Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
Net buiten Valkenburg, Zuid-Limburg, ligt in het dal van de Geul het Shimano Experience Center. Een bezoekerscentrum van de Japanse firma waar sportvissen – naast de gigantische fietsbranche – uiteraard niet mag ontbreken. Materiaal bekijken en vasthouden is leuk, maar vissen doe je in de praktijk, dus daarom is er ook een nieuwe visvijver aangelegd. Een prachtige commercial waar alle technieken goed tot hun recht komen.
Tekst & foto’s redactie
Lang niet alle visvijvers lenen zich voor alle technieken binnen het commercieel vissen. Soms is het water te smal voor method-, bomb- of pellet waggler technieken. Deze vijver is een welkome uitzondering. Dat bleek wel tijdens een heel geslaagde winactie met Beetlezers, in samenwerking met de vijver.
We gaan terug naar de zomer van 2021. Een klein groepje Beetlezers uit België en Nederland had na een winactie het voorrecht om hier een dagje te komen vissen. Maar dat was niet alles: een zeer gevarieerd Shimano-team met prostaffers was aanwezig om de vissers kennis te laten maken met deze visserij. Voor sommige deelnemers was dit compleet nieuw, voor anderen niet, zij kregen echter de kans om middels 1-op-1 workshops hun visserij te verbeteren.
Na een rondleiding door het Experience Center – dat de Shimano producten en technologieën op het gebied van vissen en fietsonderdelen laat zien – trok de groep met vijveropzichter Ton Thoen naar het water.
“Het heeft nogal wat voeten in de aarde gehad om permissie te krijgen voor het aanleggen van een vijver. Met name het gehele inrichtingsaspect was een lang traject. De vijver is een onderdeel van de herinrichting van dit stukje beekdal, van de Geul”, aldus Ton.
Men begon op een gegeven moment te twijfelen of het er überhaupt wel van zou komen. Er waren gegronde zorgen van planologen en waterbeheerders over een vijver vol met vis, direct naast de Geul, wat een van Nederlands weinige beken is en een unieke visstand kent. Het was uit den boze dat water vermengd zou worden, laat staan migratie van vis in het geval van hoog water. Men vond consensus door middel van een brede, hoge dijk om de vijver aan te leggen – zodat overstromingsrisico’s zo laag mogelijk waren – en zo kon de aanleg alsnog doorgang vinden.
“Achteraf gezien is dit onze redding geweest”, refererend aan de natuurramp van 2021. Ton liet ondertussen op zijn telefoon beelden zien van hoe het gebied er toen uitzag. “De Geul was uit zijn oevers getreden; het gehele dal stond onder water. Maar de dijk om de vijver bleek hoog genoeg en zodoende is er bij ons geen vis weggespoeld. We hebben hiermee echt geluk gehad, want er zijn vijvers geweest waarbij de situatie veel slechter is afgelopen”.
Wat betreft visbestand verschillen visvijvers soms behoorlijk. “In onze vijver zwemmen F1’s, schub- en spiegelkarpers”, lichtte Ton toe. “De karpers zijn momenteel tussen de 1 en 6 kg zwaar, met een enkele zwaardere uitschieter. De F1 vissen hebben een gewicht tussen 800 gram en 1,5 kg.”
Bij de vijver aangekomen wachtten de Shimano pro-staffers Jochem Postulart, Ton Ruijs en Jorg Dekkers. Allen zeer bedreven vissers en toppers in het wedstrijdcircuit op commercials. Deze experts hadden als doel om de mannen aspecten van vaste hengel vissen, de method feeder, de bomb en pellet waggler bij te leren.
De ovaalvormige vijver is ongeveer 80 meter lang en 60 meter breed. In het midden ligt een druppelvormig eiland. De afstand tot dit eiland ligt op de meeste visplekken tussen de 20 en 22 meter. Dat is te ver om met een vaste hengel tegen aan te vissen, maar met andere technieken is dat zeker mogelijk.
De deelnemers werden verdeeld in groepjes en de workshop kon beginnen. Via een rotatie zou iedereen vandaag met alle technieken in aanmerking komen. Jochem Postulart had voor de gelegenheid zijn methodfeeder hengels klaargezet. Een samenvatting van zijn belangrijkste tips voor de beginnende method-visser: “Een zo compact mogelijke voerplek. Dus precies werpen is erg belangrijk. Daarnaast moet de vis zichzelf haken, dus niet de haak zetten op elk tikje dat je ziet”. Zeker dat laatste bleek lastig wanneer je dit nog nooit hebt gedaan, maar met de aanwijzingen lukte het iedereen om met deze techniek wat vissen te vangen.
Een tweede succesvolle techniek is het vissen met de vaste hengel. Hiervoor had Ton Ruijs zijn materiaal klaargezet. Binnen het vaste-hengel-vissen zijn alweer legio technieken ontstaan, dus had Ton verschillende topsets klaarliggen. Denk aan het bodemvissen op volle afstand of juist in het kantje. Maar niet alleen op de bodem kan je karper vangen, maar ook in hogere waterlagen. Dus jigger-montages alsmede andere ondiepe, vaste dobbermontages werden gedemonstreerd.
Vissen met de vaste hengel op Vlaamse karpervijvers; dat doet Beetlezer Hans de Wilde erg vaak. Hans wilde graag meer weten over het vissen met pellets. Dat was een techniek die hij nog niet onder de knie had. Ton liet zien hoe hij de pellet met een staande haak vist en wat het effect is van de loodzetting op de zinkfase, aaspresentatie en beetregistratie. Zo kon Hans de nodige trucjes mee terug naar Vlaanderen nemen, misschien wel winnende tips voor bij de volgende wedstrijd!
Tenslotte had specialist Jorg Dekkers hengels klaarstaan voor de pellet waggler en de bomb. Volgens de deelnemers is de waggler de meest spectaculaire vismanier, met azende vissen en dikke kolken direct onder het oppervlak. In de basis is deze vismanier niet heel ingewikkeld, maar vaak is het simpel houden het lastigste wat er is. Een basisaspect als voerritme kon Jorg perfect demonstreren; de deelnemers met een hengel in de hand en Jorg als luxe hulp aanwijzingen gevend en het voerritme erin houden!
We zijn inmiddels een half jaar verder. Wat was de ervaring van de deelnemers en hebben zij deze visserij opgepakt?
Henk Willem Boschma: “We hebben in Friesland een aantal visparels waar de bezetting met kleinere uitzetkarpers (schub en spiegel) relatief hoog is. We willen de geleerde tactieken en technieken gaan toepassen op deze wateren die we wel in de buurt hebben. Dat zijn wat grotere vijvers dan de commercials, waardoor we niet de aantallen van de commercials zullen halen, maar juist de techniek en tactiek van de commercials toepassen op deze wateren gaat ons vast meer vis opleveren! We zijn ook zeker van plan om naar Valkenburg terug te keren in de vorm van een weekendtrip; we hebben er vorig jaar echt een topdag gehad! De prostaffers waren stuk voor stuk gezellige toppers, we hebben op alle gepresenteerde manieren veel vis kunnen vangen en de ontvangst en catering waren top!”
Hans de Wilde: “Ik heb wel al een paar tips van Ton in de praktijk kunnen brengen. Zo heb ik ervaren dat de loodzetting heel belangrijk is om een goede aaspresentatie te krijgen. Regelmatig enkele pellets brengen is beter dan één keer een grote hoeveelheid. Het jiggeren heb ik ook al een beetje onder de knie en ik heb er al een paar mooie vissen mee gevangen.”
Voor bijna alle pro-staffers gold dat het ook de eerste keer was dat zij hier hun lijnen nat maakten. Omdat Ton hier bijna dagelijks aanwezig is, kent hij de vijver als geen ander. Luister altijd goed naar het advies van een vijverbeheerder.
Kun je nog wat vertellen over de mogelijkheden gedurende de seizoenen? Welke aanpak is wanneer effectief?
“In de koudere periodes van het jaar is de feeder het meest effectief, met technieken als de method en bomb. Ook prefereert de vis dan vaak klein, levend aas zoals maden en wormen. Ook zachte pellets, expanders en kleinere particles vangen dan het beste. In de zomer is vooral het vissen met de vaste stok erg geschikt voor de beginnende vissers onder ons; een vangst is gegarandeerd! Je kunt hier perfect de verschillende technieken binnen het vaste hengel vissen onder de knie krijgen. Ga je met wafters of mini boilies aan de slag, zorg dat je kan kiezen uit verschillende kleuren; dat kan soms het verschil maken. Zoals vandaag, einde zomer kun je met alle commercial technieken vis vangen: (method)feedervissen, pellet waggler en vaste stok met de diverse montages.”
Zijn er specifieke stekken bijzonder goed?
Op onze visvijver zit een bijzonder goed bestand aan vis en vangsten van gemiddeld 40 tot 50 kg bij een wedstrijd zijn niet ongewoon. We zien bovendien dat er qua vangsten niet echt veel verschil zit tussen de stekken. Overal vang je vis. Soms kunnen de kleine verschillen in bodemverloop of vegetatie aan de eigen oever of het eiland erg succesvol zijn. In de zomer is vaak het vissen tegen de kant – de margin visserij – dé techniek die voor de zwaardere vissen in het net zorgt. Kom het gewoon eens ervaren. Als beginner en als gevorderde visser ben je gegarandeerd van een mooie visdag!”
Hoe kan ik bij jullie boeken/reserveren? Zijn er dagkaarten, jaarvergunningen?
Je kunt een visdag boeken bij de balie van het Shimano Experience Center, telefonisch reserveren en ook online boeken via de website (www.shimano-ec.com/). Je kunt bij ons verschillende dagkaarten kopen. Met een kaart inclusief materiaal ben je helemaal visklaar. Dit is dus inclusief aas, voer, stoel, hengel set-up en wat reserve materiaal. Momenteel kan je kiezen uit vaste hengel, method feeder, bomb en pellet waggler. Extra voer en aas is tegen meerprijs verkrijgbaar.”
Met materiaal Zonder materiaal (prijzen 2022)
1 dag ½ dag 1 dag Jaarkaart
Volwassen € 15 € 10 € 7,50 € 65
Jeugd t/m 13 jaar € 7,50 € 5 € 3,75 € 32,50
JORIS NIEUWENHOFF – Het is maandag 30 mei en vanaf het eerste moment doet het zonnetje flink zijn best. De Saltstraumen ligt in de volle zonneschijn en het water zoekt krioelend zijn weg. Kraakhelder en de talingen, meeuwen en sternen vinden hun maaltje in deze stroming en zijn uitlopers. Het is werkelijk een schitterend uitzicht wat we hier hebben. Terwijl in Nederland de temperatuur niet hoger komt dan 13 graden met een klam windje en bewolking lijkt het hier wel playa a la Saltstraumen op deze laatste dag. Er wordt op bepaalde plekken zelfs in het T-shirt gevist.
Het is een topweek geweest, met ups en downs, maar dat is normaal. Maar wat zijn er mooie soorten, aantallen en formaten gevangen. De dag van vandaag heeft aan de eindstand toch nog een verandering gebracht maar daarover zo meer. En daarnaast is enkel de kleur van de gezichten van de deelnemers vandaag verandert.
Iedereen kwam weer met glimlach op het gezicht terug. Vandaag niet vanwege de grote vangsten maar gewoon vanwege het feit dat het een heerlijke dag was. Leo en Dick verbeterden vandaag nog even hun PR koolvis, Luuk gaf de definitie bananenpilkers nog een nieuwe dimensie. De boten zijn vervolgens allemaal netjes gepoetst, afgetankt en zien er weer spik en span uit.
Om 19.15 uur was het tijd voor de traditionele 50 kilo + helden duik! Dit is de allerhoogste eer die je in Noorwegen kan behalen. Na het vangen van een heilbot van 50 kilo of meer mag je de haven inspringen. Luuk en Niels hebben allebei de originele “50 kilo+ heilbot held zwembroek” van ons ontvangen en hebben onder luide aanmoediging van de hele groep de sprong in de haven gewaagd.
Vervolgens was het tijd voor het afscheidsdiner en prijsuitreiking. De mannen van Saltstraumen Kurt, Tommy en Pieter hadden een perfecte maaltijd bereid in de gezellige en sfeervolle tent. Huisgemaakte bakkeljauw, gegrilde worstjes, speklappen, sla, gebakken aardappelen, groene salade, brood, sauzen, aardappelsalade en we mochten daarbij onze eigen dranken meenemen. Vuurtje in het midden van de tent, gezellig muziekje erbij. Goede sfeer dus en een prima maaltijd.
En toen kwam de prijsuitreiking waarbij ik naast de hoofdcategorieën kabeljauw, koolvis en heilbot toch ook nog een paar speciale vangsten mocht benoemen zoals een lom van 8 kilo, een fraaie roodbaars, een serieuze zeeduivel.
Voor een pollak van 90 cm was er een kleine extra prijs in de vorm van een mooi shirt van HTO en een cap en shad van HART voor Marcel Verkade. Daarnaast was het Steef Vollebregt met een zeewolf van maar liefst 107 cm die een trui van HTO, shad van Hart en dyneema lijn in ontvangst mocht nemen.
Vervolgens kwam de koolvis van 108 cm aan de beurt van Leo Vollebregt. Die had hij vandaag nog even snel gevangen maar leverde hem wel een mooie Cinnetic deep blue hengel van 20 – 30 lbs op.
Roy mocht ik naar voren halen voor zijn enorme kabeljauw van maar liefst 129 cm. Bijna een prehistorisch beest en heel indrukwekkend waarmee hij een Cinnetic deep blue zeehengel van 30 – 50 lbs. scoorde.
En toen was de categorie heilbot aan de beurt. Luuk had met zijn eerste heilbot ooit direct een exemplaar van 165 cm te pakken.
Maar het was Niels die 2 dagen later een exemplaar van 167 cm wist te landen. Luuk ontving hiervoor als troost nog een ultracast sweater en Hart cap en shad. Gewoon omdat ik deze prestatie niet ongemerkt voorbij wilde laten gaan.
Maar het was Niels die met de hoofdprijs van een Westin W3 reishengels en Savage Gear 8000 molen aan de haal ging. De prijzen werden vanzelfsprekend door Wout Van Leeuwen en Visreis.nl aangeboden.
En zo eindigde deze week met een zonovergoten dag, in goede sfeer, met lekker eten, nieuwe vrienden, nieuwe ervaringen en vol plannen om volgende keer weer mee te gaan en wat er dan zeker wel en wat zeker niet meegenomen gaat worden.
Ik dank alle deelnemers die met ons mee zijn geweest want zonder hen was dit natuurlijk niet mogelijk geweest. Ik kijk met tevredenheid terug op een prachtige week met voor velen hele mooie herinneringen. En daar doen we het voor!
Hopelijk zien we jullie ook een keer bij een van onze groepsreizen. www.visreis.nl
LUC MOM – De maand mei is echt een overgangsmaand van winter naar zomervis. De zeewatertemperatuur stijgt weer boven de 12 graden uit dus je kan en mag weer van alles verwachten qua vissoorten. Terwijl ik nog met de bodemvisserij bezig was nam het aantal zeebaarsvissers met rubber om me heen al weer gestaag toe. Ik wacht daar altijd even mee voor nog meer kans op deze targetvis.
Scharrenregen op de noordpier
De scharren waren nog volop aanwezig langs de noordpier. Vooral in de ebstroom was het een plat gekkenhuis. Een avondsessie op de tong vanaf de noordpier leverde ook nog gewoon teveel gretige scharren op.De targetvis had geen kans. Maar het was prachtig met de kleurschakeringen van de lucht tegen donker en een genot er te zijn . Dit is het echte leven van de visserman!
Tong wordt wakker in het Noordzeekanaal
De eerste tongen kwamen ook weer uit het Noordzeekanaal. In het donker viel het helaas vaak helemaal stil met de aanbeten. Maar meestal was de visbuit dan al binnen. Want de bijvangst bestaande uit wijting, steenbolk, schar en gul maakte het vissen aangenaam.
Mooie zeebaarzen op de dobber vanaf de noordpier
De visserij op zeebaars met de dobber beaasd met een hele zager ging fenomenaal goed. Het zien wegtrekken van de dobber in de schuimende golven was verslavend . Dat lukt echt niet altijd maar de zeebaarzen waren zeer hongerig komende vanuit de winterstand. Opeens was je dobber weg en stond de hengel al krom en gierde de goed afgestelde slip. Het blijft een aparte visserij waarbij reuring van het water noodzaak is om de vissen aan te zetten tot azen. De visser moet dan de rest doen qua doorzettingsvermogen. Maar als je eenmaal één wegtrekker hebt gehad is het zeehoofd wakker en kun je uren doorgaan.
Ga toch vissen ( als u kunt)!
|> DE MAAND MEI IN BEELD
JORIS NIEUWENHOFF – Vandaag was het weer zo’n dag! Zo’n dag die beschreven staat in de mooiste reisbrochures. En geloof me daar weet ik alles van. 😊 Maar vandaag was het weer schitterend. De zon scheen, de wind was met windkracht 3 je beste vriend en bij terugkomst van de groepen hoorde je geregeld woorden als “topdag”, “Goed gevangen”, “heerlijk” en meer van die strekking. En daar word ik dan toch weer erg vrolijk van want daar doen we het voor. Natuurlijk was het niet voor iedereen een op dag want er waren ook groepen die het net niet troffen maar 80% was erg blij.
Groep Franken ging vandaag met de 2 boten naar de stek “Italië” gevaren, hier was gisteren goed heilbot gevangen. Bart wilde er graag eentje vangen dus vertrokken ze deze kant op. Op de ondiepte gingen zij met lichtere shads en dito hengels aan de strijd beginnen.
Helaas in de ochtend geen heilbot voor Bart. Rob en Aad wisten er beiden wel eentje te strikken. Thijs had er een dikke aan maar deze loste de haak, naast nog wat schelvis en kabeljauw was de taart op hier.
De mannen besloten om wat verder te varen naar een andere plaat en tijdens een tussenstop zagen de mannen grote strepen op de dieptemeter tussen de 30 en 50 meter. Hier waren grote koolvissen aan het jagen, met de lichtere hengels werden deze met succes belaagd. Veel koolvissen tussen de 70 en 90 cm waren het resultaat. Tevens liepen er mooie gullen en een kleine heilbot tussendoor.
Wat verder op waren 2 Nederlanders in hun viskajaks aan het vissen op zeeforel en op een gegeven moment kwam er een van deze mannen naar de boot gepeddeld. Het bleek dat zijn maat zijn aandrijving van de kano kwijt was en doelloos ronddreef. De mannen hebben de stuurloze kajak op sleeptouw genomen naar een klein haventje in dit fjord.
In de middag besloten zij om toch weer terug te varen naar de zandplaat om te kijken of er met een ander getijde nog een heilbot te kunnen strikken. Bart stond naast Rob en volgde de aanwijzingen nauwlettend op, en met resultaat. Bart zijn eerste heilbot is geen reus maar veroorzaakte wel een glimlach van oor tot oor.
Roland viste op deze stek met aas, op zijn aasvis kreeg hij een geweldige run. Helaas loste deze gigant zich, gezien de run en het materiaal van Roland zou dit zomaar een 150cm+ exemplaar kunnen zijn geweest. Al met al een prima dag voor deze mannen, en met het mooiste weer van de wereld. Vandaag gingen de warmte pakken uit en stonden ze zelfs in hun T-shirts te vissen.
