansen in de golven was dit een waanzinnig spektakel.

Arnoud, Ed, Marco en Allard zijn vandaag op pad geweest en hebben verschillende stekken afgevist aan de noord- en noordoostzijde van Hammerfest en daarbij hebben ze redelijk succesvol weten te vissen. Zij hebben geen enorme vissen gevangen maar wel een redelijk aantal tot zo’n 90 cm en hebben de dag zo lekker weten te vissen. Ook hier heel veel koolvis en duidelijk minder kabeljauw.

Ed, Walter, Aad en Erik zijn aan het einde van de dag nog even erop uit gegaan om op een nabijgelegen plateau wat kabeljauw te vangen zodat de vriezer opgevuld kan worden voor het thuisfront. Dat is ze aardig gelukt maar toen ze een kabeljauw van ongeveer 2,5 kilo omhoog aan het drillen waren klapte er een immense heilbot overheen. De vis nam een lange run die simpelweg niet te stoppen was. De hengels en molen waren er ook niet helemaal geschikt voor maar de vis werd uiteindelijk losgelaten en toen ze de kabeljauw, of wat er van over was, aan boord haalden was deze compleet vermorzeld en was deze aan alle zijden compleet open gescheurd. Ze zitten er dus zeker wel!

Met deze lagere temperaturen en minder zon hopen we dat het morgen allemaal weer een beetje loskomt qua visserij want het kan echt beter. We doen ons best en hebben natuurlijk ook veel plezier.

JORIS NIEUWENHOFF – Edje, Allard, Marko en Arnoud zijn vandaag naar de Noordzijde van Sorøya gevaren. Net als de rest van de boten trouwens 😊. Ze hebben in eerste instantie gericht op heilbot gevist in de ondiepe delen en baaien van het immense visgebied wat hier ligt. Dit is een grote plaat van meer dan 500 km2 wat zich uitstrekt over een diepte van tussen de 20 en 40 meter. Dit is een ideaal gebied voor de heilbot en ook een bewezen locatie voor het vangen grote exemplaren.

En dan hebben we ook nog het weer. Vandaag volle zon en 24°C en een beetje wind. De wind is niet zo’n probleem want die komt uit het zuidoosten en daar hebben we achter Sorøya geen last van. Maar die zon en die warmte. Je zag op een gegeven moment boven het water zelf de lucht trillen zoals je dat normaal gesproken in de Sahara ziet. Bizar en dat zijn simpelweg geen ideale omstandigheden! En dat bleek ook wel. In totaal zijn er slechts 7 heilbotten op 4 boten gevangen.

Bij Edje, Allard, Arnoud en Marko leverde dat vandaag dan ook geen heilbot op. Zij zijn daarna nog terug gevaren en hebben aan de bovenzijde van Sorøya nog wat diepere plekken afgevist maar ook helaas zonder succes op kabeljauw en koolvis. Op de plek waar we gisteren twee kisten kabeljauw hebben vol gevist hebben ze dat vandaag aan het einde van de dag nog een keer gedaan, dus hun quotum aan verse vis is al een flink eind op weg.

Mark, Ronald, Frans en Henk hadden vandaag 3 heilbotten aan boord. Het was Frans die binnen 10 minuten twee heilbotten ving van 99 en 107 cm. En ook Mark mocht er nog een gedag zeggen en terug zetten van een kleiner kaliber rond de meter.

Op de boot van Sjoerd, Marc, Ferry en Joost waren er ook 3 heilbotten. Ferry heeft zijn persoonlijk record weten te verbeteren naar 129 cm. Sjoerd ving op de spinhengel nog een mooi exemplaar van 145 cm wat een schitterende drill opleverde en Joost deed nog even met de lokale heilbot filatelie.