Fam Vollebregt hadden samen met fam van Adrichem hetzelfde plan getrokken. Ze vertrokken samen richting de rijke heilbotvisgronden. Een mooie fjord waar het langs de randen ondiep is en veel zand ligt en in het midden diep water kent tot ruim 100 meter. Een perfecte plek voor jonge maar soms ook oudere heilbot zoals zich al eerder had bewezen.
Fam Vollebregt wisten 10 heilbotten te vangen en fam Adrichem had er 5. Steef Adrichem bekend om zijn passie voor de lichte visserij ving een heilbot van 70 cm op een 28 GRAMS spinhengel met een 3000 molen. Op deze set wist hij ook de nodige koolvissen tot 90 cm op het diepere deel te vangen, stop sport optima forma.
Op de diepere stukken konden de mannen lange drifts maken op grote koolvissen, gemiddelde lengte 70-80 cm, alle mannen visten met lichte setups, waar Steef de kroon spande met zijn lichte set. De mannen van Vollebregt hadden vandaag met 3 personen meer dan 100 bezoekers aan boord.
Op moment van schijven (20:15) zijn de beide families er weer op uit, 2 man vanaf de kant. En de andere 3 met de boot opzoek naar dikke vissen, rond en onder de brug. Maar wat wil je met zulke omstandigheden
Lars was vandaag op pad met Rob en Peter en zij hadden groep Dedier en Ard en Arjan op het gidsensleeptouw. Ze zijn in de ochtend gestart ten noordenwesten van Bodo en wisten daar direct de eerste kabeljauwen te vangen maar nog niet te tevreden zijn de ze verder gaan zoeken en vonden zo verschillende plakken waar ze mooie vissen vingen met onder andere heilbotten, leng, koolvis, kabeljauw en zelfs nog een paar schitterende pollakken.
Heilbot mayhem bij de groep Carl, Roy, Bryan en Dennis. De vorige dag was het al een klein feestje aan boord met zo’n 20 heilbotjes. Vandaag werd dat nog lichtjes overtroffen met een aantal van 42(!) heilbotjes. Het was een waar feest met double én zelfs triple hookups en als kers op de taart wist Roy ook nog een MEGA kabeljauw te vangen van 1.29 meter.
Wow! Wat een kop en wat een bizarre vis! Daarnaast werden natuurlijk nog de nodige andere kabeljauwen gevangen en zelfs wat schelvis. Al met al een absolute topdag voor deze boys!
Groep Bolle was ook in de buurt en kwamen met maar liefst 32 heilbotten op de proppen. Ook hier allemaal de kleinere exemplaren maar met de lichte spinhengels en dunne lijnen een absoluut feest om de hele dag bezig te zijn!
LARS NIEUWENHOFF – Wat laat Saltstraumen zich weer van de andere kant zien. Vandaag zijn er op één boot zelfs meer dan 100 vissen geland … en nee, geen aasvissen! Gisterenavond kregen we de limiet opgelegd om niet verder te gaan dan de haven van Bodo. Als je dat dan aan de deelnemers vertelt accepteert iedereen dat, maar zie je toch een onderhuidse teleurstelling. Maar wat bleek de werkelijkheid uiteindelijk anders te zijn!
Pa en zoon Hoefnagel hadden vandaag hun laatste visdag, omdat zij eerder teruggaan. Ze hebben vandaag veel vis gevangen en sluiten zo hun WvL-trip met een goed gevoel af. ZE hebben met heel licht materiaal de kantjes uitgevist en zo hele leuke visserij gehad.
Hetzelfde gold voor Arjan en Ard; ook zij vingen veel vis, maar vooral maatse vis en geen grote vis.
Groep Bolle heeft vandaag een fantastische dag beleefd. Ze hadden een taaie dag, maar vonden op het einde van de middag de ‘sweet spot’; een forse wolk stipjes op de dieptemeter, bleek een forse school grote koolvissen en kabeljauwen te zijn.
En werkelijk aan de lopende band kwamen de vissen boven water, resulterend in 3 bakken vol met vis en voor eigen gebruik en een groot aantal vissen die weer zijn teruggezet. Ze hebben tot ’s avonds laat staan fileren en de Champions League finale moeten overslaan. Maar ze hebben wel hun gewenste quotum van 18 kili per persoon kunnen opvullen.
Zelf was ik bij de Belgische groep aan boord. We hadden vooraf afgesproken alle pijlen te richten op grote heilbot. Dat is bijna gelukt, ware het niet dat de 1 ontbrak voor de bot van 50 cm die we hebben weten te landen. We hebben wel een fantastische dag gehad.
Kevin had als jongeling van de groep en als ervaringsdeskundige van de reis van 2019 alles minutieus voorbereid: iPad met alle stekken geplot, vimeo-filmpjes van Visreis.nl bekeken en alle montages nauwkeurig nagebouwd, en het belangrijkste; zorgdragen voor kameraadschap en plezier aan boord, waarbij er ook nog wat wordt geleerd.
Dat resulteerde in een aantal lengen en helaas ook enkele lommen. Perfect de techniek toegepast, … maar helaas de verkeerde vissen.
Zo hebben de Belgische mannen vandaag speedjiggen geleerd. Op een plek in het fjord stond een schooltje vis op zo’n 100 meter diepte. Met de pilker en gummimak hebben we de vissen belaagd. Ik gaf ze het advies om snel en pompend binnen te draaien. En daar gingen de pilkers de diepte in: 1 …… 2 …… 3 …… 4…… “Mannen, ik zei ‘snel’ binnen draaien.” “O.K. Lars.” 1… 2 …3 … 4 ….
“Sorry mannen, ik bedoelde ‘echt snel’ binnen draaien.” 1, 2, 3, 4, BOEM, hengels krom. “Ja, dat is snel.” We hebben zo een stuk of 10 mooie koolvissen weten te landen. Kevin: “Eh Lars, bij die reis van jullie naar Djibouti, daar kun je toch ook speedjiggen?” “Yes, en popperen, dat is net zo een leuk spelletje!”
Maar de leercurve was nog niet afgevlakt. We voeren naar het einde van de Saltstraumen. Bij afgaand water is daar een hele mooie richel tot 15 meter onder de oppervlakte waar het water werkelijk overheen raast en waar nogal eens mooie koolvissen op de loer liggen.
We hebben 3 hengels klaargemaakt met dieplopende pluggen van 14 cm en bij de eerste run over die richel, met zo’n, 12 km per uur (!) knalden er meteen 2 mooie koolvissen op. Helaas lieten ze het bij de volgende run afweten, maar zoals Dirk het zei: “Ik heb vandaag zoveel bijgeleerd, het is echt heel anders dan op de wrakken in Nederland.”
Familie Vollebregt heeft de geleerde lessen maximaal te gelde kunnen maken vandaag. Dat was niet bij hun eigen visserij maar nu bij de vis van Niels. Want daar waar iedereen de 165 cm heilbot van Luuk als winnende vis beschouwde heeft Niels het geflikt om de heilbot te overtreffen.
Sowieso was hun dag al bizar goed, want ze hebben 11 heilbotten weten te landen, waarvan één van 120 cm en één vis die grote kans maakt de winnende vis gaat zijn. Maar ook hebben ze vandaag koolvissen, kabeljauwen, een leng en een zeewolf weten te strikken.
Niels was vandaag de ‘lucky bastard’. Hij heeft een heilbot kunnen landen van 167 cm. Nadat hij de gigant had gehaakt was hij ruim een half uur bezig voordat de bot langs de boot kon worden gemanoeuvreerd. Maar hoe land je in hemelsnaam zo een kapitale vis? Gelukkig was inmiddels pa Vollebregt overgestapt op hun boot – met zijn set landingsmateriaal, dat hij had klaargemaakt n.a.v. hun eigen ervaringen 2 dagen eerder.
Uiteindelijk gafte Steef Vollebregt de vis en kon de vis met vereende krachten langs de boot worden vastgemaakt om een mooi filmpje en foto’s te schieten. En dan te bedenken dat Niels, de vermoedelijke winnaar van het festival, een paar dagen van tevoren nog zei: “Het Wout van Leeuwen festival? Is dat ook een wedstrijd?” Nu kunnen beide jongste deelnemers aan het festival niet meer op hun buik slapen …
De groep Franken ging het vandaag proberen bij de vuurtoren. Dit is een stek waar je op het ondiepe op de heilbot kan vissen en op de randen kabeljauw en koolvis kan vangen. Boot 1 probeerde de diepere randen met shads, en boot 2 probeerde het wat hoger op het talud. Op de randen van 30/40 meter vond boot 2 een mooie pluk grote koolvissen die ze bestookte met 50 grams hengels.
Mooie resultaten en gierende slips met koolvissen tot 1 meter Later in de middag was het plan van deze groep om de diepere randen in het fjord voor het viskamp, te gaan bevissen op Zeewolf, deze werd helaas niet gevangen. Roland ving wel een kabeljauw van 114cm op 100 meter diepte, Aad pakte er op deze diepte nog 1 van 109 cm
Later in de middag hadden de mannen nog mooie actie in de kleine Straumen op kabeljauw die zich verstopte onder een school koolvis. Bart en Rob gingen deze middag de kantjes uitwerpen met lichte shads met koolvis en mooie rode kelp gullen als toetje van de dag.
Roy, Dennis en Bryan gingen vandaag op pad om gericht op kleinere heilbot te gaan vissen. En niet zonder succes. Ze hadden er mar liefst 11 in de boot! Erg knap gevist maar deze mannen zijn al ervaren vissers en redden zich hier prima.
VISREIS.NL – Dag drie van het Wout van Leeuwen Noorwegen festival is gevist. Met werkelijk prachtige weersomstandigheden golden er deze dag geen restricties als het ging om de vaarafstanden en dus werd door menigeen gekozen om ver uit te gaan, hopend op die knots van een kabeljauw of zo’n heilbot van het formaatje deur!
Joris ging met Mick en Willem op pad. Zij gingen het ver weg zoeken, maar kwamen er misschien wel als eerste achter dat het deze dag iets minder zou worden dan gedacht. Het gewenste resultaat bleef uit al werd er uiteraard wel vis gevangen, maar de graag geziene maten kwamen er niet.
Kabeljauw, een klein heilbotje en veel lom was het motto. De hoeveelheid vis op het scherm van de fishfinder was daarentegen onvoorstelbaar. Maar ze hadden met z’n allen een ADV dag opgenomen.
Carl ging op pad met Bryan, Roy en Dennis. Hier gold hetzelfde. Vis werd zeker gevangen, voornamelijk kabeljauw, met zoals altijd vriend koolvis als sidedish, en wat roodbaarsjes. Heilbot werd geprobeerd maar het resultaat was nop!
Ard en Arjan hadden deze dag tegenover vele anderen wél een goede dag met dikke kabeljauwen en zelfs een mooie heilbot van tegen de meter. Hiermee waren zij vandaag toch wel de spekkopers.
Het overall gevoel van de dag was toch wel dat het op deze wat het weer betreft schitterende dag een zeer taaie dag was als het om de gevangen vis ging. Ach, de stemming is prima. Het is iedere dat weer genieten van het uitzicht én er wordt toch écht wel vis gevangen.
Lars, Dirk en Sjors hadden een mooie dagstart; aasvissen gevangen binnen 10 minuten en bij de eerste drift had Sjors al direct een mooie heilbot, die na 10 minuten drill helaas losschoot. En ze vingen wat gullen. Daarna viel de productie stil, buiten 6 lommen. Pas in de middag pakte Lars nog een heilbotje en vingen ze nog een paar gullen.
De familie Vollebregt had het ook zwaar, heel weinig vis, dus dat moest gecorrigeerd worden tijdens de avondsessie.
Onze Belgische groep Dedier, heeft het vandaag het beste gedaan met 3 heilbotten. En zoals ze zelf al stelden, “vandaag konden we de principes van het wrakvissen pas echt loslaten.”
LARS NIEUWENHOFF – Wat een heerlijke dag hebben we beleefd. ’s Morgens vertrok meer dan de helft van de boten naar het westen. Ideale weersomstandigheden; windkracht 2 tot 3, met lichte bewolking, al zou het ’s middags wel wat gaan opbriesen. Voor veel van onze deelnemers is ‘het westen’ het Walhalla, want daar lonkt de jackpot en is het telkens weer spannend wat er boven gaat komen. Uiteindelijk had Luc Vollebrecht vandaag de jackpot, maar daar later meer over.
Rob Verhagen had tijdens de wedstrijd van Feyenoord de gouden tip ontfutseld bij Kurt, de kampmanager: `Beroepsvissers hebben bij de zuidwestpunt van het eiland Landegode enorme hoeveelheden gul gevangen op een diepte van 80 tot 120 meter. Natuurlijk willen we dat alle gasten maximaal vangen, dus snel het bericht gedeeld. En inderdaad ´s morgens zijn minstens 8 boten richting de bewuste stekken gevaren. Toch viel het voor sommigen tegen, want de gullen zwommen zeker niet de kist in, terwijl anderen wel de ‘sweet spot’ wisten te vinden.
De 2 boten van groep Franken hebben een hele mooi klus gul gevangen; tussen de enorme scholen koolvis door wisten ze onder die scholen diverse grote kabeljauwen maar vooral ook twee kneiters van pollakken te verschalken, eerst Rob één van 71 cm en daarna Aad één van 90 cm.
Pa en zoon Hoefnagel hebben ook een heerlijke dag gehad; ze hebben redelijk wat vis gevangen en weer en grote heilbot verspeeld.
Pa Steef en zoon Niels hebben vandaag geprobeerd een zeewolf te strikken in de Straumen en dat is zeker gelukt met een monsterlijk grote zeewolf van 101.
Joris, Dick en Arjan hebben vandaag een lekkere bak met gul gevangen. Dick ving o.a. een mooie pollak van 70 cm en Arjan heeft tot nu toe de grootste gemeten en gemelde kabeljauw gevangen (94 cm).
Groep Bolle had niet de meest succesvolle dag. Met 5 vissen hadden ze vandaag geen gelukkige dag.
Ook onze Belgische ploeg, groep Dedier, worstelt nog wat met de lokale omstandigheden. Alhoewel zij bij verre een prijs zouden verdienen voor vlijt, ijver en volharding, lukt het hen nog niet om de vissen te vinden.
Zelf was ik kapitein aan boord bij de familie Vollebrecht. Hoe leuk is dat; opa Leo, vader Steef en zoon Luc en wat een bijzondere dynamiek hadden die kerels onder elkaar. Ik voel me dan een soort loods en niet eens een gids; je stapt aan boord, vraagt wat de verwachtingen zijn (terwijl ze al een half uur voor vertrek op de steiger staan de trappelen) natuurlijk is dat dan ‘een mooie heilbot’ (kleinzoon Luc) en een PR (vader Steef), daar waar opa Leo veel bescheidener bleef en zei “een gezellige visdag met mij zoon en kleinzoon”. En alles is gelukt!
Opa Leo heeft ongeveer 4 kg ijzer gedumpt op de bodem van de oceaan, maar bleef lachen en lekker door vissen, en vader Steef deed er alles aan om de wisseltrofee voor de meeste lommen op een dag te verschalken. Terloops ving Steef nog even een heilbot van 91 cm (PR). Luc was echter alleen maar bezig met hoe krijg ik een heilbot in de boot.
Hij stond de hele dag naast mij en was continu aan het kijken en vragen wat ik aan het doen was; het aantal slagen dat ik deed om het aas van de bodem af te houden, de snelheid van binnen vissen, maar wat achteraf bleek (en dat gaf hij ruiterlijk toe) heeft meerdere keren zijn aasvis ingefluisterd dat ‘ie een heilbot moest verleiden … en zo geschiedde.
Tijdens het laatste half uur van de ebstroom kreeg Luc een klassieke beet: eerst twee felle tikken en nadat hij zijn aas snel een stukje had laten zakken klapte er een Apollo 16 op zijn aasvis die zonder probleem in één run 30 a 40 meter lijn van zijn molen trok met een best wel stug dichtgedraaide slip. Daarna volgde een keiharde dril van 35 minuten, waarin Luc elke centimeter lijn moest terugwinnen, terwijl de vis maximaal gebruik maakte van de stroming en gewoon op diepte bleef.
Uiteindelijk kwam er een staldeur boven water die we met 2 man snel vakkundig wisten te gaffen en met een staartlus langs de boot wisten vast te maken. Heb je ooit een familie van drie mannen uit 3 generaties door het lint horen gaan? Luister naar de video die we hebben gemaakt! En dit was dus de derde ‘verwachting’ die deze dag werd waargemaakt: 1 meter 65 centimeter heilbot! Het allermooiste? Een jongeman van 21 jaar die zo zijn eerste heilbot vangt en dat mag bekronen met de traditionele duik in de haven.
Terugkijkend was het een redelijk succesvolle dag, waarbij de meesten langzamerhand beginnen warm te draaien. Dag 3 ziet er ook veelbelovend uit qua weer. Laten we hopen dat elke boot de lat weer een stukje hoger gaat leggen.
LUC MOM – Nog maar al te vaak zie ik dat een gevangen krab slecht behandeld wordt op de kant. Natuurlijk is het irritant dat de krab “jouw” dure zeeaas heeft verorberd die bedoelt was voor een mooie visvangst. Maar vergeet a.u.b niet dat de krabben onder water een belangrijke functie hebben. Ik noem ze graag mijn vuilnismannen onder water. Deze zwaar bewapende en gepantserde strijders houden het milieu onder water schoon door het natuurlijk gestorven afval op te eten.
Dus ook onze teruggezette ondermaatse vissen die het zeker niet allemaal overleven. Dat houdt de zaak leefbaar op de bodem en zorgt dat de verrotting niet toeneemt maar in balans blijft. Dus probeer als visser met een vis als doel niet de krab als minderwaardig te beschouwen. Zie hem als een medestrijder om ons milieu leefbaar te houden.
Helaas vertikt de krab het om ons eigen achtergelaten afval op te eten. Boven water zullen wij het als mensheid moeten doen .Maar de mens blijkt helaas vaak een zwakke schakel in dat geheel. Sinds onze geboorte belasten wij al het milieu maar er zijn mensen die dat nog niet genoeg vinden en er nog een schepje bovenop doen.
De toenemende rommel op “mijn” noordpier te Velsen-Noord baart me nu al weer zorgen voor het zomerseizoen dat nu is aangebroken. Dus probeer de krabben goed te behandelen na een vangst.
Als mens gewoon je best doen en een beetje nadenken( ook aan degene die na je komt vissen) is al voldoende om het leuker te maken . Wees dankbaar dat je iets uit het milieu mag halen en laat niet als dank troep achter.
Hopelijk blijven de zuid en noordpier open om van onze hobby te mogen blijven genieten. Ik weet dat de vervuiling van de pieren een doorn in het oog is bij Rijkswaterstaat en dat het een onderwerp van gesprek is achter de schermen.
Als mens veroorzaken we al genoeg schade door ons menszijn maar het hoeft niet extra !
Ga toch vissen ! (Als u kunt)
JORIS NIEUWENHOFF – Het is woensdag ochtend en we zijn gisteren na een goede maar best lange reis, op 2 koffers na, goed aangekomen in Saltstraumen. We vlogen om 10.40 uur maar i.v.m. de drukte op Schiphol hadden we al om 07.15 uur afgesproken, erg vroeg dus maar achteraf geen overbodige luxe. Ook voor ons was de drukte en het tekort aan personeel goed merkbaar.
De hele groep bestaat uit maar liefst 53 personen, daarvan zijn er 19 vissers van de RET die dezelfde week hier in Saltstraumen geboekt hebben dus die vliegen ook gezellig mee. En dan blijven er 34 vissers over voor het Wout Van Leeuwen Noorwegen festival. Maar nadat iedere deelnemer zich netjes bij mij had gemeld stond er dus een mooie lange wachtrij voor de incheckbalie van de SAS waar twee heren hun uiterste best deden maar er geen snelheid in kwam.
Toen zijn we zelf op de incheck zuilen de deelnemers gaan inchecken, dat werkte prima en binnen no time was iedereen ingecheckt. Maar toen moesten de koffers nog door de automatische scanners heen, dat systeem is zo nauwkeurig afgesteld dat 50 % van de koffers er niet door heen kwam. Alsnog een medewerker aan het jasje getrokken en de koffers op de band gezet en daarna snel door naar de security want de eerste 1,5 uur waren al voorbij.
De security was druk maar liep wel door, alles bij elkaar waren we er in 40 minuten doorheen en hadden we toch nog tijd voor een bakje koffie en een broodje.
Toen we na een tussenstop in Oslo aankwamen in Bodo waren “slechts” 2 van de 108 koffers niet aangekomen, dat is niet perfect maar voor de begrippen van SAS nog niet eens zo slecht. Die laatste 2 koffers zijn vandaag overigens ook geleverd.
Nadat iedereen zijn intrek had genomen in de woningen werden daarna, in de hagelnieuwe grote tent, alle deelnemers geïnformeerd over de regels van het kamp en werden de sleutels van de boten uitgedeeld. Niets stond ons meer in de weg van onze eerste visdag!
Behalve dan het weer, het weer speelde vandaag een belangrijke rol. De harde wind kwam uit het oosten en de stroming ging naar het westen, de meest vervelende combinatie denkbaar. Dat maakt dat je in theorie heel zwaar moest vissen om het aas maar enigszins bij de bodem aan te kunnen bieden. Het was dus een komen en gaan van zoeken naar mogelijkheden, luwtes, kentering van het tij en ga zo maar door. De wind was bij vlagen zo hard dat er waterhozen ontstonden, al met al een taaie dag waar we hard hebben moeten werken voor onze vissen.
Carl ging vandaag op pad met Steef en Niels, vanwege de winderige omstandigheden werd besloten om binnen in het fjord te blijven en te proberen wat vis uit de kantjes te halen. Dat lukte, maar best moeizaam. Naarmate de wind in de loop van de dag verder toe begon te nemen werd het vissen steeds lastiger maar wonderwel wist Niels toch een hele beste koolvis bij de boot te krijgen. Het leek wel zo’n dag te zijn, want deze schitterende vis was uitgedrild en wel toen de haak losschoot en wij hem in de diepte zagen verdwijnen.
Mick en Willem wisten op nagenoeg dezelfde stek een mooie heilbot van 110 cm te haken én te landen, dit blijkt tot nu toe de grootste van deze Noorwegen trip, Mick superblij natuurlijk. Niet veel later staat Mick wéér met een mega kromme hengel, gesupporterd door meerdere boten weet Mick deze keer geen heilbot naar boven te halen maar een stuk touw voorzien van mosselen en zeesterren. Hilarisch momentje, maar wat kan Mick dat bommen hij heeft zijn prijs voor vandaag al binnen.
Vervolgens is het Willem die een enorme beuk op zijn hengel krijgt ook op weer diezelfde plek maar deze vis had hier duidelijk andere ideeën over, het was meteen overduidelijk dat dit een grote en massieve vis was. Deze wilde in eerste instantie helemaal niet verkassen maar toen Willem steeds meer druk ging zetten nam het best een enorme spurt en liet Willem met zijn gloednieuwe hengel achter die door dit enorme geweld doormidden is gebroken. Een hoop spektakel dus.
Steef Vollebregt had op nagenoeg dezelfde plek eenzelfde ervaring, het enige verschil hier was dat de lijn knapte en niet de hengel. Dus zelfs met slecht weer kan je hier dus nog steeds grote vissen haken, vangen is dan een tweede, maar daarvoor hebben we nog een paar dagen om verder te oefenen.
Ik was vandaag op pad met Pieter Bolle en zijn crew nog nooit heb ik zoveel eieren op een dag voorbij zien komen. Het waren er meer dan de vissen in ieder geval en we hadden toch zo’n 10 vissen aan boord. Dan kan je je ook een idee vormen over het aantal eieren!
We hebben een superleuke dag gehad, hard gelachen want Pieter is een man van de “one liners”, geef hem een woord en hij kopt hem in. Maar de mannen hebben bij het vissen goed geluisterd en dat heeft ook succes gehad, Aad was vandaag de lucky basterd want die ving op een plek twee heilbotten. Niet groot maar hij was er wel erg blij mee want die had hij nog niet eerder gevangen.
Voor hen is dit een tweede reis naar Noorwegen en het is mooi om te zien dat de adviezen die je op zo’n dag geeft uiteindelijk ook tot succes leiden. Bedankt mannen ik heb me goed geamuseerd.
Aad Franken en zijn team hebben samen met Rob gevist en zij hebben ook hun portie vis gevangen vandaag, ook hier niet zonder moeite maar het is toch gelukt. Roy, Bryan en Dennis hebben ook een grote heilbot gehaakt en helaas ook niet mogen landen omdat deze er af schoot. En daarnaast nog een aantal kabeljauwen en koolvissen.
Ard en Arjan hebben aan het einde van de dag ook nog allebei een mooi formaat kabeljauw gevangen dus iedereen heeft de hengel krom gehad. Het was dus zeker geen topdag maar met hard werken toch een paar mooie vissen weten binnen te brengen en morgen gaan we naar buiten want de wind is er vanavond helemaal uitgegaan.
En natuurlijk hebben we vanavond nog met z’n allen Feijenoord gekeken met de beamer op een groot scherm in de tent. Het was erg gezellig en spannend maar het liep helaas met een sisser af, kan iedereen ten minste op tijd naar bed zullen we maar zeggen.
1- DE JUISTE HENGEL
Forel kan tijdens de dril fel vechten en uit het water springen. Vis je met een dunne onderlijn en een stugge hengel, dan kan de lijn nog wel eens breken. De visser grijpt logischerwijze naar een sterkere, dikkere lijn, maar krijgt vervolgens minder beet. Een speciale forelhengel is soepel en geschikt voor het vissen met dunne lijnen.
2- GLAS OF LOOD
Waarom gebruik je glas-gewichten? Ten eerste is glas veel beter voor het milieu dan lood. Daarnaast vergroot het glas vanwege de samenstelling de zweefkracht van de montage. Tijdens het zinken krijgt je presentatie daardoor een beetje een zwevend effect en wanneer je binnen draait stijgt het gemakkelijker omhoog dan lood. Dit is onweerstaanbaar voor forellen! Lood wordt eigenlijk alleen maar ingezet wanneer je tijdens speciale weersomstandigheden snel diepte wilt bereiken.
3- ATTRACTIEF GELUID
Forellen reageren op trillingen én geluid in het water. Bij ‘rattle ghosts’ gaat het om mini-sbirulino’s of glasgewichten met ingebouwde ratels. Door het heen en weer bewegen van de hengeltop of het geven van kleine rukjes klinkt er onder water een aanlokkend geluid.
4- WANNEER ZET JE DE HAAK?
Bij het slepen met natuurlijk aas of deeg dien je de haak pas te zetten wanneer de forel het aas duidelijk in de bek genomen heeft. Na de aanbeet zwemt de forel vaak een stukje door, stopt even, draait het aas en zwemt dan verder. Dat is meestal het juiste moment om de haak te zetten.
5- WELKE KLEUR DEEG?
Over het algemeen kies je bij helder weer voor natuurlijke en donkere kleuren terwijl je bij donker weer juist kiest voor een meer opvallende presentatie. Daarnaast kun je natuurlijk ook verschillende kleuren deeg combineren om zo ook in originaliteit terrein te winnen. Omdat de beste kleuren vaak van water tot water, van dag tot dag en van uur tot uur kunnen verschillen, dien je altijd diverse kleuren bij je te hebben. Als beginner zijn wit, chartreuse, groen, geel, rainbow en zwart of smoke gun voldoende.
6- FLUOROCARBON ONDERLIJN
Een gebruikelijke lengte voor de onderlijn is 60 tot 100 cm en is meestal van fluorocarbon. Fluorocarbon maakt de lijn weliswaar niet volledig onzichtbaar onderwater, maar valt beter weg tegen de achtergrond omdat de lichtbrekingsindex min of meer hetzelfde is als van water. Hierdoor zal de lijn minder goed te zien zijn voor de forellen.
7- DRIETONSWARTEL
Door het roteren van het aas gaat ook de onderlijn draaien. Om te voorkomen dat de hoofdlijn gaat kinken, plaats je bij het slepend vissen een drievoudige wartel tussen hoofd- en onderlijn. Gaat de onderlijn toch draaien – dat gebeurt nog wel eens, met name bij zeer lange en dunne onderlijnen – plaats dan op 30 centimeter voor de haak nog een tweede, kleine drietonswartel.
8- GOEDE ZOMERTACTIEK
Probeer als eerste aan de vijver te zijn en start met een dobbermontage en de tremarella techniek. Varieer in visdiepte en haakaas. Wordt het warmer en zie je steeds meer vissen tegen de oppervlakte zwemmen, schakel dan over naar een sbirolino of enkel een ketting van glas. Naarmate de dag vordert, worden de forellen schuwer. Het moment om heel rustig en geruisloos met een pauwenveerdobber te vissen.
9- GOED AFGESTELDE DOBBER
Een van de meest gemaakt fouten bij het dobbervissen is een dobber die niet goed uitgelood is. Dit is tijdens het forelvissen net zo belangrijk als bij het witvissen! De weerstand na de aasopname moet minimaal zijn. Als dit niet het geval is zal je veel aanbeten krijgen die niet doorzetten: een gemiste kans!
10- OP DE WIND
Kijk bij het zoeken van een visplekje aan de vijver altijd naar de wind. De wind heeft veel invloed op het zuurstofgehalte en de watertemperatuur. Forel zoekt, afhankelijk van de tijd van het jaar, juist graag de warme (in de winter/vroege voorjaar) of juist de koudere (in de zomer/herfst) kant op. Bovendien drijft het voedsel, zoals insecten of overgebleven deeg naar de windkant. Als het water koud is en de luchttemperatuur wat hoger, dan heb je grote kans dat de forellen aan de windkant zwemmen. Hetzelfde geldt als het water warm is en er een frisse wind op de kant staat.
VOORZICHTIGE FORELLEN
In veel gevallen bevis je zeer wantrouwende vissen, die vaak al de gehele morgen bevist werden. Om die reden komt het vaak voor dat twee of drie vissen een bepaalde aassoort pakken en de andere dit dan weigeren te pakken. Wisselen van aas is dan noodzakelijk. Hoe meer wantrouwend de forellen worden, des te kleiner moet het aas zijn.
KUN JE OOK STATISCH VISSEN?
Met de dobber kun je ook heel normaal vissen, net zoals bij het vissen op witvis. Weet je waar en op welke diepte de forellen zich ophouden, dan kan het statisch vissen ook erg succesvol zijn. Moet de vis daarentegen opgezocht worden, dan is het slepend of tremerellavissen in de regel succesvoller.
|> DIT ARTIKEL VERSCHEEN EERDER IN DE BEET ‘FORELVIJVER SPECIAL’
Beet is als los exemplaar te koop in de boekwinkel of neem NUeen voordelig jaarabonnement en ontvang Beet Magazine iedere 6 weken thuis op de mat.
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
Je hebt allerlei spullen nodig aan de waterkant als je een lange sessie gaat vissen. Stap je op de fiets of brommer? Dan kan een viskar een praktische oplossing bieden. Deze zijn er in allerlei soorten en maten. Zo neem je niet alleen je hengels en een zakje aas mee, maar ook een stoeltje, onthaakmat en meer.
Pak jij altijd de fiets? Fietsen is een prettige en duurzame manier van vervoer. Als vis- en natuurliefhebber is het dan ook logisch dat jij er wanneer mogelijk voor kiest om te gaan fietsen. Fietsverzekering vergelijken valt aan te raden als jij een goede fiets hebt en deze vaak buiten of in de buurt van jouw visspot neerzet. Een (elektrische) fiets is voor veel criminelen een aantrekkelijk doelwit en zo bescherm je jezelf tegen eventuele diefstal. Fietsen met visspullen vraagt om een beetje voorbereiding. Je kunt uiteraard ook gewoon een rugzak omdoen en je hengel onder je arm knellen. Of kiezen voor een reishengel die je bij je andere spullen in je rugzak kunt steken. Hou er wel rekening mee dat het moeilijk is om je balans op de fiets te bewaren als je te zwaar beladen bent. Voor de veiligheid valt het aan te raden om te kiezen voor een andere oplossing, zoals fietstassen of een speciale viskar of trolley. Er zijn ook speciale rugzakken voor vissers die worden geleverd inclusief accessoires, zoals tackleboxen die precies op maat van de rugzak gemaakt zijn.
Vooral karpervissers staan erom bekend dat ze veel materiaal meenemen naar de waterkant. Dit is niet alleen voor de visserij, maar ook om zelf een beetje comfortabel aan de waterkant te bivakkeren. Zeker als je van plan bent om aan de waterkant te overnachten, moet je veel meenemen op de fiets. Denk bijvoorbeeld aan een stretcher, slaapzak, bivvy en een hoofdlamp. Je wilt deze spullen het liefst in één keer naar de waterkant vervoeren. Een viskar achter de fiets kan je hierbij helpen. Kies voor een model dat ruim genoeg is en brede en stevige banden heeft. Zo kom je ook op moeilijk begaanbaar terrein eenvoudig en snel op de stek aan.
Afhankelijk van de visstek waar jij veel komt, kies je een bijpassende trolley of viskar uit. Er zijn namelijk tal van soorten en modellen. Vis je vaak op het strand? Dan kies je voor een ander soort banden dan wanneer jij eerst een smal bospaadje over moet voordat je jouw hengel aan het water plaatst. Ook zal je als karpervisser waarschijnlijk meer ruimte nodig hebben in de trolley dan wanneer je af en toe in de stad jouw hengel uitgooit.
LUC MOM – De maand april zit er weer op. De toppen van de hengels waren volop in beweging dus dat maakte een vissessie aan het zoute sowieso leuk. De vangsten bestonden voornamelijk uit schar en bot. Maar ook een enorme wolk aan (te) kleine gul verscheen onder de kant van de noordpier.
Het is verslavend (vele verslaafden!) om daarop te vissen want je hoopt altijd om die ene of misschien wel twee mooie vissen er tussen uit te plukken. En bij een aanbeet weet je nooit zeker wie er aan de andere kant van de lijn trekt.
Als er toch eens wat meer mochten opgroeien tot volle wasdom zou mooi wezen voor de kantvisserij. De bijvangsten bij deze visserij met beton en staal als gewicht onder de kant zijn vaak erg leuk. Zoals deze maand een dikke Noordzee kreeft en meerdere knorhanen die zich in de grote gulhaken verslikten. Het went nooit zo’n niet verwachtte bijvangst en het zorgt voor euforie op de visdag.
De huidige hardnekkige noord- noordoostelijke stroming maakt de vangsten aan zee onvoorspelbaar op dit moment. Het afgaande water met een wat rustigere stroming is vaak het beste voor een maaltijd voor de pan.
Ga toch vissen!
|> Wat gevangen? MAIL
BERND BRINK – Sinds een tijdje is Bernd Brink helemaal in zijn nopjes met nylon pantyavonturen. Dit klinkt een beetje dubieus, maar het is niet wat je denkt. Bernd gebruikt de nylonkousen om karperaas mee in te binden. Zo bescherm je het tegen ongewenste tafelgenoten. Daarnaast opent het ook mogelijkheden om boilies extra aantrekkelijk te vissen en kun je aas gebruiken dat normaal gesproken te klein of te zacht is voor een hairmontage.
In de ochtendschemer word ik gewekt door het geluid van vogelgezang. Ook al houd ik van het ochtendconcert, ik had liever dat een van mijn beetmelders de wekdienst had overgenomen. Maar ze blijven koppig zwijgen en op dit water is die vroege ochtend juiste het moment dat het moet gebeuren… Een uur en twee springende karpers op mijn stek later, heb ik nog steeds geen aanbeet gehad. Er klopt hier iets niet. Ik besluit om mijn hengels binnen te draaien en opnieuw in te werpen. Wanneer ik de montage uit het water lift zie ik waar ik al bang voor was: een lege hair, aas dat weggevreten is door kleine vis…
WAT NU?
Grote, harde boilies zijn in de meeste gevallen een prima middel tegen kleine vis. Maar zulk selectief aas heeft ook nadelen: het is veel minder aantrekkelijk en wordt niet zo snel geaccepteerd als klein, zachter aas. Nu kun je de acceptatie van grote, harde boilies verhogen door er een tijdje mee voor te voeren. Maar niet iedereen kan of wil zich een langdurige en dure voedingscampagne veroorloven. Bovendien wordt deze tactiek al vaak toegepast op zwaar beviste wateren. In de regel ga je zo geen onderscheid maken en zijn slechte vangsten eerder regel dan uitzondering.
Alternatief aas is vaak een betere keuze wanneer de hengeldruk hoog is. Er wordt wel eens vergeten dat ook op minder drukbeviste wateren ‘alternatieve’ particles, pellets, Frolic en deeg uitstekend aas is! Deze aassoorten zijn bijzonder geschikt voor de instantvisserij; ze zijn vaak aantrekkelijker dan boilies en worden sneller geaccepteerd.
Helaas blijven sommige van die aassoorten lang niet zo goed op de hair zitten als de gekookte deegballetjes. Regelmatig je aas controleren is gewoon nodig. Ga er niet vanuit dat na zes uur het aas nog aan de hair hangt. Vaak begint bij mij al na twee tot drie uur zonder aanbeet de onzekerheid en het peinzen; zit er nog wel aas op mijn hair, lig ik niet voor Jan Lul in? Vreselijk vind ik dat! Dus draai ik toch vaak na twee uur zonder beet de montages in…
Maar regelmatig de montage binnen halen en weer inleggen is ook niet bepaald bevorderlijk voor het vangen van vis. En als je dit in de nacht moet doen, dan is dat voor de meesten teveel moeite. Al met al genoeg redenen voor veel karpervissers om al snel terug te grijpen naar harde, grote boilies. Zo kun je in de meeste gevallen niet klagen over een gebrek aan rust…
Een doeltreffende bescherming tegen ongewenste tafelgenoten is het ‘netten’ van het haakaas. Eenvoudige nylon netjes beschermen tegen witvis en sterkere netjes kunnen zelfs een tijdlang aanvallen van krabben en kreeften weerstaan. In het begin gebruikte ik alleen netjes om mijn haakaas te beschermen. Maar nu gebruik ik het ook om mijn aas aantrekkelijker te maken en om aas te vissen dat zonder net moeilijk aan te bieden zou zijn.
WIE GEBRUIKT FROLIC?
Frolic hondenvoer is een uitstekend karperaas, dat is geen geheim. Doordat het langzaam uiteenbreekt overtreft het elke boilie in termen van aantrekkelijkheid. Helaas is het allesbehalve selectief. De Frolic-ring hoeft niet eens in de bek van de witvis te passen. Zodra het in het water ligt, begint de buitenste schil zacht te worden. Deze zachte massa kan zelfs door kleine voorntjes eraf gesnoept worden.