Ikzelf was vandaag mee met Erik, Walter, Aad en Ed. Nadat we eerst veel moeite hadden om koolvissen te vinden, zijn we daarna aanbeland in een schitterende baai waar we begonnen op een diepte van 15 meter. Binnen 5 minuten werd de aasvis van Ed gegrepen. Omdat hij met een circle haak vist, liet hij de vis even lopen en deed daarna de beugel dicht. Het duurde wel geteld 3 seconden voordat de hengel gevaarlijk krom stond en Ed een steeds grotere glimlach op zijn gezicht kreeg. Deze vis was goed gehaakt en Ed heeft er ruim 20 minuten mee geworsteld, maar eenmaal naast de boot hebben we de heilbot van 159 cm vakkundig gehaakt, foto’s gemaakt en weer released als een geoliede ploeg! Voor Ed is dit een PR en een fantastische belevenis. Dat er daarna niet meer veel gebeurde, was jammer, maar daarom heet het vissen.

Opvallend vandaag was dat we met heel veel verschillende technieken tijdens de drift hebben gevist: werpend met sandeels, koolvis onder de dobber, koolvis op de wapperlijn, koolvis aan de fireball en de traditionele cutbait shad. Maar niets bracht extra aanbeten in het spel. Morgen is er aanmerkelijk minder zon. Hopelijk doet dat een beetje goed in het aantal vissen dat gevangen wordt. We gaan het weer zien.

[FinalTilesGallery id=’11’]

JOSHUA RENOOIJ – Nou, de eerste visdag zit er op hoor. De mannen moesten allemaal even de weg vinden en dat was nog niet zo makkelijk met de best wel harde wind. We begonnen de dag om half 9 met de briefing van de gids Stale, die overigens perfect was uitgelegd. En om half 10 kozen de eerste mannen het ruime sop.

Ik (Joshua) niet daarentegen, want ik was weer op de weg terug naar de luchthaven in Evenes. Ook al waren alle koffers wel aangekomen op de luchthaven, zijn niet alle koffers aangekomen op het viskamp. Laten we het daar op houden. Maar na een 8 uur durende autorit met heen en weer rijden voor de laatste koffers, zijn alle koffers netjes aangekomen op het viskamp.

Terwijl ik mijn weg aan het vinden was op de Noorse autowegen, waar ze tevens een snelheidslimiet hebben van slechts 60 km per uur, werden ondertussen de eerste visjes en ook vissen gevangen. Ook de eerste heilbot kwam aan boord met een lengte van precies 100 cm, kon de dag niet meer stuk voor Aad Portegijs. Ook ving de boot van Harm Prijs, Arjan Veijer, Nimrod en Johannes de Wit zeer knappe koolvissen tot bijna 1 meter en ook kabeljauw tot 1 meter. Dus tot zo ver een best geslaagde dag bij een niet al te gunstige dag qua omstandigheden.

Als het goed is, gaat vannacht de wind er uit en morgen moet het gaan gebeuren. We sluiten de dag vandaag lekker af in het zonnetje op het dakterras en morgen gaan we weer een nieuwe mooie visdag beleven. Een ding is wel zeker; de groep is weer fantastisch dit jaar en er gaat nog veel meer uit komen, dat weet ik zeker.

Tot morgen.

[FinalTilesGallery id=’10’]

JORIS NIEUWENHOFF – Gisteren zijn we na een reis met een vertraging vanaf Amsterdam van 30 minuten toch volgens plan aangekomen om 14 uur in Alta en niet minder belangrijk; ook alle koffers waren aanwezig. Dat is toch altijd weer een opluchting.

De reis naar Hammerfest per bus duurde een kleine 2 uur en onderweg hebben we ook alvast even de eerste boodschappen gedaan. Nadat we onze intrek hadden genomen in de mooie en luxe appartementen hebben we daarna ook meteen de briefing en administratie van de boten afgehandeld. Tja die boten! Dat is toch echt wel next level. 26 voet, grote kajuit en 200 PK motoren. Een hoge reling die afloopt naar het einde van de boot en veel steun geeft en je knieën spaart.

Het weer was dermate lekker dat een aantal gasten ondanks de lange reis en de vroege start er toch al voor kozen om er op uit te gaan die avond. En waarom ook niet? Het is 24 uur licht, de zon schijnt en we zijn op een plek waar we mooie vissen mogen verwachten.