Dit geldt voor veel pellets. Strikt genomen is Frolic ook een pellet. In mijn beginjaren was Frolic mijn nummer 1 karperaas! Het is goedkoop, makkelijk te krijgen en het vangt goed! Om de aanvallen van de witvis te weerstaan stopte ik het hondenvoer in nylon panty’s.
Als de witvispopulatie niet groot is, gebruik ik Frolic vandaag de dag nog steeds graag. Vooral in de winter en het vroege voorjaar is het een eersteklas aas, dat veel aantrekkelijker is dan een boilie, vooral in koud water. Het grote voordeel in het koude seizoen is dat je Frolic nauwelijks kunt overvoeren. Vroeg of laat zal de witvis het opruimen. Dat kun je niet zeggen van harde boilies in koud water. Er zijn heel wat wateren en stekken die op die manier met harde ballen overvoerd worden.
De oplosbaarheid van Frolic neemt toe als de temperatuur van het water stijgt. Tegelijkertijd neemt de activiteit van de witvis toe. Kortom, in warm water moet de witvispopulatie erg laag zijn om er effectief mee te kunnen vissen! In de zomer zijn vetrijke pellets als alternatief een betere keuze, zoals heilbotpellets van 20 mm. Bijkomend voordeel: veel karpervissers voeren onbewust voor jou het water aan. Pellets worden namelijk vaak gebruikt om het haakaas te ondersteunen, maar bijna niemand gebruikt het als haakaas an sich!
FROLIC-NETJE STAP VOOR STAP
PARTICLES
Hetzelfde geldt voor kleine particles. Tarwe en hennep worden ook regelmatig als voer gebuikt, maar als haakaas bijna nooit. Een kleine portie in een kousje of zogenaamde ‘bait-mesh’ biedt de mogelijkheid om deze mini-aasjes als haakaas aan te bieden. Een ‘balletje’ van 10 tot 20 mm kan net als een boilie worden gevist.
Houd bij de aaspresentatie wel het drijfvermogen in de gaten. Tarwe en hennep zijn klein en licht aas. Karpers passen hun eetgedrag daarop aan. Een veel groter en dus zwaarder aas zal zich heel anders gedragen. Daarom raad ik aan wat kurk in het netje te doen, zodat de aasbundel net op het gewicht van de haak zinkt.
Als je per ongeluk teveel kurk hebt gebruikt en het balletje gaat drijven, dan plaats je simpelweg een klein loodkogeltje of wat putty op de hair, net onder het kousje. Theoretisch kun je opzettelijk genoeg drijfvermogen toevoegen om de bundel als een pop-up te vissen. Op een dicht tapijt van kleine deeltjes is dit echter geen goed idee. De karpers ‘steken’ hun bek praktisch in de bodem en zuigen als een stofzuiger een hap kleine korrels naar binnen. Een haakaas dat vijf centimeter boven de bodem hangt, wordt meestal genegeerd.
Het is tevens een prima methode als je vist met een ketting van grotere particles, zoals maïs of tijgernoten aan de hair, maar wordt geterroriseerd door dikke brasems. Probeer dan eens een twee tot drie centimeter dikke aasbundel. Ook met deze presentatie is enig drijfvermogen nuttig.
POP-UPS
Een tip voor degenen die hun eigen boilies maken: bewaar wat van het boiliedeeg en kneed er kurkbolletjes in. In plaats van ze nu te koken, knoop je ze in een netje. Je krijgt pop-ups die veel aantrekkelijker zijn dan gekookt aas. Het net beschermt het haakaas tegen de witvis.
DEEG EN STICKMIXEN
Je kunt ook wat boiliedeeg achterhouden en als deegbal in een netje vissen. Ongekookte boilies zijn niets meer dan deegballen en een uitstekend alternatief als er een boilieverbod geldt, ja dat heb je hier in Duitsland op sommige wateren… Maar het hoeft niet per se een boiliedeeg te zijn. Mix bijvoorbeeld een blikje kattenvoer met broodmeel en kneed dit tot een stevig deeg. Dit is een ongelooflijk aantrekkelijk aas. Ik heb sowieso bijzonder goede ervaringen met ‘visachtig’ kattenvoer. Het is vaak behoorlijk witvisproof en in een netje kun je er enkele uren mee vissen.
We zien al een tijdje dat stick- en spodmixen steeds populairder voor het karpervissen worden. Het is verbazingwekkend hoe creatief sommige vissers zijn in het samenstellen van deze mixen. Maar gaat het om haakaas, dan houdt de creativiteit plotseling op, want in de meeste gevallen wordt er weer een boilie aan de hair bevestigd. Als ik de vis lok met een stick of een spodmix, wat is er dan natuurlijker dan precies dit voer ook als haakaas te gebruiken? Met pantynetjes opent er een wereld aan mogelijkheden. Hiervoor geldt hetzelfde als pellets en kleine particles; veel vissers voeren ermee, maar bijna niemand vist ermee. Maak daar gebruik van!
CRUSHED BOILIES
Gemalen of gehalveerde boilies worden vaak ter ondersteuning van het haakaas gebruikt. Door de open structuur van de boiliekruimels komen er veel meer lokstoffen vrij dan bij een hele boilie. Bij een hele boilie is een ‘ondoordringbare’ mantel ontstaan, waardoor lokstoffen langzaam uitwasemen.
Wat ik wel eens doe: stop een hele boilie in een netje, knijp deze open en hang het geheel aan de hair. Eventueel kun je zo’n geplet aas ook nog dippen. Vergeleken met een hele boilie neemt je aas zo vele malen meer lokstof op. Je kunt nog een stap verder gaan door een voorraadje aan te leggen en deze enkele dagen in een dip te laten soaken.
LANG INLIGGEN
Er zijn ook situaties waarin ik mijn montages het liefst lang in wil laten liggen, om de stek zo min mogelijk te verstoren. Bijvoorbeeld wanneer de hengeldruk hoog is, wanneer er karpers op je stek zijn of wanneer het binnenhalen en weer inleggen van de hengel veel verstoring met zich meebrengt, zoals uitvaren met een boot.
Als ik op een water vis waar het af en toe voorkomt dat de boilie wordt aangevreten als hij langer dan 12 uur in het water ligt, dan stop ik mijn haakaas in een netje. Dit geeft extra vertrouwen om de hengels lang in te laten en is vaak een stuk beter dan de andere optie: vissen met keiharde grote boilies.
Onthoud dat op zwaar beviste wateren uitgewasemde boilies vaak beter vangen dan verse, sterk smakende ballen! Karpers hebben geen slechte ervaring met deze oude, zachte en nauwelijks stinkende boilies. Helaas zijn deze zachte aassoorten ook een makkelijke prooi voor andere beestjes en witvissen. Als je daar veel last van hebt, dan is deze tactiek zonder ‘te netten’ moeilijk te gebruiken.
BROOD IN DE ZAK
Of het nu een vlokje of een korstje betreft; brood is een goed oppervlakte aas. Helaas worden ze snel zacht in het water. In een mum van tijd hebben kleine visjes het aas van de haak geplukt. Ook hier kan netten een oplossing zijn. De korst of vlok blijft langer intact en bovendien worden ook grotere werpafstanden mogelijk. Even kort het aas in het water dompelen, dan wordt het zwaarder en kan je verder werpen. Zonder een net, zou de haak niet in het natte brood blijven hangen.
PANTY’S EN KOUSEN
Voor mijn ‘aasnetjes’ gebruik ik verschillende materialen, afhankelijk van het aas en de toepassing. Transparante nylon panty’s van 15 denier (de sterkte van het garen) is geschikt voor boilies, deeg, pellets en stickmix. De uiterst fijne mazen van de panty verhinderen dat witvis de voedseldeeltjes naar buiten zuigt.
Er zijn ook speciale bait-mesh netjes verkrijgbaar speciaal gemaakt voor vissers, zoals van Pelzer Baits en de Arma-Mesh van Fox. Beide fabrikanten bieden de netten aan in ‘fine’ en ‘heavy’. Maar zelfs bij de ‘fine’ versie is de maaswijdte aanzienlijk groter dan bij panty’s.
Deze bieden totaal geen langdurige bescherming bij witvisgevoelig aas. Maar in combinatie met iets groter aas, zoals het bundelen van hennep of maïs zijn ze prima inzetbaar. De fine versie is dan mijn favoriet. Bij de heavy versie is de maaswijdte niet anders, maar wel de netdikte. Dit is mijn keuze als je aas wilt beschermen tegen kreeften en krabben.
Nog even over broodkorsten: hiervoor gebruik ik ook liever de speciale bait-mesh producten. Enkel wanneer je het aas flink onder spanning van het panty materiaal inbindt, wordt de kous doorzichtig. Iets dat ik bij een zichtvisserij, zeker voor de vis, een belangrijk aspect vindt. We zouden de korst te veel moeten samenknijpen, waardoor het drijfvermogen ook verloren gaat.
BEVESTIGING
Zo’n ‘netaasje’ kan je simpelweg zoals een normale boilie aan de hair rijgen. Het is belangrijk een boilienaald te gebruiken met een afsluitbaar haakje. Model met een open haak doet de nylonkous scheuren wanneer deze wordt teruggetrokken. Als je wat drijfvermogen aan je netje wil toevoegen, dan kun je beter twee tot vier kleinere stukjes kurk in het net doen dan één groot stuk. Op die manier kan de aasnaald gemakkelijk tussen de afzonderlijke stukjes kurk worden gestoken.
Bij ‘net pop-ups’ met een hele kurkbal erin, doorboor ik de kurk niet. Enerzijds is dit relatief moeilijk te doen en bovendien neemt de kurk sneller water op en verliest het drijfvermogen. Het is veel beter om het aas dan te binden. Dit kan met behulp van een kleine rig ring aan het einde van de hair, waar je het netje aan kunt bevestigen. Bij een nylon panty gebruik ik gewoon het uitstekende materiaal na de knoop om het aasnetje aan de rig ring te knopen. Bij het bait-mesh materiaal haal ik een stukje gevlochten lijn door het gaas en gebruik dit om de aasbundel aan de rig ring te knopen.
ONGEKENDE MOGELIJKHEDEN!
Panty’s en bait mesh hebben een vaste plaats in mijn tackle box gekregen. Of ik nu zacht en langzaam uiteenbrekend aas gebruik of mijn haakaas wil beschermen tegen krabben en kreeften: het netten van aas zorgt ervoor dat ik niet tevergeefs met een lege hair op een aanbeet zit te wachten. Bovendien geeft het netten van aas je mogelijkheden om het haakaas extra aantrekkelijk te maken of aas te gebruiken dat je normaal gesproken niet kunt vissen. En dat is een enorm voordeel op overbeviste boiliewateren. Probeer het uit en geef het eens een kans: de mogelijkheden zijn grenzeloos!
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
In Nederland hebben we een lange traditie van het meten van onze recordvissen en blijft het vaak gissen naar het werkelijke gewicht. In het buitenland is dat heel anders. Daar registreren ze al langer het gewicht, zoals in Ierland, de UK, Denemarken, Zweden en Italië. Daar ligt de lat niet op 130 cm, maar op 40 lb of 20 kg. In Nederland lijkt het alsof de grotere snoeken steeds zwaarder worden en het wordt dus wellicht de moeite waard om ook het gewicht meer een rol te laten spelen. Zeker omdat het lijkt dat er soms die ene mega-zware uitschieter bij kan zitten. Hierover in dit artikel meer!
Tekst: John Smit, foto’s: John Smit & Volkmar Strikkers
Het afgelopen jaar heb ik in dit magazine een aantal artikelen geschreven. Artikelen waarin ik het vissen met jerkbaits verder uitlichtte, in drie delen. En een artikel over de aanpak op nieuw water, vanuit de boot en met gebruikmaking van de Raymarine-apparatuur aan boord. Ook gaf ik daarin tips hoe je meer succes kunt boeken door de combinatie van boot, locatiekeuze, plan van aanpak, omstandigheden en aaskeuze te optimaliseren. Dat laatste ben ik zelf afgelopen najaar ook blijven hanteren en dat heeft tot flinke resultaten geleid. En heeft wellicht zelfs geresulteerd in een van de zwaarste snoeken, zo niet de zwaarste snoek ooit in Nederland gevangen?
2021 was voor mij een bizar jaar. En dan doel ik op de vangsten van grote snoeken. Ik ving een groot aantal vissen boven de meter en diverse snoeken boven de 120 cm. Ik beleefde een absolute topsessie waarin in iets minder dan vijf uur bijna 20 snoeken de binnenkant van mijn boot zagen, waarvan er acht vissen boven de meter waren met daaronder vier vissen van boven de 118 cm. Ik verbeterde in 2021 driemaal mijn PR dat tot dan op 127 cm stond. Eerst met een bak van 129 cm, vervolgens eentje van de magische grens van 130 cm en alsof dat nog niet genoeg was, ving ik er ook nog eentje die weer een centimeter langer was; een waar monster van 131 cm, absoluut geweldig! En al deze vangsten zijn gedaan op groot, open water. Kortom, een jaar om in te lijsten!
Wat mij echter het meest verbaasde was het enorme gewicht dat de laatste vis van 131 cm op de weegschaal produceerde: 21,8 kg! Ik herinner nog goed het moment waarop Hendrik-Jan en ik al tijdens de dril elkaar aankeken en wisten dat dit een mega-vis was. Na het zetten van de haak rolde de vis al vrij snel aan het oppervlak en het was de enorme witte buik die duidelijk maakte dat er iets bijzonders ging gebeuren. Toen ik haar na een stevige dril voor het eerst naast de boot in het water zag, begon de adrenaline ongeveer uit mijn poriën te spuiten, zware grote vissen maken zoveel meer indruk! We keken elkaar aan en een ding was zeker: deze vis komt in het net! En in dat net werd pas echt duidelijk hoe groot en zwaar deze vis was. Dat paste maar nauwelijks en het binnen tillen hebben we dan ook voorzichtig met zijn tweeën gedaan, de vis goed ondersteunend, dat is heel belangrijk. Ik stond te trillen van de spanning, het is eigenlijk een wonder dat er nog een paar scherpe foto’s gemaakt konden worden. Over de oerkreten en andere primaire geluiden na de mooie release ga ik het niet hebben…
Het was dus de omvang, het hoge gewicht van deze monstersnoek dat ons het meest verraste. En daar ben ik met een aantal vismaten wat dieper ingedoken. Tot nog toe hebben we in Nederland geen registratie kunnen vinden van een snoek die zwaarder was. Wel in het buitenland. Daar registreren ze al langer het gewicht en zijn onder andere in Ierland, de UK, Denemarken, Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland en zeker in Italië registraties van (veel) zwaardere vissen gedaan. Zoals het monster van Federico Proietti uit Italië van 23,24 kg en 135 cm!
Federico Proietti is een fanatieke Italiaanse snoekvisser die de laatste 5 jaar heel gericht op monstersnoeken vist in zijn thuisland en inmiddels heel wat grote, zware snoeken heeft gevangen, voornamelijk in diepe Alpenmeren. Zijn recordsnoek van 135 cm woog maar liefst 23 kg 240 gram!
Federico werkt als professionele visgids in Finland (WFA Travel) en het vangen van grote snoek is een obsessie geworden. Hij vist soms met aasvissen, maar de meeste grote vissen heeft hij met kunstaas gevangen. Groot én langzaam, “go big or go home!” is zijn devies. Die grote vissen willen zo min mogelijk energie verspillen en met zo min mogelijk moeite zoveel mogelijk calorieën binnenkrijgen. Zijn recordvis ving hij afgelopen november heel langzaam trollend (1,2 km/u) met een grote 50 cm lange Savage Gear Burbot, een kwabaal-imitatie. Een 133 cm vis ving hij pelagisch met een Savage Gear Monster Slug en onlangs nog een 127 cm snoek werpend met een diepgeviste Miuras Mouse, die hij eerst 20 seconden liet afzinken om vervolgens tergend langzaam binnen te vissen langs een scherpe hoek van een diep talud.
De recordvis heeft de kenmerkende lichte kleuren en bijzondere tekening die we bij veel Italiaanse snoeken tegenkomen die behoren tot de soort Esox cisalpinus. Sinds 2011 is dat de wetenschappelijke naam voor deze zuidelijke variant van de ‘northern pike’ Esox lucius, die je in de Italiaanse Alpenmeren en in Midden-Italië kunt tegenkomen. Het verschil tussen ‘onze’ snoek zit hem vooral in de tekening (meer horizontaal gestreept), de kleur en het kleinere aantal schubben langs de laterale lijn.
Het (officieel) registreren van het gewicht doen we niet in Nederland dus. In Nederland meten we onze records in lengte, en zelden wordt een vis (echt goed) gewogen. Mede daarom zijn zwaardere snoeken wellicht niet bekend, of niet bekend gemaakt. De zwaarte van deze buitencategorie snoeken blijft me fascineren en ik ben dus benieuwd of er naar aanleiding van dit artikel zwaardere vissen opduiken en of het registreren van gewicht, net als bij bijvoorbeeld karper, meer gedaan gaat worden.
Het verschil in gewicht van laten we zeggen een vis van 125 cm kan enorm groot zijn. De vis zelf speelt een rol, maar bijvoorbeeld ook het type water, het seizoen en de leeftijd van de vis. De vis van 129 cm woog bijvoorbeeld 14,5 kg, gevangen eind augustus. De vis van 130 cm 18,5 kg en de vis van 131 cm dus 21,8 kg. De laatste twee gevangen in november en december. Op zich interessant omdat de ‘geleerden’ zeggen dat een snoekdame haar maximale gewicht haalt rond de 125 cm en dan voornamelijk op de rivieren heel erg zwaar wordt bij een maximaal gewicht van rond de 18 kg (40 lb). De laatste twee vissen waren zwaarder en gevangen op groot, open water.
Volkmar Strikkers heeft indertijd al een heel artikel gewijd aan gewichten van grote snoeken op ons platform The Dutchanglers, inclusief een ‘rekentool’ en gewichtsgrafieken van snoeken op de rivier en stilstaande wateren en daaruit blijkt dat mijn laatste vis op alle manieren van de grafiek af vliegt… buitencategorie kennelijk. Het artikel is nog steeds heel interessant om te lezen, zeker de moeite waard!
Nergens worden snoeken zo zwaar als op de rivieren en daarmee in directe verbinding staande wateren. Een riviersnoek is, in dezelfde conditie/periode en bij dezelfde lengte, gemiddeld 27% zwaarder dan een soortgenoot van stilstaand water. Dat is nogal wat! Klinkt bijna onmogelijk want ondanks dat een riviervis doorgaans wat breder gebouwd is, is het volume zeker geen 27% groter. De clou zit hem dan ook in het feit dat riviersnoeken (veel) meer spiermassa kweken dan hun soortgenoten van het stilstaande water. Dit zie je terug in de vaak brede schouders, enorme staartwortel en het strakke lijf. Net een atleet dus! Bij eenzelfde volume is spiermassa 22% zwaarder dan vet. Dan is die 27% gewichtsverschil opeens zo gek niet meer!
Waar het mij hier om gaat is wat deze vis nu zo zwaar maakte. En of ik een patroon herken in de vangsten van die grotere zware vissen. Dat lijkt wel zo te zijn en ik vertel daar graag iets meer over. Niks wetenschappelijks, gewoon wat ik in al die jaren in de praktijk mee heb gemaakt en waar ik probeer rekening mee te houden. Wil je zelf ook je kans vergroten op zo’n monster, dan zijn deze tips wellicht waardevol.
Periode van het jaar: Allereerst lijken de snoeken hun zwaarste gewicht in het jaar ergens vanaf november te halen. En die hebben ze dan tot de paai. Beide variabelen lijken erg te maken te hebben met de watertemperatuur. Daalt de watertemperatuur in het najaar snel, dan halen ze eerder hun hoge gewicht. Stijgt de watertemperatuur vanaf januari sneller, dan paait de snoek eerder en zijn ze dat zware gewicht weer kwijt. Licht speelt daarbij ook een rol lijkt het. Op zonnige dagen heb ik wel eens snoek in februari onder het ijs zien paaien!
Aasaanbod en locatie: Vervolgens komt die groei van dat gewicht natuurlijk niet uit de lucht vallen. Om een vetvoorraad voor de winter aan te leggen en om genoeg energie te krijgen om de eitjes te produceren voor de paai (alle grotere snoeken zijn vrouwtjes), moeten de snoeken heel wat vreten, zeker in oktober en november. Hiermee wordt het dus cruciaal om niet alleen te weten WAAR ze dineren maar ook WAT bovenaan de menukaart staat. Als het gaat om de allergrootste, allerzwaarste snoeken is mij wel duidelijk geworden dat brasem dé aasvis is waar deze dames het meest van houden. Iets om je in je achterhoofd te houden!
De locatie speelt natuurlijk een zeer grote rol, die grote vissen zwemmen niet overal en verspillen liefst zo min mogelijk energie. Scholen aasvis op open water, of kribvakken waarin vis groepeert, dat is wat je wilt vinden. En blijf daarbij in de buurt, ook als de scholen snel zwemmen. De grote vissen zwemmen gewoon mee en liggen vaak aan de buitenkant of onder de school. Met mijn Raymarine-apparatuur hou ik de school in beeld en op de kaart hou ik mijn ‘tracks’ (sporen) in de gaten waar ik geweest ben. Zo krijg ik een goed gevoel over hoe de school beweegt en hoe snel. En dan het moeilijkste; wat als je die scholen aasvis, scholen brasems niet kunt vinden? Toch gaan vissen of blijven zoeken? Ik blijf zoeken, ook al moet ik een uur of meer rondvaren om ze te vinden. De kans op een echt grote vis is zoveel groter bij een school aasvis, daar wil ik in de buurt zijn!
Vervolgens moet je bepalen wat ze eten. Voorn, brasem, baars… Maakt niet zoveel uit, maar hoe eerder je dat weet en hoe beter je dat kan matchen, des te groter wordt de kans om een dikke snoek te vangen. En maak je geen zorgen over het formaat van je aas. In deze periode willen dit soort vissen graag een grote snack. Aas van 30-50 cm is niet verkeerd, integendeel. Jaren terug werd mijn brasem van 55 cm (!) gegrepen door een 117 cm snoek, die kennelijk heel veel honger had. Bij nadere inspectie zagen we dat het achterlijf van een roofblei van ongeveer 60 cm nog uit de keel stak! Size does matter… zeker bij hele grote snoeken.
Een ander element dat ik mee wil geven is het bizarre feit dat ik nu terugzie dat de meeste van mijn echt grote vissen (120 cm plus) grotendeels rond dezelfde gps-locaties gevangen worden (ik zet direct een waypoint als ik denk dat ik een grote vis gehaakt heb). En dit zijn niet dezelfde vissen/doublures! Om de een of andere reden is voor een grote snoek die ene plek kennelijk heel aantrekkelijk. Zo ontdekte ik een keer dat een plek een kuil in het talud had zitten. En daar lagen ze in. Of op een andere plek waar wat stroming stond bleek een richel op de bodem te lopen van ongeveer 50 cm hoog. En daar lagen ze achter. Zet dus een waypoint voor elke dikke snoek en misschien ga je een patroon herkennen! Zelf gebruik ik Navionics SonarChart Live™ omdat ik hiermee nog beter de bodemstructuur kan scannen en in kaart kan brengen en wellicht net dat ene detail oppik dat het verschil maakt wat ik daarna met mijn Raymarine down- en sidevision verder bekijk.
Vissen eten niet de hele dag. Sterker nog, ze eten eigenlijk maar relatief weinig momenten op een dag. Ik denk dat iedereen dat wel kent. Die gouden bijtuurtjes waarin je niks fout kunt doen. En die eindeloze uren daarvoor waarin op dezelfde plek helemaal niets gebeurde. Je zult dus of agressie uit moeten lokken zodat ze bijten, of er moeten zijn wanneer ze gaan vreten. En dat moment van vreten, dat vind ik het moeilijkste van alles, helemaal in de winter. Dat kan al gebeuren als opeens de zon op het water valt. Of als er een windje opsteekt. Als ik hierover al iets zou willen roepen dan zou ik zeggen dat de periode tussen 10.30 uur en 12.00 uur in de winterperiode meer produceert, net als de periode aan het einde van de dag in de schemering. Ook de nacht schijnt goed te zijn, dat heeft het moderne pelagisch vissen met de nieuwste sonartechnologie wel uitgewezen, maar dat heeft niet mijn voorkeur. Ik vis liever gewoon overdag van zonsopkomst tot zonsondergang.
Mijn benadering is meer van geduld en gebruik van mijn apparatuur. Als ik gericht op grote vis ga (en dat doe ik het liefst) zoek ik eerst de plekken op waar ik aasvisscholen vind, liefst in de buurt van waypoints waar ik eerder grote vis heb gevangen. En dan blijf ik daar! De hele dag. Ik draai er rondjes omheen, zoek grote signalen. Werp met diverse soorten kunstaas. Laat een fireball met een dode aasvis meedriften. Of doe een fireball onder een dobber met een aasvis. Ik probeer van alles. Desnoods urenlang. Want ik weet dat op één moment de vis aangaat. En dan wil ik er zijn. En beet krijgen!
Dit is misschien wel het belangrijkste en taaiste onderdeel van het gericht jagen op de grootste vissen. Doorzettingsvermogen. Uren, dagen, in vaak koud en nat weer waarin niks gebeurt. En dan die ene aanbeet waarin je dat allemaal weer vergeet. En dat natuurlijk ook gecombineerd met een portie geluk. Want dat blijft natuurlijk; die ene topvis moet dan wel net degene zijn die je aas pakt. Maar met bovenstaande aanpak weet ik voor mezelf in ieder geval zeker dat mijn succespercentage veel groter is geworden.
En dan is er nog de discussie over de impact van luchtdruk. Daar lopen de meningen uiteen. Zelf vang ik het best bij een stijgende luchtdruk en bij een snel gedaalde luchtdruk (depressie met wind en regen, snoekweer! Wel lastig met de boot). Hoge luchtdruk (hoger dan 1020 hPa) vind ik niet geweldig en die dagen doe ik liever wat anders. Maar eerlijk is eerlijk; over dit onderwerp lopen de meningen sterk uiteen. Hetzelfde geldt voor de maanstand. Ook veel theorieën. Een ding weet ik in ieder geval uit de zeevisserij: bij volle maan en heldere nachten jaagt de vis meer ‘s nachts. En zijn ze overdag minder actief. Doe er je voordeel mee…
Samenvattend, hoe vergroot je nu je kans op zo’n zware monstersnoek:
Dat zijn de variabelen die je kansen kunnen vergroten. En als je dan zo’n grote monstersnoek uitgedrild naast de boot hebt liggen, wees er dan extra voorzichtig mee! Een groot landingsnet gebruiken. Ondersteunen bij het tillen, niet alleen in de kieuwgreep, daar is zo’n moddervette vis veel te zwaar voor. Voorzichtig neerleggen, want de vis is zwaar maar heeft geen structuur rond de organen zoals wij en die raken dus snel beschadigd. Wil je een uitzonderlijke vis wegen (met een goede, geijkte unster), zorg dan dat je alles klaar hebt liggen zodat dat zo min mogelijk tijd in beslag neemt. Weeg de vis of in een weegzak die groot en sterk genoeg is, of in een ‘brancard’, of anders in een groot landingsnet. En bij terugzetten vasthouden en de vis rechtop zetten/houden. Ze moet uit je hand wegzwemmen, dat is cruciaal. En dat is dan ook een onvergetelijk moment en afsluiting van een geweldige vangst. Ik hoop dat je grote successen gaat hebben met het vangen van deze topvissen. Unieke vissen waar we heel zuinig op moeten zijn!
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
En dan is het alweer de laatste visdag. Dus vanochtend om 07.15 uur werden de mannen weer opgehaald bij hun vakantiewoningen om vervolgens te kunnen ontbijten en de lunch te smeren. Vervolgens is het altijd even hectisch om alle groepen op pad te krijgen.
Michael brengt dan eerste de teams voor de kleine boten weg. Daarna kunnen alle kantvissers op pad en als laatste gaat de grote boot vertrekken. Altijd weer een logistieke puzzel voor Michael dat ieder team de juiste en voldoende materialen bij zich heeft. Maar ook vandaag is het weer gelukt.
Karl-Heinz en Sandro gingen op haaienpad vanaf de kant en zij hadden maar liefst 8 aanbeten maar helaas hebben ze er niet 1 kunnen verzilveren. Een bleef wat langer hangen en was een duidelijk massieve vis maar ook die bleef niet hangen helaas. Michael had het vermoeden dat het om een rog ging want die vertonen vaak dit gedrag. Maar om 15 uur was hun aas helaas op en eindigde de dag voor hen iets vroeg.
Henk en Roland zijn vandaag gaan jiggen. Roland wilde graag nog een vinkje zetten achter de amberjack want die had hij niet gevangen. En zijn wens ging vandaag in vervulling met een exemplaar van 84 cm. Henk ving tijdens het trollen nog een wahoo en gedurende de dag nog een paar kleinere vissen. Een relaxte afsluiter dus van een mooie dag.
Ronald Mark en Mike wilden liever op haaien vissen dan met kunstaas. Dat leverde een aanbeet op en een white snapper. Niet de bedoeling maar de dag werd toch nog in positieve sfeer afgesloten met een BBQ van de zelf gevangen tonijn van gisteren.
Dave, Michiel en William hadden hun hoop gezet om een zusterhaai te vangen van de kant vandaag en dat is gelukt. Happy chaps dus en een mooie foto voor het fotoboek en dito herinneringen.
En Lars Thijs en Arjan hebben de dag afgesloten met het vissen vanaf de lokale boot met natuurlijk aas. Dit blijft een hele productieve manier om veel soorten en exemplaren te vangen. Geel, rood, blauw en groen zijn ze. En de namen weten we vaak niet eens. Maar mooi zijn ze wel.
En dan is het tijd voor het afscheidsdiner en de prijsuitreiking. Dit werd gesponsord door Karl Heinz die het lokale varken “Brad” had gekocht en gevraagd om te serveren. Nou Brad was helemaal top klaargemaakt in een stoofschotel dus dat smaakte weer heerlijk.
En na de maaltijd dan toch altijd weer even een hoogtepunt. Namelijk de prijsuitreiking. En dit keer was dat niet makkelijk. Normaliter zijn er bepaalde soorten en wint de grootste maar hier zijn zoveel soorten en van sommigen is er dan maar 1 gevangen. Dan is het weer de vraag hoe bijzonder de vangst is maar waarbij het formaat dan toch ook wel weer meespeelt. En de rest is ook volkomen subjectief 😊. Maar kapitein Michael en ik waren unaniem in ons oordeel.
En daarmee is er dan ook een einde gekomen aan deze eerste editie van deze groepsreis. Het was een bijzondere, mooie en enerverende visreis. Je begint met plannen in 2021 ruim een jaar van tevoren en vervolgens stoppen lokale vliegmaatschappijen met vliegen en moet je alternatieven verzinnen. De veerboot terug zou op tijd vertrekken maar blijkt dat opeens ook niet te doen en zo gebeurt er telkens wat hier in Afrika. En dat is hier normaal en dan los je het op.
Michael en zijn team hebben hier en absolute topprestatie neergezet. Dagelijks was er voor iedere groep een gids mee, voor de kantvissers een auto per team, al het vismateriaal is hier aanwezig en je hoeft dus in principe niets mee te nemen. Dat zijn dus 4 hengels voor 6 verschillende type visserij met extra materialen, kunstaas, lood, aas en ga zo maar door. Soms best wel een logistieke nachtmerrie.
En er kunnen altijd dingen beter en die gaan we ook evalueren. Maar 1 ding staat vast: er komt een tweede editie want de deelnemers zijn enthousiast en wij ook. Wordt dus vervolgd.
Joris Nieuwenhoff
John, Pim en Bart zijn vandaag vanaf de kant gaan vissen met natuurlijk aas. Ook voor hen was het weer een optocht aan soorten en aantallen. Trekkervissen, pica’s (white snappers), etc en daarnaast hadden ze een hengel uitstaan op de haai.
Ook deze werd gegrepen en een verpleegsterhaaai melde zich na een keurige drill voor hun voeten in de branding. Toen de gids de leader pakte schoot echter net de haak los en daardoor zijn er helaas geen foto’s van. De lunch die we hierna met de vers gevangen trekkervissen op de BBQ klaar maakte compenseerde het niet hebben van de foto’s enigszins.
Roland, Henk en Bart waren vandaag aan het haaivissen vanaf de kant. Bart slaagde erin een mooie verpleegsterhaai van serieus formaat te vangen en de mannen hebben bij kunnen komen van hun hectische dag van gisteren met alle grote vissen.
Ik zelf was op pad met Thijs, Lars en Arjan. De mannen wilden liever op haai vissen dan met kunstaas en dat is natuurlijk geen probleem. Dus zogezegd zo gedaan en twee stekken uitgezocht om met hoog en laag water te bevissen. De uitkomst? Nul! Helaas. Leuke dag, gezellig gekletst maar de BBQ van trekkervissen was het enige hoogtepunt!
Het vissen met natuurlijk aas vanaf de lokale boot was vandaag voor Dave, William en Michiel. De mannen hebben ook weer een ruim assortiment aan verschillende soorten en kleuren vissen voorbij zien komen met coral trout, snapper, grouper, almaco jack etc.
Maar wat bij hen het grootste hoogtepunt was van de dag samen met de boot voor het jiggen, waren de drie bultrugwalvissen met een jong die maar liefst anderhalf uur rond de boten bleven spelen.
De hengels werden opgeruimd en er werd volop genoten van de show die deze enorme zoogdieren opvoerden. Een spektakel dat de mannen sprakeloos liet. Gevolg? Prachtige foto’s en filmopnamen en glunderende gezichten.
Mark, Ronald en Mike waren vandaag op de jigboot aan de slag. Tonijn, almaco jacks en meer van dat soort vissen kwamen naar boven en natuurlijk waren zij ook bij het spektakel met de walvissen. Tijdens de reis naar huis wist Mike tijdens het trollen ook nog een mooie wahoo te vangen. Geen monsters zoals gisteren maar wel mooie vissen en voldoende actie.
Karl Heinz en Sandro hadden vandaag de grote boot tot hun beschikking. Zij wilden echter het liefst jiggen in plaats van achter de marlijn of grote haaien aan. En ook dat is natuurlijk geen enkel probleem. Ze hebben verschillende soorten gevangen maar het was niet makkelijk bij hen vandaag.
En zo is iedere dag anders qua vangsten en visserij en dat maakt het wel weer leuk. Mocht het een dag niet zo goed gaan heb je de volgende dag met andere visserij weer compleet nieuwe kansen. En dat maakt deze groepsreis wel zo leuk. Daarnaast is er een relaxte sfeer en worden we perfect verzorgd hier.
Morgen is het alweer de laatste visdag helaas. Daarna zijn er 6 visdagen voorbij. En dan begint de dag erna onze thuisreis. Maar niet voordat we morgenavond het afscheidsdiner hebben gehad en de prijzen hebben uitgereikt voor de drie mooiste/ grootste vissen en het beste team. Alles ligt nog open en morgen (of overmorgen als het laat wordt) weten jullie het ook.
Morgen is het alweer de laatste visdag helaas. Daarna zijn er 6 visdagen voorbij. En dan begint de dag erna onze thuisreis. Maar niet voordat we morgenavond het afscheidsdiner hebben gehad en de prijzen hebben uitgereikt voor de drie mooiste/ grootste vissen en het beste team. Alles ligt nog open en morgen (of overmorgen als het laat wordt) weten jullie het ook.
Dinah Washington zong het in 1959. What a difference a day makes! Waar het gisteren niet echt goed liep was het vandaag weer compleet anders! Serieuze vissen zijn er gevangen en als er ’s avonds een rondje wordt gegeven door Roland omdat hij de grootste vis van zijn leven heeft gevangen, dan weet je dat er weer een hoop mooie en nieuwe herinneringen zijn gemaakt vandaag.
John en Pim zijn gaan bootvissen met natuurlijk aas. De kleine stukjes aas werden al snel ingeruild voor groot aas wat resulteerde in een onvergetelijke dag. We hebben heel veel grote vis gehaakt aan de hengel maar ook aan de handlijn.
Het materiaal was niet opgewassen tegen de enorme haaien die daar rondzwemmen.
Maar buiten die missers om hebben ze erg mooie vissen kunnen landen. John heeft een grote almaco jack gevangen en Pim heeft met een handlijn een grote cubera snapper gevangen. Deze dag staat nog lang in hun geheugen gegrift.
Ronald ging met Mike en Mark op pad naar een van de mooie baaien op het eiland Maio. De doelstelling; haaien vangen vanaf het strand. Wij wisten dat het tij ‘s middags om 14:00 uur eruit ging en dat dan de 2 hengels klaar moesten staan voor de grote jongens. Daarvoor hebben ze het strand afgelopen en mooie kleinere vangsten gehad van White snappers, Trigger fish, etc.
Een uur na laagwater en toen het water er weer langzaam in kwam begon de reel te gieren. Na een mooi gevecht mocht Ronald een pracht van een verpleegsterhaai landen, 232 cm rond de 80 kg. Dit is weer een vis die op zijn lijstje stond en kan afstrepen.
Vandaag is Bart als gastvisser met Sandro en Karl Heinz mee wezen vissen. Kantvissen natuurlijk aas met telescoophengels van 4.20 meter waarmee ze diverse trekkervissen, papegaai vissen en snappers vingen en ook een kleine murene. Karl Heinz schakelde al snel over op haai en terwijl Sandro een tukkie deed in de bak van de pick up die perfect voor hem naar de zee werd gezet kreeg hij al snel beet.
Maar helaas losten 5 haaien waarbij een hamerhaai van rond de 40 kilo tot vlak aan de kant werd gedrillt maar ook deze schoot er net af. Sandro ving na zijn tukkie nog een mooie Snapper en toen was het tijd om een paar vissen opde bbq klaar te maken. Man man, hoe vers wil je het hebben?
Dave, Michiel en William hebben vandaag met Joris met kunst- en natuurlijk aas van de kant gevist. Er belanden in totaal 11 trekkervissen en 5 snappers door Michiel en William in de kist. Dave was eerst niet op dreef maar ving met natuurlijk aas toch nog een triggerfish en een paar zeebrasems dus ook hij wreef aan het einde van de dag in zijn handen. Twee hengels lagen in de middag uit op haai. De eerste 2 aanbeten misten we helaas en dat was niet zo fraai. En de dag was zo goed als voorbij toen er nog een citroen haai voorbijkwam en team “reel hookers” de dag liet eindigen als een heel blij ei.