Ronald Spakman was de eerste avond meteen de man met de “gouden p..” en ving twee mooie heilbotten van 123 en 107 cm. Die heeft dus best geslapen die eerste avond. Maar deze ochtend gingen we op allemaal op pad en leren hoe de boten zich gedragen, waar de vissen zich bevinden en hoe we het beste kunnen vissen op de boten. De eerste dag is altijd een leerdag en naarmate de week vordert nemen de kennis en vangsten toe. Maar we gaan het zien.

Ik ben vandaag met Arnoud, Koos, Allard en Ed op pad geweest. Wij kozen ivm de verwachte opstekende wind in de middag voor de beschutte noordoostzijde van Hammerfest. We zijn eerst op zoek gegaan naar een paar kromme hengels om het vertrouwde gevoel weer op gang te brengen. En dat is best gelukt. We hebben twee bakken vol met kabeljauw gevangen en zo de eerste voorraad voor de vriezer aangelegd. Het waren geen monsters maar tot 90 cm was het een aangename visserij.

We hebben ook nog een periode van twee uur besteed aan een prachtig plateau van 20 tot 30 meter diepte waar we op zoek gingen naar heilbot. Met een lom onder de dobber, koolvis op de fireball, shad achter de boot en werpend met de zandaal hebben we ons de ballen uit de broek gevist maar dat mocht helaas niet baten. Geen stootje. Helemaal niets. Jammer maar we hebben ons best gedaan en het weer maakte dat we een mooie en leuke visdag gehad hebben.

Erik, Aad, Walter en Ed hebben de hele dag aan de binnenzijde tussen Sorøya en Hammerfest de verschillende baaien belaagd. Daarbij hebben ze gekozen om gericht op heilbot te vissen. Maar ondanks alle moeite en de verschillende aaskeuze en zelfs langzaam trollen is het hen ook niet gelukt om een heilbot te haken. Enkele gullen waren alles wat hen ten deel viel.

Iets anders verliep het op de boot van Joost, Ferry, Sjoerd en Marc. Sjoerd wist hier met een traag geviste koolvis op slechts 14 meter diepte op een kleine bult een mooie heilbot te haken van 133 cm. Prachtige vis en een blije visser!

Mark Glas en zijn mede vissers Henk, Frans en Ronald gaan deze dag niet snel vergeten. Het begon met een nieuw PR heilbot voor Mark van 161 cm. Een schitterende vis en een evenzo mooie drill die in het voordeel van Mark werd beslecht. Wat later was het wederom de beurt aan Mark maar nu was de vis aanmerkelijk groter. De 2 meter grens was hun inschatting. En ze hebben dit soort al vele malen ondernomen dus ze weten precies wat ze moeten doen en kunnen ze dat prima inschatten.

De enorme vis was al na 10 minuten naast de boot en Henk sloeg direct toe en gaffte de enorme heilbot in zijn onderkaak met het flying gaff. Maar toen gebeurde het. De gaff zat niet lekker en drong niet goed in de bek binnen, de vis schrok en begon aan een nieuw leven en trok bijna Henk overboord. Frans greep direct ook het touw maar de vis was nog lang niet moe genoeg en had teveel leven in zich. Met een aantal flinke klappen van zijn staart liet hij de vissers beteuterd achter, De gaff was los geschoten en ondertussen was ook de circle haak waar even geen spanning meer op stond tijdens het gafflen losgeschoten. Weg vis! En vier zeer teleurgestelde mannen met een aantal krachttermen die volgden.

En zo zie je maar dat met alle kennis en ervaring die je met 4 man hebt je nog steeds niet altijd de overhand hebt op deze enorme vissen. Maar niet te lang getreurd en morgen gaan ze er weer vol gas tegen aan.

Verder is hier nog groep Slootjes die onafhankelijk van de groepsreis hier aan het vissen zijn en zij mochten vandaag een heilbot van 154 cm optekenen die ze natuurlijk ook weer netjes hebben terug gezet.

Dus na 1 dag vissen hebben we al twee “hali-jumpers”. Hopelijk worden het er nog een paar meer aan het einde van de week.