Vandaag stond er voor Lars, Thijs en Arjan (speed)jiggen op het programma waarbij er naar en van de stek op light game getrold werd. Zodra ze de haven uit waren gingen er drie hengels overboord. Het begon met een wahoo van 1.50+ een mooie “bijvangst” en geen uitzonderlijke maat voor hier.
Zodra ze op het eerste plateau waren begonnen ze met jiggen. Thijs wilde graag een coral trout vangen, dus viste op een andere wijze.
Na een aantal ocean triggers werden in een andere drift de eerste almaco jacks gevangen. Toen er van dit formaat genoeg (20 stuks) gevangen waren hebben ze ervoor gekozen om zich te richten op grotere jacks op een ander plateau maar op twee vage aanbeten na hier helaas geen actie gehad. Thijs ving hier ondertussen echter wel zijn coral trout waar hij zeer blij mee was. Op de terugweg naar de haven de trolling hengels weer overboord waar zich nog een kleine yellowfin aan vergreep.
Morgen staat voor hen het kunstaasvissen vanaf de kant op de planning, maar Thijs en Lars gaan proberen nog een nurse- of andere haai te vangen.
Vandaag zijn Roland en Henk op stap geweest met de grote boot. Het doel was grote haaien. Op weg naar de stek werd natuurlijk getrolld. Dit leverde vijf aanbeten op die een yellow fin en een bonito opleverden. Eenmaal op de stek beleefden ze een hectisch anderhalf uur.
Eerst werd een verpleegsterhaai gehaakt op de stand-up hengel. Deze werd door Henk in een half uurtje gedrild. Tijdens het landen van de vis ging een tijgerhaai met een tonijnkop aan de haal.
Nu kon Roland vol aan de bak in de vechtstoel. Na een half uur kwam een gigantische tijgerhaai van naar schatting 900 pond langszij. Een supervangst! Voor nog mooiere plaatjes wilde Michael de haai langszij binden maar die had daar geen zin in en in een geweldige krachtsexplosie trok hij de haak recht.
Een mooi souvenir voor Roland! Om de dag af te toppen ving Roland ook nog een verpleegsterhaai. Oh ja, we hadden ook nog een murene van 112cm en een dozijn snappers.
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
JORIS NIEUWENHOFF- Het is niet alle dagen feest. En vandaag was zo’n dag……
Twee groepen hebben een goede dag gehad. Thijs, Arjan en Lars hebben twee zusterhaaien gevangen. De ene was 220 en de andere 238 centimeter. Dat was echt een hele goede dag dus voor deze mannen. Het ging toch niet vanzelf maar de score was uiteindelijk helemaal naar wens.
Het tweede feestje werd door Roland, Henk en Bart gevierd die met een grote hoeveelheid vis vingen met de visserij met natuurlijk aas vanaf de kant. Ze hebben een flink aantal trekkersvissen, twee papegaaivissen en nog wat kleinere haaien gevangen en tussentijds wat hout en stenen gesprokkeld en op een zelfgemaakte BBQ genoten van een zelfgemaakte lunch met verse trekkervis .
Een half feestje werd gevierd door Karl-Heinz en Sandro die vandaag met de lokale boot mee zijn geweest. Op de eerste plek ook weer een flink aantal vissen met groupers, snappers etc maar na 1,5 uur werd het stil. En ook andere stekken leverde weinig nieuwe actie op. En dan wordt zo’n houten bank opeens steeds harder.
Bart, Pim en John gingen kunstaas vissen vanaf de kant. Ik heb ze meegenomen naar het mooiste strand met azuurblauwe zee en schitterende rotspartijen in het water maar meer dan 2 kleine visjes leverde dat niet op. Tussendoor kwamen we nog de lokale outdoor gym tegen waar we nog even gebruik van hebben gemaakt. Daarna door naar het noorden waar we uiteindelijk toch een paar visjes wisten te verschalken maar het hield niet over.
Ronald, Mark en Mike gingen vandaag op de marlijn. Maar er gebeurde letterlijk helemaal niets. Waar er gisteren nog haaien op de locatie te vinden waren was het nu muisstil. Michael heeft alle pluggen en lures geprobeerd maar niets mocht baten. Toen maar even snel wat gejigd en toen kwamen er nog een paar mooie vissen boven maar veel had het niet om handen.
De jigging groep had rond uit pech. Waar gisteren 30 jacks gevangen werden en er tijdens het trollen ook nog tonijn en wahoo, was het vandaag met 5 vissen gewoon een slechte dag. Met ook nog een storing aan de as van de boot werd het er allemaal niet beter op. Dave, Michiel en William hadden echt een off dag. Hopelijk kan ik ze morgen wat meer spektakel bezorgen.
“Vissen hebben staarten” heb ik wel eens gehoord. Ik hoop dat ze morgen wel weer de juiste kant op zwemmen.
JORIS NIEUWENHOFF – De carrousel van teams is 1 dag doorgedraaid en de teams hebben allemaal een nieuwe uitdaging vandaag.
Vandaag zijn Roland, Henk en Bart gaan bootvissen met natuurlijk aas. Op de eerste plek was het meteen raak. Binnen de minuut had iedereen zijn eerste vis gevangen. En dat was een voorbode van een mooie visdag. Niet de reusachtige soorten maar wel heel veel soorten. Alle kleuren van de eredivisie zijn voorbijgekomen en vanuit zo’n lokale houten boot is dat een bijzondere belevenis. De bonus van de dag was bij hen de African pompano die met een visje op de free line werd gevangen.
Ronald, Mark en Mike gingen kantvissen met natuurlijk aas. Nadat de eerste 10 triggerfish in een mum van tijd gevangen werden schakelden Ronald en mark over op de haaien. Mike ging nog even door met de triggerfish wat ook niet raar is want het zijn stuk voor stuk sterke en hele mooie vissen. Met nog 6 haaien, parrotfish en ruim 30 triggerfish hadden ze ook een geslaagde dag. Volgens de mannen kregen de lokale gidsen vandaag een 10 voor hun werk. De 100 gram strandhengels waren, zodra de haken leeg waren, in een mum van tijd weer van aas voorzien door de gidsen en daar waren ze zeer over te spreken.
Karl Heinz, Sandro en gastvisser Arjan gingen vandaag kunstaasvissen vanaf de kant. Geen gemakkelijke opgave maar op een mooie ondiepe plaat hebben we al wadend toch ruim 30 vissen bij elkaar weten te vangen. Triggerfish, horse eye jack en Karl Heinz en Arjan gingen nog met natuurlijk aas gericht op kleine haai en daarbij kwamen er 4 naar boven en ook nog wat murene, grouper en lipvis.
Bart, Pim en John hebben vandaag gejigd en op de heen- en terugweg getrold. Tijdens het trollen waren er twee tonijnen die zich aan de pluggen vergreen en op de terugweg nog een mooie wahoo van 149 cm en 15 kilo. En tijdens het jiggen hebben ze maar liefts dertig almaco jacks gevangen. Geen grote exemplaren maar soms zaten er zelfs twee vissen aan elk 1 assist haak en waren er dus dubbel hook ups.
Dave, William en Michiel gingen vandaag gericht op grote haai vanaf de kant. Ze hebben 5 aanbeten gehad. 1 daarvan was niet te houden en daarbij knapte de lijn, drie andere waren zusterhaaien en die waren te klein om het grote aas te kunnen pakken maar ze vingen wel een enorme horse eye jack (op haai aas notabene) en dat is toch wel een serieuze vis. Tussen door hebben ze met lichte spinhengels nog vanaf de kant wat kleinere vissen gevangen.
Lars en Thijs zijn vandaag gaan vissen op marlijn en tijdens deze dag kwamen ze op een gegeven moment een paar haaien tegen. En Thijs had die nog op zijn bucketlist staan. Dus vervolgens een halve tonijn aan de haak en langzaam rond varen en de eerste haai kreeg het aas niet goed te pakken maar bij de tweede was het wel raak. Een serieuze hamerhaai was het haasje. Thijs natuurlijk erg blij met deze mooie en bijzondere haai en dus ook hier blije gezichten.
Maar ook de keuken hier krijgt weer een dikke tien. De dames onder leiding van Isabelle, de vrouw van Michael, hadden vanavond het volgende geregeld. Sashimi van wahoo en sojasaus, gefrituurde wahoo ballen, kippenpoten in kokosmelk, rijst, friet, roerbak kool, almaco jack uit de oven en dat allemaal in XL-uitvoering. De biertjes zijn koud en smaken goed. Volgens mij komt niemand wat te kort.
JORIS NIEUWENHOFF – Het begon allemaal op donderdag met de vluchten van Amsterdam naar Praia via Lissabon. Wat vertraging op de eerste vlucht maar voldoende tijd voor de tweede maakte dat we op tijd in Praia aankwamen. Lekker geslapen in het VIP hotel en de volgende dag doorgereisd met de lokale veerboot naar het eiland Maio. Daar kregen alle groepen hun eigen woningen toegewezen en gekscherend werd er gezegd dat het uitzicht wel wat minder had gemogen. Dat uitzicht over zee en die ondergaande zon was toch niet “normaal”.
Maar vandaag was het dan toch echt zover. De groepen werden om 07.15 uur bij hun woningen opgehaald en naar de Dutch Anglers Bar gebracht waar het ontbijt en het diner geserveerd worden. De lunch mogen ze zelf smeren tijdens het ontbijt. Het is allemaal perfect geregeld hier.
Daarna gingen de verschillende teams op pad om de hun toegewezen visserij van die dag te doen. IN totaal zijn er 6 verschillende soorten visserij.
Het waren Dave, William en Michiel die deze eerste dag op de marlijn begonnen. Het is momenteel een hele goede week voor deze visserij en het water is goed helder dus de verwachtingen waren hoog. En ja hoor… om 14.00 uur sloeg de paniek toe op de boot en galmde de kreet “strike” vanaf de kapiteins toren. De vis was goed gehaakt en Dave was de gelukkige. Hij heeft al meerdere reizen ondernomen om een marlijn te vangen en hij kon zijn geluk niet op toen hij daadwerkelijk zijn eerste marlijn mocht vasthouden en op de foto gaan. En het mooie was dat wij die avond allemaal een rondje kregen van Dave. Best gelopen dus.
Ik ben zelf iedere dag “chef kantkunstaas” en ik ben met Bart, Roland en Henk op pad geweest. Wij hebben in het Noorden van Maio heel veel verschillende stekken aangedaan. Het kwam niet als vanzelf en we hebben de dag afgesloten met 12 vissen en 5 soorten. Niet super top maar we hebben er een hoop zien zwemmen en we stonden op een gegeven moment zelfs tussen de haaien (van maximaal 1 meter) te vissen. Die vonden ons kunstaas maar niks dus die vingen we niet. Maar het gezelschap, de omgeving, het weer en de paar vissen maakte het toch een mooie dag
Karl – Heinz en Sandro gingen vandaag jiggen. En tussen de verschillende banken waar ze gingen jiggen werd er tijdens de verplaatsingen nog getrold. Maar liefst 32 vissen kwamen er boven in 6 verschillende soorten met onder andere Almaco jack en rainbow runner. Blije en vrolijke gezichten dus hier aan boord. Het beste werkte de lichte en slow jig visserij. Daardoor waren de vissen niet reusachtig maar wel zeer welkom.
Kantvissen met natuurlijk aas was vandaag voor Lars, Thijs en Arjan. Zij gingen met de lokale gids Waa op pad en vingen maar liefst 30 trekkervissen, 1 kleine haai een grouper en een papagaaivis. Ze moesten een paar keer verplaatsen maar op een gegeven moment hadden ze de juiste plek gevonden en was het een doorlopend feest van aanbeten. Maar de trekkervissen zijn hier niet gek en duiken snel het rif in als ze gehaakt zijn. Dus oplettend vissen is hier van belang en daar is dit trio goed in geslaagd.
Mark, Ronald en Mike gingen met de lokale houten boot en natuurlijk aas vissen. De heenreis was tegen de wind in de stroomlijning van de lokale boten is niet de aller modernste dus flink wat buiswater kwam af en toe over deze drie dappere dodo’s. Maar eenmaal aangekomen op de juiste plek waren kleine haken de beste oplossing. Maar liefst 10 soorten en 30 vissen hebben ze gevangen. En daarbij zaten onder meer dentex, murene, vliegende vis en grouper.
De laatste groep was de minst fortuinlijke. Zij gingen op haai vissen vanaf het strand. En hier is het alles of niks. We vissen aan de zuid oost zijde van het eiland waar van nature veel en grote tijgerhaaien voorkomen en exemplaren van 300 kilo plus geen uitzondering zijn. Er wordt dan ook gevist met heel zwaar materiaal en het aas wordt door een lokale vissersboot uitgevaren op 300 en 400 meter vanaf de kust. Geen half werk dus. Maar helaas zat het hen niet echt mee. Een kleine koperhaai was hun deel. Maar ook hier geld beter iets dan niets.
Morgen wisselen we door qua visserij en is iedereen met iedereen in gesprek om tips en tricks te krijgen over de visserij die ze vandaag hebben meegemaakt. En dat alles wordt omlijst door de verschrikkelijk lekkere maaltijden die hier geserveerd worden. Man man, normaal val ik af op visreizen maar dat gaat hier zeker niet gebeuren. Maar een eerste visdag met meer dan 100 vissen en ruim 20 soorten is een prima start.
Morgen weer een nieuwe dag. Ik ben benieuwd.
Er zijn ruim 2 miljoen Nederlanders die regelmatig vissen. Nog veel meer mensen gaan af en toe een dagje voor hun plezier vissen. Deze sport en hobby biedt een moment van rust, midden in de natuur. Behalve de dobber in de gaten houden hoef je even helemaal niets. Wat moet je allemaal meenemen voor een geslaagd dagje vissen? Wij vertellen het je.
Er zijn zeer veel hengels om uit te kiezen, waardoor het voor beginnende vissers lastig kan zijn om de juiste hengel te kiezen. Over het algemeen zit je als beginner goed met de zogeheten vaste oversteek hengel. Met deze hengel kan je in de binnenwateren van Nederland op bijna alle vissoorten vissen. Schaf direct een goede en betrouwbare hoofdlijn met dobber aan. Als je het helemaal goed aan wilt pakken, koop je direct twee lijnen, want dan heb je altijd een reserve-exemplaar mee.
Het kan wel even duren voordat je iets vangt. Voor veel mensen gaat het bij vissen niet eens om wat je vangt, maar het gevoel van onthaasten en de beleving omtrent het vissen. Je kunt natuurlijk gewoon in het gras gaan zitten of op een steiger, maar voor meer comfort valt het aan te raden om een visstoeltje mee te nemen. Dit kan een campingstoel zijn die je nog op zolder hebt staan, of een stoeltje dat specifiek is ontworpen voor vissers. Vaak zijn deze voorzien van verstelbare poten die je kunt afstemmen op de ongelijke ondergrond. Dit is wel een groot item om mee te nemen, waardoor het lastig wordt om naar een visstek te lopen of fietsen. Als je met de auto gaat neem je makkelijk alle benodigdheden mee. Als je veel onderweg bent om verschillende viswateren in Nederland te ontdekken is autoverzekering vergelijken extra interessant. Wellicht is het voor jou een goede optie om extra dekking voor pechhulp af te sluiten.
Je hebt een VISpas nodig als je in Nederland wilt vissen. Er zijn verschillende soorten. Welke VISpas je kiest, hangt onder meer af van je leeftijd en het aantal hengels dat je wilt gebruiken. De VISpas is eenvoudig online te bestellen.
Er zijn verschillende soorten aas die geschikt zijn als je gaat vissen. Welk aas je gebruikt, hangt af van het soort vissen dat je wilt vangen. Kies bijvoorbeeld voor brood of kaas of gebruik wormen of maden. Om de vissen te lokken, zijn er diverse soorten lokvoer, van havermout tot mais of een mix van voer dat je zelf maakt. Speciaal lokvoer is ook te koop in hengelsportwinkels. Vergeet in dit geval niet om een voeremmer mee te nemen waarin je het lokvoer kunt bereiden en bewaren.
Op vakantie heb je alle tijd om lekker te vissen. Er zijn reishengels die je eenvoudig mee kunt nemen op visvakantie. Met deze drie tips helpen wij je bij het vinden van de meest geschikte reishengel, want waar moet je allemaal precies op letten? Lees snel verder.
Vaak bestaat een reishengel uit vier of vijf delen, afhankelijk van de totale lengte. De transportlengte komt daardoor uit op 40 tot 70 cm. Bedenk voordat je op zoek gaat naar een reishengel hoe je deze mee gaat nemen. Ga je met het vliegtuig op vakantie? Dan zijn er speciale koffers waarmee je jouw hengel mee kunt nemen verkrijgbaar. Wel moet je deze inchecken als normale bagage, waardoor de kosten flink op kunnen lopen. Door te kiezen voor een reishengel die in je gewone koffer past, bespaar je op de transportkosten. Let er op dat de transportlengte die bij reishengels vermeld staat betrekking heeft op de lengte van het langste gedeelte. Dit is exclusief koker of etui. Als je van plan bent om met de auto op vakantie te gaan is dit vaak minder relevant. Vergeet ook niet om jouw doorlopende reisverzekering aan te passen zodat al jouw bagage verzekerd is.
Ben jij van plan om vooral vanaf de boot op zee te gaan vissen? Of ga je juist vissen op de binnenwateren? Als je vooral gaat zeevissen en daarvoor een trip boekt, kan je doorgaans ook direct een hengel huren. Wanneer je voornamelijk vanaf de kust of op binnenwater gaat vissen, valt het aan te raden om een reishengel uit te kiezen voor dit doel. Je zal namelijk altijd een concessie moeten doen op het moment dat je een reishengel aanschaft die zowel geschikt is voor bootvissen als binnenland- of kustvissen. Laat je budget het toe om een aparte boothengel te kopen en een reishengel voor het vissen vanaf de kust? Dan is dit natuurlijk de beste keuze.
Net als bij een reguliere hengel dien je ook bij de reishengel te letten op het maximale werpgewicht. Je neemt waarschijnlijk maar één hengel mee, waardoor je kiest voor een reishengel die zo allround mogelijk is. Met een zwaardere hengel kun je ervoor kiezen om lichter aas te werpen, maar andersom is dit niet zo. Het valt dus aan te raden om voor een zwaardere hengel te kiezen om jezelf niet te beperken. Zeker als je voor het eerst naar een bepaalde bestemming gaat en je nog niet goed weet wat je kunt verwachten. Vergeet ook niet om deze benodigdheden mee te nemen op visvakantie.
TOBY BEELOO- Bij het onderwerp ‘onderwaterdobbers voor meerval’ zullen vast vragen als ‘wat zijn dat, hoe werken deze en wanneer gebruik je ze?’ naar boven komen. Weet je ook hoe een meerval het aas waarneemt en wat deze ziet? Geen zorgen, na het lezen van dit artikel weet je precies hoe dit in elkaar zit.
Onderwaterdobbers zijn drijflichamen gemaakt van kunststof, zoals Rohazell of EVA en worden op de onderlijn gemonteerd om de onderlijn en het haakaas van de bodem te houden. Voor dit doel lenen zich nog meer materialen, maar ik beperk me even tot de twee eerder genoemde, aangezien beide geheel anders zijn.
Rohazell is een zeer sterk en nagenoeg onverwoestbaar materiaal. Drijflichamen van dit materiaal gaan heel lang mee. Ze zijn echter wel hard, waardoor in de stroming ‘geluid’ kan ontstaan. Op drukbeviste rivieren/stekken kan dit een negatieve invloed hebben op de vangsten. Toch kun je in 95 % van de situaties dit materiaal prima gebruiken. EVA is een zeer zacht materiaal en maakt nagenoeg geen geluid in het water. Dit materiaal is echter wel wat minder robuust. Daarentegen bezit EVA een ‘open’ structuur wat het mogelijk maakt om geurstoffen op te nemen. Dit materiaal biedt een meerwaarde op rivieren met veel hengeldruk, zoals de Italiaanse Po.
Een onderwaterdobber is een drijflichaam dat de functie heeft om het aas niet in aanraking met de bodem te laten komen. Dit biedt ons meervalvissers twee belangrijke voordelen. Ten eerste: op rivieren met veel stenen of andere obstakels zal de onderlijn niet gauw vast komen te zitten. Ten tweede: de meerval heeft een omhoogstaande bek en zal zijn prooi doorgaans van onderaf aanvallen. Het aas hoger in de waterkolom aanbieden zal ervoor zorgen dat de meerval het aas sneller opmerkt en pakt.
Enkele belangrijke factoren voor het succesvol gebruiken van onderwaterdobbers zijn stroming, onderlijnlengte en aassoort. Stroming zorgt ervoor dat de montage naar beneden wordt gedrukt, maar ook dat deze gestrekt wordt. Stroming is wellicht een van de lastigste factoren waar je rekening mee moet houden. Een zeer lichte onderwaterdobber (10 gram) zal weliswaar naar beneden
worden gedrukt, maar niet in contact komen met de bodem.
Met een zwaarder model (30 gram) zal het aas zich hoger van de bodem begeven. Op rivieren met een harde stroming zal het drijfvermogen weinig effect hebben op de hoogte van presentatie, aangezien de sterke stroming de onderwaterdobber toch dicht tegen de bodem aan zal drukken.
|Tip:gebruik een 30-40 gram onderwaterdobber als er met dauwpieren gevist wordt, dan kan het niet mis gaan!
Op stilstaande wateren moet je vaak wel grote onderwaterdobbers gebruiken om het aas van de bodem te presenteren. Een tros dauwpieren heeft al snel een 15 tot 20 grams onderwaterdobber nodig en voor grote, dode aasvissen is 40 gram niet raar. Voor levende aasvissen kan dat zelfs 60 tot 100 gram bedragen en hebben ze ook de functie dat de montage niet in de knoop raakt; deze bieden voldoende weerstand om de levende aasvis in zijn zwembeweging te beperken.
De onderlijnlengte bepaalt samen met het drijfvermogen van de onderwaterdobber en de stroming op welke hoogte het aas zich van de bodem begeeft. Op stilstaand water is dit zeer eenvoudig. De onderlijnlengte is tevens de hoogte tot aan de bodem. Op een water met lichte stroming zal het om enkele centimeters verschil gaan tussen de lengte van de onderlijn en de werkelijke hoogte boven de bodem.
Op rivieren met een matige tot harde stroming wordt de lengte een belangrijke factor. Hoe langer de onderlijn, des te hoger het aas zich van de bodem zal begeven. Op stromende rivieren is dan ook een lengte van 2 tot 2,50 meter niet ongewoon. Het streven is dat het aas zich ongeveer 50 centimeter van de bodem begeeft.
Wat betreft onderlijnmateriaal gebruik ik mono of kevlar (gevlochten onderlijnmateriaal). Mono is in vergelijking met kevlar relatief stijf, waardoor de montage minder snel in de knoop raakt. Daarnaast is mono zeer slijtvast en glad. Kevlar is zeer soepel en heeft een hoge trekkracht in vergelijking tot de diameter. Ik gebruik mono van 1 mm (54 kg) en 1,2 mm (68 kg). De gebruikte
kevlar met eenzelfde diameter is veel sterker, respectievelijk 80 en 100 kg breeksterkte.
Welk materiaal ik gebruik hangt af van het water en het aas. Voor stilstaand water kunnen beide materialen gebruikt worden als er met dauwpieren of dood aas wordt gevist. Vis je met levend aas, dan is mono een vereiste. De stijfheid van mono voorkomt dat de vis niet in de onderlijn verstrikt raakt, wat met kevlar wel kan gebeuren. Bij wateren met een matige stroming (rivieren) geldt in principe hetzelfde.
Bij wateren met een harde stroming is het verstandig om mono te gebruiken, aangezien dit vrijwel onmogelijk in de knoop raakt. Je kunt kevlar gebruiken, echter dient je heel goed op te letten met het plaatsen van de montage. Een golfje of een kering in de stroming kan er al voor zorgen dat de onderlijn in de knoop raakt! Kortom, mono is de meest allroundvariant om met onderwaterdobberste gebruiken.
Het haakaas is van invloed op welke onderwaterdobber je nodig hebt. Het grootste onderscheid ligt tussen levende vissen en alle andere soorten aas. Een levende vis zal zelf bewegen en heeft minder drijfvermogen nodig op een stromende rivier. Op stilstaand water ligt dit anders en is meer drijfvermogen nodig. Dauwpieren zijn in Nederland veruit het meest gebruikte aas. Ze bewegen
aantrekkelijk, zeker in een bundel, en veroorzaken zo trillingen. Daarnaast hebben dauwpieren een specifieke geur/smaak die bij meerval zeer goed in de smaak valt.
Een bijkomend en niet geheel onbelangrijk voordeel is dat ze steviger zijn dan andere wormsoorten. Hierdoor blijven dauwpieren zelfs in een harde stroming prima aan de haak zitten en kost het witvis meer moeite om deze pieren van de haak te krijgen.
Dood aas vind ik een onderschatte aassoort; op de juiste manier ingezet kan het erg effectief zijn! Doodaas kun je zelf vergaren door een middagje op witvis te vissen: simpel en goedkoop. Daarnaast zijn forellen of makrelen in vrijwel iedere supermarkt of speciaalzaak te verkrijgen. Deze aassoort kun je altijd invriezen en op een geschikt moment ontdooien, iets wat met dauwpieren niet mogelijk is. Dood aas is en blijft een zeer natuurlijk aas en geeft voldoende geur af, zeker de zeevissen. Het nadeel van dood aas is dat het niet beweegt. Middels een onderwaterdobber met een propeller kun je dit nog enigszins compenseren.
Levend aas wordt natuurlijk ook veel gebruikt op plekken waar dat is toegestaan. Logisch, aangezien dit de natuurlijke prooi voor meerval is en
ook de aandacht trekt door beweging en trillingen. Een groot nadeel is vangen en intensieve verzorging om deze in leven te houden. En uiteraard is het gebruik van levend aas in Nederland verboden.
Er zijn meerdere soorten onderwaterdobbers die zich onderscheiden in formaat, vorm en kleur. In de basis kun je drie typen onderscheiden: zogenaamde micro-onderwaterdobbers, ‘standaard’ modellen en propeller onderwaterdobbers. Micro-onderwaterdobbers zijn het kleinst en hebben een drijfvermogen van 1,5 tot 7 gram. Deze worden doorgaans gebruikt in de tijden dat de meerval zeer passief is en zich dicht tegen de bodem ophoudt, bijvoorbeeld in de winter of het vroege voorjaar.
Door twee of drie kleine dobbers op de onderlijn te plaatsen wordt de montage nagenoeg gewichtloos. Het aas wordt nauwelijks omhooggetrokken en bevindt zich dicht tegen de bodem, precies daar waar de meervallen zich ophouden. Deze montage leent zich uitsluitend op rivieren met stroming. Bijkomend voordeel van deze montage is dat de dobbers aanzienlijk kleiner zijn dan gebruikelijke modellen, waardoor het een onopvallend geheel is.
Bij micro-onderwaterdobbers kan je gebruik maken van een zogenaamde combi-rig, oftewel een onderlijn bestaande uit mono en kevlar. Tot aan de haken bestaat de onderlijn uit mono; de montage raakt niet in de knoop en de micro-onderwaterdobbers blijven goed tussen stoppers op hun plek zitten. Uitgaande van 3,5 gram dobbers plaats ik deze zo’n 20 cm uit elkaar. De lijn tussen de twee enkele haken of dreggen is gemaakt van kevlar. Zo kun je de haken op iedere gewenste plek op een vis plaatsen, dankzij de soepelheid van het kevlar. Daarnaast kan het kevlar altijd om de haaksteel gewikkeld worden om de afstand tussen de haken aan te passen. Op deze manier wordt het een veelzijdige montage voor verschillende aassoorten of aasgroottes.
De ‘standaard’ is de oervorm van de onderwaterdobber met een drijflichaam in gestroomlijnde vorm om het aas op een bepaalde afstand van de bodem te houden. Dit in tegenstelling tot de micro dobbers, waar het aas tegen de bodem wordt gepresenteerd. Ze zijn verkrijgbaar in drijfvermogens van 10 tot 100 gram. Hiermee is deze dobber ook de meest universele, geschikt voor zowel stilstaande wateren als stromende rivieren. Ik gebruik deze met een montage van kevlar, mono of een combinatie hiervan. De afstand tussen de onderwaterdobber en de haken kan naar eigen wens worden aangepast door de stoppers te verschuiven. Een goed uitgangspunt is om de onderwaterdobber circa 15 tot 20 cm van het aas te plaatsen.
De laatste groep dobbers zijn de ‘propellers’, verkrijgbaar in 10 tot 40 gram. In de basis zijn het standaard onderwaterdobbers, welke zijn voorzien van vleugels. De stromingsdruk zal er voor zorgen dat de dobber begint te draaien, net zoals een molen door de wind. Dit zorgt ervoor dat er extra trillingen vrijkomen, wat zeker bij het gebruik van doodaas of dauwpieren een gewenste toevoeging is, aangezien deze altijd minder opvallen dan een levende aasvis. Bij deze dobbers is een matige tot sterke stroming vereist om de propeller te laten rondspinnen. Verder kies je nu voor mono, aangezien door het gladde oppervlak de propeller goed kan draaien.
Een meerval heeft een zeer goed gehoor. Ook heeft de meerval de ronddraaiende propellerdobber gemaakt worden maar al te goed waarnemen, iets wat in ons voordeel werkt. In de winter gebruik ik meestal geen propellers omdat de meervallen dan vaak zeer passief zijn en schrikt een bron van veel trillingen de meerval eerder af dan dat dit ze activeert.
Uiteraard gaan de ontwikkelingen op het gebied van onderwaterdobbers gewoon door. Black Cat komt daarom met unieke modellen zoals de Tree en Darter onderwaterdobbers.
Nog een belangrijk aspect, namelijk het gewicht dat de montage op zijn plaats dient te houden. Mijn voorkeur gaat uit naar stenen als gewicht. Zeker op rivieren kom je hier niet onderuit. Een groot voordeel van de ‘steenmethode’ is dat meerval zichzelf haakt. De steen wordt bevestigt middels een breeklijn: een stuk 40/00 nylon dat de zwakste schakel van de gehele montage vormt. Zodra de meerval het aas pakt en wegzwemt, komt er kracht te staan op de breeklijn waardoor deze breekt. Door het tegengewicht van de steen zal de haak in de bek penetreren: het
zelfhaakeffect. Hierna kan de meerval vrij gedrild worden en blijft de steen op de bodem achter.
Gebruik voor het inbinden van de steen biologisch afbreekbaar touw, zoals sisal touw. Uiteraard is het op rivieren met een langzame stroming of een stilstaand water ook mogelijk om lood te gebruiken. Het nadeel is dat je de montage niet zo op spanning kan zetten als bij een steen en je de haak zelf moet zetten. Het voordeel is wel dat een lood montage ingeworpen kan worden; bij een steen heb je een boot nodig om de montage te plaatsen.
Wat vrijwel ieder water gemeen heeft zijn schuin aflopende kanten, zoals de steenstort op een rivier of een diepere plaats op een plas. Dit zijn de ideale plaatsen om je montage te plaatsen, dit zijn klassieke plekken waar meervallen patrouilleren.
| DIT IS EEN PREMIUM ARTIKEL UIT BEET MAGAZINE
Beet is als los exemplaar te koop in de boekwinkel of neem NU een voordelig jaarabonnement en ontvang Beet Magazine iedere 6 weken thuis op de mat.
foto’s Bram Bokkers
MARTIJN DEKKERS – De kans is groot dat de eerste zeevis die je ooit ving een bot was! Bot is namelijk de meest voorkomende platvis van Nederland. Waar je ook gaat vissen, botten zitten echt overal in ons zoute en brakke water, zelfs in geheel zoet water kan je ze tegenkomen. Deze vechtersbaas luidt elk jaar na de winter het voorjaar in wanneer botten al vroeg vlakbij het strand opduiken en je soms flinke exemplaren kunt vangen.
Bot is hoogstwaarschijnlijk de enige platvis die in het zoete water aangetroffen kan worden. In geheel zoet water zijn ze vrij zeldzaam, maar toch liegen de vangstmeldingen er niet om. Zelf ben ik ooit een bot tegengekomen in de Moezel bij Metz, dat is toch zo maar even een paar honderd kilometer landinwaarts! Maar ook in het Amsterdam-Rijnkanaal in Utrecht kun je ze aan de haak krijgen.
Het leven van een juveniele bot begin zoals je het niet direct zou verwachten. Paairijpe botten trekken ver uit de kust, tot wel 100 kilometer ver, om daar te paaien en kuit te schieten. Dit gebeurd doorgaans op een diepte van 20 tot 40 meter. Anders dan bij de meeste vissoorten kleven de eitjes niet aan de bodem of planten, maar zweven ze ergens tussen water en wind. Dat noemen we pelagische eieren. Ook de larven die uit het ei komen leven de eerste maanden pelagisch.
Tot de larven een lengte van 1 centimeter bereiken zijn het eigenlijk ook helemaal geen platvissen, maar zien ze er gewoon uit net als alle andere vissoorten. Pas dan verschuift hun linker oog naar de rechterzijde en verandert de larf in een platvis. Dan zakt hij af naar de bodem waar hij de rest van zijn leven zal doorbrengen.
De meeste juveniele botten hebben een voorkeur voor brak en zoet water, daar trekken dan ook de meeste botjes heen. Wanneer ze rond de twee jaar geslachtsrijp worden zoeken ze het zoute water weer op om te paaien. Ze hebben nu een lengte van 25 tot 30 centimeter bereikt. Na het paaien komen ze weer terug richting de kust waar ze een voorkeur hebben voor ondiep water. Ze verspreiden zich nu langs de gehele kustlijn, maar ook op de grote meren, riviermondingen, zoute kanalen en havens. Deze ruime verspreiding maakt de bot ook een aantrekkelijke vissoort om gericht te bevissen, je hebt de stekken voor het uitzoeken.
De bot is familie van de schol, je kan de overeenkomsten dan ook duidelijk zien. Niet voor niets dat de bot vaak wordt verward met een schol. De vorm van een bot is enigszins vergelijkbaar met die van een schol. De kleur ook en zelfs de oranje stippen komen bij beide soorten voor, hoewel die van een schol vaak veel helderder van kleur zijn. Wil je zeker weten of je een bot of een schol gevangen hebt, strijk dan met je vingers over de rug van de vis. Voel je een gladde huid dan heb je te maken met een schol. Is de huid ruw als schuurpapier dan heb je te maken met een bot. Schollen zijn overigens zeldzamer dan botten.
Vroeg voorjaar
Tijdens het schrijven van deze reportage zitten we midden in een geweldige visserij, de vangstberichten liegen er niet om! Vanaf de stranden worden goede tot zeer goede vangsten van wijting en schar gedaan, aangevuld met een bot, een meun en wat steenbolken hoor je haast niemand klagen. Wie tijdens de donkere uurtjes vist is spekkoper en vanaf de boot is het onmogelijk om geen geslaagde dag te hebben. Hoewel het seizoen nog niet helemaal ten einde is gaan we toch al weer verder kijken, het zomerseizoen staat voor de deur. Vissoorten zoals zeebaars, geep, haaien, roggen zijn in aantocht, maar we beginnen zoals ieder jaar met de uitdagende botvisserij.
Botten zijn het gehele jaar te vangen, maar de toptijd begint meestal ergens eind maart. Het zeewater begint al wat op te warmen en de botten reageren daar direct op. Dikke stevige botten komen nu onder de kust, een prima bottenvisserij komt nu op gang. In tegenstelling tot het vissen op wijting en schar hoef je geen diep water op te zoeken. Het mag wel, maar hoeft zeker niet. Rond hoog water maak je net zoveel kans als rond laag water.
Stranden met veel muien en zwinnen zijn favoriet, zeker wanneer je op een zonnige dag gaat vissen. Op die zonnige dagen kan je het beste net voor hoog water beginnen. Het hoge water wordt opgewarmd door de zon en wanneer het gaat zakken zal het warmere water de zee instromen. Op zonnige dagen is het afgaande water net iets warmer dan het opkomende water, botten merken dit kleine verschil goed en gaan direct fourageren.
Spikes
Net als tarbotten en heilbotten zijn ook onze botten ware rovers! Over het algemeen zijn ze dan ook niet moeilijk te vangen. Ondanks dat je de botten met verschillende technieken kan vangen beginnen we simpel. Gewoon vanaf het strand of de dijk met een standaard zeevisuitrusting.
Je hoeft niet ver te werpen of in diep water te vissen wanneer bot het doel van de dag is. Iedere stevige hengel is geschikt. Iedere strandhengel is goed te gebruiken. Kies voor een molen die past bij de hengel. Met welke lijn deze molen gevuld is maakt niet zo heel veel uit. Wat wel erg fijn is wanneer we vissen vanaf het strand zijn losse steunen, zogenaamde spikes. Deze steek je in de zandbodem en je steunt er een hengel in af. Wanneer het water opkomt of afgaat kan je per hengel met het bewegende water meelopen. Let wel op dat de spike niet in het water komt te staan. Wanneer dat gebeurt wordt het zand mul en zal de spike zijn houvast verliezen en omvallen.
| Dit is een preview van het artikel Strandvechters – Wil je het hele artikel lezen?
Dit artikel en nog veel meer interessante Zeevis artikelen kun je zien en lezen in ZHS 382 NU in de winkel of thuis op de mat.
Wil je 6x Zeehengelsport thuis op de Mat? Neem dan NU een voordelig jaarabonnement.
MARTIJN DEKKERS – De regen van gisteren is in de avond terug overgegaan in sneeuw. Voor we onze warme bedden op zoeken ligt er al ruim 10 cm. Morgen zal de temperatuur niet boven het vriespunt uit gaan komen. We krijgen de gehele dag neerslag, maar die bestaat dan gelukkig wel uit sneeuw. Sneeuw is lang niet zo vervelend dan regen.
Gelukkig zijn we allemaal goed voorbereid op de kou, onze dikke pakken zorgen voor voldoende warmte. Het enige wat wel koud zal worden zijn onze handen en dat kan wel eens vervelend zijn. Handschoenen bieden een oplossing en als de handen echt koud zijn neem je gewoon vijf minuten pauze en warm je de handen op aan je handwarmers.
Joris staat vandaag bij ons op de Grumpy, hij neemt de taak van schipper op zich. We zetten direct koers naar Loppabaan. Daar gaan we op zoek naar de skrei die we eerder deze week hier ook vonden. De Lissi vaart ook deze kant op om nog eenmaal op de dikke skrei te vissen.
De Nicky vaart richting de kop van Silda om net noordelijk daarvan in het drop-off gebied te gaan vissen. We hebben een niet al te lange visdag, rond 13 uur moeten we terugvaren en inpakken. We hopen dan ook wat geluk te hebben en snel de betere vissen te vinden.
Op de Lissi lukt dat heel goed, zij vangen prima kabeljauwen tot 128 cm en zo wordt op de laatste dag het klassement nog gewijzigd. Over de lengte van de kabeljauwen kunnen ze op de Lissi echt niet klagen, de aanbeten zijn ook geweldig. Helaas zitten er nu geen typische skrei tussen. Het zijn over het algemeen wat slankere vissen, al dan niet afgepaaid.
Op de Nicky hebben ze een beetje pech, het gebied noordelijk van Silda ligt weer vol met netten. Dan wordt het wel lastig om je ding te doen. Hier en daar vangen ze wel een kabeljauw, maar niet echt van het formaat dat gezocht wordt. Als dan ook de wind nog aantrekt besluiten ze om het hoekje op de heilbotstek te gaan vissen.
Wij vangen ook lekker. Met vissen tot ongeveer 110 cm hoor je ons niet klagen. Ook bij ons komen er geen zwangere kabeljauwen uit, de echte dikke buiken ontbreken helaas. We varen van stek naar stek in de hoop deze wel tegen te komen. De Lissi kiest ervoor om het over een andere boeg te gooien, zij varen naar het Frakkenfjord. Daar blijkt het nog steeds leeg te zijn.
Het sneeuwt al de gehele ochtend stevig, maar het blijkt nog gekker te kunnen. Nu valt de sneeuw met bakken uit de lucht. Ons wereldje wordt kleiner en kleiner. Het zal wat gek klinken, maar we genieten volop van deze omstandigheden. Wellicht maken we dit maar eenmaal in ons leven mee.
Ondertussen neemt de stroming flink toe en begint de sneeuw zich zelfs op zee op te stapelen. We zien kant noch boot en moeten actie ondernemen. We zijn niet de enige die hier varen en als wij hen niet zien zien zij ons ook niet. We zetten koers richting de fjorden en besluiten uit te buiken op de stek waar Joris gisteren de heilbotten heeft gevangen. Daar aangekomen blijkt de kou dieper doorgedrongen dan gedacht. Na één drift houden we het voor gezien en gaan aan de warme koffie. De Nicky heeft zijn laatste meter ook al gemaakt en de Lissi volgt vlak achter ons, het zit erop!
Vanavond genieten we van een heerlijk barbecue verzorgt door Visreis.nl. Cor is onze gastheer en Patricia heeft heerlijke gerechten gemaakt. De innerlijke mens wordt goed verzorgd, tijd voor Joris om de uitslag van dit festival bekend te maken.
Voor eerste drie plaatsen liggen er zowel een Cinnetic hengel als Cinnetic molen klaar. Uiteraard zijn dit ideale setjes om mee te nemen naar je volgende Noorwegentrip.
De 128,5 cm lange kabeljauw van Frank is goed voor de eerste plaats. Een kabeljauw die maar een halve centimeter korte is levert Frans de tweede plaats op en Sjoerd sluit het podium met zijn 125 cm vis. Dit festival zijn er twee heilbotten gevangen van 145 cm, één door Roel en één door Martijn. Toch was die van Roel wel wat specialer, zo ontzettend dik zie je ze zelden. Ook die vis verdiend een prijs vindt Joris. Roel gaat ook met een Cinnetic boothengel naar huis.
Mij rest niets anders dan een paar dankwoorden. Dankwoorden aan Joris voor de uiterst goed verzorgde organisatie, ook deze trip lijkt niets hem te veel. Joris heeft ons de gehele trip voorzien van alle benodigde informatie, valkuilen vooraf aangepakt en problemen in de kiem gesmoord.
Ook Cor en Patricia van Loppa Seafishing hebben ons verblijf zeer aangenaam gemaakt. Zij waren deze trip niet alleen zeer behulpzaam, maar stonden ook altijd klaar voor een praatje.
Last but not least de complimenten aan de gehele groep. Iedereen heeft erg fijn samengewerkt, gelachen en elkaar goed op weg geholpen naar de droomvis die iedereen toch wilde vangen. Dat die gevangen zijn is duidelijk, haast iedereen heeft een of meerdere records gebroken!
We kunnen concluderen dat het eerste Cinnetic Skreifestival meer dan geslaagd is! In 2023 zal er weer een nieuw festival op het programma staan, uiteraard op dezelfde locatie…
MARTIJN DEKKERS – Vandaag wordt het een druilerige dag, sneeuw in de ochtend, regen in de middag. Gelukkig zijn de temperaturen niet heel slecht en in de fjorden hebben we ook weinig last van de wind. Buiten de fjorden staan flinke golven, dat gaat het vandaag niet worden.
Gisterenavond hebben we al een plan de campagne gemaakt. We gaan eerst diep in het fjord aasvissen vangen om deze vervolgens voor te schotelen aan de heilbotten op de stek waar Roel zijn heilbot ving. We hebben het vermoeden dat er daar meer moeten liggen.
De Nicky waar Joris vandaag op staat heeft eigenlijk hetzelfde idee, maar dan op andere stekken. Ook de Lissi kiest voor dezelfde aanpak. Dat we allemaal dezelfde keuze maken is niet verwonderlijk natuurlijk. Buiten kunnen we niet komen en binnen zitten de heilbotten en de grote jongens hebben deze week min of meer de voerkeur voor natuurlijk aas.
We stomen op ons gemak naar de viskwekerij en driften over een berg van 80 meter hoog, deze loopt af naar 120 meter. De stroming en wind zijn gering, wie wil kan dus prima met een spinhengel aan de gang. Al snel komen de eerste gullen en schelvissen aan boord, wanneer we onderaan de berg komen verschijnen er plots ook twee roodbaarzen aan dek.
De volgende drift verloopt exact hetzelfde, alleen kom ik er weer niet aan te pas. Alle drie de heren staan met een bottomship te vissen. Ik heb voor de shad gekozen, hopend op een grotere vis. Wanneer er bij de derde drift weer drie hengels krom gaan en de mijne recht blijft zal ik er ook aan moeten geloven. Arjan leent me een bottomship. Ik kan er een heel mooi verhaal van maken, maar ondanks dat Johan mij uitlegt hoe hij met de bottomship vist krijg ik niets te pakken. Uiteindelijk weet ik nog wel een flinke lom te vangen, de redder van de dag voor mij.
We komen erachter dat aan de voet van de berg best veel roodbaarzen liggen, we passen de driften aan om deze supermooie en lekkere vissen gericht te gaan bevissen. Ik heb er nog nooit een gevangen en dat vinkje wil ik graag op mijn lijstje. Roel vangt ze haast iedere worp, zelfs drie tegelijk. Arjan en Johan vangen ze ook geregeld, maar ik, nee hoor!
Na een ochtend vol actie en plezier besluiten we de heilbotten lastig te gaan vallen. De stevige hengels worden voorzien van een fireball en de aasvissen gemonteerd.
Ondertussen hebben de mannen op de Nicky een berg koolvisjes waar we allemaal jaloers op zijn gevangen, prachtige aasvissen. Helaas liggen ze net te ver weg om deze op te gaan halen. Wij doen het met wat gulletjes en een enkele koolvis.
De Lissi ligt noordelijk van onze stek en daar zijn de eerste heilbotten al gevangen, Frans mag op de foto met een heilbot van 132 cm, beste vis hoor.
In onze eerste drift is het al snel raak voor Johan, zijn koolvis wordt gegrepen, maar de vis gelost. Ik krijg nog een zwakke aanbeet, maar die zet niet door. De aanbeten krijgen we weer op de 32 meter waar Roel gisteren ook zijn aanbeet kreeg. Als we de drift opnieuw maken krijgt Johan weer twee kansen en de tweede vis is echt een goeie, maar beide vissen worden gelost helaas. Daarna krijgen we geen enkele aanbeet meer en ook op de Lissi blijft het rustig.
Op de Nicky is het Joris die uiteindelijk de grootste van de dag weet te vangen. Werpend met een shad mag hij zijn 120 grams spinhengel kromtrekken. Na een stevig gevecht kan Joris poseren met een magnifieke heilbot van 144 cm en dat op de spin hengel. Mijn complimenten!
De onophoudelijke regen doet ons besluiten terug te varen, we blijken de laatste te zijn voor vandaag. Morgen is het onze laatste dag, met wat geluk kunnen we de zee op en onze trip afsluiten met wat dikke kabeljauwen.
MARTIJN DEKKERS – Gisterenavond sloten we af met het Noorderlicht. Prachtige groene lichten danste aan de hemel. Om het Noorderlicht te kunnen zien moet je wat geluk hebben, het hangt van een aantal factoren. Zo is het enkel zichtbaar in de koudere maanden en op windstille dagen met een open hemel, vanavond klopte het allemaal. We genoten met volle teugen.
Toch is het wel een beetje vreemd dat er over een paar uur een storm opsteekt die de volgende dag roet in het eten gaat gooien. Een storm die zo heftig is dat alle boten aan de steiger blijven liggen. Windkracht 7-8 met stoten van 10-11. De golfhoogte wordt geschat op ruim 6 meter, wij blijven lekker binnen. Natuurlijk willen we allemaal gewoon gaan vissen, maar in deze tijd van het jaar dien je rekening te houden met enkele winddagen. Met één winddag mogen we dus helemaal niet mopperen.
Eerlijk gezegd is een keer lekker uitslapen ook niet zo erg en vermaken doen we ons wel. Voor het dagelijks blog is het allemaal wat minder spannend, maar het geeft mij wel een mooie gelegenheid jullie een kijkje te geven in de keuken van deze visreis.
Het Cinnetic skrei festival wordt georganiseerd door Visreis.nl. Zoals de naam al doet vermoeden is het doel om een zo groot mogelijke skrei te vangen. Voor de drie langste kabeljauwen ligt een mooie Cinnetic prijs klaar. Om deze tonronde en zware kabeljauwen te vangen moet je in maart of april in het noorden van Noorwegen zijn. De visserij is niet erg moeilijk, zeker niet als je de grote scholen skrei tegenkomt, dan kan iedereen zijn droomvis vangen. Het weer kan wel een uitdaging zijn. Het kan koud zijn, maar daar kan je rekening mee houden met het inpakken van je koffer. De wind kan wel lastig zijn, om die reden bestaat de reis dan ook uit tien dagen i.p.v. acht dagen. Mochten er een a twee dagen uitvallen blijven er nog genoeg over.
De locatie waar het festival plaats vindt is uitgezocht zodat er op winderige dagen zoveel mogelijk beschutting is. Loppa Saefishing wordt gerund door Cornelis en Patricia de Wilde. Zij vertrokken vanuit Nederland en vestigden zich in Bergsfjord, een klein dorpje in de gemeente Loppa. Daar runnen zij een scheepswerf én het viskamp dat bestaat uit drie accommodaties en drie boten, maar ze breiden nog steeds uit. De vierde accommodatie en boot zijn al in het vooruitzicht.
Loppa ligt direct tegenover het alom bekende Soroya en daarmee midden in de strike zone van de skrei doortocht die hier jaarlijks plaats vindt. In de luwte van de eilanden Loppa en Silda is er altijd wel een stek te vinden die beschut ligt. Daarom is de kans op uitval van visdagen op deze locatie over het algemeen klein en in combinatie met het perfecte visgebied is dit een optimale invulling voor het Cinnetic Skrei Festival.
Wij reizen af met 12 avonturiers, eigenaar Joris van Visreis.nl zal deze trip gaan begeleiden. Joris stapt iedere dag aan boord bij een groep. Hij zorgt voor de begeleiding in het breedste zin van het woord. De groep bestaat uit ervaren en minder ervaren vissers. Tijdens deze trip valt me op dat er veel samengewerkt wordt. Op voorhand worden al stekken en technieken gedeeld, dat gaat de hele trip zo door. Iedereen gunt een ander zijn vis en zelfs materiaal en kleding wordt gedeeld. Het is superfijn te zien dat het zo kan!
Zelf vis ik met drie vismaten, maar wie die niet bij elkaar kan krijgen wordt ingedeeld in een groep met eensgezinde. Per vier personen beschik je over een door Cor gebouwde Wildeboot 650. Deze oerdegelijke aluminium walk-around boten beschikken over een 150 pk motor en twaalf hengelsteunen. Ze zijn prima bestand tegen een wat hogere golfslag. Ook zijn ze voorzien van een kajuit waar je met minder goed weer alle materialen droog kan wegzetten en zelf ook kan schuilen wanneer dat nodig is.
De eerste twee dagen kunnen we ver de zee op, daar liggen de allerbeste stekken voor dikke skrei. De dagen daarna waait het wat harder en moeten we het doen met een visserij in de fjorden. Hier vangen we echt van alles, zeewolf, kabeljauw, zeewolf, schelvis, roodbaars noem het maar op.
Maar de grootste verassing zijn de vele heilbotten die we vangen. Op dieptes die meestal niet boven de 40 meter uit komen vangen we tientallen heilbotten, het begint haast op een heilbotfestival te lijken. Tussen die heilbotten zitten echt hele goede vissen tussen, die zijn niet alleen groot, maar ook zeldzaam dik!
Voor morgen moeten we kijken wat we kunnen, misschien kunnen we naar de verre stekken, misschien niet. Dat weten we eigenlijk pas als we morgen op het water liggen. Hopelijk kan het, maar niet getreurd als het niet kan, visserijen genoeg om de dag te vullen.
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
Het hele artikel kun je lezen in Beet Magazine, voor slechts € 62,50 per jaar 9x thuis op de mat. Beet Magazine is als los exemplaar te koop voor € 7,95 in de betere hengelsportspeciaalzaak en de boekhandel.
9x Beet thuis op de mat!
MARTIJN DEKKERS – Na een beregezellige avond staan we vanochtend weer te trappelen om uit te varen. Zeker in de ochtend is het wat winderig en er wordt wat regen afgegeven. Rond de klok van 14 uur zou het wat opklaren en de wind wat afzwakken. Mochten die voorspellingen uit komen dan kunnen we nog iets verder naar buiten. Twee van de twaalf deelnemers blijven op de kade, de overgebleven tien gaan wel op pad. Met de gedachte dat er maandag vrijwel zeker niet gevist kan worden varen we maar al te graag uit. Ook nu vertrekken we iets later, het is later op de dag immers beter weer dan in de ochtend.
Net uit de haven lijkt de golfslag mee te vallen. We besluiten alsnog koers te zetten naar het randje bij Silda. Dat halen we echter niet, we besluiten om te draaien en toch in de fjorden te gaan vissen. Hier is het iets te ruig voor ons!
In oktober 2019 ben ik hier door de weersomstandigheden al eens verwezen naar de fjorden. De stekken die toen productief waren gaan we vandaag bevissen. We beginnen in het fjord zuidelijk van Bergsfjord. Daar heb je een 70 meter punt die omringd is door dieper water. We verwachten hier wel wat gullen. Koolvissen zitten er op het moment helaas niet, gullen ook niet blijkt later. We hebben het drie kwartier geprobeerd, maar helaas.
Op de groepsapp lezen we dat de Lissy weer naar de heilbottenstek bij Silda gaat varen. Dat zal wellicht een hobbelig ritje gaan worden. Uiteraard kan je hier wel beloond worden met een leuke visserij op heilbot. Aangekomen op de stek blijkt het onder de kant gelukkig mee te vallen en de heilbotten zitten er ook nog steeds.
Als wij dieper het fjord in varen komen we de Nicky ook tegen. Zij driften er al op los. Uiteraard gaan we even informeren of zij al wat vangen, maar op wat klein spul na valt het wat tegen. Ze laten ons wel weten dat ze rond 14 uur naar de oostkant van het eiland Loppa zullen varen. Daar verwachten ze wel wat heilbotten.
Wij trekken voorlopig ons eigen plan in het fjord en varen naar de andere kant om daar wat driften te maken. De boot wordt boven 25 meter water gelegd en we zakken af naar 60 meter. Dit is een prima diepte om met het lichte materiaal aan de gang te gaan.
Al snel krijg ik een aanbeet, maar de vis lost. Direct daarna vang ik een mooie gul en aansluitend een iets kleinere. Deze twee vissen zijn ook de enige twee vissen die we hier vangen.
Op de Nicky blijft het stil, zij varen dan ook richting het noorden en zoeken hun geluk op andere stekken. Gelukkig is de voorspelde regen grotendeels uitgebleven en de wind gaat er nu ook beduidend uit. De Nicky vertrekt volgens plan naar het eiland Loppa, wij gaan vissen op de plateau’s west van Silda en de Lissy blijft waar ze zijn.
Op onze nieuwe stek kunnen we heilbot verwachten, maar ze moeten wel aan staan natuurlijk. Dat blijkt niet zo te zijn en we gaan nu echt twijfelen. Johan heeft een zeewolf, Arjan heeft zijn eerste lom te pakken, ik heb twee gullen en Roel heeft nog geen aanbeet gehad. Wat nu? We hebben drie opties door vissen op deze stek die eerder al productief is geweest, een stukje doorvaren naar een andere plaat, of achter Joris aan gaan?
Als we achter Joris aan gaan is het de vraag hoe lang we nog kunnen vissen en dan moeten we hopen dat ze willen bijten daar, dat is een te grote gok. We kiezen er voor een klein stukje op te schuiven en het plateau iets noordelijker te bevissen, alles of niets!
Als we van Joris wat plaatjes door gestuurd krijgen van mooie heilbotten lijken we toch de verkeerde keuze gemaakt te hebben, maar veranderen van plan kan niet meer. Marcel weet er zelfs een exemplaar van 130 cm te vangen, echt een mooie vis!
Roel heeft een flinke haring op zijn fireball gemonteerd en vist al de gehele middag net boven de bodem op zoek naar een luie heilbot. Hij redeneert dat één aanbeet genoeg is en krijgt nog gelijk ook! Een dikke heilbot schuift over zijn haring heen, niets voorzichtig, geen geknabbel, maar gewoon vol er over en direct hangen. Meters lijn verdwijnen zonder moeite van de reel, maar Roel heeft alles onder controle. Na tien minuten kunnen we voor de eerste keer een glimp opvangen. We schatten hem op 130 cm. Helaas krijg ik de speciale landingshaak niet snel genoeg door de bek en moet Roel weer bijna van voor af aan beginnen.
De tweede keer lukt het wel. Als de heilbot wat rustiger is geworden pak ik hem met twee handen in de kieuwen, maar schrik toch nog van zijn omvang, zo dik zie je ze zelden. Arjan moet me bij de schouders nemen en helpen het gewicht de boot in te trekken. Het meetlint geeft exact 145 cm aan, exact even groot dan de vis die ik eerder ving, maar wel een heel stuk dikker. Roel juicht het uit, net als Arjan, Johan en ik, Roel is de vanger, maar wij genieten natuurlijk ook mee. De rest van de middag is niets meer en als de zon gaat zakken wordt het snel weer kouder, tijd om terug te keren naar de haven.
De Nicky ligt al aan de steiger en de Lissy volgt snel achter ons. Met drie boten hebben we niet erg veel gevangen, maar wel erg mooie vissen en dat is natuurlijk erg leuk!
